شماره‌ 2336‏‎ ‎‏‏،‏‎7 FEB 2001 بهمن‌1379 ، ‏‎ چهارشنبه‌ 19‏‎
Front Page
National
International
Metropolitan
Features
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
معاصر‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مسلط‏‎ فرهنگ‌‏‎ تحولات‌‏‎

فرانسه‌‏‎ انتخاب‏‎

معاصر‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ مسلط‏‎ فرهنگ‌‏‎ تحولات‌‏‎


(‎‏‏1‏‎) ايران‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ فرهنگي‌‏‎ بنيادهاي‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎ با‏‎
:درآمد‏‎
مشروطه‌‏‎ انقلاب‏‎ تدارك‌‏‎ دوره‌‏‎ از‏‎ -خود‏‎ معاصر‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎
به‌‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ تاريخي‌‏‎ گذار‏‎ دوران‌‏‎ وارد‏‎ -بعد‏‎ به‌‏‎
چهل‌‏‎ سي‌ ، ‏‎ و‏‎ صد‏‎ گذشت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ دوراني‌‏‎است‌‏‎ شده‌‏‎ متجدد‏‎ جامعه‌‏‎
و‏‎ سنت‌‏‎" رقابت‌‏‎ و‏‎ رويارويي‌‏‎.‎است‌‏‎ نيافته‌‏‎ پايان‌‏‎ هنوز‏‎ سال‌‏‎
در‏‎ فرهنگي‌‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ تحولات‌‏‎ بنيان‌‏‎ "تجدد‏‎
همين‌‏‎ بازتاب‏‎ كه‌‏‎ هم‌چنان‌‏‎.مي‌زند‏‎ رقم‌‏‎ را‏‎ معاصر‏‎ دوران‌‏‎
جامعه‌‏‎ بر‏‎ مسلط‏‎ فرهنگ‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ و‏‎ نوع‌‏‎ رقابت‌ ، ‏‎ و‏‎ رويارويي‌‏‎
حال‌‏‎ در‏‎ معرف‌‏‎ خود‏‎ سهم‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ امري‌‏‎.‎ست‌‏‎ ا‏‎ كرده‌‏‎ تعيين‌‏‎ را‏‎
نظام‌‏‎ تا‏‎ قاجاريان‌‏‎ حكومت‌‏‎ اواخر‏‎ از‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ بودن‌‏‎ گذار‏‎
.است‌‏‎ اسلامي‌‏‎ جمهوري‌‏‎
تحولات‌‏‎ به‌‏‎ عمومي‌‏‎ و‏‎ كلي‌‏‎ بسيار‏‎ نگاهي‌‏‎ با‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
غرض‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ پرداخته‌‏‎ معاصر‏‎ ايران‌‏‎ بر‏‎ مسلط‏‎ و‏‎ حاكم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
مسلط‏‎ فرهنگي‌‏‎ تحولات‌‏‎ اصلي‌‏‎ خطوط‏‎ دادن‌‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
يا‏‎ و‏‎ ترويج‌‏‎ و‏‎ تبليغ‌‏‎ مورد‏‎ دوره‌‏‎ اين‌‏‎ حكومت‌هاي‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
سنت‌‏‎ متقابل‌‏‎ رابطه‌‏‎ و‏‎ رويارويي‌‏‎ بستر‏‎ بر‏‎ گرفته‌ ، ‏‎ قرار‏‎ حمايت‌‏‎
.مي‌باشد‏‎ (‎مدرنيته‌‏‎)‎ تجدد‏‎ و‏‎
دوره‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ تا‏‎:گذار‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎:تجدد‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎
سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ بر‏‎ مسلط‏‎ فرهنگ‌‏‎ مشروطه‌‏‎ انقلاب‏‎ تدارك‌‏‎
چارچوب‏‎ در‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ فرهنگ‌‏‎ اين‌‏‎ اساسي‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎.بود‏‎
وبر‏‎ ماكس‌‏‎ آراي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎ آن‌‏‎ "شرقي‌‏‎ پاتريمونياليسم‌‏‎"
موجود‏‎ فرهنگ‌‏‎ حاكمه‌ ، ‏‎ هيات‌‏‎ از‏‎ جدا‏‎.‎گرفت‌‏‎ سراغ‌‏‎ شده‌‏‎ جمعبندي‌‏‎
.باشد‏‎ نمي‌توانست‌‏‎ و‏‎ نبود‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ جز‏‎ نيز‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎
شروع‌‏‎ تا‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ همين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ نشانه‌اش‌‏‎
با‏‎ فرهنگي‌‏‎ -‎سياسي‌‏‎ تعارضي‌‏‎ جا‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ جا‏‎ اين‌‏‎ معاصر ، ‏‎ دوران‌‏‎
فرهنگي‌‏‎ جنبه‌‏‎ از‏‎ تعارض‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌داده‌‏‎ روي‌‏‎ حاكم‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ نظام‌‏‎
روايت‌‏‎ به‌‏‎ تكيه‌‏‎ با‏‎ منتها‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ همان‌‏‎ بستر‏‎ بر‏‎
گفت‌‏‎ مي‌بايد‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ مي‌يافته‌‏‎ بروز‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ متفاوتي‌‏‎
فقط‏‎ و‏‎ يك‌‏‎ مشروطه‌‏‎ انقلاب‏‎ تدارك‌‏‎ دوره‌‏‎ تا‏‎ ايران‌‏‎ تاريخ‌‏‎ كل‌‏‎ در‏‎
همان‌‏‎ كه‌‏‎ يابد‏‎ بروز‏‎ مي‌توانسته‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ فرهنگ‌‏‎ نوع‌‏‎ يك‌‏‎
شرقي‌‏‎ پاتريمونياليسم‌‏‎ مفهوم‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ معرفي‌‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
.مي‌باشد‏‎
و‏‎ عام‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ كه‌‏‎ قاجاريه‌‏‎ حكومت‌‏‎ اواخر‏‎ در‏‎ اما‏‎
زمينه‌‏‎ رسيد ، ‏‎ فروپاشي‌‏‎ و‏‎ اضمحلال‌‏‎ به‌‏‎ خاص‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
گفته‌‏‎ وقتي‌‏‎.‎آمد‏‎ فراهم‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ متفاوتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ شدن‌‏‎ مطرح‌‏‎
فروپاشي‌‏‎ مرحله‌‏‎ به‌‏‎ كل‌‏‎ در‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ مي‌شود‏‎
سر‏‎ در‏‎ فروپاشي‌‏‎ بحران‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نبود‏‎ ممكن‌‏‎ ديگر‏‎ حتي‌‏‎ يعني‌‏‎ رسيد‏‎
-سياسي‌‏‎ نظم‌‏‎ ارائه‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ جامعه‌‏‎ راه‌‏‎
و‏‎ جامعه‌‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ متفاوتي‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ روايت‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ اقتصادي‌‏‎
الگوي‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ ماندن‌‏‎ باقي‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ -‎سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
اين‌‏‎.‎گردد‏‎ رفع‌‏‎ بحران‌ ، ‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ مقابله‌‏‎ -پاتريمونياليسم‌‏‎
پاسخ‌گويي‌‏‎ در‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ ناتواني‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎ هم‌‏‎ شدگي‌‏‎ ناممكن‌‏‎
توليد‏‎ شيوه‌‏‎ كه‌‏‎ معاصر‏‎ يافته‌‏‎ تحول‌‏‎ جهان‌‏‎ معضلات‌‏‎ و‏‎ مسائل‌‏‎ به‌‏‎
هم‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ مي‌يافت‌‏‎ تام‌‏‎ سيطره‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ سرمايه‌داري‌‏‎ مناسبات‌‏‎ و‏‎
فرهنگ‌‏‎ يعني‌‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ بديل‌‏‎ يا‏‎ آلترناتيو‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ناشي‌‏‎
سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ با‏‎ مبارزه‌‏‎ طولاني‌‏‎ بسيار‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ متجدد‏‎
از‏‎ بخشي‌‏‎ در‏‎ كم‌‏‎ دست‌‏‎ -آن‌‏‎ ديالكتيكي‌‏‎ نفي‌‏‎ بلكه‌‏‎ طرد ، ‏‎ نه‌‏‎ و‏‎
يافته‌‏‎ استقرار‏‎ و‏‎ تاسيس‌‏‎ تدوين‌ ، ‏‎ -‎اروپا‏‎ در‏‎ مشخصا‏‎ و‏‎ جهان‌‏‎
سنگرهاي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ عظيم‌‏‎ نيروي‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مترقي‌‏‎ فرهنگي‌‏‎.‎بود‏‎
.نداشت‌‏‎ مقاومت‌‏‎ امكان‌‏‎ روي‌‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ جهان‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
گسترش‌‏‎ و‏‎ فتح‌‏‎ در‏‎ (‎تجدد‏‎)مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ غول‌آساي‌‏‎ تندبادهاي‌‏‎
محرك‌‏‎ وعامل‌‏‎ رسيد‏‎ نيز‏‎ ايران‌‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ جهاني‌‏‎
.ايران‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ ضروري‌‏‎ تحولات‌‏‎ براي‌‏‎ شد‏‎ تعيين‌كننده‌اي‌‏‎
انگشت‌‏‎ تجددخواهي‌ ، ‏‎ و‏‎ مدرنيته‌‏‎ با‏‎ ضديت‌‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بسا‏‎ چه‌‏‎
در‏‎.‎مي‌شود‏‎ آن‌‏‎ ملي‌‏‎ غير‏‎ يا‏‎ خارجي‌‏‎ منشا‏‎ به‌‏‎ معطوف‌‏‎ اتهام‌ ، ‏‎
رويارو‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ تاكيد‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ بايد‏‎ اتهامي‌‏‎ چنين‌‏‎ نفي‌‏‎
آن‌‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎ و‏‎ شان‌‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ انحطاط‏‎ با‏‎ ايرانيان‌‏‎ شدن‌‏‎
تاثيرپذيري‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ جز‏‎ تجددخواهي‌‏‎ و‏‎ تجدد‏‎ موضع‌‏‎ از‏‎
.نبود‏‎ ممكن‌‏‎ اصلا‏‎ اروپايي‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ از‏‎ ايرانيان‌‏‎
ديالكتيكي‌‏‎ نفي‌‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ كه‌‏‎ زيرا‏‎ نبود‏‎ ممكن‌‏‎
به‌‏‎ حاصل‌‏‎ ديالكتيكي‌‏‎ نفي‌‏‎ اين‌‏‎.مي‌شود‏‎ متحقق‌‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
زمينه‌‏‎ بر‏‎ آن‌‏‎ بخش‌‏‎ هويت‌‏‎ عناصر‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ گرفتن‌‏‎ پرسش‌‏‎
الزاماتي‌‏‎ و‏‎ ضرورت‌ها‏‎.‎مي‌باشد‏‎ تاريخي‌‏‎ الزامات‌‏‎ و‏‎ ضرورت‌ها‏‎
اروپا ، ‏‎ در‏‎) زمين‌داري‌‏‎ توليد‏‎ شيوه‌‏‎ از‏‎ گذار‏‎ دوران‌‏‎ حاصل‌‏‎ كه‌‏‎
طول‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎ سرمايه‌داري‌‏‎ توليد‏‎ شيوه‌‏‎ به‌‏‎ (فئوداليسم‌‏‎
انقلاب‏‎ تدارك‌‏‎ دوره‌‏‎ تا‏‎ زمينه‌اي‌‏‎ چنين‌‏‎ نه‌‏‎ ايران‌‏‎ تاريخ‌‏‎
هرگز‏‎ گرفتني‌‏‎ پرسش‌‏‎ به‌‏‎ چنان‌‏‎ اصلا‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ مشروطه‌‏‎
فرهنگ‌‏‎ دادن‌‏‎ قرار‏‎ پرسش‌‏‎ مورد‏‎ همين‌‏‎ باره‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎ مجاز‏‎
از‏‎ مسلط‏‎ فرهنگ‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ پرسشگري‌‏‎ نوع‌‏‎ هر‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ سنتي‌‏‎
سوي‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ تا‏‎ -‎ساسانيان‌‏‎ عصر‏‎ شروع‌‏‎ -‎پيش‌‏‎ سال‌‏‎ هزار‏‎ دو‏‎ حدود‏‎
اتهام‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ فكري‌‏‎ كارگزاران‌‏‎ و‏‎ استبدادي‌‏‎ حكومت‌هاي‌‏‎
طول‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎ شده‌‏‎ مواجه‌‏‎ درفش‌‏‎ و‏‎ داغ‌‏‎ با‏‎ "بدعت‌گذاري‌‏‎"
سركوب‏‎ و‏‎ طرد‏‎ نكوهش‌ ، ‏‎ مورد‏‎ متداوما‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ ايران‌‏‎ تاريخ‌‏‎
فرهنگ‌‏‎ زرين‌‏‎ عصر‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ نوآوري‌‏‎ و‏‎ بدعت‌‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎
معاصر‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ تا‏‎ هجري‌ ، ‏‎ پنجم‌‏‎ و‏‎ چهارم‌‏‎ قرون‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎
طرد‏‎ نيز‏‎ عصر‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ اتفاقا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ تاريخي‌‏‎ استثناي‌‏‎ يك‌‏‎ فقط‏‎
روي‌‏‎ كم‌‏‎ ارتداد ، ‏‎ و‏‎ بدعت‌‏‎ اتهام‌‏‎ با‏‎ نوآوري‌‏‎ سركوب‏‎ و‏‎ لعن‌‏‎ و‏‎
طورآشكار‏‎ به‌‏‎ انديشه‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ اين‌ ، ‏‎ جز‏‎ به‌‏‎.نداد‏‎
نمي‌توانسته‌‏‎ استبداد‏‎ شمشير‏‎ به‌‏‎ اتكايش‌‏‎ در‏‎ جز‏‎ -‎علني‌‏‎ و‏‎
حاكميت‌‏‎ بالطبع‌‏‎.‎دهد‏‎ ادامه‌‏‎ خود‏‎ بقاي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ مستقر‏‎
موضع‌‏‎ از‏‎ رويكردي‌‏‎ جز‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ استبدادي‌‏‎
كه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ در‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ نمي‌توانسته‌‏‎ سنت‌‏‎ يا‏‎ ارتجاع‌‏‎
جاي‌‏‎ چه‌‏‎ مي‌شده‌‏‎ طرد‏‎ معاصي‌كبيره‌‏‎ چون‌‏‎ هم‌‏‎ نوآوري‌‏‎ و‏‎ بدعت‌‏‎
ديالكتيكي‌‏‎ نفي‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ بديل‌‏‎ خلق‌‏‎ از‏‎ گفتن‌‏‎ سخن‌‏‎
مرحله‌‏‎ به‌‏‎ قاجاريان‌‏‎ زوال‌‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ حال‌ ، ‏‎ عين‌‏‎ در‏‎آن‌‏‎
توليد‏‎ شيوه‌‏‎ به‌‏‎ زمين‌داري‌‏‎ مسلط‏‎ شيوه‌‏‎ از‏‎ گذار‏‎ تاريخي‌‏‎
جهان‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ كه‌‏‎ شرايطي‌‏‎ در‏‎.‎رسيد‏‎ سرمايه‌داري‌‏‎
انجام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ گذار‏‎ و‏‎ رسيده‌‏‎ مرحله‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
اين‌‏‎ با‏‎ متناسب‏‎ فكري‌‏‎ ابزار‏‎ اين‌‏‎ وبنابر‏‎ بودند‏‎ رسانيده‌‏‎
كرده‌‏‎ مستقر‏‎ و‏‎ تاسيس‌‏‎ را‏‎ -‎مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ -گذار‏‎
بود ، ‏‎ شده‌‏‎ تاسيس‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ تاسيس‌‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.‎بودند‏‎
سنتي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ بديل‌‏‎ به‌‏‎ جهان‌‏‎ از‏‎ گوشه‌اي‌‏‎ در‏‎ بشريت‌‏‎.‎نبود‏‎ ممكن‌‏‎
جهان‌‏‎ نقاط‏‎ ديگر‏‎ به‌‏‎ ضرورتا‏‎ فرهنگ‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ يافته‌‏‎ دست‌‏‎
سرايت‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎ توانايي‌‏‎ نيز‏‎ فرهنگي‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ سرايت‌‏‎
هر‏‎.‎نداشت‌‏‎ را‏‎ جهان‌‏‎ نقاط‏‎ ساير‏‎ به‌‏‎ اروپا‏‎ از‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎
دوران‌‏‎ در‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ تاكيد‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ بايد‏‎ چند‏‎
مورد‏‎ مي‌توانست‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ گرايشاتي‌‏‎ حامل‌‏‎ فراگيري‌اش‌ ، ‏‎ نخست‌‏‎
جويي‌‏‎ سلطه‌‏‎ در‏‎ اروپايي‌‏‎ استيلاگر‏‎ بهره‌برداري‌حكومت‌هاي‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎)‎.‎گيرد‏‎ قرار‏‎ قاره‌‏‎ كشورهاي‌سه‌‏‎ بر‏‎
چنين‌‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎ اما‏‎ (‎.‎مي‌شود‏‎ معرفي‌‏‎ جهان‌‏‎ شدن‌‏‎ غربي‌‏‎ مفهوم‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌شد‏‎ منجر‏‎ تجددخواهي‌‏‎ با‏‎ ضديت‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌بايست‌‏‎ گرايشاتي‌‏‎
ممكن‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ هيچ‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ ضديتي‌‏‎ چنين‌‏‎ اصلا‏‎ شد‏‎ قبلاگفته‌‏‎
چنين‌‏‎.‎بگيرد‏‎ را‏‎ مدرنيته‌غربي‌‏‎ سرايت‌‏‎ جلوي‌‏‎ نبودكه‌‏‎
پيش‌‏‎ را‏‎ تجددخواهي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ كردن‌‏‎ بومي‌‏‎ الزام‌‏‎ فقط‏‎ گرايشاتي‌‏‎
تلفيق‌‏‎ يعني‌‏‎ و‏‎ مي‌داد‏‎ قرار‏‎ قاره‌‏‎ سه‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ روي‌‏‎
عمل‌‏‎ در‏‎.كشور‏‎ هر‏‎ خاص‌‏‎ شرايط‏‎ با‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ دستاوردهاي‌‏‎
تدارك‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ انتقال‌‏‎ جريان‌‏‎ نيز‏‎
آگاهانه‌‏‎ و‏‎ بيش‌‏‎ و‏‎ كم‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ پيروزي‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ مشروطه‌‏‎ انقلاب‏‎
.شد‏‎ همراه‌‏‎ تلفيقي‌‏‎ چنين‌‏‎ تلاش‌براي‌‏‎ با‏‎ وناآگاهانه‌‏‎
تلاش‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ اروپايي‌‏‎ مدرنيته‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ انتقال‌‏‎ اصلي‌‏‎ بار‏‎
به‌‏‎ سياسي‌جامعه‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ خاص‌‏‎ شرايط‏‎ با‏‎ تلفيق‌آن‌‏‎ براي‌‏‎
روشنفكراني‌را‏‎ مدرنيته‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎بود‏‎ روشنفكران‌‏‎ عهده‌‏‎
روند‏‎.‎بودند‏‎ متمايز‏‎ سنتي‌‏‎ متفكرين‌فرهنگ‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ پرورد‏‎
مرحله‌‏‎ نخست‌در‏‎ ايران‌‏‎ روشنفكري‌در‏‎ گسترش‌جنبش‌‏‎ و‏‎ ايجاد‏‎
كه‌‏‎ شد‏‎ روشنفكراني‌شروع‌‏‎ سوي‌تك‌‏‎ از‏‎ مشروطه‌‏‎ تدارك‌انقلاب‏‎
خود‏‎ اجتماعي‌‏‎ -‎سياسي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎ در‏‎
فرهنگ‌متجدد‏‎ مولفه‌هاي‌‏‎ و‏‎ تجددخواهي‌‏‎ ضرورت‌‏‎ تا‏‎ مي‌كوشيدند‏‎
خان‌ ، ‏‎ ميرزاملكم‌‏‎.‎دهند‏‎ نشر‏‎ و‏‎ مطرح‌كرده‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ را‏‎
خان‌‏‎ ميرزاحسين‌‏‎ كرماني‌ ، طالبوف‌ ، ‏‎ خان‌‏‎ ميرزاآقا‏‎ آخوندزاده‌ ، ‏‎
بيك‌‏‎ مستشارالدوله‌ ، ابراهيم‌‏‎ خان‌‏‎ ميرزايوسف‌‏‎ سپهسالار ، ‏‎
جمله‌اين‌‏‎ از‏‎.. و‏‎ اسدآبادي‌‏‎ سيدجمال‌الدين‌‏‎ مراغه‌اي‌ ، ‏‎
روشنفكران‌‏‎ جنبش‌‏‎ بعدي‌‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎.بودند‏‎ روشنفكران‌‏‎ تك‌‏‎
مشروطه‌‏‎ انقلاب‏‎ بستر‏‎ روشنفكران‌بر‏‎ تك‌‏‎ اين‌‏‎ حركت‌‏‎ تجددخواه‌ ، ‏‎
جريان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ خورد‏‎ پيوند‏‎ اجتماعي‌‏‎ نهضت‌‏‎ آن‌با‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎
حزبي‌ ، ‏‎ فعاليت‌‏‎ آن‌ ، مثلا‏‎ بروز‏‎ نوين‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ روشنفكري‌و‏‎
عمده‌‏‎ جريان‌‏‎ دو‏‎ دوم‌‏‎ مرحله‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎يافت‌‏‎ اعتلا‏‎ و‏‎ تحول‌‏‎
مدرنيته‌‏‎ گرايش‌عمده‌‏‎ دو‏‎ متاثراز‏‎ ايران‌‏‎ روشنفكري‌در‏‎
.بود‏‎ سوسيال‌دمكراسي‌‏‎ و‏‎ ليبراليسم‌‏‎ يعني‌‏‎ غربي‌‏‎
مرادي‌‏‎ قاضي‌‏‎ حسن‌‏‎

فرانسه‌‏‎ انتخاب‏‎


‎‏‏7‏‎- ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ درباره‌‏‎ يادداشت‌هايي‌‏‎
در‏‎ اقامت‌‏‎ و‏‎ پاريس‌‏‎ به‌‏‎ سفرامام‌‏‎ از‏‎ قبل‌‏‎ تا‏‎ هيچكس‌‏‎
عمل‌‏‎ اين‌‏‎ عظيم‌‏‎ دستاوردهاي‌‏‎ و‏‎ آثار‏‎ مشاهده‌‏‎ و‏‎ نوفل‌لوشاتو‏‎
اهميت‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ مردم‌‏‎ حركت‌‏‎ انقلابي‌‏‎ اهداف‌‏‎ پيشبرد‏‎ براي‌‏‎
دشوار‏‎ و‏‎ اضطراري‌‏‎ شرايط‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ امام‌‏‎ تاريخي‌‏‎ تصميم‌‏‎ اين‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ نكرده‌‏‎ ادعا‏‎ نيز‏‎ هيچ‌كس‌‏‎ و‏‎ نبود‏‎ واقف‌‏‎ گرديد ، ‏‎ اتخاذ‏‎
امام‌‏‎ تصميم‌گيري‌‏‎ در‏‎ اقدام‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ ثمرات‌‏‎ از‏‎ روشني‌‏‎ درك‌‏‎ با‏‎
از‏‎ برخي‌‏‎ افواهي‌‏‎ مدعيات‌‏‎ رد‏‎ در‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎.است‌‏‎ داشته‌‏‎ نقش‌‏‎
بر‏‎ انقلاب‏‎ تاريخ‌‏‎ تحريف‌‏‎ راه‌‏‎ بستن‌‏‎ و‏‎ ناصادق‌‏‎ عناصر‏‎
وصيت‌نامه‌‏‎ در‏‎ اين‌ ، ‏‎ از‏‎ بعد‏‎ گويان‌‏‎ خاطره‌‏‎ و‏‎ خاطره‌نويسان‌‏‎
ادعا‏‎ بعضي‌ها‏‎ مذكور‏‎ قرار‏‎ از‏‎:مي‌فرمايند‏‎ چنين‌‏‎ الهي‌شان‌‏‎
اين‌‏‎ ;بوده‌‏‎ آنان‌‏‎ وسيله‌‏‎ به‌‏‎ پاريس‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ رفتن‌‏‎ كه‌‏‎ كرده‌اند‏‎
احمد ، ‏‎ مشورت‌‏‎ با‏‎ ازكويت‌ ، ‏‎ برگرداندنم‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ من‌‏‎.‎است‌‏‎ دروغ‌‏‎
احتمال‌‏‎ اسلامي‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ در‏‎ زيرا‏‎.‎نمودم‌‏‎ انتخاب‏‎ را‏‎ پاريس‌‏‎
اين‌‏‎ پاريس‌‏‎ ولي‌‏‎ ;بودند‏‎ شاه‌‏‎ نفوذ‏‎ تحت‌‏‎ آنان‌‏‎.بود‏‎ ندادن‌‏‎ راه‌‏‎
(ص‌380‏‎) انقلاب‏‎ صحيفه‌‏‎:به‌‏‎ كنيد‏‎ نگاه‌‏‎.‎نبود‏‎ احتمال‌‏‎
اطرافيان‌ ، ‏‎ اهتمام‌‏‎ كه‌تمامي‌‏‎ خاص‌‏‎ بحراني‌‏‎ شرايط‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
توسط‏‎ ايشان‌‏‎ شدن‌‏‎ ربوده‌‏‎ نگران‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ امام‌‏‎ جان‌‏‎ حفظ‏‎ متوجه‌‏‎
عملي‌‏‎ به‌‏‎ حداكثر‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ عراق‌‏‎ دولت‌‏‎ همدستي‌‏‎ با‏‎ شاه‌‏‎ عمال‌‏‎
ممكن‌‏‎ طريق‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ عراق‌‏‎ ترك‌‏‎ بر‏‎ مبني‌‏‎ امام‌‏‎ تصميم‌‏‎ ساختن‌‏‎
مسئله‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ دغدغه‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مي‌انديشيدند ، ‏‎
بهتر‏‎ پهناور ، ‏‎ جغرافياي‌‏‎ اين‌‏‎ كجاي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ معطوف‌‏‎
همه‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ رسانندو‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎ رسالت‌‏‎ مي‌توانند‏‎
آرمان‌‏‎ در‏‎ مستغرق‌‏‎ امام‌‏‎ بودند ، ‏‎ ايشان‌‏‎ كهولت‌‏‎ و‏‎ خستگي‌‏‎ نگران‌‏‎
فرودگاه‌‏‎ به‌‏‎ فرودگاه‌‏‎:مي‌فرمايند‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ خويش‌‏‎ الهي‌‏‎
از‏‎ را‏‎ آزاد‏‎ آبهاي‌‏‎ راهمان‌ندادند ، ‏‎ جا‏‎ هيچ‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ مي‌رويم‌‏‎
آزاد‏‎ آبهاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ اجاره‌‏‎ كشتي‌‏‎ يك‌‏‎ ;نگرفته‌اند‏‎ ما‏‎
اعلام‌‏‎ دنيا‏‎ رابه‌‏‎ ايران‌‏‎ امت‌‏‎ مظلوميت‌‏‎ فرياد‏‎ و‏‎ مي‌گرديم‌‏‎
براي‌‏‎ ماجرا‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ شرحي‌‏‎ در‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎.‎مي‌كنيم‌‏‎
خواست‌‏‎ را‏‎ تصميم‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌دهند ، ‏‎ سال‌ 58‏‎ در‏‎ دولت‌‏‎ هيات‌‏‎ اعضاي‌‏‎
(ج‌ 6‏‎نور‏‎ صحيفه‌‏‎).‎مي‌شد‏‎ عملي‌‏‎ بايستي‌‏‎ كه‌‏‎ دانسته‌اند‏‎ خدا‏‎
شاه‌‏‎ مشورت‌‏‎ اصلي‌‏‎ طرف‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ روزها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ پارسونز‏‎
روزش‌‏‎ آن‌‏‎ برداشت‌‏‎ و‏‎ تلقي‌‏‎ توضيح‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ وزير‏‎ نخست‌‏‎ و‏‎
با‏‎ خميني‌‏‎:‎مي‌گويد‏‎ پاريس‌‏‎ به‌‏‎ رفتن‌‏‎ براي‌‏‎ امام‌‏‎ تصميم‌‏‎ از‏‎
مسيحي‌‏‎ كشور‏‎ پايتخت‌يك‌‏‎ به‌‏‎ رفتن‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ دنياي‌‏‎ از‏‎ خروج‌‏‎
عمل‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ او‏‎ مذهبي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ نفوذ‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ اشتباه‌‏‎ مرتكب‏‎
را‏‎ عقيده‌‏‎ همين‌‏‎ هم‌‏‎ شريف‌امامي‌‏‎ و‏‎ شاه‌‏‎.‎يافت‌‏‎ خواهد‏‎ كاهش‌‏‎
تهران‌‏‎ در‏‎ آمريكا‏‎ سفير‏‎ سوليوان‌‏‎ (‎‏‏357‏‎-‎ ‎‏‏13758‏‎).داشتند‏‎
خروج‌‏‎ به‌‏‎ منجر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ حوادثي‌‏‎ سلسله‌‏‎ انگليس‌ ، ‏‎ سفير‏‎ برخلاف‌‏‎
جمله‌‏‎ از‏‎ گرديد ، ‏‎ درنوفل‌لوشاتو‏‎ اقامت‌‏‎ و‏‎ عراق‌‏‎ از‏‎ امام‌‏‎
او‏‎ ديگر‏‎ اقدامات‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌داند‏‎ امامي‌‏‎ شريف‌‏‎ اشتباهات‌‏‎
اودر‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ همراه‌‏‎ محاسبه‌‏‎ اشتباه‌‏‎ و‏‎ واقع‌بيني‌‏‎ عدم‌‏‎ با‏‎
او‏‎:‎مي‌گويد‏‎ امامي‌‏‎ شريف‌‏‎ خطاي‌‏‎ گمان‌‏‎ درباره‌‏‎ خاطراتش‌‏‎ كتاب‏‎
در‏‎ نجف‌‏‎ مذهبي‌‏‎ شهر‏‎ در‏‎ خميني‌‏‎ آيت‌الله‌‏‎ وجود‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ فكر‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ بتواند‏‎ اگر‏‎ است‌ ، ‏‎ شاه‌‏‎ چشم‌‏‎ در‏‎ خاري‌‏‎ عراق‌‏‎ خاك‌‏‎
خواهد‏‎ وارد‏‎ داخلي‌‏‎ مخالفان‌‏‎ به‌‏‎ موثري‌‏‎ ضربه‌‏‎ كند ، ‏‎ دور‏‎ شهر‏‎
نه‌‏‎ كه‌‏‎ عراق‌‏‎ دولت‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ فراهم‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ زمينه‌‏‎ اتفاقا‏‎.‎آمد‏‎
از‏‎ بلكه‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ در‏‎ خميني‌‏‎ آيت‌الله‌‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎ از‏‎ فقط‏‎
شيعيان‌‏‎ بين‌‏‎ او‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎ اثر‏‎ بر‏‎ داشت‌‏‎ احتمال‌‏‎ كه‌‏‎ مشكلاتي‌‏‎
خود‏‎ بود ، ‏‎ نگران‌‏‎ بيايد ، ‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ عراق‌‏‎ دولت‌‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ عراق‌‏‎
عراق‌‏‎ در‏‎ آيت‌الله‌‏‎ فعاليت‌‏‎ ادامه‌‏‎ از‏‎ تا‏‎ بود‏‎ فرصتي‌‏‎ مترصد‏‎
كه‌‏‎ مي‌كرد‏‎ استدلال‌‏‎ چنين‌‏‎ امامي‌‏‎ شريف‌‏‎.‎آورد‏‎ عمل‌‏‎ به‌‏‎ جلوگيري‌‏‎
نجف‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ايراني‌‏‎ زائران‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ خميني‌‏‎ آيت‌الله‌‏‎ چون‌‏‎
طريق‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ برقرار‏‎ تماس‌‏‎ داخلي‌‏‎ مخالفان‌‏‎ با‏‎ مي‌روند‏‎
مي‌فرستد ، ‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ سخنراني‌هاي‌‏‎ نوار‏‎ زائران‌‏‎ همين‌‏‎
مخالفان‌‏‎ با‏‎ تماس‌‏‎ ادامه‌‏‎ به‌‏‎ قادر‏‎ عراق‌‏‎ از‏‎ اخراج‌‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎
خميني‌‏‎ آيت‌الله‌‏‎ شود‏‎ عملي‌‏‎ نقشه‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎.نخواهدبود‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ فراموش‌‏‎ و‏‎ محو‏‎ خاطره‌ها‏‎ از‏‎ پاريس‌‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎ محض‌‏‎ به‌‏‎
(طلوعي‌ 1375117‏‎ /سوليوان‌‏‎)‎
اخذ‏‎ و‏‎ انقلاب‏‎ گسترش‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ امام‌شرايط‏‎ كه‌‏‎ ايام‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
و‏‎ سبكبار‏‎ و‏‎ ديده‌‏‎ مساعد‏‎ مرارت‌‏‎ و‏‎ مبارزه‌‏‎ سال‌ها‏‎ از‏‎ نتيجه‌‏‎
برايشان‌‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ تنها‏‎ بودند ، ‏‎ نهاده‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ گام‌‏‎ دريادل‌‏‎
منظور‏‎ به‌‏‎ مناسب‏‎ امكاناتي‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ اهميت‌‏‎
و‏‎ بود‏‎ اجتماعي‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ و‏‎ الهي‌‏‎ رسالت‌‏‎ اين‌‏‎ عهده‌گذاري‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ زحمتي‌‏‎ و‏‎ سختي‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ داشتند‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ آمادگي‌‏‎ طبعا‏‎
نماينده‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ لذا‏‎بخرند‏‎ جان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شوند‏‎ متحمل‌‏‎ مسير‏‎
را‏‎ فرانسه‌‏‎ دولت‌‏‎ نظر‏‎ مورد‏‎ ممنوعيت‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ اليزه‌‏‎ كاخ‌‏‎
و‏‎ بمانند‏‎ ساكت‌‏‎ نمي‌توانند‏‎:‎فرمودند‏‎ نمود ، ‏‎ اعلام‌‏‎ بديشان‌‏‎
آن‌‏‎ به‌‏‎ فرودگاه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ سفركرده‌ ، ‏‎ به‌‏‎ شروع‌‏‎ باشد‏‎ لازم‌‏‎ اگر‏‎
گوش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ايران‌‏‎ ملت‌‏‎ قيام‌‏‎ حقانيت‌‏‎ تا‏‎ رفت‌‏‎ خواهند‏‎ فرودگاه‌‏‎
(ج‌10503‏‎ كوثر‏‎)‎.‎برسانند‏‎ جهانيان‌‏‎
همزمان‌‏‎ سال‌ 57‏‎ دوم‌‏‎ نيمه‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ مردم‌‏‎ انقلابي‌‏‎ مجاهدات‌‏‎
و‏‎ بود‏‎ رسيده‌‏‎ مهمي‌‏‎ و‏‎ حساس‌‏‎ مرحله‌‏‎ به‌‏‎ پاريس‌‏‎ در‏‎ امام‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎
و‏‎ اسباب‏‎ و‏‎ مي‌ماند‏‎ متوقف‌‏‎ مرحله‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ هردليل‌‏‎ به‌‏‎ چنانچه‌‏‎
نمي‌آمد ، ‏‎ فراهم‌‏‎ بالاتر‏‎ مراحل‌‏‎ به‌‏‎ ارتقاء‏‎ براي‌‏‎ لازم‌‏‎ شرايط‏‎
تلفات‌ ، ‏‎ و‏‎ لطمات‌‏‎ بالارفتن‌‏‎ و‏‎ اعتصابات‌‏‎ شدن‌‏‎ طولاني‌‏‎ با‏‎ يا‏‎
در‏‎ مبارزاتي‌‏‎ وآمادگي‌‏‎ انقلابي‌‏‎ شور‏‎ و‏‎ مي‌شدند‏‎ خسته‌‏‎ مردم‌‏‎
"توده‌اي‌‏‎ بسيج‌‏‎" شكل‌گيري‌‏‎ فرايند‏‎ و‏‎ مي‌يافت‌‏‎ آنهاكاهش‌‏‎
كه‌‏‎ داشت‌‏‎ جدي‌وجود‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ احتمال‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌گرديد ، ‏‎ معكوس‌‏‎
در‏‎.‎گردد‏‎ منتهي‌‏‎ بي‌سرانجام‌‏‎ قيام‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ انقلاب‏‎ عظيم‌‏‎ حادثه‌‏‎
بدين‌‏‎ تا‏‎ كه‌‏‎ جنبش‌هايي‌‏‎ شمار‏‎ ملت‌ها ، ‏‎ سياسي‌‏‎ مبارزات‌‏‎ تاريخ‌‏‎
ناتواني‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ ولي‌‏‎ پيموده‌ ، ‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ راه‌‏‎ مرحله‌از‏‎
گراييده‌‏‎ سردي‌‏‎ به‌‏‎ پاياني‌ ، ‏‎ مراحل‌‏‎ در‏‎ حركت‌‏‎ هدايت‌‏‎ و‏‎ كنترل‌‏‎ در‏‎
آنهايي‌‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ موفق‌‏‎ انقلابات‌‏‎.‎نيست‌‏‎ كم‌‏‎ شده‌اند ، ‏‎ سركوب‏‎ و‏‎
بالايي‌‏‎ "كنندگي‌‏‎ تمام‌‏‎"قدرت‌‏‎ از‏‎ رهبرانشان‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌اند‏‎
مناسب ، ‏‎ تاكتيك‌هاي‌‏‎ موقع‌‏‎ به‌‏‎ كارگيري‌‏‎ به‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ برخوردار‏‎
.رسانده‌اند‏‎ سرانجام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كار‏‎ ممكن‌ ، ‏‎ زمان‌‏‎ كوتاه‌ترين‌‏‎ در‏‎
و‏‎ عراق‌‏‎ بسته‌‏‎ حصار‏‎ از‏‎ آمدن‌‏‎ بيرون‌‏‎ براي‌‏‎ امام‌‏‎ جديت‌‏‎ و‏‎ اصرار‏‎
بي‌توقف‌‏‎ رحيل‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ نهادن‌‏‎ گام‌‏‎ براي‌‏‎ ايشان‌‏‎ آمادگي‌‏‎ و‏‎ نجف‌‏‎
همه‌‏‎ آزادسياسي‌ ، ‏‎ فعاليت‌‏‎ انجام‌‏‎ از‏‎ دولت‌ها‏‎ ممانعت‌‏‎ صورت‌‏‎ در‏‎
حياتي‌‏‎ موقعيت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ايشان‌‏‎ عميق‌‏‎ درك‌‏‎ و‏‎ درست‌‏‎ تشخيص‌‏‎ نشانگر‏‎
لوشاتو‏‎ روستاي‌‏‎ تبديل‌‏‎ پاريس‌و‏‎ انتخاب‏‎ و‏‎ بود‏‎ سرنوشت‌ساز‏‎ و‏‎
نيز‏‎ انقلابي‌‏‎ فرامين‌‏‎ صدور‏‎ و‏‎ انقلاب‏‎ پيام‌‏‎ انتشار‏‎ پايگاه‌‏‎ به‌‏‎
.گرفت‌‏‎ صورت‌‏‎ منظور‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ پاريس‌‏‎ حومه‌‏‎ در‏‎ واقع‌‏‎ روستاي‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ماه‌‏‎ چهار‏‎ قريب‏‎ امام‌‏‎
در‏‎ آوازه‌‏‎ بلند‏‎ نامي‌‏‎ مهام‌ ، ‏‎ مهمان‌‏‎ چنين‌‏‎ از‏‎ پذيرايي‌‏‎ يمن‌‏‎ به‌‏‎
اين‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎.‎فرمودند‏‎ اقامت‌‏‎ كرد ، ‏‎ پيدا‏‎ جهان‌‏‎ سياسي‌‏‎ تاريخ‌‏‎
سياسي‌‏‎ حيات‌‏‎ ايام‌‏‎ نشيطترين‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كوتاه‌‏‎ نسبتا‏‎ دوره‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ سياسي‌‏‎ مبادلات‌‏‎ و‏‎ فشرده‌ترين‌تحركات‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ايشان‌‏‎
و‏‎ مي‌خورد‏‎ رقم‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ سرنوشت‌‏‎ است‌ ، ‏‎ داده‌‏‎ رخ‌‏‎
.رسيد‏‎ نتيجه‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ ملت‌‏‎ طولاني‌‏‎ مبارزات‌‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.