روزگاري دور، به هنگام فرا رسيدن تك روز تعطيل هفته، خانواده هاي تهراني راه هامون و طبيعت سر سبز را در پيش مي گرفتند و وراي هر دغدغه اي غذاي لذيذ سنتي از خورش تا كباب و جوجه را فراهم ميآوردند و جامه تكامل بر قامت جشن خود مي پوشاندند.
اما اين روزها، به ندرت مي توان خانواري - در سطوح مياني اجتماع - را يافت كه در رژيم غذايي هفتگي خود به كبابهاي سنتي پناه ببرد. مسير ساده و شايد در ظاهر ارزان قيمت خودنمايي مي كند.
مشكل به كجا باز مي گردد كه خود را از لذت تدارك غذايي لذيذ محروم كرده ايم؟
بهاي گزاف اين خوراكيها يا سخت گيري ما در صرف هزينه هاي گاه به گاه اين چنيني.
هر چه هست روياهاي دلنواز به تدريج از پيكره بسياري از خانواده هاي تهراني جدا مي شوند. اميدواريم روزي نرسد كه بگوييم كجا رفتيد خوراك هاي سنتي.