به طور كلي هر چه بيشتر به سوي ايجاد يك محيط رقابتي در كشور پيش رفته و شرايط لازم براي ارتقاي قدرت رقابت صنايع داخلي را فراهم كنيم الحاق به WTO براي كشور ثمربخش تر و هزينه هاي آن كمتر خواهد بود
دكتر وحيد بزرگي*
سازمان جهاني تجارت قواعد و رويه هاي حاكم بر روابط تجاري اعضا را تعيين و بر اجراي آنها نظارت مي كند. اين سازمان و موافقت نامه هاي آن حوزه هاي تجاري مختلف از جمله تجارت كالا، تجارت خدمات و حقوق مالكيت فكري را در بر مي گيرد. ولي يك رشته اصول اساسي بر تمام موافقت نامه هاي اين سازمان حاكم است كه عبارتند از:
۱ - اصول عدم تبعيض كه خود شامل اصل دولت كاملة الوداد (عدم تبعيض بين اتباع ساير كشورهاي عضو WTO) و اصل رفتار ملي (عدم تبعيض بين اتباع داخل و اتباع ساير كشورهاي عضو WTO) مي شود.
۲ - اصل آزادسازي تدريجي تجارت يا اصل كاهش يا حذف موانع تجاري كه شامل حذف موانع غير تعرفه اي چون سهميه هاي وارداتي و كاهش تدريجي و برنامه ريزي شده تعرفه هاي وارداتي است.
۳ - اصل شفافيت و پيش بيني پذيري كه مسائلي چون تعيين تعهدات كشورها از جمله تعيين و تثبيت نرخ هاي تعرفه آنها، انتشار قوانين و مقررات كشورها و اعلام آنها به WTO و بررسي سياست تجاري كشورها به طور منظم را در بر مي گيرد.
۴ - توجه به سطح توسعه كشورها يا رعايت رفتاري ويژه و متفاوت با كشورهاي در حال توسعه و كم توسعه يافته ترين كشورها با توجه با اصول بالا الحاق به WTO مي تواند آثار مثبتي در بر داشته باشد:
• قانونمندي، پيش بيني پذيري، ثبات و شفافيت در روابط و فعاليت هاي اقتصادي و تجاري در داخل و خارج
• تسهيل دسترسي به بازار كشورهاي ديگر و تسهيل تحقق سياست جهش صادراتي و توسعه برونگرا
• تسهيل جذب سرمايه گذاري خارجي و انتقال تكنولوژي و ايجاد اشتغال
• از ميان رفتن حمايت هاي اقتصادي و رانت ها و ايجاد محيط رقابتي و آمادگي براي رقابت در بازار جهاني
• دستيابي مصرف كنندگان به كالاهاي مرغوب تر و ارزان تر
• مشاركت در تصميم گيري هاي جهان درباره قواعد و مقررات تجاري
• دسترسي به يك مكانيسم حل اختلاف مطمئن براي رسيدگي به تخلف ساير كشورها از تعهدات خود.
اما الحاق WTO نيز يكسري آثار منفي و دغدغه هايي در پي دارد.
•كاهش استقلال عمل در تصميم گيري هاي اقتصادي و تجاري و آسيب پذيري بيشتر در مقابل تحولات خارجي كه البته اين امر از تبعات اجتناب ناپذير زندگي در يك دنياي به هم پيوسته در عصر جهاني شدن است.
• تحت فشار قرار گرفتن يا حتي ورشكستگي صنايعي كه تا يك دوره زماني نتوانند به قدرت رقابت دست يابند.
البته در همين جا بايد اشاره كرد كه براساس مفاد موافقت نامه گات و ساير موافقت نامه هاي سازمان جهاني تجارت، در مواردي مي توان واردات را محدود ساخت: براي جلوگيري از لطمه جدي به توليدكنندگان داخلي، براي حفظ وضعيت مالي خارجي و موازنه پرداخت ها، براي اجراي برنامه ها و سياست هاي توسعه اقتصادي، يا براساس ملاحظاتي چون منافع عمومي، منافع امنيتي، اخلاق عمومي، مسائل بهداشتي و غيره. در موافقت نامه هاي سازمان جهاني تجارت مفادي معروف به رفتار ويژه و متفاوت با كشورهاي در حال توسعه و كم توسعه يافته ترين كشورها وجود دارد كه طبق آن: ۱ - مهلت بيشتري براي اجراي مقررات WTO به كشورهاي مذكور داده شده، ۲ ـ مزاياي بيشتر و تعهدات كمتري براي كشورهاي مذكور در نظر گرفته شده و ۳ - اعطاي كمك هاي فني به اين كشورها پيش بيني شده است.
ضرورت پيوستن ايران به WTO
سازمان جهاني تجارت اكنون ۱۴۶ عضو دارد كه بيش از ۹۶ درصد تجارت جهاني را در دست دارند. بنابراين، تقريباً كل تجارت جهاني در دست اعضاي اين سازمان و تابع قواعد و مقررات آن است و اعضاي اين سازمان حتي با كشورهاي غيرعضو هم حاضر نيستند در چارچوبي نازل تر از اين قواعد و مقررات رابطه داشته باشند. به عبارت ديگر، قواعد و مقررات WTO به هنجارهاي بين المللي در زمينه تجارت تبديل شده است و ما چه عضو اين سازمان باشيم يا نباشيم چاره اي جز رعايت آنها نداريم و به همين دليل، ديگر صحبت كردن از الحاق يا عدم الحاق به WTO معنا ندارد و قرار داشتن در خارج از اين سازمان به معناي انزواي بين المللي است. اين در حالي است كه عضويت در WTO ضمن ميسر ساختن بهره برداري از فوايد و امتيازات آن باعث مي شود كه بتوانيم در تصميم گيري هاي اين سازمان و تدوين و وضع قواعد و مقررات تجارت بين الملل نقش داشته باشيم و فقط قاعده پذير نباشيم. از طرف ديگر، بيش از سه چهارم اعضاي WTO را كشورهاي در حال توسعه و كم توسعه يافته تشكيل مي دهند و خود اين امر نشان مي دهد كه آنها به رغم برخي نگراني ها به اين سازمان اعتماد كرده اند. ضمن اينكه امكان خروج از اين سازمان نيز هر لحظه وجود دارد. بنابراين، ايران هيچ چاره اي جز پيوستن به اين سازمان به عنوان يكي از مظاهر جامعه جهاني ندارد و هر راه ديگري متضمن هزينه هايي به مراتب بيشتر است. به علاوه، الحاق به WTO با گشودن بازارهاي خارجي به روي كالاهاي ايراني و تسهيل جذب سرمايه گذاري خارجي راهي است براي تحقق سياست جهش صادراتي كه در قانون برنامه سوم ايران پيش بيني شده است. به هر حال براساس ملاحظات مذكور بود كه ايران در ساال ۱۳۶۵ تقاضاي الحاق به WTO را به اين سازمان ارائه داد كه از آن زمان تاكنون با مخالفت آمريكا روبه رو شده و جلوي شروع مذاكرات الحاق ايران گرفته شده است. بنابراين، براي پيشبرد فرايند الحاق ايران به WTO بايد موانع سياسي برطرف شود و دستگاه ديپلماتيك كشور فعال تر عمل كند.
|
|
محصولاتي كه در حال حاضر صادر و يا امكان صدور آنها وجود دارد در صورت الحاق به WTO به مراتب راحت تر و مطمئن تر به بازارهاي خارجي راه پيدا خواهند كرد. در حوزه هاي مختلف كالا، خدمات و مالكيت فكري يعني سه حوزه اصلي تحت پوشش WTO وضعيت ما در حال حاضر به قرار زير است:
در زمينه تجارت كالا، صادرات غيرنفتي ايران حدود ۵ ميليارد دلار است كه حدود ۵۰ درصد آن را صادرات كالاهاي صنعتي تشكيل مي دهد. اقلام صادراتي عمده ما هم عبارتند از انواع منسوجات و پوشاك از جمله فرش (۲۲ درصد كل صادرات غيرنفتي)، محصولات كشاورزي به ويژه پسته و زعفران. . . (۱۸ درصد)، مواد معدني (۱۸ درصد)، انواع فلزات (۱۰ درصد)، محصولات صنايع شيميايي (۱۰ درصد)، محصولات صنايع غذايي (۵/۳ درصد)، انواع مصالح ساختماني (۵/۲ درصد) و وسايل نقليه و تجهيزات حمل و نقل (۲ درصد) كه قطعاً با كاهش موانع موجود، صادرات اين اقلام افزايش خواهد يافت. در زمينه تجارت خدمات هم بايد گفت كه صادرات خدمات ما بيش از ۲ ميليارد دلار است كه فعلاً به خصوص در بخش هاي توريسم، خدمات فني و مهندسي از جمله خدمات ساختماني و حمل و نقل به ويژه حمل و نقل جاده اي، ظرفيت هاي خوبي براي توسعه تجارت خدمات ايران وجود دارد.
در زمينه مالكيت فكري هم به طور بالقوه و بالفعل مي توانيم محصولات زيادي را براي عرضه به بازارهاي خارجي داشته باشيم: از آثار مكتوب و آثار سمعي - بصري از جمله فيلم هاي سينمايي و محصولات صنعتي چون فرش و صنايع دستي گرفته تا سنتي نرم افزار و اختراعات و طرح هاي صنعتي. الحاق به WTO باعث حمايت از اين محصولات در بازارهاي خارجي و جلوگيري از تكثير و استفاده غيرمجاز از آنها و لطمه به توليدكنندگان و پديدآورندگان ايراني مي گردد. به طور كلي، محصولات مشمول حقوق مالكيت فكري عبارتند از آثار مربوط به كپي رايت (از كتاب و نرم افزار تا آثار سمعي - بصري)، اختراعات، علايم تجاري، علايم جغرافيايي گونه هاي گياهي و غيره. در واقع، باالحاق به WTO و در نتيجه كاهش موانع تجارت خارجي، نه تنها راهيابي محصولات صادراتي فعلي ما به بازارهاي خارجي تسهيل خواهد شد بلكه محصولاتي هم كه در اثر موانع موجود امكان صدور نيافته اند امكان صدور خواهند يافت و پيوستن به WTO به پيشرفت سياست جهش صادراتي ايران كمك خواهد كرد.
پيش نيازهاي پيوستن به WTO
به طور كلي، ما هر چه بيشتر به سوي ايجاد يك محيط رقابتي در كشور پيش رفته و شرايط لازم براي ارتقاي قدرت رقابت صنايع داخلي را فراهم كنيم، الحاق به WTO براي كشور ثمربخش تر و هزينه هاي آن كمتر خواهد بود. خوشبختانه در سال هاي اخير اقداماتي در اين راستا انجام شده است. در برنامه سوم مسائلي چون خصوصي سازي، تنظيم انحصارات و رقابتي كردن فعاليت هاي اقتصادي، اصلاح نظام مالياتي، جهش صادراتي، حذف موانع غيرتعرفه اي و تبديل آنها به تعرفه هاي گمركي و راه اندازي شبكه جامع اطلاع رساني بازرگاني كشور (داخلي و خارجي) پيش بيني شده است. به علاوه، در سال هاي اخير اقدامات سودمندي مانند يكسان سازي نرخ ارز، گسترش خصوصي سازي، لغو برخي انحصارات و افزايش رقابت، اصلاح نظام مالياتي، تكيه بر سياست توسعه صادرات، تصويب قانون تشويق و حمايت سرمايه گذاري خارجي، كاهش موانع غيرتعرفه اي از جمله حذف بسياري از مجوزهاي وارده تصويب قانون تجميع عوارض انجام گرفته است. با اين حال، هنوز كمبود و ايرادات زيادي در قوانين و رويه هاي موجود به چشم مي خورد.
ايران در زمينه ارزشگذاري گمركي و قواعد مبدا، استانداردها و حقوق مصرف كننده، رقابت و مقابله با انحصار، اقدامات ضد داچينگ و اقدامات حفاظتي و جبراني براي حمايت از صنايع داخلي در شرايط اضطراري و مقابله با ورود كالاهاي يارانه اي كمبود قانوني دارد و بايد قوانيني تدوين و تصويب شود. در زمينه حقوق مالكيت فكري هم از يك طرف قوانين مربوط به كپي رايت و مالكيت صنعتي بايد اصلاح و تكميل شود. از جمله قوانيني درباره علايم جغرافيايي، طرح هاي صنعتي، اطلاعات افشا نشده، طرح هاي ساخت مدارهاي يكپارچه و كنترل رويه هاي ضدرقابتي تصويب شود و از طرف ديگر بايد حداقل به كنوانسيون هاي بين المللي ذكر شده در موافقت نامه WTO درباره حقوق مالكيت فكري يعني موافقت نامه TRIPS ملحق شويم.
علاوه بر ضرورت رفع كمبودهاي موجود، برخي رويه ها چون رويه هاي زير نظر بايد اصلاح و لغو شود: در زمينه تجارت كالا مجوزها و ممنوعيت هاي موجود براي برخي كالاها بايد حذف شود، قانون اخذ مابه التفاوت سازمان حمايت مصرف كنندگان و توليدكنندگان براي كالاهاي وارداتي بايد لغو شود و برخي معافيت ها و امتيازات اعطايي به صادركنندگان نيز بايد برداشته شود. در مورد سرمايه گذاري خارجي هم در قانون تشويق و حمايت سرمايه گذاري خارجي و آيين نامه اجرايي آن شرايط و محدوديت هايي براي سرمايه گذاري خارجي ذكر شده است (مثل امكان استفاده از الزام فروش داخلي و امكان محدودسازي انتقال ارز به خارج) كه بايد حذف شود. در زمينه خدمات نيز ممنوعيت وسيعي براي فعاليت خارجيان در زمينه خدمات از جمله خدمات مالي (بانك و بيمه)، حمل و نقل و مخابرات وجود دارد كه بايد تعديل گردند.
* مدير بخش موافقت نامه هاي غيركالايي دفتر نمايندگي تام الاختيار تجاري جمهوري اسلامي ايران