|
آزارديدگان خشونت هاي خانگي
پدر ، مادر من بي گناهم
نامادري جنايتكار وقتي با مجتبي به خانه رسيدند شربت آلوده به داروي خواب آور را به او داد
پسر كوچك نيمه جان در برابر نامادري اش مقاومت كرد و تنها كاري كه براي دفاع از خود كرد اين بود كه موهاي نامادري جنايتكارش را كشيد تا از پاي درآيد
|
|
|
مهديه مصطفايي
مجتبي تازه به خانه آمده بود. ساعتي قبل به پيشنهاد يكي از دوستانش براي بازي به كوچه رفته بود و همين كه واردخانه شد دوباره نامادري اش شروع به دعوا و سروصدا كرد.
مجتبي بدون هيچ گونه عكس العملي فاطمه (نامادري) را نگاه كرد و به طرف اتاقش رفت. دقايقي بعد نامادري وارد اتاق شد و با توهين به پدرش او را به شدت كتك زد. مجتبي كه تنها ۱۲ سال داشت در حاليكه به شدت گريه مي كرد از خانه رفت و وقتي خواهر ۱۶ ساله اش متوجه درگيري نامادري شان با برادرش شد، براي برگرداندن مجتبي به خانه مادر بزرگش رفت، اما كودك ۱۲ ساله ديگر قسم خورده بود كه به خانه پدري اش باز نگردد. پدر مجتبي متوجه دعواي همسر دومش با بچه ها مي شود، دوباره با بداخلاقي و توهين به فاطمه از او مي خواهدتا هر چه زودتر پسر ودخترش را به خانه بازگرداند. اما فاطمه كه بعد از طلاق مادر مجتبي نقش همسر دوم و به نوعي نامادري را ايفا مي كرد خود صاحب دو فرزند ۲ ساله و ۷ ماهه بود كه حاضر نمي شد تا فرزندان همسر اول را قبول كند. وي بارها و بارها با اخلاق نامناسب و دعوا و كتك كاري با مجتبي و خواهرش از همسرش خواسته بود تا آنان را به مكان ديگري ببرد. صبح روز بعد بود كه فاطمه به خانه مادر بزرگ مجتبي رفت و با حيله و نيرنگ خاص مبني بر اينكه پدرش ماشين خريده و قرار است او را براي تفريح بيرون ببرد. او را به خانه بازگرداند. در حاليكه چند ساعت قبل از ورود مجتبي به خانه، توطئه شوم و خونين خود را براي پسر ۱۲ ساله طراحي كرده بود تا به نوعي براي هميشه از دست وي راحت شود. به اين ترتيب نامادري جنايتكار وقتي با مجتبي به خانه رسيدند شربت آلوده به داروي خواب آور را به وي داد و پس از دقايقي هنگامي كه پسر ۱۲ ساله هنوز بيهوش نشده بود، پيكر نيمه جان وي را به داخل حمام كشاند و با تيغ چندين ضربه به گردن و گلوي وي وارد كرد. پسر كوچك نيمه جان در برابر نامادري اش مقاومت كرد و تنها كاري كه براي دفاع از خود كرد اين بود كه موهاي نامادري جنايتكارش را كشيد تا از پاي درآيد.
كودكان به عنوان اعضاي جامعه بشري در سطح بين المللي مورد توجه قرار گرفته اند. از جمله مهمترين اسناد بين المللي كه اختصاصا به حقوق و حمايت هاي ويژه از كودكان پرداخته اند اعلاميه حقوق كودك ژنو (۱۹۲۴ و ۱۹۵۹) و كنوانسيون حقوق كودك (۱۹۸۹) هستند. در كنوانسيون به حق ذاتي هر كودك براي زندگي، جدا نكردن كودكان از والدين، ايجاد حداكثر امكانات بقا و پيشرفت كودكان، برخورداري از بيمه هاي اجتماعي، منع قاچاق كودكان، بها دادن به نظرات كودكان و آزادي ابراز عقيده، منع مجازات اعدام و حبس ابد در مورد كودكان زير ۱۸ سال و آموزش و پرورش رايگان حداقل در سطح ابتدايي از جمله حقوقي هستند كه در كنوانسيون براي حمايت از كودكان در نظر گرفته شده است.
با توجه به حقوق تصويب شده در جامعه بين الملل در مورد كودك هر روز در كشورمان با نمونه هاي آشكاري از كودك آزاري و جنايت هاي مربوط به كودكان روبه رو هستيم.
از سوي ديگر يك روانشناس اجتماعي نيز علاوه بر محدوديت حقوقي و فقدان نهادهاي حمايتي، پيشگيري از خشونت هاي خانوادگي را مشكل تر مي داند و مي گويد: «زماني كه كودك خود را در برابر خطر مي بيند اگر پناهگاه يا مرجعي داشته باشد كه به راحتي بتواند شكايت كند و به نوعي از خود به دفاع بپردازد ديگر خانواده ها به خود اجازه آزار و اذيت نمي دهند.»
او معتقد است: «خشونت هاي خانوادگي و اختلافاتي كه بين پدر و مادر ايجاد مي شود باعث مي شود تا پدر و مادر عقده هاي اجتماعي و مشكلات مالي خود را كه با آن روبه رو هستند بر كودكان وارد كنند و آنان را به نوعي مورد ضرب و شتم يا جنايت قرار دهند.»
در نمونه ذكر شده، نامادري جنايتكار در نخستين بازجويي هايش انگيزه اصلي خود از وقوع جنايت را بداخلاقي و بدخلقي همسرش عنوان كرده بود. بنابراين براي خالي كردن عقده هاي رواني خود در يك اقدام جنايتكارانه پسر ۱۲ ساله را به طرز فجيعي به قتل رساند.
در حاليكه اخبار نمونه هاي متفاوتي از آزارهاي جسمي و رواني اعمال شده به كودكان در جرايد كشور به چاپ مي رسد و با وجودي كه ايران به كنوانسيون حقوق كودك نيز پيوسته است ليكن تاكنون امكانات لازم براي كمك رساني به موقع به كودكان فراهم نشده است. كارشناسان حقوقي و مجامع دفاع از حقوق كودك نيز بر اين عقيده اند «تا زماني كه دستگاه قضائي و انتظامي براي مرتكبان اينگونه جنايت ها مجازات منابسي در نظر نگيرند، جامعه هر روز نمونه اي از يك كودك آزاري را به تصوير خواهد كشيد.»
|
