امروزه امنيت كشورها تا حد زيادي به رفاه اجتماعي عدالت اجتماعي و ثبات بوم شناختي بستگي دارد
تاكنون در جهان سنت بر اين بوده كه مفهوم امنيت ملي صرفاً از جنبه نظامي بررسي شود. مفهوم امنيت ملي تاكنون تنها از آن روي به كار مي رفته تا توجيهي باشد براي نگهداري نيروهاي عظيم مسلح، صرف مبالغ هنگفت پول، توسعه سيستمهاي روز به روز جديدتري از تسليحات و امكانات دفاعي كشورها و به همين سياق در طول تاريخ بشر ،توانايي كشورها براي جنگ كردن چه جنگ دفاعي و چه جنگ تهاجمي، روز به روز بيشتر سازمان يافته و نهادي شده است. كار آمادگي جنگي با پيشرفت از مرحله نگاهداري ارتش هاي دائمي به مرحله آمادگي دائم براي حمله ،ديگر به صورت فعاليتي دائمي درآمده كه اغلب هيچ ربطي به وجود خطري مشخص ندارد. اين عقيده كه كشورها بايد هميشه براي دفاع از خود در مقابل هر خطر قابل تصوري آماده باشند تقريباً مورد پذيرش عموم است.
از جنگ جهاني دوم تا حدوداً  دهه ۱۹۸۰ در دنيا حدود ۱۶ تريليون دلار (۱۶ هزار ميليارد دلار) براي مقاصد نظامي خرج گرديد و در سال ۱۹۸۶ متوسط مخارج نظامي سالانه به ۸۲۵ ميليارد دلار رسيد (هر دو رقم به دلار سال ۱۹۸۴ محاسبه شده اند) اگر تورم را هم به حساب آوريم بايد گفت كه از ۱۹۶۰ تاكنون مخارج نظامي جهان كه در سال ۱۹۵۶ معادل ۶ درصد كل مخارج بود در نيمه دهه هشتاد به ۱۸ درصد رسيد.
تعداد نيروهاي مسلح جهان در دهه ۱۹۸۰ به ۲۹ ميليون نفر مي رسيد كه معادل جمعيت آرژانتين بود. حداقل ۱۱ ميليون نفر ديگر هم در استخدام صنايع نظامي جهان بودند تازه اين ارقام حد واقعي نظامي شدن جهان را در دهه ياد شده نشان نمي دهد، زيرا در آنها ارقام مربوط به ميليشيا ها و ساير نيروهاي شبه نظامي در نظر گرفته نشده و به علاوه در مورد تعداد افرادي كه در صنايع نظامي برخي كشورهاي مهم توليد كننده سلاح در جهان مانند چين مشغول هستند آماري در دست نبوده است. گرچه سه چهارم مخارج نظامي دنيا بر عهده ابرقدرتها و متحدين اروپايي آنهاست، نظامي كردن جهان از راهها مختلفي در حال گسترش است، مانند پيمانهاي نظامي، پايگاههاي نظامي واقع در قلمروهاي خارجي (شامل حداقل ۸/۱ ميليون پرسنل نظامي كه در ۶۸ كشور جهان در دهه ۱۹۸۰ مستقر بودند ) و برنامه هاي آموزش نظامي و مانورهاي مشترك، شايد مهمتر از همه پيدايش تجارت اسلحه باشد. بين سالهاي ۱۹۶۷ و ۱۹۸۶ معاملاتي به ارزش تقريبي ۶۳۵ ميليارد دلار (به دلار ۱۹۸۴) براي خريد اسلحه صورت گرفت. از سال ۱۹۸۴ به بعد از ارزش پولي معاملات تسليحاتي تا حدي كاسته شده كه اين بدون شك ناشي از بدتر شدن شرايط اقتصادي بسياري از كشورهاي در حال توسعه است. البته تعداد فزاينده اي از كشورها به تدريج ظرفيت لازم را براي توليد تسليحات پيچيده در داخل كشور خود به دست مي آورند.
پس از سال ۱۹۴۵ جنگ سرد ملاحظاتي از اين دست را اهميتي بيشتر بخشيد. اما اين گونه برداشت از مفهوم امنيت ملي ديگر از رواج افتاده است. در واقع امروز ما شاهد عصري هستيم كه در آن نظام قديمي دو قطبي و تحت سلطه ابرقدرتها ظاهراً  جاي خود را به جهاني چند قطبي و با وابستگي هاي متقابل بيشتر مي دهد و اين خود پايه هاي جنگ سرد را سست خواهد كرد، عصري كه در آن خبرهايي هيجان انگيزتر از خبر پيوستن به اين يا آن اردوي نظامي وجود دارد،  عصري كه در آن «ژئواكونوميك» به عنوان كانون توجه جهان با «ژئوپوليتيك» به رقابت برخاسته است و عصري كه در آن تهديدات اكولوژيك به تدريج به دستور اصلي جلسات بحث بين المللي تبديل مي شود. هنوز راهي براي يك توافق همگاني در مورد آنچه امنيت ناميده مي شود به دست نيامده. اما باب بحثي در اين زمينه گشوده شده و آن اين كه اساس امنيت، خطراتي كه آن را تهديد مي كنند و وسايل بدست آوردن و حفظ آن همگي بايد مورد ارزيابي مجدد قرار گيرد. وسايل نظامي ديگر نمي توانند مانند گذشته امنيت كشورها را به طور ملموسي تأمين كنند. البته در گذشته گاه پيش مي آمد كه تجهيزات نظامي كشورها چندان ضعيف بود كه نمي توانست نيروي مهاجم را دفع كند اما نكته اينجاست كه امروز اين تجهيزات بيش از آنچه بايست تقويت شده اند.
ژنه شارب مدير برنامه دانشگاه هاروارد براي «مجازات غيرقهري در درگيري و دفاع» با دركي كامل از موضوع گفته است: ظرفيت كشورها براي دفاع از خود و بازداشتن دشمن مهاجم اكنون به اين صورت درآمده كه آنها قادرند دست به نابودي وسيعي بزنند بي آن كه قدرت دفاعي داشته باشند. جنگهاي امروزي ديگر به ميدان جنگ طرح ريزي شده و مشخص محدود نمي شوند و بين نظاميان و افراد غيرنظامي هيچ تمايزي قائل نيستند. تكنولوژي پيشرفته حتي به سلاحهاي معمولي هم چندان برد و دقت و نيروي مخربي اعطا كرده كه دفاع در مقابل آنها و زنده ماندن اگر غيرممكن نباشد بسيار مشكل است. اما در نظر كساني كه قدرتهاي نظامي را اداره مي كنند نيروي نظامي هنوز بسيار مفيد است. حكومتها هنوز اميدوارند كه بتوانند با استفاده از آن ساير كشورها را به اطاعت از خود وادارند، سياستهاي اقتصادي و نظام سياسي خود را ترويج كنند و يا منابع مورد نياز خود را آن طور كه مي خواهند به دست آورند. تعريفي كه در جامعه جهاني در مورد امنيت پذيرفته شده صرفاً  از اين طرز تلقي نشأت گرفته است. اما به رغم اين تعريف امنيت كشورها حداقل تا حد زيادي به رفاه اجتماعي و عدالت اجتماعي و ثبات بوم شناختي كشورها بستگي دارد. مسائل زيست محيطي از جمله تغيير آب و هوا، از بين رفتن لايه ازن، انتقال آلودگي هوا از طريق مرزها از كشوري به كشور ديگر، تخريب زمين، جنگل زدايي و فرسايش خاك مسائلي هستند كه در همه جا محل سكونت انسان را تهديد به نابودي مي كنند و اقتصاد ها را تحليل مي بردند، اگر بخواهيم با فدا كردن رفاه اقتصادي و اجتماعي و زيست محيطي دنبال امنيت باشيم مثل آن است كه خانه اي را خراب كنيم و اجزاي آن را براي ساختن نرده اي دور خانه به كار بريم.
در عصري كه تكنولوژي نظامي و غيرنظامي باعث شده كه حكومتها و شركتهاي بزرگ به تمام جهان دسترسي داشته باشند، اهداف صرفاً  ملي به سرعت منسوخ مي شوند و امنيت واقعي بيش از پيش در همكاري و تعاون جهاني جست وجو مي شود. اگر ملتهاي جهان امنيت واقعي مي خواهند بايد نيروي بيشتري به كار اندازند تا مكانيسم هاي قابل اعتمادي براي حل و فصل اختلافات به روشي غيرقهرآميز پديد آورند. اگر قرار باشد سياستهاي امنيتي نيازهاي امنيتي آتي جوامع را بر طرف سازند بايد آنها را دوباره چنان تنظيم كرد كه بتوانند پاسخگوي خطرات زيست محيطي شديدي باشند كه امروز پديدار مي شوند.
جمشيد ثابتان فدايي

اشاره: در بخش نخست اين نوشتار، ضمن بررسي روند شكل گيري آپارتمان نشيني در ايران، برخي قواعد و مقررات آپارتمان نشيني ذكر شده بود. در اين شماره و در بخش پاياني نكات ديگري از مقررات آپارتمان نشيني را با زباني ساده از نظرتان مي گذرانيم.
* * *
* انبار آپارتمان ها مختص نگهداري وسايل شخصي ساكنين مي باشد. استفاده تجاري و اجاره آن به غير ممنوع مي باشد مگر به ساكنين همان مجتمع و با اطلاع مديريت.
*  هرگونه دستكاري تجهيزات كه به صورت مشترك مورد استفاده قرار مي گيرند و در خارج از بخش هاي اختصاصي قرار دارند بدون اطلاع مديريت ممنوع مي باشد.
* در مجتمع هاي فاقد نگهبان باز و بسته كردن در ورودي محوطه يا ساختمان با كنترل هاي از راه دور مانند اف- اف مي بايد توسط افراد بالغ، پس از شناسايي انجام پذيرد.
گاهي ديده مي شود بچه ها دكمه اف- اف را حتي پس از ورود دوباره فشار مي  دهند و در نتيجه در باز مي  ماند.
* بازي كردن بچه ها در قسمت هاي مشترك در صورت تأييد هيأت مديره فقط در ساعات تعيين شده و در محل هاي مقرر مجاز مي باشد.
اينجانب با بازي بچه ها به طور كلي در داخل مجتمع ها بخصوص مجتمع هاي كوچك مخالف مي باشم. زيرا در اغلب مجتمع ها درصد كمي از خانواده ها داراي فرزند مي باشند كه نياز به بازي داشته و آن تعداد كم مي  توانند سر و صداي زيادي ايجاد نموده و در نهايت موجب ترك ساكنين آرام و محتاط مجتمع شوند كه جايگزين نمودن آنها بسيار مشكل مي باشد.
در مجتمع هاي بزرگ بهتر است مديريت ساختمان محل بازي بچه ها را در حداكثر فاصله از محل سكونت ساكنين پيش بيني كند. عدم توجه به اين نكته در يكي از مجتمع هاي بزرگ و خوب غرب تهران موجب سلب آسايش و كاهش قيمت آپارتمان هاي مستقر تا طبقه چهارم آن مجتمع گرديده است.
* اولياء مسئول حركات و اعمال فرزندان خود مي باشند و در قبال هر گونه عمل خلاف آنها مي بايد جوابگو باشند.
* برگزاري مراسم آييني، جشن و سوگواري مي بايد در سالن اجتماعات مجتمع و در صورت عدم وجود سالن اجتماعات در داخل آپارتمان و با حداقل سر و صدا بدون نصب بلندگو و زدن چادر در ساعت ۱۵ تا حداكثر ۲۲ با اجازه مديريت و اطلاع به همسايگان مجاور انجام پذيرد. هرگونه پخت و پز در قسمت هاي مشترك ممنوع مي باشد و در داخل بخش هاي اختصاصي فقط در حد معقول مجاز است.
* سروصداي مهماني در حد معقول (موجب آزار ديگر ساكنين نشود) در ايام هفته تا ساعت حداكثر ۲۳ و در شب هاي تعطيل و آخر هفته حداكثر تا ساعت ۲۴ مجاز مي باشد. مراسم خداحافظي و بدرقه نيز مي بايد در داخل آپارتمان و نه در راه پله  و يا هال عمومي انجام شود. از مهمان ها نيز درخواست گردد در حين عبور از راه پله و محل هاي مشترك رعايت آرامش ديگران را نموده و از دويدن بچه ها و سروصداي بلند جداً  خودداري نمايند.
* استفاده از وسايل گازي و نفتي براي افراد جوانتر از ۱۲ سال و افراد مسن تر از ۷۰ سال و يا با معلوليت هاي جسمي و ذهني كه به صورت انفرادي زندگي نموده و يا در اكثر ساعات روز و يا شب تنها مي باشند ممنوع مي باشد.
تعبيه كپسول هاي اطفاء حريق ضروري بوده و نحوه استفاده از آن مي بايد به ساكنين آموزش داده شود.
توجه گردد در كشورهاي پيشرفته در مجتمع ها فقط استفاده از وسايل برقي براي كليه ساكنين مجتمع ها مجاز مي باشد و استفاده از وسايل گازي و نفتي ممنوع است .گرچه هزينه  برق نيز خيلي بالاتر از هزينه گاز در كشور ما مي باشد و اصولاً شركت هاي بيمه از بيمه نمودن ساختمان هاي فاقد ايمني لازم خودداري مي نمايند.
* ساكنين مي بايد از كثيف كردن فضاي عمومي خودداري نموده و در حفظ تميزي آن كوشا باشند.
* اتومبيل، موتورسيكلت و يا دوچرخه ساكنين مي بايد فقط در محل هاي از پيش تعيين شده پارك گردد. ورود هر گونه وسيله نقليه مهمان، شستشو، تعمير و تعويض روغن وسائط نقليه در داخل مجتمع ممنوع مي باشد.
به خاطر دارم در موردي مواجه با مستأجر محترمي شدم كه در نمايشگاه ماشين شاغل بود و هر چند وقت يك بار يك ماشين شيك جديد خريده و در داخل مجتمع كليه وسائل داخل ماشين را خارج نموده و با جارو برقي داخل آن را تميز كرده كه منظره زشتي در محوطه ايجاد مي نمود و پس از شستشوي خارج آن، آشغال و كف صابون حاصله را به داخل باغچه هدايت مي كرد.مشاهده گرديده در بعضي از مجتمع ها سكونت افراد مختلف بسياري در يك آپارتمان علاوه بر تحميل هزينه هاي اضافي بر ديگران موجب كاهش امنيت مجتمع گرديده و در نهايت موجب ترك افراد خوب مجتمع و افت آن گرديده است.
* در مجتمع هاي فاقد نگهبان درهاي ورودي به مجتمع مي بايد پس از ورود و يا خروج از ساعت ۲۲ به بعد قفل گردد. كليد ورودي به مجتمع، پاركينگ و تراس نبايد به افراد غير داده شود.
* رعايت شئون اسلامي در بخش هاي مشترك مجتمع  الزامي است و حضور آقايان با پيژامه و زيرپيراهن در خارج از بخش اختصاصي ممنوع مي باشد.
مهندس محمد معيني پور