پدرو پينتو*
ترجمه: مهدي طاهري
وقتي ليست بهترين بازيكنان دنياي توپ گرد را مي نويسيد الزاماً نبايد به مدل مو، ظاهر جذاب، ويژگي هاي شخصيتي يا كاراكتر رسانه اي آنها توجه كنيد. ژورناليسم فوتبال با معيارهاي تجاري و تبليغاتي آغشته شده و توجه بيش از اندازه به خاصيت رسانه اي فوتبال، باعث ناديده گرفته شدن خواص متني آن گشته است. نگاه پدرو پينتو از آن رو ارزش دارد كه او به دلايل سطحي دايره مخاطبان عمومي بسنده نمي كند و فوتبال را به عنوان يك پديده «نخبه» - Elit - ارزيابي كرده است. مطرح شدن نام ۱۰ بازيكن برتر جهان از سوي CNN موضوع كم اهميتي نيست اما پينتو در اين كار شهامت و استقلال راي خود را نشان مي دهد و حتي نام يك بازيكن انگليسي را در ليستي كه از سوي يك رسانه انگليسي زبان منتشر شده نمي آورد، زيرا آن طور كه خودش مي گويد: «چيز قابل ذكري نديده!»

۱ ـ زين الدين زيدان
(رئال مادريد ـ ۳۰ ساله)
اولين باري كه بازي زيزو را ديدم قبل از سال ۲۰۰۰ بود وقتي كه به سن سيرو رفتم تا بازي اينترميلان را در برابريوونتوس ببينيم. قبلاً مي دانستم كه زيدان آدم منحصربه فردي است ولي از مهارت هاي عمومي اش خصوصاً كنترل دقيق توپ و دريبل هايش شگفت زده شدم مثل اين بود كه نوعي چسب روي كفش هايش زده باشند. چون هيچ وقت توپ از پاهايش جدا نمي شد. اگرچه زيدان اكنون به پايان دوره كاري اش نزديك مي شود ولي آشكارا هنوز در جهان بهترين است.
او به طور كلي سرعت بازي را در كنترل خود دارد و با يك حركت سريع و فريبنده فرصت ها و موقعيت هاي خطرناكي را خلق مي كند. ركورد كسب امتيازش نيز بد نيست. ۹ گل در ۳۱ بازي و اين آمار و ارقام حتي براي بسياري از بازيكنان خط حمله مايه خوشحالي است. خصوصاً اينكه گل هاي زيزو هريك اثر هنري منحصربه فردي محسوب مي شوند.
۲ ـ روبرتو كارلوس
(رئال مادريد ـ ۲۹ ساله)
شايد شما از ديدن كارلوس درصدر جدول شگفت زده شويد ولي من در مورد او مبالغه نمي كنم. او فقط يك بازيكن برزيلي حيرت آور نيست، بلكه يك ورزشكار فوق العاده است. شايد بهترين فوتباليست حرفه اي دنيا. مثلاً سال گذشته (۲۰۰۲) او تنها كسي بود كه برنده ليگ قهرمانان و جام جهاني شد. با اين وجود جايزه بازيكن سال فيفا به او نرسيد زيرا او مثل رونالدو در جلوي زمين خودنمايي نمي كرد. اگر از من بپرسيد مي گويم ناديده گرفته شدن او در مراسم اهداي جوايز سالانه فيفا و اروپا شرم آور است و نشان مي دهد معيارهاي تجاري در اعماق فوتبال رسوخ كرده. كارلوس مي تواند هر كاري با فوتبال انجام دهد و بدون او رئال مادريد و برزيل تيم هاي كاملاً متفاوتي خواهند بود.
او تمامي جريان بازي در سمت چپ زمين را پوشش مي دهد و حتي در نقاط مختلف ديگر زمين هم حضور چشمگيري دارد. حتي در دفاع و دويدن و پرش هايش نيز پيشرفت قابل توجهي كرده و اكنون بازيكن فوق العاده كاملي است. همچنين يكي از بهترين افرادي است كه تاكنون ديده ام. فروتن و مهربان.
۳ ـ تيري آنري
(آرسنال ـ ۲۵ ساله)
در ۲ فصل گذشته آنري به يك سوپراستار تبديل شده است. براي فرصت هاي آساني كه در گذشته از دست داده و مورد انتقاد واقع شده ولي تصور نمي كنم مردم بتوانند بار ديگر با انگشت به او اشاره كنند. ركورد كسب امتيازش به نوبه خود حرف هاي زيادي براي گفتن دارد. آنري ۴۳ گل در ۶۱ بازي در ليگ برتر به ثمر رسانده است. حركات پا به توپ آنري مهلك و كشنده است. او مي تواند پيچ و تاب خورده و توپ را مانند يك سكه ده سنتي به گردش درمي آورد و سرعتي برق آسا دارد. همچنين داراي هوش و ذكاوت بالايي است و گل هاي زيادي را پايه ريزي مي كند.
۴ ـ رونالدو
(رئال مادريد ـ ۲۶ ساله)
ممكن است رونالدو همان بازيكني كه زماني در بارسلونا بود نباشد ولي هنوز پديده است. با نگاه به بازي هايش در جام جهاني، در فوتبال ملي او را شماره يك قرار مي دهم ولي بايد فوتبال باشگاهي را نيز در نظر گرفت و در اين حالت او هنوز كمي بي ثبات است. ۱۴ گل در ۲۶ بازي آمار جالبي است. ولي به اندازه ركوردش در پي اس وي آيندهوون، بارسا يا اينتر تحسين برانگيز نيست.
رونالدو هنوز ترس را به هر مدافعي القا مي كند ولي چندين موقعيت آسان را از دست داده و اعتماد به نفس او هنوز به ۱۰۰ درصد نرسيده است. وقتي به آن سطح برسد بار ديگر در رأس جهان خواهد بود.

۵ ـ روبر پيرس
(آرسنال ـ ۳۰ ساله)
سومين فرانسوي اين ليست مثل من يك رگ پرتغالي دارد. من بسيار خوشحالم كه پيرس توانست از آسيب ديدگي جدي زانويش كه قبل از جام جهاني تابستان گذشته اتفاق افتاده بود، رهايي يابد. اين پسر محجوب در كار با توپ شگفت انگيز است. او مدام پيچ و تاب مي خورد، مي چرخد، بالا و پايين مي پرد و حتي لنگ لنگان دست از بازي برنمي دارد. پيرس چنان در زمين مانور مي دهد كه انگار كسي به غير او در زمين نيست. «بوب» به خاطر گل هايي كه مي سازد و نيز گل هاي مهمي كه به ثمر مي رساند مسلماً يكي از بهترين هافبك هاي نفوذي دنياست. او امسال ۱۰ گل در ۱۸ بازي باشگاهي به ثمر رسانده است.
۶ ـ لوئيس فيگو
(رئال مادريد ـ ۳۰ سال)
۲ سال پيش من فيگو را يك ستاره درجه يك مي دانستم. نه به خاطر اينكه پرتغالي است. وقتي او از بارسلونا به رئال مادريد نقل مكان مي كرد بهترين بازيكن جهان بود. يك بال راست سحرآميز. ولي به خاطر بروز برخي مشكلات از جمله مصدوميت مچ پايش تلاش زيادي كرد تا بار ديگر به فرم دلخواه برسد. او بايد رنج و سختي را پس از شكست در يك جام جهاني ناقابل بر خود هموار مي كرد. اكنون كه به لحاظ جسماني بهبود يافته بار ديگر به بهترين حالتش نزديك شده. اگر چه احساس مي كنم اين لوئيس در سرعت يكي دو قدم از آن لوئيس قديم عقب مانده است. فيگو بهترين عبوركننده از دفاع در موقعيت هاي تك به تك سرنوشت ساز است. وقتي گوش راست پرتغالي در بهترين وضعيت قرار داشته باشد، شما نمي توانيد متوقفش كنيد فقط مي توانيد او را كنترل نماييد و تنها راه براي چنين كاري خطا كردن روي اوست.
۷ـ الساندرو دل پيرو
(يوونتوس ـ ۲۸ ساله)
ممكن است آسيب ديده باشد ولي فصل درخشان ديگري را با به ثمر رساندن ۱۶ گل در ۲۵ بازي به پايان مي برد.
اين مرد خوش چهره ايتاليايي در انجام هر كاري در سطح باشگاهي موفق بوده و من تعجب نمي كنم اگر مدال هاي بيشتري در آينده نزديك به تالار افتخاراتش اضافه شود.
آلكس با بازي منحصر به فردش در نقش فوروارد يا پشت مهاجمان مي تواند از هر جا و در هر زمان امتياز كسب كند. در موقعيت هاي كم خطر هم او يك مهره مهلك و يك تهديد هميشگي به شمار مي رود. اينكه او در جام جهاني ۲۰۰۲ جايي ثابت در تركيب ايتاليا نداشت براي من غيرقابل باور بود.

۸ـ رائول
(رئال مادريد ـ ۲۵ سال)
اولين بازيكني كه تاكنون بيش از ۴۰ گل در ليگ قهرمانان به ثمر رسانده است. رائول هميشه از موهبت جاي گيري مناسب در موقع حمله تيمش برخوردار بوده. او كه داراي مهارت هاي فوق العاده اي در گلزني به شيوه هاي گوناگون است يك چهره بين المللي فوتبال اسپانيا محسوب مي شود كه هميشه در هر نوع رقابتي نامش در ليست برترين گلزنان قرار مي گيرد. از زمان اجراي اولين بازي اش در سن ۱۶ سالگي رائول نه تنها براي طرفداران متعصب رئال بلكه براي تمام دوستداران فوتبال اسپانيا به يك بت بدل شده است. با همه اينها او هنوز با زدن ۳۱ گل براي تيم ملي كشورش بهترين گلزن ملي كشورش به شمار مي رود و احتمالاً به اين زودي دست يافتني نخواهد بود.
۹ـ فرانچسكو توتي
(رم ـ ۲۶ ساله)
توتي حقيقتاً معادل نام امپراتوري روم است. وقتي بازي مي كند به نظر مي رسد غول ايتاليايي هميشه شانس برنده شدن دارد. حتي وقتي آسيب ديده براي پيشبرد هر كاري تقلا مي كند. اين فصل مثال بارزي از سختكوشي اوست.
بازي او به عنوان فانتزيستاي پشت سر دو مهاجم الهام بخش گلادياتورهاي رومي است.
با اين وجود رم در ۲۴ بازي سري A تنها هشت پيروزي به دست آورده است. توتي در نقش يك هافبك آزاد پشت مهاجمين تيمش موثر است و وقتي براي گل زدن و خلق موقعيت هاي استثنايي براي هم تيمي هايش به سمت دروازه پيش مي رود كاملاً غيرقابل پيش بيني به نظر مي رسد چنان كه اين فصل در ۲۳ بازي او ۱۵ بار توپ را به تور دروازه چسبانده و گل هاي زيادي خلق كرده. فرانچسكو آينده درخشاني پيش رو دارد و حتي مي تواند بهترين بازيكن جهان باشد، البته اگر فوتبال ايتاليا اجازه بدهد.
۱۰ـ ديه گو تريستان
(دپورتيوو لاكرونيا ـ ۲۶ ساله)
وقتي حرف از گلزن هاي بالفطره به ميان مي آيد بهتر از او هم وجود دارد: كريستين ويري، آلن شيرر، آنري، آندره شوچنكو. همين اسامي كافي است تا نشان دهد من تريستان را فقط يك مهاجم نمي دانم. وقتي مجموعه عملكرد او را بررسي مي كنيم او درست بالاي اسامي فوق جا مي گيرد. اين پسر خنده روي اهل مايوركا استعداد فوق العاده اي دارد و مي تواند در مسيرش به سوي دروازه با دريبل هاي فريبنده خيلي راحت تغيير موقعيت دهد. او در كار با توپ اعجاب آور است و مي تواند به راحتي آب خوردن از خارج محوطه جريمه گل بزند. اين فصل او مشكلاتي با مربي اش يعني خاوير ايرورتا داشته كه زمان بازي اش را محدود كرده است ولي تريستان با اين مقدار كم كه بازي كرده توانسته است ۱۶ گل در تمام رقابت هاي باشگاهي اش تا به امروز به ثمر رساند.
•••
پدرو پينتو كه در حال حاضر وزنه اي مهم در شبكه بين المللي ورزشي سي ان ان «CNN Sport Illustrated» به شمار مي رود كار خود را از آگوست ۱۹۹۸ به عنوان نويسنده و گزارشگر ورزش هاي مختلف در اين شبكه آغاز كرده است. پينتو هم زمان سردبير برنامه ورزش كادرنو دياريو بود كه از شبكه دوم راديو و تلويزيون پرتغال (RIP2) پخش مي شد و به دنبال مصاحبه اي مشهور با خورخه سامپايو رئيس جمهور پرتغال مورد توجه قرار گرفت. او فارغ التحصيل ارتباطات و تجارت از دانشكده هاي كاروليناي شمالي و شارلوت است و تحصيلاتش را در زمينه خبرگزاري در دانشكده UNCC كارولينا ادامه داده است. پينتو سابقه كار در شبكه ورزشي NBC مخصوص كشورهاي آمريكاي جنوبي ـ به عنوان دبير خبرهاي تصويري ـ همچنين شبكه بين المللي ورزش پرتغال «يورو واچ دپورتيوو» و تايم دانشگاهي ـ به عنوان نويسنده ورزشي در چهار رشته گوناگون ـ را داراست. او در حال حاضر مجري اصلي بخش ورزشي شبكه ماهواره اي CNN محسوب مي شود و در سايت اينترنتي (CNNSI.com) به عنوان نويسنده مقالات و مسئول بخش تعامل با مخاطبان «Interactive mailbag» حضور دارد.

آران
فصل داغ فوتبال فرا رسيده است. مثل هميشه رويكردهاي گوناگوني به «بازي زيبا»وجود دارند كه براساس ميزان آگاهي و نوع شناخت مردم از فوتبال و تيم ها جهت مي گيرند. مثل هميشه بزرگترين طيف «تماشاگران» را كساني تشكيل مي دهند كه از دريچه تنگ طرفداري متعصبانه از تيم مورد علاقه شان اين برخورد بزرگ را نگاه مي كنند. در طيف مزبور كساني هم وجود دارند كه تيم محبوب شان از رسيدن به مراحل پاياني بازمانده و احياناً واكنش آنها توأم با حسادت و تنفر نسبت به تيم هاي موفق خواهد بود. در تقابل با طيف تماشاگران توده گرا، طيفي بسيار كوچك اما نخبه گرا به چشم مي خورد كه سعي دارد به شناختي متني يا تعريفي جامع از فوتبال آن هم براساس دگم هاي شخصي يا ايده آل هايي متضاد، دست يابد. طيفي كه براي فوتبال شناسه هايي جديد تعريف مي كند. البته همان طور كه مرزبندي پررنگي ميان دو طيف بالا وجود ندارد، در داخل هريك از طيف ها نيز نگاهي همگن حاكم نيست. بسيار محتمل است كه «تماشاگران توده» و «تماشاگران نخبه» خصوصيات يكديگر را به عاريت گيرند تا به چالش هاي عقلاني يا احساسي خود پاسخ گويند. آنچه مرز نسبي ميان اين دو طيف را مشخص مي كند نوع نگرش به پديده فوتبال است نه الزاماًطرفداري از تيم هايي كه بدان مي پردازند. حتي كساني كه طرفدار يك تيم به خصوص هستند نيز خود به دو بخش هواداران توده و نخبه تقسيم بندي مي شوند. هواداران توده، تيم شان و هر سمبل و نشانه اي متعلق به آن را مي پرستند يا دستاويزي براي غليان عواطف و احساساتشان قرار مي دهند. در ميان آنان اگر ظاهراً تحليلي هم به چشم بخورد سطحي است، زيرا آنها به هيچ وجه حاضر نيستند لذت تفريح و سرگرمي با فوتبال را با دغدغه هاي فكري نسبت به آن زايل سازند. وقتي از فوتبال حرف مي زنند به نظر مي رسد در حوزه اي كوچك، سليقه اي و حاشيه اي از گستره تعريف فوتبال محدود شده اند و قصد دارند تمامي ابزار و ادوات مورد نياز براي يك استنتاج منطقي را به طور سردستي از همين حوزه محدود برگيرند كه كاري غيرممكن است.
مي توان اين طيف را «توده مصرف كننده فوتبال» نيز نام نهاد كه البته وجودشان براي رونق بازار صنعت فوتبال حياتي است. اما صنعت فوتبال برپايه مباني علمي ورزشي و جامعه شناسي شكل گرفته و مزيّت طيف تماشاگران نخبه در اين است كه اگر به محتواي حقيقي فوتبال تسلط نداشته باشند لااقل آن را به رسميت مي شناسند. براساس درجه نزديكي هواداران نخبه به مفاهيم فوق، تقسيم بندي ديگري در داخل طيف مزبور به وجود مي آيد: «حاميان هوشمند»
اينها گروهي بسيار موثرند كه از دل طيف نخبه بيرون مي آيند و ديگر لفظ هوادار در موردشان صادق نيست. زيرا عملاً مكانيزم فوتبال را حمايت كرده و جهت مي دهند. در اينجا طيف نخبه كه نقش واسطه ميان عوام و خواص جامعه فوتبال ايجاد كرده بدين خاطر اهميت مي يابد كه «حاميان هوشمند» از دل آن زاده شده اند. حامياني كه گستره اي از مشاغل و مراتب اجتماعي را در بر مي گيرند و در قالب روزنامه نگار، وابسته محلي يا خبري، عامل تبليغاتي، تكنسين، بازيكن، مربي، مشاور، مدير و حاميان مالي، سياسي و اجتماعي منشاء رشد و گسترش فوتبال باشگاهي مي شوند.

• نيك اسپانو ـ فرنداله (ايتاليا)
پدرو من نظر تو را تحسين مي كنم فقط نمي دانم چرا بازيكني مثل ويري كه سابقه آقاي گلي در لاليگا و سري A را دارد و دو فصل اخير ماشين گلزني اينتر بوده در ليست تو حضور ندارد ولي بازيكناني مثل توتي و تريستان جزو ده نفر اول قرار گرفته اند؟
ويري ممكن است بهترين گلزن جهان باشد، حتي مي پذيرم كه استعداد او در تمام كنندگي و جايگيري خارق العاده است. اما در معرفي بهترين ها مجموعه توانايي هاي يك بازيكن را در نظر مي گيرند. آيا ويري مي تواند براي خودش يا ديگران موقعيت گل بسازد؟ پس او مثل آنري، توتي، رائول يا تريستان قائم به ذات نيست.

•ساس ـ بوستون (آمريكا)
چرا ديويد بكام، رود فان نيستل روي و ترزگه در ليست تو نيستند. فكر مي كنم لازم باشد بيشتر فوتبال تماشا كني. ببينم پدرو تو اصلاً مي داني فوتبال چيست؟
ساس عزيز، فكر نمي كنم آدم هاي زيادي وجود داشته باشند كه بيشتر از من فوتبال نگاه كنند. پسر مثل اينكه تو نمي داني من اصلاً پرتغالي هستم و ديوانه فوتبال. نگاهي به ليست بالا يا هر ليست ديگري از بازيكنان نخبه بالا بيانداز. پله، رونالدو، ريوالدو، روبرتو كارلوس، فيگو، روي كوشتا و. . . همه اينها به زبان من سخن مي گويند. چه برزيلي باشند چه پرتغالي.
اتفاقاً من فكر مي كنم فوتبال را خيلي خوب مي شناسم زيرا بيشتر عمرم را روي شناخت آن گذاشته ام. بنابراين سعي مي كنم تو را قانع كنم. در مورد بكام! او يك سانتركننده بزرگ و يك خطر هميشگي روي ضربات آزاد پشت هجده قدم است اما فكر نمي كنم او بتواند جريان بازي را در دست بگيرد. اين همان چيزي است كه يك بازيكن نخبه بايد از عهده اش برآيد.
اما در مورد فان نيستل روي و ترزگه! آنها مهاجمان خوبي هستند، اما من ويري را به آنها ترجيح مي دهم و قبلاً هم ذكر كردم چرا ويري در ليست من نيست.

• ونسان ـ پاريس
مدافعان در ليست تو حضور ندارند؟ چرا؟ الساندرو نستا يا ريو فرديناند كجا غيبشان زده؟ روبرتو كارلوس هم يك دفاع كامل نيست و بيشتر به خاطر شركت در حملات مورد توجه قرار مي گيرد. هافبك هاي تو همه دريبل زن هستند اما خبري از ميشائيل بالاك در ليست تو نيست. او يكي از باهوش ترين بازيكنان حال حاضر دنيا و گلزن ترين هافبك است كه چه در لوركوزن، چه در بايرن مونيخ و چه در تيم ملي آلمان نيروي محركه اصلي تيم بوده است.
من روبرتو كارلوس را به اين خاطر انتخاب كردم كه هم مي تواند در حمله تاثيرگذار باشد و هم در دفاع. او مي تواند هر دو سمت زمين را در دست بگيرد. پيشتر مالديني، فرناندو هيرو يا رونالد كومان چنين حالتي داشتند. آنها مي توانستند با يك تكل نفس گير حمله حريف را متوقف كنند، توپ را به عمق دفاع رقيب بفرستند و ضدحمله اي كاري را طراحي كنند.
فرديناند چنين استعدادي دارد و از او بالاتر كريستين چيووي رومانيايي ليبروي آژاكس است. اما نستا؟ او يك تكل زن خوب و بازي خواني مجرب است. اما وقتي توپ را دفع كرد ديگر نقشي در بازي ندارد. پس او هم يك كريستين ويري ديگر است اما در عقب زمين.
در مورد بالاك بايد بگويم كه او تداوم نداشته است. فصل قبل با لوركوزن عالي بود اما هنوز بايد زمان زيادي بگذرد تا خود را در بايرن پيدا كند شايد در آينده او به جمع ده مرد برتر فوتبال راه يابد.

• وافيك ان سولي - لندن
چرا هيچ بازيكن انگليسي تباري در ليست ده نفره تو نيست؟ مگر ايتاليايي ها و فرانسوي ها در جام جهاني چقدر پيش رفتند؟ مثلاً تيري آنري يك مهاجم كامل نيست زيرا هنوز هيچ ايده اي براي زدن ضربات سر ندارد. روبرتو كارلوس نمي تواند دفاع كند. دوره دل پيرو سرآمده! تريستان!!؟ او ديگر از كجا پيدايش شده؟
فرانسه به اين خاطر خيلي زود از گردونه جام جهاني خارج شد كه اكثر بازيكنان كليدي اش مصدوم يا نيمه مصدوم بودند. زيدان كه مصدوم بود، همين طور پيرس. تورام كاملاً از پا افتاده به نظر مي رسيد. لبوف و دزايي تنها دو سه ماه قبل از جام جهاني وارد دوران نقاهت پس از مصدوميت شده بودند. در ضمن اشتباه لومر در به كار بردن همان تاكتيك هاي قديمي نيز قابل تامل بود. ايتاليا هم از سرمربي محافظه كارش ضربه خورد. اگر بازيكني انگليسي در اين ليست حضور ندارد صرفاً به خاطر اين است كه من شايستگي هاي كمتري در آنها ديده ام. مورد بكام را كه شرح دادم. اوون هم فقط يك مهاجم تند و تيز است كه فرصت هاي بي شماري را از دست مي دهد. فرديناند؟ او هنوز كامل نشده. به نظر من استيون جرارد بهترين بازيكن جزيره است. او مي تواند به خوبي پاس بدهد، دريبل كند، تكل برود، شوت بزند و تغيير موقعيت دهد. اگر او به رشدش ادامه دهد مي تواند خودش را در سطح جهاني هم مطرح كند. چرا كه نه؟

• گاش - نيويورك
پدرو چرا نامي از پاول ندود نبرده اي، او آدرنالين خالص است و هميشه خطرناك به نظر مي رسد. ندود حجم وسيعي از كارها، از توپ دزدي ميان زمين، تكل رفتن بازي سازي و تمام كنندگان را انجام مي دهد و تازه در هنگام دفاع هم موثر است. تو نوشته اي كه زيدان براي رئال گل مي زند اما رئال با زيدان برنده نمي شود. در حالي كه يووه با ندود است كه پيروز مي شود.
ندود بهترين فصل دوره بازيگري اش را پشت سر گذاشته. وقتي دل پيرو مصدوم شد او سعي كرد توانايي هايش را تا سطح استاد ايتاليايي گسترش داده و جاي او را پر كند. اما كلاس بازي چيزي متفاوت از تاثيرگذاري است. يك تابلوي نقاشي يا يك فيلم زيبا نيازي به آمار و ارقام توصيفي ندارد. مقايسه بين زيدان و ندود را بايد به وجدان هنر فوتبال واگذارد.

• فروش بليت هاي المپيك ۲۰۰۴ آتن
بليت هاي شركت در مسابقات المپيك ۲۰۰۴ آتن از روز دوشنبه به فروش گذاشته شده اند. سازمان دهندگان يوناني اين بازي ها مردم را دعوت كرده اند تا هر چه زودتر براي خريد بليت اقدام كنند، چون ممكن است به همين زودي بليت ها تمام شوند.
سه ميليون بليت به فروش گذاشته شده و قيمت آنها هم از يازده يورو براي يك صندلي تا ۶۱ هزار يورو براي يكسري جا كه «تجربه المپيك» نام دارد در نوسان است. قيمت متوسط يك صندلي ۳۵ يورو است كه نسبت به بازي هاي المپيك سيدني ۲۰۰۰ از كاهشي نزديك به ۵۳ يورو برخوردار است. هزينه بليت بازي هاي مهم مثل فينال شنا و دو و ميداني هم بين ۴۰ تا ۹۰ يورو است. يك صندلي براي افتتاحيه روز سيزدهم اوت ۲۰۰۴ بين ۱۰۰ تا ۹۵۰ يورو قيمت دارد. سازمان دهندگان اين بازي ها مي گويند كه براي شركت در افتتاحيه، چهار برابر بيش از بازي ها درخواست داشته اند. ظرفيت استاديوم المپيك، محل برگزاري اين افتتاحيه هفتاد هزار نفري است. ساخت وساز براي اين بازي ها هنوز ادامه دارد. سه ميليون بليت براي شركت در اين چنين استاديوم هايي كه هنوز ساخته نشده اند از روز دوشنبه به مردم سراسر جهان فروخته شده اند.

• سرنا ويليامز هميشه در اوج
سرنا ويليامز همچنان در راس ليست طبقه بندي بهترين تنيس بازان زن جهان قرار دارد. اما خواهرش ونوس به جايگاه سوم سقوط كرده است. كيم كليجسترز بلژيكي كه سال گذشته در جايگاه سوم قرار داشت، امسال به مكان دوم صعود كرده است. اين ليست كه نام بيست تنيسور برتر جهان در آن ثبت شده اواسط هفته توسط فدراسيون بين المللي اعلام شد.

• خوان پابلو مونتويا بدون گواهينامه
خوان پابلو مونتويا يكي از رانندگان فرمول يك به علت رانندگي با سرعت ۲۰۴ كيلومتر در ساعت در يكي از بزرگراه هاي فرانسه ناچار شد گواهينامه رانندگي خود را تحويل مامورين راهنمايي و رانندگي اين كشور بدهد.
مامورين فرانسوي اعلام كرده اند كه پس از مشاهده سرعت بالاي او در بزرگراه A8 بين فرژ وس و لوموي به سرعت با موتور به تعقيبش پرداخته اند. اين راننده كلمبيايي سوار بر يك بي ام و مدل X5 با سرعت ۲۰۴ كيلومتر بر ساعت در حركت بود.
نداشتن گواهينامه رانندگي تنها مي تواند در جابه جايي هاي شخصي اين قهرمان به خصوص در موناكو، جايي كه زندگي مي كند تاثير منفي داشته باشد. او به راحتي مي تواند در مسابقات بعدي جايزه بزرگ كه در اتريش برگزار مي شود، شركت كند.

• گسترش مرزهاي ورزشي اتحاديه اروپا
«باشگاه هاي اروپايي حق ندارند اتباع كشورهايي را كه با اتحاديه اروپا قرارداد شراكت امضا كرده اند اخراج كنند. » روز پنج شنبه هشتم ماه مه، ديوان عدالت جوامع اروپا در مورد پرونده يك بازيكن اسلواك در فدراسيون هندبال آلمان چنين رايي صادر كرد.
موراس كولپاك، تبعه اسلواكي و ساكن آلمان از ماه مارس سال ۱۹۹۶ دروازه بان حرفه اي تيم دسته دومي اوسترينگن است و فدراسيون هندبال آلمان به دليل مليت او، مجوز A برايش صادر كرده است. اما اين مجوز به او اجازه نمي دهد كه در شرايطي مشابه با يك بازيكن اروپايي در رقابت هاي مختلف شركت كند. طبق قوانين فدرال يك باشگاه نمي تواند بيش از دو بازيكن داراي مجوز A را در رقابت هاي ليگ يا جام هاي مختلف به خدمت بگيرد.
موراس كولپاك مجوزي درخواست كرده كه اين محدوديت ها را نداشته باشد و اعلام كرده كه قرارداد امضا شده در سال ۱۹۹۳ بين اتحاديه اروپا و جمهوري اسلواكي هر نوع تبعيضي در مورد مليت را منع مي كند. اين قرارداد بايد يك چارچوب اختصاصي براي ورود تدريجي اسلواكي به جامعه اروپا داشته باشد. دادگاه لوگزامبورگ خاطرنشان مي كند كه موعد اين قرارداد مخالف آن است كه باشگاه ها تعداد محدودي بازيكن از كشورهاي ديگري كه عضو و همسو با فضاي اقتصادي اروپا نيستند، استخدام كنند.
مسئولين قضايي خاطرنشان مي كنند كه منع تبعيض نه تنها در مورد اعمال مسئولين عمومي مورد نظر است، بلكه در مورد قوانين صادر شده توسط مجامع ورزشي كه شرايط انجام يك فعاليت ورزشي توسط ورزشكاران حرفه اي را به آنها تكليف مي كنند مصداق دارد.
قرارداد شراكتي كه اتحاديه اروپا را به اسلواكي مربوط مي كند هيچ آزادي عملي براي اسلواكي ها در نظر نگرفته است. اين قرارداد حق برابري حقوق كساني را كه قانوناً در زمين كشور عضو، استخدام شده اند، تحميل مي كند. وضعيت موراس كولپاك كه به نظر آنها قرباني اين تبعيض شده نيز چنين است. اين قانون منع، ورزشكاران بسياري را شامل مي شود. چرا كه اتحاديه اروپا قراردادهاي شراكت بسياري با صدها كشور مختلف به امضا رسانده است. در واقع اين كشورها مايل به عضويت در اتحاديه اروپا هستند. اما ۶۶ كشور واقع در منطقه آفريقا، كارائيب، اقيانوس آرام و كشورهاي مغرب نيز قراردادهاي شراكت مشابهي به امضا رسانده اند.