شنبه ۲۳، فروردين ۱۳۸۲
سال يازدهم - شماره ۳۰۲۰
گزارش
Front Page

هزينه جنگ آمريكا در عراق
001235.jpg
ماه ها قبل از اين كه قطعنامه ۱۴۴۱ در سازمان ملل به تصويب برسد آمريكا و انگلستان نيروهاي فراواني را در منطقه خليج فارس مستقر كرده بودند. هنگام بررسي اين طرح و حتي پس از تصويب و به مرحله اجرا درآمدن آن توسط بازرسان سازمان ملل در عراق بدون وقفه به انتقال نيرو، سلاح و ساير مهمات ادامه مي دادند. كوشش آمريكا استفاده از سازمان ملل براي تصويب قطعنامه مكمل و تأييد حمله به عراق درواقع وادار كردن كشورها براي تأمين هزينه هاي جنگ بود. بر همه آشكار است اين كشورها به دلايل منافعي كه در رابطه با اين جنگ داشتند آن را به تصويب نرساندند.
تا پيش از شروع جنگ دو كشور متجاوز ۳۰۰ هزار نيرو در منطقه پياده كردند (۲۵۰ هزار آمريكايي و ۵۰ هزار انگليسي) و آنها را آرايش جنگي داده و به حالت آماده باش نگه داشتند. آمريكا پس از جنگ جهاني دوم در هيچ جنگي شركت نكرد كه هزينه آن را به تنهايي پرداخت كرده باشد و هميشه با ايجاد جبهه براي شروع جنگ و كشيدن ساير كشورها و يا واداركردن آنها براي شركت در جنگ هزينه ها را بين آنها سرشكن كرده است.
سؤال اين است كه چه كشورهايي در جنگ اخير عليه عراق اين هزينه ها را تقبل خواهند كرد؟
۱- كنگره آمريكا طرح پيشنهادي دولت بوش را درباره هزينه جنگ مورد بررسي قرار داد و به اين نتيجه رسيد كه اين جنگ چنانچه براساس طرح پيشنهادي دولت بوش و بر وفق مراد پيش برود چيزي حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ ميليارد دلار هزينه خواهد داشت و چنانچه محاسبات درست نباشد تأثير نامطلوبي در اقتصاد آمريكا خواهد گذاشت.
اين مقدار هزينه به شرطي قابل قبول است كه عراق مقاومتي از خود نشان ندهد و درواقع بدون قيد و شرط تسليم شود ولي اگر مقاومت شود و جنگ ادامه پيدا كند هزينه آن يك رقم نجومي ۱۹۰۰ ميليارد دلاري و خسارت ناشي از جنگ در اقتصاد جهان نيز چيزي حدود ۱۶۰۰ ميليارد دلار خواهد بود.
۲- آمريكايي ها پيش بيني كرده بودند كه روزانه حدود نيم ميليون دلار هزينه جنگ خواهد بود. اگر رژيم عراق از سلاح هاي بيولوژيك و شيميايي استفاده كند آن وقت اين هزينه ها به خاطر مسلح كردن نيروهاي خودي به سلاح هاي ضد آنها هزينه جنگ را به دو برابر خواهد رساند و در صورتي كه عراقي ها چاه هاي نفتي را نيز به آتش بكشند براي دوباره به كار انداختن آن هزينه سرسام آوري نياز است. اگر فرض را بر اين بگذاريم كه نيروهاي متجاوز در اين جنگ پيروز شوند هزينه وحشتناك نيروهاي غربي كه به عنوان نيروي صلح براي اداره كشور وارد عراق مي شوند را بايد به آن اضافه كرد.
۳- در رابطه با همين هزينه ها است كه آمريكا اصرار دارد تا برگشتن به وضع عادي به اصطلاح خود تا مدت ها نظاميان آمريكايي حكومت را به دست بگيرند. از طرف ديگر نيروهاي خودي را در آنجا مشغول به كار كرده و درواقع پول ها را بين آنها تقسيم كند. به همين دليل با توافقي كه در كميسيون هاي نظامي سنا و دولت به عمل آمد بجز هزينه هاي پيشنهادي بقيه مخارج براي جلوگيري از مقاومت داخلي مسكوت گذاشته شد. ولي رقباي غربي يعني آلمان، فرانسه و روسيه كه دست آمريكا را خوانده بودند از خود مقاومت نشان داده و خواهان سهم بيشتري از ثروت عراق هستند. در جنگ ۱۹۹۱، عربستان سعودي ۷ ميليارد دلار به روسيه در زمان يلسين داد تا در جنگ موضع  بي طرفانه اتخاذ كند.
۴- آمريكا در تمام جنگ هاي قبلي هميشه به مقدار كافي پول ساخته بود. به اصطلاح خودشان در جنگ نيز تجارت (business) مي كرد. در سال ۱۹۹۱ در جنگ عليه عراق هزينه كل آن ۶۱ ميليارد دلار شده بود كه اين مبلغ را ۳۴ كشور شركت كننده در جنگ پرداخت كردند. با اين كه نيروهاي شركت كننده در جنگ بدون آمريكا فقط ۲۴ درصد بود ولي آنها ۸۸ درصد هزينه جنگ را پرداخت كردند. سه كشور عربستان سعودي، كويت و ژاپن ۴۹ ميليارد دلار به حساب آمريكا واريز كردند و تمام هزينه پرداختي آمريكا تنها ۷ ميليارد يعني فقط ۱۲ درصد كل هزينه جنگ شد.
۵- در جنگ عليه يوگسلاوي در سال ۱۹۹۹ آمريكا از آخرين تكنيك نظامي، ۷۰۰ هواپيما و ۲۰ كشتي جنگي ناتو استفاده كرد. اين جنگ تجاوزكارانه ۷۸ روز طول كشيد و ۷ ميليارد دلار يعني روزي حدود ۱۰۰ ميليون دلار هزينه برداشت (Financial Times). آمريكا دو سوم اين پول را به تنهايي به عنوان هزينه جنگ دريافت كرد. لازم به يادآوري است كه هزينه جنگ عليه يوگسلاوي را كشورهاي اروپايي پرداختند.
۶- در جنگ عليه افغانستان، آمريكا يك هزينه ۱۰ ميليارد دلاري روي دست كشورهاي شركت كننده و يا پشتيبانان جنگ گذاشت و تا به امروز نيز وزارت دفاع آمريكا هزينه نهايي جنگ را به بهانه اين كه جنگ هنوز تمام نشده است اعلام نكرده است. ولي طي گزارشي به سناي آمريكا گفته است كه در سه ماه اول حدود ۴ ميليارد دلار خرج جنگ شده است. در حال حاضر آمريكا ۸ هزار نيرو در افغانستان به بهانه دفاع از حكومت كرزاي در واقع مأمور سازمان سيا دارد كه مخارج آنها با توجه به ابزار جنگي مستقر در آنجا ماهانه بيش از ۱۰۰ ميليون دلار است. علاوه بر اين نيروهاي كشورهاي انگلستان، آلمان، فرانسه، تركيه، كانادا، استراليا و اردن در آنجا حضور دارند كه بابت آن پول مي گيرند. درواقع كمك هاي ادعايي براي بازسازي افغانستان تماما به جيب آمريكا سرازير مي شود.
لازم به يادآوري است كه طبق قرار، آمريكا مي بايست نيروهايش را پس از سرنگوني رژيم سابق بلافاصله از آن كشور بيرون مي برد. همچنين آمريكا به خاطر نصب سيستم هاي هشداردهنده الكترونيكي كه تنها براي ارتش آمريكا و جاسوسي عليه كشورهاي همسايه مستقر شده اند نيز مبالغ هنگفتي دريافت مي كند.
۷- در جنگ تجاوزكارانه به عراق وضعيت به كلي فرق كرده است بجز سه كشور آمريكا ، انگليس و اسپانيا تنها تعدادي از كشورهاي كوچك اروپاي شرقي از جنگ پشتيباني كرده اند كه آن هم جنبه سنبليك دارد. كشورهايي نظير عربستان سعودي و ژاپن كه در تمام جنگ هاي آمريكا بيشترين هزينه ها را متقبل شده اند، رسما اعلام كرده اند علاوه بر اين كه نيرويي نخواهند فرستاد بابت هزينه جنگ نيز هيچ مسؤوليتي به عهده نمي گيرند. روزنامه ژاپني آساهي شيمبون از طرف دولت اعلام كرد كه آمريكا و هم پيمانان آن جنگ را شروع كرده اند بنابراين بايد هزينه آن را نيز بپردازند. در جنگ سال ۱۹۹۱ عليه عراق، ژاپن ۱۳ ميليارد دلار تقبل كرده بود. در شرايط حاضر وضع اقتصادي ژاپن بسيار خراب بوده و علاوه بر ورشكستگي بسياري از شركت هاي بزرگ و بانك ها دچار كسري موازنه بزرگي نيز است.
۸- عربستان سعودي در سال ۱۹۹۱ در خلال جنگ بيش از ۵۵ هزار سرباز آمريكايي را در خود جا داده و در مجموع نيز ۱۷ ميليارد دلار هزينه هاي جنگ را پرداخت كرده بود. اين بار اگرچه اين كشور به صورت رسمي با تدارك جنگي آمريكا و انگليس مخالفت نكرده ولي رسما تجاوز كشورهاي غربي به عراق را رد مي كند و همان استدلالي را مي آورد كه غربي ها مي آورند. غربي ها معتقد هستند كه مردم كشورشان موافق جنگ عليه عراق هستند. عربستان مي گويد ولي مردم كشور ما بر ضد آن، بنابراين ما در جنگ شركت نمي كنيم و هزينه آن را نيز پرداخت نخواهيم كرد. عربستان سعودي پس از جنگ افغانستان مقدار زيادي ارز نقدي خود را از آمريكا خارج كرد و بخش بزرگي از سهام و اوراق بهادار را نيز در آنجا فروخت و معتقد است كه اين جنگ بي حاصل است و هزينه كمرشكني خواهد داشت.
۹- آلمان، فرانسه و روسيه در مقابل تز محور شرارت و جنگ آمريكا براي حفظ منافع خود تز اتحاد ضدجنگ عليه آمريكا را علم كردند. جالب است كه انگلستان علي رغم شركت در جنگ قادر نيست به دليل وضعيت بد اقتصادي و مخالفت داخلي هزينه جنگي خود را افزايش بدهد. ادامه جنگ براي اين كشور به معناي بركناري توني بلر و ورشكستگي اقتصادي خواهد بود. بلر جزو آن دسته از مرتجعاني است كه معتقد است براي پيشرفت اقتصاد اروپا هرچند وقت يك بار جنگ در خارج از اروپا لازم است. چندي پيش رابرت كوك وزير سابق امور خارجه انگليس از بلر خواست تا نيروهاي اين كشور را از عراق خارج سازد. وي قبلا كابينه بلر را به عنوان اعتراض ترك كرده بود. انگلستان تنها قادر است حدود ۱۰ تا ۱۵۰ ميليارد پوند براي جنگ هزينه كند.
آمريكا كه براي پيروزي در جنگ به جبهه تركيه نياز دارد و كوشش فراوان به عمل مي آورد تا با رشوه از تركيه اجازه استقرار نيروهاي نظامي را بگيرد و حتي پيشنهاد ۶ ميليارد دلار كمك بلاعوض و يك وام ۲۴ ميلياردي بدون بهره و بازپرداخت طولاني مدت را داده بود به دليل همين كمبود بودجه نظامي از آن چشم پوشي كرده است. علاوه بر آن كشورهاي مصر، قطر، اردن و ساير كشورها نيز به خاطر همكاري با آمريكا در جنگ از اين كشور درخواست كمك هاي اقتصادي كرده اند.
۱۰- آمريكا پس از شروع هر جنگي از سلاح هاي تازه اي استفاده مي كند و به همين دليل بسياري از توليدات نظامي را در حين جنگ به فروش مي رساند. آمريكا فقط در دو جنگ يعني در جنگ كره و هندوچين به دليل شكست نتوانست اسلحه خود را آب كند. در تمام جنگ هاي ديگر يعني در جنگ جهاني اول، جنگ جهاني دوم، جنگ ۱۹۹۱ عليه عراق، جنگ يوگسلاوي و ساير جنگ ها آمريكا از فروش توليدات نظامي سود سرشاري برده است. بسياري از كارشناسان نظامي معتقد هستند يكي از بزرگترين دلايل به راه انداختن جنگ همين سود سرشاري است كه آمريكا مي برد. بنابراين آمريكا در اين جنگ نيز سود فراواني خواهد برد.
امروز دو تجارت در جهان سود كلاني دارد خريد و فروش مواد مخدر و خريد و فروش اسلحه! فروش يك هواپيماي جنگي۱۶ F- بيش از ۵۰ درصد سود خالص دارد. اين هواپيما و تانك هاي جنگي و ساير موشك  هاي هدايت شونده كه با آخرين وسايل الكترونيكي مجهز هستند از پرفروش ترين سلاح ها در جهان هستند. اگر بخواهيم نتيجه بگيريم مي شود گفت كه آمريكا در هر جنگ جنايتكارانه اش ميلياردها دلار از فروش اسلحه به جيب مي زند.
۱۱- در جنگ اخير عليه عراق، آمريكا علاوه بر فروش خوب اسلحه در صورت پيروزي در جنگ و كنترل منابع نفتي عراق كه در نهايت منجر به كنترل نفتي تمام منطقه خواهد شد، تمامي كشورهاي مصرف كننده نفت را زير فشار خواهد گذاشت و قادر خواهد بود قيمت ديكته شده اي را به همه تحميل كند. آمريكا تمامي هزينه هاي جنگ را در صورت پيروزي با بالا بردن قيمت نفت از كشورها به خصوص كشورهاي صنعتي خواهد گرفت. بي دليل نيست كه بسياري از اين كشورها خواهان پيروزي آمريكا در جنگ نيستند. كارشناسان پيش بيني مي كنند كه بلافاصله بعد از جنگ هر بشكه نفت تا ۵۰ دلار افزايش خواهد يافت. اين همان جنگ تبليغاتي و رواني بود كه آمريكا و انگليس به راه انداخته تا با آن در اين كشورها ايجاد ناامني و بي ثباتي اقتصادي به وجود آورند. آمريكا جنگ رواني را عليه عراق به همين دليل راه انداخت و عراق را لولوخورخوره اعلام كرد و مدعي شد كه اين عراق است كه مي خواهد نفت منطقه را كنترل كرده و ثبات و پيشرفت كشورهاي صنعتي را از بين ببرد. اين تاكتيك آمريكا ديگر هيچ خريداري در دنيا ندارد. تنها انگلستان و استراليا هستند كه ريسك شركت در جنگ را براي سودهاي كلان به جان خريده اند.
۱۲- اگر آمريكا در جنگ پيروز شود قادر خواهد بود روزي بيش از ۵ ميليون بشكه نفت از چاه هاي عراق پمپ و با توجه به ۶۰۰ ميليون بشكه نفتي كه آمريكا به عنوان رزرو دارد حرف اول را تا زماني كه نفت موجود است خواهد زد. بوش علاوه بر آن، پيروزي در دوره آينده انتخابات رياست جمهوري را تضمين كرده است.
اگر بخواهيم به جنگ گذشته كه در سال ۱۹۹۱ اتفاق افتاد نگاهي بيندازيم عربستان سعودي ۶۰ ميليارد و كويت ۴۰ ميليارد دلار از دست داده اند. بنابراين نگراني عربستان سعودي بي دليل نيست. بوش مي خواهد به هر قيمت اين جنگ را ببرد. چرا كه قدرت نظامي را با قدرت اقتصادي حاصل از اشغال عراق تكميل و با ذخاير گسترده نفت عراق كسري موازنه اقتصادي آمريكا را از بين برده و اولين رئيس جمهوري خواهد بود كه آمريكا را براي اولين بار در تاريخ از كسري موازنه نجات داده است و نام او در تاريخ آمريكا براي هميشه ثبت خواهد شد.
همين رويا و طمع بود كه آمريكا پس از روي كار آمدن بوش پسر به تمام دنيا در واقع به كشورهاي امپرياليستي غرب اعلام مي كرد با شما و بدون شما من اين جنگ را شروع و به هر قيمت عراق را تصرف خواهم كرد و همين رويا بود كه توني بلر و ازناي اسپانيا را به دنبال خود كشيد. به نظر مي رسد با مقاومت جانانه مردم عراق و پشتيباني نيروهاي مردمي در سطح بين المللي و منافع ساير كشورها اين روياها به گور برده شود.
م. راد(m.rad gmx.net)

|  آب و كشاورزي  |   اقتصاد  |   انرژي  |   بانك و بورس  |   بين الملل  |   رويداد  |
|  گزارش  |   گفت وگو  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |