مريم دري منش- كوين كوراني، متولد شهر ريو در برزيل، با پدري آلماني و مادري پانامايي، قبل از اين كه به اروپا و تيم جوانان اشتوتگارت بيايد، در برزيل براي تيم جوانان سرانو اف.ث. پرتوپوليس و اسپورتينگ سن ميگوئليتو بازي مي كرد. اولين حضور وي در بوندس ليگا، مربوط به فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ مي شود.
وي در فصل ۲۰۰۳- ،۲۰۰۲ بزرگترين پديده فصل لقب گرفت و با ۱۵ گل زده در ۳۲ ديدار، اشتوتگارت را به سوي نايب قهرماني ليگ و نيز صعود مستقيم به ليگ قهرمانان اروپا رهنمون ساخت.
در رده ملي نيز، او امكان انتخاب زيادي داشت، چرا كه علاوه بر داشتن گذرنامه آلماني، شهروند برزيل و پاناما نيز مي باشد، اما در نهايت تيم ملي آلمان را برگزيد و در مسابقات مقدماتي يورو ۲۰۰۴ براي اولين بار به عنوان بازيكن جايگزين در مقابل ليتواني به داخل زمين رفت.وي در آخرين ديداري كه براي تيم ملي آلمان به ميدان رفته است موفق شد در مقابل تيم برزيل تنها گل تيمش را به ثمر برساند.
گفت وگوي زير، پس از ديدار اين دو تيم انجام گرفته است كه با نتيجه مساوي ۱ بر ۱ به پايان رسيد.
* آقاي كوراني، آيا شما يك فوتباليست خياباني برزيلي هستيد؟
- ما در ۴۰ كيلومتري ريو زندگي مي كرديم. هر وقت فرصتي پيش مي آمد فوتبال بازي مي كردم. در ساحل، در خيابان، در زمين فوتبال هاي خراب، با يك توپ خراب. هميشه در برزيل گروهي پيدا مي شود كه مايل باشند فوتبال بازي كنند. وقتي اتومبيلي رد مي شد، براي لحظه اي بازي را قطع مي كرديم. اما زياد اتومبيل نمي آمد.
* آيا آنجا ساحل هم داشت؟
- آنجا نه. اما بعداً يك سال، كنار ساحل زندگي مي كردم. در آنجا اغلب، غروب ها بازي مي كرديم.
* و شما ليبرو بوديد؟
- بله، تا ۱۵ سالگي ام كه به آلمان آمديم، ليبرو بودم. گرچه يكبار در آن زمان، در يك بازي، مربي مرا در خط حمله قرار داد. آن موقع ۱۳ سال داشتم. ما ۴ بر ۱ پيروز شديم، من سه گل زدم و يكي را هم ساختم. آن موقع متوجه شدم كه گل زدن چه احساسي به آدم مي دهد. همه مرا تشويق مي كردند. اين احساس كاملاً متفاوت از زماني است كه عقب بازي كني. اما بعد از آن، دوباره مربي مرا به دفاع برد. تازه در آلمان بود كه مهاجم شدم.
* وقتي به اينجا آمديد، در سن ۱۵ سالگي، تجربيات زيادي به عنوان بازيكن باشگاهي داشتيد.
- بله، وقتي ۶ ساله بودم، يكي از دوستان مرا با خود به يك باشگاه برد. در آنجا به طور كاملاً طبيعي در بيشترين اوقات هفته تمرين مي كردم و وقتي هم آزاد بودم، با دوستانم بازي مي كردم.
* آيا از خيلي وقت پيش توانستند تشخيص دهند كه چه استعدادي در شما نهفته است؟
- واقعيت را بگويم: نه. اوايل جزو كساني بودم كه در آخر انتخاب مي شدم. اما من هميشه مي خواستم كه بهتر شوم. نمي خواستم نفر آخري كه انتخاب مي شود باقي بمانم. دلم مي خواست به عنوان اولين نفر انتخاب شوم. براي اين منظور به سختي تمرين كردم و روزي رسيد كه يكي از بهترين ها بودم.
* زندگي شما خوب بود؟
- براي خود من اوضاع خوب بود. اما دوستاني داشتم كه خيلي فقير بودند. البته خودم هم تجربه اين نوع زندگي را دارم. وقتي ۱۴ سالم بود، با مادرم يك سال به پاناما رفتم. آنجا پول زيادي نداشتيم. بنابر اين مي دانم كه نداري و فقر واقعاً چگونه است.
* هنوز هم با آنجا ارتباطي داريد؟
- بله، هم با پاناما و هم با برزيل. هميشه پيراهن هاي ورزشي را كه اتحاديه فوتبال آلمان ديگر لازم ندارد، به آنجا مي فرستم. دو سال و نيم پيش هم آنجا بودم.
* اما با اين وجود خيلي زود براي شما آشكار شد كه ملي پوش آلمان مي شويد.
- براي خودم بله. ولي خانواده ام كمي مبهوت شدند. برادرم مي خواست كه بازهم منتظر بمانم تا شايد بتوانم وارد تيم ملي برزيل شوم. مادرم موافق پاناما بود و پدرم موافق آلمان. من هم به اين طرف و آن طرف كشيده مي شدم. اما بعداً فكر كردم و به خودم گفتم: من در آلمان احساس بسيار خوبي دارم. پس در همين جا فعاليت حرفه اي را آغاز مي كنم
* هيچگاه كلينزمان نمي شديد؟
- واقعيت را بخواهيد به ياد نمي آورم.
* به نظر خودتان، شما بيشتر فوتباليستي از نوع برزيلي هستيد و يا از نوع آلماني؟
- بيشتر آلماني، و اين ناشي از آن است كه خيلي مي جنگم و خيلي در دفاع كار مي كنم.
* مردم برزيل شما را مي شناسند؟
- چند مجله فوتبال برزيلي بودند كه در مورد من گزارش هايي نوشتند، اما نه زياد.
* الان مطالب، بيشتر است؟
- ممكن است باشد. البته آنها ارتباطي با من ندارند، چون من حتي شماره تلفن همراهم را هم عوض كرده ام.
* بايد از اين كه در ديدار دوستانه آلمان و برزيل حاضر بوديد، به خود بباليد.
- درست است، خيلي خيلي به اين موضوع افتخار مي كنم.
* خانواده تان هم بازي را نگاه مي كردند؟
- برادرم كني كه نه. او به تنهايي در اشتوتگارت ماند. او نمي تواند تحمل كند كه مرا در ورزشگاه با پيراهن تيم ملي آلمان، در مقابل برزيل ببيند.

مدعيان اول قهرماني اروپا، از امشب بازي هاي خود را آغاز مي كنند تا چند جدال بسيار حساس، ميان پرافتخارترين مجموعه هاي قاره سبز، ميان رقيباني ديرين شكل بگيرد و بكرترين بازي هاي باشگاهي در سراسر جهان، هيجان واقعي اش را باز بيايد.
گروه A
دپورتيوو ميزبان تيمي از يونان قهرمان يورو ۲۰۰۴ خواهد بود. المپياكوس سابقه زيادي در اين بازي ها دارد و بارها در مراحل گروهي ليگ قهرمانان مبارزه كرده اما به ندرت نتيجه در خور توجهي به دست آورده. به همين دليل است كه انتظار مي رود لاكرونيا- حتي اگر در فصل نقل و انتقالات بسيار ضعيف عمل كرده باشد- بتواند مهمان خود را درهم بكوبد و نخستين ۳ امتياز امسالش را به چنگ بياورد. ديگر ديدار اين گروه را كه يكي از حساس ترين هاي جام هم هست را موناكو- نايب قهرمان اروپا- و ليورپول برگزار مي كنند. خيلي ها به انتظار شروع بازي هاي موناكو نشسته اند تا اثر فروش بيشتر ستاره هاي فصل قبل را بر آن دريابند. دشان ساويولا، چوانتون و كالون را براي ترميم خط حمله اش به خدمت گرفته اما بعيد به نظر مي رسد فرانسوي ها نتايج درخشان گذشته شان را تكرار كنند. هرچه برابر ليورپول به دست بيايد، به خوبي مي تواند قابليت هاي دشان در سامان دادن به مجموعه اش را آشكار كند.
در مقابل ليورپول هنوز به انسجام لازم نرسيده و اسپانيايي هاي تيم- رافائل بنيتس، ژابي آلونسو و لوييس گارسيا- در آن جا نيفتاده اند. به هر جهت قرمز پوشان محكوم به نتيجه گيري در خانه هستند تا بنيتس از حالا طعم تلخ انتقادات نيشدار را نچشد.
گروه B فينال ۲۰۰۲ دوباره تكرار مي شود، با اين تفاوت كه لوركوزن ديگر آن قدرت سابق را ندارد اما رئال، با جذب رونالدو، بكهام، اوون، ساموئل و وودگيت، نسبت به آن برهه بسيار پرقدرت  تر به نظر مي رسد. بنابراين ديگر به نظر نمي رسد لوركوزن حتي در خانه بتواند مثل دو سال پيش، قوهاي سپيد را به دردسر بيندازد. بدون بالاك و زي  روبرتو، آنها تنها سايه اي از آن تيم هجومي و با صلابت گذشته هستند. شرقي ها هميشه مرموز بوده اند. ديناموكيف گاه به گاه در اروپا قامت راست مي كند و يكباره با ارائه بازيهاي فوق العاده، همه را شگفت زده مي كند. بنابراين رم، حتي در خانه هم از گزند مجموعه اوكرايني در امان نيست.
رودي فولر، يكباره به كشاكش رقابتهاي باشگاهي، در دشوارترين حالت خود، پرتاب شده. او كه تجربه چنداني در عرصه باشگاهي نداشته، حالا هم بايد در سري A جا بيفتد و هم در ليگ قهرمانان انتظارات را برآورد.رم، البته بضاعت لازم براي موفقيت در اروپا را دارد. فقط كافي است تا مدافعان مصدوم و محروم تيم، ترايانوس دلاس، كريستين چيوو، فيليپ مكز و ميتوفراري- كه تمام داشته  هاي فولر در دفاع هستند- به ميدان بازگردند، با هم هماهنگ شوند و شرايط آرماني  شان را بازيابند تا رم چه در ايتاليا و چه در اروپا همه را غافلگير كند.
گروه C
اين گروه سه تيمي را در اختيار دارد كه طي ساليان گذشته، هر سه جام معتبر اروپا- جام برندگان جام كه حالا برگزار نمي شود، ليگ قهرمانان و جام يوفا- را فتح كرده اند. اگر بارسلونا هم در ميانشان جاي مي گرفت، هر ۴ تيم تاريخ ساز قاره سبز در كنار هم مي ايستادند. اكنون آژاكس و يوونتوس- از رقيبان ديرينه- روبه روي هم مي ايستند تا يووه دگرگون شده زير نظر فابيو كاپلو برابر آژاكس دست پرورده رونالدو كومان- كه جواني و تجربه را با هم دارد و زيبا بازي مي كند- به ستيز هم برخيزند. نكته جالب توجه اين مسابقه، رويارويي زلاتان ابراهيموويچ با هم تيمي هاي سابق خود در آژاكس است كه تا يك ماه قبل با آنها تمرين مي كرد.
باشگاه هاي رژيم اشغالگر قدس هرگز قدرت چنداني براي مبارزه در عرصه اروپايي نداشته اند و به نظر هم نمي رسد مكابي بتواند براي بايرن- حتي بحران زده- مشكلي ايجاد كند.
اما اگر درگيري ميان بازيكنان بايرن و فيلكس ماگات ادامه پيدا كند، مونيخي ها در اروپا راه به جايي نخواهند برد.
گروه D فنرباغچه و اسپارتاپراگ، مي تواند رقيبان سمجي براي بزرگان اروپا باشند اما در نهايت، همان طور كه تجربه سالهاي قبل ثابت كرده، بختي براي موفقيت ندارند. جدال اصلي اين گروه ميان ليون و منچستر يونايتد خواهد بود كه امشب به مصاف يكديگر مي روند. شايد اگر ليون خيلي از ستارگانش را از دست نمي داد مدعي جدي اي براي كسب مقام اول گروه به شمار مي رفت اما با از كنار رفتن اريك كاريه، ويكاش دوراسو، ادميلسون و لوييندولا، خيلي ها معتقدند قهرمان ۳ سال گذشته فرانسه، نه در لوشمپيونا و نه در اروپا، فروغ چشمگيري نخواهد داشت. دست كم برابر يونايتد كه خط آتش اش را با جذب وين روني و آلن اسميت ترميم كرده، آنها بخت چنداني ندارند.
برنامه مسابقات
گروه A
دپورتيوو-المپياكوس
ليورپول- موناكو
گروه B
لوركوزن- رئال مادريد
رم- ديناموكيف
گروه C
آژاكس- يوونتوس
مكابي _ بايرن مونيخ
گروه D
فنرباغچه- اسپارتاپراگ
ليون- منچستريونايتد