شماره‌ 2330‏‎ ‎‏‏،‏‎31 JAN 2001 بهمن‌1379 ، ‏‎ چهارشنبه‌ 12‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page

سالروز‏‎ و‏‎ فجر‏‎ دهه‌‏‎ آغاز‏‎ مناسبت‌‏‎ به‌‏‎
ايران‌‏‎ به‌‏‎ خميني‌‏‎ امام‌‏‎ بازگشت‌‏‎
انقلاب‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ مردمسالاري‌‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ انقلاب ، ‏‎ روزهاي‌‏‎ پرهيجان‌‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ عاطفي‌‏‎ اهميت‌‏‎
تا‏‎ نداد‏‎ اجازه‌‏‎ مادري‌ ، ‏‎ سرزمين‌‏‎ به‌‏‎ (ره‌‏‎)خميني‌‏‎ امام‌‏‎ ورود‏‎
مورد‏‎ ايشان‌‏‎ هاي‌‏‎ سخنراني‌‏‎ در‏‎ مندرج‌‏‎ نكته‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎
واقع‌ ، ‏‎ به‌‏‎ اما‏‎.‎گيرد‏‎ قرار‏‎ انديشمندان‌‏‎ تحليل‌‏‎ محور‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎
بلافاصله‌‏‎ كه‌‏‎ زهرا‏‎ بهشت‌‏‎ در‏‎ امام‌‏‎ مشهور‏‎ و‏‎ كوبنده‌‏‎ سخنراني‌‏‎
مباني‌‏‎ و‏‎ كلام‌‏‎ شد ، حاق‌‏‎ ايراد‏‎ ايران‌‏‎ خاك‌‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
.ساخت‌‏‎ روشن‌‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎ سياسي‌‏‎ آينده‌‏‎ براي‌‏‎ ايشان‌‏‎ تئوريهاي‌‏‎
مدعيان‌‏‎ برخي‌‏‎ براي‌‏‎ آن‌‏‎ پذيرش‌‏‎ هم‌‏‎ هنوز‏‎ شايد‏‎ كه‌‏‎ ديدگاههايي‌‏‎
نشده‌‏‎ درك‌‏‎ كاملا‏‎ ايشان‌‏‎ علاقمندان‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ از‏‎ پيروي‌‏‎
.باشد‏‎
با‏‎ را‏‎ سلطنتي‌‏‎ حكومت‌‏‎ و‏‎ خودكامه‌‏‎ سياست‌‏‎ فلسفه‌‏‎ امام‌ ، ‏‎
چنين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كوبيدند‏‎ درهم‌‏‎ عقلاني‌‏‎ و‏‎ عميق‌‏‎ استدلالي‌‏‎
برخلاف‌‏‎ شد‏‎ پايه‌گذاري‌‏‎ كه‌‏‎ اول‌‏‎ از‏‎ پهلوي‌‏‎ سلطنت‌‏‎:فرمودند‏‎
... موسسان‌‏‎ مجلس‌‏‎ در‏‎ نداشت‌‏‎ دخالت‌‏‎ هيچ‌‏‎ ملت‌‏‎.‎.‎.‎ بود‏‎ قوانين‌‏‎
رژيم‌‏‎ اصل‌‏‎ بلكه‌‏‎ بود ، ‏‎ باطلي‌‏‎ امر‏‎ يك‌‏‎ اول‌‏‎ از‏‎ سلطنت‌‏‎ اين‌‏‎ پس‌‏‎
حقوق‌‏‎ خلاف‌‏‎ و‏‎ عقلي‌‏‎ قواعد‏‎ خلاف‌‏‎ و‏‎ قانون‌‏‎ خلاف‌‏‎ اول‌‏‎ از‏‎ سلطنتي‌‏‎
امام‌‏‎ مردمسالارانه‌‏‎ انديشه‌‏‎ بر‏‎ برهاني‌‏‎ چنين‌‏‎ اساس‌‏‎.‎است‌‏‎ بشر‏‎
در‏‎ اسلامي‌‏‎ حكومت‌‏‎ تحقق‌‏‎ كه‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎.بود‏‎ استوار‏‎ خميني‌‏‎
سامانبندي‌‏‎ اسلامي‌‏‎ صفت‌‏‎ و‏‎ جمهوري‌‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ حاضر‏‎ زمان‌‏‎
بشر‏‎ حقوق‌‏‎ مخالف‌‏‎ را‏‎ حكومتي‌‏‎ خودكامه‌‏‎ تمركز‏‎ هرگونه‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎
.است‌‏‎ نموده‌‏‎ قلمداد‏‎
كرده‌‏‎ عنايت‌‏‎ عصري‌‏‎ تحولات‌‏‎ به‌‏‎ راستا‏‎ همين‌‏‎ در‏‎(‎ره‌‏‎)خميني‌‏‎ امام‌‏‎
در‏‎ سياست‌‏‎ متحول‌‏‎ ضرورتهاي‌‏‎ عميق‌ ، ‏‎ اما‏‎ ساده‌ ، ‏‎ بياني‌‏‎ در‏‎ و‏‎
كه‌‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ فرض‌‏‎ ما‏‎:ساختند‏‎ گوشزد‏‎ را‏‎ ملت‌‏‎ اراده‌‏‎ با‏‎ تعامل‌‏‎
بسيار‏‎ باشد ، ‏‎ سلطان‌‏‎ نفري‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ دادند‏‎ راي‌‏‎ تمامشان‌‏‎ ملتي‌‏‎ يك‌‏‎
و‏‎ هستند‏‎ خودشان‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ بر‏‎ مسلط‏‎ اينكه‌‏‎ باب‏‎ از‏‎ اينها‏‎.‎خوب‏‎
.است‌‏‎ عمل‌‏‎ قابل‌‏‎ آنها‏‎ راي‌‏‎ هستند ، ‏‎ خودشان‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ به‌‏‎ مختار‏‎
اينكه‌‏‎ به‌‏‎ (تمامشان‌‏‎ ولو‏‎)‎ دادند‏‎ راي‌‏‎ ملت‌‏‎ يك‌‏‎ اگرچنانچه‌‏‎ لكن‌‏‎
پنجاه‌‏‎ ملت‌‏‎ حقي‌‏‎ چه‌‏‎ به‌‏‎ اين‌‏‎ باشد ، ‏‎ سلطان‌‏‎ هم‌‏‎ سلطان‌‏‎ اين‌‏‎ اعقاب‏‎
سرنوشت‌‏‎ مي‌كند؟‏‎ معين‌‏‎ را‏‎ بعد‏‎ ملت‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ اين‌ ، ‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ سال‌‏‎
.است‌‏‎ خودش‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ ملتي‌‏‎ هر‏‎
سلطنت‌‏‎ و‏‎ خودكامه‌‏‎ حكومت‌‏‎ بطلان‌‏‎ بر‏‎ سو‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ ديدگاه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
و‏‎ تحولات‌‏‎ استمرار‏‎ بر‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ دارد‏‎ تكيه‌‏‎ مطلقه‌‏‎
در‏‎ متفاوت‌‏‎ آرمانهاي‌‏‎ و‏‎ اراده‌ها‏‎ با‏‎ همپيوندي‌‏‎ و‏‎ درك‌‏‎ ضرورت‌‏‎
.دوره‌‏‎ هر‏‎
و‏‎ رجعت‌‏‎ باب‏‎ در‏‎ شبهه‌اي‌‏‎ هرگونه‌‏‎ زدودن‌‏‎ براي‌‏‎ (‎ره‌‏‎)خميني‌‏‎ امام‌‏‎
دوران‌‏‎ فاسد‏‎ اسلامي‌ ، مظاهر‏‎ انقلاب‏‎ در‏‎ منفي‌‏‎ گرايي‌‏‎ گذشته‌‏‎
مخالفت‌‏‎ كي‌‏‎ ما‏‎:‎فرمودند‏‎ و‏‎ دادند‏‎ قرار‏‎ نقد‏‎ مورد‏‎ را‏‎ سلطنت‌‏‎
اين‌‏‎ مظاهر‏‎ مقابل‌ ، ‏‎ در‏‎ اما‏‎ تجدد؟‏‎ مراتب‏‎ با‏‎ تجدد ، ‏‎ با‏‎ كرديم‌‏‎
به‌‏‎.‎.‎. و‏‎ سينماها‏‎ تلويزيون‌ ، ‏‎ راديو‏‎ مطبوعات‌ ، ‏‎ نظير‏‎ تجدد ، ‏‎
از‏‎ مي‌بايد‏‎ وجه‌‏‎ اين‌‏‎.‎گرديد‏‎ بدل‌‏‎ ملت‌‏‎ انحطاط‏‎ و‏‎ افساد‏‎ عوامل‌‏‎
جايگزين‌‏‎ تعالي‌ ، ‏‎ و‏‎ تربيت‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ بهره‌وري‌‏‎ و‏‎ زدوده‌‏‎ اصل‌‏‎ آن‌‏‎
.گردد‏‎ آن‌‏‎
اخير‏‎ سنوات‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎ كه‌‏‎ ملت‌ ، ‏‎ اراده‌‏‎ و‏‎ جمهوري‌‏‎ مسئله‌‏‎ اما‏‎
در‏‎ را‏‎ اسلامي‌‏‎ حكومت‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ مناقشه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كژفهمان‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
امام‌‏‎ خطابه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آرمانها‏‎ در‏‎ داده‌اند ، ‏‎ قرار‏‎ آن‌‏‎ مقابل‌‏‎
غيرقابل‌‏‎ جايگاهي‌‏‎ ملت‌ ، ‏‎ انقلابي‌‏‎ گرايش‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ (‎ره‌‏‎)خميني‌‏‎
غيرقانوني‌بودن‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ با‏‎ امام‌‏‎.‎دارد‏‎ حياتي‌‏‎ و‏‎ چشم‌پوشي‌‏‎
دولتي‌‏‎ مي‌گوييم‌ ، ‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ دولتي‌‏‎:‎گفتند‏‎ سلطنت‌ ، ‏‎ منصوب‏‎ دولت‌‏‎
داراي‌‏‎ البته‌‏‎ دولتي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎.‎است‌‏‎ ملت‌‏‎ آراء‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
و‏‎ داخلي‌‏‎ عرصه‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ حضور‏‎ براي‌‏‎ كافي‌‏‎ اقتدار‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎
اشاره‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مبناست‌‏‎ همين‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ خارجي‌‏‎
نظام‌مطلوب‏‎.‎.‎.‎ملت‌‏‎ خدمت‌‏‎ در‏‎ ملت‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎ نظام‌‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎
پايه‌هاي‌‏‎ معاصر ، ‏‎ و‏‎ اصيل‌‏‎ بنيادي‌ ، ‏‎ اصل‌‏‎ اين‌‏‎ براساس‌‏‎ و‏‎ ماست‌‏‎
آهنين‌‏‎ بنيادهاي‌‏‎ و‏‎ شكستند‏‎ درهم‌‏‎ را‏‎ خودكامگي‌‏‎ ساله‌‏‎ هزاران‌‏‎
.نهادند‏‎ بنيان‌‏‎ را‏‎ اسلامي‌‏‎ بلاد‏‎ در‏‎ جمهوري‌‏‎ حكومت‌‏‎ نخستين‌‏‎
و‏‎ خاندانها‏‎ و‏‎ بازيگران‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ همچون‌‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ جمهوري‌اي‌‏‎
ژستي‌‏‎ و‏‎ تظاهر‏‎ فقط‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ و‏‎ عربي‌‏‎ بلاد‏‎ نظاميان‌‏‎ و‏‎ شيوخ‌‏‎
قانون‌‏‎ مردمسالاري‌ ، ‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ و‏‎ آزاد‏‎ روحي‌‏‎ بلكه‌‏‎ دموكراتيك‌ ، ‏‎
.داشت‌‏‎ خواهد‏‎ آزادي‌‏‎ و‏‎
اسلامي‌ ، ‏‎ كبير‏‎ انقلاب‏‎ دستاورد‏‎ بزرگترين‌‏‎ و‏‎ امام‌‏‎ بزرگ‌‏‎ ميراث‌‏‎
اسلام‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ جهانيان‌‏‎ به‌‏‎ يادرفته‌‏‎ از‏‎ ارزش‌‏‎ اين‌‏‎ ارائه‌‏‎
ارمغانهاي‌‏‎ فقط‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ معاصر‏‎ جهان‌‏‎ نيازهاي‌‏‎ همه‌‏‎ پاسخگوي‌‏‎
هديه‌‏‎ معاصر‏‎ ملتهاي‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ آزادي‌‏‎ و‏‎ قانونمداري‌‏‎ دموكراسي‌ ، ‏‎
ايمان‌‏‎ ظل‌‏‎ در‏‎ را‏‎ اخلاقي‌‏‎ و‏‎ معنوي‌‏‎ ارزشهاي‌‏‎ بلكه‌‏‎ آورد ، ‏‎ خواهد‏‎
.ساخت‌‏‎ خواهد‏‎ متحقق‌‏‎ انسانها‏‎ ذات‌‏‎ در‏‎ هدفمندي‌‏‎ و‏‎
در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ گوهر‏‎ گرانبها ، ‏‎ ميراث‌‏‎ اين‌‏‎ باري‌ ، ‏‎
امام‌‏‎ كلام‌‏‎ در‏‎ تمام‌‏‎ صراحت‌‏‎ با‏‎ مبارك‌ ، ‏‎ فجر‏‎ اين‌‏‎ ابتداي‌‏‎
برآمده‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ اعتبار‏‎ آنگاه‌‏‎ حكومت‌‏‎:گرديد‏‎ متجلي‌‏‎ انقلاب‏‎
همه‌‏‎ سعادت‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ملت‌‏‎ آراي‌‏‎ و‏‎ اراده‌‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ قانون‌ ، ‏‎ از‏‎
و‏‎ مردمسالاري‌‏‎ آيينه‌‏‎ حكومتي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎.‎كند‏‎ عمل‌‏‎ جامعه‌‏‎ آحاد‏‎
زيبايي‌‏‎ و‏‎ صريح‌‏‎ تجلي‌‏‎ چنين‌‏‎ خميني‌‏‎ امام‌‏‎ كلام‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ديانت‌‏‎
متكي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ملت‌‏‎ آراء‏‎ به‌‏‎ متكي‌‏‎ مي‌گوييم‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ دولتي‌‏‎:دارد‏‎
را؟‏‎ ملت‌‏‎ يا‏‎ كني‌‏‎ انكار‏‎ را‏‎ خدا‏‎ بايد‏‎ تو‏‎ خداست‌ ، ‏‎ حكم‌‏‎ به‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.