شماره‌ 2051‏‎ ‎‏‏،‏‎13 Feb 2000 بهمن‌ 1378 ، ‏‎ يكشنبه‌ 24‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
مي‌بارد‏‎ ستاره‌‏‎ شعرم‌‏‎ روي‌‏‎.‎.‎.‎

فصول‌‏‎ همه‌‏‎ براي‌‏‎ داستاني‌‏‎

مي‌بارد‏‎ ستاره‌‏‎ شعرم‌‏‎ روي‌‏‎.‎.‎.‎


فرخزاد‏‎ فروغ‌‏‎ مرگ‌‏‎ سالروز‏‎ بهمن‌‏‎ فرارسيدن‌ 24‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎

فروغ‌‏‎ مانند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شاعري‌‏‎ كمتر‏‎ معاصر‏‎ شاعران‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎
پيش‌‏‎ از‏‎ موضوع‌‏‎ بي‌هيچ‌‏‎ به‌عبارتي‌‏‎ يا‏‎ تنوع‌‏‎ بي‌هيچ‌‏‎ اشعاري‌‏‎
را‏‎ خودش‌‏‎ دل‌‏‎ حرف‌‏‎ شعر‏‎ تنهادر‏‎ او‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ شده‌‏‎ تعيين‌‏‎
اشعار‏‎.‎مي‌پردازد‏‎ خود‏‎ زندگي‌‏‎ تصوير‏‎ و‏‎ تبيين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌زند‏‎
جهان‌بيني‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ با‏‎ او‏‎ عواطف‌‏‎ و‏‎ احساسات‌‏‎ از‏‎ بازتابي‌‏‎ او‏‎
و‏‎ نماينده‌‏‎ او‏‎ وجه‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ وجهي‌‏‎ دو‏‎ شاعري‌‏‎ او‏‎.‎اوست‌‏‎ خاص‌‏‎
تنها‏‎ زني‌‏‎ خانه‌ ، ‏‎ چهارديواري‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ محصور‏‎ است‌‏‎ زني‌‏‎ نشانگر‏‎
مادرانه‌‏‎ و‏‎ زنانه‌‏‎ احساسات‌‏‎ تمامي‌‏‎ با‏‎ خود‏‎ جايگاه‌‏‎ به‌‏‎ معترض‌‏‎ و‏‎
وجه‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ اجتماع‌‏‎ در‏‎ رايج‌‏‎ سنن‌‏‎ و‏‎ آداب‏‎ عليه‌‏‎ كودتايي‌‏‎ در‏‎
و‏‎ گسترده‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ با‏‎ آزاد‏‎ است‌‏‎ زني‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ وي‌‏‎ دوم‌‏‎
كه‌‏‎ اشعاري‌‏‎.‎دارند‏‎ خود‏‎ عمق‌‏‎ در‏‎ حركتي‌‏‎ كه‌‏‎ بديع‌‏‎ اشعاري‌‏‎
خود‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ تعمق‌‏‎ و‏‎ توقف‌‏‎ به‌‏‎ وادار‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎ بي‌ترديد‏‎
.اوست‌‏‎ عصيانگر‏‎ روح‌‏‎ بر‏‎ اطراف‌‏‎ جهان‌‏‎ تاريكي‌‏‎ سيطره‌‏‎ نشانگر‏‎
چارپاره‌‏‎ شاعره‌اي‌‏‎ خود ، ‏‎ شاعري‌‏‎ سالهاي‌‏‎ شروع‌‏‎ در‏‎ فروغ‌‏‎
شاعران‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎ هم‌‏‎ او‏‎ اشعار‏‎ اين‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎.‎سراست‌‏‎ (‎چهارپاره‌‏‎)
تنها‏‎ و‏‎ است‌‏‎ متفاوت‌‏‎ محتوا‏‎ و‏‎ تركيب‏‎ تصوير ، ‏‎ به‌لحاظ‏‎ معاصرش‌‏‎
دوبيتي‌هاي‌‏‎ از‏‎ نيمي‌‏‎ تنها‏‎ خصيصه‌‏‎ اين‌‏‎ ولي‌‏‎ اوست‌‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎
و‏‎ مستقيم‌‏‎ حرفهاي‌‏‎ جز‏‎ باقي‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ شامل‌‏‎ را‏‎ او‏‎ پيوسته‌‏‎
نثر‏‎ با‏‎ شود‏‎ گرفته‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ وزن‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ ديگري‌‏‎ چيز‏‎ منظوم‌‏‎
.نمي‌كند‏‎ تفاوتي‌‏‎
به‌‏‎ ديده‌ات‌‏‎ دو‏‎ مني‌ ، ‏‎ با‏‎ /جدا‏‎ من‌‏‎ از‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ درمني‌‏‎ :مثل‌‏‎
غير‏‎ سوي‌‏‎
:مي‌سازد ، مثل‌‏‎ ديگر‏‎ تصاوير‏‎ شاعره‌ ، ‏‎ تخيل‌‏‎ ديگر‏‎ جاي‌‏‎ در‏‎ ولي‌‏‎
مي‌بارد‏‎ ستاره‌‏‎ شعرم‌‏‎ روي‌‏‎ /تو‏‎ ديده‌‏‎ آسمان‌‏‎ از‏‎ امشب‏‎
مي‌كارد‏‎ جرقه‌‏‎ پنجه‌هايم‌‏‎ /كاغذها‏‎ دشت‌‏‎ زمستان‌‏‎ در‏‎
شعر‏‎ تعريف‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ منظوم‌‏‎ كلام‌‏‎ شعر ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ موجود‏‎ تصاوير‏‎
در‏‎ تصاويركه‌‏‎ اين‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ كرده‌‏‎ نزديك‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎
مي‌كرد ، ‏‎ حركت‌‏‎ ممتد‏‎ خط‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ فروغ‌‏‎ اگر‏‎ اوست‌ ، ‏‎ تخيل‌‏‎ خدمت‌‏‎
شهرت‌‏‎ هم‌دوره‌اش‌‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ هرچند‏‎.‎نمي‌ماند‏‎ پايا‏‎ اين‌چنين‌‏‎ آوازه‌اش‌‏‎ و‏‎ مي‌يافت‌‏‎
و‏‎ شاعران‌‏‎ سرآمد‏‎ هم‌‏‎ زمان‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ فكر‏‎ انحصار‏‎ و‏‎ جسارت‌‏‎ دليل‌‏‎
شد‏‎ سبب‏‎ شعرش‌‏‎ در‏‎ نكات‌‏‎ اين‌‏‎ وجود‏‎.‎بود‏‎ منحصربه‌فرد‏‎ چهره‌اي‌‏‎
سري‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ شوند‏‎ جلب‏‎ وي‌‏‎ شعر‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ شاعران‌‏‎ و‏‎ منتقدين‌‏‎ كه‌‏‎
. بدانند‏‎ سرها‏‎ از‏‎ جدا‏‎
نشانگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شعرش‌‏‎ و‏‎ او‏‎ خود‏‎ دوباره‌‏‎ تولد‏‎ ديگر ، ‏‎ تولدي‌‏‎
تمام‌‏‎ ديگر‏‎ تولدي‌‏‎ بعداز‏‎ وي‌‏‎خودساخته‌‏‎ زباني‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ شاعري‌‏‎
و‏‎ مي‌ريزد‏‎ تعيين‌‏‎ دايره‌‏‎ در‏‎ را‏‎ شعرش‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ وجود‏‎ زواياي‌‏‎
از‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ معرفي‌‏‎ جهاني‌‏‎ و‏‎ سبك‌‏‎ صاحب‏‎ شاعري‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎
ايران‌‏‎ ادبيات‌‏‎ در‏‎ نه‌تنها‏‎ را‏‎ جايگاه‌خود‏‎ فروغ‌‏‎ كه‌‏‎ اينجاست‌‏‎
خود‏‎ كردن‌‏‎ مطرح‌‏‎ در‏‎ او‏‎ جسارت‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ جلوه‌گر‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
اشعار‏‎ علت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ ساخت‌‏‎ سرا‏‎ من‌‏‎ شاعري‌‏‎ او‏‎ از‏‎
بكارگيري‌‏‎.‎شد‏‎ بي‌شماري‌‏‎ دلهاي‌‏‎ احساس‌‏‎ گفتمان‌‏‎ او‏‎ بي‌تنوع‌‏‎
.مرتبه‌ساخت‌‏‎ بلند‏‎ را‏‎ فروغ‌‏‎ شعر ، ‏‎ در‏‎ نو‏‎ تصويرهاي‌‏‎ و‏‎ تركيبها‏‎
بهار ، ‏‎ براي‌‏‎ سپيد‏‎ و‏‎ مرداب‏‎ براي‌‏‎ فشرده‌‏‎ چهره‌‏‎ صفت‌‏‎ بكارگيري‌‏‎
او‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ تصويرسازي‌‏‎ و‏‎ تركيب‏‎ در‏‎ بدعتي‌‏‎ خود‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎
فضاي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ بديع‌‏‎ تركيبات‌‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ دلنشين‌تر‏‎ را‏‎
خوشامد‏‎ براي‌‏‎ او‏‎.‎دارد‏‎ او‏‎ پوياي‌‏‎ و‏‎ خلاق‌‏‎ ذهن‌‏‎ از‏‎ نشان‌‏‎ محدود‏‎
آن‌‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌چيند ، ‏‎ را‏‎ خود‏‎ ذهن‌‏‎ پر‏‎ و‏‎ بال‌‏‎ ديگران‌‏‎ تحسين‌‏‎ و‏‎
شاعري‌‏‎ چنين‌‏‎ بايد‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ پربارتر‏‎ و‏‎ بازتر‏‎ را‏‎
تا‏‎ خود‏‎ كار‏‎ در‏‎ او‏‎.باشد‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ سركوبي‌‏‎ و‏‎ توقع‌مخالفت‌‏‎
تشخيص‌‏‎ قابل‌‏‎ امضا‏‎ بدون‌‏‎ حتي‌‏‎ آثارش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ پيش‌‏‎ آنجا‏‎
.مي‌شود‏‎
آثار‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌بخشد‏‎ تشخص‌‏‎ اشعارش‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎ عامل‌‏‎
عوامل‌‏‎ اين‌‏‎ مجموعه‌‏‎ و‏‎ تاثيرپذير‏‎ تا‏‎ تاثيرگذارند‏‎ بيشتر‏‎ او‏‎
مصداق‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌سازند‏‎ شاعري‌‏‎ او‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌دهند‏‎ هم‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎
نسل‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ شدن‌‏‎ بارور‏‎ براي‌‏‎ ادبيات‌‏‎":است‌‏‎ پاوند‏‎ گفته‌‏‎ اين‌‏‎
شعر‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ وابسته‌‏‎ هنرمندان‌‏‎ از‏‎ معدودي‌‏‎ متمايز‏‎ طبع‌‏‎ به‌‏‎
البته‌‏‎ ".سرود‏‎ زمانش‌‏‎ از‏‎ ديرتر‏‎ سال‌‏‎ بيست‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ خوبي‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ديگر‏‎ تولدي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ فروغ‌‏‎ شاعري‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ از‏‎ مراد‏‎
پناه‌‏‎ خود‏‎ عميق‌‏‎ ولي‌‏‎ كوچك‌‏‎ محدوده‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ بريده‌‏‎ جهان‌‏‎
جهان‌شمول‌‏‎ شاعر‏‎ انديشمندي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كوچكي‌‏‎ محدوده‌‏‎.مي‌برد‏‎
وجه‌‏‎ سه‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ شعري‌‏‎ مثلث‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شاعري‌‏‎ فروغ‌‏‎.‎مي‌شود‏‎
او‏‎.‎مي‌ماند‏‎ وفادار‏‎ شعري‌‏‎ جوهر‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ حقيقت‌‏‎ -شاعر‏‎ -‎مردم‌‏‎
امروز‏‎ شاعران‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ راهي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ نمي‌كند‏‎ حركت‌‏‎ يكسويه‌‏‎
وپاي‌بند‏‎ مي‌كند‏‎ معرفي‌‏‎ چنين‌‏‎ را‏‎ اوشعر‏‎.‎آنند‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ كمتر‏‎
اين‌‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ بازي‌‏‎ درهاي‌‏‎ مثل‌‏‎ شعرها‏‎ بعضي‌‏‎".است‌‏‎ آن‌‏‎
.كاغذ‏‎ حيف‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ طرفشان‌‏‎ آن‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ هست‌‏‎ چيزي‌‏‎ طرفشان‌‏‎
كني‌‏‎ بازشان‌‏‎ وقتي‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ بسته‌اي‌‏‎ درهاي‌‏‎ مثل‌‏‎ شعرها‏‎ بعضي‌‏‎
نه‌‏‎ دارند ، ‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ اشعار‏‎ بعضي‌‏‎ اما‏‎.‎خورده‌اي‌‏‎ گول‌‏‎ مي‌بيني‌‏‎
مي‌آيي‌‏‎ و‏‎ مي‌روي‌‏‎ هرچه‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ جاده‌اي‌‏‎ بسته‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ بازند‏‎
".نمي‌شوي‌‏‎ خسته‌‏‎
محقق‌‏‎ رويا‏‎

فصول‌‏‎ همه‌‏‎ براي‌‏‎ داستاني‌‏‎


سروانتس‌‏‎ "دن‌كيشوت‌‏‎" به‌‏‎ دوباره‌‏‎ نگاهي‌‏‎

بي‌بديل‌‏‎ ستاره‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ رنسانس‌‏‎ ادبيات‌‏‎ براي‌‏‎ عطف‌‏‎ نقطه‌‏‎ يك‌‏‎
در‏‎ بيش‌‏‎ چندي‌‏‎ كه‌‏‎.‎.‎.‎اروپا‏‎ و‏‎ ماتادورها‏‎ ادبيات‌‏‎ درآسمان‌‏‎
به‌‏‎ پا‏‎ اثرپيشرو‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ نشد‏‎ پايبند‏‎ ادبيات‌‏‎ حيطه‌‏‎ و‏‎ قالب‏‎
"دونامونو‏‎" چنانكه‌‏‎.‎نهاد‏‎ اروپا‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ قلمرو‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ انديشه‌‏‎ اساس‌‏‎ اسپانيا ، ‏‎ معاصر‏‎ شهير‏‎ فيلسوف‌‏‎
و‏‎ بازيافته‌‏‎ كتاب ، ‏‎ قهرمان‌‏‎ در‏‎ شناختي‌‏‎ انسان‌‏‎ باورهاي‌‏‎ و‏‎ كتاب‏‎
كه‌‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ عمد ، ‏‎ به‌‏‎ مسير ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ صدالبته‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ عرضه‌‏‎
.است‌‏‎ بسته‌‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ برروي‌‏‎ چشم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ديده‌‏‎ خواسته‌‏‎
است‌‏‎ نيك‌سيرتي‌‏‎ و‏‎ سليم‌النفس‌‏‎ نجيبزاده‌‏‎ داستان‌‏‎"دن‌كيشوت‌‏‎"
و‏‎ قهرماني‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ خواندن‌‏‎ در‏‎ رفاه‌‏‎ و‏‎ آرامش‌‏‎ در‏‎ را‏‎ عمري‌‏‎ كه‌‏‎
عالم‌‏‎ در‏‎ چنان‌‏‎ سرپيري‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ سد‏‎ وسطي‌‏‎ قرون‌‏‎ شواليه‌گري‌‏‎
از‏‎ را‏‎ اسكيزوفرني‌‏‎ نخواهيم‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ مستغرق‌‏‎ آن‌‏‎
بگيريم‌ ، ‏‎ عاريت‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎ بي‌مهري‌‏‎ با‏‎ معاصر ، ‏‎ روانشناسي‌‏‎
(elienation) كرد‏‎ مراد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بيگانگي‌‏‎ خود‏‎ از‏‎ نوعي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
توهم‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌زند‏‎ پس‌‏‎ را‏‎ روزمره‌‏‎ واقعيت‌‏‎ دنياي‌‏‎ نجيبزاده‌‏‎
به‌‏‎ عاشق‌‏‎ شواليه‌اي‌‏‎ چهره‌‏‎ كتابهايش‌ ، ‏‎ قهرمانان‌‏‎ ساخته‌‏‎ خود‏‎
."دن‌كيشوت‌‏‎" نام‌‏‎ به‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ خود‏‎
ديوانگي‌‏‎ و‏‎ جنون‌‏‎ طبع‌ ، ‏‎ به‌‏‎ او ، ‏‎ اطرافيان‌‏‎ چشم‌‏‎ در‏‎ تحول‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
عصر‏‎ و‏‎ خود‏‎ زمان‌‏‎ ديرتراز‏‎ كمي‌‏‎ كه‌‏‎ ما ، ‏‎ شواليه‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ بيش‌‏‎
خيالي‌‏‎ معشوق‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ آمده‌ ، ‏‎ ميدان‌‏‎ به‌‏‎ شواليه‌گري‌ ، ‏‎
همراهي‌‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ تنها‏‎.مي‌شود‏‎ بيابان‌‏‎ و‏‎ كوي‌‏‎ سرگردان‌‏‎
و‏‎ حرفها‏‎ مجاب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مغزي‌‏‎ سبك‌‏‎ و‏‎ كوته‌فكر‏‎ دهقان‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎
به‌‏‎ او ، ‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ "دن‌كيشوت‌‏‎" وعده‌هاي‌‏‎ و‏‎ حكايات‌‏‎
واقعيت‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ روي‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ حوادثي‌‏‎ بستر‏‎ در‏‎ مي‌افتد ، ‏‎ راه‌‏‎
دنياي‌‏‎ ديگرش‌‏‎ روي‌‏‎ و‏‎ (Objective) بيروني‌‏‎ صريح‌‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ و‏‎ صاف‌‏‎
پيراست‌‏‎ شواليه‌‏‎ ذهن‌‏‎ ساخته‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ توهمات‌‏‎ و‏‎ خيالي‌‏‎
و‏‎ مي‌شود‏‎ فراهم‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎ پي‌درپي‌‏‎ شكست‌هاي‌‏‎ (‎Subjectivite)‎
به‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ تعهد‏‎ همانا‏‎ مي‌ماند ، ‏‎ نخورده‌‏‎ دست‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎ آنچه‌‏‎
نيز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ توام‌‏‎ قهرماني‌‏‎ و‏‎ پهلواني‌‏‎ نماد‏‎ كه‌‏‎ شواليه‌گري‌‏‎
.اوست‌‏‎ سيرتي‌‏‎ نيك‌‏‎ مستمر‏‎ و‏‎ پنهان‌‏‎ جلوه‌‏‎
از‏‎ ناشي‌‏‎ كتاب ، ‏‎ قهرمان‌‏‎ مرگ‌‏‎ عجولانه‌‏‎ و‏‎ دستپاچه‌‏‎ زدن‌‏‎ رقم‌‏‎
از‏‎ تقليد‏‎ و‏‎ دوم‌‏‎ جلد‏‎ نوشتن‌‏‎ حين‌‏‎ در‏‎ موءلف‌‏‎ كار‏‎ حواشي‌‏‎ جريانات‌‏‎
معاصر‏‎ نويسندگان‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ ادبي‌‏‎ سرقت‌‏‎ و‏‎ او‏‎ كتاب‏‎ شخصيت‌‏‎
شخصيت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ فارغ‌‏‎ جنون‌‏‎ از‏‎ محتضر ، ‏‎ "دن‌كيشوت‌‏‎"است‌‏‎ سروانتس‌‏‎
وصاياي‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ و‏‎ او‏‎ زبان‌‏‎ از‏‎ موءلف‌‏‎ و‏‎ بازمي‌گردد‏‎ خود‏‎ اول‌‏‎
انزجار‏‎ و‏‎ برائت‌‏‎ اعلام‌‏‎ خود ، ‏‎ بودن‌‏‎ "دن‌كيشوت‌‏‎" از‏‎ او ، ‏‎
و‏‎ مداوم‌‏‎ قرائت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مطلقي‌‏‎ ظلمت‌‏‎ قيد‏‎ از‏‎ رهايي‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎
راتاكيد‏‎ شده‌‏‎ حاصل‌‏‎ پهلواني‌‏‎ نفرت‌انگيز‏‎ كتابهاي‌‏‎ بيهوده‌‏‎
كه‌‏‎ چنان‌‏‎ مطلب‏‎ اما‏‎.‎شود‏‎ محقق‌‏‎ عقل‌ ، ‏‎ صحت‌‏‎ در‏‎ مرگش‌‏‎ تا‏‎ مي‌كند‏‎
در‏‎ "دن‌كيشوت‌‏‎" و‏‎ نماند‏‎ سروانتس‌‏‎ نوشته‌‏‎ به‌‏‎ محصور‏‎ گفتيم‌‏‎
گرفت‌‏‎ جان‌‏‎ دوباره‌‏‎ (Archytype) سرنمون‌وار‏‎ و‏‎ نمادين‌‏‎ حياتي‌‏‎
.كرد‏‎ آغاز‏‎ سروانتس‌‏‎ كتاب‏‎ از‏‎ مستقل‌‏‎ حياتي‌‏‎ و‏‎
كرد؟‏‎ خلق‌‏‎ را‏‎ دن‌كيشوت‌‏‎ هدف‌ ، ‏‎ كدام‌‏‎ با‏‎ سروانتس‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"حقيقتا‏‎ اما ، ‏‎
آنگاه‌‏‎ و‏‎ آفريد‏‎ را‏‎ كتابش‌‏‎ قهرمان‌‏‎ خاص‌‏‎ نيتي‌‏‎ با‏‎ او‏‎ آيا‏‎
خود ، ‏‎ مخلوق‌‏‎ براي‌‏‎ ديگر‏‎ راهبردي‌‏‎ زمانه‌ ، ‏‎ جور‏‎ از‏‎ متاثر‏‎
برگزيد؟‏‎
كه‌‏‎ آن‌گاه‌‏‎ سروانتس‌‏‎ دن‌كيشوت‌‏‎ به‌راستي‌‏‎ آيا‏‎ ديگر ، ‏‎ بيان‌‏‎ به‌‏‎
زمان‌‏‎ پهلوانان‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ تخدير‏‎ و‏‎ شواليه‌گري‌‏‎ تقبيح‌‏‎ به‌‏‎
وقتي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ حقيقي‌‏‎ چهره‌‏‎ دارد ، ‏‎ نظر‏‎ معاصرش‌‏‎
و‏‎ پهلوانيها‏‎ و‏‎ قهرمانيها‏‎ خواندن‌‏‎ در‏‎ رفته‌‏‎ عمر‏‎ پيامد‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
پرمخاطره‌ ، ‏‎ عشقهاي‌‏‎ و‏‎ متعالي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ از‏‎ اتمسفري‌‏‎ در‏‎ دم‌زدن‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ حس‌‏‎ عزلتي‌‏‎ و‏‎ تنهايي‌‏‎ خلا‏‎ را ، ‏‎ خود‏‎ اطراف‌‏‎ واقعيت‌‏‎
است‌؟‏‎ آن‌‏‎ تجسم‌‏‎ او ، ‏‎ سرگرداني‌‏‎ بيابانهاي‌‏‎
رويكردها ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ نظرگرفتن‌‏‎ در‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ پربيراه‌‏‎
پيشرو ، ‏‎ خلاقانه‌ ، ‏‎ زمان‌‏‎ يك‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ اثر‏‎ ارزش‌‏‎ كه‌‏‎ دريابيم‌‏‎
و‏‎ زمان‌‏‎ به‌‏‎ متعهد‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نمادين‌‏‎ و‏‎ فرد‏‎ به‌‏‎ منحصر‏‎
نظر‏‎ در‏‎ را‏‎ اول‌‏‎ فرض‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎.مي‌شود‏‎ تثبيت‌‏‎ هشداردهنده‌‏‎
شواليه‌گري‌‏‎ و‏‎ وسطي‌‏‎ قرون‌‏‎ محتوايي‌‏‎ نقد‏‎ حاضر‏‎ رمان‌‏‎ بگيريم‌ ، ‏‎
نياز‏‎ اعلان‌‏‎ و‏‎ سروانتس‌‏‎ معاصر‏‎ انسان‌هاي‌‏‎ هيئت‌‏‎ در‏‎ ناكارآمدش‌‏‎
و‏‎ مي‌شد‏‎ محقق‌‏‎ رنسانس‌‏‎ در‏‎ مي‌بايد‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ جديدتري‌‏‎ مناسبات‌‏‎
كه‌‏‎ شانزدهمي‌‏‎ قرن‌‏‎ است‌‏‎ انساني‌‏‎ مظهر‏‎ دن‌كيشوت‌ ، ‏‎ صورت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
سر‏‎ از‏‎ و‏‎ تحقيق‌‏‎ و‏‎ توانايي‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ و‏‎ عملي‌‏‎ مجاهده‌‏‎ با‏‎
در‏‎ و‏‎ دريافته‌‏‎ را‏‎ دوره‌‏‎ يك‌‏‎ تاريخي‌‏‎ و‏‎ محتوم‌‏‎ مرگ‌‏‎ دانايي‌ ، ‏‎
بروز‏‎ براي‌‏‎ مجالي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ جديد‏‎ دوره‌اي‌‏‎ به‌‏‎ تن‌‏‎ نهايت‌‏‎
چنانكه‌‏‎ سيرتي‌ ، ‏‎ پاك‌‏‎ و‏‎ نيكي‌‏‎ به‌‏‎ تعهد‏‎ نفس‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ قهرمانيها‏‎
عصاره‌‏‎ خود‏‎ است‌ ، ‏‎ اثر‏‎ دوگانه‌‏‎ شخصيتهاي‌‏‎ پيوند‏‎ رشته‌‏‎ يگانه‌‏‎
كه‌‏‎ الرعاهايي‌‏‎ مظهر‏‎ هم‌‏‎ سانچو‏‎ و‏‎ است‌‏‎ جديد‏‎ عصر‏‎ شواليه‌گري‌‏‎
.مي‌خورد‏‎ رقم‌‏‎ برايشان‌‏‎ حوادث‌‏‎ كنند ، ‏‎ فكر‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ هميشه‌ ، ‏‎
رنسانس‌‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ رنسانس‌‏‎ پيشتاز‏‎ كتاب ، ‏‎ اينچنين‌‏‎ و‏‎
و‏‎ جنون‌‏‎ حقيقت‌‏‎ كه‌‏‎ فرض‌‏‎ اين‌‏‎ دانستن‌‏‎ محقق‌‏‎ با‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎
و‏‎ ابتدا‏‎ معقول‌‏‎ نجيبزاده‌‏‎ بر‏‎ مقدم‌‏‎ تنها ، ‏‎ شواليه‌‏‎ سرگرداني‌‏‎
فيلسوف‌‏‎ دونامونو ، ‏‎ شكاكانه‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ داستان‌‏‎ انتهاي‌‏‎
سرنوشت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ حيات‌‏‎ سوزناك‌‏‎ سرشت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسيم‌‏‎ اسپانيايي‌‏‎
.مي‌يابد‏‎ دن‌كيشوت‌‏‎ نااميدي‌‏‎ و‏‎ سرگرداني‌‏‎ و‏‎ تنهايي‌‏‎
و‏‎ جنون‌‏‎ مايه‌‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ دن‌كيشوت‌ ، ‏‎ شايد‏‎ او ، ‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ او‏‎ براي‌‏‎
كتاب‏‎ از‏‎ شده‌‏‎ بريده‌‏‎ و‏‎ گسسته‌‏‎ هويتي‌‏‎ و‏‎ موجوديتي‌‏‎ سرگرداني‌ ، ‏‎
است‌ ، ‏‎ بيمار‏‎ حيوان‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ انسان‌‏‎ نماد‏‎ او‏‎.‎دارد‏‎ سروانتس‌‏‎
احساس‌‏‎ و‏‎ فرزانگي‌‏‎ وسوسه‌‏‎ و‏‎ جاودانگي‌‏‎ درد‏‎ و‏‎ خودآگاهي‌‏‎ بيمار‏‎
.مث‌لي‌‏‎ جهان‌‏‎ قرابت‌هاي‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ اين‌‏‎ غربت‌‏‎
را‏‎ نوميديش‌‏‎ اما‏‎ مي‌داند‏‎ نوميد‏‎ قهرمان‌‏‎ را‏‎ دن‌كيشوت‌‏‎ او‏‎
برخلاف‌‏‎ موجود ، ‏‎ وضع‌‏‎ به‌‏‎ تسليم‌‏‎ و‏‎ نوميدي‌‏‎ قهرمان‌‏‎. قهرمانانه‌‏‎
(Renaissance) باززائي‌‏‎ و‏‎ عصيان‌‏‎ به‌‏‎ اوليه‌‏‎ فرض‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎
چيزي‌‏‎ به‌‏‎ كامل‌‏‎ اميد‏‎ او ، ‏‎ نظر‏‎ در‏‎ بودن‌ ، ‏‎ دن‌كيشوت‌‏‎.مي‌انجامد‏‎
كه‌‏‎ الوهيتي‌‏‎ يا‏‎ ابدي‌‏‎ جسمانيت‌‏‎ خواه‌‏‎.‎است‌‏‎ باطل‌‏‎ "عقلا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
دن‌كيشوت‌‏‎ رسالت‌‏‎ نااميدي‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ وراي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ دارد‏‎ مدنظر‏‎ او‏‎
خلع‌‏‎ يعني‌‏‎.‎است‌‏‎ برهوت‌‏‎ در‏‎ فريادي‌‏‎ به‌‏‎ كردن‌‏‎ بسنده‌‏‎ امروز ، ‏‎
همچنان‌‏‎ اما ، ‏‎ و‏‎ قهرمانيها‏‎ و‏‎ پهلوانيها‏‎ تمام‌‏‎ از‏‎ شدن‌‏‎ سلاح‌‏‎
سبك‌‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎ چه‌‏‎ نمي‌دانم‌‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ سرگرداني‌‏‎ در‏‎ زيستن‌‏‎
!كامو‏‎ كتابهاي‌‏‎ قهرمانان‌‏‎
مستقيمي‌‏‎ حسين‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.