امامزاده آقا پلاسيد (پلا به معني بزرگ است) در شهر سادات محله، در شرق رامسر قرار دارد. سادات رامسر به دو تيره حسني و حسيني تقسيم مي شوند كه نسب هر دو تيره به صاحب اين بقعه، يعني سيدعلي پلاسيد مي رسد.  آقا ميرعلي سيدحسين(۱) معروف به پلاسيد و پيرسيد، جد سادات پلاسيدي آخوند محله رامسر، ظاهراً در اوائل سلطنت صفويه به منظور ارشاد مردم و تصدي امور شرعي آنان به سخت سر مهاجرت و در آنجا اقامت كرد. در كتاب نضره الناظرين درباره وي چنين آمده است:
سيدعلي پلاسيد در آغاز سلطنت شاه طهماسب صفوي، به عنوان شيخ الاسلام به رامسر آمد. وي از علما و دانشمندان عصر بوده، از زادگاه و محل تحصيل او اطلاع دقيقي در دست نيست. حدود سال ۹۴۰ هجري قمري در جورديه (جواهرده كنوني) رامسر وفات يافت و برحسب وصيت، جنازه اش در سادات محله به خاك سپرده و بقعه اي بر گورش بنا شد. تاريخ اتمام ساختمان آن ۹۴۶ هجري قمري و صندوق گور در سال ۹۵۱ هجري ساخته شد. وي داراي پنج پسر بود كه يكي از آنها در زمان حيات پدرش به هند مهاجرت كرد و گويا احفادش هنوز در آن سرزمين هستند. فرزند ديگرش بدون وارث وفات يافته و فرزند سوم سيد عطاءا... و چهارم به نام شاهرضا و اين دو جد ساداتِ سادات محله بوده و فرزند پنجم بنام عبدالمطلب در آخوندمحله سكونت نموده و جد سادات آنجاست.(۲)
حال در اينجا اين سؤال مطرح مي شود كه آيا پلاسيد از طرف سلطان صفوي به اين ديار آمده يا آن كه خود اقدام به اين مهاجرت كرده است؟ بنابه روايات محلي و عقيده برخي نويسندگان دو قرن اخير كه از اعقاب پلاسيد هستند،وي به دستور شاه طهماسب صفوي از زادگاه خود به منظور ارشاد مردم روانه سخت سر شده است.(۳) به نوشته مؤلف ايضاح الفرائد، وي به قتل رسيد و در سادات محله دفن شد.(۴) ظاهراً فوت او در جواهرده رخ داده و جنازه اش به سادات محله حمل و در آنجا به خاك سپرده شد. اهالي معتقدند كه در طول راه هر كجا جنازه اش روي زمين نهاده مي شد، مردم آنجا را متبرك دانسته، چنانكه بقعه اي در روستاي بامسي و گورستان فاتحه خواني در فواصل روستاهاي ميانلات و كلالم، از جمله آن مكانهاست. چيزي كه هست، شرح حال وي در پرده اي از ابهام بوده و اطلاع كمي از زندگي او در اين ديار باقي مانده است.
براساس مطالعاتي كه نگارنده انجام داده است، سادات محله كه بقعه پلاسيد در آنجا قرار دارد، در عصر وي وجود نداشته و فقط روستاي برشي و شيشه كلايه(۶) در آن منطقه داراي نام و نشان بودند. چنين به نظر مي رسد كه بقعه ديگري در آن نواحي وجود داشته كه مورد توجه آقا پلاسيد بوده و سبب گرديده، طبق وصيت، در آنجا به خاك سپرده شود. مؤيد اين نظر در ورودي بقعه پلاسيد است كه دو قرن قبل از فوت وي در سال ۷۴۶ هجري قمري(مقارن حكومت سيد ركابزن كيا تنكابني)، ساخته شده و بعيد نيست كه متعلق به بقعه اي باشد كه از ميان رفته و در آن، بعدها در بقعه پلاسيد كار گذاشته شد وگرنه دليلي نداشت كه پيكرش از فاصله سي كيلومتري، از ييلاق جواهرده به سختي به دوش كشيده و در محلي كه هم اكنون گور او مي باشد، دفن شود. بر روي ضريح نيز تاريخ فوت وي ۹۵۱ هجري قمري قيد شده است. به هر حال بقعه پلاسيد داراي مشخصات زير است:
بقعه در كنار گورستاني وسيع و مسجدي قديمي به نام ميرابوطالب، قرار دارد كه نوساز و داراي ديوارهاي آجري و بامي حلب پوش است. نكته مهم در مورد اين بقعه در ورودي و صندوق يا ضريح آن است كه قدمتي چندين ساله دارد. در بقعه دو لنگه و درازاي هر لنگه ۱۶۲ و پهناي آن ۴۵ سانتيمتر است. بر اين در كنده كاري و اسليمي هاي بسيار زيبا و عبارات زير حك شده است: بر بالاي لنگه سمت چپ، عبارت «يا مجيب الدعواه» و در زير آن عبارت «هذا من عمل استاد حسين» بر لنگه سمت راست «الله مفتح الابواب» و در زير آن «ابن حاجي تنهيجاني(۷) تحرير في سنه ست و اربعين و سبعمايه» [۷۴۶ هجري ق].
نوشته هاي پايين در به علت فرسودگي از بين رفته و ناخواناست. ضريحي بسيار نفيس بر روي گور آقا پلاسيد قرار داشت و تا بيست سال قبل همچنان باقي بود. اما به دستور هيأت امناي وقت و به اين بهانه كه صندوق كهنه و در حال از بين رفتن است، از روي گور برداشته و آن قسمت را كه عباراتي روي آن كنده كاري شده بود، از بقيه جدا و روي نرده اي آهني كه روي گور كشيده بودند، قرار دادند. آنچه از صندوق باقي ماند نيز بر اثر سهل انگاري به سرقت رفت. قسمتي كه از صندوق فعلاً باقي مانده داراي پنج قاب است كه كنده كاري و اسليمي هاي پرنقش دارد. بر قاب دوم اين عبارت نوشته شده: وقع هذا العمل بالامر و الاشاره من اعظم الخواتين عظمه بنت شاه كاوس. ابتدا دعا... خلدت ايام عصمتها نيلاً لثواب الله و طلباً ربها. تاريخها سنه احدي و خمسين و تسعمايه (۹۵۱ هجري ق). زير اين كتيبه در قاب چهارم عبارات زير خوانده مي شود: عمل استاد ابراهيم بن استاد الاجل تنكابني. بسم الله الرحمن الرحيم نصر من  الله و فتح قريب. قاب اول و سوم شامل كنده كاري است. اين در و صندوق از شاهكارهاي هنري منطقه بشمار مي رود.
مسجد قديمي به نام مير ابوطالب نزديك بقعه آقا پلاسيد قرار دارد كه درازاي بناي آن ۱۰ و پهناي آن ۶ متر است. سه در ورودي شمالي و يك در شرقي و يك در غربي مشبك چوبي دارد. داراي محرابي ساده و سقف داخل آن نيز واشان كشي بوده و بر سه ستون قديمي استوار و سر واشانهاي بيرون پرنقش است. در محوطه اطراف امامزاده پلاسيد بين بقعه و مسجد ميرابوطالب، گور آقا بسمل، مرثيه سراي معروف قرن سيزدهم هجري قمري قرار دارد كه شامل گوري ساده با نرده اي آهني است. در عين حال مورد توجه خاص اهالي مي باشد. ديوان شعري از او باقي مانده است. از شرح حال وي نيز اطلاع دقيقي در دست نيست.(۸) ظاهراً نسبت وي به آقا پلاسيد مي رسد. در گورستان بقعه، سنگ گوري قديمي به تاريخ صفر ۱۲۰۶ هجري قمري متعلق به سيدابوالقاسم خلف آقامير محمدحسين وجود دارد. مسجدي جديد نيز در سمت چپ بقعه ساخته شده كه زيبا و مجهز است.

در ورودي بقعه پلاسيد

مصطفي خلعت بري ليماكي پژوهشگر فرهنگ مردم
پي نوشتها:
۱- آقا مير علي بن سيدحسين بن سيد وكيل بن سيد حاتم شاه بن سيد نبيل بن سيد شاه درگاه بن سيد خضر بن سيد ناصرشاه بن سيد يحيي شاه بن سيد شاه سمي بن سيد ميرقاسم بن شاه كريم بن سيد داود بن سيد شاه حبيب بن سيد شمس بن سيد غياث بن سيدافضل بن سيد افتخار بن سيد ضياءالدين بن سيد طاهر بن سيد طيب بن سيدانوار بن سيد فخر بن سيدابوالقاسم بن سيد ميرحسن بن سيد ميرحسين بن سيد جعفربن سيد عبدا... الاعرج بن سيد حسين الاصغر بن سيد الساجدين علي بن الحسين بن علي بن ابي طالب(ع).ر.ك، اسماعيل بن سيدكاظم حسيني تنكابني، نضره الناظرين، نسخه خطي، مقدمه بخش خاتمه، كتابخانه سمامي حائري، بي تا. به نقل از تاريخ و جغرافياي تاريخي رامسر، محمد تقي سجادي.
۲- همان.

قاب در امامزاده پلاسيّد

۳- براي نمونه ر.ك سيدمحمد حسيني معروف به سنگلجي، ايضاح الفرائد، جلد ۲، تهران: بي نا، بي تا، ص ۱۰۶۵.
۴- سنگلجي، همانجا.
۵- به سكون نون، لات در گويش محلي به معني رودخانه است.
۶- به احتمال قوي همان شرابه كلايه است كه سادات كيايي به آنجا پناه بردند.
۷- تنهيجان، نام قديمي يكي از ولايات تابعه گيلان بيه پيش بود.
۸- اخيراً ديوان شعري، به عنوان بسمل عارف و شاعر رامسري، منتشر شده كه مطالب اغراق آميزي در مقدمه آن وجود دارد.

مؤلف:  احمد آل ياسين/ ناشر: سمرقند/ چاپ اول، ۱۳۸۳/ ۲۶۴ صفحه، وزيري/ ۲۰۰۰ تومان.
كتاب حاضر در۱۴ فصل به شرح زير تنظيم شده كه حجم مطالب فصل بسته به مبحث مورد نظر متفاوت است.
فصل اول تحت عنوان در جست وجوي راهي نو دو عنوان محوري، كه موضوع اصلي تدوين كتاب است را مطرح مي كند. موضوع اول تضاد اقتصاد با محيط زيست و پيامدهاي بحران ساز آن است كه جامعه جهاني با آن روبه رو شده و موضوع دوم تاريخچه مختصر حركت هاي بين المللي در جلوگيري از تشديد بحران و ايجاد موازنه بين مصرف فزاينده و منابع توليد است.
فصل دوم براي تشريح شفاف تر فصل اول با عنوان نگاهي به جهان، تصويري كلي از وضعيت زيست مردم دنيا، شكاف فقير و غني، بحران هاي زيست محيطي در راه ظرفيت جايگزيني سياره زمين را همراه با نمودارهاي گويا به دست مي دهد.
فصل سوم تا فصل يازدهم، مجموعاً در ۹ فصل، به شرح ۹ شاخص اقتصادي، نمونه هايي از بحران هاي محيط زيست جامعه جهاني همراه با آمار و ارقام پرداخته است.
شاخص جهاني اقليم در فصل سوم مورد بحث قرار گرفته است. آيا نسل امروز براي نسل هاي آينده، اقليم پايداري به ارث مي گذارد، يا اقليم مخربي با طوفان ها، آب شدن يخ ها، افزايش سطح آب درياها، جهاني گرفتار ميليون ها پناهنده و آواره از خانه و كاشانه و زمين هايي كه زير آب درياها پنهان مي شود؟
شاخص جمعيت موضوع فصل چهارم است كه به عنوان يك شاخص اجتماعي و عامل تغيير شرايط محيط زيست شناخته شده است. در بيشترين مدت از چهار ميليون سال حضور انسان به عنوان يك گونه حياتي با جمعيتي كم، زندگي نامطمئني را پشت سر گذاشته، اما حال به جمعيتي انبوه به عنوان يكي از عوامل عمده اكولوژيكي، حضور ميليون ها گونه حياتي ديگر را همين انسان براي استفاده بيشتر از محيط زيست سياره زمين به خطر افكنده است.
در فصل پنجم شاخص كمبود آب آمده و بحراني كه جهان با آن روبه رو است. شايد به اين علت باشد كه در طول تاريخ همواره آب به وفور وجود داشته است. اما بشر امروز شاهد افت سطح آب هاي زيرزميني در بسياري كشورهاي جهان است. آمار موجود نشانگر آن است تك تك كشورها و به طور كلي همه كره زمين به تدريج با بي آب شدن آبخوان ها و قطع برداشت آب هاي زيرزميني دچار شوك آب خواهد شد.
شاخص كاهش تدريجي اراضي كشاورزي جهان در فصل ششم آمده، شاخصي كه در عمق آن مي توان نقش انسان هاي سودجو و بي توجه به حقوق نسل آينده را جست وجو كرد.
در فصل هفتم شاخص كاهش جنگل مورد بحث قرار گرفته است. كاهش پوشش جنگلي، نشان دهنده اين واقعيت است كه بشر بيش از آنچه به كاشت درختان جنگلي بپردازد به قطع درختان پرداخته است. كاهش مناطق جنگلي نه تنها معرف كاهش ظرفيت توليد چوب جنگل ها است، بلكه مصرف كاهش ديگر منافع و خدمات جنگلي مانند كنترل سيلاب، حفاظت خاك، تصفيه هوا و ايجاد محيط زيست مناسب هزاران گونه جانوري و گياهي نيز هست.
فصل هشتم به موضوع بيابان زايي پرداخته است. اين فصل به يكي از
مهم ترين دشواري هاي عصر حاضر پرداخته است، از دست رفتن استعداد باروري و توان توليد اراضي بر اثر بيابان زايي، فرسايش خاك، تغيير اقليم و انواع فعاليت هاي انسان سبب بيابان زايي مي شود. ارقام و آمار تكان دهنده اين پديده بدفرجام عصر حاضر در اين فصل مورد بحث و تحليل قرار گرفته است.
شاخص غلات به عنوان بهترين شاخص براي نشان دادن چگونگي كفايت غذا در فصل نهم آمده است. به طور ميانگين، نيمي از كالري مصرفي از طريق مصرف مستقيم غلات و بخش باقي مانده از مصرف غيرمستقيم غلات به صورت گوشت، شير، تخم مرغ و ماهي هاي پرورشي تأمين مي شود.
شاخص صيد ماهي جهان در فصل دهم، مقياس مناسبي است براي سنجش توان توليد سلامت اكوسيستم دريايي كه حدود۷۰ درصد سطح كره زمين را دربرمي گيرد.
شاخص رشد اقتصادي در فصل يازدهم شرح داده شده است.
فصل دوازدهم به دو حركت مثبت و نوآوري جالب اختصاص داده شده است. در اين فصل به توليد انرژي الكتريكي از منابع غير از منابع سوخت فسيلي و منابع آب پرداخته است.
فصل سيزدهم شامل آمار پراكنده اي است از مصارف فزاينده منابع طبيعي كه عمدتاً از جانب بخش اقتصاد جهاني با مركزيت ايالات متحده به جامعه تحميل شده است. اين فصل تصوير كاربردي از نمونه هاي مصرف در زمينه هاي مختلف فصول سوم تا يازدهم كتاب است.
فصل چهاردهم، ديدگاهي كلي است درباره ضرورت هاي نگرش نوين به مديريت زيست محيطي و ضرورت مشاركت مردم و نهادهاي دولتي و غيردولتي در امر آگاه سازي همگاني و ترويج اخلاق زيست محيطي در تحقق موازنه پايدار مصارف و منابع در حد ظرفيت جايگزيني زمين. ساختار اصلي كتاب در مقياس جهاني براساس آمار و اطلاعات منابع زيست محيطي خارجي به شرح فهرست مندرج در انتهاي كتاب تنظيم شده و مسائل مشابه در ايران هر جا كه مناسب بوده انعكاس يافته است.

رئيس اداره سوانح و حوادث وزارت بهداشت اعلام كرد:سالانه ۲۰۰ دانش آموز ايراني در اثرحوادث مدرسه و يا در مسير خانه و مدرسه جان خود را از دست مي دهند.
دكتر عليرضا مغيثي اظهار داشت: ظرف ۴سال گذشته ۵۰ هزار حادثه براي دختران دانش آموز اتفاق افتاده كه منجر به مرگ ۲۷۲ دانش آموز دختر شده است.
وي با تاكيد بر اين كه پسران دانش آموز بيشترين قربانيان حوادث مدرسه هستند، گفت: در يك بررسي ۴ ساله،از سال تحصيلي ۷۹ تا ۸۲، به ترتيب ۱۱ هزار و ۷۲۱ ۱۳، هزار و ۵۹۷، ۱۳ هزار و ۳۸۷ و ۲۳ هزار و ۵۹۹ مورد حادثه در مدارس پسرانه گزارش و از سال ۷۸ تا ۷۹ افزايش صد درصدي مشاهده شده است.
وي گفت: رعايت مسايل ارگونومي (محيطي) نظير وسايل مدرسه و ساير موارد ايمني در مدرسه همانند وجود نرده در پله ها و بالكن ها مي تواند تا حدودي باعث كاهش بروز حوادث در مدارس شود.
رييس اداره سوانح و حوادث وزارت بهداشت با بيان اين كه بيشترين حوادث در مدرسه در «زنگ تفريح» و «ورزش» اتفاق مي افتد، به ايسنا گفت:  «سقوط» در صدر آمار حوادث مدرسه اي قرار دارد، ولي از نظر شدت، حوادث مسير مدرسه و خانه بيشتر است.
مغيثي يادآور شد: براي كاهش حوادث مسير «مدرسه وخانه» كه بيشتر حوادث ترافيكي هستند، آموزش و رعايت دقيق قوانين راهنمايي و رانندگي از سوي رانندگاني كه مسئوليت حمل و نقل دانش آموزان را بر عهده دارند و خود دانش آموزان ضروريست.
وي افزود: برخي رانندگان اقدام به حمل و نقل دانش آموزان بيشتر ازظرفيت مجاز كرده و بارها مشاهده شده در يك خودرو با ظرفيت ۴ تا ۶ دانش آموز بيش از اين تعداد سوار و كيفهاي مدرسه آنها در صندوق عقب به صورت باز و آويزان حمل  مي شود كه اين امر مي تواند مشكلاتي را بوجود آورد و والدين بايد مراقب اين وضعيت باشند .
وي ميني بوس را بهترين وسيله براي سرويس هاي مدارس دانست و به ايسنا گفت: بايد حداقل براي دو رديف صندلي اول بجز صندلي راننده، كمربند ايمني طراحي و استفاده شود؛ همچنين رعايت سرعت مجاز از سوي راننده براي كاهش حوادث دلخراش ضروريست.

ديدگاه  هاي اروپايي سياست فرهنگي
مؤلفان: كريستوفرگوردن- سايمون ماندي/ مترجم: هادي غبرائي/ ناشر: دفتر پژوهش هاي فرهنگي/ با همكاري مركز گفت وگوي تمدن ها/ چاپ اول، ۱۳۸۳/ ۱۱۶ صفحه، وزيري/ ۱۸۰۰ تومان.
ضرورت برون كشيدن فرهنگ «از حاشيه به متن» و قرار دادن آن در قلب سياست گذاري، به ويژه در متن توسعه،  يونسكو را بر آن داشته است كه فعاليت هاي خود را در عرصه سياست فرهنگي تجديد كند.
مهم ترين حركت در اين جهت از سوي كميسيون جهاني فرهنگ و توسعه صورت گرفت، اين كميسيون جهاني در گزارش خود با عنوان تنوع خلاق ما (۱۹۹۵) فصل جداگانه اي را به موضوع سياست هاي فرهنگي اختصاص داده و شماري از چالش ها را برشمرده است.
در اين كتاب سعي شده است كه تجربه هاي اخير سياست فرهنگي در اروپا گردآوري شود.يونسكو در فرآيند اين تجربيات با كارشناساني همكاري كرده است كه در بازنگري سياست فرهنگي شوراي اروپا شركت داشته اند. كريستوفر كوردن و سايمون ماندي از اين دسته افراد هستند.
كريستوفر گوردن در مقاله اول با عنوان «تأملاتي كلي و روش  شناختي درباره برنامه بازنگري شوراي اروپا در كشورهاي عضو (۹۹-۱۹۸۵)» به خاستگاه هاي اين برنامه، تعاريف و مرزها، داده هاي ملي، بازرسي برنامه، بازنگري و نتيجه گيري پرداخته است. سايمون ماندي در مقاله دوم «شرايط سياست فرهنگي پايدار در اروپاي غربي، آمريكاي شمالي و استراليا» به خصلت هاي سياست فرهنگي، سياست هاي نوخاسته و الزامات براي سياست گذاران پرداخته است.
سيري در انديشه شريعتي (شريعتي؛ از شك تا يقين)
مؤلف: احمد راسخي لنگرودي/ ناشر: قصيده سرا/ چاپ اول، ۱۳۸۳/ ۹۶ صفحه، رقعي/ ۹۰۰ تومان.
در بخشي از مقدمه كتاب آمده است: «... آنچه اينك در اين مجموعه به اختصار و در قالب مجموعه مقالات پراكنده گرد آمده است و به نظرخوانندگان گرامي مي رسد، كوششي است در راستاي بازخواني برخي افكار و انديشه هاي او كه در لابه لاي مجموعه آثار وي خودنمايي مي كند. تمامي مقالات ارائه شده در اين مجموعه در طول دهه هفتاد به مناسبت سالمرگ او- ۲۹ خرداد- در پاره اي از مطبوعات داخلي به چاپ رسيده است.»
اربابان پشت پرده المپيك
نوشته ويوسيمسون- آندرو جنينگز/ ترجمه: پرويز ختايي/ نشر قطره/ چاپ اول، ۸۲/ شمارگان: ۳۳۰۰ نسخه/ ۳۰۰۰ تومان.
اربابان پشت پرده المپيك نوشته دو خبرنگار انگليسي است كه اسرار
مسابقه ها و نيرنگ هاي پشت پرده اين بازي ها را برملا مي سازند. آنها در قالب اين كتاب با اسناد و مدارك تلاش كرده اند تا حقايق ناگفته المپيك را بازگو كنند.
اين دو خبرنگار در مقدمه كتاب شان آورده اند، اين كتاب حقايق ناگفته اي است كه در تلويزيون يا مطبوعات حتي كلمه اي راجع به آنها گفته نمي شود. به همين خاطر در چهار سال گذشته تلاش كرديم كه كشف كنيم چه كسي دنياي مسابقه هاي ورزشي را اداره مي كند و درآمدهاي كلان آن به كجا مي رود و چرا چيزي كه تا يك دهه پيش سرچشمه پاكي و زيبايي به شمار مي آمد اينك زشت و بدقواره شده است.
صدام، ابن غريقه عرب
نويسنده و محقق: عبدالله رفيعي/ ناشر: امير محمد/ چاپ اول، ۱۳۸۲/ ۵۸۴ صفحه، وزيري/ با جلد سلفون/ ۳۰۰۰ تومان.
نويسنده در مقدمه گونه كتاب آورده است: «در پي سپري شدن سال هاي پرالتهاب انقلاب و جنگ تحميلي توسط صدام و صداميان به ايران اسلامي، دوره اي ايجاد شد كه رزمندگان ديروز و نويسندگان امروز،  ابعاد ارزشي دفاع مقدس را با حركت جوهر قلم به صحنه نبرد كاغذ سفيد ببرند تا اين كه ناگفته هاي دوران حماسه و ايثار از هر ديدگاه و نظري به نسل هاي آينده ايران زمين انتقال دهند.
شايد باوركردني نباشد، جنگ تحميلي عراق بر ايران اسلامي، پس از جنگ چهار هزار روزه ويتنام از نظر زماني، به مدت ۲۸۸۸ روز در رتبه دوم جنگ هاي قرن بيستم قرار دارد. دوران دفاع جانانه ملت شريف و شهير ايران، حتي از جنگ هاي جهاني اول به مدت ۱۸۸۵ روز و جنگ جهاني دوم به مدت ۲۱۹۱ روز طولاني تر است.
دفاع مقدس سلحشوران روز، زاهدان شب، داراي ويژگي خاص خود بوده و شايد در دوره تاريخي منازعات بشري تاكنون سابقه نداشته است كه در يك نزاع تمام عيار، يكي از طرفين برخوردار از همه تسهيلات گوناگون غربي و شرقي باشد و ديگري از تمام مزاياي بين المللي و جهاني بي بهره باشد...»
از سرهنگ زرهي ستاد،  عبدالله رفيعي كه خود از رزمندگان دفاع مقدس است تاكنون دو عنوان كتاب در ارتباط با عراق و دفاع مقدس به نام هاي« ارتش ذوالفقار ولايت»، «بحران افغانستان»، «دولتها و افكار عمومي»، «از كابل تا بغداد» يا تغيير ژئوپلتيك در خاورميانه، «بستان در جنگ» و ده ها مقاله در نشريات مختلف به چاپ رسيده است.
در فصول پانزده گانه اين كتاب به موضوعاتي مانند: عراق را دوباره بشناسيم/ صدام چگونه صدام و صداميان شد/ صدام در نظام حكومتي عراق، صدام، ويروس جنگ، نقش دين در حكومت صدام/ خانواده صدام، حكومت هاي وحشت/ تحليل شخصيتي صدام/ چهل دزد يا هزاران دزد در بغداد و... پرداخته شده است.

«معلمان»، «اينترنت» و «بانكها» معتمدترين گروه، رسانه و سازمان از نظر اكثريت افراد جامعه هستند.
به گزارش ايسنا، براساس نظرسنجي ملي از مراكز ۲۸ استان كشور، پس از معلمان با بيش از ۷۷ درصد، به ترتيب استادان دانشگاه (۷۰)، ورزشكاران (۶۲)، ارتشي ها (۵۶)، پزشكان (۵۶)، نيروي انتظامي (۵۳)، پليس راهنمايي و رانندگي (۵۵)، دانشجويان (۵۲)، كارگران (۴۹)، هنرمندان (۴۸)، قضات (۳۵)، روزنامه نگاران (۳۲)، مديران دولتي (۲۱)، رانندگان تاكسي (۲۱)، كسبه (۱۷)، تجار و بازاريان (۱۰) و بنگاهداران با (۴) درصد، در رده هاي بعدي «اعتماد عمومي جامعه» به گروهها و مشاغل قرار دارند.
براساس پيمايش ملي ارزشها و نگرشهاي ايرانيان، بطور كلي، اعتماد عمومي افراد جامعه به يكديگر در سطح زياد تنها ۱۴ درصد بوده و حدود ۶۰ درصد تا حدودي و ۲۹ درصد در حد كمي به يكديگر اعتماد دارند.
نظرسنجي از سطح اعتماد عمومي به رسانه ها نيز «اينترنت» را با ۵/۴۵ درصد در جايگاه نخست قرار مي دهد كه پس از آن راديو _ تلويزيون با ۷/۴۳، ماهواره با ۲/۲۵، مطبوعات با ۵/۲۳، راديوهاي خارجي با ۲۰ و گفته هاي سايرين با ۶/۲ درصد بيشترين تا كمترين اعتماد عمومي جامعه ايران به رسانه ها در سطح زياد را به خود اختصاص مي دهند.
به گزارش ايسنا همچنين نتايج ملي بررسي «پتانسيل خشونت جمعي در جامعه» در استانهاي سراسر كشور حاكيست: ميانگين اعتماد عمومي به مفهوم خوش بيني و اطمينان خاطر نسبت به رفتار و عملكرد ديگران ۹۵/۳ (در مقياس صفر تا ۱۰) و بسيار پايين تر از حد مرزي ۵ است كه از اين نظر مردم استان اردبيل از بيشترين ميانگين اعتماد عمومي در بين استانهاي كشور برخوردارند. اما ميانگين اعتماد بين شخصي در سطح ۲۸ استان كشور ۲۷/۵ و بالاتر از حد مرزي است كه استان قم با ميانگين (۰۱/۶) از اين جهت بهترين وضعيت را دارد.
بررسي سطح اعتماد عمومي به ۲۱ سازمان مورد بررسي كشور نيز حاكيست بانكها با ميانگين ۵۰/۶ و وزارت امور اقتصادي و دارايي با ۸۵/۳ از بيشترين و كمترين اعتماد جامعه برخوردارند. همچنين بيشترين اعتماد عمومي به قواي سه گانه به دولت تعلق مي گيرد.
نمره ميانگين پاسخگويان براساس اين نظرسنجي نيز نشان مي دهد كه سازمانهاي سياسي در جايگاه پايين تري از سطح اعتماد عمومي در مقايسه با سازمانهاي خدماتي قرار دارند.