بيستم صفر براي همه شيعيان و عاشقان حق و حقيقت يادآور واقعه جانسوز كربلاي سال ۶۱ هجري است. نهضت عاشورا حركتي بود در امتداد رسالت پيامبر گرامي اسلام (ص) و امامت اميرالمؤمنين علي (ع).
نهضت عاشورا هنگامي به وقوع پيوست كه بني اميه عزم خود را براي خاموش كردن چراغ دين جزم كرده بود و امام حسين (ع) راهي جز نثار خون مقدس خود براي آبياري درخت اسلام نداشت. عاشورا نهضتي است كه بر دو پايه استوار است. پايه نخست پيام است و پايه دوم پيام رساني. قيام ابا عبدالله (ع) جز براي حفظ حقيقت و جوهره دين نبود. نهضت حسيني براي حفظ بنيان هاي دين و ارزش هاي والاي انساني به وقوع پيوست.
كاروان اسرا نخستين پيام رسانان عاشورا بودند. امام سجاد (ع) و زينب كبري (س) با خطبه هاي آتشين خود در طول مسير كاروان از كوفه تا شام پيام متعالي امام (ع) را ابلاغ نمودند و پرده از جنايتي برداشتند كه قرنهاست جان شيفتگان اهل بيت را مي گدازد.
اكنون ۱۴۰۰ سال است كه عاشقان حق و  آزادگي، در ماه محرم و صفر با برپايي مراسم و راه اندازي دستجات، كاروان به راه افتاده اسرا را در امتداد تاريخ به حركت درمي آورند و پيام عاشورا را نسل به نسل منتقل مي سازند. عزاداران حسيني نيك مي دانند مجالس ابا عبدالله صورتي دارد و سيرتي. گر چه هر آنچه به نام ابا عبدالله برپا مي شود و هر آنچه عاشقان حسيني در عزاي سالار شهيدان مي كنند في نفسه مقدس است و اجر معنوي خود را داراست، اما مهم آن است كه همواره خود را توجه دهيم كه هر چه بيشتر و بيشتر از صورت به سيرت عاشورا رويم و ضمن درك حقيقت قيام حسيني در زمره پيام رسانان اباعبدالله قرار گيريم.