زنگ  «اوقات  فراغت » ۱۷ ميليون  دانش آموز دوره هاي ابتدايي ،راهنمايي  و متوسطه كشور با تعطيلي  مدارس  به  صدا درآمد ودانش  آموزان  برغم  شادي  ناشي  از پايان امتحانات  و خستگي  نه  ماه  درس ، اكنون  با پرسش  «چه  كنم  » روبه  رو هستند.
پيشينه  اين  پرسش  شايد به  ظاهر براي  هردوره  شبيه  باشد اما ژرفا و گستره و نوع  اين  پرسش  هر سال  با توجه  به  گسترش  نيازها و رشد فكري  دانش  آموزان تغيير مي يابد.
شايد بتوان  گفت  كه  خانواده ها اولين  كساني  باشند كه  در پاسخ  به  اين  پرسش دچار دغدغه  و نگراني  شديد مي شوند، راستي  در برابر خيل  عظيم  نوجوانان  وجوانان  فارغ  از درس  و مدرسه  چه  بايد بكنيم ؟از سوي  ديگر مسئولان  ذيربط درهر دوره  بويژه  دراين  ۲۵ سال  گذشته  در برابراين  پرسش  كه  « براي  اوقات  فراغت  دانش  آموزان  چه  بايد كرد؟» روبه رو بودند وهر يك  به  فراخور درك  اين  پرسش  پاسخي  به  آن  داده اند.
ايجاد اردوي سياحتي  و زيارتي ، اجراي  برنامه هاي  فرهنگي  و هنري ، برگزاري كلاس هاي  آموزشي ، اعتقادي ، هنري  از جمله  پاسخ هايي  بود كه  سازمان ها ونهادهاي  ذيربط به  اين  پرسش  داده اند. امااين  سازمان ها به  دليل  كمبودها و برخي  محدوديت ها تنها درصد معدود  و محدودي  از دانش  آموزان  را زير پوشش  قرار مي دهند.
هم اكنون  سازمان ها و نهادهاي  مختلفي  با برنامه ريزي  و اختصاص  اعتبارات خاص  در زمينه  پركردن  و غني سازي  اوقات  فراغت  جوانان  فعاليت  مي كنند كه  درصورت  هماهنگي  درست  و مناسب  بين  اين  سازمان ها مي توان  از برنامه هاي  كنوني استفاده  بهتري  كرد.
شايد بتوان  گفت  كه  سازمان  ملي  جوانان  و وزارت  آموزش  و پرورش  به  لحاظ ماهيت  كاري  يكي  از اصلي ترين  متوليان  غني سازي  اوقات  فراغت  جوانان  محسوب مي شوند و به  نظر مي رسد كه  دستكم  بين  اين  دو نهاد بايد هماهنگي  درست  ومطلوبي  وجود داشته  باشد.
از سوي  ديگر بسياري  از خانواده هاي  دانش آموزان  به دليل  مشكلات  اقتصادي  ومالي ، توانايي  صرف  هزينه هاي  گزاف  براي  اوقات  فراغت  دانش آموزان  را ندارند بنابراين  سطح  و ميزان  تقاضاي  خانواده ها براي  تحت پوشش  قرار گرفتن  فرزندان ـشان  هر سال  افزايش  مي يابد.
افرادي  كه  تحت  پوشش  برنامه هاي  اوقات  فراغت  سازمان ها و نهادهاي  رسمي قرارمي گيرند، كيفيت  برنامه ها را منطبق  نيازها و روحيات  جوانان  نمي دانند.
«مريم  لهراسبي » يكي  از دانش  آموزان  مي گويد:برنامه ريزي  براي  اوقات  فراغت دانش  آموزان  باتوجه  به  شناخت  و ارتباط مسئولان  با دانش آموزان  بايد درمدرسه ها صورت  بگيرد. وي  گفت  : مدارس  در ايام  تعطيل  برنامه اي  براي  اوقات  فراغت  دانش  آموزان پيش  بيني  نكرده  در حالي  كه  مدارس  بهترين  مكان  براي  اين  مساله  است .
برخي  از دانش  آموزان  به  خبرنگارگروه  فرهنگي  ايرنا گفتند كه  استفاده  ازبرنامه هاي  فرهنگي  و هنري ، ورزشي  و تفريحي  خارج  از مدرسه  هزينه هاي  زيادي دربردارد و اگر مسئولان  مدرسه ها بطور مستقيم  متولي  برنامه هاي  اوقات  فراغت شوند، استقبال  دانش  آموزان  زياد خواهد بود.
«حميد صفاري » دانش آموز دوره  پيش  دانشگاهي  مي گويد : تابستان  طولاني  براي دانش آموزان  بي برنامه ، سخت  و دشوار سپري  مي شود و اغلب  خانواده ها نيز ازبي  برنامگي  نگران  هستند.
«معصومه  هدهدي  » يك  كارشناس  وزارت  آموزش  و پرورش  گفت  : اوقات  فراغت يكي  از مهمترين  موضوعاتي  است  كه  همه  خانواده ها با آن  درگيرهستند و باتوجه به  جمعيت  حدود ۶۰ درصدي  جوانان  كشور و آسيب هاي  فراواني  كه  در جامعه  براي آنها وجود دارد بايد به  صورت  ويژه  به  اوقات  فراغت  دانش آموزان  بپردازيم .
وي  افزود: برگزاري  اردو و برنامه هايي  نظير آن  راه  حل  مشكلات  اوقات  فراغت دانش آموزان  نيست  بلكه  بايد به  آنان  آموزش  بدهيم  كه  چگونه  خودشان  اوقات فراغت  خود را پر كنند.
اين  كارشناس  اظهارداشت : فقط پنج  درصد دانش آموزان  مي توانند از برنامه هاي آموزش  وپرورش  و ساير نهادهااستفاده  كنند و بايد به  بقيه  دانش آموزان  آموزش داد كه  چگونه  اوقات  فراغت  خود را به  صورت  مطلوب  پركنند.
وي  توضيح  داد: بايد فرزندان  ما ياد بگيرند كه  چگونه  با مطالعه  يك  كتاب مي توان  لذت  برد و يا با مشاهده  يك  برنامه  خوب  تلويزيون  از آن  استفاده  و لذت برد.
اين  كارشناس  گفت  : خانواده ها در غني سازي  اوقات  فراغت  دانش  آموزان  نقش زيادي  دارند و علاوه  بر نام  نويسي  فرزندانشان  در كلاس هاي  آموزشي ، سرگرمي  وتفريحي  مي توانند با آموزش هاي  فكري  فشار بي برنامه  بودن  دانش  آموزان  راكم  كنند.
رييس  سازمان  دانش  آموزي  كشور نيز غني سازي  اوقات  فراغت  دانش آموزان  را يكي  از دغدغه هاي  اين  سازمان  دانست  و مي گويد: امسال  دو ميليون  دانش  آموزدر برنامه هاي  تابستاني  اين  سازمان  شركت  مي كنند.
«محمدمهدي  شاه  حسيني»  گفت : برگزاري  مسابقات  ورزشي ، فرهنگي ، هنري  وآموزش  امداد و نجات  از جمله  برنامه هاي  تابستاني  اين  سازمان  است .
وي  اظهار داشت : بازديد از جاذبه هاي  گردشگري  شهرها، برگزاري  اردوهاي  يك روزه  كوهستاني ،آموزش  شنا، فريادهاي  شادي  و سرودهاي  اردويي  ازديگر برنامه هاي  اردوهاي  دانش آموزي  است .
وي  با بيان  اينكه  سازمان  دانش  آموزي  كشور هم اكنون  ۵/ ۳ ميليون  عضو دارد، افزود:اعزام  ۱۵ هزاردانش آموز به  حج  عمره  و شركت  ۱۰۰ دانش آموز در اردوهاي برخي  كشورهاي  اروپايي  و آسيايي  از جمله  برنامه هاي  اين  سازمان  است .
مديركل  دفتر برنامه ريزي  امور فرهنگي  و مشاوره  وزارت  آموزش  و پرورش  نيز، عدم  هماهنگي  فعاليت  بخش هاي  فرهنگي  كشور را از مهمترين  مشكلات  اين  بخش ذكر كرد و گفت : سازمان  تبليغات  اسلامي ، وزارت  فرهنگ  وارشاد اسلامي  و وزارت آموزش  و پرورش  و برخي  از نهادهاي  غير دولتي  كار فرهنگي  مي كنند اما فعاليت آنها در جايي  به  هم  اتصال  داده  نمي شوند.
«حميدرضا كفاش» گفت : برنامه اي  براي  ساماندهي  فعاليت هاي  فرهنگي  در كشوروجود ندارد و عدم  انسجام  فعاليت هاي  فرهنگي  و نبود يك  فرماندهي  واحد براي ساماندهي  فرهنگي  از مشكلات  بخش  فرهنگي  كشور است .
وي  توضيح  داد: يك  گروه  تئاتر در نهادي  تشكيل  مي شود و ممكن  است  كه  يك دانش آموز در همه  اين  گروه ها شركت  كند و دانش  آموزان  ديگر از اين  فرصت محروم  بمانند واين  امر نشان  مي دهد كه  تقسيم  كار بخوبي  انجام  نگرفته  است .
كفاش  گفت : بسياري  از فعاليت هاي  فرهنگي  نهادهاي  كشور موازي  است  و اين امر وقت  و هزينه ها را بالا مي برد بدون  اينكه  دانش آموزان  بيشتري  از اين برنامه ها استفاده  كنند.
به  اعتقاد وي ، شوراي  عالي  انقلاب  فرهنگي  بايد به  فعاليت هاي  فرهنگي  كشورسامان  دهد و ضمن  اتصال  بخش هاي  فرهنگي  كشور، حدود و وظايف  آن ها را مشخص كند و از تداخل  در فعاليت  يكديگر جلوگيري  كند.

اين هم از اوقات فراغت بچه ها

اين روزها اگر اخبار مربوط به غني سازي اوقات فراغت را از زبان مسئولان آموزشي، ورزشي و فرهنگي دنبال كني همه قريب به اتفاق اظهار مي كنند كه متولي اصلي غني سازي اوقات فراغت ما نيستيم.
اخيراً رئيس سازمان دانش آموزي ضمن شانه خالي كردن از برنامه ريزي و هدايت وغني سازي اوقات فراغت گفته است حدود يك ميليارد تومان اعتبار براي اوقات فراغت دانش آموزان در تابستان از سوي سازمان دانش آموزي در نظر گرفته شده است كه با اين مبلغ مي توان ۶ ميليون دانش آموز را تحت پوشش قرار داد. البته ايشان نگفته است مابقي ۵/۱۰ ميليون نفر دانش آموز دختر و پسر و ريز و درشت چه بايد بكنند؟!
در هر حال تا بوده همين بوده است، اغلب متوليان آموزشي معمولاً قبل از شروع تابستان ستاد، جلسه و كميسيون با محوريت آموزش و پرورش برگزار مي كنند وقتي تمامي بودجه هاي مربوط به اوقات فراغت بچه ها ته مي كشد تازه اعلام مي كنند ما چه كاره بوديم؟
بايد گفت هيچ سازمان يا سامانه  گسترده اي از حجم امكانات آموزشي و پرورشي ، فضاي آموزشي، مربيان بيكار و در نهايت تجربه مناسب در غني سازي اوقات فراغت به اندازه وزارت عريض و طويل آموزش و پرورش برخوردار نيست انتظار داريد شهرداري تهران به غني سازي اوقات فراغت بپردازد.
زورشان به زنان رسيد
در راستاي كوچك سازي سامانه آموزش و پرورش و كاهش حجم نيروي انساني آن، بر اساس تصميم اخير سازمان مديريت و
برنامه ريزي كشور، هر گونه تصميم گيري و برنامه ريزي از دفتر امور زنان اين وزارتخانه سلب شد.
البته متوليان اين دفتر از حذف اين سامانه اظهار نگراني كرده اند، به باور آنها اين نوع تصميم گيري در پشت درهاي بسته مي تواند بر وضعيت آموزشي ۸ ميليون دانش آموز دختر در دوره هاي ابتدايي، راهنمايي و متوسطه و پيش دانشگاهي تأثير گذار باشد و چه بسا ۴۸۰ هزار فرهنگي زن را آزرده خاطر كند. خود ما هم از اين تصميم گيري شتابزده شگفت زده هستيم چرا كه جنسيت گرايي در حوزه هاي آموزشي را بارها به چشم ديده ايم حالا به يمن سبقت گيري برخي از مسئولان آموزشي از بين ۷ نفر معاون در حوزه وزارتي يك نفر هم زن عهده دار اين مسئوليت شده است، علاوه بر آن در حوزه هاي ادارات كل هم شايد تعداد مديران زن به انگشتان دست نرسد. بايد ديد كه حذف دفتر امور زنان چه تأثيري بر ساير حوزه هاي آموزشي خواهد داشت اما
مي توان گفت چون نتوانستند حريف مردان شوند زورشان
به زنان رسيد.
اولين تذكر

به گفته نورالدين پيرمؤذن، مخبر كميسيون بهداشت و درمان مجلس، قرار است در پاسخگويي به اعتراض پرستاران كشور، وزير و معاونين وي به صحن مجلس شوراي اسلامي فرا خوانده شوند. كاري به مسائل سياسي و صف بندي هاي موجود در جامعه نداريم ولي بايد در طي اين مدت مسئولان قوه مقننه يك هشدار يا حتي تذكري به متوليان بهداشتي و درماني كشور مي دادند.
مرگ و مير در بيمارستان ايرانمهر، تخلفات جراحي چشم در اهواز، خصوصي سازي در بيمارستانها، مشكلات پرستاران و... هر يك مي توانست نه تنها هشدار و سؤال بلكه حتي استيضاح را در پي داشته باشد.
در ينگه دنيا يك حادثه كوچك از اين دست مي توانست يك وزير را بالا و پايين كند. البته در كنار اين انتقادات نبايد به حق از مجموعه كارهاي بزرگ چون اجراي طرح واكسن سرخجه و فلج اطفال نيز گذشت.
۵۰۰ هزار يا يك ميليون و خرده اي 

درست است كه ستادي براي مبارزه و پيشگيري از اعتياد به مواد مخدر در اين مملكت به كار خود ادامه مي دهد، اما هنوز مطالعه كارشناسي اپيدميولوژيك كشوري در مورد شيوع مصرف مواد مخدر در ايران انجام نشده است.
به همين خاطر در گرما گرم بزرگداشت روز جهاني مبارزه با مواد مخدر از سوي دبيرخانه ستاد، اطلاعاتي درز مي كند كه خواندني است.
بنابر اين گزارش ها در سال ۷۶ رقم معتادين ايراني ۵۰۰ هزار نفر اعلام شد بعدها اين رقم به يك ميليون و ۲۰۰ هزار نفر رسيد. اطلاعات ارائه شده در سال جاري نيز از نظر آماري قابل تامل است.
* در طول مدت ۲۰ سال از سال ۵۷ تا ۷۷ به طور متوسط ميزان رشد مصرف مواد مخدر سالانه ۸ درصد بوده است.
* مصرف هروئين و حشيش بيشتر در مكان هاي عمومي مانند پارك ها، خرابه ها، باجه هاي تلفن عمومي، حمام ها و توالت ها صورت مي گيرد و مصرف ترياك اغلب در محيط خصوصي منازل اتفاق مي افتد.
* ميانگين سني متعادان بين ۲۰ تا ۴۵ ساله اند، البته ۵ درصد از آنان را افراد كمتر از ۲۰ سال و بالاتر از ۸۰ سال هم تشكيل مي دهند.
* بيش از ۹۰ درصد معتادان را مردان تشكيل مي دهند و البته از اين تعداد ۲۰ درصد هم بيكار هستند. حالا خدا مي داند كه آيا طرح ترك اعتياد مي تواند وام خود اشتغالي را هم در پي داشته باشد يا نه؟ چون اخيراً عده اي از معتادان به همين دليل ترك كرده اند!

براساس نتايج حاصل از يك بررسي در شهر تهران عواملي مانند بالابودن سن شوهر، تحصيلات زن و اشتغال آنان در كاهش تعداد فرزندان موثر است.
بنا براين گزارش دكتر زهرا راهنورد، استاديار دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تهران، دكتر علي رضا حيدرنيا و دكتر غلامرضا بابايي، استادياران دانشكده پزشكي دانشگاه تربيت مدرس در تحقيقي با بررسي عوامل موثر بر درخواست فرزند اضافي در زنان شهر تهران دريافته اند كه پايين بودن سن ازدواج، داشتن فرزند فوت شده و جنس نوزاد از عوامل موثر در افزايش درخواست فرزند اضافي در خانوارهاي كشورمان مي باشد.پژوهشگران در اين مطالعه توصيفي، تحليلي تعداد يك هزار و ۵۲۷ زن شوهردار شهر تهران را با حداقل يك فرزند بطور تصادفي دومرحله اي انتخاب و با استفاده از پرسش نامه آنها را مورد بررسي قرار دادند.
نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه به ازاي يك سال افزايش سن همسر، احتمال خواست فرزند اضافي۹۳ درصد است.همچنين با افزايش تعداد فرزندان، احتمال خواست فرزند اضافي كاهش پيدا كرده و داشتن فرزند فوت شده در خانواده ها اين احتمال را زياد مي كند.
بسياري از روان شناسان معتقدند كه تجارب تلخ زمان كودكي فرد را براي كجروي هاي بعدي آماده مي سازد. آنان معتقدند عواملي از قبيل پايين بودن سطح درآمد خانواده ، وجود منازل مسكوني ويران و مخروبه، نظام غيربهداشتي خانه سازي و تعداد زياد فرزندان با اتاق هاي كم و... فرد را به سمت كجروي هاي اجتماعي سوق مي دهد؛ بنابراين داشتن يك حاملگي برنامه ريزي شده از حقوق مسلم هر زن و مردي واقع در سنين باروري است.پژوهشگران در پايان خاطرنشان كرده اند: بايد عوامل مرتبط با خواست فرزند اضافي در خانواده ها را شناخت تا بتوان در جهت كاهش ميزان رشد جمعيت به نحو مطلوب برنامه ريزي كرد.

مريم غفاري- رييس سازمان خدمات درماني از پيشنهاد راه اندازي صندوق كمك به بيماران صعب العلاج به مجلس شوراي اسلامي خبر داد.
دكتر موسوي، رييس سازمان بيمه خدمات درماني ضمن بيان مطلب فوق گفت: در شرايط فعلي با توجه به بالا بودن هزينه هاي درمان بيماران خاص نمي توانيم بيماران خاص را به تالاسمي، هپاتيت، كليوي، هموفيلي محدود كنيم. چون بيماران سرطاني، MS، بيماران رواني و بيماراني كه دچار سوختگي شده  اند نيز به دليل بالا بودن هزينه نگهداري و تأمين داروها بايد جزو بيماران خاص تلقي شوند و از نظر دريافت خدمات درماني حمايت شوند.
وي با تأكيد بر راه اندازي صندوق كمك به بيماران صعب  العلاج گفت: اين صندوق بايد با همياري همه باشد چون تأمين منابع آن فقط توسط دولت امكان پذير نمي باشد.
بيماران صعب العلاج به دليل نوع بيماري شان بايد تا آخر عمر دارو مصرف كنند و تحت درمان هايي نظير دياليز و شيمي درماني و ... قرار بگيرند. در حال حاضر بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور، هموفيلي و افرادي كه همو دياليز مي شوند از سوي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي بيماران خاص شناخته شده اندو از سوي هيات دولت نيز بودجه اي برايشان در نظر گرفته شده و تحت حمايت قرار مي گيرند.
علاوه بر ۳ بيماري فوق،  بيماران مبتلا به سرطان، ديابت و بيماران پيوند كليه نيز از سوي بنياد امور بيماريهاي خاص تحت حمايت قرار گرفته اند.وي افزود: در مورد بيماران سرطاني از روزي كه فرد مبتلا مي شود تا مرحله تشخيص عمل جراحي، شيمي درماني و راديو تراپي هزينه هاي بالايي را در پي دارد و مردم توان پرداخت اين هزينه ها را ندارند.
دكتر موسوي گفت: براي هزار بيمار سرطاني در تهران،  ۲ ميليارد و ۸۰۰ ميليون تومان پول داريم كه اين منابع فعلي نمي توانند تمام اين بيماران را پوشش دهند.
وي خاطرنشان كرد: در حال حاضر در كل كشور ۳۲ هزار بيمار خاص داريم كه ۲۷ هزار نفر آن ها تحت پوشش بيمه خدمات درماني هستند وميانگين هزينه درماني آنها يك ميليون وصد هزار تومان است يعني ۲۸ ميليارد تومان براي ۲۷ هزار نفر. اين در حالي است كه در سال ۸۲، ۴۳۳ ميليارد تومان براي تعداد ۳۶ ميليون نفر هزينه كرديم ولي براي ۲۷ هزار نفر بايد ۲۸ ميليارد تومان بپردازيم. يعني اجراي عدالت در توزيع منابع در وضعيت فعلي امكان پذير نيست در نتيجه لازم است براي ساماندهي هزينه هاي درماني صندوقي تحت عنوان صندوق بيماران صعب العلاج ايجاد شود و در اين خصوص سازمان هاي غير دولتي، مراكز خيريه، مردم، دولت و بيمه ها كمك كنند تا خانواده هايي كه يكي از اعضايشان به بيماري فوق مبتلا شده است ديگر ناچار به فروختن كليه يا تمام زندگي شان نشوند.

سازمان بهداشت جهاني (WHO) در خصوص كاربرد نامنظم و اغلب غير بهداشتي داروهاي جايگزين از قبيل طب سوزني، طب گياهي و مكمل هاي غذايي هشدار داد.
گزارش هاي بسياري از عكس العمل هاي متضاد و حتي مرگبار در نتيجه استفاده از اين داروها و طبهاي جايگزين در كشورهاي صنعتي و در حال توسعه ارائه شده است. يك كارشناس سازمان بهداشت جهاني گفت: اين فرض درست نيست كه طب هاي سنتي براي همه و در هر زمان مثبت است بلكه اين روشها به دليل تداخل دارويي و يا كاربرد نادرست آن گاهي منجر به مرگ افراد مي شود. اين سازمان اعلام كرد: اكثر كشورها هيچ قانوني براي كنترل محصولات گياهي ندارند و بيش از ۹۰ كشور در جهان به طور بي رويه اقدام به فروش اين داروها كرده اند.

فروزان آصف نخعي
يافتم،؛ يافتم، او برهنه در داخل كوچه ها مي دويد و مي گفت يافتم، يافتم، زماني كه ارشميدس به داخل استخر آب فرو مي رفت، به قانون جرم حجمي دست يافت، اما او به واقع براي آزمايش به داخل استخر آب نرفته بود، بلكه مي خواست، اوقات فراغت خويش را به نحوي مطلوب بگذراند. آيا همين موضوع درباره نيوتن و كشف قانون جاذبه صادق نيست؟ آيا نيوتن براي گردش به زير درخت سيب خزيده بود يا رفته بود تا آزمايشي را مشاهده كند؟
ارسطو فراغت را پيشه اي جدي مي دانست: «ما حرفه و كار و شغلي را در پيش مي گيريم تا فراغتي داشته باشيم.» به نظر ارسطو فراغت وضع ايده آلي است كه هر شهروند به دنبال و آرزويش است. در صورت تحقق  اين آرزو، شخص شكوفا مي شود، خلاقيت هايش بروز مي يابد. همچون ارشميدس يا نيوتن. هوني كات اوقات فراغت را به مثابه فرصتي براي كارهاي خلاقانه مي داند. به اين منظور جامعه شناساني چون پاركر و ربوتس بر رابطه كار و فراغت تأكيدي جدي كردند. اما همانگونه كه نظر ارسطو مطرح شد فراغت تأمين زماني براي تحقق آرزوها است. در تحقق آرزوها است كه انسان احساس توانمندي و به خويش اعتماد مي كند. بدون اين احساس حس بي قدرتي، انسان را به زانو در مي آورد. با اين احساس ديگران را وادار به احترام به خويش و خواسته هاي خويش مي كند، احترام متقابل. در اين نگاه اوقات فراغت، زماني براي ول گشتن، وقت تلف كردن و بيكاري نيست، بلكه زماني است براي آموزش در حين تفريح. زماني است براي بروز خلاقيت خارج از محوطه كلاس و آزمايشگاه. زماني است براي نزديك شدن به خودم، براساس آنچه دوست دارم و آنچه انتخاب مي كنم. زماني است براي فهم توانايي هايم. زماني است براي آموزش در محيط جامعه و گروه دوستان. براساس تعريف انجمن بين المللي جامعه شناسي، اوقات فراغت عبارتست از: مجموعه اي از اشتغالات كه فرد به ميل خود براي استراحت يا تفريح و يا فراگيري غيرانتفاعي و مشاركت اجتماعي داوطلبانه بعد از رهايي از الزامات شغلي خانوادگي و مذهبي- اجتماعي بدان مي پردازد.»
براساس اين تعريف است كه مرزي ميان اوقات فراغت و بيكاري ايجاد مي شود. فراغت فعاليتي داوطلبانه و بي مزد است اما كار يا بيكاري فعاليتي مبتني بر به دست آوردن مزد يا از دست دادن آن است. از اين رو بايد براي اوقات فراغت جوانان كه اغلب آماده فعاليت بي مزد هستند فكري كرد.
از ميان ۸ هزار و ۷۵۰ ساعت طول عمر متوسط انسان، ۲ هزار و ۸۳۰ ساعت به كار و يك هزار و ۹۲۰ ساعت به اوقات فراغت اختصاص دارد. هم اكنون بيش از ۱۶ ميليون نفر از جمعيت كشور را جوانان تشكيل مي دهند. در اين راستا اگر ۸ هفته و در هفته ۲ روز براي اوقات فراغت جوانان برنامه داشته باشيم، برنامه فعال سهميه فراغتي در ايران ۲۶۷ ميليون نفر در روز مي شود. آيا براي چنين زماني نهادهاي اجتماعي، سياسي و نهاد خانواده برنامه ريزي جدي كرده اند؟ همه مي دانند كه قوه خيال آدمي در اوقات خوب و خوش شكل مي گيرد و اغلب در اين اوقات فعاليت ذهني چندين برابر مي شود، هرچند كه در ظاهر به نظر مي رسد در استراحت به سر مي برد، اما آيا براي «قوه خيال» كه در همين اوقات اغلب شكل مي گيرد برنامه هاي تفريحي- آموزشي غيرمستقيم تنظيم كرده ايم؟

جانشين معاون اجتماعي ناجا ايران را بي برنامه ترين كشور در مورد استفاده از اينترنت خواند.حسيني در گفت وگو با ايسنا، همچنين اعتياد به اينترنت را پديده اي رو به رشد توصيف و به آمار بالاي استفاده هاي غيرمفيد از اينترنت در كشور اشاره كرد و گفت: بسياري از افراد ساعت هاي مفيد عمرشان را در دنياي مجازي اينترنت سرگردان مي شوند؛ در حاليكه وقت تلف كردن هاي حتي غيرمجرمانه نيز خسارتي بزرگ به جوانان است.
به گفته وي كساني كه دچار چنين اعتيادي هستند، اگر روزانه ساعتهاي مديدي را در فضاي اينترنت نچرخند، احساس كمبود روحي و رواني مي كنند و نيازمند درمان هستند.

كشور ايران به منظور كاهش اثرات زلزله بر ساختمان ها از سيستم هاي جداسازي پايه اي استفاده خواهد كرد.به گزارش آژانس خبرنگاران تكنولوژي ايران- ايتكا، سيستم هاي جداسازي پايه اي (base isolator) يكي از موثرترين روشهاي كاهش اثرات زلزله بر ساختمان و تاسيسات است.استفاده از اين تكنولوژي از اوايل دهه ۸۰ ميلادي رو به گسترش نهاده و در تعدادي از كشورهاي زلزله خيز جهان از جمله ژاپن، آمريكا، چين و ايتاليا براي ايمن سازي ساختمانها استفاده شده كه نتيجه عملكرد آن نيز رضايت بخش بوده است.برپايه اين گزارش اين سيستم ها كه به شكل استوانه هستند در ساختمان هاي موجود نيز قابل استفاده هستند و براحتي در زير ستونهاي ساختمان قرار مي گيرند.