بيست و هشتمين المپيك، بزرگترين رويداد ورزشي جهان با همه تلخي ها و شيريني هايش هفته آينده در آتن به پايان مي رسد. اين رويداد بزرگ درعين آنكه اسباب همبستگي بين المللي را فراهم مي آورد، اما كاميابي ها و ناكامي هاي ملت ها را نيز در عرصه ورزش به نمايش مي گذارد.
اين كاميابي ها و ناكامي ها امروزه در كسري از ثانيه و به مدد شبكه جهاني ارتباطات در ميان ملت هاي كوچك و بزرگ بازتاب مي يابد، غرور ملي يك گروه را تقويت مي كند و تلخي بازماندن در رقابت ها را به گروه ديگر مي چشاند. اما آنچه روشن است آن كه ورزش و المپيك نيز مانند هر پديده ديگر اجتماعي نياز به برنامه ريزي، مديريت، پشتكار و مهارت دارد. هيچ مدالي در سرنوشت هيچ ملتي از ازل رقم نخورده است.
آنچه ملت ها را بر سكوهاي قهرماني برمي كشد ،تدبير است و همت. ما نيز در اين ميدان بايد جايگاه خود را به درستي تعريف كنيم و براي رسيدن به آن برنامه ريزي كنيم و همت به خرج دهيم.حتما بخت با ما يار خواهد بود.
آنچه در اين دو صفحه از نظرتان مي گذرد برداشت مجتبي جانبخش عكاس اعزامي روزنامه همشهري از صحنه هاي ديدني المپيك تا دو روز پيش است، اميد آنكه در انتهاي اين دوره از بازي ها بتوانيم تصاوير زيبايي بويژه از قهرمانان ايراني بر سكوهاي افتخار المپيك منتشر كنيم.