شماره‌ 2265‏‎ ‎‏‏،‏‎11 Nov 2000 آبان‌1379 ، ‏‎ شنبه‌ 21‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Metropolitan
Life
Business
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
Advertisements


آينده‌‏‎ به‌‏‎ اميد‏‎ و‏‎ انتظار‏‎ مفهوم‌‏‎ در‏‎ تاملي‌‏‎ و‏‎ انگاره‌‏‎
نيمه‌شعبان‌‏‎ جشن‌‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎
انسان‌‏‎ حيات‌‏‎ كيفي‌‏‎ تحول‌‏‎
امام‌‏‎ بازپسين‌‏‎ وجود‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ استقرار‏‎ و‏‎ امامت‌‏‎ تداوم‌‏‎ مسئله‌‏‎
يكي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مذهب‏‎ اين‌‏‎ تمايز‏‎ رموز‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ عشريه‌ ، ‏‎ اثني‌‏‎ شيعه‌‏‎
همين‌‏‎ به‌‏‎ آينده‌نگري‌ ، ‏‎ و‏‎ آينده‌بيني‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ امتياز‏‎ وجوه‌‏‎ از‏‎
به‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آينده‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ حركتي‌‏‎ خود ، ‏‎ ذات‌‏‎ در‏‎ شيعه‌‏‎ دليل‌ ، ‏‎
كنوني‌‏‎ حيات‌‏‎ شالوده‌سازي‌‏‎ مقام‌‏‎ در‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ جهت‌ ، ‏‎ همين‌‏‎
و‏‎ مي‌يابد‏‎ معنا‏‎ آينده‌ ، ‏‎ بزرگ‌‏‎ آرمان‌‏‎ براي‌‏‎ زمينه‌يابي‌‏‎ و‏‎
طبيعي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ مذهبي‌‏‎ سنتهاي‌‏‎ اغلب‏‎.مي‌كند‏‎ كسب‏‎ اعتبار‏‎
و‏‎ پذيرفته‌‏‎ ميراث‌‏‎ يعني‌‏‎ "سنت‌‏‎" اساسا‏‎ و‏‎ گذشته‌اند‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎
ايام‌ ، ‏‎ گذر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ سابق‌‏‎ حيات‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ قوم‌‏‎ يك‌‏‎ عام‌‏‎
سيطره‌‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ تثبيت‌كرده‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ حضور‏‎ و‏‎ بازمانده‌‏‎
اسلاف‌ ، ‏‎ سنگين‌‏‎ و‏‎ متداوم‌‏‎ سنت‌‏‎ اين‌‏‎ قاهره‌‏‎ قدرت‌‏‎ و‏‎ چرا‏‎ و‏‎ بي‌چون‌‏‎
منجي‌ ، ‏‎ بشارت‌‏‎ و‏‎ موعود‏‎ جستجوي‌‏‎ در‏‎ آرمانشهري‌‏‎ نگرش‌‏‎ نوعي‌‏‎
مشاهده‌‏‎ جهان‌‏‎ مذاهب‏‎ و‏‎ فرهنگ‌ها‏‎ و‏‎ نگرشها‏‎ و‏‎ اديان‌‏‎ دراغلب‏‎
و‏‎ تحول‌‏‎ مراحل‌‏‎ به‌مثابه‌‏‎ هزاره‌اي‌ ، ‏‎ تحولات‌‏‎ گاهي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎
پايان‌‏‎ در‏‎ عام‌‏‎ بشارت‌‏‎ نيز‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ گرديده‌‏‎ مطرح‌‏‎ عالم‌‏‎ تكامل‌‏‎
و‏‎ جهان‌‏‎ كالبد‏‎ و‏‎ روح‌‏‎ كه‌‏‎ متمهديانه‌‏‎ رستاخيزي‌‏‎ و‏‎ بشر‏‎ تاريخ‌‏‎
نيكي‌ها‏‎ از‏‎ هيچيك‌‏‎ كه‌‏‎ ساخت‌‏‎ خواهد‏‎ دگرگون‌‏‎ چنان‌‏‎ را‏‎ جهانيان‌‏‎
نماند‏‎ زمين‌‏‎ بر‏‎ ادوار ، ‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ بشر‏‎ اخلاقي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ آرمانهاي‌‏‎ و‏‎
.نشود‏‎ فراموش‌‏‎ و‏‎
ادبيات‌‏‎ پيدايش‌‏‎ سبب‏‎ امر ، ‏‎ اين‌‏‎ ويژه‌‏‎ و‏‎ پيچيده‌‏‎ خصلت‌‏‎
و‏‎ عجايب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ خاصي‌‏‎ منجي‌نگرانه‌‏‎ و‏‎ فرجام‌شناسانه‌‏‎
رفع‌‏‎ و‏‎ پيچيدگي‌‏‎ اين‌‏‎ شناخت‌‏‎.‎است‌‏‎ مذاهب‏‎ تاريخ‌‏‎ شگفتي‌هاي‌‏‎
موضوع‌‏‎ اصل‌‏‎ شدن‌‏‎ خدشه‌دار‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ غبارهايي‌‏‎ و‏‎ ناسره‌ها‏‎
موعود‏‎ انتظار‏‎ واقعي‌‏‎ مقام‌‏‎ درك‌‏‎ براي‌‏‎ اساسي‌‏‎ ضرورتي‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎
.است‌‏‎
با‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ طي‌‏‎ را‏‎ مختلفي‌‏‎ مراحل‌‏‎ نيز‏‎ بشر‏‎ تاريخ‌‏‎ بزرگ‌‏‎ مسير‏‎
بوده‌ ، ‏‎ بشري‌‏‎ جوامع‌‏‎ نخستين‌‏‎ حيات‌‏‎ و‏‎ بدويت‌‏‎ كه‌‏‎ كودكي‌‏‎ از‏‎ گذر‏‎
مجتمعهاي‌‏‎ تشكيل‌‏‎ و‏‎ ابزارسازي‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خرد‏‎ از‏‎ كيفيتي‌‏‎
طلوع‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ جواني‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ تجربه‌‏‎ يافته‌‏‎ سازمان‌‏‎
سرشار‏‎ معجزتهاي‌‏‎ اعجاز‏‎ به‌‏‎ آنان‌‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ پيامبران‌‏‎ پيدايش‌‏‎
سوي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مردمان‌‏‎ جاهلي‌‏‎ غرور‏‎ و‏‎ مدعيات‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎ هيجان‌‏‎ از‏‎
هزاره‌اي‌ ، ‏‎ مسير‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎كرده‌اند‏‎ دلالت‌‏‎ عبوديت‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎
و‏‎ اسطوره‌‏‎ عصر‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ فرا‏‎ بشر‏‎ عقلي‌‏‎ بلوغ‌‏‎ روزگار‏‎ سرانجام‌‏‎
آيات‌‏‎ بركت‌‏‎ به‌‏‎ ايمان‌ ، ‏‎ و‏‎ انسان‌‏‎ ميان‌‏‎ رقابت‌‏‎ و‏‎ افسانه‌‏‎
جديدي‌‏‎ دور‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ ختم‌‏‎ پيامبري‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ آخر‏‎ مبين‌‏‎ ودلالات‌‏‎
دايره‌‏‎ به‌‏‎ انسان‌‏‎ اتصال‌‏‎ متضمن‌‏‎ هم‌‏‎ كه‌‏‎ گرديده‌‏‎ آغاز‏‎ هدايت‌‏‎ از‏‎
و‏‎ مسئوليت‌‏‎ متضمن‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ معصوم‌‏‎ كامل‌‏‎ معرفت‌‏‎ و‏‎ اولياء‏‎
تحول‌‏‎ با‏‎ جريان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎.‎خويش‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ تعيين‌‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ اختيار‏‎
شكل‌‏‎ امامت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ - وحي‌‏‎ منهاي‌‏‎ - آن‌‏‎ انتقال‌‏‎ و‏‎ خاتميت‌‏‎ به‌‏‎ نبوت‌‏‎
بدان‌‏‎ وابسته‌‏‎ تشيع‌‏‎ اركان‌‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎ يافت‌‏‎ ويژه‌اي‌‏‎ محتواي‌‏‎ و‏‎
آسمان‌‏‎ به‌‏‎ عروج‌‏‎ راه‌‏‎ اصيل‌ترين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معنوي‌‏‎ نردباني‌‏‎.است‌‏‎
معنوي‌ ، ‏‎ مسير‏‎ همين‌‏‎ در‏‎مي‌كند‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ گذر‏‎ آن‌‏‎ مسير‏‎ از‏‎
مشخص‌‏‎ و‏‎ عيني‌‏‎ ماهيت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ رخ‌‏‎ ديگر‏‎ تحولي‌‏‎ بالاخره‌‏‎
به‌‏‎ مي‌گرديد ، ‏‎ متجلي‌‏‎ خاص‌‏‎ اماماني‌‏‎ رهبري‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ امامت‌‏‎
عصرها‏‎ همه‌‏‎ براي‌‏‎ متسلسل‌‏‎ و‏‎ فرازماني‌‏‎ و‏‎ سرمدي‌‏‎ موقعيتي‌‏‎ سوي‌‏‎
خلق‌‏‎ نقطه‌‏‎ همين‌‏‎ از‏‎ انتظار‏‎ مفهوم‌‏‎.‎مي‌آورد‏‎ فراهم‌‏‎ نسل‌ها‏‎ و‏‎
دايره‌اي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زمان‌‏‎ و‏‎ جهان‌‏‎ طولي‌‏‎ و‏‎ خطي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
تاريخ‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ بدل‌‏‎ سيال‌‏‎ و‏‎ چرخش‌‏‎ در‏‎ منظومه‌اي‌‏‎ با‏‎ كامل‌‏‎
با‏‎ الهي‌ ، ‏‎ آرمانشهر‏‎ كلي‌‏‎ طرح‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ نگاشته‌‏‎ آينده‌‏‎
موعود ، ‏‎ آينده‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌شوند‏‎ مشخص‌‏‎ خاص‌‏‎ رمزهايي‌‏‎ و‏‎ نشانه‌ها‏‎
است‌ ، ‏‎ ديني‌‏‎ معتقدات‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ اصل‌‏‎ به‌‏‎ بازگشتي‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎
.است‌‏‎ تكامل‌‏‎ داد ، ‏‎ خواهد‏‎ رخ‌‏‎ آينده‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ رجعت‌‏‎
از‏‎ است‌ ، ‏‎ حركت‌آفرين‌‏‎ و‏‎ اميدبخش‌‏‎ نداده‌ ، ‏‎ رخ‌‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎
است‌‏‎ آرمانشهر‏‎ مي‌كند ، ‏‎ ميل‌‏‎ كمالات‌‏‎ استقرار‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎
جميع‌‏‎ و‏‎ الهي‌‏‎ اديان‌‏‎ و‏‎ مذاهب‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ بالاخره‌‏‎ و‏‎
بدان‌‏‎ متفاوت‌‏‎ نامهاي‌‏‎ به‌‏‎ مادي‌ ، ‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ معنوي‌‏‎ دبستانهاي‌‏‎
از‏‎ انسانها‏‎ منجي‌‏‎ محمل‌‏‎ و‏‎ بشر‏‎ نهايي‌‏‎ موعود‏‎ كرده‌اند ، ‏‎ اشاره‌‏‎
و‏‎ انسان‌‏‎ غروب‏‎ لحظه‌هاي‌‏‎ واپسين‌‏‎ در‏‎ تاريكي‌ها‏‎ هائل‌‏‎ گرداب‏‎
ماقبل‌‏‎ تحولات‌‏‎ و‏‎ انتظار‏‎ ويژه‌‏‎ فرجام‌شناسي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ انسانيت‌‏‎
سيطره‌‏‎.‎است‌‏‎ خورده‌‏‎ رقم‌‏‎ و‏‎ يافته‌‏‎ معنا‏‎ آن‌‏‎ به‌واسطه‌‏‎ رستاخيز‏‎
آتشفشاني‌‏‎ همچون‌‏‎ معنويت‌‏‎ انقلاب‏‎ مي‌رسد ، ‏‎ اوج‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كميت‌‏‎
به‌‏‎ فلسفه‌هاي‌‏‎ انجماد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ ظهور‏‎ خروشان‌‏‎ و‏‎ سوزنده‌‏‎
خاتمه‌‏‎ بدبينانه‌‏‎ و‏‎ تيره‌‏‎ يا‏‎ مبهم‌‏‎ و‏‎ گنگ‌‏‎ يا‏‎ رسيده‌‏‎ پايان‌‏‎
و‏‎ قاهريت‌‏‎ ورطه‌‏‎ از‏‎ اليناسيون‌ ، ‏‎ اوج‌‏‎ در‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎
در‏‎ تجدد‏‎ و‏‎ مطلق‌‏‎ خودبيني‌‏‎ و‏‎ استيلا‏‎ و‏‎ استكبار‏‎ و‏‎ خدايگاني‌‏‎
و‏‎ رضا‏‎ نوعي‌‏‎ تا‏‎ مي‌بخشد‏‎ نجات‌‏‎ معنوي‌‏‎ نابينايي‌‏‎ و‏‎ بدعت‌‏‎
اين‌‏‎ و‏‎.كند‏‎ عطا‏‎ وي‌‏‎ به‌‏‎ مجدد‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ خاطر‏‎ امنيت‌‏‎ و‏‎ اطمينان‌‏‎
همه‌‏‎.‎نيست‌‏‎ موعود‏‎ ظهور‏‎ خاص‌‏‎ شرايط‏‎ در‏‎ آيندگاني‌‏‎ مختص‌‏‎ فقط‏‎
امر ، ‏‎ اين‌‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ داده‌‏‎ اشارت‌‏‎ بشارتي‌‏‎ چنين‌‏‎ به‌‏‎ منتظران‌‏‎
امور‏‎ استعلاي‌‏‎ و‏‎ تكامل‌‏‎ به‌سود‏‎ آن‌‏‎ تحول‌‏‎ و‏‎ موجود‏‎ وضع‌‏‎ نفي‌‏‎
قدسي‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ از‏‎ عظيمي‌‏‎ بخش‌‏‎ غيبت‌ ، ‏‎ اعلام‌‏‎ زمان‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎
علما‏‎ از‏‎ نخبگان‌‏‎ و‏‎ انساني‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ به‌‏‎ امامان‌ ، ‏‎ و‏‎ انبياء‏‎
حجت‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ معصوم‌ ، ‏‎ امام‌‏‎ به‌‏‎ پيوستگي‌‏‎ اگرچه‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ سپرده‌‏‎
افزون‌تر‏‎ مسئوليت‌‏‎ عرصه‌هاي‌‏‎ اما‏‎ باقيست‌ ، ‏‎ زمين‌‏‎ در‏‎ الهي‌‏‎ دين‌‏‎
و‏‎ گسترده‌تر‏‎ ديني‌‏‎ آرمانهاي‌‏‎ و‏‎ احكام‌‏‎ تحكيم‌‏‎ دايره‌‏‎ و‏‎
ظهور ، ‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ تكميل‌‏‎ تا‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ نزديك‌تر‏‎
گذشته‌‏‎ تاريخ‌‏‎.‎مي‌دهد‏‎ ادامه‌‏‎ خود‏‎ خروشان‌‏‎ تكامل‌‏‎ به‌‏‎ همچنان‌‏‎
تاريخ‌‏‎ اما‏‎نگاشته‌اند‏‎ همواره‌‏‎ و‏‎ مي‌نويسند‏‎ انسانها‏‎ را‏‎
قانونمندي‌‏‎ به‌مثابه‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ زده‌‏‎ رقم‌‏‎ خداوند‏‎ را‏‎ آينده‌‏‎
تاريخ‌‏‎.‎شد‏‎ خواهد‏‎ متيقن‌‏‎ و‏‎ متحقق‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎ الهي‌‏‎ كامل‌‏‎ و‏‎ عام‌‏‎
و‏‎ عقول‌‏‎ روابط ، ‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ بشري‌‏‎ جوامع‌‏‎ كيفي‌‏‎ تحول‌‏‎ آينده‌ ، ‏‎
از‏‎ سيطره‌‏‎ از‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ گرفت‌‏‎ خواهد‏‎ شكل‌‏‎ كاملتري‌‏‎ شرايط‏‎
انتظار ، ‏‎ فلسفه‌‏‎.‎شود‏‎ خارج‌‏‎ استضعاف‌‏‎ استيلاي‌‏‎ و‏‎ خودبيگانگي‌‏‎
روح‌‏‎ استعلاي‌‏‎ و‏‎ كيفيت‌‏‎ به‌‏‎ كميت‌‏‎ تحول‌‏‎ براي‌‏‎ انسان‌‏‎ مستمر‏‎ تلاش‌‏‎
زندان‌‏‎ تن‌ ، ‏‎ زندان‌‏‎ ;است‌‏‎ بشريت‌‏‎ فراگير‏‎ جبر‏‎ و‏‎ زندان‌‏‎ چهار‏‎ از‏‎
تحول‌‏‎ اين‌‏‎تاريخ‌‏‎ زندان‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ روابط‏‎ زندان‌‏‎ طبيعت‌ ، ‏‎
تجلي‌‏‎ وحي‌‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ اينگونه‌‏‎ خود‏‎ شكل‌‏‎ كلي‌ترين‌‏‎ در‏‎ بزرگ‌‏‎
:است‌‏‎ نموده‌‏‎
ائمه‌‏‎ ونجعلهم‌‏‎ في‌الارض‌‏‎ استضعفوا‏‎ الذين‌‏‎ علي‌‏‎ نمن‌‏‎ نريدان‌‏‎ و‏‎"
"الوارثين‌‏‎ ونجعلهم‌‏‎


Copyright 1996-2000 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.