شماره‌ 2072‏‎ ‎‏‏،‏‎8 Mar 2000 اسفند 1378 ، ‏‎ چهارشنبه‌ 18‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
ايران‌‏‎ سياسي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ استبداد‏‎ هاي‌‏‎ ريشه‌‏‎


گوشبر‏‎ فرهاد‏‎
اشاره‌‏‎
سياسي‌‏‎ نظام‌‏‎ از‏‎ فشرده‌اي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ شناساندن‌‏‎ زير‏‎ مقاله‌‏‎ هدف‌‏‎
در‏‎ آن‌‏‎ بازتوليد‏‎ عوامل‌‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ عوامل‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ گذشته‌‏‎
اينكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ زندگي‌‏‎ مختلف‌‏‎ شئون‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ تاثير‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ پهنه‌‏‎
-دولت‌‏‎ بين‌‏‎ عميقي‌‏‎ شكاف‌‏‎ همواره‌‏‎ تا‏‎ شده‌بود‏‎ باعث‌‏‎ مسائلي‌‏‎ چه‌‏‎
سياسي‌‏‎ استبداد‏‎ با‏‎ ايران‌زمين‌‏‎ تاريخ‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ حاكم‌‏‎ ملت‌‏‎
بازخواني‌‏‎ است‌ضرورت‌‏‎ بررسي‌‏‎ مورد‏‎ موارد‏‎ از‏‎ شود‏‎ همراه‌‏‎
غير‏‎ ساخت‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ اهميت‌‏‎ رو‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ گذشته‌‏‎ تاريخ‌‏‎
در‏‎ خود‏‎ گذشته‌‏‎ فردگرايي‌‏‎ روحيه‌‏‎ و‏‎ ستيز‏‎ رقابت‌‏‎ و‏‎ مشاركتي‌‏‎
آن‌‏‎ اصلاح‌‏‎ صدد‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌بريم‌‏‎ پي‌‏‎ تاريخي‌‏‎ تحليل‌‏‎ آينه‌‏‎
.آمد‏‎ برخواهيم‌‏‎
انديشه‌‏‎ گروه‌‏‎
گفت‌‏‎ قباد‏‎ با‏‎ پيرزني‌‏‎ شكار‏‎ روز‏‎
نيست‌‏‎ آه‌‏‎ دود‏‎ جز‏‎ تو ، ‏‎ فساد‏‎ آتش‌‏‎ كاز‏‎
شكار‏‎ ره‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ كلبه‌‏‎ به‌‏‎ بيا‏‎ روزي‌‏‎
نيست‌‏‎ گناه‌‏‎ گوشه‌نشينان‌‏‎ حال‌‏‎ تحقيق‌‏‎
ببين‌‏‎ ما‏‎ بي‌نان‌‏‎ سفره‌‏‎ چاشت‌‏‎ هنگام‌‏‎
نيست‌‏‎ رفاه‌‏‎ از‏‎ نشان‌‏‎ و‏‎ نام‌‏‎ كه‌‏‎ بنگري‌‏‎ تا‏‎
نداد‏‎ پس‌‏‎ گاو‏‎ شبان‌‏‎ و‏‎ برد‏‎ لحاف‌‏‎ دزدم‌‏‎
نيست‌‏‎ پناه‌‏‎ و‏‎ امان‌‏‎ تو‏‎ كشور‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎
شد‏‎ خشك‌‏‎ امسال‌‏‎ بندم‌‏‎ كدو‏‎ تشنگي‌‏‎ از‏‎
نيست‌‏‎ چاه‌‏‎ به‌‏‎ آبي‌‏‎ و‏‎ بردي‌‏‎ قنات‌‏‎ آب‏‎
دهي‌‏‎ و‏‎ مسكن‌‏‎ هر‏‎ تو ، ‏‎ ظلم‌‏‎ ز‏‎ شد‏‎ ويرانه‌‏‎
نيست‌‏‎ پادشاه‌‏‎ كسي‌ ، ‏‎ تو‏‎ چون‌‏‎ است‌‏‎ يغماگر‏‎
هيچكس‌‏‎ مزد ، ‏‎ ندهد‏‎ را‏‎ خفته‌‏‎ مزدور‏‎
نيست‌‏‎ خوابگاه‌‏‎ جهان‌ ، ‏‎ است‌‏‎ همت‌‏‎ ميدان‌‏‎
مي‌كنيم‌‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ جهان‌ ، ‏‎ ماست‌‏‎ عمر‏‎ تقويم‌‏‎
نيست‌‏‎ ماه‌‏‎ و‏‎ سال‌‏‎ كهن‌‏‎ دفتر‏‎ ز‏‎ بيرون‌‏‎
سطوح‌‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ خودكامه‌‏‎ قدرت‌‏‎ انحصار‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ استبداد‏‎
مي‌شود ، ‏‎ ناشي‌‏‎ فرد‏‎ يك‌‏‎ فقطاز‏‎ مشروعيتش‌‏‎ كه‌‏‎ عمومي‌‏‎ زندگي‌‏‎
رومي‌‏‎-‎يوناني‌‏‎ اصطلاحات‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ ايراني‌‏‎ شرقي‌‏‎ استبداد‏‎
باقي‌‏‎ نيز‏‎ غربي‌‏‎ نوين‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ديكتاتوري‌‏‎ يا‏‎ جباريت‌‏‎
و‏‎ سنت‌‏‎ كه‌‏‎ نبود‏‎ نظامي‌‏‎ اين‌‏‎ نبود ، ‏‎ مي‌رود‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مانده‌‏‎
در‏‎ شركت‌‏‎ با‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ آزادي‌‏‎ قانون‌ ، ‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ و‏‎ آداب‏‎
قابل‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎ محدود‏‎ به‌گونه‌اي‌‏‎ را‏‎ اجتماعي‌‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎
.بود‏‎ بي‌قانوني‌‏‎ بود‏‎ آنچه‌‏‎.‎باشد‏‎ بي‌تغيير‏‎ حتي‌‏‎ پيش‌بيني‌‏‎
تغيير‏‎ لحظه‌‏‎ هر‏‎ مي‌توانست‌‏‎ كه‌‏‎ شاه‌‏‎ راي‌‏‎ از‏‎ بود‏‎ عبارت‌‏‎ قانون‌‏‎
برابر‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎ همه‌‏‎.‎است‌‏‎ همين‌‏‎ نيز‏‎ استبداد‏‎ دقيق‌‏‎ معني‌‏‎ كند ، ‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ نظام‌الملك‌‏‎ خواجه‌‏‎ آنچنانكه‌‏‎.‎بودند‏‎ بي‌دفاع‌‏‎ قدرت‌‏‎
ما ، ‏‎ بود ، رعيت‌‏‎ گفته‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ نقل‌‏‎ را‏‎ بهرام‌گور‏‎ سخن‌‏‎ باب‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سياسي‌‏‎ نظام‌‏‎ يك‌‏‎ ديكتاتوري‌‏‎ اما‏‎.‎بود‏‎ ما‏‎ رمه‌‏‎
نه‌‏‎ است‌‏‎ طبقات‌‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ نه‌‏‎ استبداد‏‎ است‌ ، ‏‎ متكي‌‏‎ حاكم‌‏‎ طبقات‌‏‎
در‏‎ غرب‏‎ و‏‎ شرق‌‏‎ سياسي‌‏‎ نظام‌‏‎ تفاوت‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ قانون‌‏‎ به‌‏‎ محدود‏‎
‎‏‏،‏‎ آمد‏‎ بوجود‏‎ چرا‏‎ استبداد‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎ گذشته‌‏‎
چرا‏‎ و‏‎ بود‏‎ صورت‌‏‎ چه‌‏‎ به‌‏‎ سياسي‌‏‎ نظام‌‏‎ چنين‌‏‎ براي‌‏‎ لازم‌‏‎ بسترهاي‌‏‎
دارد؟‏‎ ما‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ طولاني‌‏‎ عمر‏‎ چنين‌‏‎
تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ مردم‌‏‎ چرا‏‎ نيستند ، ‏‎ مشاركت‌جو‏‎ ما‏‎ مردم‌‏‎ چرا‏‎
مردم‌‏‎ چرا‏‎ داشته‌اند؟‏‎ دولت‌‏‎ و‏‎ حكومت‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ خصمانه‌‏‎ ديدي‌‏‎
و‏‎ درون‌گرا‏‎ به‌نوعي‌‏‎ ما‏‎ آموزش‌‏‎ ما ، ‏‎ معماري‌‏‎ ما ، ‏‎ ‎‏‏، هنر‏‎ ما‏‎
است‌؟‏‎ فردگرا‏‎
ركن‌‏‎ داراي‌ 3‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ اقتصادي‌‏‎ -‎اجتماعي‌‏‎ ساخت‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎
بوده‌اند‏‎ ويژگي‌هايي‌‏‎ و‏‎ تفاوتها‏‎ داراي‌‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ اصلي‌‏‎
در‏‎ شهرنشين‌ ، ‏‎ ده‌نشين‌ ، ‏‎ ايل‌نشين‌ ، ‏‎:از‏‎ عبارت‌‏‎ ركن‌‏‎ سه‌‏‎ اين‌‏‎
روستاهاي‌‏‎ داراي‌‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ ركن‌‏‎ سه‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ بياني‌‏‎
كم‌ ، ‏‎ جمعيت‌‏‎ داراي‌‏‎ "عمدتا‏‎ كه‌‏‎ بوده‌اند‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ دور‏‎ و‏‎ پراكنده‌‏‎
كوچك‌ ، ‏‎ بوده‌ ، ‏‎ كشاورزي‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎ معيشت‌‏‎ كه‌‏‎ روستاها‏‎ اين‌‏‎
پراكنده‌‏‎ صحرا‏‎ چند‏‎ در‏‎ روستايي‌‏‎ زمين‌هاي‌‏‎ و‏‎ ناتوان‌‏‎ و‏‎ عده‌‏‎ كم‌‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎
حيات‌‏‎.‎است‌‏‎ توليد‏‎ امور‏‎ راس‌‏‎ در‏‎ آبياري‌‏‎ روستايي‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎
منطقي‌‏‎ نظام‌‏‎ يك‌‏‎ داشتن‌‏‎ بدون‌‏‎ ما‏‎ دهقاني‌‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ روستايي‌‏‎
آبياري‌‏‎ امور‏‎ در‏‎.‎دهد‏‎ ادامه‌‏‎ خود‏‎ حيات‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ آبياري‌‏‎
در‏‎ داشته‌اند ، ‏‎ همكاري‌‏‎ سخت‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ روستاييان‌‏‎ قديم‌‏‎ از‏‎ حتي‌‏‎
امر‏‎ در‏‎ دولتي‌‏‎ دستگاه‌‏‎ مداخله‌‏‎ كهن‌‏‎ روزگاران‌‏‎ از‏‎ زراعي‌‏‎ مناطق‌‏‎
يا‏‎ دولت‌ها‏‎ از‏‎ سخن‌‏‎ اينكه‌‏‎ كما‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ آبياري‌‏‎
و‏‎ زراعي‌‏‎ توليد‏‎ ضعف‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ در‏‎ مي‌شود‏‎ آبي‌‏‎ ديوان‌هاي‌‏‎
زيادي‌‏‎ اثرات‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ ناموافق‌‏‎ امور‏‎ ساير‏‎ و‏‎ آبياري‌‏‎ دشواري‌‏‎
ساخت‌‏‎ در‏‎ داشته‌ ، ‏‎ روستا‏‎ جامعه‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ اقتصادي‌‏‎ ساخت‌‏‎ بر‏‎
همه‌‏‎ از‏‎ آن‌‏‎ مبادله‌‏‎ و‏‎ توليدزراعي‌‏‎ و‏‎ آب‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎ اقتصادي‌‏‎
خود‏‎ نيازهاي‌‏‎ رفع‌‏‎ براي‌‏‎ تلاش‌‏‎ در‏‎ روستاييان‌‏‎ مي‌باشد ، ‏‎ مهمتر‏‎
پديد‏‎ را‏‎ قنات‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ آبياري‌ ، ‏‎ دشواري‌هاي‌‏‎ حل‌‏‎ مانند‏‎
خاصي‌‏‎ اقتصادي‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ روستايي‌‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ آورده‌اند ، ‏‎
دارد ، ‏‎ ارتباط‏‎ كشاورزي‌‏‎ توليد‏‎ با‏‎ فضا‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ زندگي‌‏‎
با‏‎ مالكانه‌ ، ‏‎ بهره‌‏‎ دادن‌‏‎ براي‌‏‎ مالك‌‏‎ با‏‎ رابطه‌‏‎ در‏‎ فضا‏‎ اين‌‏‎
مشخص‌‏‎ ماليات‌‏‎ دادن‌‏‎ براي‌‏‎ دولت‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مبادله‌‏‎ براي‌‏‎ بازار‏‎
شهرنشينان‌‏‎ با‏‎ روستاييان‌‏‎ ديرباز‏‎ از‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مي‌شود ، ‏‎
روابط‏‎ اين‌‏‎ اول‌‏‎ وهله‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داشته‌اند‏‎ متقابل‌‏‎ ارتباط‏‎
تغذيه‌ ، ‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ اقتصادي‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ روستاييان‌‏‎ توليد‏‎ مازاد‏‎ مي‌كرد‏‎ ناگزير‏‎ را‏‎ شهرنشينان‌‏‎
مي‌گرفت‌ ، ‏‎ صورت‌‏‎ ناآرام‌‏‎ اوقات‌‏‎ گاهي‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ آورند ، ‏‎ دست‌‏‎
از‏‎ قسمتي‌‏‎ اضطراري‌‏‎ حالت‌هاي‌‏‎ در‏‎ چادرنشين‌‏‎ مردم‌‏‎ به‌خصوص‌‏‎
.مي‌آوردند‏‎ بيرون‌‏‎ روستاييان‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ همه‌‏‎ گاه‌‏‎ و‏‎ توليد‏‎
مالكان‌‏‎ مي‌شد‏‎ مملكت‌برقرار‏‎ در‏‎ آرامش‌‏‎ كه‌‏‎ دوران‌هايي‌‏‎ در‏‎
كار‏‎ اما‏‎ مي‌آوردند ، ‏‎ شهرها‏‎ به‌‏‎ مبادله‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ توليد‏‎ مازاد‏‎
غيرقانوني‌‏‎ يا‏‎ قانوني‌‏‎ نامعقول‌ ، ‏‎ يا‏‎ معقول‌‏‎ غارت‌‏‎ همواره‌‏‎ شهري‌‏‎
است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ مداومت‌‏‎ قرن‌ها‏‎ تاراج‌‏‎ اين‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ روستاها‏‎
ايران‌‏‎ در‏‎ تاريخي‌‏‎ مختلف‌‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ در‏‎ توليدي‌‏‎ روابط‏‎
ايران‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ دوره‌اي‌‏‎ آغاز‏‎ است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ متفاوت‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎
برقرار‏‎ توليدي‌‏‎ روابط‏‎ بهره‌برداران‌‏‎ با‏‎ توليدكنندگان‌‏‎ بين‌‏‎
دستگاه‌‏‎ ساساني‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ "ظاهرا‏‎ نيست‌ ، ‏‎ روشن‌‏‎ و‏‎ معين‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎
مي‌گرفت‌‏‎ سهم‌‏‎ محصول‌‏‎ از‏‎ (‎خراج‌‏‎)ارضي‌‏‎ ماليات‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ دولتي‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ نشده‌‏‎ متمايز‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ مالكانه‌‏‎ بهره‌‏‎ و‏‎ خراج‌‏‎ و‏‎
ديگر‏‎ سوي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ دولتي‌‏‎ دستگاه‌‏‎ سو‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ توليدي‌‏‎ روابط‏‎
پايه‌هاي‌‏‎ بر‏‎ خراج‌‏‎ دوره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎داشتند‏‎ قرار‏‎ روستاييان‌‏‎
.داشت‌‏‎ قرار‏‎ روستاييان‌‏‎ از‏‎ سخت‌‏‎ بهره‌كشي‌‏‎
شبان‌ ، ‏‎ و‏‎ دهقان‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ايران‌‏‎ تاريخ‌‏‎ عشايري‌ ، ‏‎ جامعه‌‏‎ اما‏‎
"عمدتا‏‎ آنها‏‎ معيشت‌‏‎ شيوه‌‏‎ كه‌‏‎ عشاير‏‎ است‌ ، ‏‎ ايل‌گردان‌‏‎ و‏‎ دهبان‌‏‎
.است‌‏‎ مرتع‌‏‎ و‏‎ دام‌‏‎ آنها‏‎ معيشت‌‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ منابع‌‏‎ است‌‏‎ دامداري‌‏‎
تا‏‎ چادرنشين‌‏‎ توليد‏‎ شيوه‌‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ بقاي‌‏‎ و‏‎ دوام‌‏‎ و‏‎ ايلي‌‏‎ نظام‌‏‎
بايد‏‎ كلي‌‏‎ به‌طور‏‎است‌‏‎ شده‌‏‎ حفظ‏‎ معيني‌‏‎ به‌صورت‌‏‎ مديدي‌‏‎ مدت‌‏‎
است‌‏‎ آن‌‏‎ ما‏‎ جامعه‌‏‎ تاريخي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ رشد‏‎ مختصات‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ گفت‌‏‎
خالص‌‏‎ به‌شكل‌‏‎ هرگز‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ اجتماعي‌‏‎ فرماسيون‌‏‎ صورت‌بندي‌‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ صحرانشينان‌‏‎ ميان‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ اقتصادي‌‏‎ تضاد‏‎ است‌ ، ‏‎ نبوده‌‏‎
است‌‏‎ ايران‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ادوار‏‎ غالب‏‎ مشخصه‌‏‎ وجه‌‏‎ كه‌‏‎ صناعت‌‏‎ و‏‎ زراعت‌‏‎
داشته‌‏‎ نامطلوب‏‎ انعكاس‌‏‎ شهرنشينان‌‏‎ و‏‎ روستائيان‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ در‏‎
قبيله‌اي‌‏‎ سازمان‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ مسلح‌‏‎ "غالبا‏‎ صحرانشينان‌‏‎است‌‏‎
غارت‌‏‎ از‏‎ مي‌آمد‏‎ به‌دست‌‏‎ فرصت‌‏‎ چنانكه‌‏‎ مي‌گرفتند‏‎ نيرو‏‎
بي‌دفاع‌‏‎ و‏‎ بي‌سلاح‌‏‎ و‏‎ سازمان‌‏‎ فاقد‏‎ روستانشينان‌‏‎
ساخت‌‏‎ و‏‎ مراتب‏‎ داراي‌سلسله‌‏‎ عشاير‏‎ اين‌‏‎.رويگردان‌نبودند‏‎
از‏‎ عشاير‏‎ و‏‎ ايلات‌‏‎.‎منظم‌بوده‌اند‏‎ بسيار‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎
و‏‎ بوده‌‏‎ خودكفا‏‎ و‏‎ همبسته‌‏‎ جماعت‌‏‎ داخلي‌‏‎ قدرت‌‏‎ سازمان‌‏‎ نظر‏‎
.مي‌رفتند‏‎ به‌شمار‏‎ جداگانه‌اي‌‏‎ نظامي‌‏‎ واحدهاي‌‏‎ همچنين‌‏‎
و‏‎ منازعه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ بيستم‌‏‎ قرن‌‏‎ تا‏‎ ايران‌‏‎ سياسي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ درواقع‌‏‎
و‏‎ ايلات‌‏‎ روءساي‌‏‎ بود ، ‏‎ مسلح‌‏‎ و‏‎ خودمختار‏‎ قبايل‌‏‎ و‏‎ عشاير‏‎ كشمكش‌‏‎
با‏‎ نزديكي‌‏‎ رابطه‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎ تيولداران‌‏‎ طبقه‌‏‎ از‏‎ جزيي‌‏‎ عشاير‏‎
سياسي‌ ، ‏‎ اداري‌ ، ‏‎ واحد‏‎ ايلي‌‏‎ هر‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ داشتند ، ‏‎ مركزي‌‏‎ دولت‌‏‎
قدرت‌‏‎ ضعف‌‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ جداگانه‌اي‌‏‎ قومي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎
دولت‌‏‎ از‏‎ استقلال‌‏‎ از‏‎ بالايي‌‏‎ درجه‌‏‎ به‌‏‎ ايل‌نشين‌‏‎ مناطق‌‏‎ مركزي‌‏‎
در‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ ايل‌‏‎ وجود‏‎ مسئله‌‏‎.مي‌يافتند‏‎ دست‌‏‎ مركزي‌‏‎
دليل‌‏‎ به‌‏‎ ايل‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ سرزمين‌‏‎ ناامني‌‏‎ سبب‏‎ ايران‌‏‎ بيرون‌‏‎
ناامن‌مي‌‏‎ را‏‎ سرزمين‌‏‎ ادواري‌‏‎ خشكسالي‌هاي‌‏‎ و‏‎ معيشتي‌‏‎ شرايط‏‎
كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ عشايري‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ رفتارها‏‎ مطالعه‌‏‎ كرد‏‎
مسلط‏‎ فرهنگ‌‏‎ از‏‎ متاثر‏‎ سخت‌‏‎ آن‌‏‎ قواعد‏‎ بخصوص‌‏‎ آنها‏‎ رفتار‏‎
نزديكي‌‏‎ ارتباط‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ امر‏‎ يك‌‏‎ غارت‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ جامعه‌‏‎
روزگاران‌‏‎ در‏‎ "ظاهرا‏‎ دارد ، ‏‎ آن‌‏‎ هدف‌‏‎ و‏‎ سازمان‌‏‎ و‏‎ توليد‏‎ با‏‎
كمبود‏‎ و‏‎ خشكسالي‌‏‎ بروز‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ دامي‌‏‎ توليد‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ قديم‌‏‎
شدن‌‏‎ متلاشي‌‏‎ خطر‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ سازمان‌‏‎ و‏‎ مي‌افتاد‏‎ به‌خطر‏‎ مراتع‌‏‎
بودند ، ‏‎ مجهز‏‎ عشايري‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ دامداران‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ قرار‏‎
غيرعشايري‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ جديد‏‎ مراتع‌‏‎ آوردن‌‏‎ به‌دست‌‏‎ جز‏‎ چاره‌اي‌‏‎
لذا‏‎ داشت‌ ، ‏‎ وجود‏‎ خشكسالي‌‏‎ احتمال‌‏‎ اغلب‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ نداشتند‏‎ خود‏‎
دامداري‌‏‎ حيات‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ مداومت‌‏‎ غارت‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ اين‌‏‎
مي‌گشت‌ ، ‏‎ جامعه‌‏‎ نهادهاي‌‏‎ استحكام‌‏‎ موجب‏‎ و‏‎ مي‌آمد‏‎ به‌شمار‏‎
براي‌‏‎ توليد‏‎ يا‏‎ و‏‎ مصرف‌‏‎ براي‌‏‎ توليد‏‎ توليد ، ‏‎ هدف‌‏‎ در‏‎ تغييرات‌‏‎
.گرفت‌‏‎ ناديده‌‏‎ آن‌را‏‎ نبايد‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ امري‌‏‎ نيز‏‎ دامداري‌‏‎
زراعت‌‏‎ نبودن‌‏‎.‎دارد‏‎ فوق‌العاده‌‏‎ اهميت‌‏‎ عشاير‏‎ بين‌‏‎ در‏‎ مبادله‌‏‎
مبادله‌‏‎ اهميت‌‏‎ غذايي‌‏‎ مواد‏‎ تهيه‌‏‎ به‌‏‎ احتياج‌‏‎ و‏‎ عشاير‏‎ بين‌‏‎ در‏‎
زراعي‌‏‎ حيات‌‏‎ با‏‎ چادرنشيني‌‏‎ حيات‌‏‎ برخورد‏‎مي‌دهد‏‎ افزايش‌‏‎ را‏‎
ما‏‎ روستايي‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ بي‌شماري‌‏‎ دشواري‌هاي‌‏‎ گاهي‌‏‎ ايران‌‏‎
شده‌اند‏‎ دهقانان‌ناگزير‏‎ كه‌‏‎ بدانجا‏‎ تا‏‎ است‌ ، ‏‎ آورده‌‏‎ پديد‏‎
نيز‏‎ مواقعي‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ بپردازند ، ‏‎ نشده‌اي‌‏‎ پيش‌بيني‌‏‎ خراج‌هاي‌‏‎
اقوام‌‏‎ با‏‎ روستايي‌‏‎ مردم‌‏‎ بين‌‏‎ و‏‎ زارع‌‏‎ با‏‎ دولت‌‏‎ بين‌‏‎ روابط‏‎
برقرار‏‎ توليدي‌‏‎ روابط‏‎ نبود‏‎ اندك‌‏‎ آنها‏‎ هجوم‌‏‎ شمار‏‎ كه‌‏‎ مهاجم‌‏‎
.است‌‏‎ نداشته‌‏‎ پايداري‌‏‎ و‏‎ دوام‌‏‎ زياد‏‎ كه‌‏‎ گرديده‌‏‎
كه‌‏‎ آنها‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ چگونگي‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ شهرهاي‌‏‎ وضعيت‌‏‎ اما‏‎
برابر‏‎ در‏‎ دفاعي‌‏‎ اتحاديه‌هاي‌‏‎ تشكيل‌‏‎ و‏‎ توافق‌‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ "عمدتا‏‎
شهرهاي‌‏‎ اكثر‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ بيروني‌‏‎ و‏‎ دروني‌‏‎ هجوم‌هاي‌‏‎ و‏‎ خطرات‌‏‎
افراد‏‎ منظم‌‏‎ به‌طور‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ قلعه‌هايي‌‏‎ داراي‌‏‎ ايران‌‏‎
.مي‌شدند‏‎ تربيت‌‏‎ نظامي‌‏‎
ازهم‌‏‎ -‎بوده‌اند1‏‎ عمده‌‏‎ ويژگي‌‏‎ دو‏‎ داراي‌‏‎ ما‏‎ شهرهاي‌‏‎
ايجاد‏‎ باعث‌‏‎ كه‌‏‎ شهروندي‌‏‎ بستر‏‎ برمبناي‌‏‎ ما‏‎ شهرهاي‌‏‎:‎گسيختگي‌‏‎
با‏‎ شهروندان‌‏‎ و‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ شهروندان‌‏‎ في‌مابين‌‏‎ متقابل‌‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ حقوق‌‏‎
تعلقات‌‏‎ بستر‏‎ بر‏‎ بلكه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ نشده‌‏‎ تشكيل‌‏‎ است‌‏‎ سياسي‌‏‎ نظام‌‏‎
در‏‎ پس‌‏‎ آمده‌اند ، ‏‎ بوجود‏‎ پراكنده‌‏‎ محلات‌‏‎ و‏‎ مذهبي‌‏‎ و‏‎ ايلي‌‏‎
براي‌‏‎ وحدت‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌ ، ‏‎ دروني‌‏‎ وحدت‌‏‎ فاقد‏‎ شهر‏‎ نتيجه‌‏‎
مورد‏‎ را‏‎ شهروندان‌‏‎ امنيت‌‏‎ كه‌‏‎ مسئله‌اي‌‏‎ هرگونه‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎
ما‏‎ شهرهاي‌‏‎:‎ دوم‌‏‎ ويژگي‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ لازم‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ تعرض‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ مركزي‌‏‎ حكومت‌‏‎ حاكميت‌‏‎ تحت‌‏‎ بيرون‌‏‎ از‏‎
يك‌‏‎ به‌‏‎ روستايي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ درك‌‏‎ ما‏‎ روستايي‌‏‎ جامعه‌‏‎ بررسي‌‏‎ در‏‎
او‏‎ به‌‏‎ نمير‏‎ و‏‎ بخور‏‎ مقدار‏‎ خودكه‌‏‎ محصولات‌‏‎ توليد‏‎ جهت‌‏‎ امنيت‌‏‎
تحت‌‏‎ سال‌‏‎ از‏‎ ماه‌‏‎ مدت‌ 9‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ احتياج‌‏‎ مي‌رسد‏‎
كارشان‌‏‎ "عمدتا‏‎ كه‌‏‎ ما‏‎ شهرنشينان‌‏‎ اما‏‎ مي‌باشد‏‎ خود‏‎ حاكميت‌‏‎
خود‏‎ تجاري‌‏‎ اهداف‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ نيز‏‎ آنها‏‎ بوده‌‏‎ تجارت‌‏‎
ايل‌نشينان‌سالها‏‎ اما‏‎ داشته‌اند‏‎ راه‌ها‏‎ امنيت‌‏‎ به‌‏‎ احتياج‌‏‎
كننده‌‏‎ تامين‌‏‎ نيز‏‎ ديگر‏‎ به‌صورت‌‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ حكومت‌‏‎ ايران‌‏‎ بر‏‎
به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ بنابراين‌‏‎ بوده‌اند‏‎ ارتش‌‏‎ نظامي‌‏‎ نيروي‌‏‎
-اقتصادي‌‏‎ وضعيت‌‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ ركن‌‏‎ سه‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎
استراتژيكي‌‏‎ و‏‎ جغرافيايي‌‏‎ شرايط‏‎ و‏‎ توليدي‌‏‎ روابط‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎
زور‏‎ با‏‎ استبدادي‌‏‎ متمركز‏‎ حكومت‌‏‎ يك‌‏‎ ايجاد‏‎ لزوم‌‏‎ ايران‌‏‎
اين‌‏‎ است‌‏‎ مي‌شده‌‏‎ احساس‌‏‎ حرفه‌اي‌همواره‌‏‎ ارتش‌‏‎ شمشيرو‏‎
وجودداشته‌‏‎ آماده‌‏‎ و‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ ارتش‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌كرد‏‎ ضرورت‌‏‎ ناامني‌‏‎
بودن‌‏‎ عبور‏‎ محل‌‏‎ و‏‎ تجارت‌‏‎ اهميت‌‏‎ و‏‎ دور‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ تجارت‌‏‎ باشد ، ‏‎
كه‌‏‎ ابريشم‌‏‎ جاده‌‏‎ وجود‏‎ و‏‎ غرب‏‎ و‏‎ شرق‌‏‎ بين‌‏‎ پلي‌‏‎ مانند‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎
وقت‌‏‎ هر‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ آمرانه‌‏‎ كاركردمعين‌‏‎ براساس‌‏‎ نظام‌را‏‎ اينها‏‎
از‏‎ شهرنشيني‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ ناامن‌‏‎ تجارت‌‏‎ بوده‌ ، ‏‎ ضعيف‌‏‎ مركزي‌‏‎ حكومت‌‏‎
به‌‏‎ مردم‌‏‎ زندگي‌‏‎ بسيار‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ شروع‌‏‎ مهاجرت‌‏‎ رفته‌ ، ‏‎ بين‌‏‎
نظام‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ ايل‌‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ اينجاست‌‏‎ سئوال‌‏‎ است‌ ، ‏‎ افتاده‌‏‎ خطر‏‎
يك‌‏‎ داراي‌‏‎ ايلي‌‏‎ نظام‌‏‎ -‎است‌10‏‎ مي‌شده‌‏‎ راضي‌‏‎ استبدادي‌‏‎ خشن‌‏‎
"قطعا‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ ساخت‌‏‎ مطابق‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎ قدرت‌‏‎ ساخت‌‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ مشروعيت‌‏‎ پادشاه‌‏‎ توسط‏‎ قدرتشان‌‏‎ ايل‌‏‎ سران‌‏‎
از‏‎ جداي‌‏‎ و‏‎ مي‌كرده‌‏‎ تامين‌‏‎ را‏‎ ارتش‌‏‎ زبده‌‏‎ نيروي‌‏‎ همچنين‌‏‎
توليد‏‎ مازاد‏‎ مي‌توانست‌‏‎ متحرك‌‏‎ قوي‌‏‎ نظامي‌‏‎ نيروي‌‏‎ يك‌‏‎ اينها‏‎
و‏‎ مركزي‌‏‎ دولت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ جمع‌‏‎ را‏‎ سرزمين‌‏‎ از‏‎ بزرگي‌‏‎ بخش‌‏‎
مي‌كردند ، ‏‎ تامين‌‏‎ ايلات‌‏‎ را‏‎ محرك‌‏‎ نيروي‌‏‎ اين‌‏‎ شود‏‎ بدل‌‏‎ مقتدري‌‏‎
راضي‌‏‎ نظام‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ چرا‏‎ و‏‎ صورت‌‏‎ چه‌‏‎ به‌‏‎ روستاييان‌‏‎ اما‏‎
نظام‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌اند‏‎ ناآگاه‌‏‎ ما‏‎ روستاييان‌‏‎ آيا‏‎ مي‌شدند‏‎
نه‌‏‎ يا‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ جهان‌‏‎ نقاط‏‎ ديگر‏‎ در‏‎ نيز‏‎ ديگري‌‏‎ سياسي‌‏‎
از‏‎ بسياري‌‏‎ براي‌‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ باعث‌‏‎ ديگري‌‏‎ عامل‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ اجتنابناپذيري‌‏‎ سنگين‌‏‎ فشار‏‎ شاهان‌‏‎ رعايااستثمار‏‎
دست‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎ كشته‌‏‎ يا‏‎ رقيب‏‎ عشاير‏‎ توسط‏‎ دسته‌جمعي‌‏‎ غارت‌‏‎ بر‏‎
داشت‌ ، ‏‎ ترجيح‌‏‎ گرسنه‌‏‎ همسايه‌‏‎ روستاهاي‌‏‎ يا‏‎ جنگ‌جو‏‎ عشاير‏‎
برابر‏‎ در‏‎ سلطان‌‏‎ و‏‎ پناه‌‏‎ رعيت‌‏‎ شاهنشاه‌ ، ‏‎ مثابه‌‏‎ به‌‏‎ فرمانروا‏‎
داخلي‌‏‎ كشمكشهاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ دفاع‌‏‎ كشور‏‎ از‏‎ خارجي‌‏‎ خطرهاي‌‏‎
با‏‎ قوم‌‏‎ سركردگان‌‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ همان‌‏‎ درست‌‏‎ "غالبا‏‎ داشت‌ ، ‏‎ وساطت‌‏‎
سلطنتي‌‏‎ اعلاميه‌‏‎ يك‌‏‎ بنابر‏‎ بودند‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ خود‏‎ مردم‌‏‎
نيز‏‎ جامعه‌‏‎ زيرا‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ بنا‏‎ مراتب‏‎ سلسله‌‏‎ براساس‌‏‎ اقتدار‏‎
هر‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ شده‌‏‎ ساخته‌‏‎ شهري‌‏‎ محلات‌‏‎ و‏‎ قبايل‌‏‎ روستاها ، ‏‎ از‏‎
اين‌‏‎ گردد ، ‏‎ مرج‌‏‎ و‏‎ هرج‌‏‎ مانع‌‏‎ تا‏‎ داشت‌‏‎ سركرده‌اي‌‏‎ كدام‌‏‎
اما‏‎ مي‌شد‏‎ ناميده‌‏‎ كدخدا‏‎ محلات‌‏‎ و‏‎ روستا‏‎ در‏‎ سركردگان‌‏‎
نام‌‏‎ به‌‏‎ اثرش‌‏‎ كه‌‏‎ فريزر‏‎ جيمز‏‎ بود ، ‏‎ پادشاه‌‏‎ كشور‏‎ همه‌‏‎ سركرده‌‏‎
شخصيت‌‏‎ كجرويهاي‌‏‎ عامل‌‏‎ را‏‎ استبداد‏‎ است‌ ، ‏‎ خراسان‌‏‎ به‌‏‎ گزارش‌‏‎
استبداد‏‎ از‏‎ هابزي‌‏‎ دفاعيه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ كتاب‏‎ و‏‎ مي‌پندارد‏‎ ملي‌‏‎
و‏‎ دروني‌‏‎ دشمنان‌‏‎ از‏‎ اينكه‌‏‎ براي‌‏‎ ايران‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ خاتمه‌‏‎
ومستبد‏‎ جنگ‌جو‏‎ سلطان‌‏‎ يك‌‏‎ حاكميت‌‏‎ به‌‏‎ بماند‏‎ ايمن‌‏‎ بيروني‌‏‎
فقدان‌‏‎ و‏‎ بي‌نظمي‌‏‎ و‏‎ مرج‌‏‎ و‏‎ هرج‌‏‎ عكس‌العمل‌‏‎ هميشه‌‏‎.‎ دارد‏‎ نياز‏‎
يك‌‏‎ تشكيل‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ مردم‌‏‎ تمايل‌‏‎ همانا‏‎ اجتماع‌ ، ‏‎ در‏‎ عدالت‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ مطلقه‌‏‎ حكومت‌‏‎ همان‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ قوي‌‏‎ و‏‎ مقتدر‏‎ حكومت‌‏‎
خاطر‏‎ به‌‏‎ بي‌نظمي‌‏‎ رواج‌‏‎ هنگام‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ مردم‌‏‎ عادت‌‏‎ هميشه‌‏‎
براي‌‏‎ انداخته‌‏‎ ستمگر‏‎ يك‌‏‎ دامان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ مرج‌‏‎ و‏‎ هرج‌‏‎ از‏‎ ترس‌‏‎
محصولات‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ و‏‎ جامعه‌‏‎ از‏‎ امنيت‌‏‎ سلب‏‎ كه‌‏‎ آنارشي‌‏‎ از‏‎ فرار‏‎
اما‏‎.‎است‌‏‎ گشته‌‏‎ مطلقه‌‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ ظلم‌‏‎ تسليم‌‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ آن‌‏‎
بحران‌‏‎ ريشه‌هاي‌‏‎ يافتن‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ دردهاي‌‏‎ رفع‌‏‎ براي‌‏‎ استبداد‏‎
با‏‎ و‏‎ فشار‏‎ و‏‎ اختناق‌‏‎ ايجاد‏‎ با‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌كوشد‏‎ آن‌‏‎ درمان‌‏‎ و‏‎
ايجاد‏‎ را‏‎ محيطي‌‏‎ چنان‌‏‎ قدرت‌‏‎ اعمال‌‏‎ جهت‌‏‎ ديگر‏‎ طرق‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎
يك‌‏‎ سقوط‏‎ اما‏‎.‎نيست‌‏‎ برآوردن‌‏‎ دم‌‏‎ قدرت‌‏‎ را‏‎ هيچ‌كس‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎
چون‌‏‎ نمي‌شد‏‎ استبدادي‌‏‎ نظام‌‏‎ تغيير‏‎ سبب‏‎ استبدادي‌‏‎ دولت‌‏‎
مكانيسمي‌‏‎ و‏‎ ضابطه‌‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ نبود‏‎ متصور‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ بديلي‌‏‎ "اصولا‏‎
انقلاب‏‎ اثر‏‎ اگرحادثه‌اي‌بر‏‎ داشت‌ ، ‏‎ وجود‏‎ قدرت‌‏‎ انتقال‌‏‎ براي‌‏‎
پيوست‌‏‎ بوقوع‌‏‎ تركتازي‌‏‎ يا‏‎ خارجي‌‏‎ و‏‎ داخلي‌‏‎ يافتنه‌‏‎ شورش‌‏‎ يا‏‎
به‌‏‎ كار‏‎ استثناء‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ مي‌شد‏‎ غارت‌‏‎ و‏‎ قتل‌‏‎ و‏‎ مرج‌‏‎ و‏‎ هرج‌‏‎ سبب‏‎
استبداد‏‎ بازگشت‌‏‎ آرزوي‌‏‎ مختلف‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ طبقات‌‏‎ كه‌‏‎ كشيد‏‎ جايي‌‏‎
حذف‌‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ قدرت‌‏‎ سرير‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ بالاخره‌‏‎ داشتند‏‎ را‏‎
بوجود‏‎ دوباره‌‏‎ استبداد‏‎ و‏‎ مي‌نشست‌‏‎ قدرت‌‏‎ سرير‏‎ بر‏‎ و‏‎ مي‌كرده‌‏‎
.نو‏‎ از‏‎ روزي‌‏‎ نو‏‎ از‏‎ روز‏‎ مي‌آمد‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.