جهانگير كوثري
مجمع عمومي سازمان ملل متحد، سال ۲۰۰۵ را سال ورزش و تربيت بدني نام گذاشت.
اين تصميم در جهت رشد تربيت و آموزش، سلامتي، ترقي و صلح اتخاذ شده است. در اين مجمع بر ترويج ورزش به منظور رشد فرهنگ صلح تأكيد فراوان شد و از تمامي اعضاي سازمان خواسته شده تا همكاري نزديك و مناسبي را با سازمان هاي ورزشي كشورها داشته باشند و عبارت «تمرين مناسب» را تعميم دهند.
دولت ها همچنين موظف هستند با فعاليت بيشتر و كمك به كميته بين المللي ضددوپينگ،  روند جهاني شدن فعاليت اين كميته را تسريع ببخشند.
از بخش آموزشي، علمي و فرهنگي سازمان ملل (يونسكو) نيز خواسته شده كه با سازمان هاي بين المللي مربوطه در نقاط مختلف جهان همكاري كرده و پشتيباني هاي لازم را به كار گيرد.
نظام سازمان ملل متحد سورينام (فقيرترين كشور جهان) را به عنوان بهترين گزينه براي كمك به روند رشد ورزش در جهان در دستور كار خود قرار داد كه اين تصميم نيز به خاطر در نظر گرفتن امسال به عنوان سال ورزش اتخاذ شد. يكي از مواردي كه كميته ضد دوپينگ بر آن تأكيد دارد ترويج بازي جوانمردانه در دنيا به واسطه انجام اين مسئوليت است. ترويج و رشد صلح بين الملل در گروي افزايش اهميت ورزش و همكاري تمام اجزاي ورزش در سطح جهان است كه شامل بخش هاي خصوصي مرتبط با ورزش، نهادهاي بين المللي ورزش و سازمان هاي ورزشي غيردولتي مي باشد كه سازمان ملل توان انجام تمامي هماهنگي هاي لازم را دارد.
در زير بيانات برخي نمايندگان را درباره اهميت توسعه ورزش مرور مي كنيم:
كوجومنان (توگو):
در هزاره جديد، رشد فرهنگ صلح هنوز يك ارجحيت مهم در ملل متحد به شمار مي رود. جوانان نقش مهمي در شكل گيري آينده ورزش كشورها دارند و مي توانند در كاميابي آنها نقش بسزايي را ايفا كنند و اين، ضرورت رشد صلح جهاني را روشن مي سازد. توگو زحمات زيادي را براي ايجاد و نگهداري فضايي مصالحه آميز در آفريقا به خصوص در ناحيه غربي آفريقا متحمل شده است كه تأثير آنها در دراز مدت مشخص خواهد شد، اما مشكلات و فشار زيادي بر كشورهاي اين قاره وجود دارد كه بعضي اوقات خارج از كنترل است. قواي ملي كشورها در راه دموكرات شدن اين قاره نقش بسيار مهم و كليدي را ايفا خواهند كرد.
براي پيشرفت فرهنگ صلح، مساعي در ملل متحد بايد گسترش يابد. عدالت اجتماعي و حذف سرمايه داري براي محافظت از صلح در ميان ملل ضروري است، مبارزه با سرمايه داري نيز بايد در بطن رشد صلح در جهان قرار بگيرد و براي رشد دموكراسي در آفريقا كشورهاي اين قاره هنوز بايد با مشكلات اقتصادي فراواني دست و پنجه نرم كنند كه كمبود منابع مالي يكي از موانع برقراري دموكراسي به شمار مي رود.
ماريا النا خاسول (كاستاريكا):
سازمان ملل متحد كه براساس مشاركت ارزش هاي جهاني شكل گرفته است مي تواند گام مهمي در جهت تغيير فرهنگ جنگ و خشونت و جايگزين كردن صلح و آرامش به جاي آن بردارد. ابزار جهاني تحت حمايت سازمان ملل بايد براي گرامي داشتن فرهنگ صلح بسيج شوند. مبارزه عليه ستيزه جويي(جنگ) بايد به عنوان يكي از پايه هاي اصلي نوع بشر مورد توجه قرار گيرد كه دستيابي به آن نه تنها نيازمند تغييرات بنيادي در سازمان ها بلكه تبادل فرهنگي نيز در اين مقوله نقش بسزايي را ايفا خواهد كرد. انسان قرنها از اسلحه براي پيروزي در نبردها استفاده كرده است.اما متأسفانه خشونت در ميان ملل مختلف گسترش يافته كه حوادث ساليان گذشته بيانگر اين واقعيت است.
فعاليت هاي فرهنگي براي ترويج فرهنگ صلح، آموزش، اقتصاد، رشد اجتماعي، حقوق بشر، مساوات بين مرد و زن، عدم خشونت، احترام و انسجام بين ملت ها بايد بيشتر صورت گيرد، اجزايي كه «فرهنگ صلح» را تشكيل مي دهند شامل «گفت وگوي تمدنها» اجتناب از جنگ (ستيزه جويي) و مطرح كردن صلح پيش از هرگونه ستيزه جويي هستند.
تمامي كشورهاي عضو نيازمند گسترش و تقويت فرهنگ صلح هستند. آنها بايد با يكديگر همكاري داشته و روابط خود را با سازمان هاي ذيربط بين المللي، شهرداري ها، رهبران انجمن ها، اولياء معلمان و روزنامه نگاران افزايش دهند.
ادوالد ليمون (سورينام):
اهميت ترويج ورزش و تربيت بدني مي تواند راهي براي دستيابي به صلح و آرامش جوامع بشري باشد. بر اين باورم كه ورزش، صلح و پيشرفت نيازمند داشتن ديدي وسيع تر است. ورزش هميشه عامل مهمي براي گردآوري صلح آميز ملت ها در كنار يكديگر بوده است و همواره ابزار مهمي براي رشد بچه ها در سورينام بوده است. دولت سورينام قصد دارد كه فعاليت جوانان را در زمينه ورزش در سال ۲۰۰۵ افزايش دهد و فعاليت هايي نيز در اين زمينه صورت گرفته است.
نظام سازمان ملل متحد معتبرترين مرجع براي رشد برنامه جهاني است و مي تواند سال ۲۰۰۵ را به سالي پربار براي ورزش و تربيت بدني مبدل كند. كميته ضد دوپينگ كه در تمامي رشته هاي ورزشي فعاليت مي كند مي تواند نقش مهمي در گسترش رقابت جوانمردانه ايفا كند. گسترش اهميت ورزش و نشر آن در سراسر جهان رشد صلح بين المللي را در پي خواهد داشت كه خود نيازمند همكاري و مشاركت جهاني است كه شامل حضور تمامي بخش هاي مرتبط با ورزش در اين هارموني مي باشد.
سلستينو ميگليور (ناظر ويژه):
با وجود موفقيت ها و گام هايي كه در جهت پيشبرد روابط فرهنگي بين الملل و صلح جهاني در دهه گذشته انجام شده، بعضي اوقات فرهنگ هايي بر ديگري نفوذ كرده كه عكس العمل هاي مثبتي را در راستاي برقراري صلح ندارند و بدگماني ها را نسبت به آن به وجود مي آورند و به نظر مي رسد جهاني سازي نيز قادر به جلوگيري از تهديدهايي كه براي برقراري صلح وجود دارد، نخواهد بود، زيرا احياي فرهنگي تمايل به ايجاد ديواري دارد كه مردم را از يكديگر متفرق خواهد كرد و مكاتبي را به وجود مي آورد كه باعث ايجاد سوءتفاهم بين مردم شده و سبب مي شود موانعي نيز براي رشد روابط فرهنگي بين الملل به وجود بيايد.
حمايت از صلح بعضي اوقات شكننده به نظر مي رسد و نيازمند تحكيم و تقويت است كه با ترويج فكر «خيرخواهي» در مردم دست يافتني به نظر مي رسد و اين يكي از راههاي ضروري رسيدن به صلح جهاني است.مردم؛ معماران، سازندگان، بنيانگذاران و پل هاي رسيدني به صلح هستند.
رسيدن به صلح واقعي در گروي آموزش هوشياري همگاني است كه مي تواند احترام متقابل را در همه ايجاد كند. اثرات زيانبار جنگ و ستيزه جويي معمولاً  تا نسل ها باقي مي  ماند كه برقراري صلح و زندگي عادي را بي نهايت دشوار مي سازد كه البته غيرممكن نيست.

جنبش هاي اخلاقي مي رود تا به عنوان چتري، جامعه را زيرپوشش خود قرار دهد و جوانان پرخاشگر و آموزش نديده را از راه نادرست باز دارد. انسانيت و اخلاق رودرروي تكنولوژي ايستاده و در همين راستا، تكنولوژي نيز گام به گام با تمدن جهاني پيش مي رود و بر اخلاق چيره مي شود. مهاركردن تكنولوژي به سود جامعه، خود راه رهايي جوانان از فساد و نابرابري هاست. اين كه چگونه بايد به آن رسيد، خود رمزي است نه چندان پيچيده، ولي راهي است كه بايد انديشمندانه در آن گام نهاد.
تقليد براي مردم، از يك سو آفت است و از سوي ديگر مايه پيشرفت. كوركورانه تقليدكردن، تاكنون ما را به گمراهي كشانده و به جايي رسيده ايم كه ديگر خودمان نيستيم.
سالهاي زيادي را هدر داده ايم و براي آينده هم طرحي نريخته ايم، پديده علمي ورزش را كودكانه به بازي گرفته ايم و با چنته خالي، دست به كارهاي بزرگ زده ايم.
اگر با انصاف باشيم از هم اكنون خردمندانه گام برمي داريم و رسالت انساني خود را به راستي و پاكي انجام مي دهيم. روحيه ورزشي را برتر از مهارت هاي ورزشي برمي شماريم و بي آنكه در انتظار احدي باشيم نفس كار نيك را ارج مي نهيم، با دروني پاك، راستي را با همه خطرش به جان مي خريم و دروغ را، به هر شكل كه باشد،  داروي هيچ دردي نمي دانيم.
جهان امروز در برابر ناآرامي ها و خشونت هايي كه جوانان را محاصره كرده به كنكاش نشسته، قانون نوشته، حركات ناشايست را در ميدان هاي بازي زيرنظر گرفته،  سرانجام به نتيجه اي نرسيده است و روز به روز با زشتي ها و كج روي هاي بيشتر روبه رو شده است،  غافل از آنكه خطا در ميدان بازي دنباله خطاهاي ديگري است كه در خانه و مدرسه و اجتماع ريشه دارد و همه اين عوامل به قانون نانوشته يعني اخلاق نيازمند است. تنها، داور، مربي و بازيكن خطا نمي كند، پدران و مادران و مسئولان مملكتي نيز با آن شريكند و به آموزش نياز دارند.ورزش تنها نيرو و مهارت نيست، ورزش نوعي شواليه گري است درعين حال نوعي افتخار، نوعي اخلاق و نوعي زيبايي شناسي است كه در آن انصاف محور رفتارهاي مشترك آن است.
ورزش پرچمدار صلح جهاني است و ورزشكار، پيام آور آن.

«صلح فضيلتي است منبعث از قدرت روحي». اين تعبير اسپينوزا در سال ۱۹۸۶ نيز كه از جانب مجمع عمومي سازمان  ملل متحد به عنوان سال بين المللي صلح اعلام شده بسان هر زمان ديگري پرمعني است. بيش از نيم قرن است كه جنگي جهاني نداشته ايم اما از صلح جهاني هم برخوردار نبوده ايم؛ معارضاتي كه متضمن كشتار متقابل است به ويران  كردن برخي از مناطق جهان ادامه مي دهد، و سايه شوم فاجعه هسته اي كه نسلهاي حاضر و آينده را به نابودي تهديد مي كند بر سر بشريت گسترده است.امروزه دفاع از صلح بيش از پيش به صورت كوششي سازنده متجلي شده است كه به نياز به پرهيز از جنگ محدود نمي شود، بلكه با مجموعه اي از عدم توازن ها درگير است كه سازمان اقتصادي و اجتماعي كره زمين را دربر گرفته است.
نويسندگان و فرهيختگان جهان امروز بر اين باور مشترك تاكيد دارند كه قدرت هاي سياسي با اتكا به زور و تجاوز از دايره انسان دوستانه خارج و حقوق كشورهاي كوچكتر را زير پا مي گذارند.با وجود اينكه آنها وضع حاضر را از چشم اندازهاي گوناگوني تجزيه و تحليل مي كنند، در تاكيد بر وابستگي متقابل صلح، خلع سلاح و توسعه توافق دارند، و جهان سوم را به دلايل تاريخي و اقتصادي صحنه خشونت هاي كنوني مي شمارند.
ايشان استثمار خلق ها و فقدان روابط حسنه بين آنها، مقابله بلوك هاي سياسي با يكديگر، حماقت رايج در مسابقه تسليحاتي و هزينه فلج كننده آن براي بشريت، رقابت نابهنگام ميان منافع ملي، و تسليم شدن علم به قدرت سياسي و نظامي را مورد بررسي قرار مي دهند و تقبيح مي كنند، اين رهيافت هاي گوناگون نشان دهنده نياز مبرم به فلسفه اي براي صلح و عمل بدان است؛ چنانكه مندرجات اين شماره نشان مي دهد، يونسكو در اين زمينه به وضوح سهمي اساسي برعهده دارد.مهمترين وظيفه اي كه منشور يونسكو برعهده اين سازمان گذاشته كمك به حفظ صلح و امنيت است و طي چهل سالي كه از عمر اين سازمان مي گذرد، در حدود صلاحيت خود، براي محقق ساختن جهاني كه خانواده بشريت بتواند در صلح و صفا در آن زندگي كند بي امان كوشيده است. يونسكو، كه به وظيفه خود مبني بر استقرار فكر دفاع از صلح در اذهان انسان ها وفادار است، به ويژه به توسعه آموزش در زمينه تفاهم، همكاري و صلح جهاني علاقه مند است.
در ژاپن، از زمان فاجعه هيروشيما كودكان دريافته اند كه نابود كردن دشمن به منزله نابودي دوست نيز هست. آنها با كاغذ لك لك هايي _ كه در ژاپن نمادي از طول عمر است _ مي سازند و به اين و آن مي دهند چراكه مايلند، به قول خودشان، «صلح را در اين دنيا برقرار سازند.»
اين لك لك هاي كاغذي در سالهاي اخير به لباس هاي تزئين يافته اي تبديل شده كه كودكان و نوجوانان در دسته هاي مختلف و تيم هاي ورزشي با آن به ميدان مي روند. جالب اينكه كودكان آمريكايي نيز يكي از تيم هاي شركت كننده در اين گردهمايي ورزشي و صلح جهاني در هيروشيما هستند.