پنج شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۸۲ - شماره ۳۱۲۹- Aug, 7, 2003
حسادت اسپانيايي
004695.jpg
عباس لقماني - چه كار مهمي او انجام داده است؟ «دي استفانو» ستاره هميشگي «مادريد» اين پرسش را در مورد «بكهام» مطرح مي كند ولي خودش هم به اين بازي مي پيوندد. صحبت بر سر ميليون ها «يورو» است. «بكهام» شماره ۲۳ را دارد تا با آن بتواند آمريكا را هم فتح كند.
يك روز پيش از ورود باشكوه «بكهام» به مادريد، «آلفردو دي استفانو» هفتاد و هفت ساله عصبانيتش به اوج رسيده بود. او كه با دوستانش در پاتوقش غذا مي خورد نارضايتي اش را از اين سروصداها كتمان نمي كرد و اعتقاد چنداني هم به «بكهام» نداشت. «استفانو» اين پرسش را مطرح مي كند كه آيا «بكهام» زيادتر توجه به پاس هايي دارد كه روي گل مي فرستد و يا اين كه متوجه نمايش هاي تلويزيوني است كه در مورد زندگي او به روي صحنه مي رود. «دي استفانو» از همه اين سروصداها ناراضي است. «دي استفانو» كه بين سال هاي ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ پنج بار با مادريد جام قهرماني باشگاههاي اروپا را فتح كرد اين جنجالها را درك مي كند ولي برايش عجيب است كه همه آنها براي كسي باشد كه فقط شش بار قهرماني انگلستان را با «منچستر يونايتد» و يك بار هم «قهرماني ليگ» را در سال ۱۹۹۹ آن هم با شانس به دست آورده باشد.
«بكهام» در فصل گذشته فقط هشت گل زد كه دو تاي آن در «قهرماني ليگ» بود. در آن بازي منچستر يونايتد در مقابل مادريد حذف شد. «دي استفانو» پير كه از اعجوبه هاي فوتبال به حساب مي آيد تنها شخصي نيست كه در مورد انتقال «بكهام» متعجب است. آمدن «بكهام» به مادريد اين باشگاه سلطنتي را دو پاره كرده است. «فيگو» خونسردانه مي گويد كه او عادت دارد در كنار افراد قوي بازي كند ولي ستاره مادريد «رائول» آنچه را كه فكر مي كند باز مي گويد و عقيده دارد:«بكهام» در مادريد دوران سختي را خواهد داشت. به گفته او «بكهام» در مادريد فوق ستاره نخواهد بود و به تنهايي كاري از پيش نمي برد. با اين گفته ها «رائول» در برابر رئيس مادريد «فلورنتيورو پرز» از محبوبيتش مي كاهد.
«پرز»، «رائول» را يك سركش مي داند، بخصوص از هنگامي كه او مخالف فروش «رونالدو» بود. «پرز» ميليونر خيلي علاقه داشت كه «رونالدو» را بفروشد.
جنجال هاي مادريد باعث شد تا حتي «رائول» تقاضاي جدا شدن و آزادي از تيم «مادريد» را بكند ولي مدير فني مادريد خورخه والدانو پس از گفت وگو با پرز اعلام كرد كه «رائول» براي تيم «مادريد» يك سمبل است و «مادريد» هرگز اين سمبل خود را نخواهد فروخت.
«بكهام» كاپيتان تيم ملي انگلستان، دنياي مادريدي ها را به هم ريخته است.
مربي كارآمد «وينست دل بوسكه» از كار بركنار شد زيرا «بكهام» را نمي خواست. جانشين او «كارلوس گوئيروز» پنجاه ساله كه پيشتر مربي منچستر يونايتد بود، «بكهام» را با خود آورد موضوعي كه در فوتبال اروپا به ندرت پيش مي آيد.
در پي استقبال از بكهام هيجان ها بوجود آمد، همه چيز در مادريد در حال غليان است. حتي «دي استفانو» كه سرپرست افتخاري مادريد است علي رغم همه آنچه عقيده دارد پيراهن سفيد مادريد را به بكهام داد و براي او آرزوي موفقيت در مادريد كرد. او در سال ۲۰۰۰ همين گونه به «فيگو» خوشامد گفت و اين موضوع را در سال ۲۰۰۱ براي «زيدان» و ۲۰۰۲ براي «رونالدو» تكرار كرد.
ولي در هيچ كدام از اين جابجايي ها اوضاع روحي دي استفانو مثل آمدن «بكهام» نبود.
به همين علت رئيس باشگاه «مادريد» سعي كرد در حضور ۵۴۰ خبرنگاري كه براي شروع به كار «بكهام» در مادريد در مراسم معرفي او شركت كرده بودند، زيادتر بر كيفيت بازي او تا قيمت جابجايي اش تأكيد ورزد و «بكهام» هم با بازي با توپ بر همين موضوع تكيه داشت و هنگامي كه او توپي را به ميان جايگاهي كه مملو از تماشاچيان بود، انداخت ديگر كنترل طرفدارانش سخت تر شد. اگر بقيه پاس هاي او در آينده هم چنين باشد، طرفدارانش مسلماً تغيير عقيده خواهند داد.
فعلاً كه اين هنرپيشه صحنه فوتبال مي تواند هر آنچه را كه مي خواهد انجام دهد. سوئيت هتلي را كه او همراه با همسرش، كودك چهار ساله اش و مادرش براي اقامت برگزيده است هر شب ۱۸۰۰ يورو كرايه دارد و او در سوئيت شماره ۷۱۴ اقامت دارد. اين هتل همواره در محاصره طرفدارانش است.
راديو و تلويزيون مستقيماً رفتن او را به بيمارستان براي معاينه هاي پزشكي پخش كردند. بيمارستان «لازارسوئلا» صدهزار يورو پرداخت كرده بود تا «بكهام» در آنجا مورد معاينه قرار گيرد.
۵۰۰ هزار يورو يك كانال انگليسي براي پخش اين صحنه ها پرداخت كرد و شركت بيمه هم ۳۸۰ هزار يورو پرداخت تا نشان آن در پشت سر «بكهام» ديده شود.
تيم «مادريد» ۹۸۰ هزار يورو فقط براي معاينه «بكهام» درآمد داشت. چون در قرارداد «بكهام» تا سال ۲۰۰۷ فقط پنجاه درصد درآمد تبليغاتي به «مادريد» تعلق مي گيرد، اين تيم بايد نصف اين مبلغ را به «بكهام» بدهد.
كارشناسان عقيده دارند كه «بكهام» از سال ۱۹۹۹ تاكنون ۶۰ ميليون يورو درآمد داشته است و آن هم فقط با تبليغات. فقط براي سفر به چين تيم مادريد از ۲۴ ژوئيه تا ۱۱ اوت براي هر بازي دو و نيم ميليون يورو از راه تبليغات درآمد داشت. در مجموع قرار است پنج بازي انجام شود.
«بكهام» و «مادريد» نه فقط به بازار تبليغاتي آسيا حمله كرده اند، بلكه بازار آمريكا را هم مورد تهاجم قرار خواهند داد. انتخاب شماره ۲۳ با فكر قبلي بود و ربطي به علاقه «بكهام» به «مايكل جردن» بسكتباليست نامدار ندارد كه تصادفاً او هم شماره ۲۳ را دارد.
شركت تبليغاتي كه در آمريكا براي بازاريابي «بكهام» تلاش مي كند، جردن را هم زير پوشش دارد.
«الفونسو» يازده ساله كه سال گذشته براي معرفي «رونالدو» در صحنه بود، امسال هم همان كار را براي «بكهام» انجام داد.

من و دو ميداني
عباس صميمي پرتابگر برتر ديسك ايران
004715.jpg
گروه ورزشي: عباس صميمي، قهرمان و ركورد دار پرتاب ديسك كشور، از سال ۱۳۷۵ پا به عرصه  قهرماني گذاشت و در همان سال مدال برنز جوانان آسيا را از آن خود كرد .
پس از آن در سال ۷۶ مدال طلاي غرب آسيا را بر گردن آويخت و در سال ۷۷ در مسابقات قهرماني بزرگسالان آسيا به كسب عنوان چهارمي اكتفا كرد.
وي در بازيهاي آسيايي بانكوك عنوان پنجمي آسيا را كسب كرد و پس از يك دوره تمريني در آلمان، زمانيكه براي كسب ركورد ورودي المپيك سيدني تلاش مي كرد، دچار آسيب ديدگي از ناحيه كمر شد ولي در همان سال پس از بهبودي براي جبران عدم حضور در المپيك سيدني مدال نقره آسيا را به ارمغان آورد.
ادامه افتخار آفريني هاي صميمي در دوره  قبلي مسابقات قهرماني آسيا بود كه گردن آويز نقره را از آن خود كرد و در بازيهاي آسيايي بوسان به كسب عنوان نايب قهرماني اكتفا كرد.
آخرين رويداد مهم عباس صميمي، در مسابقات گراند  پري جنوب شرق آسيا بود كه عليرغم حضور قهرمانان آسيا ، توانست ضمن كسب ۴ مدال طلاي پياپي ركورد ۲۹ ساله  مرحوم جلال كشميري را بهبود بخشد.
ركورددار پرتاب ديسك كشور اكنون تنها به كسب ركورد ۶۸متري در المپيك آتن مي انديشد.
عباس صميمي، قهرمان تنومند بختياري به بيان دردهاي دو و ميداني كشور پرداخت، مطالبي كه ناگفته هاي جامعه  دووميداني است و مسئولان بايد در مرتفع ساختن آن اهتمام ورزند.
صميمي مي گويد: «بسياري از مشكلات وجود دارد كه مطرح كردن آنان چيزي جز عواقب منفي در برندارد ولي بايد به بسياري از مشكلات دووميداني كاران در كشور اشاره كنم».
وي با اشاره به فقدان زمين  تمرين ملي پوشان دووميداني گفت: «چندين سال است كه ملي پوشان دو از يك زمين اختصاصي بي بهره اند و مسئولان نيز رسيدگي به اين امر را هر سال به سال آينده موكول مي كنند. اخيرا هم مي گويند ورزشگاه اختصاصي دووميداني در خيابان پيروزي تهران در دست احداث است! آيا بايد ما به انتظار ساخت يك ورزشگاه اختصاصي و تكميل خوابگاه و رستوران آن بمانيم و بعد به تمرين بپردازيم».
صميمي ادامه داد: «من يك ورزشكار پرتابي هستم و هفته اي ۳ جلسه و هر روز ۲ ساعت در يكي از ورزشگاههاي اصفهان اجازه تمرين دارم در حاليكه حداقل بايد ۱۰ جلسه در هفته تمرين كنم.
در فصل بهار هم كه زمين ها تعطيل است و براي تمرين بايد به بيابانهاي اطراف برويم، بيابانهايي كه با زحمت خار وخاشاك قسمتي از آن را از بين برده ام و جداي اين مسئله بايد با پراكندگي و بوي بد دامهاي آن منطقه سر كنم. آيا اين بايد وضعيت تمرين يك قهرمان ملي باشد؟»
قهرمان پرتاب ديسك كشور افزود:« وقتي از اين مشكلات بامسئولان سخن مي گوييم، تنها جواب ما اين است كه حل مي شود و سالها است كه اين جواب تكراري شده است. در حاليكه با اين اوضاع از قهرمان انتظار مي رود ركورد بزند.»
وي يادآور شد: «فدراسيون بايد حداقل، ورزشكار را از حدنصاب هاي ورودي مسابقات جهاني مطلع سازد در حاليكه حدنصاب ۶۲ متر و ۵۰ سانتي متر به من اعلام شده بود در گراندپري جنوب شرق آسيا فهميدم كه اين ركورد ۶۳ متر و ۵۰ سانتي متر است، با وجود اينكه حدنصابها ۸ ماه جلوتر از مسابقات از سوي فدراسيون  جهاني دووميداني اعلام مي شود، ولي هيچكدام از ورزشكاران اين حدنصابها را نمي دانند.» قهرمان بختياري با بيان اينكه بايد حقوق دووميداني كاران ملي پرداخت شود، خاطرنشان كرد: «تنها منبع درآمد دووميداني كاران از باشگاهها است و طبيعتا مانند رشته هاي پردرآمد ديگر حقوق آنچناني دريافت نمي كنند. دو و ميداني كاران براي مسابقات آسيايي آماده مي شوند و براي قهرماني در آسيا بايد حداقل روزي ۶ الي ۷ ساعت تمرين كرد، حال با اين وجود خرج زندگي دووميداني كار از كجا تامين مي شود.»
وي با اشاره به ركوردشكني هاي اخير دووميداني كاران گفت: «يكي از بزرگترين انگيزه هاي دووميداني كاران براي شكستن ركورد، حضور در يك باشگاه است تا بتوانند به امرار معاش بپردازند و اين مسئله بزرگترين علل شكست ركوردهاي اخير است.»
قهرمان پرتاب ديسك كشور با تاكيد بر بكارگيري كارشناسان متخصص در فدراسيون دووميداني ادامه داد: « نبايد در فدراسيون اسمي از كارشناسان داشته باشيم بلكه بايد كارشناسان حقيقي ، اساتيد دانشگاه، كارشناسان خارجي و ...را براي پيشبرد اين رشته به كار ببريم.»
صميمي با تقدير از زحمات مربيان اختصاصي ورزشكاران تصريح كرد: «مربي اختصاصي هر ورزشكار سالها خون دل مي خورد تا ورزشكار خود را به عنواني برساند.اما وقتي كه به تيم ملي، اعزام خارجي و مسابقات بين المللي مي رسد، ورزشكار به مربيان ملي سپرده مي شوند.
چرا نبايد از مربي شخصي فرد براي اعزام هاي خارجي استفاده كرد تا ورزشكار به اين مرحله مي رسد ديگر متعلق به تيم ملي مي شود و مربي اش بايد به دنبال شاگردي جديد باشد.با اين كار انگيزه  مربيان براي ادامه  كار از بين مي رود.»
وي گفت: «اگر فلان مربي ملي، مربي خوبي است چرا خودش با يك شاگرد شروع نمي كند و او را به مقام قهرماني نمي رساند.»
ركورددار پرتاب ديسك كشور در رابطه با عملكرد حسين جلالي، رييس فدراسيون دووميداني يادآور شد: «جلالي يكي از دلسوخته هاي دووميداني است و مي تواند كارهاي زيادي را براي اين ورزش انجام دهد و از جمله افرادي است كه تمام وقت در اختيار فدراسيون است ولي يك سري مشكلات وجود دارد كه اميدوارم زودتر حل شود. اميدوارم جلالي بتواند اين مهم را انجام دهد».
نايب قهرمان پرتاب ديسك بازيهاي آسيايي بوسان درباره  جايگاه دووميداني كشور در آسيا افزود: «دووميداني ايران اكنون در سطح دهم تا بيستم آسيا قرار دارد. اما من با مربيان خارجي بسياري در مورد پتانسيل دو و ميداني ايران صحبت كرده ام كه به مطالب جالبي در مورد قدرت ايران اشاره كرده اند ولي ما امكانات اوليه  تمرين را نداريم .
وقتي يك پرتابگر تنها هفته اي ۳ بار مي تواند پرتاب كند و ورزشكاران ديگر ما با مشكل شلوغي پيست مواجه هستند چه توقعي داريم. اما به شما قول مي دهم همين ورزشكاران كه با جان و دل كار مي كنند و ركورد مي زنند اگر كمي مورد لطف قرار گيرند در مسابقات آسيايي دوحه  قطر حداقل بين ۶ تيم اول آسيا قرار خواهيم گرفت.»

سايه روشن ورزش
004705.jpg
طوقه هاي فرانسوي يا تايواني
محمد رضا منصوريان- اينكه ورزش دوچرخه سواري ايران در آغاز دوره تازه اي از فعاليت هاي خود قدم هاي اميدواركننده اي برداشته است نكته اي است كه قابل تحسين است و اينكه اين رشته حالا با اتوآلتوك مربي خارجي خود در مسير توسعه و ترقي گام نهاده است، حقيقتي باوركردني اما قابل تأمل است.
با دو تيم جوانان و بزرگسالان خود در همين دوره رقابت هاي آسيايي در كشور كره جنوبي حاضر شده ايم و از زبان علي زنگي آبادي نايب رئيس فدراسيون دوچرخه سواري هم شنيده ايم كه دوچرخه سواران ما شانس كسب ۵ مدال از اين رقابت ها را دارند. ما هم آرزو داريم كه اين گونه شود و مردان دوچرخه سواري ايران با دست پر از كره به وطن بازگردند.سال هاي طولاني است كه ورزش دوچرخه سواري عليرغم دارا بودن استعداد و پشتوانه هاي وسيع انساني هيچ گاه نتوانسته است به درستي از بنيه و توانايي هاي ذاتي خود بهره اساسي بگيرد. هر زمان هم كه توفيقي نصيب قهرمانان ما در اين رشته شده بسيار كوتاه و مقطعي بوده و تداوم و پايداري لازم را از خود بروز نداده است.
واقعيت اين است كه ورزشكاران اين رشته در كشور هميشه با مشكلاتي روبه رو بوده اند كه كمتر مسئولين ورزش كشور از آنها آگاهي داشته و يا درصدد رفع آنها برآمده اند.
مشكل هميشگي دوچرخه سواري ايران همواره اين بوده است كه دوچرخه سواران ما با دوچرخه هايي ركاب زده اند كه حداقل يك دهه از مدل روز دنيا كهنه تر بوده و يا از استانداردهاي لازم به دور بوده اند.
همين حالا كه اكثر دوچرخه سواران خوب دنيا از مدل دوچرهه هايي ساخت فرانسه و يا... استفاده مي كنند دوچرخه سواران ما ملزم به استفاده از دوچرخه ها و يا طوقه هايي كه ساخت تايوان و يا كشورهايي همطراز آن هستند مي باشند. مشكل مهم تر كمبود پيست هاي استاندارد و كمبود واضح آن در سطح كشور است. حتي تنها پيست قانوني و موجود در ورزشگاه آزادي نيز به دليل كهنگي و استفاده زياد در حال حاضر كاملاً غيرقابل استفاده شده و اين خود يكي از اساسي ترين مشكلاتي است كه مردان دوچرخه سواري ايران در پيست با آن روبه رو هستند.
حال كه ورزش دوچرخه سواري با دارا بودن چنين مشكلات و گرفتاري هايي توانسته است سهميه براي حضور در المپيك را به دست آورد و در ميان مدعيان سرشناس آسيايي به دنبال كسب مدال و مقام باشد نشان از آن دارد كه اين رشته ورزشي با رفع چنين گرفتاري هايي مي تواند با بنيه اي بسيار قوي تر در ميادين مختلف بين المللي ظاهر شده و حقانيت واقعي خود را به منصه ظهور برساند. باور واقعي ما اين است كه توان دوچرخه سواران ايران خيلي بالاتر از كسب ۵ مدالي است كه نايب رئيس محترم فدراسيون دوچرخه  سواري وعده گرفتن آن را داده است. بايد به اين باور برسيم كه با مدرنيزه كردن اين ورزش كسب مدال در المپيك نيز دور از دسترس نيست.

خصوصي سازي  در ورزش با چالش  روبه روست
با وجود پيش بيني هاي  قانوني  و تمهيداتي  كه  براي  تسريع  در واگـــــذاري فضاهاي  ورزشي  به  بخش  غيردولتي  انجام  شده  به نظر مي رسد اين  امر با چالش هـا و موانعي  روبه روست .
دامنه  ابراز مخالفت  در اين  ارتباط از حيطه  كارشناسان  و برخي  از دست اندركاران  در ميان  رده هاي  پاييني  اجرايي  تربيت  بدني  به  سطوح  بالاتري  نيز گسترش  يافته  است .
ابراز ديدگاه  برخي  از مديران كل  تربيت  بدني  استان هاي  كشور كه  همراه  با بيان  ترديد در زمينه  عملي  شدن  كامل  مفاد مواد ۱۵۵ و ۸۸ قانون  واگذاري بخشي  از مسئوليت هاي  دولت  است ، بيانگر ابراز نگراني هايي  در اين  مورد است . اين  نوع  ابراز مخالفت ها كه  با بيان  تنگناها و محدوديت ها همراه  است  در مناطق  و شهرستان هاي  محروم  جدي تر است  و در اين  مناطق  همگرايي  خاصي  بــين كارشناسان  و مديران  اجرايي  در بخش  ورزش  در ارتباط با اين  موضوع  مشاهده مي شود.
به زعم  اين  افراد، مشكلات  و نارسايي هايي  كه  در زمان  حاضر به  دليل  كمي اعتبارات  دولتي  در بخش  تربيت  بدني  وجود دارد، ضرورت  پرداختن  به  ساير منابع  را اجتناب  ناپذير كرده  است  اما راهكارهاي  پيشنهادي  كه  هم  اكنون مورد نظر مي باشد با ابهاماتي  روبه روست .
يكي  از دغدغه هاي  عنوان  شده  ،مقوله  ورزش  بانوان  است  كه  هم اكنون  نيز شرايط آن  در اندازه هاي  قابل  قبول  نيست  و با توجه  به  محدوديت  فضاهاي  ورزشي  ويژه  بانوان  در بسياري  از شهرستان ها، واگذاري  اين  فضاها به  بخش  خصوصي  مورد ترديد واقع  شده  است .
از سوي  ديگر فرجام  خصوصي سازي  در آموزش  و پرورش  و دانشگاهها هر كدام به  دلايل  خاص  در هاله اي  از ابهام  قرار گرفته  است .
اگر به  اين  نكته  توجه  كنيم  كه  مستندات  قانوني  براي  واگذاري  فضاهاي ورزشي  و مديريت  در تربيت  بدني  همان  مواردي  است  كه  در آموزش  و پرورش  و دانشگاه  نيز ملاك  عمل  بوده  است ، جاي  اين  سئوال  وجود دارد كه  چگونه  اين قانون  در تربيت  بدني  جاري  است  اما در ساير بخش ها مسكوت  گذاشته  مي شود.
جاي  ترديد نيست  كه  ابراز مخالفت ها با مقوله  خصوصي سازي  در ورزش  كشور خواه  منطقي  و يا غير منطقي  مي تواند بعدها به  سپر بلايي  تبديل  شود كه  هر مسئولي  دلايل  ناكامي ها و شكست ها را متوجه  اين  قضيه  كرده  وبا فرافكني  از زير بار مسئوليت  شانه  خالي  كند.
در حالي  كه  در برخي  از استان ها روند خصوصي سازي  در ورزش  و يا حداقل درگير كردن  هيأتهاي  ورزشي  به  مرحله  اجرا در آمده  و مسئولان  سازمان  تربيت بدني  بر اجراي  تام  قانون  در اين  ارتباط سخن  مي گويند اما خبرهاي  دريافتي از پاره اي  استان ها مبين  روند آرام  اين  مقوله  است .

فوتبال اروپا در فصل جديد
اينترميلان
نام رسمي: اينتر ناتز يوناله
004700.jpg

اسامي مستعار: اينتر، نرآتزوري و آبي و سياه ها
تأسيس: ۱۹۰۸
رئيس باشگاه: ماسيمو موراتي
مدير باشگاه فوتبال: جيوليانو ترانيو
مربي: هكتور رائول كوپر(متولد ۱۹۵۵)
آدرس سايت: www.inter.it
ورزشگاه : سن سيرو(جوزپه مه  آتزا) ۸۰ هزار نفر
زمين تمرين: مجموعه ورزشي موراتي
رنگ لباس اصلي: پيراهن راه راه آبي و سياه
رنگ لباس دوم: پيراهن سفيد
حامي مالي: پيرلي (شركت لاستيك سازي)
طراح لباس: نايك
افتخارات داخلي:
۱۳ قهرماني سري A اولين قهرماني در سال ۱۹۱۰-۱۹۰۹ آخرين قهرماني در سال ۱۹۸۹-۱۹۸۸
۳ قهرماني در جام حذفي: اولين قهرماني در سال ۱۹۳۹-۱۹۳۸
آخرين قهرماني در سال ۸۲-۱۹۸۱
يك قهرماني در سوپر جام
افتخارات اروپايي :
004710.jpg

۲ بار قهرماني در جام باشگاههاي اروپا (۶۵-۱۹۶۴)
۳ بار قهرماني در جام يوفا(۹۱ ، ۹۴ ، ۱۹۶۴)
۲ بار قهرماني در جام بين قاره اي (۱۹۶۵ و ۱۹۶۴)
بهترين پيروزي: ۹ بر صفر مقابل كاساله (۳۴-۱۹۳۳)
بدترين شكست: ۹ بر يك مقابل يوونتوس (۶۱-۱۹۶۰)
بهترين گلزن تمام دوران: جوزپه مه آتزا(۲۴۸) گل
بيشترين تعداد بازي: جوزپه برگومي۵۱۹، بازي
اسطوره باشگاه: جوزپه  مه آتزا
معروفترين بازيكنان: كريستين ويري ،فرانسيسكو تولدو، هرنان كرسپو، و خاوير زانتي.
مقام فصل پيش: مقام دوم با ۶۵ امتياز
پيش بيني مقام اين فصل: بين اول تا چهارم
اولين بازي اين فصل: مودنا
بازيكنان تازه وارد:
بينوتو (هافبك- كومو)، برنچيچ(هافبك- ونزيا)، فاديگا(هافبك- اوسر)، فارينوس (هافبك - ويارئال)، هلوگ (هافبك - ميلان) كاراگونيس (هافبك- پاناتينايكوس آتن)، لاموشي (هافبك- پارما)، لوسيانو(هافبك- كيه وو)، پرالتا(مهاجم- راسينگ آولاندا)، روبياتي(مهاجم -آنكونا)، ون درميده (مهاجم- آژاكس).
بازيكنان خارج شده:
باتيستوتا (العربي قطر)،گوگليل مين پيترو (بولونيا)، مورفئو(پارما)، پوتنزا(كيه وو)، سرنا (بازيكن آزاد)، ويواس (بازيكن آزاد).
اهداف خريد: 
سزار (مدافع - لاتزيو)، فاوالي (مدافع- لاتزيو)، يوآخين (هافبك - بتيس)، كاكا(هافبك- سائوپائولو)، كيلي گونزالس (هافبك - والنسيا)، ليونبرگ (هافبك ، آرسنال) مكسس( مدافع- اوسر)، روبينهو(هافبك - سانتوز)، روتن (هافبك - موناكو)، استام (مدافع - لاتزيو)، استانكوويچ (هافبك - لاتزيو)، زه ماريا(مدافع -پروجا) پيرس (هافبك - آرسنال) پروتا(هافبك- كيه وو).

آرزوهاي يك ميلياردر ايتاليايي
فوتبال در شهر صنعتي ميلان به دو تيم اينتر و آ.ث. خلاصه شده است كه از گذشته دور رقابت تنگاتنگي با يكديگر دارند. اينترميلان در آستانه بازي هاي اين دوره درصدد است تا بتواند عنوان قهرماني اسكودوتو را از آن خود كند. در اين راه كوپر مربي آرژانتيني اين تيم مي خواهد تا در اين دوره بتواند ناكامي هاي دوران حضورش در اينتر را پاك كند. بدون شك كوپر مي داند كه اگر اينتر اين فصل را بدون جام به پايان ببرد بايد اين باشگاه را ترك كند.
هواداران اينتر بعد از آن كه تيم موردعلاقه شان در فصل گذشته نتوانست فاتح جام شود خواهان تغيير در كادر رهبري در اين تيم شدند اما موراتي مصمم به ادامه كار با كوپر بود.
كوپر درباره فصل جديد كالچو عقيده دارد كه ما همواره براي رسيدن به عنوان نخست قدم به مسابقات مي گذاريم و سعي مي كنيم كه سرنوشتمان بدست خودمان تعيين شود.
كوپر ضمن ابراز اميدواري درباره اينتر در سال جديد خاطرنشان كرد: ما در فصل جديد بيشتر سعي به حفظ مهره هاي كليدي خود كرده ايم و با قدرت تمام به رقابت هاي اين فصل قدم مي گذاريم.
موراتي مدير باشگاه اينتر عقيده دارد كه با كوپر مي توان پله هاي ترقي را پيمود اما در اين راه بازيكنان نقش اصلي را ايفا مي كنند كه با تلاش خود بايد به آرزوها جامه عمل بپوشند.
با اين اظهارنظرها بايد در انتظار آغاز كالچو بود تا ببينيم آيا موراتي ميلياردر مي تواند اينتر را قطب جديد فوتبال ايتاليا كند يا خير

ورزش
ادبيات
اقتصاد
زيست بوم
سياست
فرهنگ
مدارا
|  ادبيات  |  اقتصاد  |  زيست بوم  |  سياست  |  فرهنگ   |  مدارا  |  ورزش  |
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |