عليرضا آشوري 
هفته قبل همايش جالبي به ابتكار مركز پژوهش هاي علمي دانشجويان و معاونت پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي تهران در بيمارستان امام خميني ره تهران برگزار شد كه محور آن را بررسي وضعيت سلامت روان دانشجويان علوم پزشكي تشكيل مي داد. اين همايش يك روزه نخستين همايشي بود كه موضوع فوق العاده حاد و مهم سلامت رواني را بين دانشجويان پزشكي كشور مورد بررسي قرار مي داد. گرچه خيلي دير، ولي به هر حال همين همايش ديرهنگام هم نشان مي دهد كه بالاخره اين قضيه آنچنان وضعيت بدي پيدا كرده است كه مسوولان به فكر تحليل و بررسي اين مشكل افتاده اند.
بياييد از اينجا شروع كنيم كه اصولا در جامعه ما توجه به سلامت رواني اهميت بسيار پاييني دارد و هيچ وقت به طور جدي و اصولي مدنظر قرار نگرفته است. مردم جامعه ما به خصوص در شهرهاي بزرگ و به ويژه در تهران، فوق العاده اعصاب ضعيفي دارند و با كوچكترين تحريكي از كوره در مي روند و داد و فرياد به راه مي اندازند. شايد تقصيري هم نداشته باشند. فشارها و استرس هاي زندگي آنقدر سنگين و وحشتناك است كه براي مقاومت در برابر آنها به چيزي فراتر از اعصاب فولادين نياز داريم.
مشكلات كمرشكن اقتصادي، ترس و ابهامات شغلي، نارسايي هاي اجتماعي و ... عمده ترين مشكلاتي است كه از دهان مردم مي شنويد.
يكي از مهمترين اقشار جامعه دانشجويان هستند كه جدا از تمام مشكلات كلي فوق، مشكلات جزيي ولي به مراتب فرساينده تري به استرس هاي محيطي شان افزوده مي شود كه متاسفانه بسياري از مشكلات نه تنها حل نمي شوند، بلكه به محض ورودشان به جامعه، اين مشكلات ابعاد مضاعفي پيدا مي كنند كه مي تواند به فروپاشي شخصيتي هر انسان منتهي شود.
از بين تمام رشته هاي دانشگاهي، پزشكي وضعيتي به مراتب حساس تر از بقيه رشته ها دارد. پزشكان به طور مستقيم با جان انسان ها سروكار دارند و تصور كنيد مشكلات روحي و رواني يك پزشك مي تواند به چه نتايج اسفباري منجر شود.
نگرش جامعه ايران نسبت به پزشكان مدت هاست كه تغيير كرده و خود پزشكان و دانشجويان پزشكي با نگاهي سرسري به وضعيت همكاران خود مي توانند نظرات ناخوشايند مرتبط با حرفه شان را دريابند، ولي تحصيل در اين رشته شوخي بردار نيست. درس هاي رشته پزشكي بي نهايت سنگين و زياد است كه بايد بدون راه گريز تمام آنها را آموخت. در عين حال تحصيل در اين رشته 7 سال طول مي كشد كه از تمام رشته هاي دانشگاهي ديگر بيشتر است. 7 سال مداوم درس خواندن براي هر كسي دشوار است. از اواسط دوره، كارهاي بيمارستاني هم آغاز مي شود كه حتي تعطيلات تابستاني تمام دانشجويان را از دانشجويان پزشكي مي گيرد. كشيك دادن هاي متعدد و متوالي، مواجهه مستقيم و بي واسطه با بيماري هاي خطرناك و واگيردار، برخورد با مقوله مرگ و فشارهايي از اين دست، استرس كشنده اي به دانشجويان پزشكي وارد مي كند كه استرس هاي ثابت و همه گير اجتماعي را تشديد مي كند. حال به تمام اين استرس ها، تاريك بودن واضح آينده شغلي، مشكلات مالي مرتبط با اين رشته ، توقع بالا و تغييرناپذير اجتماع و ناتواني در پاسخگويي هاي آتي به آنها را بيفزاييد تا شايد تصوري باز هم ناواضح از يك دانشجوي پزشكي يا پزشك تازه فارغ التحصيل به دست آوريد. بنابراين شايد بروز مشكلات رواني در دانشجويان پزشكي چندان هم دور از ذهن نباشد. اين شايد چيز تازه اي نباشد، ولي مي توان پرسيد براي حل اين مشكل تاكنون چه راهكاري ارايه شده است؟ پاسخ متاسفانه واضح است؛ هيچ.
يكي از اصلي ترين دلايل بروز اين مشكلات به مديريت غلط دانشكده هاي پزشكي بازمي گردد كه بدون توجه به اين شرايط ناخوشايند، ساز بدآهنگ هميشگي خود را كوك  و وضعيتي به مراتب بدتر براي دانشجويان ايجاد مي كنند.
همايش يك روزه بررسي مشكلات رواني دانشجويان اعلام كرده است كه حدود 17 درصد دانشجويان ورودي به دانشگاه ها دچار اختلالات رفتاري يا مشكلات اعصاب هستند. خودتان فرض كنيد كساني كه با چنين پس زمينه رواني وارد دانشگاه مي شوند، قرار است با چه اوضاع و احوالي فارغ التحصيل شوند؟
طبق اعلام دكتر ظفرقندي، آمار شيوع مشكلات رواني در بين دانشجويان گروه پزشكي در برخي آمارها حتي 10 برابر رشته هاي ديگر اعلام شده است. بنابراين مي توان فرض كرد كه چه حجم عظيمي از فارغ التحصيلان رشته پزشكي با مشكلات حاد عصبي و رواني فارغ التحصيل مي شوند و اين اوضاع در مواجهه با استرس هاي خاص محيطي تا چند برابر افزايش مي يابد. قرار است اين پزشكان چه كنند؟ پاسخي وجود ندارد.
توجه به يك نكته ديگر هم خالي از لطف نيست. به گزارش ايسنا، وزارت بهداشت و درمان اخيرا اعلام كرده است كه 28 ميليون نفر از افراد كشور تحت پوشش طرح كنترل بيماري هاي رواني قرار دارند. شما اين رقم تكان دهنده را به سادگي 2 برابر كنيد تا شماي كوچكي از واقعيت سلامت و در واقع عدم سلامت رواني جامعه ايراني را به دست آوريد، چون معمولا به همان اندازه عدد آمارهاي رسمي در ايران، عدد غير رسمي هم وجود دارد.
ميانگين سن خودكشي در ايران پايين تر از كشورهاي غربي است ولي آمار خودكشي هم سيري صعودي داشته است.
وقتي وضعيت فرهيختگان و افراد تحصيلكرده جامعه ايراني بر طبق مطالب قبلي تا اين حد بد باشد، شايد انتظار از افراد عادي جامعه امري خنده دار به حساب آيد.
بي توجهي به امر بهداشت رواني در جامعه ايران كم كم دارد عوارض ترسناك خود را نشان مي دهد و به خصوص شيوع مشكلات رواني در اقشار اصطلاحا سطح بالا، ولي در واقع نه چندان سطح بالا نظير پزشكان و ساير تحصيلكردگان، عمق اين مشكلات را نشان مي دهد.
ثبت نام داوطلبان كنكور سال بعد مدتي است كه به پايان رسيده است. از ميان اين افراد چند نفر با اختلال رواني وارد دانشگاه مي شوند و چند نفر آدم تقريبا سالم، بيمار بيرون مي آيند تا درصد روانپريشي جامعه ما افزايش يابد.

به نظر مي رسد فريادها و اعتراض هاي پرستاران در زمينه پرداخت مطالبات معوقه به نتيجه رسيده است. وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اعلا م كرده حقوق پرستاران پرداخت خواهد شد و بايد عدالت در پرداخت حقوق پرستاراني كه در بخش خصوصي و دولتي كار مي كنند، رعايت شود. دكتر پزشكيان در گفت وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران با اشاره به تحقق مطالبات پرستاران اظهار كرد: مشكلا ت پرستاران در هيات دولت مطرح شده و شخص رئيس جمهوري در اين زمينه تاكيد كرده اند كه حقوق پرستاران پرداخت شود.
اما به نظر مي رسد همچنان مشكلا ت اداري و شايد برخي اعمال نظرات شخصي در اين زمينه وجود دارد ولي به هر حال برخي از اين مشكلا ت برطرف شده است چرا كه همين تخصيص مبلغ 20 ميليارد توماني براي پرداخت حقوق پرستاران دست كم در ظاهر مي تواند مرهمي بر زخم هاي اين قشر زحمتكش باشد كه متاسفانه هميشه نسبت به حل مشكلا ت آنها سهل انگاري شده است.
قرار است حقوق پرستاران توسط دانشگاه هاي علوم پزشكي پرداخت شود كه بخشي از آنها بنابر اظهارنظر دكتر پزشكيان پرداخت شده و قرار است بقيه حقوق پرستاران نيز از طريق دانشگاه هاي علوم پزشكي پرداخت شود. اما بايد ديد واكنش قشر زحمتكش پرستار نسبت به اين پرداخت ها چيست. ماجراي تحصن اخير پرستاران را كه فراموش نكرده اند؟
پاسخ دبير انجمن اسلا مي پرستاران را در گزارش مفصلي در شماره آينده حتما بخوانيد.

لاله ميراسكندري 
در اين ايام تكاپوي تهيه لباس و كفش احرام، پتوي سبك و لوازم شخصي از طرفي و آماده سازي جسم و روح از طرف ديگر، دغدغه اصلي بسياري از خانواده هاست.
كاروان هاي حج يكي يكي راهي شده و به خيل عظيم مسلمانان مي پيوندند. اگر تا به حال لذت رفتن به اين سفر را چشيده ايد يا حداقل در ميان نزديكان كسي را داشته ايد كه عازم اين سفر شده باشد ، حتما مي دانيد كه مقدمات آماده شدن براي اين سفر، بس طولاني و شامل جزئيات و مراحل مختلفي است؛ انواع كلاس ها براي آگاهي زائران از ترتيب و روش صحيح مناسك گرفته تا آداب اقامت و تغذيه و... برگزار مي  شود.
ولي اغلب ديده مي شود با وجودي كه زائران انواع آگاهي ها در مورد نوع تغذيه و رعايت بهداشت را از قبل كسب كرده اند و حين سفر هم پزشك كاروان همواره در دسترس و همراه است، ولي باز هم اكثر حجاج پس از بازگشت از انواع بيماري هايي كه در آنجا گريبانگيرشان شده شكايت مي كنند.
البته اين الزاما به معني عدم رعايت بهداشت يا آلودگي محيط نيست. خيلي از حجاج دچار بيماري هاي فرضي هستند كه هنگام حضور در مراسم به علت شرايط هيجان، ازدحام، وجود مواد شيميايي گوناگون در محيط يا حتي تغييرات آب و هوايي تشديد مي شود.
البته شيوع انواع بيماري هاي ويروسي هم در اين ايام دور از ذهن نيست، ازدحام بسيار زياد، اجتماع افراد مختلف از كشورهاي مختلف و تماس نزديك اشخاص، باعث شيوع ويروس هاي مختلف و ناشناخته مي شود. اين بيماري هاي ويروسي انواع تنفسي و گوارشي را در بر مي گيرند.
حساسيت 
ولي آنچه بيش از همه زائران را مبتلا مي سازد، حساسيت تنفسي و پوستي به مواد ضدعفوني كننده اي است كه به وفور در محيط و به خصوص در اطراف خانه خدا استفاده مي شود.
اين حساسيت ها گاه به صورت خيلي شديد و شبيه به بيماري تنفسي آنفلوآنزا خود را نشان مي دهد. استفاده از داروهاي ضدحساسيت و همچنين ماسك هاي تنفسي مي تواند در اين مورد بسيار سودمند باشد.
بيماري هاي مزمن 
در اين قسمت به مرور بيماري هاي مزمني مي پردازيم كه مخصوصا در افراد سالمند شيوع بيشتري دارد. از آنجايي كه ميانگين سني حجاج اغلب بالاست، پس شناسايي، كنترل و درمان اين بيماري ها اهميت بالايي دارد. بعضي از اين بيماري ها از قبل شناخته شده، ولي بعضي اوقات هنگام حضور در مراسم براي اولين بار خود را نشان مي دهند. بعضي از انواع اين بيماري ها به اين ترتيبند:
بيماري هاي قلبي:
بيماري هاي قلبي و عروقي به 6 دسته تقسيم مي شوند:
۱- بيماري عروق كرونر 2- بيماري دريچه هاي قلب 3- نارسايي احتقاني قلب 4- آريتمي ها 5- افزايش فشار خون 6-تپش قلب به علت اضطراب و مصرف بي      رويه قرص هاي بارداري.
تمامي اين بيماري ها مي توانند به نوبه خود منجر به مشكلات حادي از قبيل سكته قلبي يا حتي مرگ ناگهاني شوند. علايم اكثر اين بيماري ها با سفر از مناطق معتدل به مناطق گرم بروز يافته يا حتي شدت مي گيرد، به همين علت شناسايي به موقع و درمان آنها واجب و ضروري است.
بيماري هاي ريوي:
اين بيماري ها به دو دسته بيماري در ريه ها و بيماري در مجاري هوايي تقسيم مي شوند. دسته اول به صورت حاد ظاهر شده و گاهي بسيار شديد و كشنده مي شوند، شامل: سرماخوردگي، آنفلوآنزا، لارنژيت حاد و حملات آسم برونشي. اين بيماري ها اكثرا ويروسي هستند و به علت شرايط مناسب و تراكم جمعيت اپيدمي مي شوند.
دسته دوم به صورت مزمن در افراد وجود دارند و شامل: برونشيت مزمن، آمفيزم و آسم مي شوند كه در شرايط خشكي هوا، گرما، آلودگي هوا به مواد مختلف، فعاليت هاي فيزيكي زياد، عرق كردن و مصرف نكردن دارو تشديد مي شوند.
بيماري ديابت:
ميزان نياز افراد مبتلا به ديابت به دارو هنگام سفر حج گاهي افزايش و گاهي كاهش مي يابد. عواملي مثل عدم كنترل كافي ديابت قبل از سفر، رژيم غذايي نامناسب، افزايش دما، افزايش ميزان فعاليت بدني و عدم مصرف كافي داروها، در تغيير نياز به داروي ديابت موثر هستند.
بيماري هاي كليوي:
افرادي كه دچار بيماري مزمن كليه هستند يا سابقه توليد سنگ در مجاري ادراري خود دارند بسيار مستعد عود مجدد بيماري هستند. ولي در اين ميان افرادي هستند كه بدون هيچ عارضه قبلي براي اولين بار دچار سنگ كليه مي شوند. عواملي مثل افزايش دما، رژيم غذايي نامناسب، مصرف نكردن مايعات به اندازه كافي، اختلال آب و الكتروليت ها و تغليظ بيش از حد ادرار از عوامل توليد سنگ مجاري ادراري هستند.
گرمازدگي 
گرمازدگي يكي از عوارض شايع در اين سفر است كه با علايمي چون گرفتگي دردناك عضلات، خستگي شديد و ضعف ناشي از گرما، شوك در اثر گرما و گرمازدگي، پوست خشك و داغ و درجه حرارت مقعدي بالاي 40 درجه خود را نشان مي دهد.
درمان اين بيماري در حالت هاي خفيف از طريق مصرف آب و مقداري نمك اضافي و استراحت در محيط خنك شروع شده و در موارد حاد تزريق سرم نمكي وريدي يا حتي تزريق ديازپام وريدي در صورت حملات تشنج، ادامه مي يابد.
البته امسال با سرماي شديد و ناگهاني هوا كه اكثر نقاط جهان و از جمله عربستان را در بر گرفته است، اميد مي رود كه احتمال بروز چنين عوارضي كاهش يابد. حتي سازمان حج و زيارت امسال اعلام كرده است كه زائران حتما لباس گرم و پتو به همراه داشته باشند.
عوارض گوارشي 
گذشته از بيماري هاي عفوني و ويروسي شايع كه هر كدام درمان هاي دارويي خاص را مي طلبد كه توسط پزشك كاروان تجويز مي شود، بعضي بيماري ها مثل يبوست و مسموميت غذايي هم از عوارض تغيير آب و هوا و تغذيه زائران است.
دكتر كيمياگر، متخصص تغذيه براي جلوگيري از بروز اين بيماري، كاهش مصرف گوشت قرمز، غذاي پرحجم، نوشابه هاي گازدار و افزايش مصرف آب، چاي و ميوه هايي مثل سيب را بسيار موثر مي داند.
دكتر سيدمنصور رضوي، مسوول بهداشت حج تمتع هم به زائران توصيه مي كند كه از به همراه داشتن مواد غذايي فاسدشدني اجتناب كنند، زيرا ممكن است اين مواد غذايي در طول سفر آلوده شده و سبب ايجاد مشكلات گوارشي شود.
آنچه در نهايت مي توان گفت، تنها يك جمله است و آن رعايت اعتدال در خوردن و آشاميدن و فعاليت كردن است. مسلما در صورت كنترل بيماري هاي مزمن احتمالي و رعايت اصول اعتدال در تغذيه و رعايت رژيم غذايي سالم و مناسب مي توان از بروز اكثر اين عوارض و بيماري ها جلوگيري كرد.

ماجراي آزمون پذيرش دستيار تخصصي سال گذشته را به خاطر داريم كه شائبه هاي جدي در خصوص تخلف در اين آزمون مطرح بود و بسيج دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي تهران، به عنوان وجدان بيدار ملت  پيگير ماجرا بود و البته از حق نبايد گذشت كه اگر مجلس مردمي هفتم بر سر كار نبود، شاهد همين مقدار پيگيري هم نبوديم. البته با كمال تاسف آنچه روزنامه كيهان نسبت به آن هشدار داده بود رخ داد، يعني اراده پيگيري ماجرا سست شد...
شنيده ها حاكي از آنست كه مديران وزارت بهداشت به همين نيز بسنده نكرده اند و تصميم خطرناك ديگري در سر دارند كه از قرار يك مورد آن را به اجرا در آورده اند، اما ماجرا چيست؟
شكي نيست كه آزمون پذيرش دستيار تخصصي پزشكي يكي از دشوارترين آزمون هاي كشور است كه رقابت سنگيني در آن وجود دارد و حرف و حديث هاي پيرامون آن به ويژه ماجراي سال 1377 كه روزنامه كيهان آن را بر ملا كرد، ناشي از همين دشواري آزمون است. شكي نيست كه بسياري از نورچشمي ها حتي با دوپينگ هم قادر به ورود به دوره هاي تخصصي نيستند، لذا به دليل تكليف براي حل مشكل اين عزيزان كه پول دارند اما سواد كافي ندارند، تدابير جدي انديشيده اند!!
قرار است كساني كه در دوره هاي تخصصي پزشكي خارج از كشور تحصيل مي كنند، بتوانند به داخل كشور منتقل شوند و شهريه بپردازند. گويا شرط خاصي هم وجود ندارد و حتي صرف ثبت نام در يك دانشگاه خارجي جهت انتقال به داخل كفايت مي كند و باز هم شنيده ها حاكي از آنست كه يك نفر از بستگان يكي از روساي دانشگاه هاي علوم پزشكي اولين نفري است كه با اين شيوه، مشغول تحصيل در تخصص پزشكي در ايران خواهد شد و جمعي ديگر نيز هم اينك  پيگير انتقال خود به داخل با اين شيوه هستند.
شكي نيست كه اين انتقال عمدتا از دانشگاه هاي كشورهاي بلوك شرق سابق خواهد بود چرا كه در ديگر كشورها ورود به دوره هاي تخصصي بسيار دشوار است و بعيد است كسي از دانشگاه هاي آمريكا يا فرانسه درخواست انتقال به داخل بدهد و اصولا چنين فردي در آزمون دستياري داخل نيز موفق خواهد بود.
در كشورهايي مثل اكراين، بلغارستان،  روماني و ... با پرداخت مبالغي مي توان در هر دوره تخصصي ثبت نام كرد.
البته اين دانشگاه ها كيفيت و سطح علمي پاييني دارند و فارغ التحصيلان اين دوره ها عموما در آزمون پايان دوره تخصصي ايران موفق نمي شوند بنابراين قصد دارند كار را ساده كنند يعني آنان كه نمي توانند در آزمون موفق شوند اما پول دارند، كافي است در يك دانشگاه اكراين، بلغارستان، روماني و ... ثبت نام كنند و بلافاصله به داخل منتقل شوند و شهريه بدهند و اين مساله عمدتا در رشته هاي تخصصي است كه به دليل ظرفيت كم پذيرش، قبول شدن در آنها بسيار دشوار است. به راستي اگر كشور به اين رشته ها نياز بيشتري دارد و دانشگاه ها نيز مي توانند افراد بيشتري را آموزش دهند، چرا ظرفيت پذيرش در آزمون دستياري را افزايش نمي دهند؟ و اگر قرار است پذيرش با اخذ شهريه داشته باشيم، چرا به صورت آشكار و پس از كسب مجوز مجلس انجام نمي شود؟
آيا نمايندگان محترم مجلس از اين موضوع مطلعند؟ بي شك انتظار ما از مجلس مردمي هفتم بيش از مجلس قبلي است. مجلسي كه براي حفظ عدالت مانع افزايش قيمت ها مي شود، قطعا به كسب درآمد با اين شيوه مجوز نخواهد داد.
لازم است آموزش پزشكي به وزارت علوم باز گردد و زمزمه ناميمون فروش تخصصي پزشكي در نطفه خفه نشود.
جمعي از پزشكان شركت كننده در آزمون دستياري

حقيقت اين است كه دوقلوهاي همسان اغلب خصوصيات فردي، علاقه ها و عادات مشتركي دارند. بالاخره آنها هر دو از يك تخمك بارور شده به وجود مي آيند و نقشه ژنتيك يكساني دارند.
با يك آزمايش DNA استاندارد نمي توان DNA دوقلوي همسان را از هم تشخيص داد. ولي هر متخصص پزشكي قانوني مي تواند به شما بگويد كه حداقل يك راه براي افتراق آنها از يكديگر وجود دارد. دوقلوهاي همسان اثر انگشت يكسان ندارند.
اثر انگشت فرد هم درست مثل ظاهر فيزيكي و شخصيت افراد تابع DNA و عوامل محيطي متنوع است. ژنتيك، طرح كلي اثر انگشت را معلوم مي كند كه توسط منحني ها، حلقه ها و پيچ ها مشخص مي شود. اثر انگشت هر فردي مي تواند فقط يكي از اين طرح ها يا تركيبي از آنها را داشته باشد.
وقتي كه جنين در حال رشد است، برجستگي اين طرح ها توسط عوامل مختلفي تحت تاثير قرار مي گيرد مثلا رشد استخواني، فشار داخل رحم و تماس با مايع آمنيوتيك.
گري جونز متخصص سابق انگشت نگاري FBI مي گويد: اين مساله باعث به وجود آمدن برجستگي هاي منحصر به فرد در انگشت هر فرد مي شود.
دوقلوهاي همسان اغلب طرح اثر انگشت يكسان دارند، ولي هرگز دقيقا مشابه نخواهند بود. جونز مي گويد: وجود اثر انگشت يكسان در دو شخص متفاوت غيرممكن است.
تحقيق در مورد اثر انگشت قدمتي 100 ساله دارد و در تمام اين مدت حتي دو نفر پيدا نشده اند كه اثر انگشت مشابهي داشته باشند. تمام نقوش موجود در انگشت، كف دست و پا از 5 ماهگي جنين كاملا شكل مي گيرد و در تمام طول زندگي به همان شكل باقي مي مانند و حتي تمام بيماري ها و جراحات را تحمل مي كنند.
جان ديلينگر گانگستر معروف، سعي كرد چهره خود را تغيير داده و اثر انگشت خود را با اسيد تغيير دهد تا شناسايي نشود، ولي بعد از مرگش متخصصان باقيمانده هاي اندكي از اثر انگشت واقعي وي را يافته و به راحتي او را شناسايي كردند!

آمستردام: بحث و جدل بر سر قانوني كردن اتانازي مرگ شيرين يا كشتن بيماران لاعلاج به درخواست خودشان بالا گرفته است.
هلند اخيرا اقدام به از بين بردن نوزادان ناقص كرده و تاكنون چندين مورد از اين قتل ها به دولت گزارش شده است.
در آخرين اعلاميه بيمارستان گروليگن هلند كه در ميان نظريات گوناگون در مورد انجام اتانازي براي بيماراني كه قادر به تصميم گيري براي خود نيستند انتشار يافت، مخالفان اين عمل را مشمئز كننده خواندند، در حالي كه موافقان عقيده دارند اتانازي يك عمل طبيعي است. در ماه آگوست انجمن پزشكان هلند درخواست كرد كه هياتي تشكيل شود تا به بررسي قانوني يا غيرقانوني بودن اتانازي براي بيماران درمان ناپذير كه از خود اختياري ندارند بپردازد. وزارت بهداشت هلند در حال حاضر مشغول بررسي تقاضاي اين پزشكان است. يك سخنگوي اين وزارتخانه گفت كه در ماه دسامبر نتيجه اين تقاضا اعلام خواهد شد.
۳ سال پيش پارلمان هلند استفاده از يك مسكن مرگ آور در مورد بيماران لاعلاج را قانوني دانست. سازمان هاي كاتوليك به شدت با اين پروتكل مخالفت كردند و در ايالات متحده مخالفان مدعي بودند كه اين پيشنهاد نشان دهنده از بين رفتن ارزش هاي اخلاقي در هلند است. وسلي اسميت منتقد آمريكايي مي گويد: اين سراشيب به پرتگاه منتهي مي شود، آيا واقعا نياز به گفتن است كه كشتن نوزادان درست نيست.
بيمارستان مذكور در سال گذشته ميلادي 4 مورد اتانازي داشته است كه همه به دولت گزارش شده، اما هيچ برخورد قانوني در برابر آن صورت نگرفته است.
كارشناسان مي گويند: پزشكان خارج از هلند به دليل ترس از پيگرد قانوني موارد اتانازي را گزارش نمي كنند.