عباس لقماني - آيا «بايرن مونيخ» بايد «بكهام» را مي خريد؟ همه مي گويند هرگز زيرا «ميشائيل بالاك» از آن ستاره انگليسي بهتر است.
تصور كنيد همه كارهايي را كه «بكهام» انجام داده «بالاك» هم انجام دهد. ناخن هايش را لاك بزند، زندگي خصوصي اش را به نمايش بگذارد و از جايي به جاي ديگر براي خودنمايي با هليكوپتر پرواز كند.
هرگز چنين چيزي در مخيله «بالاك» هم نمي گنجد، موضوعي كه مشاور «بالاك»، «ميشائيل بكر» نيز بر آن تأكيد مي كند. «بالاك» گل مي زند و زندگي خصوصي اش را به رخ كسي نمي كشد. تفاوت آن دو نيز در همين است.
در جايي «بكهام» بازيگر را داريم و در جايي ديگر «بالاك» فوتباليست را. هر چند كه هر دو قابل تقدير و ستايش هستند. به گفته مشاور «بالاك»، همسر «بالاك» را نمي تواند جدا از موفقيت او دانست.
هر كس هر چه مي خواهد فكر كند، «بالاك» در آلمان فراتر از يك فوتباليست است. او نيز همانند «بكهام» در رئال مادريد افراد را به خود جذب مي كند هر چند كه رئيس «بايرن مونيخ» نمي خواهد اين موضوع را چندان بپذيرد.
مشاور رسانه اي بايرن عقيده دارد كه اين دو فوتباليست جذابيت هاي خاص خود را دارند به خصوص هنگامي كه در ميدان حضور پيدا مي كنند.
خنده هر دو شبيه به هم است و با مهرباني با طرفدارانشان برخورد مي كنند، به طرف كودكان مي روند و همين موضوع آنها را محبوب كودكان و حتي پدر و مادرها كرده است.
هر كسي اين پرسش را مطرح كند كه چقدر از كيفيت «بكهام» در «بالاك» پيدا مي شود بايد به اين پرسش هم پاسخ دهد كه چقدر «بكهام» نيز كيفيت هاي «بالاك» را دارد. زيرا كارشناسان عقيده دارند، «بالاك» بيست و شش ساله فوتباليست بهتري از «بكهام» بيست و هشت ساله است.
«راينر كالموند» سرپرست تيم «لوركوزن» تعجب مي كند كه چگونه مادريدي ها از «بكهام» استقبال كردند. «اگر حق انتخاب داشتم حتي يك دقيقه هم تأمل نمي كردم و «بالاك» را برمي گزيدم.» اين موضوعي است كه «كالموند» بر آن تأكيد مي ورزد. زيرا به عقيده او «بالاك» جوان است، در گل زدن خطرناك است و در دفاع هم همانند حمله كارساز است. او مي تواند پاس هاي خوبي بدهد و سرنوشت بازي را عوض كند.
مربي بايرن، «اوتمار هيتزفلد» خيلي جلوتر مي رود و مي گويد: «بالاك» براي «بايرن» مهمتر از «بكهام» براي «مادريد» است. به گفته او «بالاك» سرزن قهاري است، كيفيت حمله و دفاع را دارد و قدرت شوت زني او بهتر از «بكهام» است و با اين مزايا «بايرن مونيخ» احتياجي به امثال «بكهام» ندارد. زيرا در طرف راست «شول» و «دايسلر» به خوبي مي توانند توپ ارسال كنند و «حسن صالح حميدزيچ» و «هارگريوز» هم آنجا مي توانند بازي كنند.
تا به حال كسي به ارسالهاي «بكهام» ايراد نگرفته بود و ايراد مربي «بايرن مونيخ» چيز جديدي است.
«رومينكه» سرپرست «بايرن مونيخ» هم همين عقيده را دارد. او عقيده دارد وقتي «بكهام» در كنار خط كناري پاس كاري مي كرد و سپس از آنجا توپ را روي دروازه مي فرستاد . توجه همه را جلب كرد ولي حالا دو سال از آن زمان گذشته است و «بالاك» ظرفيت هايي نشان داده است كه قابل افزايش است در حالي كه در مورد «بكهام» موضوع برعكس است او دوران نزول را طي مي كند.
وقتي صحبت هاي مربي و سرپرست «بايرن مونيخ» را مي شنويم، بي اختيار به نظر مي آيد كه آنها مثل اين كه به «مادريد» حسادت مي ورزند.

علي شاكري- واليبال امروز در ميان ورزش هاي گروهي ايران جايگاه ممتازي دارد. دليل اين جايگاه ممتاز به كسب عناوين جهاني اين رشته در رده نوجوانان و جوانان برمي گردد كه تاكنون هيچ يك از رشته هاي اجتماعي ما موفق به به دست آوردن آن نشدند. دستاوردهاي ورزش ايران در جهان در طول تاريخ هميشه تعلق به دو ورزش سنتي كشتي و وزنه برداري داشت و در چند سال اخير هم ورزش هاي رزمي چون تكواندو، جودو و كاراته هم توانستند گام هاي ارزنده اي در اين زمينه بردارند. به همين دليل به موفقيت هاي واليبال به عنوان يك ورزش اجتماعي و گروهي بايد به ديد تحسين نگريست و از افتخار آفرينان آن هم به نحو شايسته اي تجليل به عمل آورد. كاري كه تاكنون به گفته سرپرست اين تيم در خور شأن شير بچه هاي مستطيل سبز انجام نشده است و همين مسئله واكنش مهدي دادرس را به همراه داشت. دادرس كه در دو دوره اخير مسابقات نوجوانان جهان سال ۲۰۰۱ قاهره و سال ۲۰۰۳ سوفان بوري با اين تيم به مدال نقره و برنز رسيده در اين باره چنين مي گويد: «يك زماني آرزويمان بود كه بتوانيم در واليبال از ژاپن يا چين گيم بگيريم چه رسد به شكست دادن آنها. حالا نه تنها آنها را در رده هاي نوجوانان و جوانان به راحتي آب خوردن مغلوب مي سازيم، بلكه در مهم ترين رويداد جهاني نيز بالاتر از تيم هاي با اسم و رسم قرار مي گيريم ولي دريغا از يك پيام تبريك و تشكر خشك و خالي».
وي پس از مكثي كوتاه چنين ادامه داد. دو سال پيش در قاهره دوم شديم، هيچ كس روي تيم ما حساب نمي كرد. حتي آقاي هاشمي طبا رئيس سازمان ورزش وقت مي گفت: اگر هشتم شويد، شاهكار كرديد، بچه ها و مربيان همت كردند، ايران در سكوي دوم جهان ايستاد. اين بار سوم شديم و نشان داديم كه نتيجه قبلي از روي اتفاق و حادثه نبود، اما معلوم نيست چرا اين مقام زياد مقبول نيفتاد؟! وقتي وارد فرودگاه مهرآباد شديم به جز آقاي كفاشيان معاونت فني سازمان تربيت بدني و آقاي يزداني رئيس فدراسيون واليبال مسئول ديگري از ورزش جزو مستقبلين نبودند. فكر كردم چقدر ما در دنيا در ورزش  هاي تيمي مقام قهرماني داريم كه كسب عنوان سومي مايه سرشكستگي مسئولان ورزش شده است. تاكنون نه جشني، نه تقديري و نه پاداشي براي اين بچه ها بر پا شد. باور كنيد اينها را براي خودم نمي  گويم و هيچ احتياجي هم به پاداش ندارم ولي دلم مي خواهد كه جواب شايسته اي به زحمات اين جوان ها و مربيان آنان داده شود.
سخنان دلگرم كننده آقاي خاتمي
باور كنيد همه اين ناملايمات را هنگامي فراموش كرديم كه شنيديم آقاي خاتمي رئيس جمهور محترم و محبوب پس از گزارش مهندس مهر عليزاده اين پيروزي و مقام سومي را غرورآفرين خواند. صحبت هاي آقاي خاتمي واقعاً خستگي را از تنمان بيرون كرد و به ما روحيه بخشيد. نكته ديگري كه بايد بگويم اين است آيا مسئولان ورزشي هنگامي كه كارنامه ورزش را در آخر هر سال گزارش مي دهند به همين آساني از كنار اين موفقيت عبور مي كنند؟ پس كار اين نوجوانان را ارج نهيم.

پيش بيني جامه عمل نپوشيده
علي شاكري- بعد از قهر و يا به عبارتي ديگر كناره گيري عليرضا معمري رئيس كميته آموزش فدراسيون واليبال تصور مي رفت با توجه به در پيش بودن رقابت هاي جوانان جهان در تهران و به عهده گرفتن مسئوليت گروه VIS كميته آمار، وي دوباره به نوعي به فدراسيون وصل شود. اما عدم پا در مياني برخي ها و انتخاب مهندس افجه اي باعث شد تا اين تصور و پيش بيني رنگ حقيقت به خود نگيرد. در حالي معمري همچنان از فدراسيون واليبال دور است كه همه همكارانش كه در مسابقات مختلف آسيايي و جهاني او را درگروه VIS ياري مي دادند در مسابقات جهاني تهران حاضر خواهند بود. معمري هم اكنون به عنوان مسئول كارهاي پايه اي واليبال با باشگاه پيكان همكاري تنگاتنگي دارد.

ما هم داشتيم
رئيس فدراسيون واليبال گفت: تيم نوجوانان ايران در مسابقات جهاني تايلند از دو تا سه بازيكن صغرسني بهره مي برد. يزداني خرم  افزود: استفاده از بازيكنان صغرسني تنها خاص كشور ما نبود و تمامي تيم هاي دنيا از وجود بازيكنان اين چنيني استفاده مي كردند و اگر ما هم مثل آنها عمل نمي كرديم مقابل آنها حرفي براي گفتن نداشتيم. وي افزود: به هيچ عنوان نمي شود شناسنامه شخصي افراد را استعلام كرد و به همين دليل ما نيز نمي توانيم اين كار را انجام دهيم.
رئيس فدراسيون واليبال از دامن زدن به مسأله صغر سني از سوي برخي رسانه هاي گله كرد و گفت: كار آنها به دليل كمرنگ  جلوه دادن اين موفقيت به هيچ وجه صحيح نيست.
البته يزداني خرم اين نكته را هم اضافه كرد كه اگر به اندازه كافي باشگاه  و در كنار آن بازيكن ساخته شود و همه تيم هاي دنيا اين عمل را انجام ندهند آن وقت واليبال ايران هم از بازيكنان صغرسني سود نخواهد جست.

قول قهرماني با بازيكنان خارجي
محسن صادق زاده سانتر بلند قامت و سابق تيم ملي كه بعد از يك فصل دوري مسئوليت هدايت تيم باشگاه ذوب آهن را برعهده گرفته است، در گفت وگويي اعلام داشت كه بايد اين تيم را به مقام قهرماني برساند. سرمربي جديد ذوب آهن با اعلام اين كه باشگاههاي تهراني در فصل يارگيري همه بازيكنان خوب را جذب كرده اند، اميدش را به بازيكنان خارجي بسته است. وي افزود: بازيكنان خارجي را به خدمت مي گيريم كه تكنيك آنها از بازيكنان ايراني بالاتر باشد. صادق زاده كه سهمي عمده در موفقيت هاي ذوب آهن (پرافتخار ترين تيم بسكتبال ايران) در يك دهه گذشته داشته است، فصل پيش از اين تيم كنار گذاشته شد و پس از رفتن سعيد ارمغاني به مجارستان بار ديگر از سوي تيم سابقش دعوت به همكاري شد.

واكنش سريع!
صحبت هاي حامد حدادي كاپيتان تيم بسكتبال جوانان ايران كه هم اكنون در دوبي به سر مي برد، تكذيب و واكنش رضا مشحون مدير تيم هاي ملي بسكتبال را در پي داشت. حدادي كه خيلي ها نبودش در مسابقات جهاني يونان را لطمه اي بزرگ براي ناكامي تيم جوانان برشمردند و عدم همراهي اش و رفتن به دوبي را ناشي از لحبازي «ننادترايكوويچ» مربي صرب بسكتبال ايران خواندند ،گفت: اين مسأله و بي توجهي به درد كمرم باعث شد تا از همكاري با تيم جوانان باز بمانم. اما مدير تيم هاي ملي در جواب صحبت هاي حدادي در كمتر از ۲۴ ساعت در واكنشي سريع عكس العمل نشان داد. رضا مشحون ضمن رد صحبت هاي حدادي اعلام كرد كه حرف هاي حامد بهانه است و مي خواهد به نوعي بر كم كاري خود و اشتباهاتش سرپوش نهد.
با همه اين اوصاف حيف است كه دو طرف بخواهند موضوع را اين قدر كش دهند، بايد به دنبال نقاط اشتراك بود و هر چه سريع تر با بازگشت حدادي به كشور او بتواند سالهاي سال در خدمت اين مردم خوب و خونگرم باشد .

چراغ سبز پارك كي ون
پس از يكي دو هفته سر و صدا پيرامون رفتن و نرفتن تيم ملي واليبال به چين و شركت در مسابقات قهرماني آسيا با چراغ سبز «پارك كي ون»، رئيس فدراسيون واليبال خبر از قطعي شدن سفر اين تيم داد. واقعيت آن كه تاكتيك اتخاذ شده در مورد آن دسته از بازيكنان ناآماده ثمر داد و ملي پوشان نايب قهرمان بازيهاي آسيايي بوسان طي دو بازي تداركاتي با تيم جوانان رگه هايي از آمادگي خود را با شكست قهرمان جوانان آسيا به رخ مربيان تيم ملي و منتقدين كشيدند.تيم ملي واليبال ايران در جام ملت هاي آسيا در گروه چهارم با تيم هاي ژاپن، نيوزيلند و قطر همگروه است كه جدال اصلي ملي پوشان واليبال ايران در دور مقدماتي با ژاپن تنها نماينده آسيا در ليگ جهاني و فاتح مدال طلاي المپيك ۱۹۷۲ مونيخ است.

واليبال و ژيمناستيك
مدت مديدي است كه واليبال رابطه نزديكي با ژيمناستيك برقرار كرده و در تمرينات آمادگي ملي پوشان مربيان اين رشته حضور فعالي دارند. در پي نقش اثرگذار اسماعيل خرسندل ملي پوش اسبق ژيمناستيك در موفقيت جسماني ملي پوشان نوجوان در مسابقات جهاني تايلند و حضورش در تيم جوانان، پارك كي ون سرمربي كره اي هم از وجود او بهره مي گيرد. خرسندل نقش ژيمناستيك را در افزايش قدرت، انعطاف، تعادل، عضلات شكم و عضلات پشت و هماهنگي عالي خواند و گفت: خوشبختانه با هر سه تيم ياد شده تاكنون نتيجه خوبي گرفتيم و با «پارك كي ون» هم مشكلي نداريم. وي كه از منتقدين رئيس جديد فدراسيون ژيمناستيك است در مورد دور جديد فعاليت اين فدراسيون مي گويد: در تمام دنيا بيشترين كار روي نفرات ۹، ۱۱ و ۱۳ ساله متمركز است و در كشور ما اين قضيه كاملاً برعكس است.

معراج مژده- روز و روزگاري باشگاه راه آهن مركز سازندگي و تربيت بازيكنان فوتبال بود. زمين جنوبي اين باشگاه در نزديكي ميدان راه آهن از صبح تا شب در حال جنبش و حركت بود. از نونهالان ۱۲ سال گرفته تا تيم بزرگسالان هر كدام روي برنامه تمرين مستمر داشتند. راه آهن خودكفا بود و به ديگر تيم ها نيز سود مي رساند، بدون آنكه اين رقم هاي سرسام آور پرداخت كند. اتفاقاً تربيت بدني راه آهن هم چسبيده به زمين فوتبال بود چه كشتي گيران بزرگي عكس هايشان در اتاق رئيس تربيت بدني علي مدد زده شده بود. آقا مدد نوعي هم (خدا بيامرزدش) با آن لهجه تركي بيش از ۵۰۰ بازيكن را با خود به ميدان مي آورد و مي برد. تمام تجهيزات راه آهن به اتاق كوچك مربي تيم بزرگسالان امير ابوطالب ختم مي شد. راه آهن در بازيهاي نوجوانان و جوانان هميشه قهرمان بود. گاه اتفاق مي افتاد كه به جاي تيم منتخب تهران، تيم باشگاه راه آهن را به مسابقات جام جوانان مي فرستادند و هميشه هم قهرمان مي شد. تيم ملي جوانان ايران نيز اسكلت اصلي اش از راه آهن بود. تيم ملي بزرگسالان هم چنين بود. مي توان نام هاي آنها را شمرد. از مرحوم كرم نيرلو بهترين پنالتي زن تاريخ فوتبال ايران تا اكبر كارگر جم كه بعدها به تاج (استقلال) پيوست. انگار يك كانال بين راه آهن و تاج زده بودند تا هرسال چند تن از بازيكنان راه آهن به تيم تاج سرازير شوند. زماني كه پرويز ابوطالب، رضا وطنخواه، بيوك وطنخواه به تيم هاي تاج و شاهين رفتند، راه آهن شد مركز بازيكن سازي و فرستادن آنها به تيم هاي مختلف. اكبر كارگر جم، نصرالله عبداللهي، عباس نوين روزگار، حسن مرادي، جهانگير كوثري، قاسم طبيبي، حسين راغفر، مسعود اقبالي، محمود ساتري، محسن يوسفي، مصباح ذاكري، سفار غفاري، حافظ طاحوني، فرشاد پيوس، ناصر محمدخاني و... اينها هر كدام بعدها براي خود بازيكنان بزرگي شدند. آخرين نسل سازندگي راه آهن بازيكناني چون محمدخاني و پيوس بودند و بعد از آن اين مدرسه بزرگ فوتبال كه نيمي از جوانان جنوب شهر را جذب ورزش كرده بود خاموش شد.
و اما امروز كه راه آهن براي ابراز موجوديت خود دست به تبليغات كاذب مي زند. آن حقيقت هاي عريان و انساني كه راه آهن به آن زنده بود تا اين تبليغات كاذب و معنادار كه حالا راه آهن به دنبال آن است. راه آهن و تبليغات!؟ راه آهن و پروين؟ حيف از آن همه اصالت. راه آهن امروز در كجاي معرفت و فرهنگ ورزش قرار گرفته است؟ كجا رفته آن همه اعتبار، سازندگي و خود بودن، خود فكر كردن و سلامتي و ماندگاري!؟
گفته بودند راه آهني هاي قديمي آمده اند تا تيمشان را بسازند. گفته بودند راه آهن متحول مي شود و گفته بودند روح و خون تازه اي قرار است در كالبد راه آهن دميده و جاري شود. كجا رفت آن وعده ها، چه مانده است. تكرار، تكرار و دوباره همان فكرها و انديشه هاي كهنه كه هرگز طي اين ۱۵ سال براي راه آهن ثمري نداشته است. دلمان براي راه آهن مي سوزد. قديم ترها تيم محبوب ما راه آهن بود. تيمي كه از ۲۲ بازيكن آن ۱۸ بازيكنش دانشجو بودند و اهل فرهنگ و اعتبار و اخلاق.