هفته گذشته خانواده گيتز(بيل و ماليندا گيتز)، بهBotswana سفر كرده و از آن جايي كه قرار بود در پرسش و پاسخي شركت كنند، گروهي از خبرنگاران براي ضبط سخنان آنان در انتظار بودند. محور گفتگوهاي يادشده، چگونگي دخيل شدن بيل و ماليندا گيتز، در مسائلي پيرامون بيماري هاي كشنده در كشورهاي فقير بوده است.
خانواده گيتز، ميليونها دلار پول براي كمك به بهداشت جهاني، اهدا كرده و به ويژه در دو سال گذشته آنان كمكهاي چشمگيري در اين راه كرده اند كه در مقايسه با سال هاي گذشته، مبلغ پول پرداخته شده، به شدت افزايش يافته است. درخور توجه است كه اين پول براي توسعه و گسترش واكسيناسيون بيماري هاي كشنده است. آنان هزينه طرح هاي مبارزه با بزرگترين عاملان مرگ شناخته شده در دنيا، AIDS ، مالاريا و سل، را بر عهده گرفته اند.
خانواده گيتز، خيريه اي به ارزش ۲۵ ميليارد دلار (بزرگترين خيريه در جهان)، ساخته و تعهد كرده اند كه ديگر هزينه هاي آن را كه در حدود ۴۶ ميليارد دلار خواهد بود را بپردازند.
يكي از بزرگترين و حتماً مهمترين طرحي كه بيل گيتز و همسرش ماليندا گيتز، انجام داده اند درBotswana ، بوده است. آنان درمان ساكنان آلوده به AIDS را در اين كشور آفريقايي كه جمعيتي بالغ بر ۷/۱ دارد، آغاز كرده و كشور يادشده را به عنوان الگويي براي ديگر بيماران در آفريقا معرفي كرده اند. اين طرح با دريافت ۵۰ ميليون دلار از جانب خانواده گيتز و ۵۰ ميليون دلار از طرف شركت Merck& Co، انجام شده است. اما درصد بالاي بيماران در اين كشور نيازمند سرعت در عمليات درماني بوده و پس از سه سال تلاش بي وقفه ، تنها هزاران نفر از مردم كشور يادشده به موقع مداوا شده و برآورد مي شود كه در حدود ۱۱۰۰۰۰ نفر نيازمند درمان سريع هستند.
خانواده گيتز گفته اند كه با پا نهادن به ميانسالي (بيل ۴۷ و ماليندا ۳۹)، به درمان بيماران علاقه بيشتري پيدا كرده و براي چگونگي خرج كردن دارايي خود در مناسبترين راه، بسيار فكر كرده و بر روي طرح هاي گوناگوني فكر مي كنند.
برخي از مردم بر اين باور هستند كه بيل گيتز به دلايل سياسي، دست به خرج كردن سرمايه خود در اين راه كرده است، اما در حقيقت از آن هنگام كه بيل گيتز زمام كارهاي اجرايي شركت را به استيون بالمر (Steven A .Ballmer)، سپرده، فرصت بيشتري براي رسيدن به طرح هاي درماني يادشده، يافته است.
در يك سري از پرسش و پاسخ هاي انجام شده در سفر اخير خانواده گيتز، در سه كشور آفريقايي، آنان درباره تصميم خود براي چگونگي تقسيم اموالشان و دليل علاقمند شدن به بهداشت جهاني و درمان بيماران، توضيح داده اند.
از آن جايي كه آنان باور دارند پول بيش از حد اثر نامطلوبي بر زندگي و آينده فرزندانشان خواهد داشت، از اين روي، تنها سهم اندكي از دارايي خود را به آنان اختصاص داده و همچنين گفته اند كه تنها راه معقول بازگرداندن اين پولها به مردم، كمك به خدمات جهاني است.
ماليندا گيتز در اين باره بيان كرده: «بيل با سخت كوشي كار كرده و درباره برخي مسائل هوش بسيار داشته، اما او هميشه بسيار خوش شانس بوده است. اكنون ما بر آنيم كه منبع به دست آمده از اين راه را به بهترين صورت ممكن، استفاده كنيم.»
بايد توجه داشت كه اگر تنها انگيزه بيل گيتز، مسائل سياسي بود، او مي توانست در خانه خود مانده و از آن جا بخشش كند، اما او و همسرش سفرهايي به برخي نقاط دورافتاده داشته تا از نزديك شاهد چگونگي درمان، باشند.
خانواده گيتز روز بعد از گفت وگوهاي يادشده ، براي راه اندازي كلينيك ضد مالاريا، به موزامبيك سفر كردند. گفتني اين كه، براي نخستين مرتبه است كه چنين مبلغ هنگفتي براي تحقيقات و بررسي هاي لازم درباره مالاريا، اهدا شده است. تا كنون يك ميليون كودك در اثر مالاريا جان باخته و بيل و ماليندا پس از آگاه شدن از اين موضوع، از طريق رسانه هاي گروهي خواهان توجه بيشتر به اين خطر و مبازره با آن شده اند.
بيل براي رسيدگي به بهداشت جهان و ديگر طرح ها، كارشناساني استخدام كرده، اما بايد گفته شود كه خود حتي از جزئيات كار با خبر بوده و كتابهايي در اين زمينه مطالعه كرده است. افزون بر اين، وي نام بيماريهاي بالا و پشه هاي ناقل بيماري را به زبان لاتين آموخته است.
گيتزها مي گويند آنان قادر به از بين بردن تمام بيماريها نبوده و تنها هدفشان كمك به گونه ِ است كه راه كمك كردن دولت را نيز باز گذاشته و يا در راهي گام بردارند كه يك درمان هميشگي براي بيماران به ارمغان آورند و به همين علت آنان در مورد واكسن سازي بسيار گسترده و عميق تحقيق مي كنند و با و جود درصد شكست بالا در اين راه ، همواره اميدوار هستند. درخور توجه است كه مالاريا در چندين كشور دنيا، جدي ترين عامل جان سپردن كودكان است.
اگر كمك هاي بيل گيتز به انجام بررسي و تحقيق براي براندازي بيماري هاي مرگ آفرين سرعت بخشد، تنها در طول سه سال، جان هزاران نفر نجات داده خواهد شد. گيتز بيان كرده كه علت شركت نكردن مردم و دولت، در اين موقعيت اضطراري ، كه عمر برخي از ساكنان كشورهاي فقير را تهديد مي كند، را نمي داند. وي همچنين در پرسش و پاسخي كه در يكي از كشورهاي آفريقايي داشته، توضيح داده كه همواره از كمك نكردن انسان ها به يكديگر، در شگفت است.
بخش مقاله ITiran
منبع : واشنگتن پست