آموزش و پرورش اعلا م كرد
پولدارها به مدارس غيرانتفاعي نمي روند
۲۵ درصد اولياي دانش آموزان اين مدارس كارمند، ۲۵ درصد فرهنگي و دانشگاهي، ۲۴ درصد كسبه ومشاغل آزاد جزء ، ۱۵ درصد اقشار كم درآمد و بي درآمد،يك درصد فرزندان مديران ارشد و۱۰درصد از طبقه مرفه هستند
|
|
مسوولا ن آموزش و پرورش مي گويند: شهريه مدارس به هيچ وجه بيشتر از ۷۰۰-۶۰۰ هزار تومان نمي شود، اما...!
همين اما مبناي شهريه هاي نجومي است!
سهيلا بيگلرخاني
براي نسل ما كه دوازده سال بدون پرداخت شهريه هاي جورواجور درس خوانديم و تازه در دانشگاه با مفهوم آزاد و دولتي آشنا شديم، پرداخت سالانه چيزي حدود ۲ ميليون تومان براي يك سال تحصيل باورپذير نيست.
اما پدر ومادرهاي امروزي از همان بدو تولد فرزندشان حساب وكتاب مدرسه رفتن و دانشگاه را دارند. وقتي هنوز در جامعه اي تب تحصيلات عاليه فروكش نكرده باشد، طبيعي است كه بازار مدرسه هايي با سطح آموزش بالا داغ خواهد شد.
درست است كه هر كه طاووس خواهد جور هندوستان كشد و لابد پدر و مادرهاي پولدار و خواهان رشد تحصيلي فرزندانشان بايد پيه شهريه هاي گران را به تن بمالند، حتي اگر قاعده اي بر تعرفه شهريه هاي مدارس غيرانتفاعي حكمفرما باشد.
در حال حاضر بر اساس منطقه بندي براي مدارس غيرانتفاعي تهران شهريه هايي تعريف شده است. هر چند كمتر مدرسه اي به اين تعرفه ها اكتفا مي كند. «براي شهريه سال قبل پسرم يك ميليون و ۸۰۰ هزار تومان پرداختم.» اين را خانمي ميانسال مي گويد. او امسال هم از شهريه دبيرستان پسرش مطمئن نيست. روز ثبت نام حتي الامكان مقدار بيشتري پول با خود بر مي دارد. «يك دفعه وسط كار شايد گفتند، بايد فيش ديگري را هم واريز كنم، آن وقت بي دليل معطل مي شوم.»
به گفته وي با آنكه شهريه ثابت مدرسه بر اساس تعرفه هاي آموزش و پرورش دريافت مي شود، اما هميشه بهانه هاي ديگري مثل كلاس هاي فوق برنامه و تقويتي براي دريافت پول بيشتر وجود دارد.
اول قصه يا اول غصه
از خرداد سال ۱۳۶۷ پس از تصويب مجلس، مدارس غيرانتفاعي در كنار مدارس دولتي شروع به كار كردند. ابتدا قرار بود اين مدارس فضاي رقابتي در آموزش و پرورش ايجاد كنند، همچنين از بار تصدي گري دولت نيز بكاهند. با اين حال پس از گذشت بيش از ۱۵ سال، تنها اثر ملموس تاسيس اين مدارس افت كيفيت تدريس در مدارس دولتي بود. اكنون ۱۱ درصد مدارس كل كشور غيرانتفاعي هستند و مجموعا ۶/۳ درصد از دانش آموزان كل كشور در اين مدارس درس مي خوانند.
بر اساس آماري كه حسن مسعودي مدير كل دفتر پشتيباني و توسعه مدارس غيرانتفاعي ارايه مي دهد، در سال تحصيلي ۸۳-۸۲، يك ميليون و ۴۰ هزار دانش آموز در مدارس غيرانتفاعي كشور درس مي خوانند كه از اين ميزان ۳۷ درصد دختر و ۶۳ درصد پسر هستند. مسعودي مي گويد: «حدود ۱۳هزار و ۵۰۰ مدرسه غيرانتفاعي در كل ايران فعاليت مي كنند.»
با آنكه مدارس غيرانتفاعي با ارايه سطح بالاتر آموزش و امكانات اقبال خوبي ميان مردم داشته اند اما هنوز ظرفيت اين مدارس كامل نيست. به طوري كه در مقطع ابتدايي ۳۰ درصد از ظرفيت مدارس اين مقطع عملا خالي است، در مقطع راهنمايي ۱۰ درصد و در مقطع متوسطه ۳۳ درصد از ظرفيت مدارس اين مقطع خالي است. به گفته مسعودي موفقيت هر يك از اين مدارس به پر شدن ظرفيتشان است. اگر ظرفيت كامل شود هم خدمات و هم كيفيت كار ارتقا پيدا مي كند. تجميع امكانات محدود آموزشي در مدارس غيرانتفاعي پيامدهايي هم داشته، از آن جمله پذيرش ۶۰ درصد از دانش آموزان اين مدارس در دانشگاه است. «سال ۸۲-۸۱، حدود ۸۲ هزار نفر ازدانش آموزان فارغ التحصيل مدارس غير انتفاعي در دانشگاه ها پذيرفته شدند و حدود ۸۰ هزار نفر از دانش آموزان اين مدارس نيز حايز رتبه اول تا سوم در مسابقات مختلف علمي و فرهنگي شدند.
از طرفي در اين سال ها از كيفيت آموزش در مدارس دولتي كاسته شده است. والدين دانش آموزان مدارس دولتي از اينكه ناچارند براي بالا بردن توان علمي و جبران مافات آموزش و پرورش هزينه هايي هم براي كلاس هاي تقويتي فرزندانشان كنار بگذارند ، گله مند هستند.
بچه پولدارهاي مظلوم
اين يك واقعيت است كه شهريه هاي سنگين و متفاوت والدين را مجبور كرده به خاطر موفقيت تحصيلي فرزندانشان از شكم خود و خانواده بزنند. اما واقعيت بزرگتر اين است كه بر خلاف تصور افكار عمومي، اكثريت مشتريان مدارس غير انتفاعي بچه پولدارها نيستند.
براساس آماري كه اداره كل مدارس غير انتفاعي ارايه مي دهد، حدود ۷۵ درصد از دانش آموزان اين مدارس متعلق به طبقه متوسط جامعه هستند.« ۲۵ درصد اولياي دانش آموزان اين مدارس كارمند، ۲۵ درصد فرهنگي و دانشگاهي، ۲۴ درصد كسبه ومشاغل آزاد جزء ، ۱۵ درصد اقشار كم درآمد و بي درآمد، يك درصد فرزندان مديران ارشد و۱۰درصد از طبقه مرفه هستند. با اين حساب اگر فرزندان مديران ارشد را به حساب نياوريم، تنها ۱۰ درصد از دانش آموزان مدارس غير انتفاعي به قول معروف بچه پولدارند.
و اما نكته اي هم درباره ميزبانان بچه هاي طبقه متوسط. براساس آمار اداره كل مدارس غير انتفاعي ۶۵ درصد از موسسان اين مدارس مدرك ليسانس و بالاتر دارند، ۲۲ درصد فوق ديپلم و ۱۳ درصد هم ديپلمه اند.
شهريه هاي اما و اگردار
با اين اوصاف نظارت بر شهريه هاي مدارس غير انتفاعي اهميت ويژه اي مي يابد. امسال اداره كل دفتر پشتيباني و توسعه مدارس غيرانتفاعي وزارت آموزش و پرورش، قواعد جديدي را براي دريافت شهريه طراحي كرده است. براساس اين قواعد با آنكه شهريه ثابتي براي مدارس غير انتفاعي تعريف نمي شود، اما آموزش و پرورش نظارت بيشتري بر تعرفه ها دارد، البته اين نكته اي است كه طراحان عنوان مي كنند.
مسعودي مي گويد:« شهريه مدرسه به پيشنهاد موسس و باتوجه به سطح آموزش، ارزيابي هزينه هاي سال گذشته مدرسه و همچنين برنامه هاي سال آينده پيشنهاد مي شود و در صورت تاييد آموزش و پرورش به مدارس ابلاغ خواهد شد.» اين قاعده قرار است، در كل كشور به اجرا درآيد. بر همين اساس كميسيون هايي به رياست رئيس آموزش و پرورش شهرستان يا منطقه در مناطق مختلف كشور تشكيل مي شود. اعضاي اين كميسيون عبارتند از: مسوول پايه (مقطع)، دو نفر از شوراي هماهنگي موسسان منطقه و معاونان منطقه اين كميسيون گزارش موسس را بررسي كرده و سپس رقمي را به عنوان شهريه اعلام مي كند.»
به گفته مسعودي براي سهولت كار كميسيون ها در برخي از مناطق، مدارس با رعايت شاخص ها گروه بندي مي شوند. همچنين هزينه هاي امكانات ديگر مدرسه با موافقت بين موسس و رئيس منطقه اخذ خواهد شد. به اين منظور فرم هايي نيز طراحي شده است.
مسعودي مزاياي اين طرح را در شفاف شدن شهريه ها و دريافت پول متناسب با ارايه خدمات مي داند.
«پس از اجراي اين طرح ممكن است شهريه بعضي از مدارس حتي كمتر هم شود. در مقابل، شهريه برخي افزايش يافته و تعدادي هم تغييري نمي كند.»
با اين حال مسعودي همچون ديگر مسوولان وزارت آموزش و پرورش و مانند سنوات گذشته امكان دريافت شهريه هاي نجومي را منتفي مي داند. «شهريه مدارس به هيچ وجه بيشتر از ۷۰۰-۶۰۰ هزار تومان نمي شود.»
اما... اين مقام مسوول سخن از امايي به ميان مي آورد كه مبناي شهريه هاي نجومي است «اما بايد بين شهريه آموزش و هزينه امكانات اضافي تفاوت قايل شد. وقتي مدرسه لابراتوار زبان يا آزمايشگاه هاي فردي در اختيار دانش آموزان مي گذارد يا هر روز به بچه ها ناهار گرم مي دهد يا مرتب بچه ها را به اردو مي برد يا معلمي مرتبط با رشته تدريس استخدام مي كند، قاعدتا هزينه اين امكانات را نيز بايد از دانش آموزان بگيرد. پولي كه مردم به عنوان شهريه به مدارس مي دهند، يك بخشي شهريه ثابت و بخشي هزينه فوق برنامه است. گذشته از اين قرار شده هزينه هاي اين برنامه و همچنين اجرا شدن يا نشدن آن در انجمن اوليا به تصويب پدر ومادرها برسد بعد در قالب توافقنامه به كميسيون رفته و ابلاغ شود. به اين ترتيب والدين مي دانند هزينه چه چيزي را پرداخت مي كنند» آخر اين قصه همان اعداد نجومي است.
حرفه اي نه چندان پولساز!
اداره كل مدارس غيرانتفاعي آماري را ارايه داده كه به قاعده بايد باور ما را در مورد درآمدهاي ميليوني موسسان مدارس غيرانتفاعي فرو بريزد. اين آمار حكايت از آن دارد كه كمتر از ۵۰ درصد كساني كه موفق به گرفتن موافقت اصولي راه اندازي مدرسه غيرانتفاعي شده اند، مدرسه تاسيس كرده اند. «تاكنون حدود ۲۸ هزار موافقت اصولي تاسيس مدرسه صادر شده، با اين حال چيزي حدود ۱۳ هزار و ۵۰۰ مدرسه راه اندازي شده است.»
آمار انصراف ها به زعم كارشناسان اين اداره حكايت از هزينه بالاي راه اندازي مدرسه و سود اندكآنها دارد، اما اين تنها يك روي سكه است و برخي معتقدند گرفتن موافقت اصولي براي مدرسه غيرانتفاعي بسيار سخت است. نه تنها به خاطر بوروكراسي پيچيده در وزارت آموزش و پرورش، بلكه به دليل سودآوري كلان اين واحدهايآموزشي است.
|