دكتر لا له مير اسكندري 
تعجب نكنيد، بله، درست شنيديد؛ لارو همان كرم. البته لارو در حقيقت مرحله اي از رشد بعضي حشرات است. حشراتي مثل مگس، پروانه و غيره بعد از خروج از تخم در ابتدا به شكل كرم هستند كه بعدا طي مراحل دگرديسي به حشره مورد نظر تبديل مي شوند. به مرحله كرمي شكل زندگي اين حشرات، لارو مي گويند. حالا اينكه اين موجودات ظريف و زيبا چگونه اثرات درماني دارند، برايتان مي گويم:
تاريخچه 
اولين آثار استفاده از لاروها براي درمان، ميان بومي هاي يك قبيله استراليايي مشاهده شده است. اين قبيله براي درمان زخم هاي وخيم از لاروها استفاده مي كردند. در جنگ جهاني اول، در خلال جنگ هاي ناپلئون و در جنگ جهاني دوم، مردم شمال برمه نيز همين گونه داخل زخم لارو قرار داده و روي آن را با گل يا علف مي پوشاندند در حالي كه مايان هاي آمريكايي باند را به خون گاو آغشته مي كردند و در مقابل خورشيد قرار مي دادند، سپس باند خوني را روي زخم مي بستند، بعد از چند روز، بانداژ پر از لارو مي شد. بعد از اينكه تاثير قطعي داروها در درمان زخم ثابت شد، تحقيقات زيادي براي استرليزه كردن لاروها و استفاده تجاري از لاروها انجام گرفت.
مواد مختلفي از قبيل؛ مركوريك كلرايد، فنل، الكل، مركوركروم، نيترات نقره و غيره آزمايش شد و در نهايت محلولي از ۲۵ درصد مركوريك كلرايد با غلظت ۱ در ۱۰۰۰ و ۵/۰ درصد هيدركلريد اسيد انتخاب شد.
گرچه بعدها به جاي خود لارو، تخم لاروها استريل مي شوند كه نتيجه آن به دست آوردن لاروهاي استريل است. براي استريل كردن تخم ها از محلول حاوي ۵ درصد فرمالين و ۱ درصد سديم هيدروكسا يد استفاده مي شود. به اين ترتيب از اواسط سال ۱۹۳۰ اولين توليدات تجاري حاوي لاروها رسما وارد بازار شد.
موارد استفاده 
لاروها براي درمان انواع زخم هاي عفوني يانكروتيك از قبيل زخم هاي پا، زخم هاي فشاري، زخم هاي جراحي شده عفوني شده و نواحي نكروز شده افراد ديابتي قابل استفاده هستند. گرچه لاروها رامي توان براي زخم هاي حفره اي بسيار عميق هم استفاده كرد ولي بايد دقت شود كه اين زخم ها، با حفره هاي اصلي بدن (مثل دستگاه گوارش) يا رگ هاي بزرگ و اصلي بدن ارتباط نداشته باشند.
لاروها براي درمان استئوميليت (عفونت استخوان) مفيد هستند. البته لاروها قادر به مايع كردن استخوان مرده نيستند، ولي مي توانند بافت تازه استخواني بر روي بافت مرده ايجاد كنند.
لاروها علاوه بر برداشتن بافت مرده، سرعت التيام زخم را هم افزايش مي دهند. حتي تحقيقات در دو مورد سرطان پستان غيرقابل جراحي و سرطان ران، بهبود قابل ملاحظه اي نشان داده است.
روش بكارگيري 
از آنجايي كه لاروها آنزيم هاي بسيار زيادي توليد مي كنند، تماس آنها با پوست سالم اطراف زخم، تحريكات شديدي ايجاد مي كند بكار حتي مي تواند منجر به سوختگي پوست شود كه البته طي چند روز از بين مي رود. ولي براي جلوگيري از اين حالت، پوست اطراف زخم بايد پوشانده شود تا هم از تحريك پوست جلوگيري شده و هم از ايجاد حالت قلقلك ناشي از حركت لاروها جلوگيري شود، به اين منظور از سيستم هاي چسبنده مايع كه نسبت به آب مقاوم هستند استفاده مي شود.
در ابتدا اگر مقدور باشد، تصوير كپي شده اي از زخم بر روي يك صفحه پلاستيكي استريل تهيه مي شود. اين صفحه بعدا براي ايجاد يك سوراخ به اندازه زخم بر روي يك بانداژ هيدروكلوئيدي استفاده مي شود. (بانداژ هيدروكلوئيدي يك پايه خودچسب به همراه يك صفحه بيروني نيمه تراو ا ا ست). اين پايه هيدروكلوئيدي، پايه بانداژ است كه چسب بر روي آن سوار مي شود و پوست سالم را از تحريك توسط آنزيم هاي لاروها حفاظت مي كند، لاروها به همراه يك قطعه توري و يك لايه جاذب روي اين قسمت سوار مي شوند و درنهايت توسط يك نوار چسب ضد آب روي زخم چسبانده مي شوند. اين نوع پانسمان قفس كوچكي ايجاد مي كند كه كرم ها را در روي زخم نگه مي دارد. لاروها به راحتي از خلال اين پانسمان، نفس مي كشند و خروج مواد زائد ناشي از بافت هاي تخريب شده آسان است.
براي زخم هاي بزرگ يا نواحي كه پوشاندن آنها مشكل است. مثل شصت پا يا خود پا، تورنايلوني با حرارت به يك كيسه يا دستكش متصل مي شود كه مي تواند روي زخم قرار گيرد. براي بيماراني كه در آنها به علت گستردگي زخم و يا به علت حساسيت ، نمي توان از چسب استفاده كرد از خمير اكسيد روي به همراه يك تور نايلوني استفاده مي شود.
تعداد لاروهاي استفاده شده به عوامل مختلفي بستگي دارد، از جمله سن و اندازه لاروها، ميزان بافت تخريبي و از همه مهمتر، اندازه زخم. معمولا حداكثر ۱۰ لارو در سانتي متر مربع زخم مورد نياز است. اگر اطراف زخم به خوبي پوشانده شود، تعداد دقيق لاروها خيلي مهم نيست. استفاده از تعداد زياد لارو براي مدت كوتاه تر خيلي گران تر تمام مي شود تا استفاده ازتعداد كم لارو در زمان طولاني.
مكانيسم عمل
لاروها سه اثر مفيد و مشخص دارند:
۱- حذف بافت تخريب شده
۲- حذف باكتري هاي بيماري زا
۳-افزايش قدرت التيام زخم و توليد بافت تازه.
-حذف بافت تخريبي : لاروها به كمك آنزيم هاي كلاژناز، تريپسين و كيموتريپسين بافت را تجزيه كرده و آن را به صورت نيمه مايع در مي آورد كه قابل هضم توسط كرم است. مواد دفعي كرم مايعي است كه توسط لايه جاذب بانداژ جذب مي شود.
-حذف باكتري هاي بيماري زا: لاروها باكتري ها را مي بلعند، خودلاروها به اين باكتري ها مقاوم هستند يعني اين باكتري هادر بدن لارو رشد و تكثير مي يابند ولي براي كرم مشكلي ايجاد نمي كنند. همچنين لاروها ترشحاتي دارند مثل بيكربنات آمونيوم كه خاصيت ضد عفوني كننده و ترميم زخم دارند.
-افزايش قدرت التيام زخم: به نظر مي رسيد كه ترشحات ضد عفوني كننده لاروها خاصيت التيام دهندگي هم دارند و حتي تحريك رشد بافت را ناشي از حركت فيزيكي كرم ها مي د انستند. ولي در حقيقت آلانتوئين و اوره اي كه از متابوليسم پورين ها بوجود مي آيند، مسوول اين امر است.
برداشتن و از بين بردن لاروها
لاروي كه حداكثر رشد خود را كرده حدود ۸ميلي متر طول دارد كه بعد از ۱ تا۳ روز برداشته مي شود. بايستي بانداژ برداشته شود و لاروهاي در حال فرار جمع شوند! اين لاروها بايد كاملا جمع آوري شده و مثل بقيه زباله هاي عفوني دفع شوند.

عليرضا آشوري 
-چه كسي فكرش را مي كرد؟ درست در لحظه مرگ من و شما و هر كس ديگري دقيقا ۲۱ گرم از وزن بدن كاسته مي شود. اين نكته اي است كه اخيرا در فيلم ۲۱ گرم ساخته آلخا ندرو گونزالس ايناريتو و با شركت شون پن، بنيتسيو دل تورو و نائومي واتس مطرح مي شود.
فيلم، با توجه به تبليغاتش خيلي سريع پيش فرض ذهني همگاني را با اين پرسش باطل مي كند «آيا روح انسان است كه آن ۲۱ گرم را تشكيل مي دهد؟» و سريع ترين پاسخ اين است: خير!
رابرت اشترن پاتولوژيست دانشگاه كاليفرنيا مي گويد: «من ۴۵ سال است كه درباره مرگ تحقيق مي كنم و بر مبناي مدارك موثق مي گويم چنين چيزي وجود ندارد.»
پس اين ادعاي كذايي از كجا مي آيد؟ چه كساني اعتقاد دارند كه به محض توقف پمپاژ خون و از بين رفتن ايمپالس هاي الكتريكي مغز، ما ۲۱ گرم وزن كم مي كنيم؟
منشا اصلي اين تئوري ۲۱ گرم به اظهارات دكتر دانكن مك دوگال استاد دانشگاه هاورهيل ماساچوست در سال هاي اوليه قرن بيستم باز مي گردد.
او علاقه شديدي به مقوله مرگ داشت و بخش عمده اي از دوران كاري او شامل تحقيقاتي توام با وسواس درباره روح مي شد. او فكر مي كرد كه اگر انسان ها روح داشته باشند، اين روح مي بايست در بدن به شكلي مادي وجود داشته و اين ماده مي بايست وزن داشته باشد.
مك دوگال در سال ۱۹۰۷ و مقارن با معرفي فرمول معروف ۲E=mc اينشتين نتايج تحقيقات خود را منتشر كرد. مك دوگال در نوشته  هايش توضيح مي داد كه چطور يك تخت بيمارستان را به نوعي متعادل كرده بود. بدين ترتيب او مي توانست تغييرات وزن بيماران را هنگام مرگ اندازه گيري كند. بنابراين مك دوگال همه جا به دنبال بيماران مسلول مي گشت كه رو به مرگ بودند. همانطور كه او خود نوشته است: «براي من بهترين حالت يافتن بيماراني بود كه در اثر بيماري هاي به شدت ناتوان كننده مي مردند چون در غير اين صورت هنگام مرگ حركات شديد عضلاني آنها تعادل تخت را به طرز غيرقابل پيش بيني بر هم مي زد.» به هر حال مك دوگال براي بررسي تئوري خود روي ۶ بيمار كار كرد كه ۴ نفر از آنها مسلول بودند. او اين افراد را روي آن تخت خاص مي خواباند و دقايقي قبل از مرگ تا دقايقي پس از مرگ سيستم هاي حياتي آنها را مانيتور مي كرد. هر گونه دفع گوارشي يا كليوي ثبت و در نتيجه آزمايش لحاظ شد.
مك دوگال براي تكميل آزمايش خود، عمليات فوق را بر روي ۱۵ سگ تكرار كرد تا بر اين باور مذهبي خود كه حيوانات روح ندارند مهر تاييد بزند. واقعا مشخص نيست كه او چطور سگ ها را قرباني مي كرده ولي احتمالا او با دارو حيوانات را به مرگي مطابق فاكتورهاي مورد آزمايش خود مي رسانده است.
در پايان اين تاخت و تاز علمي مك دوگال اظهار داشت كه انسان ها هنگام مرگ سه چهارم اونس معادل همان ۲۱ گرم وزن از دست مي دهند. درحالي كه تغييري در وزن سگ ها در زمان مرگ ديده نشد.
او مي پرسد: چه چيز ديگري غير از روح هنگام مرگ از بدن جدا مي شود؟
او قبل از انتشار نتايج تحقيقات خود براي اطمينان بيشتر از اينكه آخرين نفس هاي بيمارانش داده هاي او را مخدوش نكرده باشند، خودش روي تخت خوابيد و دقايق كوتاه نفس هاي خود را بيرون داد.
سپس از يكي از دوستانش هم خواست تا اينكار را تكرار كند. تعادل تخت در اثر اين آزمايش اخير تغيير محسوسي را نشان نمي داد.
علاوه بر دقت پايين تحقيق، گوناگوني فراوان داده ها و تعدادكم نمونه ها و روش ناخوشايند تحقيق او هنگام مرگ بيماران، تحقيقات او را زير سوال برد. او مجددا درگير اين سوال شد كه چرا در برخي از بيماران اين تغيير وزن سريعتر و در برخي ديرتر اتفاق مي افتد. براي قانع كردن مخالفان، مك دوگال نوشت: «وزن روح طبيعتاً در آخرين تنفس از بدن كسر مي شود گرچه در افرادي با خلق و خوي آرام يا افراد تنبل ممكن است مدت بيشتري در بدن باقي بماند.» او بعداً اظهار كرد: «ما بطور تجربي نشان داديم يك ماده كه مي تواند واجد وزن باشد در لحظه مرگ بدن را ترك مي كند.»
مقاله مك دوگال در نيويورك تايمز به چاپ رسيد و چند سال بعد اين فكر ايجاد شد كه شايد بتوان با راديوگرافي، عكسي از روح تهيه كرد. تمام نتايج تحقيقات او در دست است. اشرت مي گويد:  «خيلي ساده! نبايد او را جدي گرفت.» اشرت اشاره مي كند كه اجساد مردگان به مرور زمان مقداري وزن از دست مي دهند. آزادشدن آنزيم هاي يكي از اندام هاي داخلي سلولي به نام ليزوزوم است كه باعث مي شود بدن به گاز و مايع تجزيه شود.
اشرت مي گويد: «به همين دليل است كه وقتي قبرهاي دسته جمعي وجود دارد ممكن است به خاطر وجود گاز آتش سوزي و انفجار رخ دهد. فرض كنيد اگر بدن ما تجزيه نمي شد و به همان شكل اوليه باقي مي ماند تمام مردگان هنوز اينجا بودند. از اين موضوع هم مي توان فيلم خوبي ساخت.
منبع: گاردين

مطالعات پزشكي ثابت كرده كه بيش از ۵۰ درصد اثرات دارويي، رواني است و متاسفانه رغبت ايرانيان به مصرف داروهاي خارجي از همين مساله نشات مي گيرد.
به گفته دكتر سيد جمال سعيد واقفي، بر اساس پژوهشي كه بر روي بيماران قلبي و عروقي صورت گرفته است، معلوم شده كه افراد نمونه به رغم استفاده از دارونماها تا ۳۵ درصد درمان شده اند و مصرف موادي كه فاقد هر گونه ماده موثر دارويي بوده توانسته به واسطه تلقين، وضعيت جسماني بيماران را بهبود دهد.
تاكنون هيچ آماري مبني بر اثرات سوء و غيراستاندارد بودن داروهاي خارجي به دست نيامده و كليه داروها در چندين مرحله آزمايش مي شوند، اگرچه بايد گفت كه در توليد برخي از داروهاي نوين دانش توليد را نداشته و مجبوريم آنها را از خارج وارد كنيم.

در حال حاضر ۸ ميليون دفترچه بيمه بيش از جمعيت كشور صادر شده است و بيشتر مردم از چندين سازمان بيمه گر خدمات دريافت مي كنند.به گفته دكتر محمدعلي كوزه گر ضعف دستگاه هاي بيمه گر در كنترل و نظارت بر صدور دفترچه هاي بيمه باعث شده تا افرادي سودجو به جعل و صدور دفترچه بيمه اقدام كنند. تعداد زيادي از مردم به دليل چند شغله بودن از سوي كارفرمايان خود زير پوشش سازمان هاي بيمه گر گوناگون در مي آيند و اين امر به نوعي سبب اختلال در فعاليت سازمان هاي بيمه گر مي شود. دفترچه هاي بيمه تامين اجتماعي در حال حاضر به دليل گستردگي خدمات بيش از دفترچه هاي بيمه خدمات درماني از سوي افراد سودجو صادر مي شود.علاوه بر نظارت دقيق، سازمان هاي بيمه گر بايد تمام فعاليت هاي بيمه اي به صورت مكانيزه درآيد تا بتوان حتي الامكان از صدور دفترچه هاي جعلي در كشور جلوگيري كرد.

سردردهاي خوشه اي با آبريزش از چشم و احتقان بيني همراه هستند و درد شديد در چشم و كاسه چشم موضع مي گيرد و به مناطق صورت و گيجگاهي انتشار مي يابد. سردرد خوشه اي جزو سردردهاي عروقي و در مردان بين ۲۰ تا ۴۰ سال از بيشترين شيوع برخوردار است.
اين نوع سردردها يك سويه بوده و به شكل خوشه اي يك تا هشت بار در روز ظاهر مي شود و هر حمله آن ۱۵ دقيقه تا ۳ ساعت طول مي كشد و به صورت نافذ و يكنواخت است.
علت آن كاملا شناخته نشده و عواملي همچون مصرف الكل، نيتريت ها، عوامل عروقي و هيستامين ها ممكن است كه زمينه را براي سردرد خوشه اي مساعد كنند و حذف اين عوامل به پيشگيري از سردرد كمك مي كند.