شماره‌ 2293‏‎ ‎‏‏،‏‎14 DEC 2000 آذر 1379 ، ‏‎ شنبه‌ 24‏‎ پنج‌‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ ميراث‌‏‎

نامه‌‏‎ ايران‌‏‎

ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ ميراث‌‏‎


:درآمد‏‎
دگرگون‌‏‎ و‏‎ طبيعت‌‏‎ در‏‎ آدمي‌‏‎ تصرف‌‏‎ فرآورده‌‏‎ معنا ، ‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ فرهنگ‌‏‎
.است‌‏‎ وي‌‏‎ معنوي‌‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ نيازهاي‌‏‎ و‏‎ خواسته‌ها‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ كردن‌‏‎
هميشه‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ طبيعت‌‏‎ زاده‌‏‎ خود‏‎ آدمي‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ اين‌رو‏‎ از‏‎
بر‏‎ اگر‏‎ چه‌‏‎ سيركند‏‎ طبيعت‌‏‎ نظم‌‏‎ و‏‎ سامان‌‏‎ موازات‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ كوشيده‌‏‎
آسيب‏‎ فرجام‌‏‎ به‌‏‎ (آدمي‌‏‎)‎ او‏‎ خود‏‎ كند ، ‏‎ حركت‌‏‎ مسير‏‎ اين‌‏‎ خلاف‌‏‎
و‏‎ طبيعي‌‏‎ محيط‏‎ مقتضيات‌‏‎ شناخت‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ پايه‌‏‎ براين‌‏‎.‎ديد‏‎ خواهد‏‎
آن‌‏‎ شناختي‌‏‎ طبيعت‌‏‎ فراشد‏‎ با‏‎ سازگاري‌‏‎ امكانات‌‏‎ آوردن‌‏‎ فراهم‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ گسترش‌دهنده‌‏‎ طبيعي‌ ، ‏‎ محيط‏‎ هر‏‎.‎است‌‏‎
و‏‎ شيوه‌‏‎ ايجاد‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ تنگاتنگ‌‏‎ پيوند‏‎ و‏‎ تعامل‌‏‎ در‏‎ انسانها‏‎
يك‌‏‎ به‌‏‎ شما‏‎ است‌‏‎ كافي‌‏‎يازيده‌اند‏‎ دست‌‏‎ خويش‌‏‎ زندگاني‌‏‎ ساخت‌‏‎
ببينيد‏‎ نزديك‌‏‎ از‏‎ و‏‎ برويد‏‎ سردسير‏‎ برعكس‌‏‎ يا‏‎ گرمسيري‌‏‎ نقطه‌‏‎
بناها ، ‏‎ معماري‌‏‎ خانه‌ها ، ‏‎ ساخت‌‏‎ در‏‎ ناحيه‌ها‏‎ آن‌‏‎ ساكنان‌‏‎ كه‌‏‎
زندگاني‌‏‎ گذران‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آيين‌ها‏‎ اعتقادات‌ ، ‏‎ باورداشتها ، ‏‎
ره‌‏‎ محيطي‌‏‎ زيست‌‏‎ امكانات‌‏‎ و‏‎ شرايط‏‎ برپايه‌‏‎ اندازه‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎
.سپارده‌اند‏‎
عاملهاي‌‏‎ پايه‌‏‎ بر‏‎ صرفا‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ فرهنگي‌‏‎ تحليل‌‏‎ البته‌‏‎
عوامل‌‏‎ اين‌‏‎ بلكه‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ استوار‏‎ جغرافيايي‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ حركت‌‏‎ و‏‎ پويش‌‏‎ نوع‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ مي‌توانند‏‎
چه‌‏‎.‎گيرند‏‎ قرار‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ فرهنگ‌ساز‏‎ بسترهاي‌‏‎ پايه‌‏‎ عنوان‌‏‎
مجموعه‌اي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ يك‌‏‎ رشد‏‎ و‏‎ گسترش‌‏‎ پيدايي‌ ، ‏‎ بررسي‌‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎
گذارده‌‏‎ پژوهش‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ فراتاريخي‌‏‎ و‏‎ تاريخي‌‏‎ عوامل‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎
.شوند‏‎
طبيعي‌‏‎ ميراثهاي‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ محيط‏‎ پاسداشت‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
و‏‎ تاريخي‌‏‎ بناهاي‌‏‎ جمله‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ الهام‌گر‏‎ كه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ مسائلي‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ جهان‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ بشري‌‏‎ يادمانهاي‌‏‎
.نگريست‌‏‎ بدان‌‏‎ جهاني‌‏‎ چشم‌اندازي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ امروزه‌‏‎
;ميرشكرايي‌‏‎ محمد‏‎ آقاي‌‏‎ سخنراني‌‏‎ متن‌‏‎ مي‌آيد‏‎ پي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مطلبي‌‏‎
گشايش‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ مردم‌شناسي‌‏‎ پژوهشكده‌‏‎ رئيس‌‏‎
تا‏‎ چهارده‌‏‎ كه‌‏‎ "طبيعي‌‏‎ ميراث‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎" همايش‌‏‎ نخستين‌‏‎
سپاس‌‏‎ با‏‎.شد‏‎ ايراد‏‎ تبريز‏‎ در‏‎ گذشته‌‏‎ سال‌‏‎ ماه‌‏‎ مهر‏‎ شانزدهم‌‏‎
.گذاردند‏‎ ما‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎ متن‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ ايشان‌‏‎ از‏‎
ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎ پيرامون‌‏‎ است‌‏‎ سخني‌‏‎ نمود ، ‏‎ خواهم‌‏‎ ارائه‌‏‎ كه‌‏‎ مطلبي‌‏‎
آغاز‏‎ پرسش‌‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ را‏‎ سخنم‌‏‎.‎طبيعي‌‏‎ -فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎
:مي‌كنم‌‏‎
كساني‌‏‎ چه‌‏‎ يا‏‎ كسي‌‏‎ چه‌‏‎ را‏‎ علي‌‏‎ مقدس‌‏‎ نام‌‏‎ با‏‎ چشمه‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ باورها‏‎ ناميدند؟‏‎ نام‌‏‎ بدين‌‏‎ زمان‌هايي‌‏‎ يا‏‎ زمان‌‏‎ چه‌‏‎ در‏‎
آمد؟‏‎ پديد‏‎ كي‌‏‎ طبيعت‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ يادمان‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎
از‏‎ هيچ‌‏‎ كسي‌‏‎ نشست‌؟‏‎ سرزمين‌‏‎ اين‌‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ جان‌‏‎ در‏‎ چگونه‌‏‎ و‏‎
وحدت‌‏‎ آئينه‌‏‎ در‏‎ را ، ‏‎ آن‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎ اما‏‎.‎نيست‌‏‎ آگاه‌‏‎ راز‏‎ اين‌‏‎
بعد‏‎ در‏‎ بوم‌ ، ‏‎ و‏‎ مرز‏‎ اين‌‏‎ مردمان‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ جامعيت‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎
.ديد‏‎ مي‌توان‌‏‎ سرزميني‌‏‎ گستره‌‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎
بالايي‌‏‎ اهميت‌‏‎ از‏‎ هميشه‌‏‎ شفاهي‌‏‎ سنت‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎ در‏‎
"اوستا‏‎".‎ايران‌‏‎ قديم‌‏‎ ديني‌‏‎ كتاب‏‎ حتي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ برخوردار‏‎
كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎.‎شد‏‎ منتقل‌‏‎ سينه‌‏‎ به‌‏‎ سينه‌‏‎ سال‌ ، ‏‎ ساليان‌‏‎ نيز‏‎
.درآمد‏‎ نگارش‌‏‎ به‌‏‎ بعد‏‎ قرن‌‏‎ چندين‌‏‎ "ودا‏‎" هنديش‌‏‎ خواهر‏‎
نامي‌‏‎ كوه‌هاي‌‏‎ مانند‏‎ نيز ، ‏‎ طبيعي‌‏‎ ميراث‌‏‎ شاخص‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎
و‏‎ زريوار‏‎ درياچه‌هاي‌‏‎ و‏‎ دماوند‏‎ و‏‎ الوند‏‎ و‏‎ سبلان‌‏‎ و‏‎ تفتان‌‏‎
و‏‎ باورها‏‎ با‏‎ عمدتا‏‎ اينها ، ‏‎ مانند‏‎ و‏‎ هامون‌‏‎ و‏‎ اروميه‌‏‎
فرهنگي‌‏‎ هويت‌‏‎ رسم‌ها ، ‏‎ و‏‎ آيين‌ها‏‎ چارچوب‏‎ در‏‎ و‏‎ اعتقادات‌‏‎
هم‌‏‎ برپايي‌‏‎ و‏‎ ملموس‌‏‎ آثار‏‎ آنها‏‎ كنار‏‎ بر‏‎ اگر‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ پيدا‏‎
سرچشمه‌هاي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ ملموس‌‏‎ عينيت‌‏‎ و‏‎ تجسم‌‏‎ ;دارد‏‎ وجود‏‎
و‏‎ تخت‌جمشيد‏‎.‎گرفته‌اند‏‎ شفاهي‌‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ عناصر‏‎
ديگرها ، ‏‎ و‏‎ ديگرها‏‎ و‏‎ سلطانيه‌‏‎ گنبد‏‎ و‏‎ چغازنبيل‌‏‎ و‏‎ سليمان‌‏‎ تخت‌‏‎
و‏‎ وحدت‌‏‎ موجب‏‎ آنها ، ‏‎ جسماني‌‏‎ هيئت‌‏‎ و‏‎ بنا‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ كدام‌ ، ‏‎ هيچ‌‏‎
و‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ آنها ، ‏‎ كه‌‏‎ اعتقادي‌ ، ‏‎ فضاي‌‏‎ اما‏‎.‎نشده‌اند‏‎ ملي‌‏‎ وفاق‌‏‎
در‏‎ را‏‎ ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎ رشته‌هاي‌‏‎ دارند ، ‏‎ جاي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎ انديشه‌‏‎
.مي‌آورد‏‎ فراهم‌‏‎ آنها‏‎ فرهنگي‌‏‎ پيله‌‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ شناختي‌‏‎ پيش‌ ، ‏‎ سال‌‏‎ صد‏‎ تا‏‎ آثار‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هيچ‌‏‎ درباره‌‏‎
.داشتيم‌‏‎ وفاق‌‏‎ و‏‎ وحدت‌‏‎ اما‏‎نداشتيم‌‏‎ داريم‌ ، ‏‎ امروز‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎
تقدس‌‏‎ همان‌‏‎ با‏‎.‎است‌‏‎ "آب‏‎ حرم‌‏‎" سليمان‌ ، ‏‎ تخت‌‏‎ تكاب ، ‏‎ مردم‌‏‎ براي‌‏‎
كورش‌‏‎ قبر‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎ مردم‌‏‎ پيش‌ ، ‏‎ سال‌‏‎ صد‏‎ تا‏‎ مقدس‌‏‎ حرم‌هايي‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌شناختند ، ‏‎ را‏‎ سليمان‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ مشهد‏‎ اما‏‎.‎نمي‌شناختند‏‎
كه‌‏‎ را‏‎ فرنگي‌‏‎ جهانگرد‏‎ زن‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ چندان‌‏‎ زنانه‌اش‌‏‎ حرمت‌‏‎
دشت‌‏‎ زنان‌‏‎ (‎ديولافوا‏‎ مادام‌‏‎)‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ تن‌‏‎ به‌‏‎ مردان‌‏‎ لباس‌‏‎
سند‏‎ او‏‎ سفرنامه‌‏‎)‎.‎افكندند‏‎ بيرون‌‏‎ مقدس‌‏‎ مكان‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مرغاب‏‎
.است‌‏‎ نشسته‌‏‎ آنها‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ حادثه‌ها‏‎ آوار‏‎ لايهلايه‌‏‎ و‏‎ (‎است‌‏‎
و‏‎ همگون‌‏‎ زمانه‌‏‎ شرايط‏‎ با‏‎ نوبت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ نوبت‌‏‎ را‏‎ كهن‌‏‎ تقدس‌‏‎ آن‌‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ پيوند‏‎ رويين‌‏‎ لايه‌هاي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ همساز‏‎
آثار ، ‏‎ اين‌‏‎ امروزي‌‏‎ شناخت‌‏‎ با‏‎ جسماني‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ بنابراين‌‏‎
پيوند‏‎ در‏‎ اينها‏‎ همه‌‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎.نيستند‏‎ ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎ جانمايه‌‏‎
و‏‎ ماسوله‌‏‎ خانه‌هاي‌‏‎ ساخت‌‏‎ و‏‎ بافت‌‏‎.‎هستند‏‎ طبيعت‌‏‎ با‏‎ تنگاتنگ‌‏‎
طبيعي‌‏‎ -‎فرهنگي‌‏‎ ميراث‌هاي‌‏‎ ميمند ، ‏‎ و‏‎ كندوان‌‏‎ صخره‌اي‌‏‎ معماري‌‏‎
زمينه‌ساز‏‎ دارند‏‎ كه‌‏‎ عيني‌‏‎ و‏‎ ملموس‌‏‎ صورت‌‏‎ همه‌‏‎ با‏‎ اما‏‎ هستند ، ‏‎
گلي‌‏‎ آت‌‏‎ درياچه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ سفيدي‌‏‎ اسب‏‎ اما‏‎ نمي‌شوند ، ‏‎ ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎
-فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ گلي‌اش‌‏‎ آت‌‏‎ درياچه‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ سبلان‌‏‎ هم‌‏‎ كه‌‏‎)سبلان‌‏‎
قصه‌ها‏‎ در‏‎ چنانكه‌‏‎ سال‌‏‎ از‏‎ نامعلومي‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ (‎است‌‏‎ طبيعي‌‏‎
پيوستگي‌ ، ‏‎ و‏‎ پيوند‏‎.‎مي‌جهد‏‎ بيرون‌‏‎ درياچه‌‏‎ آب‏‎ از‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎
سفيد‏‎ اسبهاي‌‏‎ با‏‎ اسطوره‌اي‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ اسبهاي‌‏‎ با‏‎ آن‌‏‎
با‏‎ ما‏‎ زمانه‌‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ آبها‏‎ آسماني‌‏‎ ايزدان‌‏‎ گردونه‌هاي‌‏‎
اسبهاي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ مقدسان‌‏‎ چهره‌هاي‌‏‎ نقاشي‌هاي‌‏‎ سفيد‏‎ اسبهاي‌‏‎
نهفته‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ را‏‎ ديرين‌‏‎ يادهاي‌‏‎ كهن‌‏‎ خاطرات‌‏‎ كه‌‏‎ قصه‌هايي‌‏‎
.دارند‏‎ هم‌سازي‌‏‎ و‏‎ پيوند‏‎ دارند‏‎
همدان‌ ، ‏‎ زره‌‏‎ سيستان‌ ، ‏‎ هامون‌‏‎ درياچه‌هاي‌‏‎ بر‏‎ نيز‏‎ (زره‌‏‎)‎ نام‌‏‎
ايران‌‏‎ نقاط‏‎ ديگر‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ ديگر‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ و‏‎ مريوان‌‏‎ زري‌وار‏‎
تقدس‌‏‎ از‏‎ دريا‏‎ برابر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اوستايست‌‏‎ "زريا‏‎" واژه‌‏‎ بازمانده‌‏‎
.مي‌كند‏‎ حكايت‌‏‎ دريا‏‎
در‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ پراكندگي‌‏‎ و‏‎ مقدس‌‏‎ نامواژه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ سفيد‏‎ اسب‏‎ آن‌‏‎
سر‏‎ از‏‎ سرزمين‌‏‎ اين‌‏‎ شفاهي‌‏‎ سنت‌هاي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ لايه‌هاي‌‏‎ عمق‌‏‎
تاريخ‌‏‎ چرخش‌هاي‌‏‎ و‏‎ بزنگاه‌ها‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ حكايت‌‏‎ وحدت‌‏‎
تا‏‎ نيز‏‎ رازشان‌‏‎ و‏‎ نيستند‏‎ پيدا‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مي‌نمايند‏‎ رخ‌‏‎ چنان‌‏‎
را‏‎ زمان‌‏‎ آوار‏‎ لايهلايه‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ نشناسيمشان‌‏‎ خوب‏‎
چهرشان‌‏‎ از‏‎ فرهنگ‌شناسانه‌‏‎ بهتر‏‎ كلام‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مردم‌شناسانه‌‏‎
قول‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ عملكردشان‌‏‎ اما‏‎.‎نيست‌‏‎ آشكار‏‎ ما‏‎ بر‏‎ برنگيريم‌‏‎
اين‌‏‎ است‌‏‎ آشكار‏‎ و‏‎ پابرجاست‌‏‎ كاركردشان‌‏‎ و‏‎ نقش‌‏‎ مردم‌شناسان‌‏‎
شفاهي‌‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ عناصر‏‎ مجموعه‌‏‎ در‏‎ كاركردشان‌‏‎ و‏‎ نقش‌‏‎
قومي‌‏‎ همبستگي‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎ وحدت‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ آن‌‏‎ اصلي‌‏‎ هسته‌‏‎
از‏‎ خارج‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ بروز‏‎ چنان‌‏‎ گاه‌‏‎ گه‌‏‎ و‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎
.مي‌نمايد‏‎ انتظار‏‎
عناصر‏‎ پنهان‌‏‎ كاركرد‏‎ موارد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اينجاست‌‏‎ مطلب‏‎ راز‏‎
نهفته‌‏‎ رشته‌هاي‌‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ مي‌نمايد‏‎ رخ‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ نهان‌‏‎ و‏‎ ماندگار‏‎
و‏‎ يگانه‌‏‎ كل‌‏‎ يك‌‏‎ ايران‌‏‎ سرزمين‌‏‎ گوناگون‌‏‎ مجموعه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
.است‌‏‎ آورده‌‏‎ پديد‏‎ همگون‌‏‎
.مي‌پردازم‌‏‎ ديگر‏‎ نمونه‌‏‎ به‌‏‎
اين‌‏‎ ايران‌‏‎ سرزمين‌‏‎ همه‌‏‎ كنار‏‎ و‏‎ گوشه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ ندانيم‌‏‎ همه‌‏‎ شايد‏‎
خواب‏‎ به‌‏‎ سال‌‏‎ از‏‎ نامعيني‌‏‎ لحظه‌‏‎ در‏‎ آبها‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ باور‏‎
ما‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ در‏‎ فراگير‏‎ باور‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ حكايت‌ها‏‎ مي‌روند ، ‏‎
با‏‎ درآميخته‌‏‎ لحظه‌اي‌‏‎ خاص‌‏‎ لحظه‌‏‎ اين‌‏‎ جا‏‎ همه‌‏‎ در‏‎.دارد‏‎ وجود‏‎
ظهر‏‎ سال‌ ، ‏‎ تحويل‌‏‎ ساعت‌‏‎ مانند‏‎است‌‏‎ مقدس‌‏‎ لحظه‌هاي‌‏‎ و‏‎ روزها‏‎
شب‏‎ و‏‎ رمضان‌‏‎ مبارك‌‏‎ ماه‌‏‎ در‏‎ احيا‏‎ شبهاي‌‏‎ نوروز ، ‏‎ شب‏‎ عاشورا ، ‏‎
سنت‌‏‎ امروز‏‎ و‏‎ بود‏‎ مقدس‌‏‎ زمان‌‏‎ يك‌‏‎ روزگاري‌‏‎ كه‌‏‎ زمستان‌‏‎ اول‌‏‎
رسم‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ آفتاب‏‎ و‏‎ مهر‏‎ تولد‏‎ روز‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ قدسي‌‏‎
اين‌‏‎ همه‌‏‎ تيمن‌‏‎ و‏‎ تبرك‌‏‎ و‏‎ تقدس‌‏‎است‌‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎ يلدا‏‎ شب‏‎
سنت‌‏‎ در‏‎ آب‏‎ نهفته‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ مشترك‌‏‎ وجه‌‏‎ لحظه‌ها‏‎
ايران‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ پراكندگي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مردم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ شفاهي‌‏‎
.است‌‏‎ ملي‌‏‎ و‏‎ قومي‌‏‎ وفاق‌‏‎ و‏‎ وحدت‌‏‎ ناپيداي‌‏‎ بافت‌‏‎ از‏‎ ديگري‌‏‎ نمونه‌‏‎
سنت‌هاي‌‏‎ و‏‎ رسم‌ها‏‎ باورها ، ‏‎ در‏‎ است‌‏‎ فراوان‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
در‏‎ طبيعي‌ ، ‏‎ -‎فرهنگي‌‏‎ ميراث‌هاي‌‏‎ مصداق‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎
و‏‎ جنگل‌‏‎ و‏‎ كوه‌‏‎ و‏‎ درياچه‌‏‎ و‏‎ چشمه‌‏‎ از‏‎ طبيعت‌‏‎ گوناگون‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎
.گوناگون‌‏‎ حيوانات‌‏‎ و‏‎ گياه‌‏‎
بنگريم‌‏‎ طبيعي‌‏‎ -‎ فرهنگي‌‏‎ ميراث‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ منظر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ اگر‏‎
را‏‎ علي‌‏‎ نام‌‏‎ مقدس‌‏‎ چشمه‌هاي‌‏‎ چگونه‌‏‎ و‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ دريابيم‌‏‎ شايد‏‎
و‏‎ مكان‌‏‎ گستره‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ پيوندهاي‌‏‎ اين‌‏‎.گرفته‌اند‏‎ خود‏‎ بر‏‎
و‏‎ يكپارچه‌‏‎ بافتي‌‏‎ كه‌‏‎ تنيده‌اند‏‎ هم‌‏‎ در‏‎ چنان‌‏‎ زمان‌‏‎ بعد‏‎ در‏‎
بودن‌‏‎ ريشه‌دار‏‎.‎آورده‌اند‏‎ پديد‏‎ امروز‏‎ تا‏‎ گذشته‌‏‎ از‏‎ همگون‌‏‎
انسان‌‏‎ دستاوردهاي‌‏‎ انطباق‌‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎ گذر‏‎ در‏‎ داشتن‌‏‎ استمرار‏‎ و‏‎
آثار‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ برجسته‌‏‎ ويژگي‌‏‎ و‏‎ خصلت‌‏‎ طبيعت‌‏‎ پديده‌هاي‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ طبيعي‌‏‎ -‎فرهنگي‌‏‎
***
آيا‏‎.‎مي‌كنم‌‏‎ باز‏‎ اختصار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ بحث‌‏‎ سخن‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎
طبيعي‌‏‎ ميراث‌‏‎ يا‏‎ طبيعي‌‏‎ -‎فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ طبيعت‌ ، ‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎
.هستند‏‎
قابليت‌‏‎ كه‌‏‎ يافت‌‏‎ طبيعي‌‏‎ عارضه‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كمتر‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ نخست‌‏‎
اما‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ طبيعي‌‏‎ ميراث‌هاي‌‏‎ شمار‏‎ در‏‎ گرفتن‌‏‎ قرار‏‎
در‏‎ شده‌‏‎ داده‌‏‎ تعريف‌هاي‌‏‎ بنابه‌‏‎.‎باشد‏‎ نداشته‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ جايگاه‌‏‎
مشخصه‌‏‎ و‏‎ ويژگي‌‏‎ طبيعي‌ ، ‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ كنوانسيون‌‏‎
منحصر‏‎ و‏‎ نادر‏‎ همچون‌‏‎ خصلت‌هايي‌‏‎ و‏‎ صفات‌‏‎ طبيعي‌ ، ‏‎ ميراث‌هاي‌‏‎
زيستگاه‌‏‎ تعريف‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎اينهاست‌‏‎ مانند‏‎ و‏‎ بودن‌‏‎ زيبا‏‎ بودن‌ ، ‏‎
گورخر‏‎ زيستگاه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ باقي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ معدودي‌‏‎ كه‌‏‎ مهاجر‏‎ درناي‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ نمونه‌هايي‌‏‎ و‏‎ سرباز‏‎ رودخانه‌‏‎ تمساح‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ كوير‏‎
دارند‏‎ يا‏‎ داشته‌اند‏‎ انواع‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ ويژگي‌هايي‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎ گونه‌‏‎
به‌‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ آنها‏‎ زياد‏‎ جمعيت‌‏‎ رفتن‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ موجب‏‎ و‏‎
در‏‎ ارزشي‌‏‎ ويژه‌‏‎ جايگاه‌‏‎ از‏‎ بودنشان‌‏‎ كمياب‏‎ و‏‎ نادر‏‎ همان‌‏‎ سبب‏‎
مصداق‌‏‎ زيستگاهشان‌‏‎ نتيجه‌‏‎ در‏‎.‎شده‌اند‏‎ برخوردار‏‎ فرهنگ‌‏‎
مانند‏‎ مواردي‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ طبيعي‌‏‎ -فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ تعريف‌‏‎
اين‌‏‎ شمول‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ است‌‏‎ كميابي‌‏‎ حيوان‌‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ زرد‏‎ گوزن‌‏‎
.مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ دايره‌‏‎
با‏‎ طبيعي‌‏‎ ميراث‌‏‎ تمايز‏‎ وجه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ بار‏‎ داشتن‌‏‎ بنابراين‌‏‎
و‏‎ مكان‌‏‎ فرهنگي‌ ، ‏‎ بار‏‎.‎است‌‏‎ طبيعي‌‏‎ زيست‌‏‎ ميحط‏‎ و‏‎ بوم‌‏‎ زيست‌‏‎
خارج‌‏‎ طبيعي‌‏‎ زيست‌‏‎ محيط‏‎ شمول‌‏‎ دايره‌‏‎ از‏‎ را‏‎ طبيعي‌‏‎ عارضه‌‏‎
نام‌‏‎ شايان‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ آن‌‏‎ كيفي‌‏‎ تغيير‏‎ موجب‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎
فرهنگي‌‏‎ بار‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ -فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ نام‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ ديگري‌‏‎
رفتاري‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ و‏‎ جسمي‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ متفاوت‌‏‎ شاخه‌‏‎ دو‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎
هر‏‎ سبلان‌ ، ‏‎ كوه‌‏‎ و‏‎ ماسوله‌‏‎ روستاي‌‏‎ مثال‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
بافت‌‏‎ با‏‎ طبيعت‌‏‎ ماسوله‌‏‎ در‏‎.‎هستند‏‎ طبيعي‌‏‎ -فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ دو‏‎
و‏‎ افسانه‌ها‏‎ و‏‎ باورها‏‎ با‏‎ سبلان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ همساز‏‎ معماري‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ آميخته‌‏‎ كهن‌‏‎ اسطوره‌هاي‌‏‎
.است‌‏‎ متمايز‏‎ نيز‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎ از‏‎ طبيعي‌‏‎ -‎فرهنگي‌‏‎ ميراث‌‏‎
.مي‌طلبد‏‎ را‏‎ ديگري‌‏‎ معيارهاي‌‏‎ نيز‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ حفاظت‌‏‎ و‏‎ ثبت‌‏‎ شناخت‌ ، ‏‎

نامه‌‏‎ ايران‌‏‎


نوروزنامه‌‏‎

خيام‌‏‎ ابراهيم‌‏‎ عمربن‌‏‎ به‌‏‎ منسوب‏‎ /نوروزنامه‌‏‎:‎كتاب‏‎ نام‌‏‎
-چاپ‌1379‏‎ نوبت‌‏‎ و‏‎ تاريخ‌‏‎ /حصوري‌‏‎ علي‌‏‎:كوشش‌‏‎ به‌‏‎ /نيشابوري‌‏‎
. تومان‌‏‎ بها500‏‎ /چشمه‌‏‎:انتشارات‌‏‎ /اول‌‏‎
نوروز‏‎ آيين‌‏‎ پيدايي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ چگونگي‌‏‎ شرح‌‏‎ كه‌‏‎ نوروزنامه‌‏‎ كتاب‏‎
و‏‎ رياضيدان‌‏‎ فيلسوف‌ ، ‏‎ به‌‏‎ منسوب‏‎ بوده‌ ، ‏‎ ايرانيان‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎
رساله‌‏‎ شماري‌‏‎ خيام‌ ، ‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ نيشابوري‌‏‎ خيام‌‏‎ نامدار‏‎ سراينده‌‏‎
واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ نيستند‏‎ جامع‌‏‎ و‏‎ كامل‌‏‎ هيچكدام‌‏‎ كه‌‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎
خيام‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ انتساب‏‎ درستي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ سبب‏‎ آنچه‌‏‎
-شايد‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كوتاه‌‏‎ ساده‌ ، ‏‎ مطالب‏‎ دارند ، ‏‎ روا‏‎ ترديد‏‎
رساله‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ابتدايي‌‏‎ -امروزيان‌‏‎ ما‏‎ نظر‏‎ از‏‎ البته‌‏‎
كه‌‏‎ معتقدند‏‎ پژوهشگران‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎باشد‏‎ خيامي‌‏‎
مي‌خواسته‌‏‎ خيام‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ پيش‌نويسهايي‌‏‎ رسالات‌‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎
بحث‌‏‎ به‌‏‎ مستند‏‎ و‏‎ مفصل‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ بعدا‏‎
در‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ آمده‌‏‎ نوروزنامه‌ ، ‏‎ كتاب‏‎ مقدمه‌‏‎ در‏‎بگذارد‏‎
نويسنده‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ نام‌‏‎ "نوروز‏‎ حقيقت‌‏‎ كشف‌‏‎ در‏‎ رساله‌‏‎" واقع‌‏‎
ايران‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كهنسال‌‏‎ آيين‌‏‎ اين‌‏‎ وجودي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ تا‏‎ كوشيده‌‏‎
و‏‎ نوروز‏‎ شكل‌گيري‌‏‎ چگونگي‌‏‎ درباره‌‏‎ خيام‌‏‎ آنچه‌‏‎.‎كند‏‎ دنبال‌‏‎
از‏‎ حاكي‌‏‎ درآورده‌ ، ‏‎ نگارش‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ پيرامون‌‏‎ رسوم‌‏‎ و‏‎ آيينها‏‎
بازمانده‌‏‎ روايتهاي‌‏‎ و‏‎ اسطوره‌ها‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎ دقيق‌‏‎ نسبتا‏‎ آگاهي‌‏‎
به‌‏‎ مي‌تواند‏‎ شده‌‏‎ ياد‏‎ كتاب‏‎ روي‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎.‎دارد‏‎ كهن‌‏‎ رسم‌‏‎ اين‌‏‎
در‏‎ آن‌‏‎ تحول‌‏‎ سير‏‎ و‏‎ نوروز‏‎ شناخت‌‏‎ در‏‎ مهم‌‏‎ منابع‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ عنوان‌‏‎
.شود‏‎ قلمداد‏‎ ايران‌‏‎
جهاني‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ جهان‌‏‎

محسن‌‏‎:‎نويسنده‌‏‎ /جهاني‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ جهان‌‏‎:كتاب‏‎ نام‌‏‎
.تومان‌‏‎ بها3150‏‎ /چاپ‌1379‏‎ تاريخ‌‏‎ /مركز‏‎:‎ناشر‏‎ /ثلاثي‌‏‎
از‏‎ است‌‏‎ پژوهشي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"جهاني‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ جهان‌‏‎" كتاب‏‎
در‏‎ كاركردي‌‏‎ ساختگرايي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ انسانشناسي‌‏‎ چشم‌انداز‏‎
نويسنده‌‏‎.‎تاريخ‌‏‎ سير‏‎ در‏‎ ايرانيان‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ كنشهاي‌‏‎ و‏‎ رفتارها‏‎
انسانشناسي‌‏‎ و‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ حوزه‌‏‎ زبردست‌‏‎ مترجمان‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎
منشهاي‌‏‎ از‏‎ كلي‌‏‎ دورنماي‌‏‎ يك‌‏‎ باترسيم‌‏‎ كتابش‌‏‎ پيشگفتار‏‎ در‏‎ است‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ خويش‌‏‎ نگرش‌‏‎ شيوه‌‏‎ بازنمود‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ ايرانيان‌‏‎ فرهنگي‌‏‎
.مي‌پردازد‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ گوناگون‌‏‎ ابعاد‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ پژوهش‌‏‎
و‏‎ همزماني‌‏‎ نگرش‌‏‎ با‏‎ نخست‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ نويسنده‌‏‎ نگارش‌‏‎ شيوه‌‏‎
موقعيتهاي‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ امروزينه‌‏‎ رفتارهاي‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
كه‌‏‎ معنا‏‎ بدين‌‏‎.مي‌پردازد‏‎ آنها‏‎ تاريخي‌‏‎ تحليل‌‏‎ به‌‏‎ گوناگون‌‏‎
به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ رفتارها‏‎ اين‌‏‎ همه‌‏‎ پس‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ نويسنده‌‏‎
او‏‎.‎پي‌برد‏‎ ايرانيان‌‏‎ ذهنيت‌‏‎ در‏‎ جهانگرايانه‌‏‎ نگرش‌‏‎ و‏‎ رويكرد‏‎
بيگانه‌‏‎ مانند‏‎ روزمره‌‏‎ رفتارهاي‌‏‎ از‏‎ نمونه‌هايي‌‏‎ باآوردن‌‏‎
غربي‌ ، ‏‎ لباسهاي‌‏‎ به‌‏‎ سنتي‌‏‎ پوشاك‌‏‎ و‏‎ لباسها‏‎ سريع‌‏‎ تغيير‏‎ دوستي‌ ، ‏‎
باور‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎.‎..و‏‎ ايراني‌‏‎ يك‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ فرهنگها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ طرح‌‏‎
شده‌‏‎ حاصل‌‏‎ دفعي‌‏‎ و‏‎ شبه‌‏‎ يك‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ رفتارها‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
از‏‎ تدريجي‌‏‎ و‏‎ آهنگ‌‏‎ دراز‏‎ روندي‌‏‎ وجود‏‎ نيازمند‏‎ بلكه‌‏‎ باشد ، ‏‎
به‌‏‎.‎است‌‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ الگوهاي‌‏‎ تحولات‌‏‎ و‏‎ تغيير‏‎
پيوند‏‎ راه‌‏‎ سر‏‎ در‏‎ گرفتن‌‏‎ قرار‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ ‎‏‏، ايران‌‏‎ نويسنده‌‏‎ باور‏‎
به‌‏‎ تا‏‎ باستان‌‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ غربي‌‏‎ ملتهاي‌‏‎ و‏‎ آسيا‏‎ شرق‌ ، ‏‎ ملتهاي‌‏‎
ايرانيان‌‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ اقتصادي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ مهم‌‏‎ نقش‌‏‎ امروز ، ‏‎
و‏‎ جهاني‌‏‎ آنچه‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ بومي‌‏‎ و‏‎ ملي‌‏‎ مرزهاي‌‏‎ از‏‎ فراتر‏‎ هميشه‌‏‎
و‏‎ سازنده‌‏‎ عناصر‏‎ هميشه‌‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ مي‌انديشند‏‎ است‌‏‎ فرامرزي‌‏‎
آميزه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ جذب‏‎ خود‏‎ رادر‏‎ جهان‌‏‎ فرهنگهاي‌‏‎ و‏‎ تمدنها‏‎ برتر‏‎
موقعيت‌‏‎ اين‌‏‎است‌‏‎ نموده‌‏‎ منتقل‌‏‎ ديگر‏‎ اقوام‌‏‎ و‏‎ ملتها‏‎ به‌‏‎ را‏‎
ايجاد‏‎ فكر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ايرانيان‌‏‎ جهان‌ ، ‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ استراتژيك‌‏‎
از‏‎.‎است‌‏‎ انداخته‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ بازرگاني‌‏‎ اقتصادي‌ ، ‏‎ شاهراههاي‌‏‎
در‏‎ ابريشم‌‏‎ جاده‌‏‎ و‏‎ شاهي‌‏‎ جاده‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ آن‌‏‎ نمونه‌هاي‌‏‎
داشت‌ ، ‏‎ نيزادامه‌‏‎ اسلامي‌‏‎ دوره‌‏‎ تا‏‎ اخير‏‎ مورد‏‎ كه‌‏‎ باستان‌‏‎ دوران‌‏‎
و‏‎ داد‏‎ تجاري‌‏‎ كالاهاي‌‏‎ تنها‏‎ شاهراهها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎كرد‏‎ اشاره‌‏‎
در‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ تمدني‌‏‎ روندهاي‌‏‎ و‏‎ جريانها‏‎ بلكه‌‏‎ نمي‌شد ، ‏‎ ستد‏‎
به‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معتقد‏‎ نويسنده‌‏‎ و‏‎ مي‌گرفتند‏‎ شكل‌‏‎ آنجا‏‎
نقش‌‏‎ فرهنگها ، ‏‎ اين‌‏‎ انتقال‌دهندگان‌‏‎ و‏‎ جريان‌سازان‌‏‎ عنوان‌‏‎
به‌‏‎ دارد‏‎ نويسنده‌اشاره‌‏‎ اين‌رو‏‎ از‏‎.داشته‌اند‏‎ آشكاري‌‏‎
برخوردار‏‎ متغيري‌‏‎ بسيار‏‎ پويش‌‏‎ از‏‎ هميشه‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ اينكه‌ ، ‏‎
نقطه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ ازنقطه‌اي‌‏‎ زيادي‌‏‎ جغرافيايي‌‏‎ تحركات‌‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎
از‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ امروزه‌‏‎ ولي‌‏‎.‎داشته‌اند‏‎ فرهنگسازي‌‏‎ براي‌‏‎ ديگر‏‎
فرهنگي‌‏‎ تحول‌‏‎ نبض‌‏‎ كه‌‏‎ ابريشم‌‏‎ جاده‌‏‎ چون‌‏‎ شاهرگهايي‌‏‎ دادن‌‏‎ دست‌‏‎
امپراتوري‌‏‎ شدن‌‏‎ حائل‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌داد‏‎ بازتاب‏‎ را‏‎ جهان‌‏‎
ميان‌‏‎ روسيه‌‏‎ نيز‏‎ امروزه‌‏‎ و‏‎ بعد‏‎ به‌‏‎ صفويه‌‏‎ دوره‌‏‎ از‏‎ عثماني‌‏‎
بوته‌‏‎ در‏‎ حدي‌‏‎ تا‏‎ ايرانيان‌‏‎ فرهنگساز‏‎ نقش‌‏‎ آن‌‏‎ غرب ، ‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎
گفت‌وگوي‌‏‎ طرح‌‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ ولي‌‏‎ است‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎ تاريكي‌‏‎
دليل‌‏‎ نيز‏‎ (خاتمي‌‏‎ آقاي‌‏‎)‎ ايراني‌‏‎ يك‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ امروزه‌‏‎ فرهنگها ، ‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ قوم‌‏‎ اين‌‏‎ نزد‏‎ در‏‎ جهانگرايانه‌‏‎ منش‌‏‎ و‏‎ رويكرد‏‎ آن‌‏‎ وجود‏‎
در‏‎ تاريخي‌‏‎ نشيبهاي‌‏‎ و‏‎ فراز‏‎ وجود‏‎ عين‌‏‎ تا‏‎ كوشيده‌‏‎ هميشه‌‏‎
پرسش‌‏‎ اين‌‏‎ روي‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎.‎برساند‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مهم‌‏‎ اين‌‏‎ درونش‌ ، ‏‎
راستاي‌‏‎ در‏‎ هميشه‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ باقي‌‏‎ خود‏‎ قوت‌‏‎ به‌‏‎
ديگر‏‎ اينكه‌‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎ قائل‌‏‎ جهاني‌‏‎ رسالتي‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ تاريخ‌‏‎
توجه‌‏‎ و‏‎ آگاهي‌‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ اندازه‌‏‎ چه‌‏‎ تا‏‎ ملتها‏‎ و‏‎ فرهنگها‏‎
داشته‌اند؟‏‎


Copyright 1996-2000 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.