شماره‌ 1842‏‎ ‎‏‏،‏‎31 May 1999 خرداد 1378 ، ‏‎ دوشنبه‌ 10‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
نماز‏‎ ترجمه‌‏‎ كهن‌ترين‌‏‎


را‏‎ خود‏‎ نام‌‏‎ نماز‏‎ ترجمه‌‏‎ رساله‌‏‎ موءلف‌‏‎ :جستارگشايي‌‏‎
حالش‌‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ قمي‌‏‎ طاهر‏‎ ملامحمد‏‎ اگر‏‎ و‏‎ نوشته‌‏‎ محمدطاهر‏‎
الحقايق‌‏‎ طرائق‌‏‎ اول‌‏‎ جلد‏‎ و‏‎ الامل‌‏‎ امل‌‏‎ و‏‎ الجنات‌‏‎ روضات‌‏‎ در‏‎
او‏‎ كه‌‏‎ زيرا‏‎ مي‌شود‏‎ معلوم‌‏‎ "تقريبا‏‎ او‏‎ زندگي‌‏‎ عصر‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎
و‏‎ سال‌ 1070‏‎ به‌‏‎ متوفي‌‏‎ اول‌‏‎ مجلسي‌‏‎ تقي‌‏‎ ملامحمد‏‎ با‏‎ معاصر‏‎
طاهر‏‎ محمد‏‎ اگر‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ سال‌ 1091‏‎ به‌‏‎ متوفي‌‏‎ فيض‌‏‎ ملامحسن‌‏‎
"قويا‏‎ اينها‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ ندارد‏‎ آگاهي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ نگارنده‌‏‎ ديگريست‌‏‎
يا‏‎ و‏‎ دهم‌‏‎ قرن‌‏‎ حدود‏‎ در‏‎ او‏‎ زندگاني‌‏‎ عصر‏‎ كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ تصور‏‎
عهد‏‎ اوائل‌‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ هجري‌‏‎ يازدهم‌‏‎ قرن‌‏‎ اوايل‌‏‎
كتابهاي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ نهضت‌‏‎ تشيع‌‏‎ مذهب‏‎ ترويج‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ صفويه‌‏‎
بوده‌‏‎ گرديده‌‏‎ آغاز‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ عربي‌‏‎ از‏‎ شيعي‌‏‎ مذهبي‌‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎
چهار‏‎ قريب‏‎ مترجم‌‏‎ با‏‎ ما‏‎ زماني‌‏‎ فاصله‌‏‎ كه‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ باري‌‏‎ است‌‏‎
موجود‏‎ قراين‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ ناشناخته‌‏‎ هم‌‏‎ مترجم‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎ قرن‌‏‎
و‏‎ اخبار‏‎ كه‌‏‎ زيرا‏‎ بوده‌‏‎ مذهب‏‎ شيعي‌‏‎ رساله‌‏‎ در‏‎ مشهود‏‎ و‏‎
و‏‎ معصومين‌‏‎ ائمه‌‏‎ از‏‎ همه‌‏‎ كرده‌‏‎ نقل‌‏‎ رساله‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ احاديثي‌‏‎
.است‌‏‎ شيعيان‌‏‎ پيشوايان‌‏‎
"عينا‏‎ آن‌‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ تصرفي‌‏‎ هيچگونه‌‏‎ بدون‌‏‎ را‏‎ نماز‏‎ ترجمه‌‏‎ رساله‌‏‎
آن‌‏‎ بر‏‎ خود‏‎ از‏‎ كلمه‌‏‎ سه‌‏‎ جا‏‎ دو‏‎ در‏‎ تنها‏‎ مي‌نمايد ، ‏‎ نقل‌‏‎
.باشد‏‎ معلوم‌‏‎ تا‏‎ داد‏‎ قرار‏‎ خط‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ افزوده‌‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
الرحيم‌‏‎ الرحمن‌‏‎ بسم‌الله‌‏‎
آله‌‏‎ و‏‎ محمد‏‎ علي‌‏‎ السلام‌‏‎ و‏‎ الصلوه‌‏‎ و‏‎ العالمين‌‏‎ رب‏‎ الحمدلله‌‏‎
.المعصومين‌‏‎
طالب‏‎ اي‌‏‎ و‏‎ طاعت‌‏‎ طريق‌‏‎ جوينده‌‏‎ اي‌‏‎ باش‌‏‎ آگاه‌‏‎ و‏‎ بدان‌‏‎ -‎بعد‏‎ اما‏‎
آله‌‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ سيدالمرسلين‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ عبادت‌‏‎ اسرار‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بايد‏‎ پس‌‏‎ است‌‏‎ آخرت‌‏‎ مزرعه‌‏‎ دنيا‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎
بسته‌‏‎ جان‌‏‎ ميان‌‏‎ بر‏‎ سعي‌‏‎ كمر‏‎ و‏‎ نگذراني‌‏‎ خواب‏‎ و‏‎ بخورد‏‎ مزرعه‌‏‎
تا‏‎ دهي‌‏‎ آب‏‎ اخلاصش‌‏‎ چشمه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ افشاني‌‏‎ تخم‌‏‎ صالحه‌‏‎ اعمال‌‏‎ از‏‎
همه‌‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ كه‌‏‎ بدان‌‏‎ و‏‎ نباشي‌‏‎ تهيدست‌‏‎ و‏‎ مفلس‌‏‎ حساب‏‎ روز‏‎
صادق‌‏‎ جعفر‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نماز‏‎ عبادتها‏‎ و‏‎ طاعتها‏‎
-به‌‏‎ را‏‎ بندگان‌‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ فاضلترين‌‏‎ كه‌‏‎ پرسيدند‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
تعالي‌‏‎ خداي‌‏‎ نزد‏‎ باشد‏‎ دوست‌تر‏‎ و‏‎ سازد‏‎ نزديك‌‏‎ خويش‌‏‎ پروردگار‏‎
و‏‎ معرفت‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ نمي‌دانم‌‏‎ گفت‌‏‎ جواب‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ -چيست‌‏‎
محمدباقر‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نماز‏‎ از‏‎ افضل‌تر‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ شناخت‌‏‎
حساب‏‎ بدان‌‏‎ را‏‎ بنده‌‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
طاعتهاي‌‏‎ باقي‌‏‎ شد‏‎ قبول‌‏‎ چنانچه‌‏‎ اگر‏‎ است‌‏‎ نماز‏‎ مي‌شود‏‎ كرده‌‏‎
.شود‏‎ قبول‌‏‎ وي‌‏‎
يك‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎ عليهم‌‏‎ الله‌‏‎ صلوات‌‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ و‏‎
پراز‏‎ خانه‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ حج‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ حج‌‏‎ بيست‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ نماز‏‎
.نمايند‏‎ تصدق‌‏‎ را‏‎ تمام‌‏‎ كه‌‏‎ طلا‏‎
همين‌‏‎ باشد‏‎ ثواب‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ نمازي‌‏‎ كه‌‏‎ نپنداري‌‏‎ و‏‎
بلكه‌‏‎ است‌‏‎ كردن‌‏‎ سخن‌‏‎ طوطي‌‏‎ مانند‏‎ و‏‎ برخاستن‌‏‎ و‏‎ مخصوص‌نشستن‌‏‎
روي‌‏‎ از‏‎ خاطر‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ واجبها‏‎ آموختن‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نمازي‌‏‎
حضرت‌‏‎ از‏‎ -مي‌گويي‌‏‎ چه‌‏‎ كه‌‏‎ داني‌‏‎ و‏‎ نمايي‌‏‎ ادا‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تعظيم‌‏‎
نماز‏‎ ركعت‌‏‎ دو‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ وآله‌‏‎ عليه‌‏‎ رسول‌صلي‌الله‌‏‎
تعالي‌‏‎ حق‌‏‎ نگذراند‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ دنيا‏‎ از‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بگذارد‏‎
عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ پيغمبر‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بيامرزد‏‎ را‏‎ او‏‎ گناهان‌‏‎
درجه‌‏‎ به‌‏‎ خاطر‏‎ توجه‌‏‎ قدر‏‎ به‌‏‎ نماز‏‎ كه‌‏‎ (‎است‌‏‎ منقول‌‏‎)‎ آله‌‏‎ و‏‎
نصف‌‏‎ بوده‌‏‎ متوجه‌‏‎ آن‌‏‎ نصف‌‏‎ قدر‏‎ به‌‏‎ چنانچه‌‏‎ اگر‏‎ مي‌رسد‏‎ مقبول‌‏‎
خمس‌ ، ‏‎ خمس‌‏‎ و‏‎ ربع‌‏‎ ربع‌‏‎ قدر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ثلث‌‏‎ ثلث‌‏‎ قدر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مقبول‌‏‎
لا‏‎ و‏‎ فيها‏‎ فقد‏‎ لا‏‎ عباده‌‏‎ في‌‏‎ خير‏‎ لا‏‎:‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ ديگر‏‎ و‏‎
عبادتي‌‏‎ در‏‎ خوبي‌‏‎ و‏‎ خير‏‎ نيست‌‏‎ يعني‌‏‎ فيها‏‎ تدبر‏‎ لا‏‎ في‌قراءه‌‏‎
القادر‏‎ رحمه‌لله‌‏‎ محتاج‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ نباشد ، ‏‎ دانايي‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
سوره‌هاي‌‏‎ و‏‎ فاتحه‌‏‎ معني‌‏‎ فهم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ عاميان‌‏‎ چون‌‏‎ محمدطاهر‏‎
را‏‎ رساله‌‏‎ اين‌‏‎ اين‌‏‎ بنابر‏‎ ديدم‌‏‎ بي‌بهره‌‏‎ نماز‏‎ ذكرهاي‌‏‎ و‏‎ ديگر‏‎
بيان‌‏‎ ضروري‌‏‎ معني‌هاي‌‏‎ از‏‎ شمه‌اي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نمودم‌‏‎ تاليف‌‏‎
.نفرمايند‏‎ فراموش‌‏‎ خير‏‎ دعاي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ بنده‌‏‎ كه‌‏‎ اميد‏‎ نمودم‌‏‎
آوازبه‌‏‎ باري‌اند‏‎ حضرت‌‏‎ مناديان‌‏‎ كه‌‏‎ موءذنان‌‏‎ چون‌‏‎ عزيز‏‎ اي‌‏‎
بخوانند‏‎ پروردگار‏‎ عبادت‌‏‎ و‏‎ بطاعت‌‏‎ ترا‏‎ و‏‎ نمايند‏‎ بلند‏‎ اذان‌‏‎
دست‌‏‎ كارها‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ گشته‌‏‎ بيگانه‌‏‎ كس‌‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌بايد‏‎
حضرت‌‏‎ بارگاه‌‏‎ كه‌‏‎ مسجد‏‎ به‌‏‎ تمام‌‏‎ اشتياق‌‏‎ با‏‎ عاشق‌وار‏‎ كشيده‌‏‎
از‏‎ بعضي‌‏‎.‎گردي‌‏‎ متوجه‌‏‎ است‌‏‎ رحمت‌‏‎ و‏‎ فيض‌‏‎ منزلگاه‌‏‎ و‏‎ احديت‌‏‎
با‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎ روايت‌‏‎ (‎ص‌‏‎)‎پيغمبر‏‎ حضرت‌‏‎ صحابه‌‏‎ زبان‌‏‎
چون‌‏‎ مي‌نموديم‌‏‎ گو‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ ما‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ گو‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ ما‏‎
گويا‏‎ كه‌‏‎ مي‌شديم‌‏‎ مشغول‌‏‎ خدا‏‎ به‌‏‎ آنچنان‌‏‎ مي‌رسيد‏‎ نماز‏‎ وقت‌‏‎
شده‌‏‎ نقل‌‏‎ ديگر‏‎ ‎‏‏،‏‎-نمي‌شناسيم‌‏‎ را‏‎ او‏‎ ما‏‎ و‏‎ نمي‌شناسد‏‎ را‏‎ ما‏‎
اميرالموءمنين‌‏‎ حضرت‌‏‎ در‏‎ تزلزل‌‏‎ مي‌شد‏‎ نماز‏‎ وقت‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌پرسيدند‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ چون‌‏‎ مي‌رسيد‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
خداي‌‏‎ كه‌‏‎ امانتي‌‏‎ وقت‌‏‎ آمد‏‎ كه‌‏‎ مي‌گفت‌‏‎ جواب‏‎ در‏‎ چيست‌؟‏‎ را‏‎ شما‏‎
و‏‎ شوند‏‎ آن‌‏‎ متحمل‌‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎ ابا‏‎ كرد‏‎ عرض‌‏‎ آسمانها‏‎ بر‏‎ تعالي‌‏‎
امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نقل‌‏‎ ديگر‏‎گرديد‏‎ آن‌‏‎ متحمل‌‏‎ انسان‌‏‎
.مي‌گرديد‏‎ زرد‏‎ مباركش‌‏‎ رنگ‌‏‎ مي‌شد‏‎ وضو‏‎ متوجه‌‏‎ زين‌العابدين‌‏‎
جواب‏‎ در‏‎ مي‌شود‏‎ عارض‌‏‎ چه‌‏‎ را‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ مي‌پرسيدند‏‎ وي‌‏‎ از‏‎
مي‌نمايم‌؟‏‎ قيام‌‏‎ كه‌‏‎ پيش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانيد‏‎:كه‌‏‎ مي‌گفت‌‏‎
و‏‎ ساز‏‎ بيدار‏‎ غفلت‌‏‎ خواب‏‎ از‏‎ را‏‎ وخود‏‎ بمال‌‏‎ چشم‌‏‎ غافل‌‏‎ اي‌‏‎ پس‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ مي‌بايد‏‎ -‎بگذار‏‎ العزه‌‏‎ رب‏‎ طاعت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ تن‌‏‎ و‏‎ جان‌‏‎
تصور‏‎ و‏‎ بگوئي‌‏‎ نيز‏‎ تو‏‎ مي‌گويد‏‎ موءذن‌‏‎ آنچه‌‏‎ اذان‌‏‎ شنيدن‌‏‎ وقت‌‏‎
.نمائي‌‏‎ آن‌‏‎ معني‌‏‎
گفتن‌‏‎ و‏‎ شنيدن‌‏‎ وقت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ -بزرگترست‌‏‎ خداوند‏‎ يعني‌‏‎ اكبر‏‎ الله‌‏‎
چه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ نمائي‌ ، ‏‎ تعالي‌‏‎ حق‌‏‎ عظمت‌‏‎ و‏‎ بزرگي‌‏‎ تصور‏‎ كه‌‏‎ بايد‏‎ آن‌‏‎
.حقيرشماري‌‏‎ او‏‎ عظمت‌‏‎ جنب‏‎ در‏‎ است‌‏‎
بحق‌‏‎ معبودي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎ گواهي‌‏‎ يعني‌‏‎ الاالله‌‏‎ لااله‌‏‎ اشهدان‌‏‎
.الله‌‏‎ جز‏‎ نيست‌‏‎
محمد‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎ گواهي‌‏‎ يعني‌‏‎ رسول‌الله‌‏‎ "محمدا‏‎ ان‌‏‎ اشهد‏‎
.خداست‌‏‎ فرستاده‌‏‎ و‏‎ رسول‌‏‎
ولي‌‏‎ (‎ع‌‏‎)علي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎ گواهي‌‏‎ يعني‌‏‎ الله‌‏‎ ولي‌‏‎ علي‌‏‎ ان‌‏‎ اشهد‏‎
.خداست‌‏‎
.شو‏‎ نماز‏‎ متوجه‌‏‎ يعني‌‏‎ علي‌الصلوه‌‏‎ حي‌‏‎
.رستگاري‌‏‎ بسوي‌‏‎ بشتاب‏‎ يعني‌‏‎ الفلاح‌‏‎ حي‌علي‌‏‎
.عمل‌‏‎ و‏‎ كار‏‎ بهترين‌‏‎ به‌‏‎ كن‌‏‎ شتاب‏‎ يعني‌‏‎ خيرالعمل‌‏‎ علي‌‏‎ حي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ نمائي‌‏‎ تصور‏‎ نماز‏‎ به‌‏‎ ايستادن‌‏‎ وقت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌بايد‏‎ و‏‎
قدرت‌‏‎ قبضه‌‏‎ در‏‎ كاينات‌‏‎ نيستي‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ كه‌‏‎ عظيم‌‏‎ پادشاهي‌‏‎ پيش‌‏‎
دل‌‏‎ روي‌‏‎ چون‌‏‎ مبادا‏‎ كه‌‏‎ باشي‌‏‎ لرزان‌‏‎ و‏‎ ترسان‌‏‎ و‏‎ ايستاده‌‏‎ اوست‌‏‎
كرامتت‌‏‎ درگاه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بگرداند‏‎ تو‏‎ از‏‎ رحمت‌‏‎ نظر‏‎ بگرداني‌‏‎ وي‌‏‎ از‏‎
حضرت‌‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ و‏‎ دورگرداند ، ‏‎ خويشت‌‏‎ جناب‏‎ از‏‎ و‏‎ براند‏‎
برخاستي‌‏‎ نماز‏‎ به‌‏‎ هرگاه‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ زين‌العابدين‌‏‎ امام‌‏‎
با‏‎ مگر‏‎ نداشتي‌‏‎ بر‏‎ سجده‌‏‎ از‏‎ سر‏‎ و‏‎ كردي‌‏‎ تغيير‏‎ مباركش‌‏‎ رنگ‌‏‎
ومعني‌‏‎ بگوئي‌‏‎ احرام‌‏‎ تكبير‏‎ كردي‌‏‎ نيت‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بايد‏‎ و‏‎ عرق‌ ، ‏‎
سهل‌‏‎ تعالي‌‏‎ حق‌‏‎ عظمت‌‏‎ جنب‏‎ در‏‎ هست‌‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ نمائي‌‏‎ تصور‏‎ را‏‎ اش‌‏‎
نقل‌‏‎ حديثي‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ صادق‌‏‎ جعفر‏‎ امام‌‏‎ از‏‎ و‏‎ شماري‌ ، ‏‎ وحقير‏‎
...كوچك‌شماري‌‏‎ كه‌‏‎ تكبيري‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ اينست‌‏‎ اش‌‏‎ معني‌‏‎ حاصل‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎
نباشد‏‎ تكبير‏‎ حقيقت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ مطلع‌‏‎ تعالي‌‏‎ حق‌‏‎ اگر‏‎ پس‌‏‎
كه‌‏‎ جلالم‌‏‎ و‏‎ بعزت‌‏‎ قسم‌‏‎ مرا‏‎ مي‌دهي‌‏‎ فريب‏‎ آيا‏‎ كاذب‏‎ اي‌‏‎ گويد‏‎
مي‌سازم‌‏‎ دور‏‎ ترا‏‎ و‏‎ خود‏‎ ذكر‏‎ حلاوت‌‏‎ از‏‎ ترا‏‎ مي‌سازم‌‏‎ محروم‌‏‎
پنهاني‌‏‎ و‏‎ باهستگي‌‏‎ من‌‏‎ با‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ خود ، ‏‎ نزديكي‌‏‎ و‏‎ قرب‏‎ از‏‎
.ننمائي‌‏‎ مناجات‌‏‎
من‌الشيطان‌‏‎ اعوذبالله‌‏‎ فاتحه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بايد‏‎ و‏‎
مي‌برم‌‏‎ پناه‌‏‎ كه‌‏‎ نمائي‌‏‎ تصور‏‎ روش‌‏‎ بدين‌‏‎ اش‌‏‎ معني‌‏‎ گوئي‌‏‎ الرجيم‌‏‎
بيكبار‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ دل‌‏‎ هنگام‌‏‎ درين‌‏‎ و‏‎ رجيم‌‏‎ شيطان‌‏‎ از‏‎ بخدا‏‎
اگر‏‎ و‏‎ گردي‌‏‎ ايمن‌‏‎ شيطان‌‏‎ وسوسه‌‏‎ از‏‎ تا‏‎ سازي‌‏‎ پروردگار‏‎ متوجه‌‏‎
نخواهد‏‎ فايده‌‏‎ تو‏‎ به‌‏‎ باشد‏‎ بوده‌‏‎ زبان‌‏‎ حركت‌‏‎ محض‌‏‎ چنانچه‌‏‎
نزديكي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ آرد‏‎ حمله‌‏‎ بتو‏‎ شيري‌‏‎ اگر‏‎ چنانچه‌‏‎ بخشيد‏‎
خود‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ درينحال‌‏‎ و‏‎ گريخت‌‏‎ تواني‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ بوده‌‏‎ حصاري‌‏‎
باين‌‏‎ شير‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ مي‌برم‌‏‎ پناه‌‏‎ كه‌‏‎ همين‌گوئي‌‏‎ و‏‎ ننمائي‌‏‎ حركت‌‏‎
.بود‏‎ نخواهد‏‎ تو‏‎ نجات‌‏‎ باعث‌‏‎ گفتن‌‏‎ اين‌‏‎ محض‌‏‎ كه‌‏‎ ظاهرست‌‏‎ حصار ، ‏‎
معني‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ نمائي‌‏‎ آن‌‏‎ معني‌‏‎ تصور‏‎ كه‌‏‎ بايد‏‎ خواني‌‏‎ فاتحه‌‏‎ چون‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ نيست‌‏‎ گناهكاران‌‏‎ ما‏‎ حد‏‎ تفسيرش‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بسيار‏‎ آن‌‏‎
اگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌فرموده‌اند‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ اميرالموءمنين‌‏‎ حضرت‌‏‎
معني‌‏‎ از‏‎ را‏‎ شتر‏‎ هفتاد‏‎ مي‌كردم‌‏‎ بار‏‎ آينه‌‏‎ هر‏‎ مي‌خواستم‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ بروجهي‌‏‎ شده‌‏‎ بيان‌‏‎ آن‌‏‎ معني‌‏‎ از‏‎ مختصري‌‏‎ ليكن‌‏‎ فاتحه‌‏‎
تفسير‏‎ مفسران‌‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ عليهم‌السلام‌‏‎ معصومين‌‏‎ ائمه‌‏‎ كلام‌‏‎
.كرده‌اند‏‎
رحم‌‏‎ خداي‌‏‎ بنام‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ ابتدا‏‎ يعني‌‏‎ الرحيم‌‏‎ الرحمن‌‏‎ بسم‌الله‌‏‎
رحم‌كننده‌‏‎ و‏‎ كافر‏‎ و‏‎ موءمن‌‏‎ از‏‎ خلايق‌‏‎ همه‌‏‎ بر‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ كننده‌‏‎
.بس‌‏‎ و‏‎ برموءمن‌‏‎ آخرت‌‏‎ در‏‎
:كه‌‏‎ اينست‌‏‎ باخر‏‎ تا‏‎ ربالعالمين‌‏‎ الحمدالله‌‏‎ ترجمه‌‏‎
و‏‎ بخشاينده‌‏‎ و‏‎ عالميانست‌‏‎ پروردگار‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ مرخداي‌‏‎ شكر‏‎
مي‌كنيم‌‏‎ عبادت‌‏‎ ترا‏‎ است‌‏‎ قيامت‌‏‎ روز‏‎ صاحب‏‎ و‏‎ مالك‌‏‎ و‏‎ مهربانست‌‏‎
براه‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ كن‌‏‎ هدايت‌‏‎ بس‌ ، ‏‎ و‏‎ مي‌خواهيم‌‏‎ ياري‌‏‎ تو‏‎ از‏‎ و‏‎ بس‌‏‎ و‏‎
آن‌‏‎ راه‌‏‎ نه‌‏‎ -‎كرده‌ئي‌‏‎ انعام‌‏‎ بايشان‌‏‎ كه‌‏‎ جماعتي‌‏‎ آن‌‏‎ راه‌‏‎ -‎راست‌‏‎
كه‌‏‎ جماعتي‌‏‎ آن‌‏‎ راه‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ -كرده‌ئي‌‏‎ غضب‏‎ برايشان‌‏‎ كه‌‏‎ جمعي‌‏‎
صادق‌‏‎ جعفر‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ رحمه‌لله‌‏‎ بابويه‌‏‎ ابن‌‏‎ و‏‎ گمراهانند‏‎
تا‏‎ العالمين‌‏‎ الحمدلله‌رب‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ حديثي‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
:كه‌‏‎ اينست‌‏‎ معنيش‌‏‎ كرده‌‏‎ نقل‌‏‎ باخر‏‎
بفعل‌‏‎ توفيق‌‏‎ برابر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ پروردگار‏‎ كه‌‏‎ شكريست‌‏‎ اداي‌‏‎ الحمد‏‎
.ساخته‌‏‎ واجب‏‎ خود‏‎ بندگان‌‏‎ بر‏‎ خير‏‎
و‏‎ مجد‏‎ و‏‎ تعالي‌‏‎ حق‌‏‎ براي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ يگانگي‌‏‎ اثبات‌‏‎ ربالعالمين‌‏‎
.غير‏‎ نه‌‏‎ مالكست‌‏‎ و‏‎ خالق‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ اقرار‏‎ و‏‎ اوست‌‏‎ كرم‌‏‎
و‏‎ خلايق‌‏‎ جميع‌‏‎ بر‏‎ پروردگارست‌‏‎ نعمتهاي‌‏‎ ذكر‏‎ الرحيم‌‏‎ الرحمن‌‏‎
.آنحضرت‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عطوفت‌‏‎ طلب‏‎
و‏‎ ثواب‏‎ و‏‎ حساب‏‎ در‏‎ ساختن‌‏‎ بزنده‌‏‎ است‌‏‎ اقرار‏‎ الدين‌‏‎ يوم‌‏‎ مالك‌‏‎
از‏‎ دنيا‏‎ ملك‌‏‎ چنانكه‌‏‎ وي‌‏‎ براي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ ثابت‌‏‎ آخرت‌‏‎ ملك‌‏‎ و‏‎ عقاب‏‎
.است‌‏‎ ثابت‌‏‎ وي‌‏‎ براي‌‏‎
.بقرب‏‎ رغبت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اخلاص‌‏‎ اظهار‏‎ نعبد‏‎ اياك‌‏‎
نصرتست‌‏‎ و‏‎ نعمت‌‏‎ دوام‌‏‎ طلب‏‎ و‏‎ عبادتست‌‏‎ توفيق‌‏‎ نستعين‌‏‎ اياك‌‏‎ و‏‎
.فرموده‌‏‎ ارزاني‌‏‎ بنده‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
زيادتي‌‏‎ طلب‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ در‏‎ راهنمائي‌‏‎ المستقيم‌‏‎ اهدناالصراط‏‎
.او‏‎ كبرياء‏‎ و‏‎ عظمت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ پروردگار‏‎ معرفت‌‏‎
نعمتي‌‏‎ كردن‌‏‎ ياد‏‎ و‏‎ طلب‏‎ در‏‎ تاكيد‏‎ عليهم‌‏‎ انعمت‌‏‎ الذين‌‏‎ صراط‏‎
و‏‎ فرموده‌‏‎ ارزاني‌‏‎ خود‏‎ دوستان‌‏‎ و‏‎ باولياء‏‎ پروردگار‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
.نعمتها‏‎ آن‌‏‎ مثل‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ رغبت‌‏‎ اظهار‏‎
اينكه‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ جستن‌‏‎ پناه‌‏‎.‎ولاالضالين‌‏‎ عليهم‌‏‎ غيرالمغضوب‏‎
خوب‏‎ ومي‌پندارندكه‌‏‎ شده‌اند‏‎ گمراه‌‏‎ كه‌‏‎ جماعتي‌‏‎ از‏‎ باشد‏‎
.مي‌كنند‏‎
اول‌‏‎ ركعت‌‏‎ در‏‎ بخوانند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مستحب‏‎ گفت‌‏‎ بابويه‌‏‎ محمدبن‌‏‎ شيخ‌‏‎
احد ، ‏‎ هوالله‌‏‎ وقل‌‏‎ الحمد‏‎ دوم‌‏‎ ركعت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ انزلناه‌‏‎ انا‏‎ الحمدو‏‎
نماز‏‎ پس‌‏‎ است‌‏‎ پيغمبر‏‎ سوره‌‏‎ انزلناه‌‏‎ انا‏‎ آنكه‌‏‎ بواسطه‌‏‎
بركت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ و‏‎ مي‌سازد‏‎ خويش‌‏‎ وسيله‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ گزارنده‌‏‎
بواسطه‌‏‎ بخواند‏‎ احد‏‎ هوالله‌‏‎ قل‌‏‎ دوم‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ خداشناس‌‏‎ ايشان‌‏‎
احد‏‎ هوالله‌‏‎ قل‌‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ و‏‎ شود‏‎ مستجاب‏‎ آن‌‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ دعا‏‎ آنكه‌‏‎
از‏‎ حديثي‌‏‎ است‌‏‎ شيعه‌‏‎ علماي‌‏‎ بزرگان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ ابراهيم‌‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎
در‏‎ قريش‌‏‎ گفت‌‏‎ كه‌‏‎ اينست‌‏‎ معنيش‌‏‎ حاصل‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌‏‎ نقل‌‏‎ عباس‌‏‎ ابن‌‏‎
از‏‎ كن‌‏‎ وصف‌‏‎ كه‌‏‎ گفتند‏‎ آله‌‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ پيغمبر‏‎ به‌‏‎ مكه‌‏‎
كنيم‌‏‎ عبادتش‌‏‎ و‏‎ را‏‎ او‏‎ بشناسيم‌‏‎ تا‏‎ را‏‎ خود‏‎ پروردگار‏‎ ما‏‎ براي‌‏‎
:ساخت‌‏‎ نازل‌‏‎ سوره‌‏‎ اين‌‏‎ تعالي‌‏‎ و‏‎ سبحانه‌‏‎ حق‌‏‎ پس‌‏‎
در‏‎ و‏‎ او‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ است‌‏‎ احد‏‎ خداي‌‏‎ كه‌‏‎ بگو‏‎ يعني‌‏‎ احد‏‎ هوالله‌‏‎ قل‌‏‎
.نيست‌‏‎ نقصان‌‏‎ و‏‎ زياده‌‏‎ و‏‎ تعدد‏‎ و‏‎ اجزا‏‎ او‏‎ اعضاء‏‎
وجميع‌‏‎ مي‌شود‏‎ منتهي‌‏‎ باو‏‎ سروري‌‏‎ و‏‎ بزرگي‌‏‎ يعني‌‏‎ الصمد‏‎ الله‌‏‎
.مي‌برند‏‎ باو‏‎ را‏‎ خود‏‎ حاجت‌‏‎ زمين‌‏‎ و‏‎ آسمانها‏‎ اهل‌‏‎
خدا‏‎ پسر‏‎ يهودان‌‏‎ چنانكه‌‏‎ را‏‎ عزيز‏‎ -نزايد‏‎ يعني‌‏‎ يلد‏‎ لم‌‏‎
نه‌‏‎ و‏‎ گفته‌اند‏‎ نصرانيان‌‏‎ چنانكه‌‏‎ را‏‎ عيسي‌‏‎ و‏‎ مي‌خوانند‏‎
و‏‎ گفته‌اند‏‎ (‎كذا‏‎)كيشران‌‏‎ چنانكه‌‏‎ را‏‎ ستارگان‌‏‎ و‏‎ ماه‌‏‎ و‏‎ آفتاب‏‎
.مي‌برند‏‎ گمان‌‏‎ عرب‏‎ مشركين‌‏‎ چنانكه‌‏‎ ملائكه‌‏‎ نه‌‏‎
و‏‎ پدري‌‏‎ صلب‏‎ در‏‎ نشده‌‏‎ ساكن‌‏‎ و‏‎ نشده‌‏‎ زائيده‌‏‎ يعني‌‏‎ يولد‏‎ لم‌‏‎ و‏‎
بلكه‌‏‎ نشده‌‏‎ پيدا‏‎ غيري‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مادري‌‏‎ رحم‌‏‎ در‏‎ نگرفته‌‏‎ قرار‏‎
.بوده‌‏‎ هميشه‌‏‎
و‏‎ مثل‌‏‎ و‏‎ شبيه‌‏‎ را‏‎ او‏‎ است‌‏‎ نبوده‌‏‎ يعني‌‏‎ احد‏‎ "كفوا‏‎ له‌‏‎ يكن‌‏‎ ولم‌‏‎
. نبوده‌‏‎ برابر‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ كسي‌‏‎
عليهم‌‏‎ معصومين‌‏‎ ائمه‌‏‎ كلام‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ وجهي‌‏‎ بر‏‎ قدر‏‎ سوره‌‏‎ تفسير‏‎
:نمود‏‎ استفاده‌‏‎ ابراهيم‌‏‎ علي‌بن‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ السلام‌‏‎
در‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ ساختيم‌‏‎ نازل‌‏‎ يعني‌‏‎ في‌ليله‌لقدر‏‎ انزلناه‌‏‎ انا‏‎
به‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ تمام‌‏‎ شد‏‎ فرستاده‌‏‎ كه‌‏‎ معني‌‏‎ بدين‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎
نازل‌‏‎ سال‌‏‎ سه‌‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ مدت‌‏‎ بمرور‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ بيت‌المعمور‏‎
.شد‏‎
چيست‌‏‎ داني‌‏‎ تا‏‎ ترا‏‎ كرد‏‎ دانا‏‎ چيز‏‎ چه‌‏‎ ادريك‌ليله‌لقدر‏‎ ما‏‎ و‏‎
.شرف‌‏‎ و‏‎ عزت‌‏‎ شب‏‎ يعني‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎
از‏‎ است‌‏‎ بهترين‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ يعني‌‏‎ شهر‏‎ الف‌‏‎ من‌‏‎ خير‏‎ ليله‌لقدر‏‎
.باشد‏‎ نبوده‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ماه‌‏‎ هزار‏‎
فرود‏‎ يعني‌‏‎ امر‏‎ كل‌‏‎ من‌‏‎ ربهم‌‏‎ باذن‌‏‎ فيها‏‎ الملائكه‌والروح‌‏‎ تنزل‌‏‎
پروردگار‏‎ اذن‌‏‎ به‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ در‏‎ القدس‌‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ ملائكه‌‏‎ مي‌آيند‏‎
به‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ شده‌‏‎ تقدير‏‎ شب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ هرچه‌‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎ امام‌‏‎ بر‏‎
عرض‌‏‎ وي‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ غير‏‎ و‏‎ روزيها‏‎ و‏‎ اجلها‏‎ از‏‎ دارد‏‎ تعلق‌‏‎ انسان‌‏‎
.نمايند‏‎
امام‌‏‎ بر‏‎ است‌‏‎ ملائكه‌‏‎ سلام‌‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ مطلع‌الفجر‏‎ حتي‌‏‎ هي‌‏‎ سلام‌‏‎
باقر‏‎ محمد‏‎ امام‌‏‎ بحضرت‌‏‎ كسي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ روايت‌‏‎ صبح‌‏‎ طلوع‌‏‎ تا‏‎
جواب‏‎ در‏‎ آنحضرت‌‏‎ پس‌‏‎ شناسيد‏‎ مي‌‏‎ را‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ گفت‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
در‏‎ ملائكه‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ حال‌‏‎ و‏‎ را‏‎ قدر‏‎ شب‏‎ نمي‌شناسيم‌‏‎ چون‌‏‎ گفت‌‏‎
.مي‌كنند‏‎ طواف‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ آنشب‏‎
پرسيد‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ اميرالمومنين‌‏‎ از‏‎ شخصي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ روايت‌‏‎ و‏‎
جبرئيل‌‏‎ كه‌‏‎ فرمود‏‎ جواب‏‎ در‏‎ حضرت‌‏‎ است‌‏‎ جبرئيل‌‏‎ غير‏‎ روح‌‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ غيرجبرئيل‌‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ملائكه‌‏‎ از‏‎
روح‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ روايت‌‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ صادق‌‏‎ جعفر‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ و‏‎
.ميكائيل‌‏‎ و‏‎ جبرئيل‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عظيم‌تر‏‎
تواضع‌‏‎ نهايت‌‏‎ با‏‎ روي‌‏‎ سجود‏‎ و‏‎ ركوع‌‏‎ به‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بايد‏‎ ديگر‏‎
.نمائي‌‏‎ تصور‏‎ را‏‎ ذكر‏‎ معني‌‏‎ و‏‎ فروتني‌‏‎ و‏‎ شكستگي‌‏‎ و‏‎
مي‌سازم‌‏‎ منزه‌‏‎ و‏‎ پاك‌‏‎ يعني‌‏‎ بحمده‌‏‎ و‏‎ ربي‌العظيم‌‏‎ سبحان‌‏‎
باو‏‎ كافران‌‏‎ كه‌‏‎ نقصان‌‏‎ و‏‎ عيب‏‎ هر‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ عظيم‌‏‎ پروردگار‏‎
چون‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ توفيق‌‏‎ اين‌‏‎ مرا‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ شكر‏‎ و‏‎ داده‌اند‏‎ نسبت‌‏‎
بدين‌‏‎ را‏‎ معنيش‌‏‎ گوئي‌‏‎ حمده‌‏‎ لمن‌‏‎ سمع‌الله‌‏‎ شوي‌‏‎ راست‌‏‎ ركوع‌‏‎ از‏‎
حمدكنندگان‌‏‎ ثناي‌‏‎ و‏‎ حمد‏‎ نمايد‏‎ قبول‌‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ نمائي‌‏‎ تصور‏‎ روش‌‏‎
.را‏‎
مي‌سازم‌‏‎ منزه‌‏‎ و‏‎ پاك‌‏‎ بحمده‌‏‎ و‏‎ الاعلي‌‏‎ سبحان‌ربي‌‏‎ معني‌‏‎ و‏‎
را‏‎ او‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بالاتر‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ مرتبه‌اش‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ پروردگار‏‎
.مي‌آورم‌‏‎ بجا‏‎ شكر‏‎
معني‌‏‎ و‏‎ نمائي‌‏‎ آن‌‏‎ معني‌‏‎ تصور‏‎ كه‌‏‎ بايد‏‎ خواني‌‏‎ قنوت‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
:اينست‌‏‎ الفرج‌‏‎ كلمات‌‏‎
خداي‌‏‎ بجز‏‎ معبودي‌‏‎ نيست‌‏‎ يعني‌‏‎ الكريم‌‏‎ الحليم‌‏‎ الاالله‌‏‎ لااله‌‏‎
.كرم‌‏‎ و‏‎ بخشش‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بردبار‏‎
خداي‌‏‎ بجز‏‎ معبودي‌‏‎ نيست‌‏‎ يعني‌‏‎ الاالله‌العلي‌العظيم‌‏‎ لااله‌‏‎
.بزرگ‌‏‎ برين‌‏‎
يعني‌‏‎ السبع‌‏‎ الارضين‌‏‎ رب‏‎ و‏‎.‎ السبع‌‏‎ السموات‌‏‎ رب‏‎ الله‌‏‎ سبحان‌‏‎
هفت‌‏‎ پروردگار‏‎ كه‌‏‎ خدائي‌‏‎ نقصان‌‏‎ و‏‎ عيب‏‎ از‏‎ است‌‏‎ منزه‌‏‎ و‏‎ پاك‌‏‎
.است‌‏‎ زمين‌‏‎ هفت‌‏‎ و‏‎ آسمان‌‏‎
پروردگار‏‎ يعني‌‏‎ العظيم‌‏‎ ربالعرش‌‏‎ و‏‎ بينهن‌‏‎ ما‏‎ و‏‎ فيهن‌‏‎ ما‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ عظيم‌‏‎ عرش‌‏‎ پروردگار‏‎ و‏‎ زمينهاست‌‏‎ و‏‎ آسمانها‏‎ در‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎
پروردگار‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ خداي‌‏‎ شكر‏‎ يعني‌‏‎ العالمين‌‏‎ رب‏‎ والحمدالله‌‏‎
(ديگر‏‎ قنوتي‌‏‎)‎.‎عالميانست‌‏‎
بيامرز‏‎ را‏‎ ما‏‎ خدايا‏‎ يعني‌‏‎ اغفرلنا‏‎ اللهم‌‏‎
ما‏‎ بر‏‎ كن‌‏‎ رحم‌‏‎ يعني‌‏‎ وارحمنا‏‎
را‏‎ ما‏‎ ده‌‏‎ عافيت‌‏‎ يعني‌‏‎ عافنا‏‎ و‏‎
را‏‎ ما‏‎ كن‌‏‎ عفو‏‎ يعني‌‏‎ عنا‏‎ واعف‌‏‎
آخرت‌‏‎ و‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ والاخره‌‏‎ في‌الدنيا‏‎
قادر‏‎ چيز‏‎ همه‌‏‎ بر‏‎ تو‏‎ كه‌‏‎ بدرستي‌‏‎ يعني‌‏‎ قدير‏‎ شي‌ء‏‎ كل‌‏‎ علي‌‏‎ انك‌‏‎
.توانائي‌‏‎ و‏‎
باشي‌‏‎ تمام‌‏‎ خشوع‌‏‎ و‏‎ خضوع‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ بايد‏‎ آوري‌‏‎ بجاي‌‏‎ تشهد‏‎ چون‌‏‎ و‏‎
.نمائي‌‏‎ آن‌‏‎ معني‌‏‎ تصور‏‎ و‏‎
گواهي‌‏‎ يعني‌‏‎ له‌‏‎ شريك‌‏‎ لا‏‎ وحده‌‏‎ الله‌‏‎ الا‏‎ لااله‌‏‎ ان‌‏‎ اشهد‏‎
.نيست‌‏‎ شريك‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ تنها‏‎ الله‌‏‎ بجز‏‎ نيست‌‏‎ معبودي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎ گواهي‌‏‎ يعني‌‏‎ رسوله‌‏‎ و‏‎ عبده‌‏‎ "محمدا‏‎ ان‌‏‎ اشهد‏‎ و‏‎
.خداست‌‏‎ رسول‌‏‎ و‏‎ بنده‌‏‎ محمد‏‎
را‏‎ خود‏‎ رحمت‌‏‎ خدايا‏‎ بار‏‎ يعني‌‏‎ محمد‏‎ آل‌‏‎ و‏‎ محمد‏‎ علي‌‏‎ صل‌‏‎ اللهم‌‏‎
فاطمه‌‏‎ حضرت‌‏‎ و‏‎ (‎ع‌‏‎)اميرالموءمنين‌‏‎ حضرت‌‏‎ محمد‏‎ آل‌‏‎ و‏‎ محمد‏‎ شامل‌‏‎
.ايشانند‏‎ فرزندان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عليهم‌السلام‌‏‎ امام‌‏‎ يازده‌‏‎ و‏‎
نمائي‌‏‎ قصد‏‎ گوئي‌‏‎ سلام‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ سزاوارست‌‏‎ كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎ علما‏‎
السلام‌‏‎ عليهم‌‏‎ معصومين‌‏‎ ائمه‌‏‎ و‏‎ را‏‎ پيغمبران‌‏‎ خويش‌‏‎ مسلم‌‏‎ به‌‏‎
بكسي‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ -‎را‏‎ مسلمانان‌‏‎ جميع‌‏‎ و‏‎ را‏‎ ملائكه‌‏‎ جميع‌‏‎ و‏‎ را‏‎
و‏‎ نمائي‌‏‎ قصد‏‎ نيز‏‎ را‏‎ پيشنماز‏‎ كه‌‏‎ بايد‏‎ باشي‌‏‎ كرده‌‏‎ اقتدا‏‎
بر‏‎ باد‏‎ سلامتي‌‏‎ كه‌‏‎ اينست‌‏‎ "ظاهرا‏‎ عليكم‌‏‎ السلام‌‏‎ معني‌‏‎ حاصل‌‏‎
علي‌‏‎ و‏‎ علينا‏‎ السلام‌‏‎ معني‌‏‎ و‏‎ وي‌‏‎ بركتهاي‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ رحمت‌‏‎ و‏‎ شما‏‎
ما‏‎ باد‏‎ سلامتي‌‏‎ كه‌‏‎ نمود‏‎ بايد‏‎ تصور‏‎ چنين‌‏‎ الصالحين‌‏‎ عبادالله‌‏‎
.را‏‎ خدا‏‎ صالح‌‏‎ بندگان‌‏‎ و‏‎ را‏‎
الله‌‏‎ الرساله‌بتوفيق‌‏‎ تمت‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.