عدم آگاهي به دانش فني، نبود تكنولوژي روز، عدم آگاهي جامعه مصرفي از توليدات و نحوه فرهنگ مصرفي و بازاريابي از مهمترين مشكلات اتحاديه صادركنندگان مبلمان منزل و اداري است.
سيدحسين افشار امين- نايب رئيس اتحاديه صادركنندگان مبلمان منزل و اداري- در گفت وگو با خبرنگار ما افزود: در ارتباط با كالاهاي صادراتي بايد گفت هر كالاي صادراتي مي بايستي داراي كيفيت باشد و با استاندارد جهاني انطباق داشته باشد. به معناي ديگر، هر كالاي صادراتي به بازاريابي و شناخت فرهنگ مناسب و فرهنگ مصرف و بازار مصرف نياز دارد. چنانچه كيفيت مطلوب باشد و بازاريابي و مديريت مطلوب باشد، قيمت كالا نيز توان رقابت با توليدات مشابه را داشته باشد، اين نوع صادرات حتماً موفقيت آميز خواهد بود.
وي گفت: مشكل ديگر كه مي توان نام برد قانون كار است كه روابط كار و كارفرما را با كارگر درهم مي ريزد. به نظر مي رسد سرمايه گذاري با چنين قانون كاري به هيچ شكل مقرون به صرفه نيست.
افشار تصريح كرد: اگرچه نيروي كار و انرژي ارزان را در ايران داريم، اما زمان كار مفيد كارگران ايران به عكس همه دنياي صنعتي معادل با يك سوم كار مفيد كارگران جهان پيشرفته است.
نوع استفاده از انرژي ارزان نيز براساس استانداردهاي جهاني نيست، بنابراين انرژي مصرفي نيز گران تمام مي شود.
وي معتقد است نحوه بيمه كارگران و استفاده از آن در ايران مطلوب نيست.
او در اين زمينه اظهار داشت: واحدهاي كوچك توليدي به دليل عدم كنترل كمي، كيفي و انطباقي با استانداردهاي جهاني، كيفيت مطلوب ندارند و هدر رفتن سرمايه هاي ملي را سبب مي شوند.
وي تأكيد كرد: تعداد وابستگان بازرگاني سفارتخانه هاي ايران در سراسر دنيا به ۱۰ تا ۱۵ مورد مي رسد و همان ها نيز فعاليت كمي در اين زمينه دارند.
به نظر مي آيد عدم شناخت بازار مصرف در زمينه صادرات صنايع چوب ايران از نتايج نبود يا كمبود وابسته بازرگاني فعال است.
شناختن بازار و بازاريابي براي بخش خصوصي هزينه هاي كلاني به همراه دارد. به همين دليل صادرات توليدات صنعتي صنايع چوب كمتر شكل مي گيرد. از سوي ديگر عدم بسته بندي مناسب و بيمه گذاري هاي كلان نيز خود از ديگر مشكلات بخش صادرات است.
وي در پايان گفت: هرچه مواد اوليه مورد نياز براي توليدات بخش صنعت بالاخص در زمينه صنايع چوب بتواند مطابق بازار مصرف روز دنيا تهيه شود مي توان اميدوار بود كه ايران جايگاه مناسب تري را در صادرات صنايع چوب به دست بياورد.