مهدي موسوي نژاد
يكي از ويژگي هاي ژاپني ها در عصر فناوري و پيشرفت  هاي علمي و تكنولوژي، وفاداري آنها نسبت به  آيين و فرهنگ ژاپني است. هر فرهنگي براي خود آداب و قواعدي دارد.
در فرهنگ ژاپني آداب اهميت زيادي دارد و تقريباً در همه زمينه هاي اجتماعي ديده مي شود؛ هر چند كه جوانان ژاپني ممكن است چندان مقيد نباشند. ولي به هرحال هنگامي كه به ژاپن مسافرت مي كنيد و يا با ژاپني ها روابط اقتصادي، تجاري و صنعتي داريد، لازم است از رفتارهاي مناسب و شايسته كه در موفقيت ارتباط با آنها مؤثر است، آگاهي داشته باشيد.
ژاپني ها هنگام احترام گذاشتن تعظيم مي كنند و يا سرتكان مي دهند، ميزان تعظيم ژاپني ها به ميزان رسميت و ارتباط بين افراد دارد. هر چند بسياري از رسوم ژاپني  تحت تأثير فرهنگ غربي قرار گرفته است، ولي همواره برخي تفاوت هاي طبقاتي بين هر دو نفر ژاپني وجود دارد. در حقيقت درجه اجتماعي هر فردي معين مي كند كه در رفتار با ديگران، از او چه انتظاري مي رود و او چگونه بايد با ديگران رفتار كند.
در موقعيت هاي معمولي افراد، صرفنظر از ميزان سن، جنس و وضعيت خانوادگي آنها با افزودن پسوند «SAN سان» به نام آنها به جاي كلمات آقا وخانم مورد خطاب قرار مي گيرند.
پسوند محترمانه سان معادل «آقا» يا «خانم» براي روابط دوستانه و صميمي كاملاً مناسب است، ولي در موقعيت هاي رسمي كه درباره شخصي صحبت مي كنيد كه موقعيت بالايي دارد، بهتر است با عنوان شغلي، او را مورد خطاب قرار دهيد. مثلاً  وقتي با آقاي آراكاوا ملاقات مي كنيد كه مديرعامل يك شركت است، به جاي گفتن «آركاوا سان ARAKAWA SAN» از عبارت: آكاركاواشاچو «ARAKAWA SHACHOO» استفاده مي شود.
رعايت سلسله مراتب در جامعه ژاپني در همه جا از اهميت خاصي برخوردار است. شخص بلندمرتبه معمولاً در جلو حركت مي كند. اول او وارد اتاق شده و اول او معرفي مي شود و ديگران پشت سر او و برحسب مرتبه اي كه دارند آن كار را انجام مي دهند. در زندگي اجتماعي هم سلسله مراتب وجود دارد.
براي مثال معمولاً پسر بزرگ خانواده، اول معرفي مي شود و بعد به ترتيب ساير پسرها و بعد بزرگترين دختر خانواده ها و سپس ساير دخترها به ترتيب معرفي مي شوند.
براي اولين پسر يا اولين دختر و همين طور براي برادر بزرگتر، خواهر بزرگتر، برادر كوچكتر و خواهر كوچكتر نام هاي ويژه اي وجود دارد.
ژاپني ها عادت دارند در بسياري از مواقع به يكديگر هديه بدهند، بويژه در وسط سال (Chugen) و آخر سال (Seibo) هداياي زيادي بين آنها رد و بدل مي شود.
دادن هديه براي قدرداني از والدين، بستگان و افراد مهم مانند معلمان و يا به مناسبت هاي مختلف است، از جمله هنگام به دنيا آمدن نوزادي از آشنايان (بستگان، افراد مافوق، همسايگان و دوستان) و يا زماني كه بچه آشنايان به مدرسه مي رود و يا از مدرسه فارغ التحصيل مي شود، عيادت از آشنايان، ازدواج آشنايان، تسلي و دلداري فوت آشنايان هديه مي دهند. البته هديه اي را كه مي گيرند فراموش نمي كنند و هديه ديگري را برگشت مي دهند. اين است كه رسم هديه دادن در ژاپن، پاياني ندارد. اگر از شما دعوت شده به خانه يك ژاپني برويد، معمولاً هديه بردن يك رسم مودبانه است.
ملاقات كننده هنگام ارائه هديه مي گويد سومارانايي مونواسكا (Tsumaranai Mono Desuka)، يعني قابلي ندارد.
هر خانه ژاپني يك آستانه ورودي دارد و ميهمان وارد شونده كفش خود را در آورده و دمپايي را كه توسط ميزبان فراهم شده، مي پوشد. كفش ها بايد در محل جاكفشي گذاشته شود. مجدداً وقتي مي خواهيد وارد اتاق شويد، بايد دمپايي را درآوريد.
هنگام غذا خوردن، هر فردي روي متكايي مي نشيند. از نظر سنتي شما بايد منتظر بمانيد تا هر كسي كه قبل از شما رسيده، غذا خوردن را شروع كند. اما امروزه بيشتر خانواده ها نسبت به رعايت آن مقيد نيستند و راحت تر غذا مي خورند.
قبل از شروع غذا بايد بگوييد ايتاداكي ماس (Itadak imasu) كه به مفهوم قدرداني است و وقتي از غذا دست كشيديد، مي گوييد گوچي سوسا مادشتا (Cochiso sama deshitan) يعني خوشمزه بود. نكته جالب، اين است كه خيلي خوب است كه غذايتان را هورت بكشيد. اين كار نشان دهنده لذت بردن از غذا و تعريف از آشپز خواهد بود.
در بيشتر رستوران ها، قبل از خوردن غذا، يك حوله داغ براي تميز كردن دست ها مي آورند و براي غذا خوردن از هاشي (Hashi) ميله هاي غذاخوري كه معمولا چوبي و يك بار مصرف است، استفاده مي كنند.
نكته ديگري كه در همه جا به چشم مي خورد، سر وقت بودن ژاپني ها است.
چيزي به نام دير آمدن به منظور جلب توجه و مهم جلوه دادن خود وجود ندارد. اگر قرار است جلسه اي را در ساعت ۹ شروع كنند، بهترين زمان، رسيدن به جلسه چند دقيقه زودتر است تا خود را براي جلسه آماده كنند.

فهم قدرت
ترجمه: دكتر احمد عظيمي بلوريان
ناشر: مؤسسه خدمات فرهنگي رسا
چامسكي يك فعال سياسي و اجتماعي بنام جهاني است و همراه دوستان و طرفداران خود يك شبكه افقي در زير سطح فرهنگ غالب به وجود آورده است تا ميان مردم ارتباط به وجود آورد و اين حركت از ديد وي، مغاير سياست حاكميت آمريكاست كه همواره تلاش مي كند مردم را به صورت اتم ها و ذرات پراكنده و جدا از هم نگه دارد. چامسكي تاكنون بيش از هفتاد كتاب نوشته است كه بيشتر آنها به زبان هاي ديگر ترجمه شده و يا مستند فيلم هاي متعدد قرار گرفته است. كتاب هاي سياسي و اجتماعي او را عمدتا ناشريني چاپ مي كنند كه فعاليت آنها جنبه سودآوري ندارد.
انديشه و ديدگاه هاي چامسكي را با داروين و دكارت مقايسه مي كنند. روزنامه گاردين ميزان نقل قول از سخنان چامسكي را برابر انجيل و شكسپير برآورد كرده است. ساختار حكومتي كه به شدت مورد انتقاد چامسكي است، همان ساختاري است كه لوئيز ممفورد در «مدنيت و جامعه مدني در بستر تاريخ» توصيف مي كند كه از «شبان» و «شكارچي» تكوين يافته است. در اين ساختار، كسي كه صدر حكومت است، نقش شبان را براي خود قائل است و مردم را گله گوسفند مي داند - كه سلطان شبان است و عامي گله - حكومت كردن از ديدگاه حاكم، كاري بسيار ساده، بسيار عملي و اجرايي است. چامسكي، حالت پيشرفته آن را در ساختار شركت ها مي داند كه در آن همه دستورات يك طرفه از بالا به پايين ديكته مي شود و بازخور از پايين به بالا صورت مي گيرد، جايي كه براي اتلاف وقت و چون و چرا كردن وجود ندارد. فرض بر اين است كه زبردست از زيردست بهتر مي فهمد و آنچه موجب شگفتي چامسكي است، اين است كه به رغم همه پيشرفت هايي كه در مديريت امور عمومي و علوم سياسي صورت گرفته است، اين روش طرفداران بسيار دارد و هيأت حاكمه آمريكا نيز به رغم ظاهر دموكراتيك آن، مردم را در عمل از تصميم گيري دور مي كند. در اين صورت، حكومت نوعي «گله داري» است. حتي ايدئولوگ هاي نظام حكومتي آمريكا مانند والتر نيمن، مفسر فقيد آمريكايي، مردم را همواره «گله سرگردان» خوانده اند.
چامسكي در اين كتاب معتقد است هيأت حاكمه آمريكا اساسا، نه طرفدار اسرائيل است و نه آسايش و امنيت اسرائيل را مي خواهد. آمريكا اسرائيل را به شكلي كه هست - در بحران و بي قراري و ناامني مي خواهد، زيرا در اين صورت است كه مي تواند از آن به صورت ابزاري در خدمت خود استفاده كند. اسرائيل اين را مي داند و سناريوي «گزينه سامسون» را براي روز مبادا انتخاب كرده است. گزينه سامسون اشاره به افسانه سامسون در كتاب مقدس است كه آنگاه كه سامسون همه درها را به روي خود بسته ديد، ستون هاي معبد را فرو برد. از اين افسانه چنين افاده مي شود كه «اگر من نباشم، مي خواهم كه سر به تن دنيا نباشد»، پولي كه آمريكايي ها به اسرائيل مي دهند، حاصل زحمات «لابيست ها»ي آمريكا در خاورميانه و سراسر جهان است. در خاورميانه، چه در زمينه كنترل نفت و چه مقابله با ناسيوناليسم عرب، از اسرائيل استفاده مي كنند. اين استاد معتبر زبان شناسي آمريكا مي گويد: سال هاست كه اين حقايق روشن است. دليل تداوم وضع موجود اين است كه ايالات متحده ماندگار بودن حالت بحران را براي منافع خود ضروري مي داند و واقعا نمي خواهد مسئله اسرائيل و فلسطين حل شود. و همان گونه كه پيش از اين اشاره شد، وجود يك اسرائيل غرق در مشكلات و درگيري هاي جنگي روزانه، بخش مهمي از استراتژي آمريكا براي فرمانروايي بر جهان است. ارزش اسرائيل براي آمريكا در آن است كه همواره در تهديد نابودي به سر برد. از سوي ديگر، با نقشي كه آمريكا بازي مي كند، نيروي رهبري فلسطين به جاي مقابله با اسرائيل، صرف سركوبي خود فلسطيني ها مي گردد. نظام خودگردان فلسطين داراي بالاترين سرانه نيروي انتظامي است.
در پايان كتاب چامسكي به پرسش كننده جواني كه خواهان مشاركت در مسائل اجتماعي است، ولي نگران است كه او را متهم به جواني و نفهمي كنند چنين پند مي دهد كه مردمي كه مي خواهند استقلال فكري داشته باشند بايد هزينه آن را بپردازند. وي معتقد است كه امور دنيا بسيار سطحي و پيش پاافتاده است، ولي روشنفكران آن را سخت و غامض جلوه مي دهند و در تفسير مسائل دنيا براي خود دكان باز كرده اند، درحالي كه هيچ چيز در علوم اجتماعي يا تاريخ يا سياست وجود ندارد كه فراتر از ظرفيت عقلاني يك جوان عادي پانزده ساله باشد.
دهياري ها
دهياري ها به واسطه نوپا بودن، فاقد سابقه تشكيلات اداري و سازماني و طبعاً فاقد پشتوانه مديريتي باتجربه هستند. همه چيز در مورد آنها آغاز راه است.
دهياري ها براي انجام وظايف خود با توجه به نوپا بودن، احتياج مبرمي به آموزش دارند و اين آموزش بايد در كليه محورها و فعاليت ها بر اساس اولويت باشد.
ماهنامه اي كه زير نظر دفتر امور دهياري ها منتشر مي شود، رسالتي اينگونه براي خود تعريف كرده است. «دهياري ها» ماهنامه آموزشي، اطلاع رساني و ترويجي است كه مي كوشد با ارائه مباحثي در مورد انجمن هاي روستايي و مديريت روستاها، خلاء آموزشي محسوس، در فعاليت  دهياري ها را جبران كند.
در اين شماره از «دهياري ها» مطالبي در مورد ابزارهاي مديريتي در جامعه روستايي، انجمن هاي روستايي ژاپن، توسعه و ترويج روستايي، الفباي مديريت روستا و... به چاپ رسيده است. «دهياري ها» در شمارگان ۱۲ هزار نسخه و با همكاري مؤسسه جهان كتاب منتشر مي شود.
فصلنامه بهداشت روان
مقالات شماره چهارم فصلنامه همچون شماره هاي پيشين به مشكلات، اختلالات فشارهاي رواني جامعه امروزي پرداخته است.
در اين شماره از فصلنامه بهداشت روان مي توانيد مطالبي را در مورد اعتياد، حقوق كودكان، جايگاه بهداشت روان در ايران و معضل كنكور بخوانيد. در بخشي از سرمقاله مجله، با اشاره به معضلات كنكور و مشكلات ناشي از آن آمده است:
«متأسفانه به دليل اشكالات آموزشي بيش از يك ميليون دانش آموز موفق به ورود به دانشگاه نشدند و هر سال اين تعداد رو به افزايش است، قبول نشدگان در كنكور دچار بزرگترين فشار رواني هستند، همچنين خانواده هايي كه فرزندانشان وارد دانشگاه نشده اند نيز از اين فشار رواني مصون نيستند.
مسئولان جامعه نبايد از كنار اين معضل به سادگي بگذرند، بلكه وظيفه آنان است كه درصدد چاره جويي هاي لازم برآيند تا اين گروه جوان دچار سردرگمي، بلاتكليفي و افسردگي نشوند.»
آدرس پست الكترونيك مجله nbrsv@ yahoo. Com است.
نهاده
نهاده را وزارت جهادكشاورزي منتشر مي كند. ماهنامه اي است با كار ويژه آموزشي و اطلاع رساني.
در شماره پنجم اين ماهنامه مطالب متعددي در ارتباط با علوم كشاورزي چاپ شده است. عناوين برخي از اين مطالب عبارتند از:كشاورزي پايدار، تثبيت نيتروژن توسط باكتري هاي ريزوبيوم، ميزان مصرف كودها در افزايش توليد گندم آبي، كودهاي بيولوژيك،گزارشي از شركت نوين شيمي سلفچگانٍٍٍ، هرس درختان سيب، گفت وگو با كشاورز (بذركار) نمونه استان اردبيل، واژگان كشاورزي و...
نشاني اينترنتي نهاده، www. Assc.ir و پست الكترونيكي اين ماهنامه nahadeh@assc.ir مي باشد.
خبرنامه فرهنگستان علوم
به صورت فصلنامه منتشر مي شود. سه سال از انتشارش مي گذرد و اين شماره هفتم فصلنامه است. صاحب امتيازش، همانگونه كه از عنوان مجله نيز پيداست، فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي است.
در اين شماره از خبرنامه مطالبي درباره برگزاري سمينار حقوق اسلامي در آلمان، هشتمين جشنواره تحقيقاتي علوم پزشكي رازي، همايش تخصصي حقوق خانواده، تقدير از مقام علمي دكتر كاردان، بزرگداشت مقام علمي ميرداماد و ميرفندرسكي، بررسي حقوق بشر از ديدگاه اسلام، جلسه هيأت رئيسه انجمن آكادمي هاي علوم در آسيا، امنيت و ايمني غذاٍ ، آموزش و انرژي و نيز گزارشي در مورد آكادمي علوم هندوستان به چاپ رسيده است.
در دنياي اينترنت مي توانيد خبرنامه را در سايت www.ias.ac.ir مطالعه كنيد.همچنين آدرس پست الكترونيكي يا آنگونه كه در مجله آمده است پيام نگار آن khabarnameh@ias.ac.ir است.

نازنين رادمنش
تاكنون در علم مديريت تعاريف متعددي از راهبري شده است. در حال حاضر، تعريف پذيرفته شده تري كه تا حدود زيادي بر سر آن توافق شده، اين است: « راهبري فرآيندي است كه از طريق آن فردي بر گروهي از افراد نفوذ رواني ايجاد مي كند تا هدف مشتركي تحقق يابد.»
نورت هاوس (۱۹۹۹) در اين تعريف، چند كلمه يا اصطلاح كليدي وجود دارد كه عبارتند از: فرآيند، نفوذ، گروه. منظور از فرآيند در تعريف راهبري، آن است كه راهبري يك خصيصه يا منش ويژه اي نيست كه در فردي چون رهبر آمده باشد، بلكه به مفهوم تبادل دو جانبه اي كه بين رهبر و پيروان او رخ مي دهد و پايدار مي گردد، اطلاق مي شود و تأكيد بر آن است كه راهبري، يك امر يكسويه و خطي نيست، بلكه بيشتر يك رويداد تعاملي است.افزون بر اين، اصطلاح نفوذ هم داراي بار معنايي ويژه  است.منظور از نفوذ راهبري، اثرگذاري او بر پيروان خود است. راهبري بدون نفوذ در پيروان بي معناست. سرانجام آن كه، اصطلاح گروه در تعريف راهبري، ناظر بر بافت اجتماعي اي است كه عمل رهبري در آن محقق مي شود. موفقيت راهبري سازمان، در گرو متقاعد كردن يا ترغيب افراد براي همسو كردن اهداف است. رهبري كه نتواند در سازمان تحت اختيارش، كاركنان را براي دستيابي به هدف مشتركي جلب كند،  راهي جز گزينش سبك فرماندهي ندارد.
به هر روي، رهبران سازمان براي آنكه بتوانند كاركنان را براي دستيابي به هدف مشتركي متقاعد سازند، افزون بر مجموعه اي از امور، بايد بدون استثنا به اخلاقيات پذيرفته شده اي پايبند باشند و متعهد بودن خود را به اخلاقيات، از طريق رفتار ملموس نشان دهند. آنان پيوسته بايد بدانند كه امور اخلاقي پذيرفته شده، چنان اصول اخلاقي اند و بايد از آنها به مثابه شاخصي براي ارزشيابي عملكرد رهبري خود سود جويند. در ادامه، با نگاهي به معنا و مفهوم اخلاق، پنج اصل اخلاقي بر شمرده را ارائه مي دهيم. اصول اخلاقي مورد نظر عبارتند از: احترام به ديگران - خدمتگزار ديگران بودن - عدالت - صداقت - اجتماعي گرايي. نظريه اخلاق از ديدگاه بسياري از انديشمندان اخلاق سابقه طولاني دارد. گاه گذشته نظريه اخلاق را تا زمان افلاطون (۳۴۷- ۴۲۷) و ارسطو (۳۲۲-۳۸۴) پيش مي برند. واژه اخلاق (ethics) ريشه يوناني دارد و از ethos گرفته شده است و به معناي رسوم، شيوه رفتار، يا منش گرفته مي شود. اخلاق با ارزش ها و امور اخلاقي فردي و اجتماعي مرتبط است. همچنين، نظريه اخلاقي، نظامي از قواعد و اصولي را بنا مي نهد كه انسان ها را در تصميم گيري درباره آنچه «درست يا نادرست» و «خير يا شر» است راهنمايي مي كند. همچنين، نظريه اخلاقي مباني درك و فهم «انسان اخلاق مدار بودن» را پي مي افكند. آنچه در پي مي آيد اصول پنجگانه اخلاق رهبري است كه در قالب گزاره هايي توصيف مي شوند.
راهبران اخلاق مدار به ديگران احترام مي گذارند
كانت (۱۸۰۴-۱۷۳۴)، فيلسوف نامدار قرن هجده، بر اين باور است كه وظيفه هر كس است كه با ديگران به گونه اي احترام آميز رفتار كند. تفسيري ديگر از اين سخن كانت، آن است كه به ديگران فقط به خاطر خودشان، احترام قايل شويد نه به خاطر هدف ديگري، يعني از احترام گذاشتن به كسي به عنوان ابزاري براي دستيابي هدف ديگري، بهره نگيريد. انسان به خاطر انسان بودنش قابل احترام است. بوشامپ و بووي (۱۹۸۸) هم  چنين نظري دارند، آنان اظهار كرده اند كه احترام به ديگران، بايد در قالب سوگيري آنان براي دستيابي به اهداف خودشان باشد و نبايد به طور محض به گونه اي رفتار شود كه آنان وسيله اي براي كاميابي افراد ديگر در اهدافشان باشند. دستيابي به اين مقصود، زماني ميسر است كه به ارزش و تصميمات ديگران احترام بگذاريم، در جايي كه چنين رفتاري رخ نمي دهد، افراد خود را در مقام بردگي و خدمت به برآورد اهداف سايرين مي يابند. شكل عملي احترام به افراد در سازمان، با همدلي و هم احساسي، گوش دادن به خود است و بها به ارزش ها و سعه صدر داشتن در مقابل ديدگاه هاي متفاوت كاركنان تجلي مي يابد.
راهبران اخلاق مدار، خدمتگزار ديگرانند
اصل اخلاقي خدمتگزار ديگران بودن، به درستي مصداقي از نوعدوستي است. رهبراني كه خدمتگزارند نوعدوست هستند. آ نان نگه داشت سالم و سلامت آفرين كاركنان و پيروان خود را در رأس برنامه هايشان قرار مي دهند. كانونگو و مندونكا(۱۹۹۶)، بر اين باورند كه در سازمان، خدمات نوعدوستانه را مي توان با شاخص هايي نظير رفتارهاي توانمندسازي، گروه سازي،  رفتارهاي شهروندي و حفاظت از كاركنان ارزشيابي كرد.
راهبران اخلاق مدار، عادل هستند
رهبران اخلاق مدار، مسايل و امور مختلف را از سر انصاف و عدالت مورد توجه قرار مي دهند. در جايي كه قرار است با افراد مختلف به گونه هاي متفاوت رفتار شود، بايد دلايل رفتار متمايز، روشن، معقول و مبتني بر ارزش هاي اخلاق مستحكم باشد. زماني كه منابع و پاداش ها يا كيفرها عرضه مي شوند، نقشي كه رهبر مي تواند ايفا كند، بسيار حياتي است. حياتي بودن نقش رهبر در زمينه توزيع منابع و پاداش ها يا كيفرها، از اين روست كه او هم جانب انصاف را داشته باشد و هم نسبت به موقعيت ها و افراد آگاهي كافي داشته باشد. كسب اين آگاهي، بسيار حساس بوده و تلاش پيگير مي خواهد.
راهبران اخلاق مدار، صادق هستند
عدم صداقت يا صادق نبودن، شكلي از دروغگويي است و صورتي از ارائه تفسير نادرست از واقعيت است. صادق نبودن پي آمدهاي مشهودي دارد و اولين پي آمد آن عدم اعتماد است. وقتي رهبران صادق نيستند، ديگران آنان را افرادي غيرقابل اعتماد و غيرقابل اتكا ارزشيابي مي كنند. همچنين، تداوم عدم صداقت درمديريت سازمان ، در ايمان افراد نسبت به رهبر ايجاد تزلزل كرده و ميزان احترام نسبت به وي را مي كاهد. براي يك رهبر، صادق بودن به معناي اين است كه، «آنچه نمي تواند انجامش دهد، قول ندهد، كژ رفتاري نكند، پشت واقعيت ها پنهان نشود، آنچه روابط را تيره مي كند، انجام ندهد، ارزش بيش از حد به كارهاي كم بها نگذارد و...»
راهبران اخلاق مدار، اجتماع گرا هستند
هر جامعه اي به مثابه يك سازمان، داراي سيستم خاصي است. از اين رو، براي جوامع اهداف خاصي با توجه به بافت و چشم اندازي كه دارند،  بيان و معمولاً از آنها به عنوان مشترك ياد مي شود. دستيابي به اهداف مشترك، مستلزم آن است كه رهبر و پيروان وي، مسيري را كه گروه ترسيم مي كند، تبعيت كرده و بر سر آن توافق داشته باشند. رهبران ملزم هستند مقاصد خود و پيروانشان را مورد توجه قرار داده و تسهيلاتي را براي كاميابي در تحقق اهداف به وجود آورند. اين بدان معناست كه رهبران نمي توانند و نبايد اراده خود را به ديگران تحميل كنند. يك راهبري تحول گرا، بايد بكوشد گروه را به سوي خير مشترك هدايت كند، كه هم براي خود و هم براي يكايك پيروان سودمند باشد. چنين رويكردي به رهبري از بروز فضاي خودكامگي در سازمان پيشگيري مي كند.

۹ نقاش نوگراي تبريز در تهران
آثار ۹ نقاش نوگراي تبريزي، در مركز فرهنگي- هنري صبا، وابسته به فرهنگستان هنر به نمايش گذاشته شده است.
در اين نمايشگاه كه تا ۲۶ مهر ماه برپا خواهد بود، آثار آقايان رفيع مؤتمني طباطبايي، محمد فاسونكي، محمد نوريان، بابك امجد و خانمها حسينه زعفرانچي زاده، فهيمه جمال فريد،  سيما حسين چي و هما امداديان در معرض ديد عموم قرار خواهد گرفت.
در نمايشگاه «۹ نقاش نوگراي تبريز» حدود يك صد اثر به نمايش گذاشته مي شود كه در اين ميان ۴۰ اثر به محمد فاسونكي و ۶۰ اثر به هشت نقاش ديگر تعلق دارد.
محمد فاسونكي متولد ۱۳۲۲ تبريز و فارغ التحصيل رشته نقاشي و مجسمه سازي از دانشكده هنرهاي زيباي رم است. وي عضو انجمن نقاشان برلين و مدرس رشته هاي نقاشي مجسمه سازي در دانشكده ها و هنرستانهاي كشورمان است. وي در سال ۱۳۶۵ و پس از دو سال اقامت در برلين به ايران بازگشت.
رفيع مؤتمني طباطبايي نيز متولد ۱۳۱۸ تبريز و فارغ التحصيل دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران است. وي علاوه برپايي نمايشگاههاي متعدد گروهي و انفرادي در ايران، در يك نمايشگاه گروهي در آمريكا نيز شركت داشته است. مؤتمني طباطبايي در حال حاضر مدرس هنرستانها و دانشكده هاي مختلف هنري تبريز است.
كيومرث كياست در سال ۱۳۲۷ به دنيا آمده و در بيش از ۵۰ نمايشگاه فردي و گروهي در كشورهاي ايران، تركيه، كره جنوبي، آلمان، ايتاليا و غيره شركت كرده است. وي در طول سالهاي فعاليتهاي خود، جوايزي چون لوح ويژه انجمن كاريكاتوريستهاي تركيه (۱۳۵۷)، لوح تقدير چهارمين نمايشگاه تائجون كره جنوبي (۱۳۷۴)، لوح تقدير ششمين و هفتمين نمايشگاه كاريكاتور اخوتسك ژاپن (۱۳۷۶ ، ۱۳۷۵) و ... را كسب كرده است.
محمود نوريان ديگر نقاش اين نمايشگاه، در تبريز به دنيا آمده و پس از فارغ التحصيلي در رشته گرافيك، در رشته هاي گرافيك، نقاشي و مجسمه سازي فعاليت كرده است. وي در نمايشگاههايي چون دومين و سومين دوسالانه نقاشي معاصر ايران و چندين نمايشگاه گروهي ديگر شركت داشته است.
بابك امجد، ديگر هنرمندي است كه آثارش به نمايش در مي آيد و در تبريز متولد شده است. وي فارغ التحصيل رشته نقاشي از دانشگاه آزاد اسلامي است و در چندين نمايشگاه انفرادي و گروهي چون نمايشگاه دو سالانه نقاشي موزه هنرهاي معاصر تهران و نمايشگاه سالانه طراحي در موزه هنرهاي معاصر تهران حضور داشته است.
حسنيه زعفرانچي زاده نيز متولد ۱۳۴۶ و فارغ تحصيل رشته نقاشي از دانشگاه آزاد اسلامي است. از جمله نمايشگاههايي كه او در آن شركت كرده است، مي  توان به نمايشگاه دهه فجر سالهاي ۱۳۶۹ ، ۱۳۷۱ و ۱۳۷۳ مقبرة الشعراي تبريز و نمايشگاههاي گروهي روز زن سالهاي ۱۳۷۸ و ۱۳۸۰ اشاره كرد.
هما امداديان، بانوي ديگري است كه در سال ۱۳۵۵ در تبريز به دنيا آمده و در رشته نقاشي از دانشگاه آزاد اسلامي تهران فارغ التحصيل شده است. او در نمايشگاههاي انفرادي و گروهي، چون نمايشگاه آثار تجسمي هنرمندان استان به مناسبت دهه فجر، نمايشگاه آثار نقاشي از دوره صفويه تا عصر حاضر در مقبرة الشعرا (به مناسبت هفته ميراث فرهنگي) و نمايشگاه گروهي هنرهاي تجسمي به مناسبت روز جهاني زن در گالري بهزاد شركت داشته است.
فهيمه جمال فريد نيز در سال ۱۳۴۷ در تبريز به دنيا آمد و در سال ۱۳۸۱ از دانشگاه آزاد اسلامي تهران فارغ التحصيل شد. وي در نمايشگاه گروهي چاپ، در گالري خورشيد نيز شركت كرده است.
نقاش ديگري كه آثارش در اين نمايشگاه در معرض ديد عموم قرار مي گيرد، سيما حسينچي است كه در سال ۱۳۴۹ در مهاباد به دنيا آمد.
وي فارغ التحصيل كارشناسي نقاشي عمومي از دانشكده هنر آزاد اسلامي و مدرس آموزشكده الزهراء(س) تبريز است. حسينچي در نمايشگاه گروهي گالري برگ تهران( ۱۳۷۴) و نمايشگاه گروهي نگارخانه بهزاد (۱۳۸۱) شركت داشته است.
نمايشگاه «۹ نقاش نوگراي تبريز» تا ۲۲ مهر ماه، از ساعت ۱۰ تا ۲۰(پنج شنبه ها ۱۰ تا ۱۴، به جز ايام تعطيل) در مركز فرهنگي- هنري صبا، واقع در ميدان فلسطين، جنب سينما فلسطين، خيابان شهيد برادران مظفر، شماره ۵۳ برقرار است.
علاقه مندان مي توانند براي كسب اطلاعات بيشتر به آدرس اينترنتي WWW.Honar.ac.ir (بخش اخبار) مراجعه كنند.
تجليل از پدر طنز نوين ايران
در اختتاميه نخستين جشنواره بين المللي طنز از شخصيت فرهنگي، كيومرث صابري فومني «گل آقا» به پاس ۴۰ سال فعاليت در عرصه طنزنويسي تقدير مي شود.
ابوالفضل زرويي نصرآباد، دبير اين جشنواره با اعلام خبر فوق افزود: كيومرث صابري از سال ۱۳۶۳ با خلق شخصيت گل آقا، شيوه جديدي را در طنز بنيان گذاشت. سبك «گل آقايي» رفته رفته به مكتب «گل آقا» تبديل شد و بي ترديد بسياري از طنزپردازان معاصر وام دار آموزه ها و تجربه هاي اين طنزپرداز بزرگ معاصر هستند.
اختتاميه اين جشنواره روز دهم مهرماه با حضور شخصيت هاي فرهنگي، هنري، سياسي و هنرمنداني از سراسر كشور و ساير كشورهاي جهان در تالار انديشه حوزه هنري برگزار خواهد شد.