يادداشت هاي مدرسه اي براي پدران و مادران-۵
اوليا در مشاركت مدارس چه جايگاهي دارند؟
|
|
انتشار «يادداشت هاي مدرسه اي براي پدران و مادران» طي ماه گذشته، بازتاب هاي مثبتي را در مدرسه ها، اولياي دانش آموزان و كارشناسان آموزشي در پي داشته است و نامه ها، تلفن ها و نظريات تأييدكننده زيادي را دريافت داشته ايم. آن چه در پي مي آيد يكي از اين بازتاب هاست كه توسط «حجت الله كرم اللهي» ، كارشناس سازمان مركزي انجمن اوليا و مربيان در تأييد مطالب مندرج در نخستين بخش از سلسله يادداشت هاي مدرسه اي براي پدران و مادران به رشته تحرير درآمده است. در آن مطلب، بر نقش فرهنگي اوليا در اداره مدرسه تأكيد شده و راهكارهايي براي مشاركت فكري و فرهنگي پدران و مادران ارائه گرديده بود. با اين توضيح كوتاه، يادداشت آقاي كرم اللهي را در پي مي آوريم.
باور اين كه مشاركت مردم به خصوص اولياي دانش آموزان در عرصه تعليم و تربيت، باعث رشد و پويندگي در اين حوزه مي شود، امري است كه همه كارگزاران و مربيان به آن اعتقاد دارند. از لحاظ نظري، ديدگاه مسئولين آموزش و پرورش اين است كه اوليا حق اظهارنظر، نظارت و حتي اعمال نظر در مسائل آموزشي و پرورشي را دارند، اما در عمل، رفتارها و تصميم گيري ها تلقي ديگري از مشاركت را بروز مي دهد.
ترديدي نيست غفلت از بي توجهي در مشاركت آگاهانه مردم و كم توجهي به آن، بسياري از ايده ها و اهداف را نه تنها كم رنگ خواهد كرد، بلكه دستيابي به راه حل هاي مناسب و استفاده از خلاقيت ها و روشهاي مناسب را نيز به فراموشي مي سپارد. يكي از شيوه هاي جلب اعتماد عمومي اوليا، جذب كمكهاي داوطلبانه اوليا است كه هر ساله در سطح وسيع و گسترده اي در مدارس كشور انجام مي شود؛ به طوري كه بعضاً اعتراض ها و نارضايتي هاي عمومي نيز در فضاي مطبوعات و رسانه ها منعكس مي شود تا جايي كه حتي نهادهايي مثل مجلس شوراي اسلامي را به واكنش وامي دارد. اما آنچه كه شايد كمتر به آن پرداخته شده و در فضاي تبليغاتي محو مي شود، نبود ضوابط مشخص و معين براي تعريف سهم اوليا و دخالت آنها در اداره مدرسه از نظر اقتصادي است. براي نمونه آموزشگاهي در يكي از مراكز استانها كه داراي دانش آموز نسبتاً زيادي نيز است تا آذرماه جاري بيش از ۲۲ ميليون تومان از اوليا كمك اخذ كرده و مدير مدرسه اذعان مي دارد كه اين مبلغ به ۳۵ ميليون تومان خواهد رسيد و اين در شرايطي است كه در همان مدرسه براي ۶ ماهه اول سال تنها يك ميليون تومان سهم از سرانه دولتي اختصاص يافته بود و نيز در يكي ديگر از مدارس با جمعيت كمتري تا همان ماه، دو ميليون تومان از اوليا اخذ شده و سرانه دولتي تخصيصي نيز يكصد و بيست هزار تومان است.
از اين نوع مدارس در سراسر كشور بسيار است و بايد اعتراف كرد كه مدارس فراواني در كشور، صرفاً با سرانه هاي مردمي يا به نوعي با مشاركت اوليا اداره مي شوند؛ اما سؤال اين جاست كه چرا كمكهاي داوطلبانه اوليا بايد در مدارس به حساب هاي دولتي واريز شود؟ چرا اوليا نقش سرنوشت سازي در تصميم گيريها و تصميم سازي هاي مدارس ندارند و با وجود اين كه برابر قوانين موجود، رئيس انجمن اوليا و مربيان مدرسه عضو شوراي مالي مدرسه است، اما عملاً مديران مدارس آنچنان كه شايسته است به حضور اوليا توجهي ندارند؛ مگر نه اينكه برابر ماده ۱۱ آئين نامه اجرايي قانون تشكيل شوراهاي آموزش و پرورش مصوب ۳۱/۲/۷۶ هيأت محترم دولت، اين نوع كمكها بايستي در حساب انجمن اوليا و مربيان مدارس واريز شود. چرا مسئولين عالي وزارت آموزش و پرورش اصرار دارند وجوه اخذ شده از كمك هاي داوطلبانه مي بايست در حساب هاي دولتي واريز شود، در حالي كه برابر بند ۲ ماده ۸ قانون تشكيل شوراهاي آموزش و پرورش ضوابط مالي مدارس بايستي توسط شوراهاي مذكور تعيين شود كه تاكنون انجام نشده است.
چرا در آيين نامه مالي مدارس كه توسط معاونت اداري و مالي وقت وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شده، در تبصره ۲ ماده ۱ آمده است كه مدارس و اعضاي انجمن هاي اوليا و مربيان جهت فعاليت هاي مالي مربوط به اين واحدها، به هيچ عنوان مجاز به افتتاح حساب ديگري نزد بانكها يا مؤسسات اعتباري قرض الحسنه نيستند، در صورتي كه اين هم با قانون شوراها مغايرت دارد و هم با آيين نامه اين قانون. در نهايت به نظر مي رسد به دور از هرگونه تنگ نظري، ضرورت دارد با سعه صدر و اعتماد، اوليا را در برنامه هاي آموزش و پرورش دخالت داد. زيرا تجربه فرهنگي ما در طول تاريخ، حتي قبل از اسلام و به ويژه بعد از اسلام در كشور ما، حاكي از همين مسئله است كه مردم نسبت به تربيت و امر آموزش توجه كافي دارند و اين قدمت، نشان دهنده اين است كه اگر امروز مسائل را براي مردم بشكافيم و راه را براي همكاري آنها باز كنيم، مي توانيم به موفقيت هاي زيادي اميدوار باشيم.
|