سهيلا بيگلرخاني 
كودكان زير 3 سالتان را به مهد كودك نبريد. اين توصيه كارشناسي يك پزشك متخصص اطفال است. دكتر محمدعلي نيلفروشان، مي  گويد: ما اصولا دلمان نمي  خواهد بچه هاي زير 3سال وارد محيط هاي دسته جمعي شوند. چه، ابتلا به هر بيماري بر روند رشد كودك تاثير مي  گذارد، اما بعد از سن 3 سالگي اتفاقا ورود به محيط هاي دسته جمعي لازم است. گواينكه اين بچه ها هم بيشتر از بچه هاي ديگر در معرض بيماري قرار مي   گيرند، اما اين باعث بالارفتن مقاومت بدن مي   شود.
دغدغه بزرگ مادران شاغل، نگهداري از فرزند خردسالشان است، طوري كه به كار آنها لطمه نخورد، به ويژه اگر مادر بزرگ يا اقوام نزديك نتوانند اين مسووليت راتقبل كنند. هر چند در سالهاي اخير قوانين حمايتي در خصوص مادران شيرده وضع شده است، اما در عمل در بسياري از كارگاه ها و ادارات ناديده گرفته مي  شود و نتيجه آنكه، مادران ناگزيرند به نفع حفظ شغلشان از بسياري از مزاياي خود صرفنظر كنند.
شروع فصل سرما و در نتيجه فصل شيوع بيماري تنفسي با عفونت هاي تنفسي به نگراني مادران دامن مي  زند.
مهدكودك 
دكتر نيلفروشان مي  گويد: امسال در اين فصل يك بيماري تنفسي شايع شده كه مختص اطفال هم نيست. اين نوع عفونت تنفسي با عفونت هاي تنفسي شايع در سالهاي قبل تفاوت دارد. اين بيماري با علايمي شبيه بيماري ويروسي مانند آنفلوآنزا آغاز مي  شود. با تب و سردرد شروع شده و سپس سرفه به آن اضافه مي  شود. اين سرفه ها تا چند روز ادامه دارد. به همين دليل به نظر نمي  رسد بيماري ويروسي باشد يا اگر ويروسي باشد ادامه پيدا كردن آن ناشي از يك عفونت ثانوي ميكروبي است و بعد از چند روز مجبور مي  شويم آنتي بيوتيك تجويز كنيم. بيماري فوق اغلب با اضافه كردن آنتي بيوتيك بعد از 5-4 روز از شروع بيماري بهبود مي  يابد.
به غير از اين ويروس كه البته بچه هاي مهدكودك را به دليل حضور در محيط هاي عمومي بيشتر درگير مي  كند، بيماري  آبله مرغان هم ظرف يكي دو ماه گذشته در ميان كودكان شايع شده است.
از اين گذشته مادران شاغل از بيماري خاصي در كودكانشان شكايت مي  كنند كه علايمي شبيه سرماخوردگي دارد، اما ناراحتي هاي گوارشي مثل اسهال و استفراغ نيز مزيد بر علايم سرماخوردگي است. مادران اين ويروس را ويروس مهدكودك ناميده اند. چه، نخستين پرسش پزشك معالج كودك آنها اين است: كودكتان به مهدكودك مي  رود؟ احتمالا ويروس را از آنجا گرفته.
كودكان بيمار را نمي  پذيريم 
مهدكودك ها حق ندارند بچه هاي بيمار را بپذيرند. مربي مهدكودكي در حوالي چهارراه وليعصر مي  گويد: اينجا هوا آلوده تر است. به خاطر همين بچه ها بيشتر مريض مي       شوند. با اين حال ما نه اجازه داريم به بچه ها دارو بدهيم، نه آنهايي را كه بيمارند، بپذيريم.
گاهي وي مي  تواند شروع بيماري را حدس بزند:صبح پريسا كسل بود. مامانش كه آمد نتوانستم با او صحبت كنم. انگار تب داشت. به مادرش تلفن كردم.
با اين همه به اعتقاد دكتر نيلفروشان مهدكودك ها از اين لحاظ چندان استاندارد نيستند. بعضي اوقات كه مادر كسي را ندارد كه بچه مريض را پيش او بگذارد، مهدكودك ها به نگهداري او رضايت مي  دهند.
به گفته وي ابتلاي بچه ها به بيماري اجتناب ناپذير است، چرا كه وارد محيط هاي خارج از خانه مي  شوند. مربي هم مي  گويد: بچه ها در اين فصل به طور چرخشي بيمار مي  شوند و شايد هر هفته دو سه تا از بچه ها غايب باشند.
دكتر نيلفروشان مي گويد:مادرها تا زماني كه مجبور نيستند، بچه هاي زير سه ساله خود رابه مهدكودك نفرستند. مخصوصا بچه هاي زير يك سال خيلي آسيب پذيرترند.
بخش قرنطينه نداريم 
به هر حال مادرهاي شاغل مجبورند بچه هاي خود را به مهدكودك بفرستند، حتي گاهي كودك مريض خود را. شايد اگر تسهيلاتي براي اين مادران در نظر گرفته شود، از مشكلات بعدي كودك جلوگيري كند.ما بخش قرنطينه نداريم. هيچ كدام از مهدكودك ها ندارند. اين را مربي مي  گويد.
مربي يك مهدكودك ديگر در حوالي ونك مي  گويد: به هيچ وجه كودكان مريض را قبول نمي  كنيم. داشتن بخش قرنطينه غيرممكن است. به اعتقاد دكتر نيلفروشان داير كردن بخش قرنطينه در مهدكودك ها براي نگهداري از كودكان بيمار امكانپذير نيست. مادران بايد مرخصي بگيرند. كارفرماها هم با مادران شاغل كنار بيايند.
با اين وجود ويروس مهدكودك بچه ها را تهديد مي  كند.

يكصدمين سالگرد برقراري نظام پارلماني در ايران از سوي كميسيون هاي مختلف مجلس شوراي اسلامي از جمله كميسيون اجتماعي مورد نقد و بررسي قرار مي  گيرد.نكته جالب اين است كه ايران در سال 1385در همان روزها ميزبان هفتمين اجلاس پارلمان  هاي آسيايي است.
دكتر الهام  امين زاده، نماينده مردم تهران به همشهري مي  گويد: من از طرف كميسيون امنيت ملي به عنوان عضو اجرايي اين مجمع انتخاب شدم. هدف اصلي اين پارلمان كه هر سال در يكي از كشورهاي جهان برگزار مي  شود، ايجاد صلح و امنيت براي اقشار جامعه به خصوص زنان و نوجوانان است. اين مباحث از آن جهت حائز اهميت است كه مي  دانيم جوامع امروزي به لحاظ تعريف استانداردهاي اجتماعي با چالش هاي گوناگوني روبه  رو هستند. اين اجلاس در هر كشور دوبار برگزار مي  شود. در اجلاس نخست كه مجمع عمومي ناميده مي  شود، 5 نماينده از پارلمان هاي هر كشور حضور دارند، اما در اجلاس دوم فقط نماينده اي حضور دارد كه حتما از شوراي امنيت ملي آن كشور است كه بنده از طرف شوراي امنيت ملي ايران دراين جلسه حضور خواهم داشت.
امين زاده معتقد است در حالي كه بسياري از كارشناسان روي كارايي زن در اجتماع در عرصه هاي مختلف تاكيد مي  كنند، برگزاري اين اجلاس مي  تواند راهكارهاي نويني در اين زمينه ارايه دهد.
سالهاي قبل ، كشورهايي چون كامبوج، فيليپين، اندونزي، چين و... ميزبان اين اجلاس بودند، اما قرار شد يكي از كشورهاي خاورميانه ميزبان اين اجلاس شود. امين زاده در اين باره مي  گويد:پيشنهاد برگزاري اجلاس پارلمان هاي آسيايي پيش از اين هم به ايران ارايه شده بود، اما بهتر ديديم در سالهاي 83 و 84 آن را برگزار نكنيم. البته دليل دارد، چون در سال 83 آمادگي آن را نداشتيم و در سال 84 هم انتخابات رياست جمهوري، دغدغه اصلي مردم و دولت است. پس در سال  83 پاكستان ودر سال 84 تايلند ميزبان اين پارلمان هستند، اما نحوه فعاليت ما در اين پارلمان ها؛ قرار شده با بهترين مقالات اجتماعي كه نقطه نظرات جديدي درباره صلح و امنيت نوجوانان را ارايه مي دهند، در اين مراسم شركت كنيم.
قطعنامه هايي كه در اين اجلاس تصويب مي  شود مي  تواند در صورت نياز به عنوان لايحه اي در مجلس مطرح شده و در صورت تصويب نهايي، از تئوري به ظرفيت اجرايي برسد. امين زاده درباره كار گروه هايي كه دراين اجلاس تشكيل مي  شود، مي  گويد: بهتر ديديم در سال 85 همزمان با جشن يكصدمين سالگرد نظام پارلماني در ايران، ميزبان اين مراسم باشيم، اما در مورد كار گروه ها بايد بگويم كه چهار گروه مختلف وجود دارد: 1- كارگروه صلح و امنيت 2- كارگروه مسايل حقوق بشر 3- كارگروه مسايل اقتصادي و اجتماعي 4- كار گروه زنان و جوانان.
زماني كه در پاكستان بودم به عنوان مسوول كار گروه زنان و جوانان انتخاب شدم. ما سعي مي  كنيم مقالات خوبي را در اين مورد جمع آوري كنيم و در نهايت بهترين هاي آنها را به صورت تئوري مطرح كرده و به بررسي آن در سطح اجتماع بپردازيم. در اين اجلا س 30 كشور شركت داشتند كه مقالات آنها بسيار خوب و تكنيكي بود و اميدوارم در ايران هم با همين ظرفيت مواجه شويم. معتقدم مسايل كودكان بايد به دقت بررسي شود و با توجه به وجود خلاء ابهام و اجرا نشدن قوانين، ضرورت ايجاد منشور حقوق كودك در نظام جمهوري اسلامي ايران نمايان مي  شود. همچنين معتقدم زن در ايران اسلامي در جايگاه مديريتي، آموزشي، قضائي و فني براي تعالي خود، خانواده و جامعه تلاش مي  كند و اين حق اجتماعي اوست.

عليرضا كيواني نژاد
از سال آينده تحصيلي، دانش آموزان كلاس هاي سوم يا پنجم دبستان، براي ورود به پايه بالاتر، نيازي به گرفتن نمره قبولي ندارند چون ميزان قبولي صفر تا 20 حذف مي شود.
طرح جديد وزارت آموزش و پرورش در راستاي بازدهي بهتر دانش آموزان طي سال تحصيلي اجرا مي شود. احمدي، مديركل مقطع دبستان و پيش دبستاني اين وزارتخانه سال پيش نيز اعلام كرده بود: بچه هاي مقطع اول و دوم دبستان هم نگران گرفتن نمره نباشند، چون شرايط قبولي آنها طي سال از طرف معلم مربوطه تعيين شده و اين شرايط در پرسش و پاسخ ها و گفت وگوهايي حاصل مي شود كه معلم با دانش آموز داشته است.
احمدي، در توضيح طرح سال قبل اين وزارتخانه مي گويد: 200 كلاس درس در اين طرح به صورت آزمايشي حضور داشتند كه نمرات دانش آموزان در كلاس ها مثل ساير كلاس هاي درس محاسبه نمي شد. آنها فقط به خاطر حضور موثر در كلاس  درس و پرسش و پاسخ طي روزهاي سال، نمره قبولي يا عدم قبولي مي گيرند.
سال گذشته اين 200 كلاس درس در استان هاي تهران و همدان با هدف دور كردن استرس ناشي از امتحان، تحت پوشش اين طرح قرار گرفت. احمدي درباره طرح سال قبل مي گويد: قرار بود مدارس بيشتري تحت پوشش اين طرح قرار بگيرند اما بهتر ديديم طرح با محدوديتي قابل كنترل اجرا شود تا نتايج حاصل از آن نيز سريع تر مورد بحث و تبادل نظر قرار گيرد.
اما امسال اين طرح با در بر گرفتن 37 درصد دانش آموزان مقطع ابتدايي سراسر كشور اجرا شد، جايي كه تعداد دانش آموزان از 390 هزار به 470 هزار نفر افزايش پيدا كرده بود و كارشناسان مقطع ابتدايي به اين نتيجه رسيدند كه طرح مذكور، بازدهي بيشتري دارد.
احمدي در مورد حذف مقياس صفر تا 20 در مقطع دبستان مي گويد: ما در كل كشور حدودا 6 ميليون و 400 هزار دانش آموز مقطع ابتدايي داريم. چند سالي روي اين پروژه كار كرديم كه آيا حذف نمره صفر تا 20 مفيد است يا نه! در نتيجه به اين باور رسيديم كه حذف اين مقياس مي تواند گره گشا باشد، اما نه به مفهومي كه ديگر نه نمره اي در كار باشد و نه امتحاني!
دانش آموزان مثل سابق امتحان مي دهند، اما اين بار اگر نمره دانش آموزي تنها در آن امتحان پايين باشد و معلم تشخيص بدهد كه او از بار علمي كافي برخوردار است، وي مي تواند تحصيل در مقطع ديگر را شروع كند.
طرح حذف مقياس صفر تا 20 براي تعيين قبولي دانش آموزان، امسال در 500 كلاس درس اجرا شد و تا سال آينده در تمام مقاطع دبستان سراسر كشور چيزي به مفهوم امتحان آخر سال وجود نخواهدداشت.
احمدي در پايان تنها مشكل اجراي اين طرح را وجود معلمان ديپلمه در مقطع دبستان دانست كه تحصيلات تخصصي ندارند و شايد در اجراي طرح مذكور ناكارآمد باشند. وي در اين باره مي گويد: مشكل نبود معلم متخصص، از چند سال قبل مطرح شد و الان ما با بحران مواجه هستيم. اجراي اين طرح به وجود معلمان دوره ديده اي نياز دارد كه اصول روانشناسي در برخورد با دانش آموزان مقاطع دبستان را به خوبي بدانند.
با حذف مقياس صفر تا 20 و اعمال شيوه هايي مثل دادن نمرات A تا D شايد بتوان استرس را از دانش آموزان دور كرد، اما محتواي كتاب هاي درسي و نحوه تدريس معلمان نيز به نظر مي رسد به تغييري اساسي نياز دارد كه البته به گفته احمدي، اين مسايل فعلا در اجراي اين طرح دخيل نيستند!