شماره‌ 1776‏‎ ‎‏‏،‏‎25 February 1999 اسفند 1377 ، ‏‎ پنج‌شنبه‌ 6‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
ايران‌‏‎ عارفان‌‏‎



حقيقت‌‏‎ عبدالرفيع‌‏‎ با‏‎ گفتگويي‌‏‎
دشتهاي‌‏‎ به‌‏‎ اسلامي‌‏‎ - ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ دامنه‌‏‎ :جستارگشايي‌‏‎
نه‌‏‎ و‏‎ محلي‌ ، ‏‎ آيين‌‏‎ يك‌‏‎ نه‌‏‎ فرهنگ‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ .مي‌شود‏‎ مختوم‌‏‎ جهاني‌‏‎
اينهمه‌ ، ‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ بلكه‌‏‎ ملي‌ ، ‏‎ شيوه‌‏‎ يك‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ قومي‌ ، ‏‎ طريقت‌‏‎ يك‌‏‎
شيخ‌‏‎ اثر‏‎ نورالعلوم‌‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ "اخيرا‏‎.است‌‏‎ انساني‌‏‎ رسم‌‏‎ يك‌‏‎
به‌‏‎ بسطامي‌‏‎ بايزيد‏‎ عقايد‏‎ و‏‎ زندگينامه‌‏‎ و‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎
گرديده‌‏‎ منتشر‏‎ بهجت‌‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ حقيقت‌‏‎ عبدالرفيع‌‏‎ آقاي‌‏‎ خامه‌‏‎
انجام‌‏‎ زمينه‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ كوتاهي‌‏‎ گفتگوي‌‏‎ مناسبت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎
اهل‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ صفحه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ ماحصل‌‏‎ كه‌‏‎ داده‌ايم‌‏‎
.مي‌رسد‏‎ عاليقدر‏‎ و‏‎ معنا‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
و‏‎ عرفان‌‏‎ درباره‌‏‎ كتابهايي‌‏‎ و‏‎ تتبعات‌‏‎ جنابعالي‌‏‎ :‎همشهري‌‏‎
:دوكتاب‏‎ نيز‏‎ "اخيرا‏‎ و‏‎ ساخته‌ايد‏‎ منتشر‏‎ ايراني‌‏‎ عارفان‌‏‎
شيخ‌‏‎ اثر‏‎ "بي‌همتا‏‎ عارف‌‏‎ از‏‎ يكتا‏‎ كتابي‌‏‎ نورالعلوم‌‏‎"
سلطان‌‏‎" و‏‎ ق‌ ، ‏‎.‎-‎ه‏‎ پنجم‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرن‌‏‎ عارف‌‏‎ خرقاني‌ ، ‏‎ ابوالحسن‌‏‎
ق‌ ، ‏‎.‎-ه‏‎ وسوم‌‏‎ دوم‌‏‎ قرن‌‏‎ بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ "بسطامي‌‏‎ بايزيد‏‎ العارفين‌‏‎
زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ ديدگاههاي‌‏‎ "لطفا‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎
ما‏‎ خوانندگان‌‏‎ به‌‏‎ عرفان‌‏‎ مفهوم‌‏‎ از‏‎ كلي‌‏‎ تصويري‌‏‎ و‏‎ كنيد‏‎ بيان‌‏‎
خصوصيات‌‏‎ اجمال‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ آيا‏‎ واقع‌ ، ‏‎ در‏‎.نماييد‏‎ ارائه‌‏‎
كرد؟‏‎ بيان‌‏‎ را‏‎ ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎
انسان‌‏‎ يك‌‏‎ خصيصه‌‏‎ عالي‌ترين‌‏‎:مي‌شود‏‎ عرض‌‏‎.‎متشكرم‌‏‎ خيلي‌‏‎
است‌‏‎ انساني‌‏‎ اعم‌ ، ‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ آگاه‌‏‎ انسان‌‏‎.است‌‏‎ آگاهي‌‏‎ متحول‌ ، ‏‎
دارد‏‎ آگاهي‌‏‎ زمينه‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ خود‏‎ محيط‏‎ وقايع‌‏‎ علل‌‏‎ و‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
آشناست‌‏‎ امور‏‎ جميع‌‏‎ بعدي‌‏‎ تحول‌‏‎ و‏‎ تغيير‏‎ و‏‎ پيشينه‌‏‎ با‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
نمي‌شود ، ‏‎ آن‌‏‎ خيره‌كننده‌‏‎ جلاي‌‏‎ و‏‎ پررنگ‌‏‎ ظواهر‏‎ شيفته‌‏‎ هرگز‏‎
آراسته‌‏‎ فريبي‌‏‎ مردم‌‏‎ منظور‏‎ به‌‏‎ وگاه‌‏‎ توجه‌‏‎ جلب‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎
قدرت‌‏‎ و‏‎ زور‏‎ و‏‎ زر‏‎ تاثير‏‎ تحت‌‏‎ هيچگاه‌‏‎ آگاه‌‏‎ انسان‌‏‎.‎مي‌گردد‏‎
و‏‎ عقيده‌‏‎ ابراز‏‎ در‏‎ علت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.‎نمي‌شود‏‎ واقع‌‏‎ دنيايي‌‏‎
هيچگونه‌‏‎ داشت‌‏‎ خواهد‏‎ بر‏‎ در‏‎ را‏‎ عمومي‌‏‎ مصالح‌‏‎ كه‌‏‎ خود‏‎ آرمان‌‏‎
آگاهي‌‏‎ گرفتن‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ با‏‎ و‏‎ نمي‌دهد‏‎ راه‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ هراسي‌‏‎ و‏‎ بيم‌‏‎
.نمي‌هراسد‏‎ هم‌‏‎ مرگ‌‏‎ از‏‎ حتي‌‏‎ وقايع‌ ، ‏‎ انسجام‌‏‎ و‏‎ آغاز‏‎ به‌‏‎ خود‏‎
است‌‏‎ گرديده‌‏‎ مشتق‌‏‎"آگاهي‌‏‎" يعني‌‏‎ عرفان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ "عارف‌‏‎" لغت‌‏‎
"آگاه‌‏‎" را‏‎ عارف‌‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.‎دارد‏‎ را‏‎ معني‌‏‎ همين‌‏‎
امور‏‎ جميع‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گويند‏‎ شخصي‌‏‎ به‌‏‎ عارف‌‏‎ و‏‎ ناميده‌اند‏‎
شما‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ آگاهي‌‏‎ معنوي‌‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ از‏‎ اعم‌‏‎ خود‏‎ محيط‏‎
شخص‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ همراه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ توانايي‌‏‎ همواره‌‏‎ آگاهي‌‏‎ مي‌دانيد‏‎
فردوسي‌‏‎ ابوالقاسم‌‏‎ حكيم‌‏‎ چنانكه‌‏‎ تواناست‌ ، ‏‎ هميشه‌‏‎ آگاه‌‏‎
:است‌‏‎ گفته‌‏‎ ايران‌‏‎ ملي‌‏‎ حماسه‌سراي‌‏‎ بزرگترين‌‏‎
برنا‏‎ پير‏‎ دل‌‏‎ دانش‌‏‎ به‌‏‎ / بود‏‎ دانا‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ بود‏‎ توانا‏‎
بود‏‎
بر‏‎ آرزو‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ / است‌‏‎ داناتر‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎ گفت‌‏‎ چنين‌‏‎:‎يا‏‎
عارف‌‏‎ انصاري‌‏‎ عبدالله‌‏‎ خواجه‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ تواناتر‏‎
دل‌‏‎ بر‏‎ ولي‌‏‎ آيد ، ‏‎ ناگاه‌‏‎ تجلي‌‏‎ نور‏‎" هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎ قرن‌‏‎ مشهور‏‎
همه‌‏‎ دليل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ جهل‌‏‎ گناهها‏‎ همه‌‏‎ سرمايه‌‏‎" يا‏‎ "آيد‏‎ آگاه‌‏‎
روش‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ عرفان‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ ديگر‏‎".‎است‌‏‎ آگاهي‌‏‎ نيكي‌ها‏‎
نظر‏‎ وسعت‌‏‎ نماينده‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ گرايي‌‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ آزادانديشي‌‏‎
محدودمربوط‏‎ گير‏‎ پا‏‎ و‏‎ دست‌‏‎ قيود‏‎ از‏‎ يافتن‌‏‎ رهايي‌‏‎ و‏‎ بي‌انتها‏‎
و‏‎ ومكتب‏‎ مملكت‌‏‎ و‏‎ قوم‌‏‎ و‏‎ شهر‏‎ و‏‎ نژاد‏‎ و‏‎ گروه‌‏‎ و‏‎ قبيله‌‏‎ به‌‏‎
مراحل‌‏‎ در‏‎ متعالي‌‏‎ انسان‌‏‎ نكردن‌‏‎ توقف‌‏‎ و‏‎ آگاهي‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ غيره‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ مادي‌‏‎ زندگي‌‏‎ فريبنده‌‏‎ و‏‎ دانه‌‏‎ و‏‎ پردام‌‏‎ مختلف‌‏‎
بنده‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ايران‌‏‎ اسلامي‌‏‎ - ايراني‌‏‎ عارفان‌‏‎ زندگاني‌‏‎
آگاهي‌‏‎ كامل‌‏‎ نمونه‌‏‎ ناميد‏‎ بايد‏‎ ايراني‌‏‎ آگاهان‌‏‎ ابر‏‎ را‏‎ آنان‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎.‎است‌‏‎ مرتبه‌‏‎ والا‏‎ انسان‌هاي‌‏‎ بي‌هراس‌‏‎ توانايي‌‏‎ و‏‎
سوم‌‏‎ و‏‎ دوم‌‏‎ قرن‌‏‎ ابرآگاه‌‏‎ يا‏‎ بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ بسطامي‌‏‎ بايزيد‏‎ آنان‌‏‎
(ابرآگاه‌‏‎)‎ بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎ شيخ‌‏‎ ديگري‌‏‎ و‏‎ هجري‌‏‎
كه‌‏‎ همانطور‏‎ آنان‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرن‌‏‎
چاپ‌‏‎ "اخيرا‏‎ بهجت‌‏‎ انتشارات‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ (‎آن‌‏‎ پنجم‌‏‎ چاپ‌‏‎) گفتيد‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ ومنتشر‏‎
با‏‎ و‏‎ داريد‏‎ نظري‌‏‎ چه‌‏‎ اسلامي‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ ريشه‌‏‎ درباره‌‏‎ *
در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تاثير‏‎ دنيوي‌ ، ‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ امور‏‎ از‏‎ اعراض‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎
مي‌دهيد؟‏‎ قرار‏‎ ارزيابي‌‏‎ مورد‏‎ چگونه‌‏‎ اجتماع‌‏‎
عارفان‌‏‎ و‏‎ عرفان‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تفصيل‌‏‎ كه‌‏‎ بنده‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ -‎
در‏‎ وعرفان‌‏‎ تصوف‌‏‎ آورده‌ام‌ ، ‏‎ بحث‌‏‎ مورد‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ وهمين‌‏‎ ايراني‌‏‎
تصوف‌‏‎ و‏‎ مثبت‌‏‎ عرفان‌‏‎:‎نموده‌ام‌‏‎ تقسيم‌‏‎ دسته‌‏‎ دو‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎
.منفي‌‏‎
مردم‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ آغاز‏‎ از‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ عرفان‌‏‎ سير‏‎ خوشبختانه‌‏‎
همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ (مثبت‌‏‎ يعني‌‏‎) آگاهانه‌‏‎ ستم‌ستيزي‌‏‎ و‏‎ گرايي‌‏‎
دوران‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎ عارفان‌‏‎ نخستين‌‏‎ زندگاني‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ جهت‌‏‎
تحرك‌‏‎ و‏‎ تحول‌‏‎ جلال‌‏‎ و‏‎ جلوه‌‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ بررسي‌‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎
جمله‌‏‎ از‏‎.مي‌كنيم‌‏‎ مشاهده‌‏‎ وضوح‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ والا‏‎ انديشه‌‏‎ اين‌‏‎
خرقاني‌ ، ‏‎ ابوالحسن‌‏‎ شيخ‌‏‎ حلاج‌ ، ‏‎ منصور‏‎ حسين‌‏‎ بسطامي‌ ، ‏‎ بايزيد‏‎
كه‌‏‎ ديگران‌‏‎ و‏‎ سمناني‌‏‎ علاءالدوله‌‏‎ شيخ‌‏‎ و‏‎ همداني‌ ، ‏‎ القضات‌‏‎ عين‌‏‎
فرهنگ‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ آگاهانه‌‏‎ ستم‌ستيزي‌‏‎ و‏‎ مردم‌گرايي‌‏‎ به‌‏‎
.ممتازند‏‎ ايران‌‏‎ عرفاني‌‏‎
و‏‎ كاهلي‌‏‎ و‏‎ پروري‌‏‎ تن‌‏‎ با‏‎ هيچگاه‌‏‎ اسلامي‌‏‎ -‎ايراني‌‏‎ مثبت‌‏‎ عرفان‌‏‎
انگاري‌‏‎ سهل‌‏‎ و‏‎ ناآگاهي‌‏‎ نماينده‌‏‎ كه‌‏‎ زيستن‌ ، ‏‎ جهت‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ باري‌‏‎
و‏‎ كار‏‎ مشوق‌‏‎ همواره‌‏‎ ايراني‌‏‎ عارف‌‏‎.‎ندارد‏‎ سروكار‏‎ است‌‏‎ مخرب‏‎
امور‏‎ از‏‎ اعم‌‏‎ انسان‌‏‎ زندگاني‌‏‎ امور‏‎ درجميع‌‏‎ پشتكار‏‎ و‏‎ كوشش‌‏‎
شيخ‌‏‎ و‏‎ بسطامي‌‏‎ بايزيد‏‎ مي‌خوانيم‌‏‎ چنانكه‌‏‎.‎است‌‏‎ معنوي‌‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎
و‏‎ كار‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎ سمناني‌‏‎ علاءالدوله‌‏‎ شيخ‌‏‎ و‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎
هدايت‌‏‎ و‏‎ تدريس‌‏‎ به‌‏‎ غيره‌‏‎ و‏‎ باغباني‌‏‎ و‏‎ گله‌داري‌‏‎ و‏‎ زراعت‌‏‎
.مي‌پرداخته‌اند‏‎ مريدان‌‏‎ معنوي‌‏‎
صاحبان‌‏‎ مادي‌‏‎ تفاخرانگيز‏‎ امتيازات‌‏‎ نفي‌‏‎ يعني‌‏‎ منفي‌‏‎ مبارزه‌‏‎
بدان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ زور‏‎ و‏‎ زر‏‎
گرفته‌‏‎ فريب‏‎ مردم‌‏‎ رياكاران‌‏‎ از‏‎ جويي‌‏‎ برتري‌‏‎ حربه‌‏‎ وسيله‌‏‎
نفي‌‏‎ حتي‌‏‎ دانش‌ ، ‏‎ نفي‌‏‎ مقام‌ ، ‏‎ نفي‌‏‎ مال‌ ، ‏‎ نفي‌‏‎ نژاد ، ‏‎ نفي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎
براي‌‏‎ ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ مشخص‌‏‎ هدف‌هاي‌‏‎ از‏‎ آييني‌‏‎ جوييهاي‌‏‎ برتري‌‏‎
و‏‎ دين‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ سالاري‌‏‎ انسان‌‏‎ عالي‌‏‎ هدف‌‏‎ به‌‏‎ نيل‌‏‎
يعني‌‏‎ انسانيت‌‏‎ عالم‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دارد‏‎ گرامي‌‏‎ شرطي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ دانش‌‏‎
چنانكه‌‏‎.‎شود‏‎ گرفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ كامل‌‏‎ انسان‌‏‎ مقام‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎
يار‏‎ وصال‌‏‎ كوي‌‏‎ در‏‎ -‎نشدي‌‏‎ محرم‌‏‎ قدس‌‏‎ حريم‌‏‎ به‌‏‎ دل‌‏‎ اي‌‏‎:گفته‌اند‏‎
نشدي‌‏‎ همدم‌‏‎
آدم‌‏‎ وليك‌‏‎ شدي‌ ، ‏‎ جمله‌‏‎ اين‌‏‎ -ودانشمند‏‎ صوفي‌‏‎ و‏‎ فقيه‌‏‎ و‏‎ مفتي‌‏‎
نشدي‌‏‎
با‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎ شيخ‌‏‎ مقابله‌‏‎ و‏‎ برخورد‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
شيخ‌‏‎ برخورد‏‎ و‏‎ خرقان‌‏‎ خانقاه‌‏‎ در‏‎ غزنوي‌‏‎ محمود‏‎ سلطان‌‏‎
در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ مغول‌‏‎ خان‌‏‎ ارغون‌‏‎ با‏‎ سمناني‌‏‎ علاءالدوله‌‏‎
ذكر‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ قابل‌‏‎ آورده‌ام‌‏‎ ايراني‌‏‎ عارفان‌‏‎ و‏‎ عرفان‌‏‎ تاريخ‌‏‎
.است‌‏‎
سلسله‌‏‎ يا‏‎ نامه‌‏‎ شجره‌‏‎:‎گفت‌‏‎ بايد‏‎ ايران‌‏‎ عرفان‌‏‎ ريشه‌‏‎ درباره‌‏‎
(اشراق‌‏‎ شيخ‌‏‎) سهروردي‌‏‎ يحيي‌‏‎ شهابالدين‌‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ روحاني‌‏‎
(ميلادي‌‏‎ دوازدهم‌‏‎)‎ هجري‌‏‎ ششم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ نامي‌‏‎ فيلسوف‌‏‎
در‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ حكمت‌‏‎ انديشه‌‏‎ سير‏‎ براي‌‏‎
به‌‏‎.‎است‌‏‎ بليغ‌‏‎ و‏‎ عميق‌‏‎ و‏‎ پرمعني‌‏‎ بسيار‏‎ كه‌‏‎ كرده‌‏‎ ذكر‏‎ ايران‌‏‎
باستان‌‏‎ حكيمان‌‏‎ از‏‎ "جاويد‏‎ مايه‌‏‎ خمير‏‎" طرفي‌‏‎ از‏‎ او‏‎ عقيده‌‏‎
"افلاطونيان‌‏‎" ‎‏‏،‏‎" فيثاغوريان‌‏‎" سقراط‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ وحكيمان‌‏‎ يونان‌‏‎
رسيده‌‏‎ (‎شوشتري‌‏‎)‎ تستري‌‏‎ سهل‌‏‎ و‏‎ مصري‌‏‎ ذوالنون‌‏‎ چون‌‏‎ عارفاني‌‏‎ به‌‏‎
عارفاني‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ باستان‌‏‎ ايران‌‏‎ حكمت‌‏‎ "مايه‌‏‎" ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ و‏‎
قصاب‏‎ ابوالعباس‌‏‎ حلاج‌ ، ‏‎ منصور‏‎ حسين‌‏‎ بسطامي‌ ، ‏‎ ابويزيد‏‎:مانند‏‎
هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرن‌‏‎ در‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎ شيخ‌‏‎ و‏‎ آملي‌‏‎
و‏‎ تصوف‌‏‎ در‏‎ خرد ، ‏‎ و‏‎ حكمت‌‏‎ جريان‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ گرديده‌ ، ‏‎ منتقل‌‏‎
.است‌‏‎ پيوسته‌‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ اشراقي‌‏‎ عرفان‌‏‎
داراي‌‏‎ اشراق‌‏‎ حكمت‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎
روح‌‏‎ تاثير‏‎ و‏‎ مي‌باشند‏‎ انكار‏‎ غيرقابل‌‏‎ و‏‎ استوار‏‎ رابطه‌اي‌‏‎
.است‌‏‎ آشكار‏‎ كامل‌‏‎ بطور‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ ايراني‌‏‎
نخستين‌‏‎ ايراني‌‏‎ ابرآگاه‌‏‎ اين‌‏‎ ;بسطامي‌‏‎ بايزيد‏‎ درباره‌‏‎ اما‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ اشراقي‌‏‎ عارف‌‏‎
حكومت‌‏‎ دوره‌‏‎ آخر‏‎ سال‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ هجري‌ ، ‏‎ دوم‌‏‎ قرن‌‏‎ اول‌‏‎ نيمه‌‏‎
از‏‎ برخي‌‏‎.‎شد‏‎ متولد‏‎ مسلمان‌‏‎ و‏‎ ومتقي‌‏‎ زاهد‏‎ درخانداني‌‏‎ (‎فعلي‌‏‎
آيين‌‏‎ پيرو‏‎ اورا‏‎ جد‏‎ سروشان‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ بايزيد‏‎ پدران‌‏‎ محققان‌‏‎
كرده‌اند‏‎ نقل‌‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎ امي‌‏‎ را‏‎ او‏‎ گروهي‌‏‎.‎دانسته‌اند‏‎ مهر‏‎
نمي‌دانست‌ ، ‏‎ خود‏‎ و‏‎ مي‌شد‏‎ كشف‌‏‎ او‏‎ بر‏‎ حقايق‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ كه‌‏‎
سه‌‏‎ و‏‎ سيصد‏‎ يا‏‎ سيزده‌‏‎ و‏‎ يكصد‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ نقل‌‏‎ ديگر‏‎ گروهي‌‏‎
خلط‏‎ داراي‌‏‎ ايراني‌‏‎ بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎ زندگاني‌‏‎.‎است‌‏‎ ديده‌‏‎ استاد‏‎
وعرفان‌‏‎ تعليم‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ ولي‌‏‎ است‌‏‎ فراوان‌‏‎ مزج‌‏‎ و‏‎
به‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ مبهم‌‏‎ و‏‎ ناقص‌‏‎ وجه‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎ او‏‎
و‏‎ شطح‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ بزرگ‌‏‎ مردي‌‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دارد‏‎ معلوم‌‏‎ روشني‌‏‎
و‏‎ اتحاد‏‎ و‏‎ تجربت‌‏‎ و‏‎ وجد‏‎ شدت‌‏‎ نتيجه‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ صوفيه‌‏‎ ماثورات‌‏‎
براي‌‏‎ تفصيل‌‏‎ و‏‎ صراحت‌‏‎ و‏‎ وضوح‌‏‎ به‌‏‎ دروني‌‏‎ نداي‌‏‎ سكرو‏‎ حالت‌‏‎
همين‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ آورده‌‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ بار‏‎ نخستين‌‏‎
كرده‌‏‎ پيدا‏‎ نيز‏‎ جهاني‌‏‎ جنبه‌‏‎ كه‌‏‎ عرفان‌‏‎ در‏‎ او‏‎ روش‌‏‎ و‏‎ گفتار‏‎
وي‌‏‎ با‏‎ خود‏‎ محدود‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ بسطام‌‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ موجب‏‎
بلند‏‎ او‏‎ كار‏‎ چون‌‏‎".‎آورده‌اند‏‎ نقل‌‏‎ به‌‏‎.‎برخيزند‏‎ مخالفت‌‏‎ به‌‏‎
بارش‌‏‎ هفت‌‏‎ حاصل‌‏‎ نمي‌گنجيد ، ‏‎ ظاهر‏‎ اهل‌‏‎ حوصله‌‏‎ در‏‎ او‏‎ سخن‌‏‎ شد ، ‏‎
بيرون‌‏‎ شهر‏‎ از‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ كردند ، ‏‎ بيرون‌‏‎ بسطام‌‏‎ از‏‎
:گفت‌‏‎.‎كافري‌‏‎ تو‏‎:‎دادند‏‎ پاسخ‌‏‎ چيست‌؟‏‎ من‌‏‎ جرم‌‏‎ پرسيد‏‎ مي‌كردند ، ‏‎
از‏‎ نقل‌‏‎) "باشم‌‏‎ من‌‏‎ كافرش‌‏‎ كه‌‏‎ شهري‌‏‎ مردم‌‏‎ حال‌‏‎ به‌‏‎ خوشا‏‎
هجري‌‏‎ سال‌ 234‏‎ در‏‎ بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎ (عطار‏‎ شيخ‌‏‎ تذكرتالاولياء‏‎
سپرده‌‏‎ خاك‌‏‎ به‌‏‎ همانجا‏‎ در‏‎ و‏‎ گفته‌‏‎ بدرود‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ بسطام‌‏‎ در‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎
.است‌‏‎ مال‌‏‎ در‏‎ مطلق‌‏‎ ايثار‏‎ بسطامي‌‏‎ بايزيد‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
كرد‏‎ سئوال‌‏‎ بايزيد‏‎ از‏‎ بسطام‌‏‎ در‏‎ متمكن‌‏‎ مسلماني‌‏‎":گفته‌اند‏‎
:پرسيد‏‎ او‏‎ از‏‎ بايزيد‏‎ است‌؟‏‎ چقدر‏‎ مال‌‏‎ زكات‌‏‎ پرداخت‌‏‎ حدنصاب‏‎ كه‌‏‎
فرق‌‏‎ مگر‏‎ داد‏‎ جواب‏‎ شخص‌‏‎ آن‌‏‎ من‌؟‏‎ مال‌‏‎ زكات‌‏‎ يا‏‎ تو‏‎ مال‌‏‎ زكات‌‏‎
شرع‌‏‎ مقررات‌‏‎ طبق‌‏‎ باشد ، ‏‎ تو‏‎ مال‌‏‎ زكات‌‏‎ اگر‏‎.‎آري‌‏‎:گفت‌‏‎ مي‌كند؟‏‎
:است‌‏‎ چنين‌‏‎ (‎توبه‌‏‎) نهم‌ ، ‏‎ سوره‌‏‎ از‏‎ آيه‌ 60‏‎ مجيد ، ‏‎ قرآن‌‏‎ اسلام‌ ، ‏‎
باشد ، ‏‎ من‌‏‎ مال‌‏‎ زكات‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ (.‎.‎.‎و‏‎ درم‌‏‎ پنج‌‏‎ درم‌ ، ‏‎ دويست‌‏‎ هر‏‎)
:همچنين‌‏‎ ".دارد‏‎ تعلق‌‏‎ مستحق‌‏‎ و‏‎ درويش‌‏‎ به‌‏‎ مالم‌‏‎ همه‌‏‎
مي‌‏‎ كجا‏‎:گفت‌‏‎ آمد ، ‏‎ پيشم‌‏‎ حج‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ مردي‌‏‎:گفت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نقل‌‏‎"
:گفت‌‏‎ درم‌ ، ‏‎ دويست‌‏‎:گفتم‌‏‎ داري‌؟‏‎ چه‌‏‎:‎گفت‌‏‎ حج‌ ، ‏‎ به‌‏‎:‎گفتم‌‏‎ روي‌؟‏‎
كه‌‏‎ گرد‏‎ در‏‎ گردمن‌‏‎ بار‏‎ هفت‌‏‎ و‏‎ عيالم‌‏‎ صاحب‏‎ كه‌‏‎ ده‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ بيا‏‎
رمزوراز‏‎ اين‌‏‎ "بازگشتم‌‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ چنان‌‏‎:گفت‌‏‎.‎اينست‌‏‎ تو‏‎ حج‌‏‎
در‏‎ (‎مولوي‌‏‎)‎بلخي‌‏‎ محمد‏‎ جلال‌الدين‌‏‎ را‏‎ سالاري‌‏‎ انسان‌‏‎ والاي‌‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎ بيان‌‏‎ نظم‌‏‎ به‌‏‎ مولوي‌‏‎ مثنوي‌‏‎
ايران‌‏‎ بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎ جاودانه‌‏‎ گفته‌هاي‌‏‎ از‏‎ فرازهايي‌‏‎ اكنون‌‏‎
دوزخ‌‏‎ بركناره‌‏‎ كه‌‏‎ آنست‌‏‎ من‌‏‎ مريد‏‎":‎مي‌گويم‌‏‎ باز‏‎ شما‏‎ براي‌‏‎ را‏‎
و‏‎ گيرد‏‎ را‏‎ دستش‌‏‎ برند‏‎ دوزخ‌‏‎ به‌‏‎ خواهند‏‎ را‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ بايستد‏‎
".رود‏‎ دوزخ‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ و‏‎ فرستد ، ‏‎ بهشت‌‏‎ به‌‏‎
خود‏‎ خيمه‌‏‎ من‌‏‎ تا‏‎ برخاستي‌‏‎ قيامت‌‏‎ زودتر‏‎ كه‌‏‎ مي‌خواهم‌‏‎ گفت‌‏‎"
خلق‌‏‎ راحت‌‏‎ سبب‏‎ من‌‏‎ تا‏‎ شدي‌ ، ‏‎ نيست‌‏‎ بيند ، ‏‎ مرا‏‎ زدي‌‏‎ دوزخ‌‏‎ برطرف‌‏‎
".باشم‌‏‎
در‏‎ گفت‌‏‎ چيست‌؟‏‎ تصوف‌‏‎:‎گفت‌‏‎ ديد‏‎ خواب‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نقل‌‏‎"
اين‌‏‎ "نشستن‌‏‎ محنت‌‏‎ زانوي‌‏‎ پس‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ببستن‌‏‎ برخود‏‎ آسايش‌‏‎
و‏‎ عمومي‌‏‎ تحرك‌‏‎ منتبت‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ انساني‌‏‎ فاخر‏‎ گفته‌هاي‌‏‎
زيرا‏‎ داد ، ‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ دقت‌‏‎ مورد‏‎ بايد‏‎ والا‏‎ مردم‌گرائي‌‏‎
كردن‌‏‎ ناراحتي‌‏‎ و‏‎ سختي‌‏‎ تحمل‌‏‎ "ببستن‌‏‎ برخود‏‎ آسايش‌‏‎ در‏‎":معني‌‏‎
نيز‏‎ "نشستن‌‏‎ محنت‌‏‎ زانوي‌‏‎ پس‌‏‎" و‏‎.‎است‌‏‎ نمودن‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ قبول‌‏‎ و‏‎
و‏‎ خورد‏‎ همنوع‌‏‎ غم‌‏‎ بايد‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اول‌‏‎ نظريه‌‏‎ موءيد‏‎
به‌‏‎ غم‌‏‎.كرد‏‎ تدبير‏‎ و‏‎ انديشيد‏‎ آنان‌‏‎ عمومي‌‏‎ سعادت‌‏‎ درباره‌‏‎
غم‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ نيست‌ ، ‏‎ فردي‌‏‎ ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ وسيع‌‏‎ معناي‌‏‎
بزرگ‌‏‎ عارفان‌‏‎ نظر‏‎ مطمح‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ همواره‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همگاني‌‏‎
بشمار‏‎ بشر‏‎ شايسته‌‏‎ راهنمايان‌‏‎ حق‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ ايران‌‏‎
:است‌‏‎ فرموده‌‏‎ حافظ‏‎ چنانكه‌‏‎.‎مي‌روند‏‎
عشق‌‏‎ دارد‏‎ هنر‏‎ چه‌‏‎ غم‌‏‎ جز‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ ناصحي‌‏‎
اين‌؟‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ هنر‏‎ چه‌‏‎ غافل‌‏‎ ناصح‌‏‎ اي‌‏‎ گفتم‌‏‎
.بفرمائيد‏‎ خرقاني‌‏‎ شيخ‌ابوالحسن‌‏‎ درباره‌‏‎ *
بزرگ‌‏‎ عارف‌‏‎ خرقاني‌‏‎ سلمان‌‏‎ جعفربن‌‏‎ علي‌بن‌‏‎ شيخ‌ابوالحسن‌‏‎ -‎
عرفان‌‏‎ درخشان‌‏‎ بسيار‏‎ چهره‌هاي‌‏‎ از‏‎ هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرن‌‏‎
وسعت‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ گرائي‌‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ آزادانديشي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ايراني‌‏‎
.است‌‏‎ نظير‏‎ كم‌‏‎ و‏‎ ممتاز‏‎ عرفاني‌‏‎ والاي‌‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ انساني‌‏‎ نظر‏‎
نيمه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ايراني‌‏‎ كيهان‌گراي‌‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎ كردار‏‎ و‏‎ گفتار‏‎
قومس‌‏‎ خرقان‌‏‎ در‏‎ هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎ قرن‌‏‎ اوايل‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرن‌‏‎ دوم‌‏‎
گذشت‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ زيسته‌‏‎ مي‌‏‎ سمنان‌‏‎ حاليه‌‏‎ استان‌‏‎ (كومش‌‏‎)‎
و‏‎ مطالعه‌‏‎ و‏‎ دقت‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ همواره‌‏‎ سال‌‏‎ هزار‏‎ به‌‏‎ نزديك‌‏‎
وي‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ محققان‌‏‎ و‏‎ متفكران‌‏‎ و‏‎ شاعران‌‏‎ و‏‎ عارفان‌‏‎ سرمشق‌‏‎
توابع‌‏‎ از‏‎ قومس‌‏‎ خرقان‌‏‎ قصبه‌‏‎ در‏‎ هجري‌‏‎ يا 352‏‎ سال‌ 351‏‎ در‏‎
دهم‌‏‎ سه‌شنبه‌‏‎ روز‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ متولد‏‎ شاهرود‏‎ شهرستان‌‏‎ بسطام‌‏‎
همان‌‏‎ در‏‎ سالگي‌‏‎ سه‌‏‎ و‏‎ هفتاد‏‎ در‏‎ هجري‌‏‎ سال‌ 425‏‎ (عاشورا‏‎)‎ محرم‌‏‎
علاوه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مشهور‏‎.‎است‌‏‎ گفته‌‏‎ بدرود‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ خرقان‌‏‎ قصبه‌‏‎
عالي‌‏‎ و‏‎ بزرگوار‏‎ عارف‌‏‎ بسطامي‌‏‎ يزيد‏‎ با‏‎ يعني‌‏‎ وي‌‏‎ برهمشهري‌‏‎
تفكر‏‎ و‏‎ جذبه‌‏‎ حال‌‏‎ مقتداي‌‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ هجري‌‏‎ سوم‌‏‎ و‏‎ دوم‌‏‎ قرن‌‏‎ مرتبه‌‏‎
شيخ‌ابوسعيد‏‎ خود‏‎ معاصر‏‎ معروف‌‏‎ عارف‌‏‎ مانند‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ او‏‎
احمدبن‌‏‎ شيخ‌ابوالعباس‌‏‎ از‏‎ طريقت‌‏‎ و‏‎ ارشاد‏‎ خرقه‌‏‎ ابوالخير‏‎
.است‌‏‎ داشته‌‏‎ آملي‌‏‎ قصاب‏‎ محمدعبدالكريم‌‏‎
ابوسعيد‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎ حكايات‌‏‎ و‏‎ منقولات‌‏‎ در‏‎
و‏‎ نامي‌‏‎ پزشك‌‏‎ و‏‎ فيلسوف‌‏‎ سينا‏‎ ابوعلي‌‏‎ و‏‎ مشهور‏‎ عارف‌‏‎ ابوالخير‏‎
معاصر‏‎ كه‌‏‎ ايراني‌‏‎ متفكر‏‎ و‏‎ شاعر‏‎ علوي‌‏‎ قبادياني‌‏‎ خسرو‏‎ ناصر‏‎
وي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎ خرقان‌‏‎ به‌‏‎ بوده‌اند‏‎ خرقاني‌‏‎ شيخ‌ابوالحسن‌‏‎
گفته‌اند‏‎ نيز‏‎ و‏‎ ستوده‌اند‏‎ را‏‎ او‏‎ معنوي‌‏‎ مقام‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ صحبت‌‏‎
ديدار‏‎ به‌‏‎ غزنوي‌‏‎ مقتدر‏‎ پادشاه‌‏‎ غزنوي‌‏‎ محمود‏‎ سلطان‌‏‎ كه‌‏‎
نصيحت‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ فيض‌‏‎ كسب‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎ خرقاني‌‏‎ شيخ‌ابوالحسن‌‏‎
كامل‌‏‎ مجموعه‌‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ تفصيل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ خواسته‌‏‎
خواجه‌‏‎ او‏‎ مشهور‏‎ و‏‎ ممتاز‏‎ شاگردان‌‏‎ از‏‎.آورده‌ام‌‏‎ نورالعلوم‌‏‎
در‏‎ سالها‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ هجري‌‏‎ پنجم‌‏‎ قرن‌‏‎ عارف‌‏‎ انصاري‌‏‎ عبدالله‌‏‎
كسب‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎ شيخ‌‏‎ پربركت‌‏‎ انفاس‌‏‎ از‏‎ و‏‎ زيسته‌‏‎ خرقان‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ معلومات‌‏‎ و‏‎ فيض‌‏‎
خود‏‎ خانقاه‌‏‎ در‏‎ برسر‏‎ مردم‌گرا‏‎ انديش‌‏‎ آزاد‏‎ عارف‌‏‎ اين‌‏‎ گويند‏‎
دهيد ، ‏‎ نانش‌‏‎ آيد ، ‏‎ در‏‎ سرا‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هركه‌‏‎":‎بود‏‎ نوشته‌‏‎ خرقان‌‏‎ در‏‎
جان‌‏‎ به‌‏‎ خدا‏‎ درگاه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آنكس‌‏‎ چه‌‏‎ مپرسيد ، ‏‎ ايمانش‌‏‎ از‏‎ و‏‎
."ارزد‏‎ نان‌‏‎ به‌‏‎ بوالحسن‌‏‎ برخوان‌‏‎ البته‌‏‎ ارزد‏‎
بشر‏‎ كه‌‏‎ خيره‌كننده‌اي‌‏‎ كوشش‌هاي‌‏‎ و‏‎ تلاش‌ها‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ راستي‌‏‎
دست‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ پيشرفتهايي‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ فنون‌‏‎ و‏‎ علوم‌‏‎ كسب‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ را‏‎
با‏‎ واقعي‌‏‎ انسانيت‌‏‎ و‏‎ معنويت‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ متاسفانه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ آورده‌‏‎
از‏‎ بعد‏‎ جهاني‌‏‎ خيريه‌‏‎ گوناگون‌‏‎ سازمانهاي‌‏‎ تشكيل‌‏‎ و‏‎ تاسيس‌‏‎
اين‌‏‎ خانقاه‌‏‎ انساني‌‏‎ عالي‌‏‎ روش‌‏‎ توفيق‌‏‎ حتي‌‏‎ سال‌‏‎ يكهزار‏‎ گذشت‌‏‎
جلوه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نداشته‌‏‎ را‏‎ ايراني‌‏‎ گراي‌‏‎ كيهان‌‏‎ و‏‎ بزرگوار‏‎ عارف‌‏‎
و‏‎ شهرت‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ مركزي‌‏‎ كوير‏‎ حاشيه‌‏‎ خانقاه‌‏‎ اين‌‏‎ جلال‌‏‎ و‏‎
پر‏‎ و‏‎ برق‌‏‎ و‏‎ پرزرق‌‏‎ موءسسه‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ همه‌ي‌‏‎ امتياز‏‎ و‏‎ شعار‏‎
.زند‏‎ مي‌‏‎ پهلو‏‎ جهاني‌‏‎ آوازه‌‏‎
كتاب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ خرقاني‌‏‎ ابوالحسن‌‏‎ شيخ‌‏‎ والاي‌‏‎ سخنان‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎
موزه‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ فرد‏‎ به‌‏‎ منحصر‏‎ نسخه‌‏‎ كه‌‏‎ برگزيده‌ام‌‏‎ نورالعلوم‌‏‎
ضمن‌‏‎ خورشيدي‌‏‎ سال‌ 1352‏‎ در‏‎ نگارنده‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ حفظ‏‎ بريتانيا‏‎
ايران‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ انتشار‏‎ و‏‎ تصحيح‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ فتوكپي‌‏‎ ارسال‌‏‎ درخواست‌‏‎
عالم‌‏‎":‎است‌‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎ اكنون‌‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ پنجم‌‏‎ چاپ‌‏‎ كه‌‏‎ پرداختم‌‏‎
زيادتي‌‏‎ زاهدطلب‏‎ و‏‎ كند ، ‏‎ علم‌‏‎ زيادتي‌‏‎ طلب‏‎ برخيزد‏‎ بامداد‏‎
برادري‌‏‎ دل‌‏‎ به‌‏‎ سروري‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ دربند‏‎ ابوالحسن‌‏‎ و‏‎ زهدكند ، ‏‎
"برساند‏‎
شود‏‎ انگشت‌‏‎ در‏‎ خاري‌‏‎ را‏‎ كسي‌‏‎ درشام‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ تركستان‌‏‎ به‌‏‎ اگر‏‎"
در‏‎ قدم‌‏‎ را‏‎ كسي‌‏‎ شام‌‏‎ تا‏‎ ترك‌‏‎ از‏‎ همچنين‌‏‎.‎است‌‏‎ من‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎
از‏‎ دل‌‏‎ آن‌‏‎ است‌‏‎ دردلي‌‏‎ اندوهي‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ مراست‌‏‎ آن‌‏‎ زيان‌‏‎ آيد ، ‏‎ سنگ‌‏‎
".است‌‏‎ من‌‏‎ آن‌‏‎
نبايستي‌‏‎ مرگ‌‏‎ را‏‎ خلق‌‏‎ تا‏‎ بمردمي‌‏‎ من‌‏‎ خلق‌‏‎ همه‌ي‌‏‎ بدل‌‏‎ كاشكي‌‏‎"
به‌‏‎ را‏‎ خلق‌‏‎ تا‏‎ بكردي‌‏‎ من‌‏‎ با‏‎ خلق‌‏‎ همه‌ي‌‏‎ حساب‏‎ كاشكي‌‏‎.‎.‎.‎ديد‏‎
مرا‏‎ خلق‌ ، ‏‎ همه‌ي‌‏‎ عقوبت‌‏‎ كاشكي‌‏‎" ".‎ديد‏‎ نبايستي‌‏‎ حساب‏‎ قيامت‌‏‎
دلي‌‏‎ چيزها‏‎ بهترين‌‏‎.‎ديد‏‎ نبايستي‌‏‎ دوزخ‌‏‎ را‏‎ ايشان‌‏‎ تا‏‎ كردي‌‏‎
"نباشد‏‎ بدي‌‏‎ هيچ‌‏‎ وي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
بود‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ بخواهد‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بگويد‏‎ سرودي‌‏‎ اگر‏‎"
خداكني‌‏‎ براي‌‏‎ هرچه‌‏‎.نخواهد‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ بدان‌‏‎ و‏‎ خواند‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎
عاشق‌‏‎ ياهركه‌‏‎ و‏‎ كني‌‏‎ خلق‌‏‎ (توجه‌‏‎ جلب‏‎)‎ براي‌‏‎ هرچه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اخلاص‌‏‎
فراموش‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ يافت‌‏‎ را‏‎ خداي‌‏‎ هركه‌‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎ را‏‎ خداي‌‏‎ شد ، ‏‎
".كرد‏‎
-ايراني‌‏‎ عرفان‌‏‎ در‏‎ توحيد‏‎ مفهوم‌‏‎ معني‌‏‎ اينكه‌‏‎ كلام‌‏‎ آخرين‌‏‎
است‌‏‎ مطلق‌‏‎ گرائي‌‏‎ مردم‌‏‎ اجتماعي‌ ، ‏‎ زندگي‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ اسلامي‌‏‎
حقيقت‌‏‎ در‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ (.‎غيره‌‏‎ و‏‎ ملت‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ دسته‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ گروه‌‏‎ از‏‎ فارغ‌‏‎)
در‏‎ آگاه‌‏‎ انسان‌‏‎ عملي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ همبستگي‌‏‎ براي‌‏‎ جهاني‌‏‎ است‌‏‎ پيامي‌‏‎
قرار‏‎ جهان‌‏‎ مردم‌‏‎ سرمشق‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ متمادي‌‏‎ قرون‌‏‎ و‏‎ اعصار‏‎ تمام‌‏‎
.گيرد‏‎


© 1998 HAMSHAHRI, All rights reserved.
Web design and hosting by Hamshahri Computer Center.