شماره‌ 2171‏‎ ‎‏‏،‏‎20 JUL 2000 تير 1379 ، ‏‎ پنجشنبه‌ 30‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
Advertisements

گفت‌وگوي‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ حقوقي‌‏‎ و‏‎ اعتباري‌‏‎ مباني‌‏‎
تمدن‌ها‏‎


اساسي‌‏‎ حقوق‌‏‎ مدرس‌‏‎ و‏‎ حقيقي‌محقق‌‏‎ رفتار‏‎ دولت‌‏‎ محمدرضا‏‎
نبرد‏‎ تئوري‌‏‎ با‏‎ سرد‏‎ جنگ‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ امريكا‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ :اشاره‌‏‎
زد ، ‏‎ مي‌‏‎ را‏‎ آينده‌‏‎ اتمي‌‏‎ نبردهاي‌‏‎ جرقه‌هاي‌‏‎ تمدن‌ها ، ‏‎
جمهوري‌‏‎ رياست‌‏‎ كرسي‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ مردي‌‏‎ ايران‌‏‎ خرداد‏‎ دوم‌‏‎ انتخابات‌‏‎
ابزار‏‎ خود ، ‏‎ تمدن‌هاي‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ تئوري‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نشاند ، ‏‎ ايران‌‏‎
را‏‎ نويني‌‏‎ فصل‌‏‎ و‏‎ ساخت‌‏‎ بي‌اثر‏‎ را‏‎ هانتينگتن‌‏‎ تمدن‌هاي‌‏‎ نبرد‏‎
و‏‎ ضعيف‌‏‎ و‏‎ قدرتمند‏‎ دول‌‏‎ سران‌‏‎ ميان‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ ايجاد‏‎ با‏‎
امريكا ، ‏‎ خشونت‌طلب‏‎ سران‌‏‎ بي‌ترديد‏‎.‎گشود‏‎ آنها‏‎ ملت‌هاي‌‏‎
جنگ‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ ديگر ، ‏‎ ملل‌‏‎ به‌‏‎ زدن‌‏‎ ضربه‌‏‎ براي‌‏‎ بودند‏‎ مايل‌‏‎
مرگبار‏‎ سلاح‌هاي‌‏‎ يعني‌‏‎ بود ، ‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎ برايشان‌‏‎ سرد‏‎
و‏‎ نمايند‏‎ استفاده‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎.‎.‎و‏‎ اتمي‌‏‎ هيدروژني‌ ، ‏‎ ميكروبي‌ ، ‏‎
بر‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ هر‏‎ جهان‌ ، ‏‎ بر‏‎ بلامنازع‌‏‎ و‏‎ قطبي‌‏‎ تك‌‏‎ رهبري‌‏‎ براي‌‏‎
.كنند‏‎ ويران‌‏‎ خود‏‎ هدف‌‏‎ اين‌‏‎ راه‌‏‎ سر‏‎
و‏‎ متفكر‏‎ خرداد 76‏‎ دوم‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ آن‌‏‎ مقدر‏‎ گويي‌‏‎ اما‏‎
ايران‌‏‎ يعني‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ مهد‏‎ و‏‎ ديار‏‎ از‏‎ انديشمندي‌‏‎
و‏‎ خود‏‎ منطق‌‏‎ با‏‎ را‏‎ ستارگان‌‏‎ جنگ‌‏‎ جهنمي‌‏‎ پتانسيل‌‏‎ و‏‎ برخيزد‏‎
چنين‌‏‎.‎سازد‏‎ بي‌اثر‏‎ جهاني‌‏‎ و‏‎ داخلي‌‏‎ عمومي‌‏‎ افكار‏‎ پشتوانه‌‏‎
تضمين‌‏‎ آينده‌‏‎ تا‏‎ دارد‏‎ شكافي‌‏‎ كالبد‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ بي‌ترديد‏‎ قدرتي‌‏‎
تحول‌‏‎ هيچ‌‏‎ ما ، ‏‎ تلاش‌‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎ باشيم‌‏‎ مطمئن‌‏‎ بايد‏‎ شود ، ‏‎
حاضر ، ‏‎ مقاله‌‏‎ نويسنده‌‏‎ رويكرد‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.‎داد‏‎ نخواهد‏‎ روي‌‏‎ مثبتي‌‏‎
و‏‎ اعتباري‌‏‎ مباني‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ تمدن‌ها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ موضوع‌‏‎
به‌‏‎ است‌‏‎ مايل‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ بررسي‌‏‎ مورد‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ حقوقي‌‏‎
بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ امكان‌‏‎ اصولا‏‎ آيا‏‎ اينكه‌‏‎ نظير‏‎ سوالهايي‌‏‎
چه‌‏‎ تمدن‌ها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ نه‌؟‏‎ يا‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ تمدن‌ها‏‎
.بدهد‏‎ درخوري‌‏‎ پاسخ‌‏‎ برمي‌گيرد؟‏‎ در‏‎ را‏‎ مباحثي‌‏‎ و‏‎ لايه‌ها‏‎
احتمال‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌داند‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ بحث‌‏‎ مفروض‌‏‎ يك‌‏‎ نويسنده‌‏‎
رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ تمدن‌ها‏‎ و‏‎ فرهنگ‌ها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگو‏‎
.مي‌پردازد‏‎ گفت‌وگو‏‎ اين‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ به‌‏‎
انديشه‌‏‎ گروه‌‏‎
تمدنها‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ موضوع‌‏‎ طرح‌‏‎ -‎‎‏‏1‏‎
جهاني‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ قدرتها‏‎ بين‌‏‎ روابط‏‎ تبيين‌‏‎ براي‌‏‎ تئوريسين‌ها‏‎
تلاش‌‏‎ داشته‌ ، ‏‎ وجود‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ حاكميت‌‏‎ بحث‌‏‎ كه‌‏‎ زماني‌‏‎ از‏‎
خاصي‌‏‎ تئوري‌‏‎ آن‌‏‎ مقتضيات‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ مقطعي‌‏‎ هر‏‎ در‏‎.‎كرده‌اند‏‎
روابط‏‎ جديد‏‎ نوع‌‏‎.است‌‏‎ گشته‌‏‎ تبيين‌‏‎ روابط ، ‏‎ و‏‎ گرديده‌‏‎ ارائه‌‏‎
كشور‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ شروع‌‏‎ (‎‏‏1‏‎)وستفالي‌ 1648‏‎ كنگره‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎
مستلزم‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ ايجاد‏‎ Nation state يعني‌‏‎ جديد‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎
از‏‎ جهاني‌‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ را‏‎ قدرت‌‏‎ روابط‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ تئوري‌پردازي‌‏‎ نوعي‌‏‎
امپراطوري‌‏‎)‎.‎..و‏‎ اروپايي‌‏‎ خاندان‌‏‎ چند‏‎ پيوسته‌‏‎ بهم‌‏‎ قدرتهاي‌‏‎
مليت‌‏‎ بستر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ سرزميني‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎.‎.‎.‎و‏‎ (‎‏‏2‏‎)‎مقدس‌‏‎
چند‏‎ بين‌‏‎ روابط‏‎ اينجا‏‎ در‏‎.‎مي‌داد‏‎ انتقال‌‏‎ مي‌شده‌‏‎ خلاصه‌‏‎
با‏‎ بعضا‏‎ كه‌‏‎ ملي‌‏‎ منافع‌‏‎ از‏‎ حوزه‌اي‌‏‎ احيانا‏‎ و‏‎ كشور‏‎ دولت‌‏‎
كشور‏‎ آن‌‏‎ ملي‌‏‎ منافع‌‏‎ تحت‌‏‎ كشوري‌ ، ‏‎ دولت‌‏‎ برتر‏‎ قدرت‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎
قرن‌‏‎)‎ ديگر‏‎ بار‏‎ بالاخره‌‏‎.‎بود‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ مي‌گرفت‌‏‎ قرار‏‎
امري‌‏‎ به‌‏‎ (خاص‌‏‎ مليت‌‏‎)‎ ملي‌‏‎ منافع‌‏‎ حوزه‌‏‎ از‏‎ بحث‌‏‎ (‎بيستم‌‏‎
و‏‎ شد‏‎ تبديل‌‏‎ ايدئولوژيها‏‎ قدرت‌‏‎ بين‌‏‎ روابط‏‎ يعني‌‏‎ فرامليتي‌‏‎
به‌نحوي‌‏‎ را‏‎ بين‌المللي‌‏‎ روابط‏‎ كردند‏‎ سعي‌‏‎ تئوريسين‌ها‏‎
بين‌‏‎ ارتباط‏‎ نحوه‌‏‎ نشان‌دهنده‌‏‎ كه‌‏‎ نمايند‏‎ تبيين‌‏‎
از‏‎ بعد‏‎ حوزه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.باشد‏‎ (غرب‏‎ و‏‎ شرق‌‏‎)‎ مسلط‏‎ ايدئولوژيهاي‌‏‎
جامعه‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ روابط‏‎ تبيين‌‏‎ شرق‌‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ فروپاشي‌‏‎
كه‌‏‎ جهاني‌‏‎ نوين‌‏‎ نظم‌‏‎.‎شد‏‎ مواجه‌‏‎ جدي‌‏‎ خلاهاي‌‏‎ با‏‎ بين‌المللي‌‏‎
را‏‎ امريكا‏‎ رهبري‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ مطرح‌‏‎ امريكايي‌‏‎ تئوريسين‌هاي‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎
علمي‌‏‎ تئوري‌‏‎ يك‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ مي‌كرد‏‎ طرح‌‏‎ نوين‌‏‎ نظم‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
جديد‏‎ قطبهاي‌‏‎ مخالفت‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بود‏‎ سياسي‌‏‎ استراتژي‌‏‎ يك‌‏‎ باشد‏‎
لذا‏‎ و‏‎ آورد‏‎ بدست‌‏‎ موفقيتي‌‏‎ نتوانست‌‏‎ عملا‏‎ و‏‎ شد‏‎ مواجه‌‏‎ قدرت‌‏‎
علت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ واقع‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ غرب‏‎ تمدن‌‏‎ و‏‎ بنيادگرايي‌‏‎ بحث‌‏‎
جايي‌‏‎ نتوانست‌‏‎ تئوريك‌‏‎ تبيين‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ قوي‌‏‎ پشتوانه‌‏‎ نداشتن‌‏‎
عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ آورد‏‎ بدست‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ روابط‏‎ تئوري‌پردازيهاي‌‏‎ در‏‎
مخالف‌‏‎ ابزارهاي‌‏‎ ديگر‏‎ نتوانست‌‏‎ نيز‏‎ سياسي‌‏‎ منافع‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ حال‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ ضروري‌‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎برگيرد‏‎ در‏‎ را‏‎ امريكا‏‎ حاكميت‌‏‎
به‌‏‎ خود‏‎ تئوري‌پردازي‌‏‎ در‏‎ (‎امريكايي‌‏‎)‎ غربي‌‏‎ تئوري‌پردازان‌‏‎
تمامي‌‏‎ تقريبا‏‎ اينكه‌‏‎ بر‏‎ كه‌علاوه‌‏‎ يازند‏‎ دست‌‏‎ ديگري‌‏‎ تئوري‌‏‎
به‌‏‎ امتيازهايي‌‏‎ دادن‌‏‎ با‏‎ برمي‌گرفت‌ ، ‏‎ در‏‎ را‏‎ امريكا‏‎ مخالفين‌‏‎
نهادينه‌‏‎ امريكا‏‎ در‏‎ را‏‎ رهبري‌‏‎ سابق‌ ، ‏‎ غرب‏‎ بلوك‌‏‎ كشورهاي‌‏‎
روابط‏‎ تبيين‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ تمدنها‏‎ برخورد‏‎ تئوري‌‏‎نمايند‏‎
از‏‎ خاصي‌‏‎ طيف‌‏‎ استراتژي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ عملا‏‎ ولي‌‏‎)‎ بين‌الملل‌‏‎
ساموئل‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ (‎امريكا‏‎ منافع‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ امريكا‏‎ در‏‎ قدرت‌‏‎
توليد‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ عمدتا‏‎ مخالف‌‏‎ تمدنهاي‌‏‎.‎گرديد‏‎ طرح‌‏‎ هانتينگتن‌‏‎
به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎.‎داشتند‏‎ قرار‏‎ نازلتري‌‏‎ وجه‌‏‎ در‏‎ (‎Science) معرفت‌‏‎
مي‌توان‌‏‎ است‌‏‎ معرفت‌‏‎ و‏‎ اطلاعات‌‏‎ در‏‎ رقابت‌‏‎ كه‌‏‎ قرن‌ 21‏‎ رقابت‌‏‎
را‏‎ (‎امريكايي‌‏‎)‎ غربي‌‏‎ تمدن‌‏‎ با‏‎ قطبهاي‌متضاد‏‎ شكست‌‏‎ حالا‏‎ از‏‎
با‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ تمدن‌‏‎ يك‌‏‎ شدن‌‏‎ جهاني‌‏‎ ترتيب‏‎ بدين‌‏‎كرد‏‎ پيش‌بيني‌‏‎
و‏‎ استراتژي‌‏‎ اين‌‏‎ اصلي‌‏‎ اهداف‌‏‎ از‏‎ متحده‌‏‎ ايالات‌‏‎ رهبري‌‏‎ حفظ‏‎
.بود‏‎ تئوري‌‏‎ ظاهرا‏‎
اين‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ اسلامي‌‏‎ جمهوري‌‏‎ رئيس‌‏‎ خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎ جناب‏‎
عملياتي‌‏‎ برنامه‌‏‎ نوع‌‏‎ يك‌‏‎ احتمالا‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تئوري‌‏‎
.كردند‏‎ طرح‌‏‎ را‏‎ تمدنها‏‎ گفتگوي‌‏‎ تئوري‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ محسوب‏‎ امريكا‏‎
.بود‏‎ مهم‌‏‎ ويژگي‌‏‎ چند‏‎ واجد‏‎ تمدنها‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ بحث‌‏‎
بلكه‌‏‎ تقابل‌‏‎ حالت‌‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ تمدنها‏‎ تئوري‌‏‎ اين‌‏‎ براساس‌‏‎ اولا ، ‏‎
وضعي‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎ تاثيرپذيري‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ تعامل‌‏‎ حالت‌‏‎ در‏‎
.مي‌گيرد‏‎ صورت‌‏‎ آگاهي‌‏‎ با‏‎ توام‌‏‎ و‏‎ مختارانه‌‏‎
بتواند‏‎ تمدن‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ تمدن‌‏‎ يك‌‏‎ بودن‌‏‎ مطلق‌‏‎ ثانيا ، ‏‎
.مي‌شود‏‎ نفي‌‏‎ كند‏‎ عمل‌‏‎ مسلط‏‎ و‏‎ برتر‏‎ فرهنگ‌‏‎ يا‏‎ تمدن‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎
نوع‌‏‎ يك‌‏‎ آن‌‏‎ مباني‌‏‎ و‏‎ تمدن‌‏‎ يك‌‏‎ بودن‌‏‎ چندگانه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ بعكس‌‏‎
هر‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ مطرح‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ برون‌‏‎ و‏‎ تمدني‌‏‎ داخل‌‏‎ پلوراليسم‌‏‎
و‏‎ برتري‌‏‎ حوزه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ باشند‏‎ برتر‏‎ وجهي‌‏‎ در‏‎ مي‌توانند‏‎ كدام‌‏‎
.بشوند‏‎ واقع‌‏‎ موثر‏‎ تمدن‌ ، ‏‎ يا‏‎ فرهنگ‌‏‎
اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ و‏‎ تمدنها‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ مفهوم‌‏‎ -‎‏‏2‏‎
امكان‌‏‎ اصولا‏‎ ايا‏‎)‎)‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌شود‏‎ مطرح‌‏‎ كه‌‏‎ سوالي‌‏‎ اما‏‎
((نه‌؟‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ متصور‏‎ (فرهنگها‏‎)‎ تمدنها‏‎ بين‌‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ يك‌‏‎
در‏‎ را‏‎ مباحثي‌‏‎ و‏‎ لايه‌ها‏‎ چه‌‏‎ تمدنها‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ و‏‎
باشد‏‎ بهتر‏‎ فوق‌‏‎ سوالات‌‏‎ به‌‏‎ جواب‏‎ براي‌‏‎ شايد‏‎برمي‌گيرد‏‎
وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ در‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ شود‏‎ داده‌‏‎ پاسخ‌‏‎ پرسش‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ ابتدا ، ‏‎
نوع‌‏‎ يك‌‏‎ اينكه‌‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ مدنظر‏‎ حقيقت‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ تمدنها‏‎
مي‌گيرد؟‏‎ قرار‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ هويت‌يابي‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ديني‌‏‎ معرفت‌‏‎ حوزه‌‏‎ صاحبنظران‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ غرب‏‎ تمدن‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ تمدن‌‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ معناي‌‏‎))
و‏‎ محتوي‌‏‎ درباره‌‏‎ غربي‌‏‎ جامعه‌هاي‌‏‎ متفكران‌‏‎ و‏‎ مسلمان‌‏‎ متفكران‌‏‎
منظور‏‎ به‌‏‎ غرب‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ تمدن‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ دو‏‎ ويژگيهاي‌‏‎
گفتگو‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ پوشيده‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ حقيقت‌هايي‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎
(‎‏‏3‏‎)((.مي‌نشينند‏‎
مسلمانان‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ اين‌‏‎)‎)‎:مي‌شود‏‎ متذكر‏‎ همچنين‌‏‎ وي‌‏‎
تحكيم‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ جديد‏‎ هويت‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ نمي‌تواند‏‎
مجادله‌‏‎ جز‏‎ هويت‌يابي‌‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ زيرا‏‎ بگيرد‏‎ صورت‌‏‎ آن‌‏‎
است‌‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎ هويت‌‏‎ تجديد‏‎.‎.‎.‎نيست‌‏‎ ديگري‌‏‎ چيز‏‎ كور‏‎ و‏‎ عظيم‌‏‎
(‎‏‏4‏‎)((.شد‏‎ خواهد‏‎ حاصل‌‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ناخواسته‌‏‎ كه‌‏‎
نيستند‏‎ متمدن‌‏‎ تمدنها‏‎ اصولا‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ ديگري‌‏‎ صاحبنظر‏‎
ايشان‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ لذا‏‎ و‏‎.‎مي‌كنند‏‎ برخورد‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ وحشيانه‌‏‎ بلكه‌‏‎
متذكر‏‎ وي‌‏‎ نيست‌‏‎ برخورد‏‎ جز‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎ است‌‏‎ تمدن‌‏‎ از‏‎ بحث‌‏‎ اگر‏‎
اديان‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ بين‌‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ وگو ، ‏‎ گفت‌‏‎ از‏‎ منظور‏‎ اگر‏‎ مي‌شود‏‎
و‏‎ شود‏‎ جدا‏‎ هويت‌‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ حقيقت‌ ، ‏‎ اسلام‌‏‎ بايستي‌‏‎ باشد ، ‏‎ ديگر‏‎
(‎‏‏5‏‎).است‌‏‎ متصور‏‎ تفاهم‌‏‎ و‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ امكان‌‏‎ حقيقت‌‏‎ اسلام‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎
يافتن‌‏‎ انساني‌‏‎ علوم‌‏‎ مباحث‌‏‎ ساير‏‎ همانند‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
.مي‌كند‏‎ صدق‌‏‎ نيز‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بسيط‏‎ مفهومي‌‏‎ از‏‎ واحد‏‎ تعريف‌‏‎
به‌‏‎ پرداختن‌‏‎ قصد‏‎ حاضر‏‎ نوشتار‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ بنابراين‌‏‎
اين‌‏‎ دانستن‌‏‎ مفروض‌‏‎ با‏‎ صرفا‏‎ ندارد‏‎ را‏‎ مفهوم‌‏‎ اين‌‏‎ تعريف‌‏‎
است‌ ، ‏‎ متصور‏‎ تمدنها‏‎ و‏‎ فرهنگها‏‎ بين‌‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ احتمال‌‏‎ كه‌‏‎ نكته‌‏‎
.مي‌پردازد‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎ اين‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ موضوع‌‏‎ به‌‏‎
انساني‌‏‎ روابط‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ لاجرم‌‏‎ باشد‏‎ كه‌‏‎ سنخي‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ وگو‏‎ گفت‌‏‎
نيز‏‎ رابطه‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ بنابراين‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎
بودن‌‏‎ قاعده‌مند‏‎.‎است‌‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ همانند‏‎
يك‌‏‎ آن‌‏‎ فلسفي‌‏‎ و‏‎ نظري‌‏‎ مباني‌‏‎ از‏‎ صرف‌نظر‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎
قانونمندي‌‏‎ اين‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ حتي‌‏‎.‎است‌‏‎ خارجي‌‏‎ واقعيت‌‏‎
را‏‎ طبيعت‌‏‎ و‏‎ داده‌اند‏‎ تسري‌‏‎ نيز‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎ غير‏‎ به‌‏‎ را‏‎
(‎‏‏6‏‎).دانسته‌اند‏‎ قانونمند‏‎ كلي‌‏‎ بطور‏‎
از‏‎ ناشي‌‏‎ را‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎ در‏‎ قانونمنديها‏‎ چه‌‏‎ ايحال‌‏‎ علي‌‏‎
يا‏‎ و‏‎ نماييم‌‏‎ فرض‌‏‎ بالاتر‏‎ مرجعي‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ وضع‌‏‎
از‏‎ نشان‌‏‎ باشند ، ‏‎ آن‌‏‎ موجد‏‎ خويش‌‏‎ اراده‌‏‎ با‏‎ افراد‏‎ خود‏‎ اينكه‌‏‎
اگر‏‎ حال‌‏‎.‎است‌‏‎ انساني‌‏‎ روابط‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ قواعد‏‎ عيني‌‏‎ وجود‏‎
منافع‌‏‎ افزايش‌‏‎ و‏‎ انتفاع‌‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ انساني‌‏‎ واحد‏‎ دو‏‎ بين‌‏‎ رابطه‌‏‎
ضروري‌‏‎ ديگري‌‏‎ امر‏‎ هر‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ دقيق‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ وجود‏‎ باشد‏‎
طرفه‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ منتفي‌‏‎ رابطه‌اي‌‏‎ نوع‌‏‎ هر‏‎ آن‌‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
بين‌‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ و‏‎ رابطه‌‏‎ از‏‎ بحث‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ گاهي‌‏‎.‎بود‏‎ خواهد‏‎
صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎باشد‏‎ حقيقت‌يابي‌‏‎ موضع‌‏‎ در‏‎ انساني‌‏‎ واحد‏‎ دو‏‎
قواعد‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ زيرا‏‎ خواهدبود ، ‏‎ متفاوت‌‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ نوع‌‏‎
باشند‏‎ صرف‌‏‎ اعتباري‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎)‎ است‌‏‎ علمي‌‏‎ معيارهاي‌‏‎ حاكم‌‏‎
رابطه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نمي‌توان‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ (‎معرفتي‌اند‏‎ رهيافت‌‏‎ نوعي‌‏‎
اين‌‏‎ يقينا‏‎ ولي‌‏‎ گرفت‌‏‎ ناديده‌‏‎ را‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ وجود‏‎ نيز‏‎
قواعد‏‎ اين‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎..دارند‏‎ استثنايي‌‏‎ حالتي‌‏‎ قواعد‏‎
حقيقت‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ متعارض‌‏‎ منافع‌‏‎ دخالت‌‏‎ از‏‎ مي‌تواند‏‎
رفتار‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ قواعد‏‎ از‏‎ حداقلي‌‏‎ و‏‎ نمايد‏‎ ممانعت‌‏‎ طلبانه‌‏‎
.نمايد‏‎ ايجاد‏‎ موثر‏‎ واحدهاي‌‏‎ طلبانه‌‏‎ منفعت‌‏‎ احتمالي‌‏‎
كه‌‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ نيز‏‎ گفت‌وگو‏‎ از‏‎ ديگري‌‏‎ نوع‌‏‎
.است‌‏‎ طلبانه‌‏‎ منفعت‌‏‎ و‏‎ حقيقت‌يابانه‌‏‎ رابطه‌‏‎ نوعي‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎
دخالت‌‏‎ اصولا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ جهت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ رابطه‌‏‎ اين‌‏‎
لذا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ انكارناپذير‏‎ انساني‌‏‎ واحدهاي‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ منافع‌‏‎
مقوله‌‏‎ اين‌‏‎ نفوذ‏‎ حوزه‌‏‎ كاهش‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ قواعدي‌‏‎ وجود‏‎
گفت‌وگو‏‎ صحيح‌‏‎ و‏‎ منطقي‌‏‎ رساندن‌‏‎ سامان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ (‎منفعت‌خواهي‌‏‎)
بيشتري‌‏‎ سنخيت‌‏‎ شد‏‎ بيان‌‏‎ كه‌‏‎ رابطه‌‏‎ آخر‏‎ نوع‌‏‎ شايد‏‎.‎است‌‏‎ ضروري‌‏‎
.باشد‏‎ داشته‌‏‎ تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ نوع‌‏‎ با‏‎
گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ وجود‏‎ ضرورت‌‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
چه‌‏‎ كه‌ ، ‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌شود‏‎ مطرح‌‏‎ كه‌‏‎ سوالي‌‏‎ شد ، ‏‎ ثابت‌‏‎ تمدنها‏‎
به‌‏‎ و‏‎ باشد؟‏‎ رابطه‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ مي‌تواند‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎
اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ كدام‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ رابطه‌‏‎ اين‌‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎
بگيرد؟‏‎ قرار‏‎ مي‌تواند‏‎
تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ نوع‌‏‎ -‎‏‏3‏‎
از‏‎ مرتبط‏‎ انساني‌‏‎ واحدهاي‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ نوع‌‏‎ تعيين‌‏‎ براي‌‏‎
كه‌‏‎ دانست‌‏‎ بايد‏‎ اولا‏‎ ;كرد‏‎ نگاه‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ زاويه‌‏‎ چند‏‎
يك‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ متفاوتند‏‎ تكليف‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ درجه‌‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ واحدها‏‎ آيا‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ طرفه‌‏‎ دو‏‎ رابطه‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎).‎دارند‏‎ قرار‏‎ درجه‌‏‎
ديگر‏‎ طرف‌‏‎ كه‌‏‎ باشند‏‎ ويژه‌اي‌‏‎ اختيارات‌‏‎ و‏‎ حقوق‌‏‎ داراي‌‏‎ واحدها‏‎
متفاوت‌‏‎ درجات‌‏‎ با‏‎ شهروند‏‎ كه‌‏‎ كشورهايي‌‏‎ مانند‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ فاقد‏‎
شهروند‏‎ آنها‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ انساني‌‏‎ متفاوت‌‏‎ واحد‏‎ دو‏‎ يا‏‎ و‏‎ دارند‏‎
(حاكمان‌‏‎ از‏‎ ديگري‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ عادي‌‏‎
قرارداد‏‎ مدنظر‏‎ نيز‏‎ را‏‎ قواعد‏‎ اعمال‌‏‎ حوزه‌‏‎ بايستي‌‏‎ ثانيا‏‎
يا‏‎ ملي‌‏‎ محلي‌ ، ‏‎ محيط‏‎ در‏‎ قواعد‏‎ اعمال‌‏‎ واحد‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ مشخص‌‏‎ يعني‌‏‎
كه‌‏‎ را‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ مي‌توان‌‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎
دانست‌‏‎ داخلي‌‏‎ قواعدي‌‏‎ مي‌شوند‏‎ اعمال‌‏‎ محلي‌‏‎ سرزميني‌ ، ‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎
همچنين‌‏‎.‎است‌‏‎ داخلي‌‏‎ حقوق‌‏‎ همان‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ و‏‎
همانند‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ كه‌‏‎ ملي‌‏‎ محيط‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ است‌‏‎
فرامليتي‌‏‎ محيط‏‎ اگر‏‎ حال‌‏‎.‎است‌‏‎ داخلي‌‏‎ حقوق‌‏‎ قواعد‏‎ محلي‌‏‎ محيط‏‎
فوق‌‏‎ ويژگي‌‏‎ واجد‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ باشد‏‎ International
حقوق‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ حقوق‌‏‎ اصطلاح‌‏‎ در‏‎.‎بود‏‎ خواهند‏‎ فرامليتي‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎
.مي‌شود‏‎ اطلاق‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎
قواعد‏‎ تشخيص‌‏‎ براي‌‏‎ بيان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎-‎International Law
و‏‎ نماييم‌‏‎ مشخص‌‏‎ را‏‎ رابطه‌‏‎ نوع‌‏‎ است‌‏‎ ضروري‌‏‎ حاكم‌‏‎ اعتباري‌‏‎
بين‌‏‎ درجه‌‏‎ حيث‌‏‎ از‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ دهيم‌‏‎ جواب‏‎ اول‌‏‎ سوال‌‏‎ به‌‏‎ همچنين‌‏‎
خير؟‏‎ يا‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ تفاوتي‌‏‎ رابطه‌‏‎ طرفين‌‏‎
قدرت‌‏‎ واحد‏‎ منشا‏‎ فقدان‌‏‎:‎الف‌‏‎
تمدنها‏‎ تمام‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ فائقه‌‏‎ قدرت‌‏‎ يك‌‏‎ وجود‏‎ عدم‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎
در‏‎ تفاوت‌‏‎ زيرا‏‎ است‌‏‎ منتفي‌‏‎ تمدنها‏‎ در‏‎ متفاوت‌‏‎ درجات‌‏‎ وجود‏‎
.است‌‏‎ متمركز‏‎ قدرت‌‏‎ ازيك‌‏‎ ناشي‌‏‎ عموما‏‎ تكاليف‌‏‎ و‏‎ حقوق‌‏‎ ميزان‌‏‎
مسئله‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ حدودي‌‏‎ تا‏‎ حاكم‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ قسمت‌‏‎ در‏‎)‎
(.شد‏‎ خواهد‏‎ اشاره‌‏‎
آنها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ و‏‎ تمدنها‏‎ فرامليتي‌‏‎ حالت‌‏‎:ب‏‎
يك‌‏‎ داخل‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ دارند‏‎ داخلي‌‏‎ غير‏‎ حالتي‌‏‎ عموما‏‎ تمدنها‏‎
رابطه‌‏‎ لذا‏‎ و‏‎ نيستند‏‎ كشور‏‎ -‎دولت‌‏‎ بنام‌‏‎ مشخص‌‏‎ جغرافيايي‌‏‎ واحد‏‎
قرار‏‎ فرامليتي‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ (‎گفت‌وگو‏‎)‎ آنها‏‎ بين‌‏‎
شامل‌‏‎ نيز‏‎ تمدنها‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎.مي‌گيرد‏‎
طرف‌‏‎ از‏‎ نمايندگي‌‏‎ نحوه‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ باشند‏‎ كشور‏‎ چند‏‎
در‏‎)‎ تمدن‌‏‎ يك‌‏‎ داراي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ بين‌‏‎ ارتباط‏‎ طريقه‌‏‎ يا‏‎ تمدنها‏‎
قواعد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ فرامليتي‌‏‎ امر‏‎ يك‌‏‎ (‎تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ زمينه‌‏‎
قرار‏‎ بين‌المللي‌‏‎ اعتبارات‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎
.مي‌گيرد‏‎
بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ مي‌توان‌‏‎ توضيحات‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
همان‌‏‎ كه‌‏‎ فرامليتي‌‏‎ روابط‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ را‏‎ تمدنها‏‎
نوع‌‏‎ هر‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎كرد‏‎ فرض‌‏‎ مي‌باشد‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎
استفاده‌‏‎ مورد‏‎ تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اعتباري‌‏‎ قاعده‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ حوزه‌اي‌‏‎ در‏‎ علي‌الاصول‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎
.مي‌كنيم‌‏‎ اطلاق‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ حوزه‌‏‎ آن‌‏‎
تمدنها‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌شود‏‎ مطرح‌‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ سوالي‌‏‎
!خير‏‎ يا‏‎ مي‌شوند‏‎ محسوب‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ جديد‏‎ موضوعات‌‏‎
تشكيل‌‏‎ كشورها‏‎ اول‌‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎ را‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ موضوعات‌‏‎
احيانا‏‎ و‏‎ بين‌الملل‌‏‎ سازمانهاي‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ مي‌دهند‏‎
.گيرند‏‎ قرار‏‎ بين‌المللي‌‏‎ حقوق‌‏‎ موضوع‌‏‎ مي‌تواند‏‎ فرد‏‎
يادشده‌‏‎ واحد‏‎ سه‌‏‎ بر‏‎ مي‌تواند‏‎ فقط‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ بنابراين‌‏‎
و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎ حاكميت‌‏‎ (افراد‏‎ احيانا‏‎ سازمانهاو‏‎ دولتها ، ‏‎)‎
شناخته‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ موضوع‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ حال‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ تمدنها‏‎
.نشده‌اند‏‎
بين‌الملل‌‏‎ روابط‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ واضع‌‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎
منظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎هستند‏‎ مذكور‏‎ واحدهاي‌‏‎ نيز‏‎ (بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎)‎
اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ واضعين‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ تمدنها‏‎ نيز‏‎
نيز‏‎ خود‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ به‌‏‎ حاكميت‌‏‎ براي‌‏‎ حتي‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎
تا‏‎ كه‌‏‎ واحدهايي‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ چگونه‌‏‎ حال‌‏‎.‎نشده‌اند‏‎ شناخته‌‏‎
و‏‎ نبوده‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ موضوع‌‏‎ مستقل‌‏‎ بطور‏‎ حال‌‏‎ به‌‏‎
است‌ ، ‏‎ نداشته‌‏‎ نيز‏‎ مربوطه‌‏‎ قواعد‏‎ واضع‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ نقش‌مستقلي‌‏‎
كرد؟‏‎ جاري‌‏‎ را‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ قواعد‏‎
(راهكارها‏‎)‎ تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ حاكميت‌‏‎ -‎‎‏‏4‏‎
تمدنها‏‎ رابط‏‎ دولتي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎ و‏‎ دولت‌ها‏‎
دولتها‏‎ -‎الف‌‏‎
و‏‎ موضوعا‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ اصلي‌‏‎ موضوعات‌‏‎ فرض‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
قواعد‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ مي‌گيرند ، ‏‎ برعهده‌‏‎ را‏‎ تمدنها‏‎ نقش‌‏‎ واضعا‏‎
قواعد‏‎ با‏‎ متفاوت‌‏‎ آن‌‏‎ حاصل‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ تنظيم‌‏‎ بنحوي‌‏‎ را‏‎
روش‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎باشد‏‎ صرف‌‏‎ انتفاعي‌‏‎ روابط‏‎ براساس‌‏‎ تنظيمي‌‏‎
و‏‎ بود‏‎ خواهند‏‎ تمدنها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ اصلي‌‏‎ بازيگر‏‎ كشورها‏‎
در‏‎ دولتها‏‎ توسط‏‎ كه‌‏‎ -‎بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ قواعد‏‎ ساير‏‎ همانند‏‎
-مي‌نمايند ، ‏‎ داخلي‌‏‎ را‏‎ تعهدات‌‏‎ بنحومقتضي‌‏‎ تعهد‏‎ قبول‌‏‎ صورت‌‏‎
كدام‌‏‎ هر‏‎ كشورها‏‎ غالبا‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ عنايت‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
وضع‌‏‎ را‏‎ قواعد‏‎ هستند ، ‏‎ كشورها‏‎ ديگر‏‎ با‏‎ متفاوت‌‏‎ تمدني‌‏‎ داراي‌‏‎
امر‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌كنند‏‎ اجراء‏‎ را‏‎ آنها‏‎ قواعد‏‎ كردن‌‏‎ داخلي‌‏‎ با‏‎ و‏‎
تمدني‌‏‎ مختلف‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ وضع‌‏‎ قواعد‏‎ اجراء‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎
مواردي‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ متعدد‏‎ مواد‏‎ در‏‎ متحد‏‎ ملل‌‏‎ منشور‏‎شد‏‎ خواهد‏‎
به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ كشورها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎
كه‌‏‎ مواردي‌‏‎.‎مي‌سازد‏‎ ضروري‌‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ صلح‌‏‎ چون‌‏‎ آرمانهايي‌‏‎
نيازمند‏‎ موارد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ مختلف‌‏‎ تمدني‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ بي‌شك‌‏‎
است‌‏‎ همچنين‌‏‎.‎مي‌باشند‏‎ جانبه‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ دوجانبه‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎
در‏‎ فوق‌‏‎ نكات‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ دادگستري‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ ديوان‌‏‎ اساسنامه‌‏‎
.مي‌كند‏‎ تاكيد‏‎ متعدد‏‎ موارد‏‎
دولتي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سازمانهاي‌‏‎ -‎ب‏‎
داراي‌‏‎ نيز‏‎ دولتي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎ كشورها ، ‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎
واضع‌‏‎ يا‏‎ يعني‌‏‎.هستند‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ در‏‎ اساسي‌‏‎ نقش‌‏‎
.مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ آن‌‏‎ موضوع‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ قواعدند‏‎
اجراي‌‏‎ و‏‎ ايجاد‏‎ در‏‎ مي‌توانند‏‎ جنبه‌‏‎ دو‏‎ از‏‎ سازمانها‏‎ اين‌‏‎
لازم‌‏‎ بستر‏‎ اولا‏‎.‎كنند‏‎ ايفاء‏‎ نقش‌‏‎ تمدن‌ها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ قواعد‏‎
سازمان‌‏‎ مانند‏‎.‎نمايند‏‎ ايجاد‏‎ تمدني‌‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎
در‏‎ آن‌‏‎ اصلي‌‏‎ وظايف‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ (يونسكو‏‎) متحد‏‎ ملل‌‏‎ فرهنگي‌‏‎
فرهنگ‌هاي‌‏‎ بين‌‏‎ ديالوگ‌‏‎ نوع‌‏‎ ايجاد‏‎ درگيري‌ ، ‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎ جهت‌‏‎
(‎‏‏7‏‎).است‌‏‎ مختلف‌‏‎
ارتباط‏‎ در‏‎ خاص‌‏‎ تمدني‌‏‎ نمادهاي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توانند‏‎ ثانيا‏‎
عمل‌‏‎ قواعد‏‎ اجراي‌‏‎ و‏‎ وضع‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎ با‏‎
با‏‎ سازمانهايي‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ اسلامي‌‏‎ كنفرانس‌‏‎ سازمان‌‏‎كنند‏‎
و‏‎ است‌‏‎ اسلامي‌‏‎ تمدن‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ نمود‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فوق‌‏‎ ويژگي‌‏‎
خاصي‌‏‎ تمدن‌‏‎ نمود‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ سازمان‌هايي‌‏‎ با‏‎ مي‌تواند‏‎
اعتباري‌‏‎ قواعد‏‎ حيث‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.بپردازد‏‎ گفت‌وگو‏‎ به‌‏‎ هستند‏‎
آنها‏‎ برخود‏‎ و‏‎ گرديده‌‏‎ ابداع‌‏‎ سازمانها‏‎ اين‌‏‎ توسط‏‎ نيز‏‎ لازم‌‏‎
.داشت‌‏‎ خواهد‏‎ حاكميت‌‏‎ نيز‏‎
غيردولتي‌‏‎ فرامليتي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎
مورد‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ مدتي‌‏‎ كه‌‏‎ موضوعاتي‌‏‎ از‏‎
باشد‏‎ تاثيرگذار‏‎ مواردي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ توانسته‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ واقع‌‏‎ توجه‌‏‎
سازمان‌‏‎ مانند‏‎.‎است‌‏‎ غيردولتي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎
كه‌‏‎ سازمان‌هايي‌‏‎ و‏‎ (‎حدودي‌‏‎ تا‏‎)سرخ‌‏‎ صليب‏‎ مرز ، ‏‎ بدون‌‏‎ پزشكان‌‏‎
سازمانها‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌كنند‏‎ تلاش‌‏‎ صلح‌‏‎ و‏‎ زيست‌‏‎ محيط‏‎ حفظ‏‎ براي‌‏‎
گفت‌وگو‏‎ و‏‎ تقريب‏‎ جهت‌‏‎ كه‌‏‎ سازمان‌هايي‌‏‎ از‏‎ تعدادي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
.كرد‏‎ اضافه‌‏‎ را‏‎ مي‌كنند‏‎ تلاش‌‏‎ اديان‌‏‎ بين‌‏‎
خود‏‎ غيرانتفاعي‌‏‎ ماهيت‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ غيردولتي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎
تمدنها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ ايجاد‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ لازم‌‏‎ بستر‏‎ مي‌توانند‏‎
از‏‎ چون‌‏‎ آنها‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ قواعد‏‎ ديگر‏‎ ازطرف‌‏‎ و‏‎ نمايند‏‎ هموار‏‎
منافع‌‏‎ مشروع‌‏‎ تجميع‌‏‎ آنكه‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ نمي‌شود‏‎ وضع‌‏‎ دولتها‏‎ طرف‌‏‎
...و‏‎ دوستانه‌‏‎ انسان‌‏‎ عموما‏‎ عالي‌‏‎ اهداف‌‏‎ مشروع‌‏‎ تجميع‌‏‎ باشد ، ‏‎
اين‌‏‎ (‎مي‌باشد‏‎ كلمه‌‏‎ خاص‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ ملي‌‏‎ منافع‌‏‎ از‏‎ فارغ‌‏‎) است‌‏‎
خواهد‏‎ موثر‏‎ بسيار‏‎ تمدنها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ بي‌شك‌‏‎ قواعد‏‎
.بود‏‎
در‏‎ دارند‏‎ غيردولتي‌‏‎ حالتي‌‏‎ چون‌‏‎ سازمان‌ها‏‎ اين‌‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎
چند‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آيد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ نيز‏‎ مشترك‌‏‎ تمدني‌‏‎ حوزه‌‏‎ يك‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ محتمل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ تشكيل‌‏‎ جغرافيايي‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ كشور‏‎
روش‌‏‎ با‏‎ ملي‌‏‎ منافع‌‏‎ بعضي‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ مذكور‏‎ كشورهاي‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎
قواعد‏‎ يا‏‎ و‏‎ نباشند‏‎ موافق‌‏‎ تمدنها‏‎ بين‌‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ از‏‎ خاصي‌‏‎
غيردولتي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎ لحاظ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نپذيرند ، ‏‎ را‏‎ خاصي‌‏‎
به‌‏‎ چه‌‏‎ را‏‎ تمدني‌‏‎ حوزه‌‏‎ آن‌‏‎ نمايندگي‌‏‎ مي‌توانند‏‎ بين‌المللي‌‏‎
در‏‎.‎ گيرند‏‎ عهده‌‏‎ بر‏‎ قواعد‏‎ وضع‌‏‎ طور‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ موضوعي‌‏‎ لحاظ‏‎
گفت‌وگوي‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ حدودي‌‏‎ تا‏‎ وضعيتي‌‏‎ چنين‌‏‎ نيز‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎
طريق‌‏‎ از‏‎ غالبا‏‎.‎.‎و‏‎ غرب‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ يا‏‎ مسيحيت‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ بين‌‏‎
.مي‌گيرد‏‎ انجام‌‏‎ غيردولتي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎
;كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ شود‏‎ بيان‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ لازم‌‏‎ كه‌‏‎ نكته‌اي‌‏‎
موضوعه‌‏‎ قواعد‏‎ به‌‏‎ روند‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ سازمان‌ها‏‎ اين‌‏‎ موضوعه‌‏‎ قواعد‏‎
غيرمستقيم‌‏‎ آن‌‏‎ تاثيرات‌‏‎ لذا‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ عملي‌‏‎ و‏‎ تبديل‌‏‎ كشورها‏‎
.مستقيم‌‏‎ نه‌‏‎ است‌‏‎
تمدن‌ها‏‎ فكري‌‏‎ نمايندگان‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ نخبگان‌‏‎ و‏‎ افراد‏‎
نشده‌‏‎ شناخته‌‏‎ مستقل‌‏‎ موضوع‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ نظام‌‏‎ در‏‎ فرد‏‎
خاصي‌‏‎ افراد‏‎ خصوص‌‏‎ در‏‎ قواعدي‌‏‎ موارد‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎ فقط‏‎ و‏‎ است‌‏‎
سازمانهاي‌‏‎ اعضاء‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ قواعد‏‎ مانند‏‎.‎دارد‏‎ وجود‏‎
بشر‏‎ حقوق‌‏‎ درحوزه‌‏‎ افراد‏‎ بعضا‏‎ و‏‎ ديپلماتها‏‎ بين‌المللي‌ ، ‏‎
.(بشر‏‎ حقوق‌‏‎ اروپايي‌‏‎ كميسيون‌‏‎)
قالب‏‎ در‏‎ فقط‏‎ نيز‏‎ تمدنها‏‎ فكري‌‏‎ نخبگان‌‏‎ افرادو‏‎ نظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
حمايت‌‏‎ موضوع‌‏‎ مي‌توانند‏‎.‎.‎.‎يونسكوو‏‎ مثل‌‏‎ سازمان‌هايي‌‏‎ اعضاء‏‎
.گيرند‏‎ قرار‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎
سازمانهاي‌‏‎ مدعوين‌‏‎ از‏‎ تمدنها‏‎ فكري‌‏‎ نخبگان‌‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎
و‏‎ همايش‌ها‏‎ قالب‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌شوند‏‎ محسوب‏‎ دولتي‌‏‎ و‏‎ غيردولتي‌‏‎
مي‌بايستي‌‏‎ نيز‏‎ جهت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎مي‌آيند‏‎ گردهم‌‏‎ گردهمايي‌ها‏‎
مثل‌‏‎ حقوقي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ باشند‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ حمايت‌‏‎ مورد‏‎
.گردند‏‎ بهره‌مند‏‎ ديپلماتها‏‎
دولتهامي‌توانند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اقداماتي‌‏‎ مورد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ بحث‌‏‎
مانند‏‎ دهند ، ‏‎ انجام‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ زمينه‌‏‎ به‌‏‎ كمك‌‏‎ و‏‎ تسريع‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎
در‏‎ فكري‌‏‎ نخبگان‌‏‎ به‌‏‎ حقوق‌‏‎ اعطاء‏‎ خاص‌ ، ‏‎ كنوانسيونهاي‌‏‎ وضع‌‏‎
(فكري‌‏‎ نخبگان‌‏‎)‎انسانها‏‎ افراد‏‎ بي‌شك‌‏‎.‎.‎.‎و‏‎ بين‌المللي‌‏‎ حوزه‌‏‎
نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌باشند‏‎ موجود‏‎ تمدن‌هاي‌‏‎ نمودهاي‌‏‎ بهترين‌‏‎
خواهند‏‎ را‏‎ بازدهي‌‏‎ بيشترين‌‏‎ حقيقت‌يابي‌‏‎ روند‏‎ در‏‎ تاثيرگذاري‌‏‎
.داشت‌‏‎
تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ واصول‌‏‎ قواعد‏‎ -‎‏‏5‏‎
تمدنها‏‎ برابري‌‏‎:‎الف‌‏‎
مبناي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎ در‏‎ اساسي‌‏‎ اصل‌‏‎
(‎‏‏8‏‎).دولت‌هاست‌‏‎ حقوقي‌‏‎ برابري‌‏‎ قاعده‌‏‎ مي‌شود‏‎ ياد‏‎ اصول‌‏‎ تمامي‌‏‎
قواعد‏‎ نيز‏‎ تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
خوبي‌‏‎ به‌‏‎ قاعده‌‏‎ اين‌‏‎ حاكميت‌‏‎ ضرورت‌‏‎ است‌‏‎ حاكم‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎
گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ عنايت‌‏‎ با‏‎ بنابراين‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ درك‌‏‎
حقوق‌‏‎ در‏‎ تمدنها‏‎ مع‌الواسطه‌‏‎ موضوعيت‌‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ قائل‌‏‎ تمدنها‏‎
اين‌‏‎ بدون‌‏‎.‎پذيرفته‌ايم‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ اصل‌‏‎ اين‌‏‎ هستيم‌ ، ‏‎ بين‌الملل‌‏‎
نخواهد‏‎ معنا‏‎ حقيقت‌يابي‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ گفت‌وگو‏‎ اصولا‏‎ اساسي‌‏‎ شرط‏‎
ملاحظه‌‏‎ متعددي‌‏‎ درموارد‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ را‏‎ اصل‌‏‎ اين‌‏‎ آثار‏‎.‎داشت‌‏‎
.كنيم‌‏‎
و‏‎ نبوده‌‏‎ عيني‌‏‎ برتري‌‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ امر‏‎ يك‌‏‎ حقيقت‌‏‎ اولا‏‎
زمينه‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ دسترسي‌‏‎ قابل‌‏‎ علمي‌‏‎ خاص‌‏‎ درچارچوب‏‎ صرفا‏‎
.است‌‏‎ علي‌السويه‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ طرف‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ برتري‌‏‎
وفاق‌‏‎ صرفا‏‎ نيز‏‎ تاثيرپذيري‌‏‎ و‏‎ تاثيرگذاري‌‏‎ در‏‎:ثانيا‏‎
امور‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ مبنا‏‎ كننده‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ عالمان‌‏‎ نظر‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎
(...و‏‎ نظامي‌‏‎ برتري‌هاي‌‏‎ مانند‏‎)‎عيني‌‏‎ واقعي‌‏‎
تا‏‎ منفعت‌طلبي‌‏‎ زمينه‌‏‎ حداقل‌‏‎ حقوقي‌‏‎ برابري‌‏‎ وجود‏‎ با‏‎:ثالثا‏‎
.يافت‌‏‎ خواهد‏‎ تغيير‏‎ حقيقت‌خواهي‌‏‎ نفع‌‏‎ به‌‏‎ زيادي‌‏‎ حدود‏‎
صلح‌‏‎ اصالت‌‏‎:‎ب‏‎
گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ لازم‌‏‎ قاعده‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ديگري‌‏‎ اساسي‌‏‎ اصل‌‏‎
و‏‎ رابطه‌‏‎ گونه‌‏‎ هر‏‎ بودن‌‏‎ صلح‌آميز‏‎ شود‏‎ توجه‌‏‎ آن‌‏‎ تمدنهابه‌‏‎
در‏‎ خشونت‌‏‎ حذف‌‏‎ به‌‏‎ ناظر‏‎ گفت‌وگو‏‎ زيرا‏‎.‎گفت‌وگوست‌‏‎ نتيجه‌‏‎
اين‌‏‎ نقض‌‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎ گفت‌وگو‏‎ كه‌‏‎ صورتي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ انواع‌‏‎ تمامي‌‏‎
.بود‏‎ خواهد‏‎ گفت‌وگو‏‎ هدف‌‏‎ با‏‎ تعارض‌‏‎ در‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ شود‏‎ هدف‌‏‎
...و‏‎ است‌‏‎ پيروزي‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ از‏‎ ما‏‎ قصد‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ مانند‏‎ سخناني‌‏‎
هرگونه‌‏‎ شرط‏‎ زيرا‏‎ گردد‏‎ گفت‌وگو‏‎ اصل‌‏‎ نافي‌‏‎ مي‌تواند‏‎
و‏‎ (‎علي‌الاصول‌‏‎)‎است‌‏‎ حقيقت‌يابي‌‏‎ تمدنها‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ گفت‌وگويي‌‏‎
مسئله‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎ نيز‏‎ اوليه‌‏‎ ضرورت‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ صلح‌‏‎ حفظ‏‎
زمينه‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ در‏‎ پيروزي‌‏‎ قصد‏‎ و‏‎ منافع‌‏‎ تقدم‌‏‎ اگر‏‎ حال‌‏‎.‎است‌‏‎
گفت‌وگو‏‎ ايده‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ صلح‌‏‎ تهديد‏‎ احتمال‌‏‎ باشد‏‎
گفت‌وگوي‌‏‎ وهدف‌‏‎ اصل‌‏‎ با‏‎ مغاير‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ امكان‌پذير‏‎ كننده‌‏‎
.تمدنهاست‌‏‎
عدالت‌‏‎:‎ج‌‏‎
براي‌‏‎ مشترك‌‏‎ مخرج‌‏‎ يافتن‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌‏‎ نسبي‌‏‎ امري‌‏‎ عدالت‌‏‎ اگرچه‌‏‎
غيرممكن‌‏‎ امري‌‏‎ عدالت‌‏‎ قاعده‌‏‎ ايجاد‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ گفت‌وگو‏‎ طرفين‌‏‎
.نمي‌باشد‏‎
:پانوشت‌ها‏‎
نامتحد ، ‏‎ جهاني‌‏‎ در‏‎ بين‌الملل‌‏‎ حقوق‌‏‎.‎كاسسه‌‏‎ آنتونيو‏‎ -‎‏‏1‏‎
ص‌ 58601370‏‎ مرتضي‌ ، ‏‎ كلانتريان‌ ، ‏‎ ترجمه‌‏‎
ص‌ 6061‏‎ همان‌‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
گفت‌‏‎ چيستي‌‏‎ همايش‌‏‎ مقالات‌‏‎ خلاصه‌‏‎.‎محمد‏‎ شبستري‌ ، ‏‎ مجتهد‏‎ -‎‎‏‏3‏‎
ص‌ 97‏‎ تمدنها‏‎ وگوي‌‏‎
ص‌ 99‏‎ همان‌‏‎ -‎‎‏‏4‏‎
مورخ‌ 22‏‎ شماره‌ 51‏‎ آبان‌‏‎ هفته‌نامه‌‏‎ عبدالكريم‌‏‎ سروش‌ ، ‏‎ -‎‎‏‏5‏‎
ص‌ 8‏‎ آبان‌ 1377 ، ‏‎
ص‌ 87 ، ‏‎ مهتدي‌‏‎ علي‌اكبر‏‎ ترجمه‌‏‎ روح‌القوانين‌ ، ‏‎ مونتسكيو ، ‏‎ -‎‎‏‏6‏‎
‎‏‏1362‏‎
:مي‌دارد‏‎ مقرر‏‎ سازمان‌‏‎ اين‌‏‎ اساسنامه‌‏‎ -‎‏‏7‏‎
از‏‎ دفاع‌‏‎ دارد ، ‏‎ ريشه‌‏‎ انسانها‏‎ باطن‌‏‎ در‏‎ جنگ‌‏‎ كه‌‏‎ آنجايي‌‏‎ از‏‎)‎)‎
و‏‎ باطن‌‏‎ پرورش‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎ نيز‏‎ (جنگ‌‏‎ ايجاد‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎) صلح‌‏‎
((.شود‏‎ محقق‌‏‎ انسانها‏‎ ضمير‏‎
جهت‌‏‎ را‏‎ گفت‌وگو‏‎ انجام‌‏‎ و‏‎ تحمل‌‏‎ آموزش‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎
دانست‌‏‎ تمدنها‏‎ وگوي‌‏‎ گفت‌‏‎ مصاديق‌‏‎ از‏‎ جنگ‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎
ص‌ 165‏‎ همان‌‏‎ كاسسه‌ ، ‏‎ آنتونيو‏‎ -‎‏‏8‏‎


Copyright 1996-2000 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.