انفجار و آتش سوزي در يكي از ايستگاههاي مترو كره جنوبي كه ديروز به صورت عمدي روي داد، بيش از ۱۳۰ كشته و ۹۹ مفقود به همراه داشته است.
به گزارش خبرگزاري رويتر، ديروز يك مرد ميانسال يك كيسه پلاستيكي حاوي مواد آتش زا را آتش زد و آن را به داخل قطاري پرتاب كرد كه حامل ۶۰۰ مسافر بود.
پليس مي گويد:مردي مظنون در اين ارتباط دستگير شده كه به دليل سوختگي تحت مداوا قرار گرفته و بعد از بهبودي مورد بازرسي قرار مي گيرد. اين حادثه در شهر تاگو ـ سومين شهر بزرگ كره جنوبي بعد از سئول و پوسان ـ روي داده است.
رئيس جمهور كره جنوبي در پيامي اعلام كرده است، به اين واقعه كه عمدي بوده است رسيدگي مي كند.
به دليل بسته شدن درهاي قطار، بسياري از مسافران نتوانستند فرار كنند و ساعت ها در محل آتش سوزي حبس شدند. به همين دليل، پيش بيني مي شود كه تلفات اين واقعه افزايش يابد.

كره شمالي  تهديد كرد كه  باتوجه  به  افزايش  تنش ها در شبه  جزيره  كره  از پيمان  متاركه  جنگ  كه  به دنبال  امضاي  آن  جنگ  دو كره  پايان  يافت ، خارج  خواهد شد.
اين  پيمان  پس  از مذاكرات  طولاني  بين  طرفهاي  درگير در جنگ  كره  در ۲۷ژوئيه  سال  ۱۹۵۳ از سوي  آمريكا، كره شمالي ، كره جنوبي  و چين  امضا و آتش بس  درشبه  جزيره  كره  برقرار شد.
به گزارش ايرنا از پكن، خبرگزاري  كره شمالي  به نقل  از يك  سخنگوي  ارتش  اين  كشور در نقطه  مرزي  دو كره ، آمريكا را به تخطي  از توافقنامه  متاركه  جنگ  كره  متهم  كرد و افزود كه  واشنگتن  در حال  افزايش  قواي  نظامي  خود در شبه  جزيره  كره  است .
وي  تاكيد كرد كه  اگر آمريكا به  اين  اقدامات  خود ادامه  داده  و قصد سوءاستفاده  از پيمان  متاركه  جنگ  را داشته  باشد، پيونگ  يانگ  ديگر خود را به اين  توافقنامه  پايبند نخواهد دانست .
كره شمالي  به تازگي  از پيمان  منع  تكثير سلاح هاي  هسته اي  خارج  شد و اين  در حالي  است  كه  آمريكا اين  كشور را به  توليد سلاح هاي  هسته اي  متهم  ساخته  است .
بحران  اتمي  كره شمالي  چندين  ماه  است  كه  منطقه  شبه  جزيره  كره  را متشنج كرده  است . پيونگ  يانگ  اعتقاد دارد تنها راه  پايان  دادن  به  اين  بحران  گفت و گوي  مستقيم  كره شمالي  و آمريكا و امضاي  پيمان  عدم  تعرض  ميان  دو كشور است .
واشنگتن  با اين  درخواست  مخالفت  كرده  و در صدد يافتن  راهكارهاي  ديگر بين المللي  براي  حل  و فصل  اين  مساله  است .
گزارش هاي  دريافتي  نشان  مي دهد كه  آمريكا در چند هفته  گذشته  نيروهاي نظامي  و تجهيزات  خود را در شبه  جزيره  كره  افزايش  داده  است  كه  از نظر كره شمالي  اين  يك  تهديد جنگي  است .
در همين حال وزير خارجه كره شمالي در راه سفر به كوالالامپور براي شركت در نشست جنبش عدم تعهد در پكن با معاون رئيس جمهورچين ديدار كرد. سخنگوي وزارت خارجه چين گفت، دو طرف در اين ديدار بر اين موضوع تاكيد كردند كه موضوع هسته اي در شبه جزيره كره بايد از طريق مذاكره حل شود.
مشاور امنيت ملي كاخ سفيد دو روز پيش گفت: آمريكا مذاكره با كره شمالي را نمي پذيرد و به راههاي ديگري فكر مي كند.

روزنامه  «الانباء» چاپ  كويت ديروز نوشت : فرانسه  و آمريكا براي ترغيب  شوراي  امنيت  به  صدور مجوز حمله  نظامي عليه  عراق  مخفيانه  با يكديگررايزني  مي كنند.
به گزارش ايرنا از كويت اين  روزنامه  به  نقل  از يك  مقام  آمريكايي  افزود: در اين  رايزني ها توافق شده  است  كه  پس  از اعطاي  چند روز فرصت ، درصورتي  كه  قطعنامه  دوم  سازمان  ملل صادر نشود حمله  نظامي به  عراق  تحقق   يابد. به  نوشته  الانباء، فرانسه  قول  داده  است  كه  به  حمله  آمريكا اعتراض  نكند.
اين  روزنامه  افزود: اين  رايزني ها در پشت  درهاي  بسته  در حال  اجرا است  وقرار است  شرايطي  سخت  با توافق  بازرسان  و فرانسه  تدوين  شود و از رژيم  عراق خواسته  شود كه  به  آن پايبند باشد.
براساس  اين  گزارش ، اين  مقام  آمريكايي  گفته  است  كه  صدور قطعنامه  دوم شوراي  امنيت  براساس  اين  رايزني ها نهايي  خواهد شد.

مقامات آمريكايي و كارشناسان امنيتي مي گويند آمريكا در حال بررسي امكان جنگ كامپيوتري با عراق، يعني حملاتي كه شبكه هاي كامپيوتري اصلي دشمن را از كار بيندازد يا بر آن مسلط شود،است. چنانچه اين طرح پيگيري شود، اين اولين بار است كه آمريكا از اين ابزار به عنوان سلاح استفاده مي كند، در حالي كه خود مي كوشد دفاع در برابر حملات اينترنتي و جنگ افزار كامپيوتري را تقويت كند.
روزنامه واشنگتن پست به تازگي گزارش داد جورج دبليو بوش رئيس جمهوري آمريكا با امضاي دستوري سري دولت را موظف كرده است چگونگي و زمان استفاده از جنگ افزار كامپيوتري را مشخص كند. اين جنگ افزار مثلا مي تواند تأسيسات رادار و برق را از كار بيندازد. يك سخنگوي پنتاگون از دادن جزئيات در اين زمينه خودداري كرد، اما گفت ارتش آمريكا در حال بررسي نقش فن آوري جديد در زرادخانه خود است.
وي گفت: «پيامدهاي فن آوري هاي جديد اطلاعات وزارت دفاع را ملزم مي كند كه در مورد مفاهيم و تواناييهاي جديد تحقيق كند تا بتواند به طور مؤثر همچنان به مأموريت خود براي محافظت از آمريكا، مردم آن و منافع ملي در عصر اطلاعات عمل كند.»
راهبرد ملي حفاظت از فضاي كامپيوتري كه توسط كاخ سفيد تدوين شده است، مقرر مي كند كه آمريكا در برابر حملات كامپيوتري دشمنان ممكن است به همين روش از خود دفاع كند. براساس اين راهبرد، در مواقعي كه آمريكا از طريق شبكه هاي كامپيوتري مورد حمله كشور، گروه تروريستي يا دشمن ديگري قرار بگيرد، پاسخ آمريكا به پيگرد قضايي محدود نخواهد شد، بلكه اين كشور حق پاسخگويي به شيوه مناسب را براي خود محفوظ مي دارد.
بنابر برخي گزارشهاي اوليه، طرح سري آمريكا مشخصا بر استفاده از جنگ افزار كامپيوتري تصريح دارد. كارشناسان معتقدند از جنگ افزار كامپيوتري مي توان براي اختلال در كار دشمن با خسارت جانبي و تلفات كمتر از انداختن بمب استفاده كرد. آنان مي گويند وقتي مي توان تأسيسات زيربنايي را بدون نابود كردن آنها كاملا از كار انداخت، دليلي براي ويران كردن آنها با بمب وجود ندارد.
دستورالعمل بوش مي تواند موانع حقوقي را كه از استفاده آمريكا از چنين جنگ افزارهايي در جنگ كوزوو در اواخر دهه ۱۹۹۰ جلوگيري كرد، از ميان بردارد. كارشناسان خاطرنشان مي كنند ممكن است بتوان كنترل جاهايي مانند سوييچ راه آهن، خطوط فشارشكن يا شير لوله هاي حامل آب، نفت و گاز را در اختيار گرفت. با اين حال، عده اي در مورد امكان استفاده دشمن از چنين جنگ افزارهايي هشدار مي دهند. در اين حال، نظاميان معتقدند در مورد عراق روشهاي قديمي مانند اختلال در رادار و ويران كردن تأسيسات زيربنايي اثر بيشتري دارد، چرا كه شبكه ارتباط نظامي اين كشور بر كامپيوتر مبتني نيست و از اينترنت براي اهداف نظامي و غيرنظامي استفاده چنداني نمي شود.
گروهي از كارشناسان آمريكايي معتقدند اگر بتوان از اينترنت براي تجسس در فعاليتهاي دشمن استفاده كرد، حمله به آن در كشور مقابل درست نيست. يك تحليلگر در اين زمينه گفت : بهترين كار اين است كه به شبكه ها و كامپيوترهاي دشمن نفوذ كرد، جاسوسي كرد و پنهاني برخي ارتباطات آن را در موقع مناسب مختل كرد.
خبرگزاري فرانسه

قديمي ترين متحد آمريكا، اين روزها بر سر موضوع عراق به يكي از عمده ترين دشمنان اين كشور تبديل شده است. ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه در اين موضع خود احساس انزوا نمي كند. او در گفتگويي اختصاصي با هفته نامه تايم در كاخ اليزه در پاريس در اين باره سخن گفته است كه مي خوانيد:
* آيا گزارش بازرسان سازمان ملل در هفته گذشته، نقطه عطفي در موضوع عراق است؟
- در روزهاي گذشته، تماس هاي تلفني از رهبران چند كشور در دنيا از اعضاي شوراي امنيت و كشورهاي غيرعضو اين شورا داشتم كه من را به اين نتيجه رساند كه اكثريت رهبران جهان مانند ما قصد دارند در پي راه حل صلح آميزي براي خلع سلاح عراق باشند.
*اگر جنگي روي دهد، فكر مي كنيد عواقب آن براي خاورميانه چه باشد؟
- عواقب جنگ از نظر خسارات انساني بسيار قابل توجه خواهد بود. از نظر سياسي هم كل منطقه را بي ثبات مي كند. توضيح اين ماجرا سخت است كه كسي قصد دارد مقدار زيادي پول صرف به راه انداختن جنگ كند، حال آنكه راه حل ديگري وجود داشته باشد.
*چرا فكر مي كنيد وقوع جنگ، تاثيري وخيم تر از آنچه توني و جورج بوش مي گويند، دارد؟
- من مانند آنها اوضاع را تحليل نمي كنم. از ميان تاثيرات منفي جنگ بايد به واكنش شديد و اجتناب ناپذير افكار عمومي عرب و مسلمان توجه كنيم. شايد اين واكنش منطقي نباشد اما واقعيت دارد. جنگ اينچنيني به ريشه كني تروريسم كمكي نمي كند. اين جنگ به ايجاد تعداد بيشتري بن لادن كوچك منجر مي شود. مسلمانان و مسيحيان حرف هاي زيادي براي گفتن به يكديگر دارند، اما جنگ اين گفتگو را تسهيل نمي كند. من مخالف جنگ تمدن ها هستم، اين بهانه اي است براي تندروها.
اينكه كشوري غيرقابل كنترل همچون عراق احتمالا سلاحهاي كشتار جمعي داشته باشد يك مشكل است. جامعه جهاني حق دارد كه از اين وضعيت دچار نگراني شود و حق دارد تصميم بگيرد كه عراق بايد خلع سلاح شود.
بازرسي ها آغاز شد و به طور طبيعي، كار دشوار و طولاني است. بايد به بازرسان وقت بيشتري داد. شايد بايد ظرفيت ها و توانايي هاي آنها را تقويت كنيم كه اين ديدگاه فرانسه است.
در حال حاضر هيچ چيز وجود ندارد كه ما فكر كنيم بازرسي ها فايده اي ندارد.
*فرانسه در حال شانه خالي كردن از مسئوليت هاي نظامي خود در برابر قديمي ترين متحد خود (آمريكا) نيست؟
- فرانسه كشور راحت طلبي نيست. نيروهاي ما اكنون در بالكان از آمريكا بيشتر است. فرانسه ضدآمريكايي نيست، بلكه دوست واقعي آمريكا بوده و هست. نقش فرانسه حمايت از رژيم هاي ديكتاتوري در عراق يا جاهاي ديگر نيست.
ما درباره هدف نهايي يعني نابودي سلاحهاي كشتار جمعي صدام حسين اختلافي نداريم. به همين دليل اگر صدام حسين به آساني كناره گيري كند بدون شك هم به مردم خود و هم به دنيا لطف بزرگي كرده است. اما فكر مي كنيم اين هدف بدون جنگ هم تحقق پذير است.
* به نظر مي رسد شما ترجيح مي دهيد براي يافتن سلاح به بازرسان تكيه كنيد تا صدام و اينكه خودش بگويد كه چه دارد و چه ندارد. سلاح هسته اي در عراق وجود دارد؟
- فكر نمي كنم. آيا سلاح كشتار جمعي ديگري وجود دارد؟ ممكن است. بايد آنها را بيابيم و نابود كنيم. در شرايط كنوني، آيا عراق كه تحت كنترل و بازرسي قرار دارد، براي منطقه تهديدي فوري و واقعي ايجاد مي كند؟ فكر نمي كنم. با توجه به همه اينها من ترجيح مي دهم به راه تعيين شده توسط شوراي امنيت ادامه دهم و خواهيم ديد كه چه مي شود.
* چه مداركي جنگ را توجيه مي كند؟
- اين به تصميم بازرسان بستگي دارد. ما به آنها اعتماد مي كنيم. آنها ماموريتي دارند و ما به آنها اعتماد داريم. اگر قرار باشد ابزار بيشتري در اختيار آنها بگذاريم، اين كار را مي كنيم. اين كار آنهاست كه در شوراي امنيت حاضر شوند و بگويند:« تمام شد.
سلاح كشتارجمعي ديگري وجود ندارد.» يا بگويند:«انجام اين ماموريت براي ما غيرممكن است. ما با عدم همكاري عراقي ها روبرو هستيم.»
در اين صورت، شوراي امنيت بايد درباره اين گزارش گفتگو كند و تصميم بگيرد.
*اما بدون همكاري عراق، حتي ۳۰۰ بازرس هم نمي توانند اين كار را انجام دهند.
- بدون شك درست است. اما گفتن اين موضوع كار بازرسان است. من مي گويم كه ما مي توانيم عراق را به همكاري بيشتر واداريم. اگر اشتباه مي كنم، زمان براي تصميمات ديگر هست. وقتي رژيمي مثل صدام خود را ميان مرگ حتمي و كنارگذاشتن سلاحهايش مجاز به انتخاب يك راه مي بيند، فكر مي كنم كه انتخاب درستي كند. اما مطمئن نيستم.
* اگر آمريكايي ها قطعنامه اي براي جنگ به سازمان ملل ببرند، فرانسه از حق وتوي خود استفاده مي كند؟
-از نظر من دليلي براي ارائه قطعنامه جديد وجود ندارد. ما در چارچوب قطعنامه ۱۴۴۱ شوراي امنيت هستيم و بايد با آن پيش برويم. نمي دانم قطعنامه جديد چه چيزي مي تواند اضافه كند.
*برخي ها اين اتهام را مطرح مي كنند كه شما انگيزه هاي ضدآمريكايي داريد.
- من مدت هاست كه آمريكا را مي شناسم. اغلب از اين كشور ديدن مي كنم و در آن درس خوانده ام.
به سراسر ايالات متحده سفر كرده ام. در آنجا حتي به عنوان روزنامه نگار هم كار كرده ام و در مطبوعات آمريكا گزارش نوشته ام. من آمريكا را شايد بهتر از همه مردم فرانسه مي شناسم و واقعا اين كشور را دوست دارم. در آنجا دوستان زيادي دارم و احساس خوبي دارم. من همواره براي همبستگي دو سوي اقيانوس اطلس تلاش كرده ام. وقتي مي شنوم كه مي گويند من ضدآمريكايي هستم، غمگين مي شوم، نه عصباني.
* فكر مي كنيد نقش آمريكا به عنوان تنها ابرقدرت يك مشكل است؟
- هر جامعه اي با تنها يك قدرت حاكم همواره خطرناك و واكنش آفرين است. به همين دليل است كه يك دنياي چندقطبي را ترجيح مي دهم، دنيايي كه در آن اروپا جايگاه خود را داشته باشد. به هر حال دنيا تك قطبي نخواهد شد. در ۵۰سال آينده، چين به يك قدرت جهاني تبديل مي شود و دنيا همان دنياي قبلي باقي نخواهد ماند. پس بايد شروع به تهيه مقدمات كنيم. همبستگي دو سوي اطلس پايه و اساس نظم جهاني خواهد بود.
*تنش ها بر سر عراق، روابط دو سوي اقيانوس اطلس را تيره نكرده است؟
- تكرار مي كنم، عراق بايد خلع سلاح شود. براي اين منظور بايد همكاري بيشتري كند. اگر عراق را خلع سلاح كنيم، هدفي كه آمريكايي ها تعيين كرده اند، محقق مي شود.
اگر اين كار را بكنيم، بدون شك در نتيجه حضور نيروهاي آمريكايي خواهد بود. اگر سربازان آمريكايي نبودند، صدام حاضر نمي شد وارد اين بازي شود. اين در نتيجه فشار آمريكايي هاست كه عراق خلع سلاح مي شود.
* فكر نمي كنيد انصراف از جنگ براي پرزيدنت بوش از نظر سياسي بسيار دشوار باشد؟
- در اين مورد مطمئن نيستم. اگر او سربازانش را عقب بكشد دو فايده نصيب خود مي كند. درباره او وقتي صحبت مي كنم كه بازرسان بگويند، ديگر چيزي باقي نمانده و اين كار هفته ها طول مي كشد. اگر عراق همكاري نكند و بازرسان اين را بگويند، جنگ به وقوع مي پيوندد. اگر عراق از سلاح هاي كشتار جمعي عاري شود و اين توسط بازرسان تاييد شود، بوش مي تواند دو چيز بگويد: اول اينكه: به لطف مداخله من، عراق خلع سلاح شده است و دوم اينكه من بدون ريختن يك قطره خون به اين هدف دست يافتم. در زندگي يك دولتمرد، اينكه خوني ريخته نشود، خيلي مهم است.
* علي رغم طرح شما، واشنگتن ممكن است وارد جنگ شود.
- مسئوليت اين كار با خودشان است. اما اگر توصيه دوستانه من را بخواهند نظرم منفي است.