عكس:محمد رضا شاهرخي نژاد
شيرين نجوان
وقتي مدير عامل سازمان حمل و نقل و ترافيك تهران گزارش مي دهد: ميل به خريد خودرو در تهراني ها كاهش يافته است قطعاً  تعجب مي  كنيد و حق داريد اگر بگوييد: تا ديروز كه خلاف اين حرف بود و مي گفتيد قسمت اعظم خودروهاي توليدي نصيب تهراني ها مي شود و تهران به زودي تبديل به بزرگ ترين پاركينگ عمومي خواهد شد! اما باور كنيد كه ميانگين خريد خودرو در تهران به وضعيت تعادل نزديك شده است. ... شايد حالا بگوييد: پس اگر اين خبر صحت دارد، چرا هر روز 45دقيقه را در ترافيك اتوبان همت، نيم ساعت را در بزرگراه رسالت و يا خيابان گاندي، آفريقا و ... سپري مي كنيم؟! در اين لحظه حتي مي توانيد عصباني شويد و با صداي بلند بگوييد: ... يا چرا وقتي اعلام مي شود فلان مدل خودرو توليدي پا به بازار گذاشته، فرداي آن روز هر جا چشم كار مي كند آن خودرو مي درخشد يا اصلاً  اين ماشين هاي مدل بالا و عجيب و غريب كه بايد تلاش كني تا نام و مدلش را بخواني و هر روز هم به تعدادشان اضافه مي شود، از كجا مي آيند؟ ... اما اگر يك لحظه صبر كنيم و مقايسه اي كوتاه با چند سال پيش داشته باشيم، شايد همه اين دلخوري ها حل شود و بفهميم كه قضيه از چه قرار بوده است!
يك خودرو كافيست
حتماً يادتان مانده كه تا چند سال گذشته وقتي مي خواستيم از وضع مالي دوستي يا آشنايي با افتخار صحبت كنيم، مي گفتيم: ... او در پاركينگ خانه اش يك پاترول، تويوتا، جيپ و ... دارد و از هر كدام به يك دليل استفاده مي كند؟ با يكي مسافرت مي رود، يكي فقط براي خريد و بيرون رفتن هاي داخل شهر و ديگري... اما امروز تنها مي گوييم او ماكسيما دارد و يا سوار زانتيا و ... است و همين براي مخاطب مان كفايت مي كند چرا كه او تا آخر قضيه را مي خواند و طبق نوع ماشين سوار شده، وضعيت و كلاس خانوادگي، فرهنگي، اجتماعي و حتي موجودي اش در بانك را نيز حدس مي زند... در طبقات پايين جامعه نيز وضع به همين منوال بود و ميل به داشتن بيش از يك خودرو همواره آرزوي اغلب خانواده ها به ويژه طبقات متوسط به شمار مي آمد چرا كه آنها مايل بودند هر طور كه شده در اين مد اجتماعي  شركت كنند و شأن خانوادگي شان را چند پله بالاتر بكشانند. به همين دليل با زحمت فراوان حداقل دو ماشين را در كنار هم نگه مي داشتند؛ شايد فولكس واگني قديمي در كنار پيكان مدل بالا يا همين اواخر رنو چندين بار تصادف كرده در كنار پرايد و ... اما امروز خانواده هاي طبقات متوسط نيز مايلند با داشتن يك پژو، پرايد، آردي، پيكان و ... مدي اجتماعي كه تا ديروز در تلاش بودند به هر قيمتي در آن شركت كنند را فراموش و به داشتن تنها يك اتومبيل رضايت دهند چرا كه با يك حساب سرانگشتي مي شد فهميد كه ديگر از لحاظ اقتصادي نيز به صرفه نيست و بايد تنها به يك خودرو بسنده كرد... در نهايت شايد چنين شرايطي هنوز براي درصدي اندك از قشر مرفه برپا باشد، اما در بافت كل جامعه فراموش شده است... حالا راحت تر مي توان وضعيت فعلي را بررسي كرد و متوجه شد اگر تنوع مدل در ميان اتومبيل هاي تهران به وضوح ديده مي شود به دليل داشتن چند خودروي متفاوت براي هر خانواده نيست، بلكه به دليل تعويض خود روست كه جاي مد اجتماعي گذشته را به خود اختصاص داده است.
به دنبال مدلي بالاتر
توليد فراوان شركت هاي خودروسازي از قبيل ايران خودرو، سايپا، پارس خوردو، كرمان خودرو و... سبب سرمايه گذاري، توليد و توزيع محصولاتي متفاوت شده است كه در بافت جامعه بين طبقات مختلف تقسيم مي شوند. در اين ميان اغلب افراد در طبقات متوسط و پايين دست جامعه مايلند به هر شيوه و طريقي كه شده از خودرويي كه طبقه اقتصادي ضعيف شان را نمايش مي دهد، رها شوند و با تعويض آن به اصطلاح به كلاسي بالاتر نقل مكان كنند!   از طرفي تنوع محصولات توليدي نيز به اين شرايط دامن مي زند و سبب مي شود بازار خريد و فروش خود رو داغ داغ شود. البته اين بازار به معني تجارت و سود اضافه نيست چرا كه امروز همه مي دانند زمان خريد و فروش خودرو و گذاشتن اسكناس روي هم گذشته است و اين تنها رقابت براي داشتن بهترين است!  با اين وجود وقتي اعلام مي شود شركت پارس خودرو سال جديد را با توليد روزانه 700 دستگاه خودرو آغاز مي كند و گروه سايپا امسال حدود 580 هزار دستگاه خودرو توليد خواهد كرد و يا توليد ايران خودرو در سال جاري 650 هزار دستگاه است و ... همچنان برخي از محصولات توليدي جزو انتخاب هاي نخست خانواده ها هستند و مابقي مي مانند براي افرادي خاص از طبقات خاص جامعه .
در ميان موارد ذكر شده نظر و سليقه جوانان- به دليل بافت جوان جامعه- در ميزان فروش، اولين شرط اساسي است. اين نظر و ايده اغلب جزو اطلاعات شنيداري است كه دهان به دهان در ميان جوانان مي پيچد. به اين ترتيب اغلب از تعميرگاه ماشين فوق نقل مي كنند كه چه قطعه اي ضعيف و يا كدام بخش جزو قوت ماشين به حساب مي آيد و همين طور اينكه كدام خودرو قطعات گران دارد و داشتنش به صرفه نيست و ... در كل جمع بندي هاي انجام شده تبديل به شناسنامه خودروي فوق مي شود و اين داستان به طوري باور نكردني در بين مردم مي پيچد! بنابراين يا خودروي جديد، توليد ش افزايش پيدا مي كند و يا رو به نزول مي رود.
به اين ترتيب جوانان از قشر مرفه و متوسط به بالا برخي از ماشين هاي مدل بالا را مي پسندند و جوانان از قشر متوسط به پايين و ضعيف نيز اغلب داشتن خودرويي كه بتوانند با آن امرار معاش كنند را ترجيح مي دهند. در ميان خودروهاي ذكر شده پيكان، پرايد، آردي و اين اواخر پژو به اين منظور انتخاب مي شوند كه در ميان موارد گفته شده همواره پيكان و پرايد جزو انتخاب هاي نخست هستند چرا كه مسافران به ويژه خانم ها- به راحتي اين دو خودرو را براي سوار شدن انتخاب مي كنند... از طرفي براي اين قشر از جامعه علاوه بر كارايي به منظور امرار معاش، به صرفه بودن لوازم يدكي ماشين نيز دليل دوم انتخاب به حساب مي آيد. شايد اين دليل براي اقشار مرفه همواره ناديده گرفته شود، اما قطعاً  براي درصد بالايي از جامعه كه شغل دوم شان جابه جايي مسافران است، به صرفه نخواهد بود تا از خودرويي با هزينه هاي جانبي بالا استفاده كنند.
به عنوان مثال وقتي اتومبيلي مانند پرايد بيشترين متقاضي را به سوي خود جلب مي كند، قطعاً  قابل دسترسي بودن تعميرگاه هاي مربوط، ارزان بودن قطعات و همين طور سايز كوچكش - به منظور پارك كردن در كمترين فضا- تأثير بسياري در انتخاب آن داشته است. حالا هر چه پيش مي رويم به اينجا مي رسيم كه خبر كاهش ميل به خريد خودرو در تهراني ها صحت دارد. چرا كه اين بار آمار نيز به كمك مان آمده تا باور كنيم به وضعيت  تعادل نزديك شده ايم!  به اين ترتيب اگر جمعيت تهران را حدود 8ميليون نفر فرض كنيم، بيش از 5/2 ميليون خودرو در اختيار خانواد ه ها قرار دارد كه سهم هر خانواده از اين تعداد، بيش از 2/1 درصد خودرو پيش بيني مي شود. ... با اين وجود حتي اگر آمار و ارقام را نيز كنار بگذاريم، باز هم باورمان مي شود كه قضيه صحت دارد چرا كه هر جا مي نشينيم چه در تاكسي و يا جمع هاي خانوادگي، بحث ها خيلي زود به دردسرها و پيامدهاي داشتن خودرو ختم مي شود و اينكه نداشتنش هزار مكافات و داشتنش هزار و يك مكافات دارد! ... و مجموعه همه اين دردسرهاست كه سبب مي شود از توليد روزانه 700 دستگاه در پارس خودرو، 580 هزار دستگاه- ساليانه- در سايپا و... تنها 23درصدشان نصيب تهراني ها شود و مابقي بماند براي شهرستان هاي بزرگ تا زماني كه آنها نيز به درد تهراني ها دچار شوند...
آغازي پردردسر
... و دردسرها اين گونه آغاز مي شود كه بالاخره زمان تحقق رؤياي شيرين داشتن خودروي شخصي فرا مي رسد. در اين حالت اگر توانايي خريد نقد وجود نداشته باشد، مي توان يك الي يك و نيم ميليون تومان تهيه و مابقي را طي اقساط بلند مدت پرداخت كرد؛ اقساطي كه وقتي به پايان آن كه اغلب 5 سال آتي است فكر مي كنيد، دلشوره اي در دلتان مي پيچد و فكر مي كنيد آيا شرايط كاري تان اجازه پرداخت به موقع اقساط را خواهد داد؟! از طرفي وقتي محاسبه مي كنيد و متوجه مي شويد كه قيمت تمام شده خودرو اقساطي چقدر مي شود و شما بعد از 5سال آن را به چه مبلغي مي توانيد بفروشيد و مابه التفاوت را در ذهن تان مرور مي كنيد، قطعاً آهي عميق مي كشيد و مي گوييد اي كاش مبلغ نقد داشتيد و مي توانستيد... اما در اين حالت نيز مي دانستيد كه همچنان قيمت خريد، بسيار بالاتر از كيفيت ماشين فوق است چرا كه بارها شنيده ايد خودروي موردنظر در بخش صادرات با قيمتي بسيار پايين تر فروخته مي شود و قطعاً در اين شرايط نيز دلتان را به گفته هاي مدير عامل گروه صنعتي ايران خودرو خوش مي كنيد كه علت اختلاف قيمت خودرو بين مشتريان ايراني و خارجي دليلي منطقي دارد چرا كه طبق قانون زماني كه بخواهيم خودرويي را صادر كنيم گمرك، آن ميزان از تعرفه هايي را كه در قبال واردات اوليه اخذ كرده، مسترد مي كند. همچنين زماني كه خودرويي از كارخانه بيرون مي آيد در داخل كشور عوارض و ماليات به آن تعلق مي گيرد در حالي كه براي خودروهاي وارداتي، اين قانون اعمال نمي شود و در نتيجه اين عوامل باعث مي شود خودرو در داخل كشور گران تر باشد .
به هر حال شما دلتان را به دريا زده ايد و شده ايد يكي از افرادي كه در ترافيك سنگين، پشت فرمان نشسته و آرنج دستش را روي پنجره گذاشته است و قطعاً به اين فكر مي كند كه روزهاي نخستين ماه جديد در حال سپري شدن است و هرروز كه مي گذرد، يك روز به زمان پرداخت كرايه خانه و اقساط مختلف- كه به تازگي قسط هاي اتومبيل جديدتان نيز به آن اضافه شده است- نزديك مي شويد.
بنابراين دست به كار مي شويد و فكر مي كنيد هر طور كه شده بايد تلاش كنيد تا اقساط خودرو به تأخير نيفتد. به همين خاطر در بين مسير كارتان براي مسافرها بوق مي زنيد و كاركردن در آژانس محله تان را نيز تجربه مي كنيد! اما پس از گذشت 6-5ماه وقتي به خودتان مي آييد، متوجه مي شويد كه چند ماه از پرداخت به موقع اقساط جامانده ايد... و اين آغاز دردسرهاي داشتن خودرو شخصي است كه سبب مي شود در خلوت تان بارها فكر كنيد كه آيا اين همه مكافات، به داشتن اين چهارچرخ مي ارزيد؟!
خودرو در خانه
... پس از خريد پردردسر خودروي شخصي، زمان آن مي رسد تا بالاخره رؤياي شيرين تان تحقق يابد و بتوانيد با دنده چهار، طول و عرض همه خيابان ها را طي كنيد اما طرح هاي عدم تردد در مناطق مختلف، طرح زوج و فرد و... سبب مي شود حداقل سه روز در هفته اتومبيل تان در پاركينگ بماند و روزهاي ديگر نيز كه از آن استفاده مي كنيد، ترجيح دهيد همچنان در پاركينگ باشد چرا كه بايد حداقل 30-20 دقيقه را براي پيداكردن جاي پارك سپري كنيد يا در آرزوي استفاده از پاركينگي عمومي بمانيد.
بنابراين شما نيز مي رويد جزو آمار مديرعامل سازمان حمل ونقل و ترافيك شهرداري تهران كه روزانه در برخي نقاط مركزي شهر، ۶۰درصد خودروها ترافيك سرگردان را تشكيل داده و دنبال فضاي پارك مي گردند و اين مسئله باعث تراكم ترافيك و آلودگي هوا مي شود و وقتي متوجه مي شويد تهران به 600هزار فضاي پارك غير حاشيه اي نياز دارد ولي تاكنون تنها 24هزار فضاي پارك در 320 تا 330 پاركينگ عمومي ايجاد شده است ، خودتان را خيلي خوش شانس مي بيند اگر بتوانيد در خيابان هاي اصلي و پرتردد، مكاني براي پارك كردن در حاشيه خيابان يا پاركينگي عمومي پيدا كنيد؛ همين طور وقتي براي خريد به پاساژ يا بازار روزي مي رويد، چرا كه يا پاركينگي وجود ندارد يا تابلوي پاركينگ ظرفيت ندارد روي زمين گذاشته شده است و اين معضلي است كه مسئولين مربوطه به آن آگاهند اما چاره اي براي آن ندارند. همان طور كه نصرالهي- مديرعامل سازمان حمل ونقل و ترافيك شهرداري- معتقد است: ...متأسفانه دوره هاي گذشته ضوابط شهرداري در ارتباط با تأمين پاركينگ رعايت نشده است.در برخي موارد 8 يا 10طبقه پاساژ تجاري ساخته شده ولي فضاي پارك حتي براي كسبه محل در نظر گرفته نشده است . به اين ترتيب دقيقه هاي متوالي از وقت شما در ترافيك هاي ثابت و سرگردان سپري مي شود و شما به وسوسه اي شديد دچار مي شويد چرا كه مي دانيد در همين لحظات كلافگي، دقيقاً از زير پايتان واگن هايي پر از مسافر با شتاب در حركت است و شما نيز مي توانستيد يكي از آنها باشيد بنابراين تا ساعت هاي پايان روز به اين فكر مي كنيد كه اتومبيل تان را حتي در روزهاي تردد آزاد نيز در پاركينگ خانه تان بگذاريد، البته اگر چنين فضايي وجود داشته باشد چرا كه معمولاً جهت داشتن سقفي براي اين چهارچرخ مزاحم، حداقل بايد 500هزارتومان به پول پيش خانه اضافه كرد، در غير اين صورت گوشه اي از كوچه تنگ و باريك، آخرين راه حل ممكن است!

سخناني كه در زير مي خوانيد به تازگي عنوان نشده اند، ولي همچنان جالب توجه هستند.
سيدجعفر هاشمي تشكري مديرعامل سازمان حمل و نقل و ترافيك تهران در دي ماه سال گذشته اجراي طرح تردد نوبتي خودروها را براي زمان طولاني مفيد ندانست و گفت: آلودگي توليد شده توسط خودروهاي تهران با آلودگي۳۰ ميليون خودرو برابري مي كند.
او افزود: داشتن خودرو يك حق است ولي استفاده از معابر يك امتياز است. اين يك نقطه كليدي است چرا كه ما نمي توانيم به مردم بگوييم اتومبيل نخرند، اما مردم بايد بدانند در چارچوب قانوني مي توانند از امتيازات خود استفاده كنند؛ چارچوبي كه باعث مي شود كم ترين مشكل براي ديگران در شهر به وجود بيايد.
وي با اشاره به درصد خودروهاي پلاك زوج و فرد، اظهار داشت: در طرح زوج و فرد خودروها يك مطلب مهم وجود دارد و آن كمتر بودن 10 درصدي خودروهاي پلاك زوج در سطح شهر است. جداي از آن بايد ديد كه همه اين خودروها مسافركش و چند سرنشين هستند يا به صورت تك سرنشين در سطح شهر تردد دارند.
مديرعامل سازمان حمل و نقل و ترافيك تهران تصريح كرد: يكي از راه حل هاي دراز مدت جلوگيري از تردد خودروهاي تك سرنشين در خيابان ها و معابر است. ميانگين ظرفيت خودروهاي شخصي 6/1 درصد نفر است. اگر اين خودروها با 3 سرنشين حركت نمايد ميانگين سرنشين هاي شخصي 2 برابر خواهد شد.
هاشمي اين استدلال را كه خودروي تك سرنشين مانع از ورود به معابر شود و يا در ازاي ورود به معابر و خيابان داراي سه سرنشين باشد را استدلالي قوي خواند و گفت: اين طرح باعث مي شود عملاً همان طرح زوج و فرد خودروها در شهر به وجود آيد منتها در دراز مدت. اين درحالي است كه با اجراي طرح زوج و فرد افراد ثروتمند براي خودرو همه روزه در معابر و خيابان ها اقدام به خريد خودروهاي پلاك زوج و فرد مي كنند.
وي در اين مورد به صحبت هاي رئيس اتحاديه اتومبيل داران تهران اشاره كرد كه طي آن به افزايش 2درصدي قيمت خودروهاي پلاك شده اشاره مي كرد. اين در حالي است كه در چند سال اخير ارزش افزوده خودرو افزايش چنداني نداشته است. عده اي هم بضاعت خريد خودرو دوم را ندارند، اما به خاطر اصرار اجراي تردد در معابر عمومي اقدام به تخلف هايي مثل خدشه دار كردن پلاك خودرو، عوض كردن پلاك و يا نوشتن پلاك جديد روي كاغذ و نصب پشت شيشه مي كنند كه اين مسئله خود باعث بروز مشكلات امنيتي مي شود.
مديرعامل سازمان حمل و نقل و ترافيك تهران مشكل ديگر را هجوم مردم در زمان پاك بودن هوا عنوان كرد و گفت: وقتي هواي شهر از آلودگي پاك باشد مردم اين اجازه را به خود مي دهند كه در خيابان با خودروهاي خود تردد كنند و اگر در چنين مواقعي با آنها به خاطر اجراي طرح زوج و فرد مقابله و برخورد شود، باعث بروز تنش و برخورد با ماموران انتظامي و دولت مي شود كه آثار مطلوبي ميان راهنمايي و رانندگي و مردم به وجود نمي آيد.
به گفته وي: بحث ديگري كه مطرح مي شود گرايش مردم در روزهاي زوج و فرد به استفاده از موتورسيكلت است خصوصاً موتورهاي مسافركش چرا كه براي رسيدن به مقصد خود مجبور مي شوند از سرعت بالاي موتورسيكلت استفاده كننده و از آنجا كه موتورسيكلت بخش ناهنجار ترافيك ما را شامل مي شود و امنيت خيلي پاييني دارد، مي تواند مشكلات زيادي براي مردم و جامعه به وجود بياورد.
هاشمي ادامه داد: نكته ديگري كه مطرح است آلايندگي خودروهاي فرسوده است، ما مي توانيم با خارج كردن خودروهاي فرسوده از سطح شهر و جايگزين كردن خودرويي مناسب و جديد كه آلايندگي كمتري دارد، ميزان آلودگي هوا را كاهش دهيم. آلودگي اين خودروهاي فرسوده 30 تا 100 برابر خودروهاي جديد مي باشد.
مديرعامل سازمان حمل و نقل و ترافيك تهران، افزود: چرا خودروي پاكي كه ذرات منوكسيدكربن را كمتر توليد مي كند به خاطر زوج و يا فرد بودن حق تردد نداشته ولي خودرويي فرسوده كه صرفاً داراي پلاك زوج يا فرد است مي تواند در سطح معابر حركت كند؟ پس بايد سرمايه گذاري كرد و خودروهاي نسل جديد را جايگزين فرسوده كرد. اگر در اين زمينه ما با پارامترهاي كندكننده، مصوبات دولت را مختل نكنيم، مي توانيم به جاي طرح زوج و فرد كردن خودرو از اين روش استفاده كنيم.
وي با اشاره به يك ميليون خودرو فرسوده و آلاينده در حال تردد در معابر گفت: اگر فرض كنيم كه هر كدام از اين خودروها كمترين ميزان آلودگي را دارد، مي بينيم كه 20 تا 30 ميليون خودرو داريم نه 5/3 ميليون خودرو. پس حالا كه مشكل ما آلودگي است بايد تلاش كنيم خودروهاي فرسوده از رده خارج شوند. مديرعامل سازمان حمل و نقل و ترافيك ادامه داد: مشكل ديگر ما عدم ساماندهي حمل و نقل عمومي است. با توسعه حمل و نقل عمومي، ايجاد مترو و ساماندهي سيستم تاكسيراني مي توانيم حدود 10 درصد مسافرت هاي درون شهري را افزايش دهيم بدون اينكه آلايندگي و ترافيك ما زياد شود. اين درحالي است كه سهم حضور خودروهاي تك سرنشين 36 درصد است و سهم همين خودروها در ترافيك حدود 57 درصد است در حالي كه اين جا به جايي مسافر بايد با وسايل حمل و نقل عمومي انجام شود و ما مي توانيم با اين كار از وجود 57 درصد ترافيك جلوگيري كنيم. به گفته وي : اگر سهم بنزيني كه در باك خودروهاي شخصي ريخته مي شود در مترو تزريق شود، حدود 5/1 ميليون مسافر را مي توان جا به جا كرد و اين يعني كم شدن 5/1 ميليون جا به جايي از معابر و سطح شهر و عدم تردد يك ميليون خودرو در شهر. تشكري هاشمي در پايان افزود: به اين دلايل مي توانيم بگوييم كه طرح زوج و فرد كردن خودروها در دراز مدت يعني پاك كردن صورت مسئله و نداشتن كارايي لازم. اما در كوتاه مدت بسيار مناسب است و در كنار ساير پارامترها مي تواند مشكل گشاي ترافيك و آلايندگي كشور باشد.

آرش اقبالي- هرچند كه بازار خودرو در ايران با توليد فعلي اشباع شده و اين بازار رونق گذشته را ندارد، ولي توليد خودرو امسال به يك ميليون دستگاه خواهد رسيد و پيش بيني مي شود اين رقم در چند سال آينده به 5/1ميليون دستگاه در سال هم برسد.
اين در شرايطي است كه تا به حال شركت هاي خودروساز داخلي با همكاري شركت هاي ليزينگ كه امكان خريد قسطي خودرو را فراهم كرده اند مشكلي از لحاظ فروش نداشتند و با خيال آسوده تمام توليدات خود را فروخته اند اما رشد توليد مازاد بر نياز داخلي ممكن است خودروسازان را با مشكل فروش مواجه كند.
بنابراين خودروسازان ايراني ناچارند براي يافتن بازار جديد به فكر صادرات به خارج باشند، اما بازاريابي خودروهاي ايراني در مقابل رقباي قدرتمند خارجي كاري بسيار دشوار و زمان بر است.
به عقيده كارشناسان در حال حاضر بهترين راهي كه پيش روي خودروسازان قرار دارد همكاري بيشتر در طرح جمع آوري خودروهاي فرسوده است كه مي تواند خيال آنها را بابت فروش تا حدودي راحت كند. گزارش هاي مراكز علمي و تحقيقاتي حاكي است كه مصرف سوخت هر خودرو فرسوده دو تا چهار برابر و ميزان آلايندگي آنها نيز بين چهار تا 12برابر خودروهاي معمولي و جديد است، به طوري كه اين خودروها به دليل نقص فني و قديمي بودن تكنولوژي و توقف هاي زياد در معابر، سهم زيادي در تشديد آلودگي هواي تهران و ديگر كلانشهرها دارند و كشور ما فقط به خاطر وجود يك ميليون خودرو فرسوده بالاي 25سال به لحاظ مصرف سوخت، سالانه دست كم 800 ميليون دلار ضرر اقتصادي متحمل مي شود.
آمار و ارقام انتشار يافته از سوي وزارت بهداشت و درمان نيز حاكي است كه بر اثر آلودگي هوا سالانه پنج هزار نفر در كشور جان خود را از دست مي دهند و صدها هزار نفر نيز در شهرهاي بزرگ و آلوده كشور به انواع بيماري هاي قلبي، ريوي و غيره مبتلا مي شوند و از نظر آلودگي هوا نيز متأسفانه بنابر اعلام سازمان حفاظت محيط زيست و آمار و ارقام كسب شده از ايستگاه هاي سنجش آلودگي هواي
تهران شاهد افزايش روز افزون آلاينده منوكسيدكربن، يكي از سموم بسيار كشنده در هواي تهران هستيم، به طوري كه هر خودرو فرسوده به طور ميانگين در ساعات پرترافيك 12برابر يك خودرو معمولي هوا را آلوده مي كند. معضل ديگر خودروهاي فرسوده مصرف بالاي بنزين است كه هزينه سنگيني را بر دوش دولت مي گذارد كه بنزين را با يارانه و قيمت پايين در اختيار مصرف كنندگان قرار مي دهد.
يك سوم از حدود 65ميليون ليتر مورد نياز از خارج تأمين مي شود. اين تنها گوشه اي از مضرات و زيان هاي جاني و مالي ناشي از حركت آهن پاره هاي فرسوده در شهرهاي كشور ما است. با توجه به ورود سالانه 900هزار خودروي جديد و خارج نكردن خودروهاي فرسوده قديمي، شاهد قفل شدن خيابان هاي شهرهاي پرجمعيت به ويژه تهران هستيم و با توجه به وجود يك ميليون دستگاه خودرو فرسوده كه به خاطر قديمي بودن خرابي آنها در جاده هاي كشور در تشديد معضل ترافيكي تهران بسيار مؤثر است، خروج اين خودروها و جايگزيني خودروهاي جديد علاوه بر كاهش آلاينده ها در هواي تهران و تأمين سلامت شهروندان و كاهش مصرف سوخت به تسهيل عبور و مرور خودروها و بازشدن گره هاي ترافيكي نيز كمك بسياري مي كند. تقريبا نيمي از شش ميليون خودرويي كه در خيابان ها تردد مي كنند و يكي از عوامل آلودگي در شهرهاي بزرگ به حساب مي آيند، فرسوده هستند و جمع آوري آنها براي دولت از اهميت زيست محيطي بالايي برخوردار است. طرحي كه تا به حال شكست خورده و با توجه به شرايط و مقررات فعلي دورنماي چندان روشني نيز براي آن متصور نيست.

جدول شماره۱۵
كاكورو مانند سودوكو، يك بازي جهاني است. اين بازي در سال 2005 مطرح شد و مدت كوتاهي طول كشيد تا توجه عامه مردم را به خود جلب كند. اين جدول، قبل از اينكه در روزنامه هاي ديگر مطرح شود، اولين بار در روزنامه گاردين به چاپ رسيد. ساختار كاكورو خيلي شبيه جدول كلمات است و مي توان آن را در هر سايزي طرح كرد و تنها تفاوت آن، اين است كه اعداد مورد نظر مرجع ندارند و با جمع اعداد احتمالي در هر ستون و سطر مي توان اعداد مورد نظر را پيدا كرد. اين جدول در بسياري از نقاط دنيا شناخته شده است و علاقه مندان آن معتقدند به زودي زود- مانند سودوكو- در همه جاي دنيا فراگير خواهد شد.
روش حل جدول كاكورو
راه حل هاي زيادي براي حل اين جدول موجود است و همچنين تكنيك هايي كه به شما كمك مي كنند تا بتوانيد به راه حل دست پيدا كنيد. در اينجا مي خواهيم يك نمونه از حل جدول كاكورو را به شما نشان داده و نكته هايي را به شما گوشزد كنيم.
نكته اول: تركيب حداقلي اعداد- اين جدول اعدادي را در انتها و ابتداي هر سطر و ستون مشخص كرده است كه بايد با جمع اعداد احتمالي از 1 تا۹ بدون تكرار به عدد مورد نظر رسيد. بهترين روش براي حل جدول، جست وجوي خانه هايي است كه حداقل از جمع دو عدد حاصل مي شوند. معمولاً اين اعداد از دو خانه در جدول تشكيل شده است. به اعداد۳و 4 در جدول زير دقت كنيد. به طور مثال براي عدد 3، دو احتمال وجود دارد(2و۱)،(1و۲) (در ضمن مانند جدول سودوكو، از عدد صفر نمي توانيم استفاده كنيم).و براي عدد 4 سه احتمال(1و۳) و(3و۱)و(2و۲) وجود دارد كه احتمال(2و۲) پذيرفته نيست چون در حل جدول از عدد تكراري نمي توانيم استفاده كنيم.
به جدول زير دقت كنيد: احتمالات عدد۳ و احتمالات عدد۴ به شما كمك مي كند تا جدول را حل كنيد و احتمالات جدول، شما را محدودتر مي كند. براي عدد 7 در جدول پايين به طور نرمال مي توان احتمالات:
(5و۲)،(6و۱)يا(2و۵)،(1و۶) در نظر گرفت. از طرفي مي دانيم كه جمع عدد 3 (2و۱) يا (1و۲) است؛ پس قراردادن جمع اعداد(3و۴) و(4و۳) منتفي است.
نكته دوم: اعداد مشترك- متوجه شديم براي جمع اعداد۳ و۴ احتمالات(1و۲) و(2و۱) براي عدد۳ و احتمالات(1و۳) و(3و۱) براي عدد۴وجود دارد.عددي كه بين اين احتمالات مشترك است، عدد يك است.نكته: اعداد بالاي مربع نشان دهنده مجموع اعداد ستون افقي و اعداد پايين مربع نشان دهنده مجموع اعداد ستون عمودي است.
حل جدول شماره۱۴