از كتاب خورشيد مغرب
استاد محمدرضا حكيمي
اتفاق مي افتد كه گاه معلمي براي مدتي از اطاق درس بيرون رود،تا وضع شاگردان و چگونگي رفتار و انضباط و كوشايي يا اهمالگري آنان را در غياب  خويش بنگرد و جوهر آنان را بهتر معلوم دارد و ارزشهاي آنان را بيشتر محك زند تا كساني را كه با وجود غيبت معلم از كلاس مانند حالت حضور معلم مي كوشند و درس مي خوانند و انضباط را رعايت مي كنند، به مرتبه اي كه در خور آنان است برساند.
يكي از ابعاد غيبت كبري بعد آزمايشي آن است. در اين مرحله انسان ديني بايد به دقت متوجه حال خود باشد و قلب خويش را از فروغ ايمان زنده بدارد و طول كشيدن زمان، او را متزلزل نسازد، كه چون اصل غيبت به حكمت الهي واقع شده است، كوتاه بودن و دراز بودن مدت آن نيز به حكمت تعيين مي  گردد و به اراده الهي سرانجام مي يابد. در اين باره كه مبادا طول كشيدن مدت غيبت موجب رخنه شيطان يا انسانهاي شيطان سيرت در دلها شود، در احاديث هشدار داده اند و بقاي بر ايمان را تاييد الهي خوانده اند. انسان بايد با توجه به قدرت و حكمت خدا، خود را مستعد اين تاييد بسازد، تا گوهر ايمان والاي خويش را از چنگ ربايندگان شيطاني و انساني و مبلغان انحراف و بي اعتقادي مصون بدارد.