شماره‌ 1531‏‎ ‎‏‏،‏‎30 April 98 ارديبهشت‌ 1377 ، ‏‎ پنجشنبه‌ 10‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Letters
Business
Stocks
Sports
France 98
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
قوت‌ها‏‎ و‏‎ ضعف‌ها‏‎ دمكراسي‌‏‎

سياسي‌‏‎ تساهل‌‏‎

قوت‌ها‏‎ و‏‎ ضعف‌ها‏‎ دمكراسي‌‏‎


هيوود‏‎ آندره‌‏‎:‎نوشته‌‏‎
نجيبي‌ربيعي‌‏‎ مريم‌‏‎:ترجمه‌‏‎
:اشاره‌‏‎
كاملا‏‎ طيف‌‏‎ دو‏‎ شده‌اند‏‎ طرح‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ درباب‏‎ غرب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نظرياتي‌‏‎
آن‌‏‎ تاييد‏‎ در‏‎ نظريات‌‏‎ برخي‌‏‎.‎برمي‌گيرند‏‎ در‏‎ را‏‎ متضاد‏‎ و‏‎ مخالف‌‏‎
دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ علمي‌‏‎ نگاه‌‏‎ كه‌‏‎ جايي‌‏‎ تا‏‎ شده‌‏‎ كشيده‌‏‎ افراد‏‎ به‌‏‎
نيز‏‎ ديدگاههايي‌‏‎ متقابلا‏‎.‎كرده‌اند‏‎ بسنده‌‏‎ شعار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎
در‏‎ فرد‏‎ آزادي‌‏‎ اضمحلال‌‏‎ چون‌‏‎ موضوعاتي‌‏‎ طرح‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎
به‌‏‎ آن‌‏‎ طرد‏‎ و‏‎ نفي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ مخالفت‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ دمكراسي‌ ، ‏‎
را‏‎ دمكراسي‌‏‎ كه‌‏‎ نظرياتي‌‏‎ طرح‌‏‎ با‏‎ حاضر‏‎ مقاله‌‏‎.رفته‌اند‏‎ بيراهه‌‏‎
به‌‏‎ خلاصه‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ كرده‌اند‏‎ نقد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ حمايت‌‏‎
.مي‌پردازد‏‎ آنها‏‎ تبيين‌‏‎
مقالات‌‏‎ سرويس‌‏‎

موجه‌‏‎ غير‏‎ شايد‏‎ و‏‎ ناپسند‏‎ سكوتي‌‏‎ نوين‌ ، ‏‎ سياسي‌‏‎ تفكر‏‎ در‏‎
بسيار‏‎ دمكراسي‌‏‎ از‏‎ تجليل‌‏‎.‎است‌‏‎ محسوس‌‏‎ پيرامون‌دموكراسي‌‏‎
مورد‏‎ ندرت‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ مثبت‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ ;است‌‏‎ شده‌‏‎ عادي‌‏‎ و‏‎ بديهي‌‏‎
.مي‌شود‏‎ برملا‏‎ كمتر‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ منفي‌‏‎ نكات‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ سوال‌‏‎
چنين‌‏‎ اين‌‏‎ فرانسه‌‏‎ و‏‎ امريكا‏‎ انگلستان‌ ، ‏‎ انقلابهاي‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎
پيرامون‌‏‎ گستاخانه‌اي‌‏‎ و‏‎ مستمر‏‎ مشاجرات‌‏‎ دوران‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ نبود ، ‏‎
نوزدهم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ واقع‌ ، ‏‎ در‏‎.‎داشت‌‏‎ وجود‏‎ دمكراسي‌‏‎ شايستگي‌هاي‌‏‎
و‏‎ تندرو‏‎ طلبانه‌‏‎ مساوات‌‏‎ عقيده‌اي‌‏‎ همچون‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎
موجب‏‎ اندازه‌‏‎ بدين‌‏‎ موضوعي‌‏‎ هيچ‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ تلقي‌‏‎ انقلابي‌‏‎ حتي‌‏‎
آراي‌‏‎ اتفاق‌‏‎ هرحال‌ ، ‏‎ به‌‏‎.‎نمي‌شد‏‎ سياسي‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ دسته‌بندي‌‏‎
از‏‎ هريك‌‏‎ دمكرات‌ها‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ اين‌‏‎ دمكراسي‌ ، ‏‎ مورد‏‎ در‏‎ كنوني‌‏‎
دفاع‌‏‎ خود‏‎ عقايد‏‎ از‏‎ مختلف‌‏‎ زمان‌هاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مختلف‌‏‎ راه‌هاي‌‏‎
.نمي‌كند‏‎ كتمان‌‏‎ كرده‌اند ، ‏‎
همچون‌‏‎ معمولا‏‎ -‎راي‌‏‎ حق‌‏‎ كم‌‏‎ دست‌‏‎ يا‏‎ -‎دمكراسي‌‏‎ نوزدهم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ تا‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ تلقي‌‏‎ مقتدر‏‎ حكومت‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ افراد‏‎ ابزارمصونيت‌‏‎
شد‏‎ بيان‌‏‎ ارسطو‏‎ سوال‌‏‎ اين‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ دمكراتيك‌‏‎ نظر‏‎ نخستين‌‏‎ شايد‏‎
است‌؟‏‎ زندانبانان‌‏‎ نگهبان‌‏‎ كسي‌ ، ‏‎ چه‌‏‎:كه‌‏‎
را‏‎ دمكراسي‌‏‎ نيز‏‎ هفدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ قرارداد‏‎ نظريه‌پردازان‌‏‎
حكومت‌‏‎ قدرت‌‏‎ مي‌توانند‏‎ طريق‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ افراد‏‎ كه‌‏‎ راهي‌مي‌دانستند‏‎
اساس‌‏‎ (‎John Lock) لاك‌‏‎ جان‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ مثال‌‏‎ براي‌‏‎.كنند‏‎ كنترل‌‏‎ را‏‎
اگر‏‎.‎قرارداشت‌‏‎ مالكيت‌‏‎ حق‌‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ حقوق‌‏‎ بر‏‎ راي‌‏‎ حق‌‏‎
بود ، ‏‎ افراد‏‎ اموال‌‏‎ مصادره‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ ماليات‌ ، ‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ حكومت‌ ، ‏‎
از‏‎ را‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎ مجاز‏‎ خود‏‎ از‏‎ دفاع‌‏‎ براي‌‏‎ شهروندان‌‏‎
انجام‌‏‎ (‎Tax making) مالياتي‌‏‎ سياستگذاران‌‏‎ تركيب‏‎ كنترل‌‏‎ طريق‌‏‎
نمايندگي‌ ، ‏‎ نظام‌‏‎ وجود‏‎ بدون‌‏‎:ديگر‏‎ تعبير‏‎ به‌‏‎.مي‌دادند‏‎
ثروت‌‏‎ صاحبان‌‏‎ به‌‏‎ امتيازات‌‏‎ كردن‌‏‎ محدود‏‎ ولي‌‏‎.‎نمي‌دهيم‌‏‎ مالياتي‌‏‎
.نمي‌شود‏‎ محسوب‏‎ دمكراسي‌‏‎ بيستم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ معيارهاي‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
توسط‏‎ همگاني‌‏‎ راي‌‏‎ حق‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ عقايد‏‎ تندروترين‌‏‎
(Jeremy Bentham) بنتام‌‏‎ جرمي‌‏‎ مانند‏‎ نظريه‌پردازان‌عمل‌گرا ، ‏‎
اوليه‌اش‌استبدادي‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ در‏‎ بنتام‌‏‎.شد‏‎ داده‌‏‎ رواج‌‏‎
كه‌‏‎ باوري‌‏‎ كرد ، ‏‎ تبليغ‌‏‎ را‏‎(enlightened despotism) روشنگرانه‌‏‎
ولي‌‏‎.‎آورد‏‎ بار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سعادت‌‏‎ مي‌توانست‌بزرگترين‌‏‎ آينده‌‏‎ در‏‎
كه‌‏‎ عمومي‌برخاست‌‏‎ راي‌‏‎ حق‌‏‎ از‏‎ حمايت‌‏‎ به‌‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎
بايد‏‎ فقط‏‎ و‏‎ است‌‏‎ برابر‏‎ ارزشي‌‏‎ داراي‌‏‎ افراد‏‎ از‏‎ هريك‌‏‎ منافع‌‏‎
.ساخت‌‏‎ مطمئن‌‏‎ شان‌‏‎ شخصي‌‏‎ علايق‌‏‎ تعقيب‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎
بيان‌‏‎ نظريه‌پردازاني‌‏‎ توسط‏‎ دمكراسي‌‏‎ پيرامون‌‏‎ تندروتر‏‎ عقايد‏‎
از‏‎.‎كرده‌اند‏‎ تلقي‌‏‎ خوب‏‎ في‌نفسه‌‏‎ را‏‎ سياسي‌‏‎ مشاركت‌‏‎ است‌كه‌‏‎ شده‌‏‎
روسو‏‎ ژاك‌‏‎ ژان‌‏‎ تلقي‌ ، ‏‎ طرز‏‎ اين‌‏‎ عمده‌ترين‌نمايندگان‌‏‎
Mill)ميل‌‏‎ استوارت‌‏‎ وجان‌‏‎ (Jean-‎Jacque Rousseau)
كه‌‏‎ است‌‏‎ روندي‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ روسو ، ‏‎ براي‌‏‎.بوده‌اند‏‎ (John Stuart
مطابق‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ نائل‌‏‎ استقلال‌‏‎ يا‏‎ آزادي‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ جريان‌‏‎ در‏‎ فرد‏‎
خود‏‎ كه‌‏‎ قوانيني‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آزادند‏‎ زماني‌‏‎ تنها‏‎ افراد‏‎ نظر ، ‏‎ اين‌‏‎
مشاركت‌‏‎ و‏‎ فعاليت‌‏‎ روسو‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎.كنند‏‎ اطاعت‌‏‎ كرده‌اند ، ‏‎ وضع‌‏‎
چنين‌‏‎ اين‌‏‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ تحسين‌‏‎ را‏‎ اجتماعي‌‏‎ حيات‌‏‎ در‏‎ مستمر‏‎
فراتر‏‎ انتخاباتي‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ متداول‌‏‎ ديدگاه‌هاي‌‏‎ از‏‎ ديدگاهي‌‏‎
دمكراسي‌‏‎ از‏‎ نگرش‌‏‎ تندروانه‌ترين‌‏‎ از‏‎ حمايت‌‏‎ بيانگر‏‎ و‏‎ مي‌رود‏‎
نحوه‌‏‎ روسو‏‎ براي‌مثال‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ (‎Direct democracy) مستقيم‌‏‎
تمسخر‏‎ ديده‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انگلستان‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ انجام‌‏‎ انتخابات‌‏‎
زماني‌‏‎ تنها‏‎ انگلستان‌‏‎ مردم‌‏‎:‎كه‌‏‎ استدلال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ مي‌نگريست‌ ، ‏‎
محض‌‏‎ به‌‏‎ برگزينند ، ‏‎ را‏‎ پارلمان‌‏‎ اعضاي‌‏‎ كه‌‏‎ آزادي‌اند‏‎ داراي‌‏‎
بنده‌اند‏‎ فقط‏‎ مردم‌‏‎ شوند ، ‏‎ برگزيده‌‏‎ [ نمايندگان‌‏‎] آنها‏‎ اينكه‌‏‎
دمكراسي‌‏‎ از‏‎ حمايت‌‏‎ از‏‎ ميل‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ نيستند؟‏‎ هيچ‌چيز‏‎ ديگر‏‎ و‏‎
مشاركت‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ باور‏‎ او‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ نرفت‌ ، ‏‎ فراتر‏‎ انتخاباتي‌‏‎
.است‌‏‎ سودمند‏‎ جامعه‌‏‎ براي‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ افراد‏‎ براي‌‏‎ هم‌‏‎ سياسي‌‏‎
نظام‌‏‎ گسترش‌‏‎ زنان‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ راي‌‏‎ برحق‌‏‎ مبني‌‏‎ پيشنهاداتي‌‏‎ ميل‌‏‎
در‏‎ و‏‎ باشد‏‎ بي‌سوادان‌‏‎ جز‏‎ به‌‏‎ همگان‌‏‎ كه‌دربرگيرنده‌‏‎ نمايندگي‌‏‎
عقلاني‌‏‎ قوه‌‏‎ گسترش‌‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نظراتي‌‏‎ نيز‏‎ آموزشي‌‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎
چنين‌‏‎.‎كرد‏‎ ارائه‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ كاربردي‌‏‎ فهم‌‏‎ و‏‎ معنوي‌‏‎ فضايل‌‏‎ افراد ، ‏‎
مي‌كرد‏‎ ايجاد‏‎ هماهنگ‌تر‏‎ و‏‎ متوازن‌تر‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ مواردي‌‏‎
.مي‌شد‏‎ اجتماع‌‏‎ ذهني‌‏‎ شكوفايي‌‏‎ موجب‏‎ و‏‎
فوايد‏‎ بر‏‎ روشني‌‏‎ به‌‏‎ دمكراسي‌ ، ‏‎ پيرامون‌‏‎ شده‌‏‎ مطرح‌‏‎ مباحث‌‏‎ ساير‏‎
نظر‏‎ اين‌‏‎ مانند‏‎مي‌كنند‏‎ تكيه‌‏‎ فردي‌‏‎ فوايد‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ آن‌‏‎ اجتماعي‌‏‎
آن‌‏‎ اعضاء‏‎ تمام‌‏‎ به‌‏‎ اجتماع‌‏‎ در‏‎ جايگاهي‌‏‎ اعطاي‌‏‎ با‏‎ دمكراسي‌‏‎ كه‌‏‎
فرايند‏‎ در‏‎ راي‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ فرد‏‎ هر‏‎ برخورداري‌‏‎ فضيلت‌‏‎ با‏‎ و‏‎
اين‌‏‎ روسو‏‎.‎باشد‏‎ اجتماعي‌‏‎ انسجام‌‏‎ موجد‏‎ مي‌تواند‏‎ تصميم‌گيري‌ ، ‏‎
بايد‏‎ حكومت‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ اظهار‏‎ خويش‌‏‎ اعتقادات‌‏‎ در‏‎ را‏‎ واقعي‌‏‎ تصور‏‎
متكي‌‏‎ همگاني‌‏‎ خير‏‎ يا‏‎ (General will) عمومي‌‏‎ برخواست‌‏‎ بيشتر‏‎
.شهروندان‌‏‎ از‏‎ هريك‌‏‎ خودخواهانه‌‏‎ يا‏‎ خصوصي‌‏‎ خير‏‎ بر‏‎ تا‏‎ باشد‏‎
اجتماع‌‏‎ به‌‏‎ (belong) احساس‌تعلق‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ مشاركت‌‏‎ اين‌ ، ‏‎ بنابر‏‎
بسياري‌ ، ‏‎ مشابه‌‏‎ دلايل‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ تقويت‌‏‎ شهروندان‌‏‎ فرد‏‎ فرد‏‎ در‏‎ را‏‎
شكل‌‏‎ در‏‎ دمكراسي‌‏‎ از‏‎ حمايت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ماركسيست‌ها‏‎ و‏‎ سوسياليست‌ها‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ سوق‌‏‎ سياسي‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ صرفا‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ دمكراسي‌‏‎
مساوات‌‏‎ وزنه‌اي‌‏‎ همچون‌‏‎ مي‌تواند‏‎ دمكراسي‌‏‎ ديدگاه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
سلسله‌‏‎ يا‏‎ طبقاتي‌‏‎ امتيازات‌‏‎ از‏‎ شكلي‌‏‎ هر‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎ به‌‏‎ طلبانه‌‏‎
اجتماع‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ وانمود‏‎ چنين‌‏‎ دمكراسي‌‏‎.بپردازد‏‎ مراتبي‌‏‎
.است‌‏‎ فردي‌‏‎ علائق‌‏‎ از‏‎ جمعي‌ارحج‌تر‏‎ علائق‌‏‎ و‏‎ افراد‏‎ ارحج‌تراز‏‎
بود ، ‏‎ رشد‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ دمكراسي‌‏‎ با‏‎ موافق‌‏‎ تلاش‌هاي‌‏‎ اينكه‌‏‎ ضمن‌‏‎
سر‏‎ بر‏‎ مباحثات‌‏‎ اساسي‌ترين‌‏‎.‎مي‌شد‏‎ مطرح‌‏‎ آن‌‏‎ عليه‌‏‎ نيز‏‎ سوالاتي‌‏‎
عاقلانه‌‏‎ اداره‌‏‎ براي‌‏‎ اجتماع‌‏‎ عادي‌‏‎ اعضاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ دمكراسي‌‏‎
بحث‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ تفسير‏‎ اولين‌‏‎.‎كفايتند‏‎ فاقد‏‎ حقيقتا‏‎ خود ، ‏‎ منافع‌‏‎
را‏‎ خواص‌‏‎ حكومت‌‏‎ ايده‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ شد ، ‏‎ مطرح‌‏‎ (Plato) افلاطون‌‏‎ توسط‏‎
يعني‌‏‎ فيلسوف‌‏‎ شاهان‌‏‎ از‏‎ طبقه‌اي‌‏‎ توسط‏‎ كه‌‏‎ حكومتي‌‏‎ ;داد‏‎ رواج‌‏‎
نظريه‌هاي‌‏‎ با‏‎ ناگهاني‌‏‎ مقابله‌‏‎ در‏‎مي‌شود‏‎ اداره‌‏‎ نگهبانان‌‏‎
را‏‎ طبيعي‌‏‎ نابرابري‌هاي‌‏‎ از‏‎ تندروانه‌‏‎ شكلي‌‏‎ افلاطون‌‏‎ دمكراتيك‌ ، ‏‎
متولد‏‎ برنز‏‎ يا‏‎ نقره‌‏‎ طلا ، ‏‎ از‏‎ روحي‌‏‎ با‏‎ انسان‌ها‏‎:پذيرفت‌‏‎
جاي‌‏‎ زندگي‌‏‎ مختلف‌‏‎ پايگاه‌هاي‌‏‎ در‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎
مي‌خواست‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ بيان‌‏‎ افلاطون‌‏‎ حاليكه‌‏‎ در‏‎.‎مي‌گيرند‏‎
موسكا‏‎ مانند‏‎ كلاسيك‌ ، ‏‎ نخبگان‌‏‎ دربياورد ، ‏‎ زانو‏‎ به‌‏‎ را‏‎ بد‏‎ حكومت‌‏‎
داشتند‏‎ اظهار‏‎ (‎Mishels) ميشلز‏‎ و‏‎ (‎Pareto)‎ پارتو‏‎ ‎‏‏،‏‎(Mosca)‎
يك‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ چيزي‌‏‎ دمكراسي‌‏‎.‎است‌‏‎ غيرممكن‌‏‎ سادگي‌‏‎ به‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎
اقليت‌‏‎ توسط‏‎ هميشه‌‏‎ سياسي‌‏‎ قدرت‌‏‎ چراكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ نابخردانه‌‏‎ تصور‏‎
حاكم‌‏‎ طبقه‌‏‎[ كتاب‏‎] در‏‎ موسكا‏‎مي‌شود‏‎ اعمال‌‏‎ -‎نخبه‌‏‎ -‎ممتاز‏‎
دو‏‎ جوامع‌ ، ‏‎ تمام‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ اعلام‌‏‎ (The Ruling class,)‎
و‏‎ مي‌كند‏‎ حكومت‌‏‎ كه‌‏‎ طبقه‌اي‌‏‎ -‎مي‌شوند‏‎ ظاهر‏‎ مردم‌‏‎ از‏‎ طبقه‌‏‎
براي‌‏‎ لازم‌‏‎ خصايص‌‏‎ منابع‌يا‏‎ وي‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ -‎مي‌شود‏‎ حكومت‌‏‎ كه‌‏‎ طبقه‌اي‌‏‎
اينكه‌‏‎ مضافا‏‎ ;شده‌اند‏‎ توزيع‌‏‎ نابرابر‏‎ شكلي‌‏‎ به‌‏‎ هميشه‌‏‎ حكومت‌‏‎
هميشه‌‏‎ همدست‌ ، ‏‎ اقليتي‌‏‎ نيز ، ‏‎ پارلماني‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎
داشت‌‏‎ بيان‌‏‎ پارتو‏‎.بوده‌اند‏‎ مردم‌‏‎ دستكاري‌‏‎ و‏‎ اداره‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎
شكل‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ با‏‎ كنندگان‌‏‎ حكومت‌‏‎ براي‌‏‎ لازم‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎
حيله‌گري‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ ;روبهان‌‏‎.‎دارد‏‎ انطباق‌‏‎ روانشناسانه‌‏‎
و‏‎ مي‌پردازند‏‎ مردم‌‏‎ توده‌‏‎ خواست‌‏‎ دستكاري‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ حكومت‌‏‎
ميشلز‏‎.‎متكي‌اند‏‎ خشونت‌‏‎ و‏‎ زور‏‎ اعمال‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ سلطه‌گراني‌‏‎ ;شيران‌‏‎
آن‌‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ نشانه‌اي‌‏‎ نخبگان‌‏‎ حكومت‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ بيان‌‏‎
تمام‌‏‎ طبيعت‌‏‎ در‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎.مي‌نامد‏‎ اليگارشي‌‏‎ آهنين‌‏‎ راقانون‌‏‎
قدرت‌‏‎ تمركز‏‎ با‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ دمكراتيك‌‏‎ جوامع‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎ سازمان‌هاست‌‏‎
سازماندهي‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ كه‌‏‎ برتر ، ‏‎ چهره‌هاي‌‏‎ از‏‎ كوچكي‌‏‎ گروه‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎
قدرت‌‏‎ اينكه‌‏‎ بجاي‌‏‎ ;كند‏‎ پيدا‏‎ نمود‏‎ هستند ، ‏‎ تصميمات‌‏‎ دهي‌‏‎ شكل‌‏‎ و‏‎
.گيرد‏‎ قرار‏‎ بي‌طرف‌‏‎ رده‌هاي‌‏‎ و‏‎ گروه‌ها‏‎ اختيار‏‎ در‏‎
فردي‌‏‎ آزادي‌‏‎ دشمن‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ دمكراسي‌ ، ‏‎ پيرامون‌‏‎ ديگري‌‏‎ ديدگاه‌‏‎
يك‌‏‎ نه‌‏‎ كه‌مردم‌‏‎ مي‌شود‏‎ ناشي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بيم‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌داند‏‎
عقايد‏‎ كه‌‏‎ گروهايند‏‎ و‏‎ افراد‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ بلكه‌‏‎ ساده‌‏‎ موجوديت‌‏‎
براي‌‏‎ دمكراتيك‌‏‎ راه‌حل‌هاي‌‏‎.‎دارند‏‎ متضادي‌‏‎ علايق‌‏‎ و‏‎ مختلف‌‏‎
براي‌‏‎ و‏‎ گروه‌ها‏‎ و‏‎ افراد‏‎ خدمت‌اين‌‏‎ در‏‎ مناسب‏‎ وسيله‌اي‌‏‎ تضاد ، ‏‎
تعداد‏‎ بيشترين‌‏‎ يا‏‎ حكومت‌اكثريت‌‏‎ است‌ ، ‏‎ اكثريت‌‏‎ حاكميت‌‏‎ اعمال‌‏‎
اين‌‏‎] ديگر ، ‏‎ تعبيري‌‏‎ به‌‏‎.‎يافت‌‏‎ خواهد‏‎ غلبه‌‏‎ اقليت‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
تنزل‌‏‎ حكومت‌ 51درصد‏‎ حد‏‎ تا‏‎ دمكراسي‌‏‎ [ كه‌‏‎ است‌‏‎ قايل‌‏‎ ديدگاه‌‏‎
de tocqueville) دوتوكويل‌‏‎ الكسيس‌‏‎ كه‌‏‎ نگرشي‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ پيدا‏‎
نام‌‏‎ رااستبداداكثريت‌‏‎ آن‌‏‎ عالي‌‏‎ بسيار‏‎ تعبيري‌‏‎ در‏‎ (‎Alexic
نام‌‏‎ به‌‏‎ مي‌تواند‏‎ بدينسان‌‏‎ اقليت‌‏‎ حقوق‌‏‎ و‏‎ فردي‌‏‎ آزادي‌‏‎.‎داد‏‎
ميل‌‏‎.‎اس‌‏‎.جي‌‏‎ توسط‏‎ ديگري‌‏‎ مشابه‌‏‎ تحليل‌‏‎.‎برود‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎
انتخاب‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ معتقد‏‎ ميل‌‏‎.‎شد‏‎ مطرح‌‏‎ (‎JS.‎Mill)
با‏‎ نمي‌تواند‏‎ خردمندي‌‏‎ -‎نيست‌‏‎ حقيقت‌‏‎ تعيين‌‏‎ براي‌‏‎ دمكراتيك‌راهي‌‏‎
اكثريت‌‏‎ بلكه‌‏‎ -‎شود‏‎ تعيين‌‏‎ [ آراء‏‎ تعداد‏‎] ازدست‌ها‏‎ نمايشي‌‏‎
روشنفكرانه‌‏‎ حيات‌‏‎ به‌‏‎ ايستا‏‎ يكساني‌‏‎ همگوني‌و‏‎ رواج‌‏‎ با‏‎ گرايي‌‏‎
مديسون‌‏‎ جميز‏‎ توسط‏‎ نيز‏‎ مشابهي‌‏‎ ديدگاه‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ وارد‏‎ لطمه‌‏‎
ايالات‌‏‎ اساسي‌‏‎ انجمن‌قانون‌‏‎ در‏‎ سال‌ 1787‏‎ در‏‎ (James Madison)
كه‌بهترين‌‏‎ كرد‏‎ مطرح‌‏‎ مديسون‌‏‎.‎شد‏‎ مطرح‌‏‎ فيلادلفيا‏‎ در‏‎ متحده‌‏‎
از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ استبداد ، ‏‎ هرگونه‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ دفاعي‌‏‎ سازوكار‏‎
حكومت‌‏‎ از‏‎ قطبي‌‏‎ چند‏‎ نظام‌‏‎ يك‌‏‎ خالق‌‏‎ كه‌‏‎ توازن‌هاست‌‏‎ و‏‎ كنترل‌ها‏‎
System) مديسوني‌‏‎ به‌نظام‌‏‎ اغلب‏‎ كه‌‏‎ باشد ، مجموعه‌اي‌‏‎
.معروف‌است‌‏‎ (‎Madisonian
از‏‎ بيم‌‏‎ آنها ، ‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ جوامع‌‏‎ بيشتر‏‎ در‏‎ موارد ، ‏‎ ديگر‏‎ در‏‎
اكثريت‌‏‎ ماهيت‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ اكثريت‌‏‎ حكومت‌‏‎ خطرات‌‏‎ در‏‎ دمكراسي‌نه‌‏‎
پيرامون‌‏‎ قديمي‌‏‎ ديدگاه‌هاي‌‏‎ از‏‎ تاثير‏‎ با‏‎.‎مي‌كند‏‎ پيدا‏‎ نمود‏‎
دست‌‏‎ در‏‎ را‏‎ قدرت‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ بيان‌‏‎ چنين‌‏‎ جمعي‌ ، ‏‎ حكومت‌‏‎
توده‌‏‎:‎دارند‏‎ را‏‎ حكومت‌‏‎ كمترشايستگي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گذارد‏‎ كساني‌‏‎
حكومت‌‏‎ غرايزشان‌‏‎ و‏‎ تعصبات‌شديد‏‎ با‏‎ بيشتر‏‎ كه‌‏‎ نافرهيخته‌اي‌‏‎
گاست‌‏‎.‎ارتگاواي‌‏‎ مثال‌‏‎ براي‌‏‎.‎عقلشان‌‏‎ با‏‎ تا‏‎ مي‌كنند‏‎
كه‌‏‎ داد‏‎ هشدار‏‎ (‎‏‏1930‏‎)‎ توده‌ها‏‎ درشورش‌‏‎ (Ortega.‎yGasset)‎
معنوي‌‏‎ نظم‌‏‎ و‏‎ مدني‌‏‎ جامعه‌‏‎ براندازي‌‏‎ به‌‏‎ توده‌اي‌‏‎ دمكراسي‌‏‎ روند‏‎
است‌‏‎ مستبدانه‌اي‌‏‎ حكومت‌هاي‌‏‎ راه‌‏‎ كردن‌‏‎ هموار‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ منتهي‌مي‌شود‏‎
.مي‌رسند‏‎ حكومت‌‏‎ به‌‏‎ توده‌ها‏‎ غرايز‏‎ اساسي‌ترين‌‏‎ توسل‌به‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎
طلبانه‌‏‎ مساوات‌‏‎ اصول‌‏‎ به‌‏‎ كه‌دمكرات‌ها‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ [ يعني‌‏‎]
پذيرش‌‏‎ به‌‏‎ گاست‌‏‎ نظير‏‎ منتقداني‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ متوسل‌‏‎ دمكراسي‌‏‎
بسياري‌‏‎.‎دارند‏‎ گرايش‌‏‎ طبيعي‌‏‎ مراتب‏‎ سلسله‌‏‎ از‏‎ محافظه‌كارانه‌اي‌‏‎
بدين‌‏‎ ;كرده‌اند‏‎ انتقاد‏‎ دمكراسي‌‏‎ مشاركتي‌‏‎ اشكال‌‏‎ از‏‎ عمده‌‏‎ بطور‏‎
يا‏‎ ندارد‏‎ وجود‏‎ كنترلي‌‏‎ بي‌تفاوت‌‏‎ توده‌هاي‌‏‎ بر‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ معنا‏‎
تالمون‌‏‎.‎ال‌‏‎.جي‌‏‎ مثال‌ ، ‏‎ براي‌‏‎مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ اندكي‌‏‎ كنترل‌‏‎ اينكه‌‏‎
نظرات‌‏‎ فرانسه‌ ، ‏‎ انقلاب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ بيان‌‏‎ (J.‎L.‎Talmon)‎
بي‌قيد‏‎ و‏‎ وحشيانه‌‏‎ پديده‌اي‌‏‎ دمكراسي‌ ، ‏‎ پيرامون‌‏‎ روسو‏‎ تندروانه‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ تالمون‌‏‎ كه‌‏‎ پديده‌اي‌‏‎ ساخت‌ ، ‏‎ ممكن‌‏‎ را‏‎ ترور‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ بند‏‎ و‏‎
موارد‏‎ ازصاحبنظران‌‏‎ شماري‌‏‎ناميد‏‎ اقتدارگرا‏‎ دمكراسي‌‏‎
مختلف‌‏‎ اشكال‌‏‎ كه‌‏‎ داده‌اند‏‎ نشان‌‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ مشابهي‌‏‎
فاشيست‌‏‎ دولت‌هاي‌‏‎ توسعه‌‏‎ به‌‏‎ همه‌پرسي‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ دمكراسي‌‏‎
آرائي‌ها ، ‏‎ صفت‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ دولت‌هايي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ انجاميده‌‏‎
سياسي‌‏‎ هيجانات‌‏‎ از‏‎ ديگري‌‏‎ اشكال‌‏‎ و‏‎ تظاهرات‌‏‎ راه‌پيمايي‌ها ، ‏‎
.نهادند‏‎ بنا‏‎ رهبر‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ بين‌‏‎ رودررو‏‎ و‏‎ مستقيم‌‏‎ رابطه‌اي‌‏‎



سياسي‌‏‎ تساهل‌‏‎


به‌‏‎ گسترده‌اي‌‏‎ و‏‎ عميق‌‏‎ پرسشهاي‌‏‎ تساهل‌‏‎ قضيه‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ انديشه‌‏‎ در‏‎
.است‌‏‎ آورده‌‏‎ وجود‏‎
را‏‎ خود‏‎ دولتي‌‏‎ كمتر‏‎ بيستم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ اواخر‏‎ شرايط‏‎ در‏‎ امروزه‌ ، ‏‎
بر‏‎ تساهل‌‏‎ عدم‌‏‎ نيز‏‎ عمل‌‏‎ در‏‎ ;اعلام‌مي‌كند‏‎ تساهل‌‏‎ دشمن‌‏‎ يكسره‌‏‎
جلوگيري‌‏‎ لازمه‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ توجيه‌‏‎ خاصي‌‏‎ ايدئولوژيك‌‏‎ مواضع‌‏‎ اساس‌‏‎
به‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ نظم‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ اصول‌‏‎ حفظ‏‎ يا‏‎ و‏‎ انحراف‌‏‎ يا‏‎ بدعت‌‏‎ از‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ سياسي‌‏‎ تساهل‌‏‎ عدم‌‏‎ و‏‎ تساهل‌‏‎ حال‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎مي‌رود‏‎ شمار‏‎
به‌‏‎ ما‏‎ دوران‌‏‎ فكري‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ جهت‌گيريهاي‌‏‎ تمايز‏‎ وجوه‌‏‎ مهمترين‌‏‎
به‌‏‎ توتاليتريسم‌‏‎ و‏‎ دموكراسي‌‏‎ جوهره‌‏‎ واقع‌ ، ‏‎ در‏‎ ;مي‌رود‏‎ شمار‏‎
.مي‌گردد‏‎ باز‏‎ قضيه‌‏‎ همين‌‏‎
است‌‏‎ امري‌‏‎ پذيرش‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ منفي‌‏‎ معنايي‌‏‎ اصل‌‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎
تساهل‌‏‎.‎نيست‌‏‎ پذيرفتني‌‏‎ يا‏‎ مطلوب‏‎ نظرپذيرنده‌ ، ‏‎ نقطه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
.مي‌گيرد‏‎ صورت‌‏‎ موضوع‌تساهل‌‏‎ از‏‎ انتقاد‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ اصولا‏‎
است‌‏‎ مرسوم‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ مذهب‏‎ اصول‌‏‎ رعايت‌‏‎ كه‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ در‏‎ طبعا‏‎
تساهل‌‏‎ موضوع‌‏‎ نمي‌توانند‏‎ مي‌كنند‏‎ رعايت‌‏‎ را‏‎ اصول‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎
مراعات‌‏‎ را‏‎ اصولي‌‏‎ چنان‌‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ تنها‏‎ ;باشند‏‎ مدارا‏‎ و‏‎
موضوع‌‏‎ بنابراين‌ ، ‏‎.‎گيرند‏‎ قرار‏‎ تساهل‌‏‎ مورد‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ نمي‌كنند‏‎
تاريخي‌‏‎ ازنظر‏‎ هم‌‏‎.‎هستند‏‎ تساهل‌‏‎ عامل‌‏‎ مخالفان‌‏‎ معمولا‏‎ تساهل‌‏‎
آزادي‌‏‎ به‌‏‎ نيل‌‏‎ سرراه‌‏‎ بر‏‎ منزلي‌‏‎ تساهل‌‏‎ منطقي‌ ، ‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ و‏‎
خاطر‏‎ به‌‏‎ مثلا‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ نبايد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ متساهل‌‏‎.است‌‏‎
.قرارداد‏‎ آزار‏‎ مورد‏‎ عقايدشان‌‏‎
در‏‎ نظر‏‎ تجديد‏‎ براي‌‏‎ آمادگي‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ تساهل‌‏‎ اخلاقي‌ ، ‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎
آن‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ بايد‏‎ فرد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وسايلي‌‏‎ سايه‌‏‎ در‏‎ اهداف‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌سنجد‏‎ تساهل‌‏‎ عامل‌‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎گيرد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ اهداف‌‏‎
دارد‏‎ را‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎ وسيله‌‏‎ كارگيري‌‏‎ به‌‏‎ ارزش‌‏‎ موردنظر‏‎ هدف‌‏‎ آيا‏‎
نسبي‌‏‎ اعتراضي‌‏‎ تساهل‌‏‎ در‏‎ مندرج‌‏‎ اعتراض‌‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎.‎نه‌‏‎ يا‏‎
اعتراض‌‏‎ مورد‏‎ مقايسه‌‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ في‌نفسه‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ امري‌‏‎ هيچ‌‏‎ ;است‌‏‎
اعتراض‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ تساهل‌‏‎ نخست‌‏‎ شرط‏‎ بنابراين‌ ، ‏‎.‎گيرد‏‎ قرار‏‎
.شود‏‎ دانسته‌‏‎ كامل‌‏‎ و‏‎ مطلق‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ نوشته‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ تساهلي‌‏‎ بعد‏‎ به‌‏‎ شانزدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ از‏‎ سياسي‌‏‎ تفكر‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎
نبودن‌‏‎ گرفته‌ ، ‏‎ قرار‏‎ اعتراض‌‏‎ مورد‏‎ ديگر‏‎ انواع‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ غرب‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎ (‎سياسي‌‏‎ عقايد‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ مذهبي‌‏‎ عقايد‏‎) عقيدتي‌‏‎ تساهل‌‏‎
بوده‌‏‎ خاص‌‏‎ مفهومي‌‏‎ تساهل‌‏‎ مفهوم‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ انديشه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎
تساهل‌‏‎ نبودن‌‏‎ و‏‎ تساهل‌‏‎ نفس‌‏‎ نه‌‏‎ نظر ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ اصلي‌‏‎ مسئله‌‏‎.است‌‏‎
تساهل‌‏‎ نبودن‌‏‎ يا‏‎ تساهل‌‏‎ موضوع‌‏‎ بلكه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ منطقي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ تساهل‌‏‎ از‏‎ نمي‌توان‌‏‎ لحاظمنطقي‌ ، ‏‎ از‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎
را‏‎ بيرحمي‌‏‎ نسبت‌به‌‏‎ تساهل‌‏‎ نبودن‌‏‎ يا‏‎ كرد‏‎ ستايش‌‏‎ بيرحمي‌‏‎
‎‏‏،‏‎(منطقي‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ نه‌‏‎ و‏‎)‎تاريخي‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ اما‏‎.كرد‏‎ نكوهش‌‏‎
امانبودن‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ تلقي‌‏‎ بد‏‎ تساهل‌‏‎ ونبودن‌‏‎ تساهل‌خوب‏‎
با‏‎ رابطه‌‏‎ در‏‎ بايد‏‎ است‌ ، ‏‎ رفته‌‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ بد‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ تساهل‌‏‎
تساهل‌‏‎ منطقي‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ زيرا‏‎ گرفت‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ اعمال‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎
.نيست‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ دقيق‌‏‎ ارزيابي‌‏‎ قابل‌‏‎ كلي‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ تساهل‌‏‎ نبودن‌‏‎ يا‏‎
شكستن‌‏‎ درهم‌‏‎ براي‌‏‎ سياسي‌‏‎ تساهل‌‏‎ انديشه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ آنكه‌‏‎ خلاصه‌‏‎
.است‌‏‎ آمده‌‏‎ پديد‏‎ تساهل‌‏‎ نبودن‌‏‎ از‏‎ خاصي‌‏‎ انواع‌‏‎
آميخته‌‏‎ در‏‎ سركوب‏‎ و‏‎ رد‏‎ با‏‎ اعتراض‌‏‎ تساهل‌ ، ‏‎ نبودن‌‏‎ در‏‎ طبعا‏‎
با‏‎ وگرنه‌‏‎ است‌‏‎ سركوبگرانه‌‏‎ عمل‌‏‎ تساهل‌مستلزم‌‏‎ نبودن‌‏‎ است‌ ، ‏‎
نبودن‌‏‎ ميان‌‏‎ حدفاصل‌‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎.داشت‌‏‎ نخواهد‏‎ فرقي‌‏‎ تساهل‌‏‎
اعتراض‌‏‎ نبودن‌‏‎ از‏‎ تركيبي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ بي‌تفاوتي‌‏‎ و‏‎ تساهل‌‏‎
.است‌‏‎ رد‏‎ و‏‎
و‏‎ چيزي‌‏‎ شمردن‌‏‎ منفور‏‎ يا‏‎ دانستن‌‏‎ نامطلوب‏‎ نخست‌ ، ‏‎ تساهل‌ ، ‏‎ لازمه‌‏‎
امر‏‎ بودن‌‏‎ منفور‏‎ بي‌تفاوتي‌ ، ‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ حال‌‏‎ آن‌است‌ ، ‏‎ تحمل‌‏‎ سپس‌‏‎
.است‌‏‎ منتفي‌‏‎ اساسا‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ نظري‌‏‎ تساهل‌‏‎ مبحث‌‏‎ تساهل‌ ، ‏‎ درباره‌‏‎ تازه‌‏‎ مباحث‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
سياسي‌‏‎ مباحث‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ دارد‏‎ ارتباط‏‎ بيشتر‏‎ شناسي‌‏‎ معرفت‌‏‎ بحث‌‏‎ به‌‏‎
سازمانها ، ‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ تساهل‌‏‎ به‌‏‎ مبحث‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎اخلاقي‌‏‎ و‏‎
پرداخته‌‏‎ گروهي‌‏‎ يا‏‎ فردي‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ و‏‎ رفتار‏‎ عقايد ، ‏‎ تشكلها ، ‏‎
بررسي‌‏‎ حقيقت‌يابي‌‏‎ مسئله‌‏‎ با‏‎ پيوند‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌شود ، ‏‎
.مي‌شود‏‎
نظر‏‎ در‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ ابزار‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ نظري‌‏‎ تساهل‌‏‎
تساهل‌‏‎ از‏‎ روشني‌‏‎ تصور‏‎ برينگتون‌مور‏‎ مثلا ، ‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ گرفته‌‏‎
لازمه‌‏‎ تساهل‌‏‎ وي‌ ، ‏‎ نظر‏‎ از‏‎.‎داده‌است‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ وسيله‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎
.است‌‏‎ علم‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سياسي‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ ذهن‌‏‎ تنها‏‎ سياسي‌‏‎ تساهل‌‏‎ مساله‌‏‎
و‏‎ سياستمداران‌‏‎ خاطر‏‎ مشغله‌‏‎ واقع‌‏‎ بلكه‌در‏‎ نساخته‌ ، ‏‎ مشغول‌‏‎
.هست‌‏‎ نيز‏‎ جامعه‌‏‎ مختلف‌‏‎ اقشار‏‎ نيز‏‎
از‏‎ مظهري‌‏‎ و‏‎ نمود‏‎ را‏‎ سياسي‌‏‎ تساهل‌‏‎ انديشمندان‌ ، ‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
مي‌نمايند‏‎ تلقي‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ عقلانيت‌‏‎ و‏‎ توسعه‌سياسي‌‏‎ ملي‌ ، ‏‎ اقتدار‏‎
.مي‌شود‏‎ نهادينه‌‏‎ انديشيدن‌‏‎ فضايي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ زيرا‏‎
تشبيه‌‏‎ اساطيري‌‏‎ چهره‌اي‌‏‎ دو‏‎ ژانوس‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سياست‌‏‎ دوورژه‌‏‎ موريس‌‏‎
چهره‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ همگوني‌‏‎ و‏‎ نظم‌‏‎ دهنده‌‏‎ نشان‌‏‎ چهره‌‏‎ يك‌‏‎ است‌كه‌‏‎ كرده‌‏‎
اين‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ ;تضاد‏‎ و‏‎ تعارض‌‏‎ مبارزه‌ ، پيكار ، ‏‎ نمايشگر‏‎ ديگر‏‎
تساهل‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ رشد‏‎ با‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ نهفته‌‏‎ قدرت‌‏‎ ماهيت‌‏‎ در‏‎ گانگي‌‏‎ دو‏‎
مدني‌‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ همنشيني‌‏‎ و‏‎ همگوني‌‏‎ نظم‌ ، ‏‎ بعد‏‎ مي‌توان‌‏‎
را‏‎ است‌‏‎ سياست‌‏‎ ديگر‏‎ چهره‌‏‎ كه‌‏‎ سلطه‌جويي‌‏‎ سيماي‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ افزايش‌‏‎
.داد‏‎ كاهش‌‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ اعتراضات‌‏‎ و‏‎ ايرادات‌‏‎ به‌‏‎ بي‌توجهي‌‏‎ نظرميل‌ ، ‏‎ به‌‏‎
از‏‎ فراتر‏‎ جايگاهي‌‏‎ از‏‎ نظرها‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ موجب‏‎ مقبول‌‏‎ نظرهاي‌‏‎
انديشمندان‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ همچنين‌‏‎.نشوند‏‎ برخوردار‏‎ خرافات‌‏‎ جايگاه‌‏‎
فرايندي‌‏‎ نتيجه‌‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ حصول‌‏‎ نوزدهم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎
غير‏‎ با‏‎ همواره‌‏‎ حقيقت‌‏‎ كه‌‏‎ معني‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ مي‌دانستند ، ‏‎ ديالكتيكي‌‏‎
.مي‌آيد‏‎ پديد‏‎ آن‌‏‎ درون‌‏‎ واز‏‎ دارد‏‎ برخورد‏‎ حقيقت‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ تساهل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ متفكراني‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ ماركوزه‌‏‎ هربرت‌‏‎
جوامع‌‏‎ در‏‎ جاري‌‏‎ تساهل‌‏‎ او ، ‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎.تلقي‌كرده‌اند‏‎ هدف‌‏‎ عنوان‌‏‎
مخدوش‌‏‎ واقعي‌‏‎ تساهل‌‏‎ درنتيجه‌ ، ‏‎ و‏‎ است‌‏‎ سركوبگرانه‌‏‎ دموكراتيك‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎
است‌ ، ‏‎ خير‏‎ و‏‎ غايت‌‏‎ و‏‎ هدف‌‏‎ في‌نفسه‌‏‎ تساهل‌‏‎ ماركوزه‌ ، ‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
به‌‏‎ في‌نفسه‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ برابري‌‏‎ يا‏‎ ياآزادي‌‏‎ عدالت‌‏‎ همچنانكه‌‏‎
تساهل‌‏‎ كه‌غايت‌‏‎ معتقداست‌‏‎ ماركوزه‌‏‎.‎شوند‏‎ تلقي‌‏‎ غايت‌‏‎ عنوان‌‏‎
اقليت‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ او‏‎ گمان‌‏‎ به‌‏‎ حقيقت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ حقيقت‌‏‎
قدرت‌‏‎ مسند‏‎ بر‏‎ اقليت‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ تا‏‎.است‌‏‎ (‎انقلابي‌‏‎)‎چپگرا‏‎
اما‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ تساهل‌‏‎ بايد‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ نزده‌‏‎ تكيه‌‏‎
و‏‎ معزول‌‏‎ اكثريت‌‏‎ مي‌تواند‏‎ رسيد ، ‏‎ قدرت‌‏‎ به‌‏‎ اقليت‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
جابه‌جايي‌‏‎ كه‌‏‎ روزي‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎نمايد‏‎ سركوب‏‎ را‏‎ محكوم‌‏‎
چون‌‏‎ مي‌رسد ، ‏‎ حكومت‌‏‎ به‌‏‎ چپ‌‏‎ اقليت‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ صورت‌‏‎ قدرت‌‏‎ در‏‎
پس‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ تساهل‌‏‎ به‌‏‎ نيازي‌‏‎ ديگر‏‎ است‌ ، ‏‎ نشسته‌‏‎ كرسي‌‏‎ به‌‏‎ حقيقت‌‏‎
!بدهد‏‎ نشان‌‏‎ تساهل‌‏‎ محكوم‌‏‎ اكثريت‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ ديگر‏‎ نبايد‏‎ اقليت‌‏‎

انديشه‌هاي‌ماركوزه‌‏‎ شارحان‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ اينتاير‏‎ پروفسورمك‌‏‎
:مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ نقد‏‎ مورد‏‎ را‏‎ او‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ از‏‎ اين‌بخش‌‏‎ است‌ ، ‏‎
معقوليت‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎ ما‏‎.‎است‌‏‎ معقوليت‌‏‎ بلكه‌‏‎ حقيقت‌‏‎ نه‌‏‎ تساهل‌‏‎ هدف‌‏‎
حقيقت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معقول‌‏‎ يا‏‎ عقلي‌‏‎ روشهاي‌‏‎ با‏‎ زيرا‏‎ مي‌نهيم‌‏‎ ارج‌‏‎ را‏‎
عقايد‏‎ اما‏‎ باشد‏‎ معقول‌‏‎ كسي‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ كشف‌‏‎ را‏‎
چه‌‏‎ دارد‏‎ درست‌‏‎ عقايد‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ عكس‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ نادرست‌‏‎
.درآيد‏‎ كار‏‎ از‏‎ نامعقولي‌‏‎ آدم‌‏‎ بسا‏‎
ضروريات‌‏‎ از‏‎ را‏‎ مذهبي‌‏‎ اعتقاد‏‎ اگر‏‎:مي‌گويد‏‎ دوگوبينو‏‎ كنت‌‏‎
از‏‎ بي‌تعصبتر‏‎ شايد‏‎ و‏‎ جدي‌تر‏‎ ديانتي‌‏‎ كنيد ، هيچ‌‏‎ جدا‏‎ سياسي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ وتساهل‌‏‎ تسامح‌‏‎ همين‌‏‎ درواقع‌‏‎ ندارد ، ‏‎ وجود‏‎ اسلام‌‏‎
راكه‌‏‎ معاضدتي‌‏‎ و‏‎ تعاون‌‏‎ گوناگون‌‏‎ امم‌‏‎ و‏‎ اقوام‌‏‎ بين‌‏‎ اسلام‌‏‎ قلمرو‏‎
همزيستي‌‏‎ و‏‎ آورد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ واقعي‌‏‎ تمدن‌‏‎ پيشرفت‌‏‎ لازمه‌‏‎
.ساخت‌‏‎ ممكن‌‏‎ را‏‎ نامتجانس‌‏‎ عناصر‏‎ مسالمت‌آميز‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎




© 1998 HAMSHAHRI, All rights reserved.