شماره‌ 2261‏‎ ‎‏‏،‏‎6 Nov 2000 آبان‌1379 ، ‏‎ دوشنبه‌ 16‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Life
Metropolis
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
Advertisements

قرآن‌‏‎ در‏‎ تدبر‏‎ و‏‎ تفسير‏‎


تدبر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ همواره‌‏‎ آياتش‌‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ :اشاره‌‏‎
در‏‎ تدبر‏‎ عدم‌‏‎ خاطر‏‎ رابه‌‏‎ او‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تشويق‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ تفكر‏‎ و‏‎
براي‌‏‎ لوازمي‌‏‎ و‏‎ شرايط‏‎ چه‌‏‎ اما‏‎.‎است‌‏‎ فرموده‌‏‎ مذمت‌‏‎ الهي‌‏‎ آيات‌‏‎
‎‏‏،‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ تدبر‏‎ تبيين‌‏‎ ضمن‌‏‎ حاضر‏‎ است‌؟مطلب‏‎ ضروري‌‏‎ قرآن‌‏‎ فهم‌‏‎
مورد‏‎ را‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ از‏‎ پرهيز‏‎ نيز‏‎ و‏‎ تدبر‏‎ لوازم‌‏‎ و‏‎ شرايط‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ بحث‌‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
(‎‏‏1‏‎)"اقفالها‏‎ قلوب‏‎ علي‌‏‎ ام‌‏‎ القرآن‌‏‎ يتدبرون‌‏‎ افلا‏‎"
يا‏‎ نمي‌كنند ، ‏‎ تدبر‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ آيا‏‎":‎مي‌فرمايد‏‎ تعالي‌‏‎ خداي‌‏‎
دنيا‏‎ سعادت‌‏‎ ضامن‌‏‎ كه‌‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ "است‌‏‎ شده‌‏‎ زده‌‏‎ قفل‌‏‎ دلها‏‎ بر‏‎
جمعي‌‏‎ و‏‎ فردي‌‏‎ مصالح‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ احكامش‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ انسان‌‏‎ آخرت‌‏‎ و‏‎
ما‏‎ و‏‎ است‌‏‎ فهم‌‏‎ قابل‌‏‎ ما‏‎ براي‌‏‎ آيا‏‎ است‌ ، ‏‎ استوار‏‎ انسان‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ دستورالعملهاي‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ درك‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎
پيامبر‏‎ جز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بشري‌‏‎ فهم‌‏‎ از‏‎ بالاتر‏‎ قرآن‌‏‎ يا‏‎ بنديم‌ ، ‏‎ بكار‏‎
آن‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ درك‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ ديگري‌‏‎ كسان‌‏‎ عليهم‌السلام‌‏‎ ائمه‌‏‎ و‏‎
.نيستند‏‎
قرآن‌‏‎ در‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تدبر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ آياتش‌‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎
آيات‌‏‎ در‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تدبر‏‎ عدم‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تشويق‌‏‎
كننده‌ ، ‏‎ بيان‌‏‎ راهنما ، ‏‎ نور ، ‏‎ را ، ‏‎ خود‏‎ و‏‎ فرموده‌‏‎ مذمت‌‏‎ الهي‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ معرفي‌‏‎ شفابخش‌‏‎ و‏‎ رحمت‌‏‎ دهنده‌ ، ‏‎ بشارت‌‏‎ روشنگر ، ‏‎
سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ و‏‎ شيعه‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ توجهي‌‏‎ قابل‌‏‎ روايات‌‏‎ ديگر‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎
عليهم‌‏‎ معصومين‌‏‎ به‌‏‎ مختص‌‏‎ قرآن‌‏‎ فهم‌‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎
مي‌باشد‏‎ اختلاف‌‏‎ مورد‏‎ آنچه‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ دانسته‌‏‎ السلام‌‏‎
خير؟‏‎ يا‏‎ فهميد‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ مجيد‏‎ قرآن‌‏‎ ظواهر‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ موانع‌‏‎ چه‌‏‎ است‌؟‏‎ ضروري‌‏‎ قرآن‌‏‎ فهم‌‏‎ براي‌‏‎ لوازمي‌‏‎ و‏‎ شرايط‏‎ چه‌‏‎
زمان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ دارد؟‏‎ وجود‏‎ قرآني‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ فهم‌‏‎ در‏‎ محدوديتهايي‌‏‎
تعصبات‌‏‎ و‏‎ خارج‌‏‎ از‏‎ جدي‌‏‎ خطري‌‏‎ بيگانه‌‏‎ فرهنگ‌هاي‌‏‎ هجوم‌‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ تنگ‌‏‎ را‏‎ عرصه‌‏‎ داخل‌‏‎ از‏‎ مقدس‌ماب‏‎ گروهي‌‏‎ بي‌پايه‌‏‎
معارف‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ آيا‏‎ شده‌ ، ‏‎ مشكل‌‏‎ ناصواب‏‎ از‏‎ صواب‏‎ تشخيص‌‏‎
قرآن‌‏‎ نخورده‌‏‎ دست‌‏‎ و‏‎ پاك‌‏‎ و‏‎ زلال‌‏‎ سرچشمه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ حقه‌الهي‌‏‎
بجا‏‎ را‏‎ آله‌‏‎ و‏‎ صلي‌الله‌عليه‌‏‎ پيامبر‏‎ سفارش‌‏‎ و‏‎ نمود‏‎ دريافت‌‏‎
الليل‌‏‎ لقطع‌‏‎ الفتن‌‏‎ عليكم‌‏‎ التبست‌‏‎ فاذا‏‎":فرمود‏‎ كه‌‏‎ آورد‏‎
شب‏‎ همچون‌‏‎ فتنه‌ها‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎(‎‏‏2‏‎)‎"بالقرآن‌‏‎ فعليكم‌‏‎ المظلم‌‏‎
شما‏‎ بر‏‎ بپوشانند‏‎ شما‏‎ بر‏‎ را‏‎ حقيقت‌‏‎ و‏‎ آورند‏‎ روي‌‏‎ شما‏‎ بر‏‎ تار‏‎
.كنيد‏‎ تمسك‌‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ باد‏‎
عليك‌‏‎ ونزلنا‏‎":‎مي‌فرمايد‏‎ قرآن‌‏‎ معرفي‌‏‎ در‏‎ تعالي‌‏‎ خداي‌‏‎
"للمسلمين‌‏‎ بشري‌‏‎ و‏‎ رحمه‌‏‎ و‏‎ هدي‏‎ و‏‎ شي‌ء‏‎ لكل‌‏‎ تبيانا‏‎ الكتاب‏‎
هر‏‎ حقيقت‌‏‎ تا‏‎ كرديم‌‏‎ نازل‌‏‎ تو‏‎ بر‏‎ را‏‎ آسماني‌‏‎ كتاب‏‎ ما‏‎" (‎‎‏‏3‏‎)
براي‌‏‎ باشد‏‎ بشارت‌‏‎ و‏‎ رحمت‌‏‎ و‏‎ هدايت‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ روشن‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎
".مسلمانان‌‏‎
آري‌‏‎"(‎‎‏‏4‏‎)"مبين‌‏‎ كتاب‏‎ و‏‎ نور‏‎ الله‌‏‎ من‌‏‎ قدجاءكم‌‏‎":‎فرموده‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎
".است‌‏‎ آمده‌‏‎ شما‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ خداوند‏‎ از‏‎ روشنگر‏‎ كتابي‌‏‎ و‏‎ نور‏‎
اليكم‌‏‎ انزلنا‏‎ و‏‎ ربكم‌‏‎ من‌‏‎ برهان‌‏‎ جاءكم‌‏‎ قد‏‎ الناس‌‏‎ ايها‏‎ يا‏‎"
سوي‌‏‎ از‏‎ برهاني‌‏‎ راستي‌‏‎ به‌‏‎ مردم‌‏‎ اي‌‏‎"(‎‏‏5‏‎)‎"مبينا‏‎ نورا‏‎
آشكار‏‎ نوري‌‏‎ شما‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ نازل‌‏‎ شما‏‎ براي‌‏‎ پروردگارتان‌‏‎
".فروفرستادم‌‏‎
شفاءلما‏‎ و‏‎ ربكم‌‏‎ من‌‏‎ موعظه‌‏‎ قدجاءتكم‌‏‎ ايهاالناس‌‏‎ يا‏‎"
سوي‌‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎ اي‌‏‎"(‎‎‏‏6‏‎)‎"للمومنين‌‏‎ رحمه‌‏‎ و‏‎ هدي‏‎ و‏‎ في‌الصدور‏‎
و‏‎ رهنمود‏‎ و‏‎ دلها‏‎ شفابخش‌‏‎ و‏‎ شما‏‎ براي‌‏‎ پندي‌‏‎ پروردگارتان‌‏‎
".است‌‏‎ آمده‌‏‎ مومنان‌‏‎ براي‌‏‎ رحمتي‌‏‎
قرآن‌‏‎ نزول‌‏‎ اهداف‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ تدبر‏‎ ديگر‏‎ آياتي‌‏‎ در‏‎
كتاب‏‎":‎مي‌كند‏‎ معرفي‌‏‎ آن‌‏‎ اهداف‌‏‎ مهمترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ بلكه‌‏‎
(‎‏‏7‏‎)"اولوالالباب‏‎ ليتذكروا‏‎ و‏‎ آياته‌‏‎ بروا‏‎ ليد‏‎ مبارك‌‏‎ انزلناه‌‏‎
آيات‌‏‎ در‏‎ تا‏‎ فرستاديم‌‏‎ فرو‏‎ تو‏‎ رابر‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ مبارك‌‏‎ است‌‏‎ كتابي‌‏‎"
".گيرند‏‎ پند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ خردمندان‌‏‎ و‏‎ كنند‏‎ انديشه‌‏‎ آن‌‏‎
كريم‌ ، ‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تدبر‏‎ به‌‏‎ امر‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ ديگر‏‎ آيه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ نموده‌‏‎ سرزنش‌‏‎ و‏‎ مذمت‌‏‎ نمي‌كنند‏‎ تفكر‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ كساني‌‏‎
يتدبرون‌‏‎ افلا‏‎":است‌‏‎ شده‌‏‎ زده‌‏‎ قفل‌‏‎ دلهايشان‌‏‎ بر‏‎ فرموده‌‏‎
تدبر‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ آيا‏‎"(‎‎‏‏8‏‎)"اقفالها‏‎ قلوب‏‎ علي‌‏‎ ام‌‏‎ القرآن‌‏‎
"است‌؟‏‎ شده‌‏‎ زده‌‏‎ قفل‌‏‎ دلها‏‎ بر‏‎ يا‏‎ نمي‌كنند ، ‏‎
نقل‌‏‎ سنت‌‏‎ اهل‌‏‎ و‏‎ شيعه‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ توجهي‌‏‎ قابل‌‏‎ روايات‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎
را‏‎ قرآن‌‏‎ فهم‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ منع‌‏‎ قرآن‌‏‎ ظواهر‏‎ به‌‏‎ اخذ‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎
.دانسته‌اند‏‎ عليهم‌السلام‌‏‎ معصومين‌‏‎ به‌‏‎ مختص‌‏‎
رحمه‌الله‌‏‎ طبرسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ و‏‎ صافي‌‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ كاشاني‌‏‎ فيض‌‏‎ مرحوم‌‏‎
از‏‎ صحيح‌‏‎ خبر‏‎:فرموده‌اند‏‎ مجمع‌البيان‌‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ عليه‌‏‎
رسيده‌‏‎ السلام‌‏‎ عليهم‌‏‎ ائمه‌‏‎ و‏‎ آله‌‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ پيامبر‏‎
بالاثر‏‎ الا‏‎ لايجوز‏‎ القرآن‌‏‎ تفسير‏‎ ان‌‏‎":‎فرمودند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
با‏‎ مگر‏‎ نيست‌‏‎ جايز‏‎ قرآن‌‏‎ تفسير‏‎".‎"الصريح‌‏‎ النص‌‏‎ و‏‎ الصحيح‌‏‎
."صريح‌‏‎ نص‌‏‎ يا‏‎ صحيح‌‏‎ اثر‏‎
قرآن‌‏‎ كس‌‏‎ هر‏‎".‎"اخطا‏‎ فقد‏‎ الحق‌‏‎ فاصاب‏‎ برايه‌‏‎ القرآن‌‏‎ فسر‏‎ من‌‏‎"
.است‌‏‎ خطاكار‏‎ برسد‏‎ واقع‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ اگر‏‎ كند‏‎ تفسير‏‎ خود‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
كس‌‏‎ هر‏‎"(‎‏‏9‏‎)‎.‎"في‌النار‏‎ مقعده‌‏‎ فليتبوء‏‎ برايه‌‏‎ القرآن‌‏‎ فسر‏‎ من‌‏‎"
".است‌‏‎ آتش‌‏‎ در‏‎ جايگاهش‌‏‎ كند‏‎ تفسير‏‎ خود‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎
قرآن‌‏‎ فهم‌‏‎ معتقدند‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ اخباريون‌‏‎ شيعه‌‏‎ علماي‌‏‎ بين‌‏‎ در‏‎
ميان‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ آنها‏‎ بر‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كساني‌‏‎ به‌‏‎ مخصوص‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ نازل‌‏‎ خانواده‌شان‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ عليه‌‏‎ رحمه‌الله‌‏‎ طوسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ مرحوم‌‏‎
كلام‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ كلام‌‏‎ بين‌‏‎ نيست‌‏‎ جايز‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ ما‏‎ نظر‏‎"
است‌‏‎ ممكن‌‏‎ چگونه‌‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ ضديتي‌‏‎ و‏‎ تناقض‌‏‎ پيامبرش‌‏‎
اينكه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ (‎‏‏10‏‎)‎مبين‌‏‎ عربي‌‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ كند‏‎ توصيف‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎
از‏‎ ولي‌‏‎ مردم‌‏‎ براي‌‏‎ است‌‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎ قومش‌‏‎ (‎‎‏‏11‏‎)لسان‌‏‎ به‌‏‎
است‌ ، ‏‎ شبيه‌‏‎ معما‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ نشود‏‎ فهميده‌‏‎ چيزي‌‏‎ ظاهرش‌‏‎
فرموده‌‏‎ مدح‌‏‎ خداوند‏‎ و‏‎ است‌‏‎ منزه‌‏‎ وصفي‌‏‎ چنين‌‏‎ از‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎
نموده‌اند ، ‏‎ سعي‌‏‎ قرآن‌‏‎ معاني‌‏‎ استخراج‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ اقوامي‌‏‎
:فرمود‏‎ چنانچه‌‏‎
(‎‏‏12‏‎)"منهم‌‏‎ يستنبطونه‌‏‎ لعلمه‌الذين‌‏‎"
مذمت‌‏‎ قرآن‌‏‎ معاني‌‏‎ در‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تدبر‏‎ ترك‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ افرادي‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ (‎‎‏‏13‏‎)فرموده‌‏‎
فيكم‌‏‎ تارك‌‏‎ اني‌‏‎":فرموده‌‏‎ وآله‌‏‎ عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ پيامبر‏‎
"بيتي‌‏‎ اهل‌‏‎ عترتي‌ ، ‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ كتاب‏‎ الثقلين‌ ، ‏‎
قرار‏‎ اگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ حجت‌‏‎ خدا‏‎ كتاب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ روايت‌‏‎ اين‌‏‎ مفهوم‌‏‎
".باشد‏‎ حجت‌‏‎ مي‌تواند‏‎ چگونه‌‏‎ نشود‏‎ فهميده‌‏‎ چيزي‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ باشد‏‎
(‎‏‏14‏‎)
كه‌‏‎ حديث‌‏‎ سه‌‏‎ آوردن‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ مجمع‌البيان‌‏‎ در‏‎ طبرسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ مرحوم‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎":مي‌فرمايد‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ مورد‏‎ در‏‎ گذشت‌‏‎ آن‌‏‎ ذكر‏‎
به‌‏‎ نموده‌‏‎ تشويق‌‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ سبحان‌‏‎ خداوند‏‎:بگوييم‌‏‎ بايد‏‎ باره‌‏‎
مدح‌‏‎ و‏‎ نمود‏‎ هموار‏‎ ايشان‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ راه‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ استنباط‏‎
پشت‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ كساني‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ استنباط‏‎ بر‏‎ را‏‎ اقوامي‌‏‎ كرده‌‏‎
مطالبي‌‏‎ و‏‎."فرموده‌‏‎ مذمت‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ استنباط‏‎ به‌‏‎ كرده‌اند‏‎
بعد‏‎ و‏‎ فرموده‌‏‎ بيان‌‏‎ هم‌‏‎ ايشان‌‏‎ است‌‏‎ گفته‌‏‎ طوسي‌‏‎ شيخ‌‏‎ آنچه‌‏‎ نظير‏‎
حديثي‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎ گاه‌‏‎ هر‏‎":فرمود‏‎ (ص‌‏‎)رسول‌‏‎ حضرت‌‏‎:‎مي‌افزايد‏‎
آن‌‏‎ بود‏‎ موافق‌‏‎ اگر‏‎ خدا ، ‏‎ كتاب‏‎ به‌‏‎ كنيد‏‎ عرضه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ شنيديد‏‎
به‌‏‎ بزنيد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ بود‏‎ خدا‏‎ كتاب‏‎ مخالف‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ بپذيريد‏‎ را‏‎
است‌‏‎ حجت‌‏‎ خدا‏‎ كتاب‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎ حديث‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ "ديوار‏‎ سينه‌‏‎
چگونه‌‏‎.‎غيرصحيح‌‏‎ از‏‎ صحيح‌‏‎ حديث‌‏‎ تشخيص‌‏‎ براي‌‏‎ است‌‏‎ مرجعي‌‏‎ و‏‎
سقيم‌‏‎ از‏‎ صحيح‌‏‎ حديث‌‏‎ تشخيص‌‏‎ براي‌‏‎ مرجعي‌‏‎ خدا‏‎ كتاب‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎
بنابراين‌‏‎ نباشد ، ‏‎ مفهوم‌‏‎ معنايش‌‏‎ قرآن‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ باشد‏‎
من‌‏‎" حديث‌‏‎ اينكه‌‏‎ بر‏‎ مي‌كند‏‎ دلالت‌‏‎ شد‏‎ ذكر‏‎ كه‌‏‎ دلايلي‌‏‎
بودن‌‏‎ صحيح‌‏‎ فرض‌‏‎ بر‏‎ "خطا‏‎ فقدا‏‎ فاصابالحق‌‏‎ برايه‌‏‎ فسرالقرآن‌‏‎
اينكه‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كنيم‌‏‎ حمل‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ متروك‌‏‎ ظاهرش‌‏‎ سند‏‎
آن‌‏‎ الفاظ‏‎ شواهد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ حمل‌‏‎ خود‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎"
به‌‏‎ بازهم‌‏‎ دريابد‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ ننمايد‏‎ عمل‌‏‎ و‏‎ نكند‏‎ توجه‌‏‎
(‎‏‏15‏‎).است‌‏‎ رفته‌‏‎ خطا‏‎
عمل‌‏‎ از‏‎ ناهيه‌‏‎ اخبار‏‎:‎مي‌فرمايد‏‎ باره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نائيني‌‏‎ مرحوم‌‏‎
علي‌رغم‌‏‎ ولي‌‏‎ متواتر ، ‏‎ بلكه‌‏‎ هستند‏‎ مستفيض‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ كتاب‏‎ به‌‏‎
.است‌‏‎ بيگانه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ ادعا‏‎ اخباريون‌‏‎ آنچه‌‏‎ با‏‎ آنها‏‎ كثرت‌‏‎
دلالت‌‏‎ كه‌‏‎ رواياتي‌‏‎-هستند1‏‎ دسته‌‏‎ دو‏‎ بر‏‎ روايات‌‏‎ اين‌‏‎
رواياتي‌‏‎ -‎واستحسانات‌20‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ از‏‎ منع‌‏‎ بر‏‎ مي‌كنند‏‎
ظواهر‏‎ به‌‏‎ عمل‌‏‎ در‏‎ استقلال‌‏‎ از‏‎ منع‌‏‎ بر‏‎ مي‌كنند‏‎ دلالت‌‏‎ كه‌‏‎
.بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ به‌‏‎ مراجعه‌‏‎ بدون‌‏‎ كتاب‏‎
:جواب‏‎
عبارت‌‏‎ تفسير‏‎ زيرا‏‎ نيست‌ ، ‏‎ تفسير‏‎ تحت‌‏‎ در‏‎ مندرج‌‏‎ ظواهر‏‎ به‌‏‎ عمل‌‏‎
ندارد‏‎ حجابي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ ظاهر‏‎ شامل‌‏‎ پس‌‏‎ قناع‌‏‎ كشف‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ شده‌‏‎ نهي‌‏‎ تفسير‏‎ كه‌‏‎ بخصوص‌‏‎ نمي‌شود ، ‏‎
.مي‌باشد‏‎ استحسانات‌‏‎ و‏‎ شخصي‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ محتاج‌‏‎
حجيت‌‏‎ از‏‎ مي‌كنند‏‎ ادعا‏‎ اصوليون‌‏‎ آنچه‌‏‎:‎دوم‌‏‎ دسته‌‏‎ جواب‏‎ در‏‎
از‏‎ بعد‏‎ كتاب‏‎ ظواهر‏‎ به‌‏‎ عمل‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ عبارت‌‏‎ كتاب‏‎ ظواهر‏‎
از‏‎ فحص‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ وارد‏‎ آنچه‌‏‎ به‌‏‎ مراجعه‌‏‎
مستقل‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكرده‌‏‎ ادعا‏‎ هيچكس‌‏‎ و‏‎ مخصصات‌‏‎ و‏‎ مقيدات‌‏‎
(‎‏‏16‏‎).نمود‏‎ عمل‌‏‎ كتاب‏‎ ظواهر‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ جايز‏‎
تفسير‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ صافي‌‏‎ تفسير‏‎ در‏‎ رحمه‌الله‌عليه‌‏‎ كاشاني‌‏‎ فيض‌‏‎
دارد ، ‏‎ مقدمه‌‏‎ دوازده‌‏‎ تفسير‏‎ شروع‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ است‌ ، ‏‎ معروف‌‏‎ روايي‌‏‎
مي‌كند ، ‏‎ بحث‌‏‎ آن‌‏‎ فضيلت‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ تمسك‌‏‎ درباره‌‏‎ اول‌‏‎ مقدمه‌‏‎
از‏‎ روايتي‌‏‎ "كافي‌‏‎" كتاب‏‎ از‏‎ كاشاني‌‏‎ فيض‌‏‎ مرحوم‌‏‎ مقدمه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ نقل‌‏‎ آله‌‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎ صلي‌الله‌‏‎ اكرم‌‏‎ رسول‌‏‎
نيز‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ تمسك‌‏‎ به‌‏‎ مي‌كند‏‎ سفارش‌‏‎ اكيد‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ روايت‌‏‎
در‏‎ ولي‌‏‎ جسته‌‏‎ استناد‏‎ مجيد‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ آياتي‌‏‎ به‌‏‎ منظور‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎
رواياتي‌‏‎ همان‌‏‎ "راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ از‏‎ منع‌‏‎" عنوان‌‏‎ با‏‎ پنجم‌‏‎ مقدمه‌‏‎
و‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ استناد‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آورده‌‏‎ گذشت‌‏‎ آن‌‏‎ ذكر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎
(ع‌‏‎)‎معصومين‌‏‎ ائمه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ (‎ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ از‏‎ نيز‏‎ و‏‎:‎مي‌نويسد‏‎ چنين‌‏‎
بالاثرالصحيح‌‏‎ الا‏‎ لايجوز‏‎ تفسيرالقرآن‌‏‎ ان‌‏‎":‎است‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎
"والنص‌الصريح‌‏‎
عدم‌‏‎ بر‏‎ مبني‌‏‎ شده‌‏‎ نقل‌‏‎ روايات‌‏‎ اين‌‏‎ امثال‌‏‎ ديگري‌‏‎ روايات‌‏‎ و‏‎
ائمه‌‏‎ بيان‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ مگر‏‎ قرآن‌‏‎ تفسير‏‎ جواز‏‎
تناقض‌‏‎ اين‌‏‎ رفع‌‏‎ براي‌‏‎ كاشاني‌‏‎ فيض‌‏‎ مرحوم‌‏‎ سپس‌‏‎.عليهم‌السلام‌‏‎
مقدمه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آياتي‌‏‎ يا‏‎ روايات‌‏‎ كه‌‏‎ نماند‏‎ مخفي‌‏‎:‎مي‌فرمايد‏‎
ريسمان‌‏‎ به‌‏‎ تمسك‌‏‎ به‌‏‎ شده‌‏‎ امر‏‎ آنها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ كرديم‌‏‎ ذكر‏‎ اول‌‏‎
عرضه‌‏‎ حديث‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ آن‌‏‎ معاني‌‏‎ و‏‎ آيات‌‏‎ در‏‎ تدبر‏‎ و‏‎ تعمق‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎
فاحملوها‏‎ ذووجوه‌‏‎ القرآن‌‏‎" حديث‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎ به‌‏‎ احاديث‌‏‎ كردن‌‏‎
عليه‌السلام‌‏‎ علي‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ حديثي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ "علي‌احسن‌الوجوه‌‏‎
تفسير‏‎ از‏‎ كردند‏‎ منع‌‏‎ حضرت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ نقل‌‏‎ آن‌‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
اعطا‏‎ آنان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ قرآن‌‏‎ فهم‌‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ كساني‌‏‎ توسط‏‎ مگر‏‎ قرآن‌‏‎
."في‌القرآن‌‏‎ فهما‏‎ عبدا‏‎ الله‌‏‎ يوتي‌‏‎ الاان‌‏‎" باشد‏‎ كرده‌‏‎
را‏‎ قرآن‌‏‎ هركس‌‏‎ "فسرجمل‌العلم‌‏‎ فهم‌القرآن‌‏‎ من‌‏‎" فرمود‏‎ نيز‏‎ و‏‎
و‏‎ آيات‌‏‎ ساير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ پرده‌برداري‌‏‎ علوم‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ بفهمد‏‎
ذكر‏‎ پنجم‌‏‎ مقدمه‌‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎ با‏‎ متناقض‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ روايات‌‏‎
اهل‌‏‎ و‏‎ رسولش‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ اخلاص‌‏‎ در‏‎ از‏‎ هركس‌‏‎ زيرا‏‎ نيست‌ ، ‏‎ كرديم‌‏‎
در‏‎ باتتبع‌‏‎ باشد ، ‏‎ منقاد‏‎ و‏‎ مطيع‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ اطاعت‌‏‎ را‏‎ او‏‎ بيت‌‏‎
از‏‎ پاره‌اي‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ كند‏‎ كسب‏‎ آنان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ علم‌‏‎ آنان‌‏‎ آثار‏‎
حاصل‌‏‎ برايش‌‏‎ علم‌‏‎ در‏‎ رسوخ‌‏‎ كه‌‏‎ به‌طوري‌‏‎ شود‏‎ آگاه‌‏‎ آنان‌‏‎ اسرار‏‎
آگاه‌‏‎ امور‏‎ حقايق‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎ باز‏‎ دلش‌‏‎ چشمهاي‌‏‎ شود ، ‏‎
از‏‎ مي‌تواند‏‎ او‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ وي‌‏‎ همراه‌‏‎ يقين‌‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎
بعضي‌‏‎ و‏‎ بشناسد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ غرائب‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ استفاده‌‏‎ قرآن‌‏‎
(‎‏‏17‏‎).كند‏‎ استنباط‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ عجايب‏‎ از‏‎
چيست‌؟‏‎ تفسير‏‎ از‏‎ مقصود‏‎
است‌‏‎ تبيين‌‏‎ و‏‎ ايضاح‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ "فسر‏‎" ريشه‌‏‎ از‏‎ لغت‌‏‎ در‏‎ تفسير‏‎
.مبالغه‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ منتها‏‎ است‌ ، ‏‎ معنا‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ تفسير‏‎ كه‌‏‎
(‎‏‏18‏‎)
معني‌‏‎ كشف‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ لغت‌‏‎ در‏‎ تفسير‏‎:آمده‌‏‎ مجمع‌البحرين‌‏‎ در‏‎
است‌‏‎ "سفر‏‎" مقلوب‏‎ كه‌‏‎ "فسر‏‎" از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ اظهار‏‎ و‏‎ لفظ‏‎
(‎‏‏19‏‎).شده‌‏‎ گرفته‌‏‎
چيزهاي‌‏‎ سفر‏‎ در‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كشف‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ سفر‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎
ظاهري‌‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ كشف‌‏‎ "سفر‏‎" منتها‏‎ مي‌شود‏‎ شناخته‌‏‎ ناشناخته‌‏‎
ريشه‌‏‎ از‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ باطني‌‏‎ و‏‎ معنوي‌‏‎ كشف‌‏‎ "فسر‏‎" ولي‌‏‎ است‌‏‎
نمايان‌‏‎ و‏‎ معنا‏‎ كشف‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ رفته‌‏‎ تفعيل‌‏‎ باب‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ "فسر‏‎"
كشف‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎ تفسير‏‎ دانشمندان‌‏‎ گفته‌‏‎ بنابه‌‏‎.‎است‌‏‎ آن‌‏‎ شدن‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ مواردي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مقصود‏‎ وجه‌‏‎ از‏‎ قناع‌‏‎
و‏‎ تفسير‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ خفايي‌‏‎ سخن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ باشد‏‎ پوشيده‌‏‎ مقصود‏‎
در‏‎ تفسير ، ‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ پس‌‏‎ گردد ، ‏‎ روشن‌‏‎ مقصود‏‎ و‏‎ شود‏‎ آشكار‏‎ بيان‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ آمده‌‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ محكمات‌ ، ‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ است‌‏‎ متشابه‌‏‎ آيات‌‏‎
و‏‎ اصل‌‏‎ را‏‎ محكمات‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ متشابهات‌‏‎ و‏‎ محكمات‌‏‎ بر‏‎ مشتمل‌‏‎ كتاب‏‎
منع‌‏‎ متشابهات‌‏‎ پيروي‌‏‎ و‏‎ تبعيت‌‏‎ از‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ قرآن‌‏‎ اساس‌‏‎
و‏‎ مذمت‌‏‎ مي‌كنند‏‎ متشابهات‌‏‎ از‏‎ متابعت‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ مردمي‌‏‎ و‏‎ فرموده‌‏‎
به‌‏‎ مختص‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ تاويل‌‏‎ و‏‎ متشابهات‌‏‎ به‌‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ فرموده‌‏‎ ملامت‌‏‎
(‎‏‏20‏‎).داده‌‏‎ قرار‏‎ علم‌‏‎ در‏‎ راسخون‌‏‎
از‏‎ اعم‌‏‎ علما‏‎ بين‌‏‎ زيادي‌‏‎ اختلاف‌‏‎ متشابه‌‏‎ و‏‎ محكم‌‏‎ تعريف‌‏‎ در‏‎
مختصر‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ اصوليان‌‏‎ و‏‎ مفسران‌‏‎
است‌‏‎ اصول‌‏‎ علم‌‏‎ بزرگ‌‏‎ علماي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ انصاري‌‏‎ شيخ‌‏‎ ولي‌‏‎ نمي‌گنجد ، ‏‎
(‎‏‏21‏‎).محكمات‌مي‌داند‏‎ از‏‎ را‏‎ ظواهر‏‎ و‏‎ نصوص‌‏‎
احتمال‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ قطعي‌‏‎ دلالتي‌‏‎ معنا‏‎ بر‏‎ لفظ‏‎ دلالت‌‏‎ هرگاه‌‏‎:نص‌‏‎
از‏‎ آياتي‌‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎.‎مي‌گويند‏‎ نص‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ نرود‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ خلاف‌‏‎
.مي‌شوند‏‎ شمرده‌‏‎ نص‌‏‎ زنا‏‎ و‏‎ قذف‌‏‎ ارث‌ ، ‏‎ قبيل‌‏‎
دلالت‌‏‎ لكن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ روشني‌‏‎ و‏‎ واضح‌‏‎ معناي‌‏‎ داراي‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎:ظاهر‏‎
ولي‌‏‎ مي‌رود‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ خلاف‌‏‎ احتمال‌‏‎ زيرا‏‎ است‌‏‎ معناظني‌‏‎ بر‏‎ لفظ‏‎
.نمي‌كنند‏‎ اعتنا‏‎ بدان‌‏‎ عقلا‏‎ كه‌‏‎ سست‌‏‎ و‏‎ مرجوع‌‏‎ است‌‏‎ احتمالي‌‏‎ آن‌‏‎
.دانسته‌اند‏‎ موول‌‏‎ و‏‎ مجمل‌‏‎ شامل‌‏‎ را‏‎ متشابهات‌‏‎
واقع‌‏‎ در‏‎ يعني‌‏‎ نباشد ، ‏‎ معنا‏‎ در‏‎ ظهوري‌‏‎ برايش‌‏‎ آنچه‌‏‎:مجمل‌‏‎
بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ آشكار‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ دلالتش‌‏‎ خود‏‎ بخودي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ لفظي‌‏‎
اجمال‌‏‎ نمايد ، ‏‎ معين‌‏‎ و‏‎ آشكار‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ بياني‌‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎
و‏‎ "عين‌‏‎" همچون‌‏‎ مشترك‌‏‎ الفاظ‏‎ مانند‏‎ است‌‏‎ مفرد‏‎ لفظ‏‎ در‏‎ گاهي‌‏‎
است‌‏‎ جمله‌‏‎ در‏‎ اجمال‌‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ "مختار‏‎" مانند‏‎ يا‏‎ و‏‎ "قرء‏‎"
الانعام‌‏‎ بهيمه‌‏‎ لكم‌‏‎ احلت‌‏‎" تعالي‌‏‎ خداي‌‏‎ فرموده‌‏‎ مانند‏‎
آيات‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مجمل‌‏‎ آن‌‏‎ مخصص‌‏‎ كه‌‏‎ (‎‏‏22‏‎)"عليكم‌‏‎ الامايتلي‌‏‎
.است‌‏‎ آمده‌‏‎ آن‌‏‎ بيان‌‏‎ ديگر‏‎
بر‏‎ را‏‎ لفظ‏‎ نتوانيم‌‏‎ دلايلي‌‏‎ و‏‎ قرائن‌‏‎ بنابه‌‏‎ اگر‏‎:موول‌‏‎
و‏‎ غيرظاهر‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كنيم‌‏‎ حمل‌‏‎ آن‌‏‎ ظاهري‌‏‎ معناي‌‏‎
مي‌گويند ، ‏‎ تاويل‌‏‎ اصطلاح‌‏‎ در‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ حمل‌‏‎ مرجوع‌‏‎
(‎‏‏23‏‎)"علي‌العرش‌‏‎ استوي‌‏‎ ثم‌‏‎":تعالي‌‏‎ خداي‌‏‎ فرموده‌‏‎ مانند‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ متعددي‌‏‎ موارد‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ تاويل‌‏‎ كه‌‏‎ نماند‏‎ ناگفته‌‏‎
علامه‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ فرق‌‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎ معناي‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ معاني‌‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎
آل‌‏‎ سوره‌‏‎ آيه‌ 6‏‎ زير‏‎ در‏‎ تاويل‌‏‎ درباره‌‏‎ مفصلي‌‏‎ بحث‌‏‎ طباطبايي‌‏‎
در‏‎ شكي‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ قطعي‌‏‎ نصوص‌‏‎ حجيت‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ عنوان‌‏‎ عمران‌‏‎
با‏‎ اصوليان‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌‏‎ اختلاف‌‏‎ ظواهر‏‎ حجيت‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ نيست‌ ، ‏‎ آن‌‏‎
اين‌‏‎ مهمترين‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ ثابت‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ نقلي‌‏‎ و‏‎ عقلي‌‏‎ ادله‌‏‎
.است‌‏‎ عقلا‏‎ سيره‌‏‎ ادله‌‏‎
اختصاص‌‏‎ تفسير‏‎ باشد‏‎ حجت‌‏‎ كتاب‏‎ ظواهر‏‎ كه‌‏‎ بنابراين‌‏‎ حال‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
بر‏‎ لفظ‏‎ حمل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پرواضح‌‏‎ كه‌‏‎ موول‌‏‎ و‏‎ مجمل‌‏‎ به‌‏‎ مي‌كند‏‎ پيدا‏‎
بر‏‎ لفظ‏‎ حمل‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ معنا‏‎ چند‏‎ يا‏‎ دو‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ معاني‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
با‏‎ مگر‏‎ نيست‌‏‎ ممكن‌‏‎ كسي‌‏‎ براي‌‏‎ صحيح‌‏‎ وجه‌‏‎ بر‏‎ ظاهر‏‎ خلاف‌‏‎ معنايي‌‏‎
.معصومين‌‏‎ از‏‎ يا‏‎ قرآن‌‏‎ خود‏‎ از‏‎ بياني‌‏‎
معناي‌‏‎ بر‏‎ لفظ‏‎ حمل‌‏‎:‎مي‌فرمايد‏‎ عليه‌‏‎ رحمه‌الله‌‏‎ انصاري‌‏‎ شيخ‌‏‎
بر‏‎ نيست‌‏‎ تفسير‏‎ مصاديق‌‏‎ از‏‎ عرفي‌‏‎ و‏‎ لغوي‌‏‎ معاني‌‏‎ يعني‌‏‎ ظاهريش‌‏‎
به‌‏‎ تفسير‏‎ است‌‏‎ عنه‌‏‎ منهي‌‏‎ آنچه‌‏‎ بپذيريم‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ فرض‌‏‎
حمل‌‏‎ نه‌‏‎ است‌‏‎ شخصي‌‏‎ نظرات‌‏‎ و‏‎ استحسانات‌‏‎ براساس‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ راي‌‏‎
از‏‎ مقصود‏‎ بنابراين‌‏‎.‎لغوي‌‏‎ و‏‎ عرفي‌‏‎ معناي‌‏‎ بر‏‎ قرآن‌‏‎ ظواهر‏‎
:معناست‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎
يكي‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ حمل‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ ظاهر‏‎ معناي‌‏‎ خلاف‌‏‎ معنايي‌‏‎ بر‏‎ لفظ‏‎ حمل‌‏‎
و‏‎ نظرسطحي‌‏‎ مجرد‏‎ به‌‏‎ مي‌شود‏‎ داده‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ احتمالي‌‏‎ دو‏‎ از‏‎
(‎‏‏24‏‎).است‌‏‎ حاكم‌‏‎ او‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ سنتي‌‏‎ فكر‏‎
در‏‎ تدبر‏‎ اولا‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ دانسته‌‏‎ شد‏‎ گفته‌‏‎ آنچه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
كه‌‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎ با‏‎ است‌‏‎ ماموربه‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ معاني‌‏‎ فهم‌‏‎ و‏‎ قرآن‌‏‎
از‏‎ جداي‌‏‎ مقوله‌‏‎ دو‏‎ اصولا‏‎ و‏‎ است‌‏‎ متفاوت‌‏‎ است‌‏‎ عنه‌‏‎ منهي‌‏‎
روايات‌‏‎ و‏‎ آيات‌‏‎ دسته‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ بين‌‏‎ بنابراين‌‏‎ پس‌‏‎ هم‌هستند ، ‏‎
.ندارد‏‎ وجود‏‎ تضادي‌‏‎ و‏‎ تنافي‌‏‎
شخصي‌‏‎ نظرات‌‏‎ و‏‎ آرا‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عنه‌‏‎ منهي‌‏‎ تفسيري‌‏‎:‎ثانيا‏‎
به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ والا‏‎ دهد‏‎ دخالت‌‏‎ قرآن‌‏‎ مقصود‏‎ بيان‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎
نيست‌‏‎ مذموم‌‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ شد‏‎ ذكر‏‎ مفسر‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ آدابي‌‏‎ و‏‎ شرايط‏‎
يك‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ تفسير‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ هم‌‏‎ سفارش‌‏‎ بدان‌‏‎ بلكه‌‏‎
و‏‎ آرا‏‎ و‏‎ تمايلات‌‏‎ مي‌كند‏‎ سعي‌‏‎ شخص‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ تطبيق‌‏‎ نوع‌‏‎
است‌‏‎ تفسيري‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ دهد‏‎ تطبيق‌‏‎ قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ نظرات‌‏‎
.است‌‏‎ مذموم‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ نهي‌‏‎ كه‌‏‎
قرآن‌‏‎ گلستان‌‏‎:‎منبع‌‏‎
.است‌‏‎ موجود‏‎ دفترروزنامه‌‏‎ در‏‎ پانوشت‌ها‏‎ *


Copyright 1996-2000 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.