شماره‌ 2070‏‎ ‎‏‏،‏‎6 Mar 2000 اسفند 1378 ، ‏‎ دوشنبه‌ 16‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
مشاء‏‎ فلسفه‌‏‎



حسيني‌‏‎ آمنه‌‏‎ سيده‌‏‎ -كريمي‌‏‎ محمد‏‎
كلاسيك‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ نحله‌اي‌‏‎ مشاء‏‎ حكمت‌‏‎ يا‏‎ فلسفه‌‏‎:‎جستارگشايي‌‏‎
پرورده‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ ابن‌سينا‏‎ نظير‏‎ بزرگي‌‏‎ استادان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اسلامي‌‏‎
درواقع‌‏‎.‎رساندند‏‎ عقلاني‌‏‎ و‏‎ برهاني‌‏‎ اقتدار‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎
مديون‌‏‎ زيادي‌‏‎ تاحد‏‎ را‏‎ فلسفي‌‏‎ تعقل‌‏‎ و‏‎ خردگرايي‌‏‎ رشد‏‎ مي‌توان‌‏‎
فشار‏‎ اثر‏‎ در‏‎ بعدها‏‎.كرد‏‎ قلمداد‏‎ حكمي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ نحله‌‏‎ اين‌‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ سختي‌‏‎ ضربات‌‏‎ غزالي‌ ، ‏‎ محمد‏‎ امام‌‏‎ بويژه‌‏‎ متكلمان‌ ، ‏‎ برخي‌‏‎
و‏‎ ابن‌رشد‏‎ نظير‏‎ فلاسفه‌اي‌‏‎ دفاع‌‏‎ اما‏‎ شد‏‎ وارد‏‎ فلسفي‌‏‎ طريقه‌‏‎
و‏‎ منطق‌‏‎ استمرار‏‎ و‏‎ اهميت‌‏‎ بر‏‎ همچنان‌‏‎ توسي‌ ، ‏‎ نصيرالدين‌‏‎ خواجه‌‏‎
زمان‌‏‎ تا‏‎ فكري‌‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎ رشد‏‎.‎افزود‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎
ديده‌‏‎ اسلامي‌‏‎ علمي‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ و‏‎ مدارس‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ حاضر‏‎
و‏‎ شرح‌‏‎ با‏‎ مازندراني‌‏‎ حائري‌‏‎ علامه‌‏‎ نظير‏‎ متعقلاني‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
.كردند‏‎ حفاظت‌‏‎ مشائي‌‏‎ حكماي‌‏‎ و‏‎ بوعلي‌‏‎ ميراث‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ تدريس‌‏‎
ابعاد‏‎ از‏‎ گونه‌‏‎ دائرتالمعارف‌‏‎ و‏‎ دقيق‌‏‎ كلياتي‌‏‎ زير‏‎ مقاله‌‏‎
ترسيم‌‏‎ ارجمند‏‎ خوانندگان‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ مشاء‏‎ حكمت‌‏‎ مختلف‌‏‎
.مي‌نمايد‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
نزد‏‎ غالب‏‎ فلسفه‌‏‎ هجري‌‏‎ ششم‌‏‎ سده‌‏‎ تا‏‎ كه‌‏‎ فلسفه‌اي‌‏‎ مشاء ، ‏‎ حكمت‌‏‎
اطلاق‌‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكر‏‎ از‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ آن‌‏‎ ‎‏‏، بر‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ مسلمين‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ بنياد‏‎ يونان‌‏‎ در‏‎ (م‌322ق‌‏‎)‎ ارسطو‏‎ توسط‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ يافت‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ بسط‏‎ آثارش‌‏‎ شارحان‌‏‎ و‏‎ شاگردان‌‏‎ وسيله‌‏‎
متفكران‌‏‎ اقبال‌‏‎ با‏‎ عربي‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ يوناني‌‏‎ آثار‏‎ ترجمه‌‏‎ نهضت‌‏‎
كه‌‏‎ يافت‌‏‎ ايشان‌‏‎ نزد‏‎ چند‏‎ نمايندگاني‌‏‎ و‏‎ گشت‌‏‎ روبه‌رو‏‎ اسلامي‌‏‎
ابوعلي‌‏‎ و‏‎ (م‌339ق‌‏‎) فارابي‌‏‎ ابونصر‏‎ از‏‎ عبارتند‏‎ مهمترين‌شان‌‏‎
.(م‌428ق‌‏‎) سينا‏‎
آن‌‏‎ واضع‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ مشاء‏‎ به‌‏‎ مكتب‏‎ اين‌‏‎ شدن‌‏‎ ناميده‌‏‎ علت‌‏‎
تدريس‌‏‎ قدم‌زدن‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ چنانكه‌‏‎ ارسطو ، ‏‎
بر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ نيز‏‎ مكتب‏‎ اين‌‏‎ ويژگي‌‏‎ مهمترين‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌نموده‌‏‎
حقيقت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ دست‌يابي‌‏‎ راه‌‏‎ تنها‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ تاكيد‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎
از‏‎ مي‌تواند‏‎ صورتي‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ آدمي‌‏‎.بوده‌‏‎ استدلال‌‏‎ و‏‎ تفكر‏‎
-هستند‏‎ واقع‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ همچنان‌‏‎ -موجودات‌‏‎ اعيان‌‏‎ شناخت‌‏‎
صحيح‌‏‎ شكلي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ عقلي‌‏‎ و‏‎ ادراكي‌‏‎ قواي‌‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ مطمئن‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ غالب‏‎ ايده‌‏‎ مكتب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ درواقع‌ ، ‏‎.‎گيرد‏‎ به‌كار‏‎
آدمي‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎-‎هستند‏‎ كه‌‏‎ آن‌گونه‌‏‎ -موجودات‌‏‎ اعيان‌‏‎ و‏‎ اشياء‏‎
حيث‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ ذهني‌‏‎ تصوير‏‎ و‏‎ خارجي‌‏‎ موجود‏‎ مابين‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ مرتسم‌‏‎
.ندارد‏‎ وجود‏‎ تفاوتي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ و‏‎ ماهيت‌‏‎
تمامي‌‏‎ درباره‌‏‎ بحث‌‏‎ فلسفه‌‏‎ موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ آنند‏‎ بر‏‎ مشائيان‌‏‎
"موجود‏‎ هو‏‎ بما‏‎ موجود‏‎" سخن‌‏‎ ديگر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ عالم‌‏‎ واقعيات‌‏‎
و‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ حقايق‌‏‎ همه‌‏‎ لحاظ‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎
در‏‎ آنها‏‎.‎است‌‏‎ ايشان‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ تحقيق‌‏‎ موضوع‌‏‎ عالم‌‏‎ مبدا‏‎
و‏‎ "نظري‌‏‎ حكمت‌‏‎" به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نخست‌‏‎ -حكمت‌‏‎ يا‏‎ -فلسفه‌‏‎ تقسيم‌بندي‌‏‎
اموري‌‏‎ "نظري‌‏‎ حكمت‌‏‎" موضوع‌‏‎.‎مي‌نمايند‏‎ تقسيم‌‏‎ "عملي‌‏‎ حكمت‌‏‎"
به‌عنوان‌‏‎ -‎ما‏‎ به‌‏‎ قائم‌‏‎ و‏‎ ما‏‎ از‏‎ برآمده‌‏‎ هستي‌شان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
.حيوان‌‏‎ و‏‎ نبات‌‏‎ آسمان‌ ، ‏‎ زمين‌ ، ‏‎ مانند‏‎ نيست‌ ، ‏‎ -‎شناسايي‌‏‎ فاعل‌‏‎
و‏‎ نفس‌‏‎ رساندن‌‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ در‏‎ "نظري‌‏‎ حكمت‌‏‎" فايده‌‏‎ آنها‏‎ نظر‏‎ در‏‎
از‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎ "بالفعل‌‏‎ عقل‌‏‎" به‌‏‎ "بالقوه‌‏‎ عقل‌‏‎" تبديل‌‏‎
باورهاي‌‏‎ و‏‎ آراء‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ تصديقي‌‏‎ و‏‎ تصوري‌‏‎ معلومات‌‏‎ كسب‏‎
مي‌پردازد‏‎ مسائلي‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ "عملي‌‏‎ حكمت‌‏‎"مي‌آيد‏‎ بدست‌‏‎ صادق‌‏‎
مانند ، ‏‎ ;است‌‏‎ ما‏‎ فعل‌‏‎ به‌‏‎ قائم‌‏‎ و‏‎ ما‏‎ از‏‎ برآمده‌‏‎ آنها‏‎ هستي‌‏‎ كه‌‏‎
حكمت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ غايت‌‏‎.‎شجاعت‌‏‎ و‏‎ ملك‌داري‌‏‎ آئين‌‏‎ احسان‌ ، ‏‎ و‏‎ عدل‌‏‎
عقايد‏‎ و‏‎ آراء‏‎ كسب‏‎ وسيله‌‏‎ به‌‏‎ نظري‌‏‎ قوت‌‏‎ رساندن‌‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ نخست‌‏‎
رساندن‌‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ آن‌گاه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ انسان‌‏‎ اعمال‌‏‎ درباره‌‏‎ صائب‏‎
آن‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ اين‌‏‎ سعادت‌‏‎ و‏‎ خير‏‎ به‌‏‎ بخشيدن‌‏‎ تحقق‌‏‎ با‏‎ عملي‌‏‎ قوت‌‏‎
اشياء‏‎ مي‌دانيم‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ اما ، ‏‎ -‎(‎اخروي‌‏‎ و‏‎ دنيوي‌‏‎) جهاني‌‏‎
به‌‏‎ آنها‏‎ هستي‌‏‎ يا‏‎ يعني‌‏‎:نيستند‏‎ خارج‌‏‎ زير‏‎ قسم‌‏‎ سه‌‏‎ از‏‎ عالم‌‏‎
با‏‎ مخلوط‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نبوده‌‏‎ ماده‌‏‎ محتاج‌‏‎ هيچ‌وجه‌‏‎
خارج‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎ هستي‌‏‎ يا‏‎ ;وحدت‌‏‎ هستي‌ ، ‏‎ عقل‌ ، ‏‎ مانند‏‎ نيست‌ ، ‏‎ ماده‌‏‎
ماده‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ مي‌تواند‏‎ ذهن‌‏‎ اما‏‎ نبوده‌‏‎ ماده‌‏‎ از‏‎ جداي‌‏‎
تعريف‌‏‎ سخن‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آورد‏‎ درنظر‏‎ به‌تنهايي‌‏‎ و‏‎ ساخته‌‏‎ جدا‏‎
طول‌ ، ‏‎ كره‌ ، ‏‎ مربع‌ ، ‏‎ مثلث‌ ، ‏‎ مانند‏‎ است‌ ، ‏‎ نشده‌‏‎ اخذ‏‎ ماده‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎
بر‏‎ عارض‌‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ اينها‏‎ هرچند‏‎ كه‌‏‎ گوناگون‌‏‎ اعداد‏‎ و‏‎ عرض‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ ماده‌‏‎ تصور‏‎ بدون‌‏‎ مي‌تواند‏‎ ذهن‌‏‎ اما‏‎ ماده‌اند ، ‏‎
بوده‌‏‎ ماده‌‏‎ همراه‌‏‎ آنها‏‎ هستي‌‏‎ آنكه‌‏‎ يا‏‎ ;درآورد‏‎ انتزاعي‌‏‎ تصور‏‎
محال‌‏‎ ماده‌‏‎ بدون‌‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎ تحقق‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎ تصور‏‎ و‏‎
.انسان‌‏‎ و‏‎ حيوانات‌‏‎ نباتات‌ ، ‏‎ معدنيات‌ ، ‏‎ جسم‌ ، ‏‎ مانند‏‎ است‌‏‎
يا‏‎ الهيات‌‏‎ (‎مي‌شود1‏‎ تقسيم‌‏‎ قسم‌‏‎ سه‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ نظري‌‏‎ حكمت‌‏‎
قسم‌‏‎ اشياء‏‎ آن‌‏‎ بحث‌‏‎ موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ مابعدالطبيعه‌‏‎ يا‏‎ اولي‌‏‎ فلسفه‌‏‎
موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ وسطي‌‏‎ حكمت‌‏‎ يا‏‎ تعليمي‌‏‎ علوم‌‏‎ يا‏‎ رياضيات‌‏‎ (‎‏‏2‏‎;اولند‏‎
موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ سفلي‌‏‎ حكمت‌‏‎ يا‏‎ طبيعيات‌‏‎ (‎‏‏3‏‎;دوم‌اند‏‎ قسم‌‏‎ اشياء‏‎ آن‌‏‎
.سومند‏‎ قسم‌‏‎ اشياء‏‎ آن‌‏‎
آن‌‏‎ قواعد‏‎ كه‌‏‎ اخلاق‌‏‎ علم‌‏‎ (است‌1‏‎ قسم‌‏‎ سه‌‏‎ بر‏‎ هم‌‏‎ عملي‌‏‎ حكمت‌‏‎
كه‌‏‎ منزل‌‏‎ تدبير‏‎ علم‌‏‎ (‎‎‏‏2‏‎;مي‌شود‏‎ وضع‌‏‎ فرد‏‎ سعادت‌‏‎ تامين‌‏‎ براي‌‏‎
و‏‎ نظام‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ خانواده‌‏‎ كوچك‌‏‎ جمع‌‏‎ سعادت‌‏‎ تامين‌‏‎ براي‌‏‎ قواعدش‌‏‎
(‎‏‏3‏‎;مي‌شود‏‎ وضع‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ افراد‏‎ روابط‏‎ قراردادن‌‏‎ صلاح‌‏‎ وفق‌‏‎ بر‏‎
درنظر‏‎ را‏‎ جامعه‌‏‎ صلاح‌‏‎ و‏‎ سعادت‌‏‎ قواعدش‌‏‎ كه‌‏‎ مدن‌‏‎ سياست‌‏‎ علم‌‏‎
بازنمود‏‎ و‏‎ شرح‌‏‎ به‌‏‎ اينجا ، ‏‎ در‏‎.(منطق‌المشرقين‌ ، 68‏‎)‎ دارد‏‎
"اولي‌‏‎ فلسفه‌‏‎" و‏‎ "طبيعي‌‏‎ حكمت‌‏‎" درباره‌‏‎ مشائيان‌‏‎ آراء‏‎ مهمترين‌‏‎
"عملي‌‏‎ حكمت‌‏‎" و‏‎ "رياضيات‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"منطق‌‏‎" از‏‎ بحث‌‏‎ و‏‎ مي‌پردازيم‌‏‎
:مي‌نمائيم‌‏‎ واگذار‏‎ آنها‏‎ خاص‌‏‎ اصطلاحات‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مكتب‏‎ اين‌‏‎
جهت‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ "جسم‌‏‎" طبيعي‌‏‎ حكمت‌‏‎ موضوع‌‏‎ كه‌‏‎ گفتيم‌‏‎ طبيعي‌ ، ‏‎ حكمت‌‏‎
طبيعي‌‏‎ حكمت‌‏‎ مباحث‌‏‎ مهمترين‌‏‎.آن‌‏‎ بر‏‎ عارض‌‏‎ دگرگونيهاي‌‏‎ و‏‎ حركت‌‏‎
و‏‎ "اربعه‌‏‎ عناصر‏‎" ‎‏‏،‏‎"زمان‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"امكان‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"حركت‌‏‎" مقولات‌‏‎ به‌‏‎
:از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ آنها‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ اختصاص‌‏‎ "سه‌گانه‌‏‎ نفوس‌‏‎"
است‌‏‎ بالقوه‌‏‎ آن‌چه‌‏‎ براي‌‏‎ اول‌‏‎ كمال‌‏‎ را‏‎ حركت‌‏‎ مشائيان‌‏‎:‎حركت‌‏‎
قوه‌‏‎ از‏‎ شي‌ء‏‎ تدريجي‌‏‎ خروج‌‏‎" از‏‎ عبارت‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ برشمرده‌اند‏‎
در‏‎ وقوع‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ را‏‎ حركت‌‏‎ آنها‏‎.‎دانسته‌اند‏‎ "فعل‌‏‎ به‌‏‎
"وضعي‌‏‎" و‏‎ "ايني‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"كيفي‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"كمي‌‏‎" قسم‌‏‎ چهار‏‎ به‌‏‎ "مقوله‌‏‎"
را‏‎ وضع‌‏‎ در‏‎ حركت‌‏‎ كه‌‏‎ نماند‏‎ ناگفته‌‏‎.نموده‌اند‏‎ تقسيم‌‏‎
لحاظ‏‎ به‌‏‎است‌‏‎ افزوده‌‏‎ ديگر‏‎ سه‌گانه‌‏‎ اقسام‌‏‎ بر‏‎ ابن‌سينا‏‎
"ارادي‌‏‎" و‏‎ "قسري‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"طبيعي‌‏‎" گونه‌‏‎ سه‌‏‎ بر‏‎ حركت‌‏‎ نيز‏‎ مبدا‏‎
.(النجاه‌ ، 108‏‎) است‌‏‎ شده‌‏‎ تقسيم‌‏‎
با‏‎ مشاء‏‎ حكماي‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ وجود‏‎ اثبات‌‏‎ و‏‎ مكان‌‏‎ تعريف‌‏‎:‎مكان‌‏‎
در‏‎ ايشان‌‏‎.‎است‌‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ ‎‏‏،‏‎"تعاقب‏‎" و‏‎ "حركت‌‏‎ در‏‎" مقوله‌‏‎ دو‏‎
حركت‌‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ برآنند‏‎ مكان‌ ، ‏‎ وجود‏‎ بر‏‎ خود‏‎ نخست‌‏‎ استدلال‌‏‎
جداشدن‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ ديگر‏‎ شي‌ء‏‎ از‏‎ شي‌ء‏‎ جداشدن‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ -‎رنگ‌‏‎ و‏‎ شكل‌‏‎ مانند‏‎ -آن‌‏‎ اعراض‌‏‎ همه‌‏‎ شي‌ء‏‎
ديگري‌‏‎ چيز‏‎ از‏‎ حركت‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ شي‌ء‏‎ بنابراين‌‏‎ نمي‌شوند ، ‏‎ جدا‏‎
حركت‌‏‎ و‏‎ سكون‌‏‎ سخن‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ به‌‏‎.‎باشد‏‎ "مكان‌‏‎" كه‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ جدا‏‎
وجود‏‎ اثبات‌‏‎ ديگر‏‎ دليل‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ واقع‌‏‎ مكان‌‏‎ در‏‎ همواره‌‏‎ جسم‌‏‎
جسم‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ جايگزيني‌‏‎ و‏‎ جسم‌‏‎ يك‌‏‎ وغياب‏‎ حضور‏‎ مشاهده‌‏‎ مكان‌ ، ‏‎
گرفته‌‏‎ قرار‏‎ جسم‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ مشاء‏‎ حكماي‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديگر‏‎
در‏‎ و‏‎ باشد‏‎ مكان‌‏‎ كه‌‏‎ دارند‏‎ اشتراك‌‏‎ امري‌‏‎ در‏‎ ديگري‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ يكي‌‏‎
عامه‌ ، ‏‎ تخيل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ مكان‌‏‎ تصور‏‎ قوت‌‏‎ و‏‎ شدن‌‏‎ واقع‌‏‎
نفس‌‏‎ به‌‏‎ قائم‌‏‎ با‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎ ناممكن‌‏‎ مكان‌‏‎ در‏‎ جز‏‎ را‏‎ شي‌ء‏‎ وجود‏‎
حكماي‌‏‎.‎مي‌داند‏‎ آن‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ منوط‏‎ را‏‎ اجسام‌‏‎ وجود‏‎ آن‌ ، ‏‎ شمردن‌‏‎
مكان‌‏‎ (‎‎‏‏1‏‎;هستند‏‎ قائل‌‏‎ زير‏‎ اوصاف‌‏‎ به‌‏‎ مكان‌‏‎ براي‌‏‎ همچنين‌‏‎ مشاء‏‎
از‏‎ خود‏‎ حركت‌‏‎ با‏‎ جسم‌‏‎ (‎‏‏2‏‎;دارد‏‎ قرار‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ جسم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎
اشتراك‌‏‎ (‎‎‏‏3‏‎;مي‌شود‏‎ جدا‏‎ كرده‌‏‎ اشغال‌‏‎ سكون‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مكاني‌‏‎
و‏‎ باطل‌‏‎ -‎مي‌نامند‏‎ "تداخل‌‏‎" را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ -مكان‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ جسم‌‏‎ دو‏‎
پذيراي‌‏‎ ديگري‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ يكي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ مكان‌‏‎ (‎‏‏4‏‎;است‌‏‎ محال‌‏‎
حكماي‌‏‎ بدين‌ترتيب ، ‏‎.‎مي‌شوند‏‎ منتقل‌‏‎ بدان‌‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ جسمهايي‌‏‎
يعني‌‏‎ ;باشد‏‎ چيزي‌‏‎ حاوي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ مكان‌‏‎ كه‌‏‎ برآنند‏‎ مشاء‏‎
از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ مكان‌‏‎ سخن‌ ، ‏‎ ديگر‏‎ به‌‏‎.‎فراگيرنده‌‏‎ و‏‎ دربردارنده‌‏‎
خارجي‌‏‎ سطح‌‏‎ با‏‎ مماس‌‏‎ كه‌‏‎ -فراگيرنده‌‏‎ يا‏‎ -حاوي‌‏‎ داخلي‌‏‎ سطح‌‏‎
.(تنبيهات‌ ، 120‏‎ و‏‎ اشارات‌‏‎) -فروشونده‌‏‎ يا‏‎ -‎محوي‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ گذرنده‌‏‎ و‏‎ ناپايدار‏‎ امري‌‏‎ زمان‌‏‎ مكان‌ ، ‏‎ برخلاف‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎
بين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ پيشين‌‏‎ لحظه‌‏‎ معدوم‌شدن‌‏‎ مستلزم‌‏‎ آن‌‏‎ لحظه‌‏‎ هر‏‎ درواقع‌‏‎
عدم‌‏‎ دو‏‎ ميان‌‏‎ بنابراين‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎ پسين‌‏‎ لحظه‌‏‎ بودن‌‏‎ رفتني‌‏‎
.دارد‏‎ قرار‏‎ -‎معدوم‌‏‎ مستقبل‌‏‎ و‏‎ معدوم‌‏‎ ماضي‌‏‎ (‎بين‌العدمين‌‏‎)
برخلاف‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانند‏‎ ي‌‏‎"كم‌متصل‌‏‎" در‏‎ را‏‎ زمان‌‏‎ مشاء ، ‏‎ حكماي‌‏‎
تجدد‏‎ در‏‎ دائم‌‏‎ و‏‎ نداشته‌‏‎ استقرار‏‎ آن‌‏‎ اجزاي‌‏‎ حجم‌ ، ‏‎ و‏‎ سطح‌‏‎ و‏‎ خط‏‎
مي‌باشد ، ‏‎ حركت‌‏‎ به‌‏‎ قائم‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ بنابراين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ سيلان‌‏‎ و‏‎
حال‌ ، ‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ ;دانست‌‏‎ حركت‌‏‎ مقدار‏‎ از‏‎ عبارت‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ بايستي‌‏‎
تنها‏‎ پيوسته‌‏‎ حركت‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ پيوسته‌‏‎ بايستي‌‏‎ حركت‌‏‎ مقدار‏‎ اين‌‏‎
زمان‌‏‎ كه‌‏‎ برمي‌آيد‏‎ جا‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ مستدير‏‎ حركت‌‏‎ در‏‎
دليل‌‏‎ به‌‏‎ همچنين‌‏‎ ;مستدير‏‎ حركت‌‏‎ مقدار‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎
سريعترين‌‏‎ مقدار‏‎ بايد‏‎ زمان‌‏‎ شگرف‌ ، ‏‎ سرعتي‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ تجديدشدن‌‏‎
حركت‌‏‎" حركات‌‏‎ سريعترين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانيم‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ حركات‌‏‎
از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ زمان‌‏‎" بدين‌لحاظ‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎ "فلك‌الافلاك‌‏‎
.(تنبيهات‌ ، 119‏‎ و‏‎ اشارات‌‏‎) "فلك‌الافلاك‌‏‎ مستدير‏‎ حركت‌‏‎ مقدار‏‎
"بسيط‏‎" گونه‌‏‎ دو‏‎ بر‏‎ را‏‎ اجسام‌‏‎ مشاء‏‎ حكماي‌‏‎ چهارگانه‌ ، ‏‎ عناصر‏‎
همه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ بسيط‏‎ جسم‌‏‎ آنها ، ‏‎ نظر‏‎ در‏‎.‎مي‌دانند‏‎ "مركب‏‎" و‏‎
به‌‏‎ است‌‏‎ منحصر‏‎ جسم‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ يكسان‌‏‎ و‏‎ متشابه‌‏‎ آن‌‏‎ اجزاي‌‏‎
با‏‎ ;آتش‌‏‎ و‏‎ هوا‏‎ و‏‎ آب‏‎ و‏‎ خاك‌‏‎ چهارگانه‌‏‎ عناصر‏‎ و‏‎ افلاك‌‏‎ جرم‌‏‎
اما‏‎ فسادند ، ‏‎ و‏‎ كون‌‏‎ پذيراي‌‏‎ چهارگانه‌‏‎ عناصر‏‎ كه‌‏‎ تفاوت‌‏‎ اين‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ جسمي‌‏‎ نيز‏‎ مركب‏‎ جسم‌‏‎.‎نمي‌پذيرند‏‎ فساد ، ‏‎ و‏‎ كون‌‏‎ افلاك‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ حيوان‌‏‎ و‏‎ نبات‌‏‎ مانند‏‎ يافته‌ ، ‏‎ تشكيل‌‏‎ ناهمسان‌‏‎ اجزاي‌‏‎ از‏‎
شكلي‌‏‎ بسيط‏‎ عناصر‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎.‎يافته‌اند‏‎ تشكيل‌‏‎ بسيط‏‎ عناصر‏‎
عالم‌ ، ‏‎ مركز‏‎ در‏‎:‎كه‌‏‎ است‌‏‎ بدين‌ترتيب‏‎ آنها‏‎ وضع‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ كروي‌‏‎
محيط‏‎ كره‌‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ آب‏‎ آن‌‏‎ اطراف‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كره‌‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ خاك‌‏‎
بيرون‌‏‎ آب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مسكوني‌‏‎ ربع‌‏‎ قسمت‌‏‎ آن‌‏‎ جز‏‎ البته‌‏‎ -است‌‏‎
در‏‎ واقع‌‏‎ هستند‏‎ كره‌اي‌‏‎ هم‌‏‎ روي‌‏‎ بر‏‎ آب‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎.‎-‎مي‌باشد‏‎
افلاك‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ ساكن‌‏‎ و‏‎ نداشته‌‏‎ تكيه‌‏‎ چيزي‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ عالم‌‏‎ مركز‏‎
آب‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎ كروي‌بودن‌‏‎ دلايل‌‏‎ ازجمله‌‏‎ ;مي‌گردند‏‎ آن‌‏‎ گرد‏‎ بر‏‎
دور‏‎ بسيار‏‎ فاصله‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ است‌‏‎ كشتي‌‏‎ دكل‌‏‎ ظهور‏‎ نيز‏‎
آب‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎ اطراف‌‏‎.است‌‏‎ پنهان‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ تنه‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ ظاهر‏‎
هوا ، ‏‎ كره‌‏‎ از‏‎ فراتر‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ احاطه‌‏‎ هوا‏‎ كره‌‏‎ با‏‎ سو‏‎ هر‏‎ از‏‎ نيز‏‎
از‏‎ سبكتر‏‎ و‏‎ بي‌رنگ‌‏‎ و‏‎ شفاف‌‏‎ است‌‏‎ جسمي‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ قرار‏‎ آتش‌‏‎ كره‌‏‎
آن‌ ، ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ احاطه‌‏‎ آتش‌‏‎ كره‌‏‎ بر‏‎ قمر‏‎ فلك‌‏‎هوا‏‎
مريخ‌ ، ‏‎ خورشيد ، ‏‎ زهره‌ ، ‏‎ عطارد ، ‏‎:‎ديگر‏‎ سيارات‌‏‎ فلكهاي‌‏‎ به‌ترتيب‏‎
هفتگانه‌ ، ‏‎ افلاك‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بالاتر‏‎.‎دارند‏‎ قرار‏‎ زحل‌‏‎ مشتري‌ ، ‏‎
بر‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ نصب‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ ستارگان‌‏‎ بقيه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ "ثوابت‌‏‎ فلك‌‏‎"
بدينسان‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ افلاك‌‏‎ همه‌‏‎ بر‏‎ محيط‏‎ اطلس‌ ، ‏‎ فلك‌‏‎ فلك‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ فراز‏‎
از‏‎ مادي‌‏‎ عالم‌‏‎ مشائيان‌ ، ‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ درمي‌يابيم‌‏‎
طبقه‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ طبقه‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ يافته‌‏‎ تشكيل‌‏‎ تودرتو‏‎ لايه‌هايي‌‏‎
و‏‎ متصل‌‏‎ اجسام‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ وجود‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ محيط‏‎ داخلي‌‏‎
جدا‏‎ يكديگر‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ خالي‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ يكپارچه‌‏‎
چه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ وجود‏‎ "خلاء‏‎" كه‌‏‎ مي‌گيريم‌‏‎ نتيجه‌‏‎ نمي‌كند ، ‏‎
.توپر‏‎ و‏‎ "ملاء‏‎" است‌‏‎ جهاني‌‏‎ هست‌ ، ‏‎
بساطت‌‏‎ حالت‌‏‎ به‌‏‎ چهارگانه‌‏‎ عناصر‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ زنده‌ ، ‏‎ اجسام‌‏‎
موجود‏‎ نوع‌‏‎ چهار‏‎ آنها ، ‏‎ آميزش‌‏‎ از‏‎ مي‌آميزند ، ‏‎ درهم‌‏‎ و‏‎ نمانده‌‏‎
و‏‎ نمك‌‏‎ مانند‏‎ معدنياتي‌‏‎ آميزش‌ ، ‏‎ نخستين‌‏‎ محصول‌‏‎ مي‌آيد‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ بهتر‏‎ تركيب‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ دوم‌ ، ‏‎ نوع‌‏‎ آميزش‌‏‎ در‏‎ ;است‌‏‎.‎.‎و‏‎ ياقوت‌‏‎
نبات‌‏‎ قالب‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ نباتي‌‏‎ نفس‌‏‎ قبول‌‏‎ مستعد‏‎ جسم‌‏‎ شايسته‌تر ، ‏‎
و‏‎ اعتدال‌‏‎ به‌‏‎ تركيب‏‎ اين‌‏‎ بيشتر‏‎ شدن‌‏‎ نزديك‌‏‎ با‏‎ و‏‎ درمي‌آيد‏‎
برخوردار‏‎ حركت‌‏‎ و‏‎ حس‌‏‎ داشتن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ حاصل‌‏‎ كمال‌ ، حيوان‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ شايسته‌تر‏‎ با‏‎ درنهايت‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ تفوق‌‏‎ نبات‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎
ناطقه‌‏‎ نفس‌‏‎ از‏‎ موجود‏‎ شده‌ ، ‏‎ ياد‏‎ تركيب‏‎ شدن‌‏‎ نزديكتر‏‎ كمال‌‏‎
و‏‎ "معدنيات‌‏‎" مشاء‏‎ حكماي‌‏‎.‎مي‌گردد‏‎ برخوردار‏‎ انساني‌‏‎
فرزندهاي‌‏‎)‎ "ثلاثه‌‏‎ مواليد‏‎" را‏‎ "حيوانات‌‏‎" و‏‎ "نباتات‌‏‎"
در‏‎ (‎فلكيات‌‏‎)‎ "علوي‌‏‎ آباء‏‎" تاثير‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌نامند‏‎ (سه‌گانه‌‏‎
.مي‌شوند‏‎ زاده‌‏‎ (‎چهارگانه‌‏‎ عناصر‏‎)‎ "سفلي‌‏‎ امهات‌‏‎"
و‏‎ "منميه‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"غاذيه‌‏‎" قوه‌‏‎ سه‌‏‎ از‏‎ نفس‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ نباتي‌ ، ‏‎ نفس‌‏‎
صورت‌‏‎ تغيير‏‎ ‎‏‏،‏‎"غاذيه‌‏‎ قوه‌‏‎" وظيفه‌‏‎.‎است‌‏‎ برخوردار‏‎ "مولده‌‏‎"
شكلي‌‏‎ به‌‏‎ نهادنشان‌‏‎ منميه‌‏‎ قوه‌‏‎ دراختيار‏‎ براي‌‏‎ شايسته‌ ، ‏‎ مواد‏‎
قوه‌‏‎ (‎از1‏‎ عبارتند‏‎ قوه‌‏‎ اين‌‏‎ خدمت‌‏‎ در‏‎ قواي‌‏‎.است‌‏‎ جسم‌‏‎ همسان‌‏‎
(‎‏‏2‏‎;زنده‌‏‎ موجود‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ مناسب‏‎ مواد‏‎ كشاندن‌‏‎ براي‌‏‎ جاذبه‌ ، ‏‎
غذايي‌‏‎ مواد‏‎ نگاه‌داشتن‌‏‎ براي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎نگهدارنده‌‏‎ قوه‌‏‎) ماسكه‌‏‎ قوه‌‏‎
براي‌‏‎ هاضمه‌ ، ‏‎ قوه‌‏‎ (‎‏‏3‏‎;آنها‏‎ روي‌‏‎ هاضمه‌‏‎ قوه‌‏‎ عمل‌‏‎ جهت‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ تحليل‌رفته‌‏‎ مواد‏‎ جبران‌‏‎ جهت‌‏‎ مناسب‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ غذا‏‎ تبديل‌‏‎
مواد‏‎ دفع‌‏‎ براي‌‏‎ دافعه‌ ، ‏‎ قوه‌‏‎ (‎‎‏‏4‏‎;نمو‏‎ و‏‎ رشد‏‎ امكان‌‏‎ ايجاد‏‎
پراكندن‌‏‎ نيز‏‎ "منميه‌‏‎ قوه‌‏‎" وظيفه‌‏‎.‎خارج‌‏‎ به‌‏‎ زيانبخش‌‏‎ و‏‎ زائد‏‎
تمام‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ نباتي‌‏‎ جسم‌‏‎ همسان‌‏‎ و‏‎ يافته‌‏‎ شكل‌‏‎ تغيير‏‎ ماده‌‏‎
آن‌‏‎ حجم‌‏‎ افزايش‌‏‎ و‏‎ نمو‏‎ و‏‎ رشد‏‎ ايجاد‏‎ جهت‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ نبات‌‏‎ پيكره‌‏‎
جهت‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ نبات‌‏‎ در‏‎ تخم‌‏‎ پروراندن‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"مولده‌‏‎ قوه‌‏‎" وظيفه‌‏‎ و‏‎
قوه‌‏‎ عمل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ذكر‏‎ به‌‏‎ لازم‌‏‎.افراد‏‎ تكثير‏‎ و‏‎ نوع‌‏‎ بقاي‌‏‎
پس‌‏‎ منميه‌‏‎ قوه‌‏‎ اما‏‎ دارد ، ‏‎ ادامه‌‏‎ نبات‌‏‎ عمر‏‎ سرتاسر‏‎ در‏‎ غاذيه‌‏‎
بازمي‌ايستد‏‎ عمل‌‏‎ از‏‎ رشد‏‎ و‏‎ كمال‌‏‎ سرحد‏‎ به‌‏‎ نبات‌‏‎ رسيدن‌‏‎ از‏‎
.(تنبيهات‌ ، 226‏‎ و‏‎ اشارات‌‏‎)
وا‏‎ حركت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ حيوان‌‏‎ كه‌‏‎ -"محركه‌‏‎" قوه‌‏‎ دو‏‎ از‏‎ حيواني‌ ، ‏‎ نفس‌‏‎
برخوردار‏‎ -‎است‌‏‎ ادراك‌‏‎ كارش‌‏‎ كه‌‏‎ -"مدركه‌‏‎" و‏‎ -‎مي‌دارد‏‎
كه‌‏‎ معني‌‏‎ بدين‌‏‎ ;است‌‏‎ يكديگر‏‎ مكمل‌‏‎ قوه‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ عمل‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎
از‏‎ اجتناب‏‎ به‌‏‎ احتياج‌‏‎ يا‏‎ چيزي‌ ، ‏‎ به‌‏‎ يافتن‌‏‎ احتياج‌‏‎ با‏‎ حيوان‌‏‎
را‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ مشائيان‌ ، ‏‎درمي‌آيد‏‎ جنبش‌‏‎ به‌‏‎ ادراك‌ ، ‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ چيزي‌‏‎
موجب‏‎ را‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ "شهوت‌‏‎" مي‌شود‏‎ چيزي‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ شتافتن‌‏‎ موجب‏‎
.ناميده‌اند‏‎ "غضب‏‎" مي‌شود‏‎ جدال‌‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎ يا‏‎ اجتناب ، ‏‎ و‏‎ گريز‏‎
ضعف‌‏‎ و‏‎ كراهت‌‏‎ و‏‎ بي‌ميلي‌‏‎ موجب‏‎ شهوي‌‏‎ قوه‌‏‎ ضعف‌‏‎ آنها‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
"غضب‏‎" و‏‎ "شهوت‌‏‎" ;است‌‏‎ بيم‌‏‎ و‏‎ ترس‌‏‎ موجب‏‎ غضبي‌‏‎ قوه‌‏‎
اندامها‏‎ آوردن‌‏‎ در‏‎ حركت‌‏‎ به‌‏‎ براي‌‏‎ محركه‌‏‎ قوه‌‏‎ برانگيزاننده‌‏‎
نيز‏‎ را‏‎ مدركه‌‏‎ قوه‌‏‎ مشائيان‌ ، ‏‎ حيوانند ، ‏‎ تكاپوي‌‏‎ موجب‏‎ و‏‎ هستند‏‎
ادراكات‌‏‎" و‏‎ -پنجگانه‌‏‎ حواس‌‏‎ يا‏‎ -"ظاهري‌‏‎ ادراكات‌‏‎" قسم‌‏‎ دو‏‎ بر‏‎
.(تنبيهات‌ ، 229‏‎ و‏‎ اشارات‌‏‎)تقسيم‌مي‌كنند‏‎ -‎تخيل‌‏‎ مانند‏‎ -‎"باطني‌‏‎
حيواني‌‏‎ و‏‎ نباتي‌‏‎ نفس‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ كه‌‏‎ انساني‌ ، ‏‎ نفس‌‏‎
دو‏‎ از‏‎ برخوردار‏‎ و‏‎ -‎"عاقله‌‏‎ نفس‌‏‎" يا‏‎ -‎"ناطقه‌‏‎ نفس‌‏‎" به‌علاوه‌‏‎
ناميده‌‏‎ "عقل‌‏‎" اسم‌‏‎ اشتراك‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ "عالمه‌‏‎" و‏‎ "عامله‌‏‎" قوه‌‏‎
قوه‌‏‎".‎مي‌شوند‏‎ خوانده‌‏‎ "نظري‌‏‎ عقل‌‏‎" و‏‎ "عملي‌‏‎ عقل‌‏‎" و‏‎ شده‌‏‎
تا‏‎ مي‌آورد‏‎ در‏‎ حركت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آدمي‌‏‎ تن‌‏‎ رويت‌ ، ‏‎ روي‌‏‎ از‏‎ "عامله‌‏‎
با‏‎ قوه‌‏‎ اين‌‏‎ ارتباط‏‎ از‏‎ و‏‎ رساند‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خاصي‌‏‎ كارهاي‌‏‎
در‏‎ خنده‌‏‎ و‏‎ آزرم‌‏‎ مانند‏‎ حالاتي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ "غضب‏‎" و‏‎ "شهوت‌‏‎"
تخيل‌‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ و‏‎ انسانند‏‎ مختص‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌آورد‏‎ پديد‏‎ انسان‌‏‎
عامله‌ ، ‏‎ قوه‌‏‎.مي‌دهد‏‎ نتيجه‌‏‎ را‏‎ صناعات‌‏‎ و‏‎ فنون‌‏‎ تدبير‏‎ توهم‌ ، ‏‎ و‏‎
عالمه‌‏‎ قوه‌‏‎ دراختيار‏‎ خود‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ خود‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎ بدن‌‏‎
صور‏‎ پذيراي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قوه‌اي‌‏‎ نيز‏‎ "عالمه‌‏‎ قوه‌‏‎":‎است‌‏‎
خود ، ‏‎ صور ، ‏‎ آن‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ صورت‌‏‎ بدين‌‏‎ ;گردد‏‎ ماده‌‏‎ از‏‎ مجرد‏‎ كلي‌‏‎
راه‌‏‎ از‏‎ نبودن‌ ، ‏‎ مجرد‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ هيچ‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ باشند‏‎ مجرد‏‎
مجرد‏‎ مادي‌‏‎ وابستگي‌هاي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎مجردسازي‌‏‎ )‎ تجريد‏‎
مي‌ورزند‏‎ اصرار‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ همچنين‌ ، ‏‎ مشائيان‌ ، ‏‎.‎مي‌نمايد‏‎
خود ، ‏‎ كه‌‏‎ ماده‌‏‎ از‏‎ مفارق‌‏‎ و‏‎ مجرد‏‎ است‌‏‎ جوهري‌‏‎ "ناطقه‌‏‎ نفس‌‏‎" كه‌‏‎
وابسته‌‏‎ و‏‎ قائم‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ جسم‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ معقولات‌‏‎ محل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ عاقل‌‏‎
.آن‌‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.