يكي از مورد بحث ترين مسائل در ايران در حال حاضر نحوه جذب دانشجويان و مسأله كنكور و نحوه ورود به دانشگاه است. اما با توجه به سيستم آموزشي كاملاً متفاوت انگليس در اين كشور كنكور وجود ندارد و حدود ۴۰ سال است كه كشور انگليس موفق شده ظرفيت دانشگاه هاي خود را به تعداد افراد داراي صلاحيت براي ورود به دانشگاه افزايش دهد.
دولت انگليس براي نخستين بار در سال ۱۹۶۳ اعلام كرد كه ظرفيت دانشگاه هاي اين كشور به حدي رسيده كه همه متقاضيان ورود به دانشگاه مي توانند در يكي از دانشگاه هاي اين كشور به تحصيل مشغول شوند.
نحوه پذيرش دانشجو در دانشگاه هاي انگليس كه اكثراً در سطح بين المللي از مراكز علمي شناخته شده هستند، مبتني بر نظام آزمون سراسري براي پذيرش يا رد افراد نيست بلكه مهمترين مسأله در پذيرش داوطلبان در دانشگاه هاي انگليس، سطح نمره آنان در دوره پيش از دانشگاه و يا سابقه كاري آنان است.
چگونگي پذيرش در دانشگاه براي انگليسي ها و دانشجويان كشورهاي عضو اتحاديه اروپا، متفاوت از نحوه پذيرش دانشجويان غيرانگليسي و غيراروپايي است.
در حال حاضر، حدود ۱۰۰ دانشگاه و ۶۰ مؤسسه معتبر آموزش عالي در انگليس فعاليت دارند كه پذيراي حدود ۲ ميليون و ۱۷۵ هزار دانشجو در سراسر اين كشور هستند و مقررات همه آنها غير از دو دانشگاه «آكسفورد» و «كمبريج» براي پذيرش دانشجو تقريباً يكسان است.
افراد مايل به تحصيل در دانشگاه در انگليس در پي گذراندن آخرين سال از تحصيلات دبيرستان خود در اين كشور بايد حتماً با مراجعه به «يوكاس» سازمان خدمات پذيرشي در دانشگاه ها و كالج ها، براي رفتن به دانشگاه اقدام كنند.
يوكاس كه شايد بتوان معادل فارسي «سازمان سنجش» را براي آن در نظر گرفت مسئوليت ارائه تقاضاي پذيرش دانشجويان از دانشگاه ها را بر عهده دارد به عبارت ديگر همه انگليسي ها مايل به تحصيل در دانشگاه بايد با مراجعه به اين سازمان و پر كردن فرم هاي مربوطه از طريق اين سازمان تقاضاي پذيرش خود را به دانشگاه ارائه دهند.
يوكاس در حقيقت كار مشاوره و ثبت نام را براي داوطلبان ورود به دانشگاه بر عهده دارد.
بر اساس قوانين موجود در انگليس، ثبت نام براي ورود به دانشگاه ،بايد يك سال پيش از آغاز سال تحصيلي كه دانشجو مايل به ورود در آن سال است، انجام گيرد. به عنوان مثال دانشجوياني كه قصد دارند در اكتبر سال ۲۰۰۴ وارد دانشگاه شوند، بايد تقاضاي خود را در دسامبر سال قبل از آن به يوكاس ارائه دهند.
متقاضيان در اين مرحله مي توانند براي ورود به شش رشته مختلف در شش دانشگاه متفاوت اقدام كنند. پس از انتخاب اين رشته ها و دانشگاه ها، يوكاس تقاضايي را از جانب اين افراد براي هر دانشگاه ارسال مي كند و در اين مرحله مسئوليت يوكاس به پايان مي رسد.
در پي ارسال تقاضاها از طرف يوكاس، دانشجويان بايد در انتظار پاسخ دانشگاه هاي مورد نظر خود بمانند و معمولاً دانشگاه هاي انگليس پس از مطالعه وضع نمره متقاضي در دوره دبيرستان و معرفي نامه هاي دبيران مربوطه در ماه ژوئن، پاسخ تقاضاهاي متقاضيان را براي آنان ارسال مي كنند.
در اين مرحله امكان دارد متقاضي ورود به دانشگاه به دليل نمره خوب و معرفي نامه هاي مثبت موجود در پرونده در هر شش دانشگاه پذيرفته شود و دانشجوياني با نمره متوسط و پايين نيز گاهي در فهرست ذخيره دانشگاه وارد مي شوند. اين احتمال نيز وجود دارد كه تقاضاي داوطلب، از طرف همه دانشگاه هاي مورد تقاضا رد شود.
در صورتي كه متقاضي در مرحله پذيرش در دانشگاه قبول شود مسئولان دانشگاه از وي براي انجام مصاحبه دعوت مي كنند و در صورت موفقيت آميز بودن مصاحبه آن گاه دانشجو مي تواند در دانشگاه دلخواه خود مشغول به تحصيل شود.
با توجه به اين كه سطح اعتبار دانشگاه ها در انگليس كاملاً متفاوت است، برخي از دانشگا هها براي پذيرش دانشجو نمره هاي بالاتري را از وي طلب كرده و برخي نمرات پايين تر را نيز قبول مي كنند.
در پايان اين مرحله و با توجه به اين كه بسياري افراد در انگليس در چهار يا پنج دانشگاه مختلف پذيرفته مي شوند، با ثبت نام در يكي از آنها ساير گزينه هاي خود را حذف مي كنند، دانشگاه هاي انگليس اصولاً در ماه آگوست دانشجويان با ذخيره را فرا مي خوانند.
چگونگي اين فراخوان به اين شكل است كه دانشگاهها با چاپ آگهي هايي در نشريات مختلف، همه رشته ها و كلاس هايي را كه در آنها جاي خالي وجود دارد منتشر مي كنند تا در صورتي كه افرادي در دور قبل به عنوان ذخيره انتخاب شده اند، بتوانند ظرفيت خالي آن رشته را پر كنند.
شرايط ورود خارجيان به دانشگاه هاي انگليس نيز كماكان يكسان است با اين تفاوت كه خارجياني كه قصد تحصيل در دانشگاه هاي انگليس را دارند مي توانند شخصا و بدون مراجعه به يوكاس، تقاضاي پذيرش خود را به دانشگاه ارائه دهند و مسئولان دانشگاه پس از بررسي تقاضاي اين افراد و در صورت مورد قبول واقع شدن مدارك آنها، از ايشان براي مصاحبه دعوت مي كنند و پس از قبول شدن فرد در اين دو مرحله، وي با پرداخت شهريه، مجوز تحصيل در دانشگاه را دريافت مي كند.
موضوع شهريه دانشگاه ها در انگليس و حمايت هاي مالي دولت از دانشجويان در اين كشور يكي از مسائلي است كه دانشجويان انگليسي را از غير انگليسي ها متمايز مي سازد. اين مسئله مدتي پيش، بحث هاي زيادي را در اين كشور به دنبال داشت.
تحصيل در همه دانشگاه هاي انگليس تقريباً براي شهروندان انگليسي رايگان است اما خارجيان براي ورود به همين دانشگاه ها بايد مبالغ كلاني را بپردازند.
گاهي اوقات دانشگاه ها براي دريافت شهريه هاي بين ۶ تا ۲۵هزار پوندي در سال، دانشجويان خارجي را به دانشجويان انگليسي ترجيح مي دهند و اين مسأله مدتي پيش موجب بروز جنجال هايي در اين كشور شده بود.
دليل طرح چنين ادعاهايي عملكرد برخي از دانشگاه ها در انگليس عنوان شده بود كه برخي متقاضيان انگليسي با نمره هاي بالاتر را رد كرده و در همان زمان متقاضي خارجي با نمره پايين تر را پذيرفته بودند، اما مستندات محكمي درباره صحت اين ادعاها ارائه نشده بود.
دولت در آغاز هر سال تحصيلي، بر اساس ميزان درآمد سالانه خانواده دانشجو، مبلغي را به عنوان كمك هزينه به وي پرداخت مي كند.
بر اساس قوانين كنوني انگليس، افرادي كه درآمد خانواده  آنها در سال كمتر از ۲۱ هزار و ۴۷۵ پوند باشد، از پرداخت شهريه معاف هستند و دولت همه هزينه هاي مربوط به تحصيل آنها را تأمين مي كند اما افرادي كه خانواده آنها درآمدي بيشتر از ۳۱ هزار و ۹۷۳ پوند دارند، بايد حداكثر تا سقف هزار و ۱۵۰ پوند در هر سال به عنوان شهريه به دانشگاه  پرداخت كنند.
مبالغي كه دولت به عنوان شهريه دانشجويان به دانشگاه پرداخت مي كند غير از وام هاي دانشجويي است كه در اختيار دانشجويان قرار مي گيرد و اين مبالغ حتي پس از پايان تحصيلات از دانشجويان مطالبه نخواهد شد.
نظام دانشگاهي انگليس در زمينه وام ها و كمك هاي مالي دولت به دانشجويان سيستم دقيقي دارد كه در اين بخش به كمك هاي موجود كه دانشجويان مي  توانند از آنها استفاده كنند، اشاره شده است.
دولت انگليس علاوه بر پرداخت شهريه دانشجويان در اين كشور، كمك هاي مالي و وام هاي دانشجويي اختصاصي را به دانشجويان ارائه مي كند كه از اين ميان مي توان به كمك  هزينه تحصيلي اشاره كرد.
در هر سال تحصيلي با توجه به شرايط مالي دانشجويان، مبلغي حداكثر حدود ۲ هزار و ۷۰۰ پوند كمك هزينه تحصيلي به آنان پرداخت مي شود.
دانشجوياني كه درآمد خود و يا خانواده  آنها كمتر از ۱۵ هزار و ۲۰۱ پوند در سال باشد، مي توانند از حداكثر سقف كمك ها بهره مند شوند، در حالي كه دانشجويان با درآمد بين اين رقم تا ۲۱ هزار و ۱۸۵ پوند تنها قسمتي از اين كمك هزينه تحصيلي را دريافت خواهند كرد.
كمك هزينه تحصيلي حتي در صورتي كه دانشجو تحصيلات خود را تمام كرده و وارد بازار كار شود، از دانشجو باز پس گرفته نمي شود.
ارائه وام با بهره اندك هم از ديگر تسهيلات در نظر گرفته شده براي دانشجويان انگليسي است. اين وام ها به دانشجويان كمك مي كند تا بتوانند در دوران تحصيل، مخارج زندگي خود را مستقل از خانواده تأمين كنند.
ميزان اين وام ها با توجه به وضع دانشجو متفاوت و حداكثر سقف آن پنج هزار پوند در سال است.
براي دانشجوياني كه در خارج از شهر خود مشغول به تحصيل هستند، سقف اين وام  ۴ هزار پوند و براي دانشجويان شاغل به تحصيل در شهر خود ۳ هزار و ۲۴۰ پوند است.
همه دانشجويان انگليسي با توجه به محل تحصيل خود، مي توانند ۷۵ درصد از سقف وام اعلام شده را دريافت كنند اما ۲۵ درصد مابقي تنها به دانشجوياني ارائه مي شود كه وضع مالي خود و يا خانواده شان از حداقل اعلام شده توسط دولت پايين تر بوده و يا مشكلات مالي ديگري دارند.
دانشجوياني كه از اين وام هاي دانشجويي بهره مند مي شوند تا زماني كه در دانشگاه مشغول تحصيل هستند اجباري به بازپرداخت وام خود ندارند و پس از دانش آموخته شدن نيز تنها در صورتي مشمول بازپرداخت وام خود خواهند شد كه مشغول كار شده و درآمد ساليانه آنان بيش از ۱۵ هزار پوند در سال باشد.
پرداخت كمك هاي نقدي موردي به دانشجويان تهي دست از ديگر تسهيلات دولت انگليس به دانشجويان اين كشور است. اين كمك ها بازپس گرفته نمي شود.
اين كمك هاي نقدي كه مبلغ آنها اصولاً با توجه به شرايط دانشجو تعيين مي شود، بيشتر به دانشجويان متأهل، داراي نقص عضو، داراي شرايط بسيار نامساعد مالي و مواردي از اين قبيل اعطا مي شود.
هزينه دانشجويان در انگليس بيشتر صرف مخارجي همچون مسكن، خوراك و پوشاك مي شود.
نگاهي به جدول مربوط به هزينه هاي ماهانه عمومي يك دانشجو در انگليس بر اساس آمار ارائه شده توسط «اداره ملي آمار انگليس» نشان مي دهد كه مسكن ۲۰ درصد، خوراك و هزينه آب و برق و تلفن ۱۸ درصد، مسافرت هاي ضروري ۷ درصد و تفريح ۶ درصد هزينه تحصيلي دانشجو را به خود اختصاص مي دهند. در حال حاضر ۵۸ درصد دانشجويان سال اول دانشگاه هاي انگليس را زنان و ۴۲ درصد آنها را مردان تشكيل مي دهند.
دولت انگليس در سال گذشته ميلادي مبلغ ۳۹ ميليارد و ۷ ميليون پوند براي دانشجويان اين كشور هزينه كرد.

«بدوي» نخست وزير مالزي، در طول سخنراني اخير خود در انگليس از تلاش هاي تازه براي جذب دانشمندان مالزي كه در حال حاضر در خارج از كشور مشغول به كارند، خبر داد. اين تلاش ها كه به منظور تغيير روند مهاجرت نخبگان اين كشور صورت مي گيرد شامل دستمزد بالاتر، قراردادهايي با شرايط بهتر، بازنشستگي زودهنگام و افزايش سرمايه گذاري در زمينه هاي توسعه و پژوهش خواهند شد. به گفته وي زيان هاي مالي علمي اين كشور بسيار زياد بوده و اقدامات دانشگاههاي كشورهاي ديگر براي جذب دانشجويان مالزي، نوعي جرم تلقي مي شود.
«بدوي» همچنين وزارت علوم، تكنولوژي و نوسازي را ايجاد كرده تا انگيزه هاي لازم را براي برگرداندن دانشمندان مالزيايي به كشور مورد بررسي قرار دهد. از سوي ديگر نيز وزارت منابع انساني مالزي آمادگي خود را براي كمك هاي مالي و امكانات پژوهشي اعلام كرده است.
گزارشها از منابع خبري اين كشور حاكي از اين هستند كه وزارت علوم مالزي به دنبال ايحاد همكاري پژوهشي بيشتر ميان مالزيايي هاي داخل و خارج از كشور است تا بدان وسيله از دانش آنهايي كه در خارج از كشور مشغول به كارند، بهره گيرند.
در حال حاضر در مجموع سي هزار فارغ التحصيل مالزيايي براي كار به كشورهاي خارجي رفته و برخي نيز از دانشگاههاي برجسته خارجي كمك هزينه تحصيلي گرفته اند كه به عقيده ماهاتير محمد نخست وزير سابق اين كشور، مالزي هزينه هاي زيادي را براي تحصيل آنها متقبل شده و آنها نوعي مالكيت معنوي به شمار مي روند. علاوه بر اين گروه، ساير دانشمندان، كشور خود را به منظور انجام پژوهش هاي خود در آزمايشگاههاي مجهز خارج از كشور ترك كرده اند.
اقدامات مالزي براي بازگرداندن استعدادهاي درخشان خود از سال ۱۹۹۵ آغاز شد كه بنابر گزارش نيواستريت تايمز، در آن سال تنها ۲۳ دانشمند به كشور بازگشتند.
اولويت برنامه فعلي وزارت منابع انساني مالزي شامل بازگرداندن دانشمندان و كارشناسان در زمينه هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، ميكروالكترونيك، بيوتكنولوژي، توليدات پيشرفته، مواد پيشرفته، فرآورده هاي دارويي، هوا- فضا و انرژي مي شود.
آخرين بررسي توسعه و پژوهش ملي مالزي كه در سال ۲۰۰۰ انجام شده، نشان مي دهد كه بودجه پژوهشي تنها نيم درصد از كل توليد ناخالص داخلي بوده و پژوهشگران تنها ۶/۱۵ نفر از نيروي كار ده هزار نفري را تشكيل داده اند. اما وزارت علوم و فناوري اين كشور قصد دارد تا سال ۲۰۱۰ بودجه توسعه و پژوهش به حداقل ۵/۱ درصد توليد ناخالص ملي و تعداد پژوهشگران را به ۶۰ نفر در هر ده هزار نفر برساند كه اين اهداف در حقيقت زمينه ساز دستيابي مالزي به موقعيت كشوري توسعه يافته تا سال ۲۰۲۰ خواهند شد.

دانشجويان هنگ كنگ از غرب روبرگردانده اند
شبنم جعفرزاده
هرچند روياي تحصيل در دانشگاههايي چون هاروارد، استنفورد، آكسفورد و كمبريج هنوز هم براي جوانان هنگ كنگ وجود دارد اما اخيراً برخي از اين متقاضيان به دنبال تحصيل در كشوري نزديك تر به كشور خود هستند كه علاوه بر دانشگاه هاي برجسته، اقتصادي شكوفا نيز داشته باشد. مقصد جديد دانش آموزان هنگ كنگي كشور چين است ولي همچنان تحصيل در غرب، يكي از اعتبارات افراد در مستعمره سابق انگليس به شمار مي رود. دانش آموزان هنگ كنگ كه به دنبال كسب پذيرش در مؤسسات آموزش عالي چين هستند معتقدند كه «چين در حال تغيير به مركز فعاليت هاي اقتصادي است» و يا «فرصت هاي شغلي در چين بهتر و بيشتر هستند» و از سوي ديگر هم دانشگاه هاي چين در برابر كارفرمايان چيني اعتبار كافي كسب كرده و فارغ التحصيلان آنها بازار كار را تسخير كرده اند. البته علوم اجتماعي در چين به علت ديدگاه هاي كمونيستي اين كشور دچار محدوديت هاي آكادميك است اما چون تدريس در دانشگاه هاي چين به زبان چيني صورت مي گيرد، بسياري از دانشجويان هنگ كنگي از تحصيل در غرب- كه به زبان انگليسي تدريس مي كنند- روبرگردانده اند. در حال حاضر هر ساله ۱۵ هزار و ۵۰۰ دانشجوي هنگ كنگي در بريتانيا، ۳۳۰۰ نفر در آمريكا و ۱۵۰۰ نفر در كانادا مشغول به تحصيل مي شوند، ولي با اينكه تعداد آنها در طول سالها ثابت مانده است، دانشگاه هاي چين شاهد افزايش متقاضيان هنگ كنگي بوده اند، به طوري كه تعداد آنها از ۵۸ نفر در سال ۱۹۹۰ به ۴۶۴ نفر در سال ۲۰۰۴ رسيده است. از عوامل اصلي اين رشد، شهريه پايين دانشگاه هاي چين است. يكي از دانشگاههاي مطرح اين كشور سالانه شهريه اي معادل ده هزار يوان چين دارد كه برابر با ۱۲۰۰ دلار آمريكاست در حالي كه دانشجويان هنگ كنگي براي تحصيل در دانشگاه هاي آمريكا بايد ده برابر اين مقدار را بپردازند. ديگر عامل مؤثر نيز رويايي كشور هنگ كنگ با بيكاري و ركود اقتصادي است در حالي كه چين در مسير رشد و شكوفايي اقتصاد خود قرار دارد.
زنان سياهپوست دور از عرصه هاي دانشگاهي
وزير آموزش آفريقاي جنوبي در سخنراني اخير خود در دانشگاه كيپ تاون به عدم حضور زنان به ويژه زنان سياهپوست در بسياري از زمينه هاي اصلي تحصيلي از قبيل علوم، مهندسي و تكنولوژي و نيز در مقاطع تحصيلات تكميلي اشاره كرد و اظهار داشته است: ميزان موفقيت هاي تحصيلي دانشجويان سياهپوست زن همچنان از همتايان سفيد پوست خود كمتر است و هنوز بايد تلاش  هاي بسياري براي كسب موفقيت زنان در آموزش عالي صورت پذيرد. اين اقدامات شامل هدايت شغلي در مدرسه، استخدام زنان، حمايت هاي مالي و پيشرفت هاي دانشگاهي در سطح تدريس مي شوند.
به گفته وي ابقاي زنان و افراد سياهپوست در دانشگاه، يكي از مشكلات آموزش عالي به شمار مي رود به طوري كه در سال ۲۰۰۳ ، ۴۱ درصد كاركنان دايمي دانشگاه زن بوده اند و با اينكه زنان بيش از نيمي از سخنرانان را تشكيل مي دادند، تنها ۱۷ درصد آنها به مقام استادي رسيده بودند.
وي اظهار داشت كه عمده پژوهش هاي آفريقاي جنوبي را مردان سفيد پوست و اغلب در سنين بالا انجام مي دهند كه خود موضوعي بسيار اساسي در تربيت دانش آموختگان زن و سياهپوست در آينده خواهد بود. به همين سبب پژوهش هايي بايد در زمينه عوامل مؤثر پيشرفت زنان در سطوح دانشگاهي آفريقاي جنوبي و به منظور كسب برابري جنسيتي در كادر مؤسسات آموزش عالي انجام گيرد.
كتابخانه بين المللي سازمان يونيسف در ژنو
كتابخانه سازمان يونيسف در سال ۱۹۳۷ توسط دكتر «سيون سام» در فضايي كوچك و تعدادي كتب محدود در «ژنو» تأسيس شد اما به سرعت تكميل شد و تحت سرپرستي سازمان يونيسف(UN) درآمده و هزينه آن توسط اين مركز تأمين شد. با تكميل كتابخانه اين كتابخانه در سال ۱۹۴۹ به يكي از بزرگترين و معتبرترين كتابخانه هاي ژنو تبديل شد. از اين پس اين كتابخانه فعاليت خويش را در دو بخش مجزا ادامه داد: ۱- مركزي براي معرفي فعاليت هاي فرهنگي علمي و اجتماعي سازمان يونيسف و ۲- برآوردن نياز اساتيد، دانشجويان، پژوهشگران و علاقه مندان به كتاب.
در حال حاضر اين كتابخانه به گنجينه اي از كتب مرجع و با شمارگان بيش از چند ميليون جلد كتاب تبديل شده است. براي كسب اطلاعات بيشتر مي توانيد به آدرس هاي زير مراجعه كنيد:
صفحه الكترونيك :
(web)  http://www.unog.ch
پست الكترونيك :
(e-mail)  library@unog.ch :
تلفن- دورنگار(تله فكس):
۰۰۴۱۲۲۹۱۷۰۴۱۸

مجله بين المللي معماري دانشگاه هاروارد
مجله بين المللي معماري دانشگاه هاروارد (JAE) توسط دپارتمان معماري اين دانشگاه با سردبيري «باربارا آلن» رئيس دپارتمان معماري دانشگاه  هاروارد در چهار نوبت در ماه هاي سپتامبر، نوامبر، فوريه و مه در ۶۴ صفحه منتشر مي شود. اين فصل نامه علمي از سال ۱۹۴۷ توسط دانشگاه هاروارد منتشر مي شود. در اين ژورنال مي توانيد از تازه هاي معماري، طراحي (داخلي و خارجي) طراحي مكان هاي عمومي و شهري، پارك ها، فضاي سبز و... معماري بناهاي تاريخي و مدرن و مرمت آثار تاريخي و يافته هاي جديد علم معماري آگاه شويد. آخرين شماره اين ژورنال مربوط به ۴ مه ۲۰۰۴ است. براي كسب اطلاع بيشتر مي توانيد به صفحه الكترونيك اين ژورنال مراجعه كنيد:
http://www-mitpress.mit.edu
مجله بين المللي مديريت
مجله بين المللي مديريت مراكز عمومي (International journal of p.s cuanagement) توسط مركز انتشارات امرالد انگلستان منتشر مي شود. در اين ژورنال مي توانيد از تازه هاي علوم مديريت در زمينه مديريت مراكز عمومي، مديريت خدمات شهري، مديريت و وظايف مديران در روابط بين المللي و داخلي شركت ها و سازمان ها، مديريت مدارس، دانشگاه ها و آموزشگاه ها، مديريت بخش پزشكي (خدمات رساني) و... آگاه شويد. بخش عمده اي از مقالات اين ژورنال توسط استادان دانشگاه هاي انگلستان ارائه مي شود. براي كسب اطلاعات بيشتر مي توانيد به آدرس هاي زير مراجعه كنيد.
صفحه الكترونيك:
http://thesius. emeraldinsight.com
پست الكترونيك:
feed back @ emeraldinsight.com
تلفن: ۴۴۰۱۲۷۴۷۷۷۷۰۰+
دورنگار: ۴۴۰۱۲۷۴۷۸۵۲۰۰+
مجله موسيقي كامپيوتري دانشگاه هاروارد (CMJ)
اولين شماره ژورنال موسيقي كامپيوتر در سال ۱۹۷۷ توسط دانشكده موسيقي دانشگاه  هاروارد با سردبيري «دوگلاس كيسلر» منتشر شد. پس از آن اين ژورنال شكل فصل نامه به خود گرفت و در هر فصل يك شماره از آن در ۱۲۰ صفحه منتشر مي شود. در اين فصلنامه مي توانيد مطالبي چون، هنرهاي زيبا، موسيقي ديجيتالي، يافته هاي جديد علم موسيقي، علوم كامپيوتر و موسيقي، سيستم هاي جديد ضبط و پخش موسيقي، ارتباط موسيقي و كامپيوتر، طراحي ديجيتالي آواهاونت هاي موسيقي، آهنگسازي مدرن و... را مطالعه كنيد. براي كسب اطلاعات بيشتر مي توانيد به آدرس هاي زير مراجعه كنيد:
صفحه الكترونيك:
http://www-mitpress-mit.edu/computer-music-journal
پست الكترونيك:
Journals-orders @ mit.edu
تلفن: ۱۶۱۷۲۵۳۲۸۸۹+
دورنگار: ۱۶۱۷۵۷۷۱۵۴۵+
مهتاب صفرزاده خسروشاهي
سايت فارسي دانشگاههاي استراليا
وب  سايت فارسي www.AUSIRANSTUDY.ORG توسط بخش بازرگاني سفارت استراليا در تهران AUSTRADE با هدف افزايش سطح آگاهي دانش آموزان و دانشجويان ايراني از شرايط نحوه ادامه تحصيل در كشور استراليا طراحي شده است.
در اين وب سايت اطلاعات جامع و كلي در مورد نحوه پذيرش دانشجويان و دانش آموزان در دانشگاهها و مراكز آموزش زبان در استراليا ارائه شده است. همچنين بخش جداگانه اي از اطلاعات، به نحوه دريافت ويزاي تحصيلي اختصاص داده شده است.
طي چند سال گذشته تعداد دانشجويان ايراني كه كشور استراليا را براي ادامه تحصيل انتخاب نموده اند نسبت به ساير كشورها نظير انگلستان و آمريكا و كانادا رشد قابل ملاحظه اي داشته و رجوع به اين سايت مي تواند اطلاعات مفيدي را در اختيار علاقه مندان بگذارد.
استراليا همچنين به عنوان يك مركز توريستي متمايز و شناخته شده براي كشور ايران در نظر گرفته شده است.
استراليا از سابقه طولاني در امر آموزش و ارائه امكانات تحصيلي عالي و مدارس و دانشگاههاي معتبر برخوردار است و دانشگاههاي اين كشور داراي استانداردهاي آموزشي بالايي هستند.
هم اكنون بيش از ۰۰۰/۱۳۰ دانش آموز و دانشجو از سرتاسر دنيا در استراليا مشغول به تحصيل مي باشند و سالانه ۱۴ درصد به اين رقم اضافه مي شود.
هدف بخش بازرگاني سفارت استراليا از پياده سازي اين وب سايت كمك به دانش آموزان و خانواده هاي آنان جهت دريافت اطلاعات جامع و تصويري كامل از اين كشور و امتيازات آموزشي آن است.
سايت مزبور حاوي اطلاعاتي از آموزش در استراليا، دانشگاههاي استراليا و هزينه ها و مخارج تحصيل و زندگي است.
تلفن: ۸۷۲۰۴۷۲
آدرس اينترنتي: info@ausiranstudy.org