اشاره: پديده ديوارنويسي به شكل عريان و كارآمد در زمان وقوع انقلاب اسلامي نقش خود را در ارائه پيام هاي كوتاه اما رساي انقلابيون ايفا كرد.
به عبارتي «ديوار نوشته ها» به عنوان جايگاه عرضه پيام رساني مفيد براي مبارزه با اختناق رژيم شاهي كار كرد خود را به نحو احسن انجام دادند.
بعد از انقلاب اسلامي نيز، انقلابيون جوان با بهره گيري از شيوه هاي تبليغاتي در آمريكاي لاتين و كشورهاي انقلابي توانستند با ارائه پيام ها، طرح ها و در نهايت نقاشي ديواري نگاه هاي خود را براي مردم عرضه كنند. امروزه ديوارها جايگاه خاص خود را در زمينه اطلاع رساني صرفاً به تبليغات مستقيم كالاها و محصولات توليدي و خدماتي محدود كرده اند. اين روش به خودي خود، امروزه به زيبايي شهر لطمه زده است. در اين زمينه «محمدرضا ماني فر» كارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعي مطلبي تهيه كرده اند كه با هم پي مي گيريم:
كوچه ها و خيابانهاي شهر يا به بياني بهتر «ابر» شهر تهران، روايتگر كاستي ها و كمبودهاي بسيار فراوان در عرصه زندگي شهري براي شهروندان تهراني است، كاستي ها و كمبودهايي كه غفلت از آن و بي توجهي به آن، خود به تنهايي، سبب ساز بروز و ظهور پيامدهاي ناهنجار ديگري مي شوند و بيش از پيش، جامعه شهري را در تاروپود مشكلات پيچيده خود، گرفتار مي كنند.
از جمله اين پديده هاي ناهنجار كه چشم پوشي از آن در گستره ساليان گذشته، از سوي مسئولان و شهروندان، با تأسف، موجب نهادينه شدن «فرهنگ هنجاري» آن شده است، پديده اي است كه از آن با عنوان «ديوارنويسي» و «نقش آفريني بر روي ديوار» ياد مي كنند.
اين پديده «ناهنجار» شهري كه ريشه اي «اجتماعي» دارد، هنگامي رخ مي دهد كه افراد ساكن در يك جامعه شهري، چه حقيقي و چه حقوقي، به خود اجازه مي دهند كه از كليه امكانات براي نشر افكار، ايده ها، سخنان و تبليغات «كالايي» خويش بهره گرفته، ازديوارهاي شهر همانند يك ابزار «تبليغي» استفاده كنند. تبليغات «شهري» و مناسبتي همچون انتخابات مختلف، همه نشاني از پديده ناخوشايند مذكور را در پيشاني خود به همراه دارند. اگر چه ساليان گذشته، شهرداري و نهادهاي وابسته به آن، سعي و كوشش بسيار كرده اند تا اين پديده نابهنجار را با وضع جريمه هاي مختلف همراه با تدابيري ديگر، به كنترل خويش درآورده، به روند شكل گيري آن خاتمه دهند، اما به سبب بي توجهي به اصل اساسي تاكنون، آن گونه كه بايد و شايد، ناموفق يا حداقل داراي «اندك» موفقيت بوده اند.
اما، به راستي، علت چيست؟ و چرا با اجراي تدابير مختلف و متفاوت، هنوز همانند ديگر پديده هاي ناهنجار زندگي شهري، نظاره گر چنين وضعيتي هستيم؟
اگر با نگاهي ژرف و عميق به «توسعه شهري» تهران نظر اندازيم و به كاوش و جستجوگري درباره آن بپردازيم، درمي يابيم كه: روند «توسعه شهري» تهران به پايان جنگ جهاني اول و روي كار آمدن «رضاشاه پهلوي» باز مي گردد. در اين روزگار كه تب مزمن «مدرن شدن» و گذر پرشتاب جامعه سنتي آن روزگار به جامعه اي «مدرن» و «متجدد» همه گير شده بود، حكمران ايران، كه مرعوب و مجذوب الگوهاي ليبرال دموكراسي غرب، آن هم نه به طور كامل كه «سازگار» با «منافع» و «سليقه» خود شده بود، بر آن شد تا با برنامه هايي «وارداتي» به راهپيمايي در مسير «توسعه» دست زند. از اين رو با فروش منابع خدادادي چون «نفت» و استفاده از درآمدهاي مالي حاصل از آن، بدون هر گونه اتكايي بر فرهنگ بومي و تنها با نگاهي «سطحي» و «برداشتي كودكانه» از فرهنگ غرب به نمادسازي ظاهري توسعه اي در جامعه دست زد.
در كنار كشف حجاب، اين اقدام معروف ضد فرهنگي، گسترش شهرنشيني و تعريف تقليدي از شهر و شهروندي از جمله نمادهاي آشكار اين سطحي نگري آن هم با رويكردي تهديدي و تطميعي بود. پر شدن خندق هاي اطراف تهران و نابودي و تخريب دروازه هاي قديمي آن در كنار رويش خيابان ها و اماكن بي هويت ملي و فرهنگي نمونه هايي ديگر از اين روند توسعه وارداتي بودند.
شهريور ۱۳۲۰ هجري شمسي، سقوط «رضاشاه» و روي كار آمدن «محمدرضا شاه» به ويژه پس از كودتاي ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ آهنگي ديگر به روند توسعه شهر در ايران و تهران داد.
از اين رو با مبنا قرار دادن شاخص هاي اصلي توسعه در الگوي توسعه اي چون «شهرنشيني» سوادآموزي، بهره گيري از وسايل ارتباط جمعي و مشاركت هاي سياسي و اقتصادي، به اجراي آن، آن هم به طور ناقص و گزينشي، دست زد كه پيامدهاي زير از جمله آثار آن بود:
طبقه ثروتمند و مرفه جامعه شهري، در مجموع، در حدود ۸۷ درصد درآمد سرانه ملي را به خويش اختصاص دادند در حالي كه در حدود ۴۵ درصد از گروه هاي فقير روستاها و كارگران روزمرد حاشيه شهرها سهمي ۱۳ درصدي از اين درآمدها داشتند. از سويي ديگر، اجراي برنامه هاي نوسازي اجتماعي با هدف راندن ساكنان روستاها و تجمع آنها در قطب هاي اقتصادي بين  سالهاي
۴۵- ۱۳۳۵ سبب ساز خروج نزديك به دو ميليون روستايي از روستاها و اسكان غيررسمي حاشيه اي آنان در كناره شهرها به ويژه شهرهاي بزرگ شد.
افزايش آمار جرم و جنايت، نيز از ديگر پيامدهاي اين روند توسعه اي بود، آنچنان كه در سال ۱۳۴۶ هجري شمسي و در ميان جمعيت ۲۶ ميليون نفري ايران، ۷۹ هزار و ۲۰۷ مرد و زن با نام «متهم» در دادگاه هاي دادگستري محاكمه شدند كه از اين شماره نيمي محكوم شدند، در حالي كه ۱۰ سال بعد يعني درسال ۱۳۵۶ هجري شمسي، اين ميزان محكوميت، ۴۲ درصد افزايش و ميانگين سني «متهمان» ۵ سال كاهش يافت.
فقدان الگوهاي جامعه توسعه اي درون زا، همان گونه كه شرح آن در بالا رفت، فراموشي و غفلت از آموزشهاي «مدني» شهروندان و نبود «تعادل» در اجراي برنامه هاي توسعه اي از همان آغاز، مشكلات و تنگناهاي بسياري در جامعه پديد آورد. تنگناهايي كه گاه حالتي «طنزآميز» نيز به خود مي گرفت. «ديوارنويسي» از جمله اين تنگناها بود. در تحول و دگرگوني جامعه و شكل گيري جامعه «شهري» اين نكته مسلم است كه ديگر با تكيه بر ابزار سنتي نمي توان در مسير توسعه گام برداشت، ولي دست انداركاران توسعه شهري تهران به سبب «سهل انديشي» و «سطحي نگري» به راحتي، از اين نكته، غافل شده، سازوكاري براي ساماندهي تبليغات شهري در نظر نگرفتند. در نتيجه با آن كه محتواي «تبليغات شهري دگرگون شده بود و شركتهاي تجاري بزرگ پا به عرصه وجود گذاشته بودند هيچ تدبيري به منظور تحول در ساز و كار تبليغ «سنتي» نيانديشيده شد و شركتهاي بزرگ با ابزار سنتي به تبليغ دست زدند، گرچه اين بار تنها جنس و رنگ كاغذهاي تبليغي كه بر ديوارهاي شهر نقش مي بست، با گذشته تفاوت اساسي داشت. اين روش نكوهيده تبليغي كه ديوار هاي شهر را به جولانگاهي از آگهي ها و سخنان تبديل مي كرد، با بي توجهي مسئولان شهري، به سنتي هنجاري بدل شد. از سوي ديگر فرا رسيدن دهه ۵۰ شمسي و دگرگوني در شيوه حكمراني «حاكمان» كه استبدادي سخت را نمايان مي ساخت همراه با بحرانهايي چون بحران هويت جوانان جامعه، به «ديوارنويسي» ابعادي سياسي و ارزشي بخشيد. در اين دهه، به ويژه در اواسط آن، «ديوار» هاي شهر، چون ابزار «تبليغي در خدمت بيان صداهاي نهفته در گلو و فريادهاي خاموش قرار گرفت. اوج چنين پديده اي در سال ۱۳۵۷ هجري شمسي رخ داد، زماني كه برخوردهاي رژيم حاكم با مردمان انقلابي به بالاترين حد خود رسيد كه سرانجام در بهمن ماه همان سال به پيروزي انقلاب اسلامي انجاميد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز اين روند به سبب شرايط «اجتماعي» انقلابي آن روزگار و سپس وقوع جنگ تحميلي عراق بر ضد جمهوري اسلامي ايران، شتابي افزون تر يافت، به طوري كه بر هر ديواري در شهر، نقشي از شعارها و يا سخنان بزرگان انقلاب اسلامي به ثبت رسيد. با پايان جنگ تحميلي و آغاز دوران بازسازي و سازندگي پس از جنگ و فاصله گرفتن از فضاي آغازين روزهاي انقلاب ديگر بار ديوارهاي شهر در حجمي بي انتها در اختيار شركتهاي تجاري، مؤسسات آموزشي و طرفداران دو آتشه تيمهاي مطرح ورزشي بويژه فوتبال قرار گرفت، كه اين روند با وجود تدابير انديشيده شده در ساماندهي آن، هنوز شتابي فزاينده دارد.
آشنايي با ريشه هاي اجتماعي و فرهنگي اين پديده ناهنجار در زندگي شهري، بي شك هر انساني را با اين پرسش اساسي مواجه مي سازد كه «چه بايد كرد؟» اگر به اين نكته پي ببريم كه مسائل اجتماعي و فرهنگي، چه هنجار و چه ناهنجار، در فرايندهاي سلسله وار شكل مي گيرند كه مقابله با آنان نيز به سبب اين پيدايي، نيازمند مقابله اي «سلسله وار» و «زنجيروار» است.
از اين رو، هر گونه مقابله با ناهنجاريها و رفع به موقع آنها، بايد استوار بر اساس سه عامل برنامه ريزي، سياستگذاري و مديريت باشد تا بتوان به چشم اندازي روشن دست يافت. به اين سبب، مقابله با ناهنجاري هاي شهري در دو راهبرد كوتاه مدت و بلندمدت خلاصه مي شود كه عبارتند از:
الف- راهبرد كوتاه مدت:
در طراحي كوتاه مدت، هدف آن است كه ناهنجاريها در وضعيت كنوني ثابت ماند و از شتاب روزافزون توسعه و گسترش آن كاسته شود. از اين رو، شيوه  هايي را كه براي ساماندهي اين وضعيت پيشنهاد مي شود، عبارتند از:
۱- بازنگري در قوانين و آيين نامه هاي تبليغاتي شهري در راستاي كاستن از موانع بي دليل منطقي در اين روزگار و حضور قانوني تبليغات در عرصه شهري.
۲- ايجاد تابلوها و جايگاه هاي تبليغاتي متناسب با جمعيت شهري و استقرار آنها در تمام نقاط شهر.
۳- وضع جريمه هاي متناسب با تخلف تبليغاتي در شهر.
۴- استفاده از ابزار تشويق در كنار تنبيه به منظور ايجاد انگيزه در رعايت قوانين تبليغاتي.
۵- برگزاري جشنواره تبليغي به منظور تقدير از افراد حقيقي و حقوقي كه به رعايت قوانين و آيين نامه هاي تبليغات شهري مي پردازند.
ب- راهبرد بلندمدت:
رعايت نكات فوق موجب مي شود كه رشد ناهنجاريهاي محيطي چون ديوارنويسي در سطح شهر در حد قابل قبولي به كنترل درآيد. اما ترديدي نيست كه اين راهبرد به سبب آن كه رويدادي است مقطعي، لذا نمي توان انتظار داشت اين فرايند در راستاي زدودن ناهنجاريها از عرصه زندگي شهري باشد. پس راهبردي بلندمدت مورد نياز است كه بتواند با ايجاد فرايندي اجتماعي و فرهنگي، شهر و زندگي در آن را به جايگاه مطلوب رساند، ازاين رو پيشنهاد مي شود كه:
۱- شوراي شهر تهران با همفكري همه صاحب نظران، پژوهشگران و انديشمندان علوم اجتماعي و فرهنگي با درك همه جانبه شرايط دروني و بيروني به تدوين الگوي توسعه بومي شهري دست زند.
۲- راهبرد توسعه اي سازمانهاي فرهنگي وابسته به شهرداري، ازجمله سازمان فرهنگي و هنري شهرداري تهران با توجه به الگوي توسعه شهر و نقش  آموزشي اين سازمان فرهنگي و هنري در فرآيند آموزشهاي مدني به طور مشخص، تبيين شود.
۳- موانع توسعه شهر تهران اولويت گذاري شود.
۴- همكاري و مشاركت در عرصه توليدات رسانه اي به منظور آموزش نامحسوس مفاهيم شهروندي و حقوق آن، به يك اصل فرهنگي بدل شود.
۵- جايگاه تشكل هاي خودجوش مردمي و غيردولتي در راستاي واگذاري امور اجرايي آموزش فرهنگ شهري، با قوانين و آيين نامه هاي انعطاف پذير، شفاف و بهنگام مشخص شود.
۶- مفهوم تبليغات شهري و شيوه هاي بهره گيري از آن در عرصه شهري در راستاي توسعه شهري به دور از هر گونه ابهام، تبيين شود.

اشاره: فكر نمي كنيد كمي شهر از بابت تبليغات تجاري شلوغ شده است، در و ديوار، اتوبوس، خيابان، پل ها و هر جا كه فكر مي كني جايي براي ديدن و شنيدن است به راحتي مورد هجوم تبليغات چي ها قرار گرفته است.
تازه وقتي مي خواهي با آرامش در خانه تلويزيون را تماشا كني با آواري از تبليغات پرهياهو مواجه مي شوي، روزهاي جمعه كه سروصداي لحاف دوز، دستفروش و سمساري هم امان همه را بريده است!
به راستي زير باران تبليغات، ما شهروندان تهراني نسبت به اين همه اشباع تبليغاتي چه حقي داريم؟ به نظر شما چه كساني بايد اين حريم ها را مشخص كنند؟ «منصور ملكي» يكي از شهروندان تهراني، شكوائيه اي را در زمينه هجوم تبليغات تجاري به نگارش درآورده اند كه با هم آن را مرور مي كنيم:
به روزگار جواني، چند صباحي در ديار فرنگستان به عزم خواندن «سينموتوگراف» اقامت كردم- بماند كه آن زمان پدر را آن مقدار بضاعت مالي نبود، كه مرا ماندگار كند، كوتاه مدتي بودم و برگشتم و راهي ديگر در زندگي را انتخاب كردم- در آن كوتاه مدت، با رفتن به اين سينما و آن سينما و ديدن اين فيلم و آن فيلم دلي از عزا درآوردم. آنچه كه مرا همان روزگار، از رفتار جماعت غربي به حيرت انداخت، رفتاري بود كه براي تماشاگر فيلم ها قائل مي شدند. تمامي سينماها ساعات اكران فيلم را در تابلويي، جلوي سينما در معرض ديد گذاشته بودند و برنامه، مثلاً اين گونه بود. ساعت ۲ بعدازظهر، شروع نمايش يك فيلم كوتاه (مستند) به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقيقه و پس از آن ده دقيقه به پخش آگهي هاي تجارتي مي پرداختند و سپس به اندازه يكي دو دقيقه فرصت براي آناني كه تازه از راه رسيده بودند و مي خواستند بر صندلي خود قرار گيرند و آن گاه فيلم اصلي به نمايش درمي آمد و اين بدان معنا بود كه اگر من تماشاگر فيلم، دوست نداشتم آگهي هاي تجارتي ببينم، به وقت خود وارد سالن سينما مي شدم و چنانچه علاقه مند بودم فيلمي كوتاه (مستند) هم ببينم، اين رنج را در فاصله دو فيلم تحمل مي كردم و آن هم چه آگهي هايي!، هر يك خود فيلمي بسيار كوتاه و زيبا بودند، اين جماعت غربي، با برنامه ريزي دقيق مرا آزاد گذاشته بودند كه آگهي هايشان را ببينم يا نبينم.
آن سال ها براي ديدن فيلم خوب، مي بايد بارها و بارها در صف خريد بليت مي ايستادي و به سالن سينما مي رفتي تا دوباره فيلمي را كه دوست داشتي، مي ديدي.
و چه روزگاري آمد. با ويدئو، يا ديسكت، حالا مي تواني بارها و بارها فيلم دلخواهت را ببيني. گيرم كه به اندازه كوچك قاب تلويزيون يا مانيتور قانع هستي. گرچه به هنگام ديدن نوار ويدئو، آن آداب سينما رفتن، آن حس و حال و گرمي و تاريكي سالن سينما از آن تو نيست. اما به هر حال اين هم نوعي ديدن فيلم است و حالا سال ها از آن روزها مي گذرد كه داشتن ويدئو و نوار ويدئو در خانه مشكل آفرين بود. حالا در هر كوچه و خيابان و محله اي چندين مغازه ويدئويي وجود دارد كه به راحتي مي تواني فيلمي را انتخاب كني و يا كرايه و يا خريد آن براي هميشه فيلم ويدئويي از آن خود كني.
نكته اينجاست چرا بايد قبل از فيلم ويدئويي و يا در وسط آن و در خاتمه فيلم هر نوع ياوه اي را به عنوان تبليغات تجاري ببينيم.
من نمي دانم كدام بخش از معاونت سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، بر تكثير، پخش و فروش نوارهاي ويدئويي نظارت دارد ؟ چرا اين بخش، تكثير كنندگان نوارهاي ويدئويي را وادار نمي كند، كه در نوارهايي كه براي فروش عرضه مي شود، اين همه تبليغات تجارتي نامربوط را نگنجانند. وقتي اين فيلم ويدئويي از آن من است دلم نمي خواهد اين همه آگهي تجاري كه حكايتگر بي سليقگي سازندگانش هست ببينم. اين حق شهروندي را چگونه بيان كنم.
به در خانه ها نگاه كنيد، پر شده از آگهي كوچك چسبان، از تخليه چاه بگير تا كارت اينترنتي! با چه زحمتي با كاردك آگهي ها را مي تراشي، در را رنگ مي زني و هنوز يك يا دو روز نگذشته صاحبان شركت ها و مقاطعه كاران در خانه ات را دوباره با آگهي هاي چسبان به يك اثر «هنر مفهومي» تبديل مي كنند تا امروز مرا آن مال و مكنت نبوده است كه تلفن همراه داشته باشم، اما شنيده ام (درستي و نادرستي اش به عهده راوي) كه وقتي به پيام گير تلفن همراه نگاه مي كني و پيغام ها را گوش مي كني تازه متوجه مي شوي كه به غير از پيغام چند دوست و آشنا، صداي غريبه اي يك رويداد جديد را تبريك مي گويد اين پيغام از سوي اين بانك يا آن بانك است.
هر روز مقدار زيادي كاغذ در قطع هاي مختلف از لاي در خانه ات به داخل مي ريزند. چند بار بايد خانه را در روز جارو كرد؟  دوست داري از ميان مجموعه هاي تلويزيوني، يكي را دنبال كني، تازه رفته اي در بحر قصه و تصاوير كه ناگاه نواري در پايين صفحه از چپ به راست مي رود كه از كالايي تمجيد مي كند، كه هيچ سنخيتي با قصه ندارد و حواس شما را به كلي پرت مي كند و يا داري مسابقه ورزشي را تماشا مي كني كه دوربين تلويزيون تصوير نزديك بازيگران يا بازيكنان را نشان مي دهد تازه درمي يابي كه اين فوتباليست، يا بازيگر روي لباسش تبليغ كالايي يدك مي كشد.
باران تبليغات بر در و ديوار شهر مي بارد، دنيا، دنياي اقتصاد است و تبليغات، همه و همه در خدمت اقتصاد. از شهر بايد گريخت. به كجا؟ به خانه ات؟ اما متأسفانه تبليغات تجاري حريم نمي شناسد!

بازسازي استوديوهاي تلويزيون افغانستان
ژاپن استوديوهاي ضبط برنامه هاي تلويزيوني افغانستان را بازسازي و به سيستم هاي جديد مجهز مي كند.
بنابراين گزارش در اين بازسازي دستگاههاي قديمي تلويزيون كابل تعويض و به سيستم ديجيتال تبديل مي شود.
سفير ژاپن در ديدار از مراحل بازسازي استوديوهاي تلويزيون كابل گفت: تاكنون بيست ميليون دلار تجهيزات براي استوديوها تهيه شده است و به زودي فرستنده هاي قوي نيز براي تلويزيون افغانستان نصب مي شود.
مستند تلويزيوني درباره نژادپرستي پليس انگليس
تلويزيون بي بي سي يك فيلم درباره نژادپرستي در پليس انگلستان پخش كرد. يك گزارشگر شبكه تلويزيوني بي بي سي، توانسته بود تحت عنوان كارآموز پليس وارد يكي از مراكز تربيت پليس اين كشور شود و به صورت مخفيانه از اقدامات و اظهارات نژادپرستانه افسران پليس انگليس فيلمبرداري كند.
بنابراين گزارش گزارشگر بي بي سي به مدت ۵/۵ ماه از فعاليت هاي نژادپرستانه افسران پليس انگليس فيلمبرداري كرده و نهادينه شدن نژادپرستي را در اسكاتلند يارد، ثابت كرده است. بلافاصله پس از نمايش بخش هايي از اين برنامه مستند وزير كشور انگليس دستور داد چهار نفر از افسران نژادپرستي كه فعاليت هايشان در فيلم نمايش داده شده است از كار معلق شوند تا رسيدگي بيشتر، صورت گيرد.
اهداي «سريال اوشين»
بنابراعلام وزارت امور خارجه ژاپن تلويزيون سراسري اين كشور (ان اچ كي) سريال «اوشين» را براي پخش در عراق به طور رايگان در اختيار تلويزيون اين كشور قرار مي دهد. سريال اهدايي اوشين به مردم عراق از ۹۶ بخش تشكيل مي شود كه بيشتر مربوط به دوران كودكي اوشين است.
اين وزارتخانه اميدوار است كه با پخش سريال اوشين، درك مردم عراق نسبت به فرهنگ ژاپن عميق تر شده و با زندگي سخت يك دختر ژاپني كه از مشكلات زيادي عبور مي كند آشنا شوند. وزارت امورخارجه ژاپن اميدوار است كه تلاش هاي اوشين بتواند تشويقي براي مردم عراق در بازسازي كشورشان شود.
توسعه صنعت راديو
بيش از ۱۵۰ كارشناس از سراسر جهان در نشست توسعه صنعت راديو در شهر پكن پايتخت چين، چالش ها و فرصت هاي مربوط به توسعه اين صنعت را مورد بررسي قرار دادند.
بنابراين گزارش مجمع توسعه صنعت راديو به مناسبت «سال توسعه راديو چين» گشايش يافته است، در جريان اين نشست كارشناسان ذيربط روند همكاري بين المللي براي توسعه مشترك اين صنعت را مورد بحث و تبادل نظر قرار دادند.
هدف از برگزاري اين مجمع يافتن راه هاي جديد توسعه صنعت راديو در چين و جهان است.
در جريان اين نشست شركت كنندگان درباره برنامه هاي راديويي آسيا و اقيانوس آرام و توسعه صنعت راديو در كشورهاي چين، آمريكا، سنگاپور، عملكرد ايستگاه هاي راديويي، ارتقاي سطح تبادلات در اين عرصه و ايجاد ايستگاه هاي راديويي بحث و تبادل نظر مي كنند.
همايش «آموزشي مديريت نوين رسانه»
همايش  «آموزشي  مديريت  نوين  رسانه » با تأكيد بر جريان  آزاد اطلاعات  در محل  مركز همايش هاي  بين المللي  صدا و سيما به كار خود پايان  داد. در اين  همايش  سه  روزه  كه  با حضور جمعي  از دست اندركاران  رسانه هاي  كشورهاي  منطقه  برگزار شد، موضوعاتي  چون  «جهاني  شدن  و تأثير آن  روي  برنامه ريزي  و چالش هاي  مديريت »، «رسانه  در راستاي  علاقه  مخاطبان ، محتوا»، «معني و مفهوم  خدمت  عمومي  در رسانه »، «توسعه  آينده  صنعت  رسانه ، تكنولوژي  جديد، فرصت ها و تهديدها» مورد بحث  و بررسي  قرار گرفت .
«رويكرد استراتژيك  در مديريت  رسانه »، «برنامه ريزي  استراتژيك »، «ايجاد شاخص هاي  محك  زني  عملكرد»، «تربيت  كارمندان  به  صورت  چند حرفه اي  و متخصص »، «ايجاد طرح هاي  مشترك  بين  سازمان هاي  رسانه اي» و «استراتژي هاي  مشترك  در مواجهه  با چالش ها» از ديگر موضوعات  مورد بررسي  در اين  همايش  بود.
به گفته دبير همايش  «آموزشي  مديريت  نوين  رسانه » از آنجا كه  رسانه ها به  سمت  كوچك  و كيفي  شدن  حركت  مي كنند و با توجه  به  فن آوري هاي  جديد و پيچيدگي  فرآيند رهبري  و مديريت  در امر رسانه ها، اين  همايش  با هدف  آموزش ، بحث  و بررسي  پيچيدگي  مديريت  رسانه ها و تبادل  تجربيات  برگزار شد.
گفتني است كه اين  همايش  توسط دانشكده  صدا و سيما و موسسه  غيردولتي  راه  توسعه  راديو و تلويزيون  آسيا، اقيانوسيه  برگزار و در طول  همايش  بيش  از ۱۵ مقاله  تخصصي  ارائه  شد.
در طول برگزاري اين همايش ۱۳ نفر از مديران  و دست اندركاران  سازمان هاي  راديو تلويزيون  كشورهاي  منطقه  و جهان  و بيش  از صد نفر از مديران  و مسئولان  سازمان  راديو و تلويزيون  جمهوري  اسلامي  ايران  در اين  همايش  حضور داشتند.

موفقيت شبكه  چهار در افزايش  اطلاعات 
۸۳ درصد بينندگان ، شبكه چهار سيما را در افزايش اطلاعات و معلومات مخاطبان موفق دانسته اند.
نظرسنجي  اداره  كل  پژوهش هاي  اجتماعي  و سنجش  برنامه اي  صدا و سيما بر روي  افراد تحصيلكرده  ساكن  در ۳۰ شهر كشور درباره  برنامه هاي  شبكه  چهار سيما در زمستان  ۸۱ نشان  مي دهد  كه  با افزايش  سطح  تحصيلات، بينندگان ، شبكه  چهار را در افزايش  سطح  اطلاعات  و معلومات  مخاطبان  موفق  دانسته اند كه  در اين  جهت  سخنراني  دكتر الهي  قمشه اي  با ۳۵ درصد و برنامه  سينما چهار با ۳۱ درصد پربيننده ترين  برنامه هاي  اين  شبكه  در زمستان  ۸۱ بوده  است.
۵۴ درصد از بينندگان  شبكه  چهار را در زمينه  خبررساني  در حد خيلي  زياد و زياد موفق  دانسته اند.
زنان  بيش  از مردان  و گروه  سني  ۴۰ تا ۴۹ سال  بيش  از ديگر گروههاي  سني  شبكه  چهار را در اين  زمينه  موفق  ارزيابي  كرده اند.
رمضان در شبكه تهران
رمضان سال ۱۴۲۴ عنوان برنامه اي از گروه فرهنگ و معارف اسلامي شبكه تهران است كه به تهيه كنندگي محمد هاشمي اصل به مدت ۵۰ دقيقه در ايام ماه مبارك از اين شبكه پخش مي شود.
چاشني رمضان، سال خدمت رساني، گزارش ويژه، بازخواني دعاي روز به شيوه ادبي، پخش صداهاي ماندگار، مسابقه رايانه اي، آلبوم پخش اذان و مجموعه تلويزيوني سرگشته از ديگر برنامه هاي اين شبكه است.
توليد سريال  اقبال  لاهوري 
در ديدار علي  لاريجاني  رئيس  سازمان  صدا و سيما و شيخ  رشيد احمد وزير اطلاعات  و امور رسانه هاي  پاكستان  بر تقويت  و گسترش  همكاري هاي  راديو تلويزيون هاي  دو كشور تأكيد شد.
بنا براين گزارش رئيس  سازمان  صدا و سيما با اشاره  به  توليد و ساخت  ساليانه  حدود ۴۰۰۰۰ ساعت  سريال  و نيز توليد تجهيزات  فرستنده اي ، براي  عرضه  توليدات  و تجهيزات  صدا و سيماي  جمهوري  اسلامي  ايران  به  راديو تلويزيون  پاكستان  اعلام  آمادگي  كرد.
علي   لاريجاني  همچنين  خواستار پيگيري  راهكارهاي  اجرايي  براي  تحقق  همكاري  به  منظور توليد مشترك  سريال  اقبال  لاهوري  شد. گفتني  است  پيش  از اين  در سفر پيشين  علي  لاريجاني  به  پاكستان گفت و گوهاي  مقدماتي  براي  ارائه  طرح  توليد مشترك  اين  سريال  انجام  شده  بود.
خاك سرخ را پسنديدند
۸۶ درصد بينندگان ، مجموعه  تلويزيوني  خاك  سرخ ، را پسنديده اند.
به  گزارش  اداره  كل  پژوهش  هاي  اجتماعي  و سنجش  برنامه اي  صدا و سيما طبق نظرسنجي  كه  به  صورت  ملي  و در ۳۰ شهر كشور اجرا شده  است  مجموعه تلويزيوني  خاك  سرخ ، ۶۶ درصد بيننده  داشته  است .
زنان  و افراد ۱۵ تا ۱۹ سال، افراد داراي  تحصيلات  راهنمايي، دبيرستان  و ديپلم ، دانش آموزان، افراد مجرد و پاسخگويان  شهر ياسوج  بيشتر از ديگران  اين  مجموعه  تلويزيوني  را تماشا كرده اند. بازي  پرويز پرستويي، در نقش  ايرج  محجوب  و لاله  اسكندري  در نقش  ليلا مورد توجه  بينندگان  قرار گرفته  است .
درباره  اهداف  ساخت  مجموعه  تلويزيوني  خاك  سرخ  ۶۶ درصد بينندگان  آشنا كردن  جوانان  با ايثارگري هاي  دوران  جنگ  را مهمترين  هدف  ساخت  خاك  سرخ  دانسته اند.
پربيننده ترين  شبكه ها
 براساس  يك  نظرسنجي  شبكه  هاي  ۲ و ۵ سيما پربيننده ترين  فيلم  هاي  سينمايي  را در خرداد ماه  پخش  كردند.
به  گزارش  اداره  كل  پژوهش هاي  اجتماعي  و سنجش  برنامه اي  سازمان  صدا و سيما فيلم  هاي  سينمايي  از كرخه  تا راين ، روبان  قرمز و مبارزه  استاد از شبكه  دو و فيلم هاي  سينمايي  زير آفتاب  سوزان  ۱، ۲ و ۳ و عمليات  كندور ۲، از شبكه  پنج  سيما پخش  شده اند. بنابر اين  گزارش  بيش  از نيمي  از بينندگان  فيلم هاي، از كرخه  تا راين  از شبكه  ۲، عمليات  كندور ۲ از مجموعه  سينما در ۳۰ نما از شبكه  پنج  و مبارزه  استاد، از شبكه  ۲ را به  عنوان  بهترين  فيلم هاي  سينمايي  تلويزيون  در خرداد ماه  انتخاب  كرده اند.
طبق  اين  پژوهش  در خرداد ماه  ۳۹ فيلم  سينمايي  از شبكه  هاي  مختلف  تلويزيون  پخش  شد كه  از اين  تعداد ۲۳ فيلم (۵۹ درصد) خارجي  و۱۶ فيلم (۴۱ درصد) ايراني  بوده اند.
همايش «رسانه، فناوري، ارتباطات عمومي
اولين  همايش  «رسانه ، فناوري ، ارتباطات  عمومي » با حضور مسئولين  روابط عمومي  ادارات  كل  مازندران  در سالن  آمفي  تئاتر ارشاد اسلامي  اين  استان  در ساري  برگزار شد. به گفته مدير مسئول ايران نيوز، اكنون  ما هر روز شاهد افزايش  كانالهاي  فارسي  زبان  در كشورمان  هستيم . وي  تعداد كانال هاي  قابل  دريافت  ماهواره اي  در كشورمان  را دو هزار و ۹۶۴ كانال  تلويزيون  اعلام  كرد و گفت : متأسفانه  امروز تيراژ كل  مطبوعات  كشورمان  سه  ميليون  نسخه  است  در صورتي  كه  در سال  ۷۸ اين  رقم  ۲/۴ ميليون  نسخه  بود.
وي  ادامه  داد: امروز تعداد استفاده كنندگان  از اينترنت  در كشور از ۴۰۰تا ۶۰۰ هزار نفر در سال  ۷۸ ، به  چهار تا هفت  ميليون  نفر رسيده  است . وي افزود : تيراژ كتاب  نسبت  به  قبل  از انقلاب  پايين  آمده  و اين  يك  فاجعه  است  زيرا رسانه  نوين  جايگزين هاي  خود را پيدا كرده  است .