شماره‌ 2111‏‎ ‎‏‏،‏‎7 MAY 2000 ارديبهشت‌ 1379 ، ‏‎ يكشنبه‌ 18‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
بويه‌‏‎ آل‌‏‎ دولت‌‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎


(آخر‏‎ بخش‌‏‎) بويه‌‏‎ عصرآل‌‏‎ در‏‎ انطباق‌‏‎ و‏‎ بقا‏‎ استراتژي‌‏‎
عسكري‌‏‎-‎م‌‏‎
مرام‌‏‎ مخالف‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ نو‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ در‏‎ آل‌بويه‌‏‎*
بين‌‏‎ رقابت‌‏‎ و‏‎ تعامل‌‏‎ رويكرد‏‎ حذفي‌ ، ‏‎ برخورد‏‎ طرد‏‎ با‏‎ خود ، ‏‎
طرق‌‏‎ عقلاني‌ترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ شك‌‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎ پذيرفت‌‏‎ را‏‎ ديدگاهها‏‎
است‌‏‎ حكومتداري‌‏‎
مرام‌‏‎ مخالف‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ نو‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ در‏‎ آل‌بويه‌‏‎
بين‌‏‎ رقابت‌‏‎ و‏‎ تعامل‌‏‎ رويكرد‏‎ حذفي‌ ، ‏‎ برخورد‏‎ طرد‏‎ با‏‎ خود ، ‏‎
طرق‌‏‎ عقلاني‌ترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ شك‌‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎ پذيرفت‌‏‎ را‏‎ ديدگاهها‏‎
اصل‌‏‎ به‌‏‎ باور‏‎ انطباق‌ ، ‏‎ ضروريات‌‏‎ از‏‎مي‌باشد‏‎ حكومتداري‌‏‎
پذيرش‌‏‎ در‏‎ سيستم‌‏‎ بالاي‌‏‎ ظرفيت‌‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎ تساهل‌‏‎
اين‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ سياسي‌‏‎ بلوغ‌نظام‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ فكري‌‏‎ رقباي‌‏‎
.داشت‌‏‎ خواهيم‌‏‎ تساهل‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ اجمالي‌‏‎ نگاهي‌‏‎ مقاله‌‏‎
و‏‎ افراد‏‎ با‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ مفهومي‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ تساهل‌‏‎
عبارت‌‏‎ به‌‏‎.كنند‏‎ مي‌‏‎ عمل‌‏‎ يا‏‎ فكر‏‎ ما‏‎ از‏‎ غير‏‎ كه‌‏‎ هايي‌‏‎ انديشه‌‏‎
تساهل‌آميز‏‎ نگرشي‌‏‎ داشتن‌‏‎ جهت‌‏‎ لازم‌‏‎ شرط‏‎ اعتراض‌‏‎ وجود‏‎ بهتر‏‎
ما‏‎ ديدگاه‌‏‎ آنگاه‌‏‎ نيابد‏‎ تحقق‌‏‎ شرط‏‎ اين‌‏‎ اگر‏‎ زيرا‏‎.‎مي‌باشد‏‎
و‏‎ مخالف‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ شيوه‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎بود‏‎ خواهد‏‎ "بي‌تفاوتي‌‏‎"
در‏‎ آنكه‌‏‎ حال‌‏‎.مي‌دهد‏‎ شكل‌‏‎ را‏‎ مدارا‏‎ ماهيت‌‏‎ ديگر‏‎ ديدگاه‌هاي‌‏‎
.ندارد‏‎ وجود‏‎ مقاومتي‌‏‎ "بي‌تفاوتي‌‏‎"
:است‌‏‎ تبيين‌‏‎ قابل‌‏‎ مبنا‏‎ سه‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ تساهل‌‏‎
بيروني‌‏‎ مصلحت‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ (‎الف‌‏‎
دگرانديشي‌‏‎ حق‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ (‎ب‏‎
ساكن‌‏‎ به‌‏‎ ابتدا‏‎ هم‌ارزي‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ (‎ج‌‏‎
از‏‎ ديگران‌‏‎ كه‌‏‎ معناست‌‏‎ بدين‌‏‎ دگرانديشي‌‏‎ حق‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ تساهل‌‏‎
پس‌‏‎ دارند‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ اين‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ برخوردارند‏‎ دگرانديشي‌‏‎ "حق‌‏‎"
مدار‏‎ مي‌پذيرد‏‎ مدعي‌‏‎ چون‌‏‎.‎شود‏‎ لحاظ‏‎ مناسبات‌‏‎ در‏‎ بايد‏‎
اساس‌‏‎ بر‏‎ اجتماعي‌‏‎ مناسبات‌‏‎ و‏‎ موضوعي‌‏‎ و‏‎ مفهومي‌‏‎ قرائت‌هاي‌‏‎
برتر‏‎ را‏‎ خود‏‎ باور‏‎ تساهل‌كننده‌‏‎ طرف‌‏‎ وضعيت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ تكثر‏‎
دگرانديشي‌‏‎ نفي‌‏‎ براي‌‏‎ مستمسكي‌‏‎ را‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌داند‏‎
(‎‏‏10‏‎).نمي‌نمايد‏‎
اساس‌‏‎ همين‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ آل‌بويه‌‏‎ حكام‌‏‎ تساهل‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ ارزيابي‌‏‎ قابل‌‏‎
آل‌بويه‌‏‎ عهد‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎ *
و‏‎ اسلامي‌‏‎ نوزايي‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ معتقدند‏‎ صاحبنظران‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
حكومت‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ اسلام‌‏‎ عالم‌‏‎ علمي‌‏‎ -فرهنگي‌‏‎ شكوفايي‌‏‎
جهت‌‏‎ جهت‌دار‏‎ و‏‎ وافر‏‎ تلاش‌‏‎ آل‌بويه‌ ، ‏‎ بصيرت‌‏‎ با‏‎ و‏‎ روشن‌انديش‌‏‎
.بود‏‎ جريان‌‏‎ در‏‎ باستان‌‏‎ يونان‌‏‎ فكري‌‏‎ ميراث‌‏‎ انتقال‌‏‎ و‏‎ جذب‏‎
معارف‌‏‎ احياي‌‏‎ به‌‏‎ اسلامي‌‏‎ رنسانس‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ يادآور‏‎ بايد‏‎ البته‌‏‎
اشاره‌‏‎ اسلامي‌‏‎ تمدن‌‏‎ عهد‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ شكوفايي‌‏‎ و‏‎ قديم‌‏‎ وادب‏‎
(‎‏‏11‏‎). دارد‏‎
با‏‎ آل‌بويه‌‏‎ مسالمت‌آميز‏‎ برخورد‏‎ نحوه‌‏‎ برخي‌ ، ‏‎ چند‏‎ هر‏‎
همچنين‌‏‎ و‏‎ نمي‌دانند‏‎ اهميت‌‏‎ واجد‏‎ چندان‌‏‎ را‏‎ غيرمسلمانان‌‏‎
اديان‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ مذهبي‌‏‎ مناظره‌هاي‌‏‎ برگزاري‌‏‎
مي‌نمايند‏‎ استدلال‌‏‎ و‏‎ نمي‌دانند ، ‏‎ خاص‌‏‎ فضيلتي‌‏‎ را‏‎ گوناگون‌‏‎
مباحث‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ نيز‏‎ مامون‌‏‎ دوران‌‏‎ مانند‏‎ گذشته‌‏‎ مقاطع‌‏‎ در‏‎
گستردگي‌‏‎ "اصولا‏‎ ساخت‌ ، ‏‎ خاطرنشان‌‏‎ بايد‏‎ ولي‌‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎
فراواني‌‏‎ جمعيتهاي‌‏‎ و‏‎ اقوام‌‏‎ دربرگيري‌‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎ ايران‌‏‎ سرحدات‌‏‎
اين‌‏‎ بنابر‏‎ بودند ، ‏‎ سياسي‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ مشاركت‌‏‎ خواهان‌‏‎ كه‌‏‎ گرديد‏‎
تمام‌‏‎ وراء‏‎ در‏‎ اما‏‎ داشته‌اند ، ‏‎ حكومت‌‏‎ با‏‎ چالشهايي‌‏‎ همواره‌‏‎
از‏‎ برخاسته‌‏‎ مناسب‏‎ راهكار‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ تغلب‏‎ تقابلها ، ‏‎ اين‌‏‎
حتي‌‏‎ را‏‎ چنين‌‏‎ اين‌‏‎ رويكردي‌‏‎ (‎‎‏‏12‏‎).‎بود‏‎ شده‌‏‎ برگزيده‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
انتخاب‏‎ مي‌دادند‏‎ سر‏‎ "عقل‌گرايي‌‏‎" شعار‏‎ كه‌‏‎ فرقه‌هايي‌‏‎
كلام‌‏‎ و‏‎ كلام‌‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ عقلانيت‌‏‎ "ظاهرا‏‎ معتزله‌‏‎.‎نمودند‏‎
يا‏‎ و‏‎ نمودن‌‏‎ لمس‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ ليكن‌‏‎ مي‌نمودند‏‎ مراعات‌‏‎ فلسفي‌‏‎
.مي‌شدند‏‎ عمل‌‏‎ شدت‌‏‎ طرفدار‏‎ آن‌ ، ‏‎ صاحبان‌‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎ نزديك‌‏‎
داشتند‏‎ معتزله‌‏‎ به‌‏‎ زيادي‌‏‎ گرايش‌‏‎ عباسي‌ ، ‏‎ نخستين‌‏‎ خلفاي‌‏‎ اكثر‏‎
مساله‌‏‎ اين‌‏‎ دليل‌‏‎.داشت‌‏‎ غلبه‌‏‎ معتزله‌‏‎ نهضت‌‏‎ مامون‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ و‏‎
نهضتهاي‌‏‎ به‌‏‎ دادن‌‏‎ خاتمه‌‏‎ براي‌‏‎ مامون‌‏‎ تلاش‌‏‎ در‏‎ بتوان‌‏‎ شايد‏‎ را‏‎
زيرا‏‎.‎دانست‌‏‎ بويه‌‏‎ آل‌‏‎ مانند‏‎ علوي‌‏‎ و‏‎ شيعي‌‏‎ آزاديخواهانه‌‏‎
(‎‏‏13‏‎).بود‏‎ تسنن‌‏‎ و‏‎ تشيع‌‏‎ ميان‌‏‎ مصالحه‌‏‎ ايجاد‏‎ خواهان‌‏‎ معتزله‌‏‎
در‏‎ معتزله‌‏‎ فرقه‌‏‎ تاثيرات‌‏‎ مهمترين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ "محنه‌‏‎" سنت‌‏‎
اين‌‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ اساس‌‏‎ و‏‎ منشا‏‎.‎مي‌باشد‏‎ عباسيان‌‏‎ حكومت‌‏‎ مقطع‌‏‎
يا‏‎ و‏‎ قضات‌‏‎ تعيين‌‏‎ آن‌‏‎ موجب‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ فرماني‌‏‎ صدور‏‎ سنت‌ ، ‏‎
سنت‌‏‎.‎است‌‏‎ مخلوق‌‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ منوط‏‎ آنها‏‎ ابقاي‌‏‎
صلاحيت‌‏‎ سبب‏‎ بدين‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ عقيده‌‏‎ تحمل‌‏‎ نوعي‌‏‎ درواقع‌‏‎ مذكور‏‎
حكومتي‌‏‎ مرام‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ حكام‌‏‎ و‏‎ قاضيان‌‏‎ اعتقادي‌‏‎
البته‌‏‎.‎مي‌گرفت‌‏‎ قرار‏‎ تاييد‏‎ مورد‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ همخواني‌‏‎
تحمل‌‏‎ آستانه‌‏‎ پايين‌‏‎ سطح‌‏‎ مبين‌‏‎ محنه‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مشخص‌‏‎ ناگفته‌‏‎
روش‌‏‎ با‏‎ محنه‌‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎.‎بود‏‎ عباسي‌‏‎ خلفاي‌‏‎ و‏‎ معتزله‌‏‎
.داشت‌‏‎ منافات‌‏‎ بود ، ‏‎ ميانه‌روي‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ كه‌‏‎ فرقه‌‏‎ اين‌‏‎ برخورد‏‎
به‌نام‌‏‎ پديده‌اي‌‏‎ با‏‎ اسلامي‌‏‎ ممالك‌‏‎ بعد ، ‏‎ به‌‏‎ سوم‌‏‎ قرن‌‏‎ از‏‎
افراد‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ مواجه‌‏‎ "عقيده‌نويسي‌‏‎"
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ عقايد‏‎ و‏‎ مي‌نمودند‏‎ موضع‌‏‎ اعلام‌‏‎ وسيله‌‏‎ بدين‌‏‎
كتاب ، ‏‎ خدا ، ‏‎ فرشتگان‌‏‎ راشدين‌ ، ‏‎ خلفاء ، ‏‎ نبوت‌ ، ‏‎ توحيد ، ‏‎ خدا ، ‏‎
و‏‎ گرايش‌‏‎ نفس‌‏‎ فلذا‏‎ (‎‎‏‏14‏‎).‎مي‌داشتند‏‎ ابراز‏‎...و‏‎ جهنم‌‏‎ بهشت‌ ، ‏‎
تامل‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ بويه‌‏‎ آل‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ مدارا‏‎ و‏‎ تساهل‌‏‎ به‌‏‎ اعتقاد‏‎
.مي‌طلبد‏‎ را‏‎ فراواني‌‏‎
اين‌‏‎ مداراي‌‏‎ به‌‏‎ تمايل‌‏‎ در‏‎ برجسته‌اي‌‏‎ سهم‌‏‎ بودن‌‏‎ مذهب‏‎ شيعه‌‏‎
به‌‏‎ اعتقاد‏‎ شيعه‌‏‎ اصول‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ بيان‌‏‎ به‌‏‎ (‎‏‏15‏‎)‎.‎داشت‌‏‎ خاندان‌‏‎
مذاهب‏‎ و‏‎ اديان‌‏‎ برخي‌‏‎ درحالي‌كه‌‏‎ مي‌باشد‏‎ معصوم‌‏‎ امام‌‏‎ غيبت‌‏‎
فرصت‌‏‎ كه‌‏‎ مناسب‏‎ فرهنگي‌‏‎ اتمسفر‏‎ وجود‏‎ندارند‏‎ باوري‌‏‎ چنين‌‏‎
مباحث‌‏‎ اين‌‏‎ زمينه‌ساز‏‎ بدهد ، ‏‎ را‏‎ آراء‏‎ اين‌‏‎ آزادانه‌‏‎ بيان‌‏‎
و‏‎ دانش‌‏‎ از‏‎ يافتن‌‏‎ آگاهي‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ اهتمام‌‏‎.‎بود‏‎ خواهد‏‎
براي‌‏‎ ديگري‌‏‎ مناسب‏‎ دليل‌‏‎ شايد‏‎ ديگر‏‎ سرزمينهاي‌‏‎ تجربيات‌‏‎
.باشد‏‎ آل‌بويه‌‏‎ خاندان‌‏‎ نزد‏‎ در‏‎ تساهل‌‏‎ اصل‌‏‎ پذيرش‌‏‎
چهار‏‎ اهل‌‏‎ شيعيان‌‏‎ از‏‎ جدا‏‎ آل‌بويه‌‏‎ سرزمينهاي‌‏‎ در‏‎ مسلمانان‌‏‎
لحاظ‏‎ از‏‎ نيز‏‎ و‏‎ مالكي‌‏‎ و‏‎ حنبلي‌‏‎ شافعي‌ ، ‏‎ حنفي‌ ، ‏‎ سني‌ ، ‏‎ مذهب‏‎
در‏‎ (‎‎‏‏16‏‎).بودند‏‎ اشعري‌‏‎ جمعي‌‏‎ و‏‎ معتزلي‌‏‎ كثيري‌‏‎ گروه‌‏‎ كلامي‌‏‎
باز ، ‏‎ "نسبتا‏‎ فضاي‌‏‎ وجود‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ خاندان‌‏‎ اين‌‏‎ حكمراني‌‏‎ مقطع‌‏‎
و‏‎ فقه‌‏‎ بالنده‌‏‎ باروري‌‏‎ و‏‎ تعالي‌‏‎ موجب‏‎ ايده‌ها‏‎ و‏‎ آراء‏‎ تضارب‏‎
در‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ جدي‌‏‎ مدعيان‌‏‎ و‏‎ رقيبان‌‏‎ وجود‏‎.گرديد‏‎ شيعه‌‏‎ كلام‌‏‎
و‏‎ حفظ‏‎ جهت‌‏‎ را‏‎ تشيع‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ و‏‎ علما‏‎ كلام‌ ، ‏‎ و‏‎ فقه‌‏‎ عرصه‌‏‎
.انداخت‌‏‎ تكاپو‏‎ به‌‏‎ اعتقادي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ حوزه‌‏‎ كيان‌‏‎ از‏‎ حراست‌‏‎
علماي‌‏‎ برجسته‌ترين‌‏‎ ظهور‏‎ سازنده‌‏‎ و‏‎ پويا‏‎ تعامل‌‏‎ اين‌‏‎ ثمره‌‏‎
افراد‏‎ اين‌‏‎ ازجمله‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ تاريخي‌‏‎ مقطع‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ مذهب‏‎ شيعي‌‏‎
جمعيت‌‏‎ ابن‌مسكويه‌ ، ‏‎ عامري‌ ، ‏‎ ابوالحسن‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
.نمود‏‎ اشاره‌‏‎.‎.‎.‎و‏‎ اخوان‌الصفا‏‎
صابئين‌نيز‏‎ و‏‎ مانويان‌‏‎ و‏‎ يهوديان‌‏‎ مسيحيان‌ ، ‏‎ با‏‎ بويه‌‏‎ آل‌‏‎
به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ نمونه‌‏‎ براي‌‏‎ (‎‎‏‏17‏‎).مي‌كردند‏‎ برخورد‏‎ مدارا‏‎ با‏‎
درحالي‌كه‌‏‎ نمود ، ‏‎ اشاره‌‏‎ يهوديان‌‏‎ به‌‏‎ حنابله‌‏‎ پياپي‌‏‎ هجومهاي‌‏‎
دامنه‌‏‎ (‎‎‏‏18‏‎).داشتند‏‎ ملايمي‌‏‎ و‏‎ مناسب‏‎ رفتار‏‎ آنها‏‎ با‏‎ بويه‌‏‎ آل‌‏‎
عضدالدوله‌‏‎.‎رسيد‏‎ نيز‏‎ زرتشتيان‌‏‎ به‌‏‎ حتي‌‏‎ رفتاري‌‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎
جهت‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ داد ، ‏‎ گوشمالي‌‏‎ كازرون‌‏‎ و‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ را‏‎ مسلمانان‌‏‎
.بودند‏‎ نموده‌‏‎ ايجاد‏‎ آشفتگي‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ حمله‌ور‏‎ زرتشتيان‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
را‏‎ مذهبي‌‏‎ مسايل‌‏‎ در‏‎ غيرمنطقي‌‏‎ و‏‎ افراطي‌‏‎ تعصب‏‎ عدم‌‏‎ (‎‏‏19‏‎)‎
براي‌‏‎ خاندان‌‏‎ اين‌‏‎.‎دريافت‌‏‎ آل‌بويه‌‏‎ القاب‏‎ از‏‎ مي‌توان‌‏‎
(‎‏‏20‏‎).مي‌نمود‏‎ استفاده‌‏‎ "دوله‌‏‎" پسوند‏‎ از‏‎ اغلب‏‎ خود‏‎ نامهاي‌‏‎
در‏‎ بود ، ‏‎ مذهب‏‎ شيعه‌‏‎ فردي‌‏‎ "شخصا‏‎ آنكه‌‏‎ به‌رغم‌‏‎ عضدالدوله‌‏‎
شيعيان‌‏‎ از‏‎ اختصاصي‌‏‎ و‏‎ علني‌‏‎ صورتي‌‏‎ به‌‏‎ حكمراني‌‏‎ و‏‎ مملكت‌داري‌‏‎
خليفه‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ كه‌‏‎ وي‌‏‎نمي‌كرد‏‎ پشتيباني‌‏‎ و‏‎ حمايت‌‏‎
استنباط‏‎ شايسته‌اي‌‏‎ به‌طور‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ را‏‎ ظواهر‏‎ رعايت‌‏‎ نيز‏‎
-مذهبي‌‏‎ گروههاي‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎ مملكتداري‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ نموده‌‏‎
و‏‎ نمود‏‎ برخورد‏‎ يكنواخت‌‏‎ و‏‎ يكسان‌‏‎ به‌گونه‌اي‌‏‎ افراد‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ بدين‌سبب‏‎.‎نمود‏‎ اجتناب‏‎ تبعيض‌آميز‏‎ رفتار‏‎ از‏‎
دشنام‌گويي‌‏‎ و‏‎ توهين‌‏‎ شعارنويسي‌ ، ‏‎ از‏‎ پرهيز‏‎ پيرامون‌‏‎ اوامري‌‏‎
دستورات‌‏‎ از‏‎ چنانچه‌‏‎ و‏‎ صادر‏‎ همديگر‏‎ مقدسات‌‏‎ و‏‎ بزرگان‌‏‎ به‌‏‎
.مي‌نمود‏‎ برخورد‏‎ عمل‌‏‎ شدت‌‏‎ با‏‎ مي‌شد‏‎ تخطي‌‏‎ مذكور‏‎
مختلف‌‏‎ گروههاي‌‏‎ و‏‎ افكار‏‎ حيات‌‏‎ ادامه‌‏‎ به‌‏‎ تمايل‌‏‎ نمودهاي‌‏‎ از‏‎
.جريانهاست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نمودن‌‏‎ حمايت‌‏‎ آنها ، ‏‎ با‏‎ مدارا‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎
رياضيدانها ، ‏‎ ‎‏‏،‏‎ فقيهان‌‏‎ متكلمان‌ ، ‏‎ مفسران‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ آل‌بويه‌‏‎
همچنين‌‏‎ (‎‎‏‏21‏‎).بودند‏‎ نموده‌‏‎ مقرر‏‎ كافي‌‏‎ مستمري‌‏‎.‎.‎.‎و‏‎ مهندسان‌‏‎
برقراري‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ ديگر‏‎ سرزمينهاي‌‏‎ فكري‌‏‎ نخبگان‌‏‎ از‏‎ دعوت‌‏‎ با‏‎
و‏‎ علمي‌‏‎ مناظرات‌‏‎ براي‌‏‎ مناسب‏‎ فضاي‌‏‎ انديشه‌ ، ‏‎ آزادي‌‏‎ و‏‎ امنيت‌‏‎
به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ مثال‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎.‎نمودند‏‎ فراهم‌‏‎ را‏‎ آزاد‏‎ ديني‌‏‎
نمود‏‎ اشاره‌‏‎ ري‌‏‎ به‌‏‎ سفر‏‎ براي‌‏‎ صدوق‌‏‎ شيخ‌‏‎ از‏‎ ركن‌الدوله‌‏‎ دعوت‌‏‎
درخصوص‌‏‎ را‏‎ پرباري‌‏‎ مجالس‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ پذيرفتن‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ وي‌‏‎ كه‌‏‎
.داد‏‎ ترتيب‏‎ علمي‌‏‎ و‏‎ ديني‌‏‎ نشستهاي‌‏‎ و‏‎ اديان‌‏‎ گفتگوي‌‏‎ و‏‎ مباحث‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ جو‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ شد ، ‏‎ گفته‌‏‎ كه‌‏‎ همان‌گونه‌‏‎
فكري‌‏‎ تعاملات‌‏‎ نتايج‌‏‎.مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ برتر‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎
سايه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.‎مي‌باشد‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ گوياي‌‏‎ نمونه‌‏‎ مفيد‏‎ شيخ‌‏‎
متكلم‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ باقلاني‌‏‎ ابوبكر‏‎ اشعري‌‏‎ متكلم‌‏‎ خود ، ‏‎ مباحث‌‏‎
سوي‌‏‎ از‏‎.نمود‏‎ خود‏‎ مستحكم‌‏‎ ومنطق‌‏‎ استدلال‌‏‎ مبهوت‌‏‎ را‏‎ معتزلي‌‏‎
با‏‎ علمي‌‏‎ ديالوگ‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ برجسته‌‏‎ انديشمند‏‎ فارابي‌ ، ‏‎ ديگر‏‎
.آموخت‌‏‎ را‏‎ منطق‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ حيلان‌‏‎ يوحنابن‌‏‎ مسيحي‌‏‎ فيلسوف‌‏‎
.گرفت‌‏‎ فراوان‌‏‎ درسهاي‌‏‎ فارابي‌‏‎ از‏‎ مسيحي‌‏‎ عدي‌‏‎ يحيي‌بن‌‏‎ همچنين‌‏‎
(‎‏‏22‏‎)
و‏‎ مقامات‌‏‎ گزينش‌‏‎ در‏‎ وتساهل‌‏‎ مدارا‏‎ باوقار‏‎ منش‌‏‎ تجلي‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎.مي‌گردد‏‎ متجلي‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ حكومتي‌‏‎ دستگاه‌‏‎ كارگزاران‌‏‎
حكام‌‏‎.‎مي‌شد‏‎ واقع‌‏‎ عمل‌‏‎ مبناي‌‏‎ شايسته‌سالاري‌‏‎ سيستم‌ ، ‏‎
و‏‎ فرق‌‏‎ همه‌‏‎ نخبگان‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ حكومتي‌‏‎ تشكيلات‌‏‎ در‏‎ آل‌بويه‌‏‎
اينكه‌‏‎ كما‏‎مي‌بردند‏‎ بهره‌‏‎ ملاحظه‌اي‌‏‎ قابل‌‏‎ حد‏‎ تا‏‎ اديان‌‏‎
در‏‎ داشت‌‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ به‌‏‎ تعصب‏‎ كه‌‏‎ حسين‌‏‎ عباس‌بن‌‏‎ مانند‏‎ وزرايي‌‏‎
اين‌‏‎ دامنه‌‏‎ (‎‎‏‏23‏‎)‎.مي‌خورد‏‎ به‌چشم‌‏‎ خاندان‌‏‎ اين‌‏‎ وزراء‏‎ ميان‌‏‎
شده‌‏‎ كشيده‌‏‎ نيز‏‎ زرتشتيان‌‏‎ و‏‎ ذمه‌‏‎ اهل‌‏‎ به‌‏‎ حتي‌‏‎ گزينش‌ها‏‎ نوع‌‏‎
كه‌‏‎ نمود‏‎ استنباط‏‎ مي‌توان‌‏‎ اين‌گونه‌‏‎ كلي‌‏‎ به‌طور‏‎.‎بود‏‎
سياست‌‏‎ وامدار‏‎ زيادي‌‏‎ حد‏‎ تا‏‎ آل‌بويه‌‏‎ عهد‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ رنسانس‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ خاندان‌‏‎ اين‌‏‎ منشانه‌‏‎ مدارا‏‎ رفتار‏‎ و‏‎
نتيجه‌گيري‌‏‎ *
آن‌‏‎ متعاقب‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ نفوذ‏‎ بحران‌‏‎ جمعيتي‌ ، ‏‎ ناهمگوني‌‏‎ -‎الف‌‏‎
زمينه‌‏‎ ايجاد‏‎ عدم‌‏‎ اتباع‌ ، ‏‎ با‏‎ نابرابر‏‎ رفتار‏‎ تغلب ، ‏‎ استراتژي‌‏‎
عقيده‌نامه‌نويسي‌‏‎ و‏‎ محنه‌‏‎ سنت‌‏‎) نو‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ طرح‌‏‎
از‏‎.‎.‎.و‏‎ (مي‌آيند‏‎ به‌شمار‏‎ تفكر‏‎ اين‌‏‎ ابزار‏‎ به‌عنوان‌‏‎
.مي‌شود‏‎ محسوب‏‎ عباسي‌‏‎ خلافت‌‏‎ دستگاه‌‏‎ اضمحلال‌‏‎ دلايل‌‏‎ مهمترين‌‏‎
حقوق‌‏‎ حفظ‏‎ ديگر ، ‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ مذاهب‏‎ اديان‌ ، ‏‎ به‌‏‎ احترام‌‏‎ -ب‏‎
ايجاد‏‎ راستاي‌‏‎ شايسته‌سالاري‌در‏‎ مذهبي‌ ، ‏‎ -‎فكري‌‏‎ اقليتهاي‌‏‎
و‏‎ انديشه‌‏‎ تكامل‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎ به‌‏‎ اعتقاد‏‎ پويا ، ‏‎ اداري‌‏‎ سيستم‌‏‎ يك‌‏‎
رفتار‏‎ و‏‎ ديدگاه‌ها‏‎ تضارب‏‎ و‏‎ مباحثه‌‏‎ سايه‌‏‎ در‏‎ روشها‏‎
بالندگي‌‏‎ و‏‎ رشد‏‎ دلايل‌‏‎ بارزترين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ داشتن‌ ، ‏‎ متساهلانه‌‏‎
.مي‌آيد‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ آل‌بويه‌‏‎ مقطع‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ تمدن‌‏‎
پانوشتها‏‎ و‏‎ منابع‌‏‎
در‏‎ گفتاري‌‏‎ موازين‌‏‎ و‏‎ مثالي‌‏‎ صورتهاي‌‏‎" ;حاتم‌‏‎ قادري‌ ، ‏‎ -‎‏‏10‏‎
شماره‌ 23‏‎ فرهنگ‌ ، ‏‎ نامه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"ايران‌‏‎ موردي‌‏‎ مطالعه‌‏‎ ;سياسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
.ص‌ 47‏‎ ‎‏‏،‏‎(پاييز 1375‏‎)‎
بويه‌ ، ‏‎ آل‌‏‎ عهد‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ احياي‌‏‎ ;ل‌‏‎.‎جوئل‌‏‎ كرمر ، ‏‎ -‎‎‏‏11‏‎
سعيد‏‎ محمد‏‎ ترجمه‌‏‎ ;اسلامي‌‏‎ رنسانس‌‏‎ عصر‏‎ در‏‎ انسان‌گرايي‌‏‎
.ص‌ 7‏‎ دانشگاهي‌ ، 1375 ، ‏‎ نشر‏‎ مركز‏‎:تهران‌‏‎ ;كاشاني‌‏‎ حنايي‌‏‎
در‏‎ گفتاري‌‏‎ موازين‌‏‎ و‏‎ مثالي‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎" حاتم‌ ، ‏‎ قادري‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏12‏‎
.ص‌ 47‏‎ مقاله‌ ، ‏‎ همان‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"ايران‌‏‎ موردي‌‏‎ مطالعه‌‏‎ ;سياسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
ترجمه‌‏‎ ;اسلام‌‏‎ در‏‎ حكومت‌‏‎ و‏‎ دولت‌‏‎ ;اس‌‏‎.كي‌‏‎.‎آن‌‏‎ لمبتون‌ ، ‏‎ -‎‏‏13‏‎
نشر‏‎ و‏‎ چاپ‌‏‎ موءسسه‌‏‎:تهران‌‏‎ ;فقيهي‌‏‎ محمدمهدي‌‏‎ و‏‎ صالحي‌‏‎ سيدعباس‌‏‎
.صص‌ 9585‏‎ عروج‌ ، 1374 ، ‏‎
شماره‌ 28‏‎ فرهنگ‌ ، ‏‎ نامه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"تسامح‌‏‎ و‏‎ تساهل‌‏‎" به‌‏‎ ك‌‏‎.‎ر‏‎ -‎‎‏‏14‏‎
.صص‌ 5322‏‎ ‎‏‏،‏‎(زمستان‌ 1376‏‎)‎
.صص‌ 7564‏‎ ;كتاب‏‎ همان‌‏‎ ;جوئل‌‏‎ كرمر ، ‏‎ -‎‎‏‏15‏‎
جلد‏‎ ;ايران‌‏‎ ساله‌‏‎ هزار‏‎ ده‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ;عبدالعظيم‌‏‎ رضايي‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏16‏‎
.صص‌ 308307‏‎ اقبال‌ ، 1371 ، ‏‎ نشر‏‎:تهران‌‏‎ ;دوم‌‏‎
;دوم‌‏‎ جلد‏‎ ;ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ;عبدالحسين‌‏‎ زرين‌كوب ، ‏‎ -‎‎‏‏17‏‎
.ص‌ 480‏‎ اميركبير ، 1367 ، ‏‎:تهران‌‏‎
.صص‌ 130126‏‎ ;كتاب‏‎ همان‌‏‎ ;جوئل‌‏‎ كرمر ، ‏‎ -‎‎‏‏18‏‎
مسعود‏‎ ترجمه‌‏‎ ;ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ زرين‌‏‎ عصر‏‎ ;ن‌‏‎ريجارد‏‎ فراي‌ ، ‏‎ -‎‏‏19‏‎
.ص‌ 229‏‎ سروش‌ ، 1363 ، ‏‎ انتشارات‌‏‎:تهران‌‏‎ ;رجبنيا‏‎
دفتر‏‎:‎تهران‌‏‎ ;غزالي‌‏‎ سياسي‌‏‎ انديشه‌‏‎ ;حاتم‌‏‎ قادري‌ ، ‏‎ -‎‏‏20‏‎
.ص‌ 41‏‎ بين‌المللي‌ ، 1370 ، ‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ مطالعات‌‏‎
.ص‌ 376‏‎ ;كتاب‏‎ همان‌‏‎ ;جوئل‌‏‎ كرمر ، ‏‎ -‎‎‏‏21‏‎
.‎‏‏123112‏‎;همان‌‏‎ -‎‎‏‏22‏‎
:تهران‌‏‎ ;ايران‌‏‎ در‏‎ تشيع‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ;رسول‌‏‎ جعفريان‌ ، ‏‎ -‎‏‏23‏‎
.ص‌ 241‏‎ اسلامي‌ ، 1368 ، ‏‎ تبليغات‌‏‎ سازمان‌‏‎ انتشارات‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.