اشكان نعمت پور: ديدارهاي مرحله گروهي جام قهرمانان از امشب آغاز مي شود تا دوباره تب و تاب فوتبال بر اروپا سايه بيندازد. به تقريب، تمامي تيم هاي حاضر در بازيها، چهره اي تازه يافته اند و مدعيان روزهاي دور- مثل بارسلونا- پس از افولي درازمدت، بار ديگر به صحنه بازگشته اند. امسال، ليگ قهرمانان، يكي از غامض ترين و پرهيجان ترين جدال هاي خود را تجربه خواهد كرد.
گروه E
آرسنال در هايبري پذيراي آيندهوون است. توپچي هاي لندني فصل پيش تيمي پرقدرت ساخته بودند كه سراسر ليگ برتر را بدون شكست از سر گذراند و تا آستانه موفقيت در اروپا هم پيش رفت، اما اين بار داستان كمي متفاوت به نظر مي رسد. ونگر امسال مجموعه اي كاملاً هجومي- حتي گزنده تر از فصل قبل- سامان داده كه مي تواند بارها و بارها، دروازه هر تيمي حتي در سطح اول اروپا- را باز كند. مثلث مرگبار تيري هانري (كه مثل هميشه لغزنده و با سرعتي مهار ناپذير در ميدان يكه تازي مي كند)، دنيس بركمپ (كه با هوش سرشارش يك پاسور تمام عيار است) و خوزه آنتونيو ريس (يك مهاجم جوان و گلزن كه به زودي ستاره اي بزرگ مي شود) آنقدر مهيب است كه نمي توان هيچ بختي براي هلندي ها قايل شد. ساليان زيادي از شكست حقارت آميز آيندهوون در خانه برابر آرسنال كه با ۴ گل شكل گرفت، نمي گذرد.
در ديگر ديدار اين گروه پاناتينايكوس و روزنبرگ با هم روبرو مي شوند. اگر چه يوناني ها در جام ملت ها پرفروغ ظاهر شدند اما نمي توان انتظار داشت اين انسجام به عرصه باشگاهي هم تسري پيدا كند. معمولاً روزنبرگ است كه در چنين مواقعي شگفتي ساز مي شود و نتايجي عجيب كسب مي كند.
گروه F
مي توان جدال سلتيك- بارسلونا را حساس ترين مسابقه امشب خواند. آبي و عنابي پوشان كاتولونيا، براي نخستين بار در دوره پرشكوه فرانك ريكارد ليگ قهرمانان را تجربه مي كنند.
پس از يوهان كرايف، بارسا به چنگ سيري قهقرايي افتاد و نه در اروپا كه حتي در اسپانيا هم، رفته رفته اعتبارش را از دست مي داد تا اينكه سرانجام خوان لاپورتا بر مسند رياست باشگاه نشست و به آن سامان داد. حالا شيوه بازي تيم كه از ستاره هاي گرانبهايي مثل رونالدينيو(بهترين بازيكن فصل قبل اسپانيا)، دكو (بهترين بازيكن پارسال اروپا)، هنريك لارسن، ساموئل اتوئو و لودويك ژولي در خط آتش خود سود مي برد، به دوران تحسين برانگيز يوهان كرايف پهلو مي زند. بارسا دوباره به صف اول بازگشته و داعيه قهرماني قاره سبز را در سر مي پروراند.
بازگشت هنريك لارسن به خانه هم، جالب توجه است. او هفت سال درخشان را در سلتيك سپري كرد و به بت هواداران باشگاه تبديل شد. حالا واكنش هواداران سلتيك به بازگشت مهاجم سوئدي به گلاسكو- اما اين بار با پيراهن بارسلونا- مي تواند جذاب باشد. در اين مسابقه آشكار مي شود مارتين اونيل توانسته جاي خالي لارسن در خط حمله تيمش را پر كند و آيا جونينيوي برزيلي در ميانه ميدان سلتيك جا افتاده يا نه؟
شاختار دونتسك و ميلان هم دومين بازي گروه مرگ را برگزار مي كنند. در نگاه اول ميلان، بخت اول قهرماني اروپا به نظر مي رسد و احتمالاً نبايد برابر حريفش به دردسر بيفتد اما نبايد از ياد برد كه شاختار، تابستان امسال سرمايه هنگفتي را صرف خريد چهره هاي جديد و ترميم دسته اش كرده و فراتر از اينها، شرقي ها هميشه خطرناك هستند. بازي دشواري به انتظار روسونري، كه با وجود نستا، استام، مالديني در دفاع، كاكا، پيرلو، گاتوزو و كوشتا در ميانه ميدان و شوچنكو، پيپواينزاكي و كرسپو در حمله مجموعه بي نقصي دارد، نشسته است.
گروه
G
وردربرمن در فصل نقل و انتقالات توانست بسياري از مردان كليدي خود نظير يوهان ميكود را حفظ كند اما آيلتون، بازيكن آزاد بود و به شالكه رفت و حالا بهترين بازيكن فصل قبل آلمان، قهرمان ليگ را ترك كرده و لطمه اي جبران ناپذير بر پيكره آن وارد آورده. بدون مهاجم برزيلي، برمن نشاني از تيم پرقدرت هميشگي ندارد. در چنين بحبوحه اي آنان به سن سيرو مي روند تا برابر اينتر كاملاً دگرگون شده بايستند.
روبرتو مانچيني پس از پيوستن به راه راه پوشان، ادگار داويدز، استپان كامبياسو و خوان سباستين ورون را به خدمت گرفت تا يكي از پرقدرت ترين خطوط مياني اروپا را در نراتزوري بنا كند و مشكل هميشگي تيم را از ميان بردارد. با وجود چنين زنجيره اي در ميانه ميدان و زوج كريستين ويري- آدريانو در خط حمله، اينتر سال دلچسبي را سپري خواهد كرد، فصلي كه شايدبا به زانو در آوردن قهرمان فصل پيش بوندس ليگا، آغاز خواهد شد.
اندرلشت پارسال تيمي پرقدرت نشان داد و تا مرز حذف بايرن مونيخ هم پيش رفت. حالا والنسياي كلوديو رانيري، با مردان ايتاليايي تازه اش، بايد چنين حريف سرسختي را شكست دهد تا هواداران تيم دريابند جدايي رافائل بنيتس تأثير مخربي بر والنسيا- كه از بهترين هاي اروپا است- نگذارده است. پسران مستايا براي بازيافتن اعتماد به نفس خود، بايد اولين گام را محكم بردارند.
گروه
H
پورتو بدون دكو، پائولو فريرا، ريكاردو كارواليو و البته خوسه مورينيو، نشاني از قهرمان منسجم و يكدست اروپا ندارد. آنها حتي ديدار سوپر جام اروپا را هم به والنسيا واگذار كردند تا انتظارات هواداران باشگاه- كه حالا حسابي زياد شده- برآورده نشود. اكنون خيلي منتظر شروع دوباره پورتو در اروپا هستند تا قدرت آن را در قياس با فصل پيش ارزيابي كنند. اگرچه پرتغالي ها در خانه برابر زسكا مشكل چنداني نخواهند داشت اما احتمال كاموري شان در اروپا، بسيار ناچيز است.
چلسي هم به فرانسه مي رود تا با پاري سن ژرمن چهره در چهره شود.
اولين بازي چلسي- كه با آمدن مورينيو همه از آن توقع قهرماني دارند در اروپا هم مي تواند بكر و زيبا باشد. پاريسي ها با جذب ژروم روتن (ستاره موناكو) يكي از بزرگ ترين خريدهاي فصل را انجام داده اند و با وجود مردان كارآوري مثل پدرو پائولتا، در خانه خطرناك هستند اما چلسي طي چند هفته گذشته از ليگ برتر بسيار هوشيارانه بازي كرده و نشان داده مي تواند در نتيجه گيري موفق باشد. با آن همه نام هاي پرآوازه اي كه مربي پرتغالي در اختيار دارد، پيروزي آبي پوشان در پاريس چندان دور از ذهن نيست.
برنامه ديدارها
گروه E
آرسنال- آيندهوون
پاناتينايكوس- روزنبرگ
گروه F
سلتيك- بارسلونا
شاختار دونتسك- ميلان
گروه G
اينتر- وردر برمن
والنسيا- اندرلشت
گروه H
پورتو- زسكامسكو
پاري سن ژرمن- چلسي
