پريسا پريشاد
* از شخصيت جواد در سريال آژانس دوستي تا زينال فيلم جنجالي دوئل چقدر فاصله است؟
- مسلماً فاصله اش زياد است. هم براي من، هم براي اين كار. جواد تجربه اوليه ام بود و در واقع بازي در نقش جواد براي من يك كار تجربي بود. اما ايفاي نقش زينال يك كار، يك بازي و يك توليد حرفه اي است. براي همين است كه مي گويم خيلي تفاوت دارد.
* براي رسيدن به نقش زينال چقدر تلاش كرديد.
- قطعاً پژمان بازغي خيلي تلاش كرده كه از جواد به زينال حميدآوي برسد. بازي در نقش زينال حاصل ده سال تلاش من در عرصه سينماست.
* كار در تلويزيون سخت تر است يا در سينما؟
- هركدام شرايط ويژه مي طلبد. در تلويزيون ما با مخاطب عام روبه رو هستيم و يك نقش از هيچ به پختگي مي رسد اما در سينما در حداقل زمان بايد نقش به حداكثر تعريف از آن نقش برسد. در واقع در تلويزيون بايد خوب بازي كني و بتواني به سادگي با مخاطب عام ارتباط برقرار كني. در سينما بايد تلاش كني كه ماندگار شوي و مخاطب را به سينما كشيده و او را به تماشاي فيلم مجاب كني.
* نظر شما در رابطه با سرعت ستاره شدن در سينماي ايران چيست؟
- ما در سينماي ايران ستاره نداريم. اگر منظور شما بخش جوانگرايي سينماست كه البته اگر بدون هدف و چشم انداز باشد نه تنها به سينما كمك نمي كند، به ساختار آن آسيب وارد مي كند.
براي ستاره شدن بايد از لحاظ فكر و انديشه تجربياتي انجام شود. سواد، ظرف ظرفيتي را افزايش مي دهد. اگرچه بي حساب و كتاب آدم وارد سينماي ايران شده است، بعضي ها در حد يك يا چند فيلم باقي مي مانند و بعضي چهره هاي ماندگار مي شوند.
در سينماي ايران به تعداد انگشتان دست بازيگر جوان وجود ندارد. اگر همين تعداد در حال توليد فيلمي باشند، قطعاً كارگردانهاي ديگر بازيگر نخواهند داشت.
* وضعيت اقتصاد سينما چه نقشي در اين وضعيت دارد؟
- به علت وجود يك اقتصاد بيمار در سينماي ايران، بعضي از فيلمسازان تصور مي كنند اگر دستمزد به بازيگر ندهند، فيلم مي تواند بفروشد و به ساخت فيلم هم كمك مالي مي شود.
البته به جزء وضعيت اقتصاد سينما مشكل در بخش تخصصي سينما هم وجود دارد.
به لحاظ علمي و عملي بايد تخصص و چهره همزمان با هم و در كنار هم قرار بگيرد.
من فكر مي كنم چهره در حد خودش جذابيت دارد؛ اما بايد اين چهره يك هنرمند و بازيگر خوب هم باشد.
* ويژگي «دوئل» چه بود كه پيشنهاد بازي در اين فيلم را پذيرفتيد؟
- بزرگترين ويژگي اش حضور احمدرضا درويش به عنوان كسي كه سينما دغدغه ذهني و زندگي اش است. و دليل بعدي شخصيت زينال حميدآوي بود. اين شخصيت آنقدر زيبا نوشته شده بود كه نه تنها من بلكه شايد هيچ بازيگر ديگري هم «نه» نمي گفت.
ويژگي بعدي فيلم دوئل حضور تهيه كننده قوي آن است كه از پتانسيل هاي موجود به خوبي استفاده مي كرد و سرفرصت فيلمي ساخته شد كه يك تيم كاملاً حرفه اي از بهترين هاي سينماي ايران را همراه داشت.
تمام اينها پارامترهايي است كه يك بازيگر مي توانست نقش را قبول كند.
* فكر مي كرديد جايزه جشنواره فيلم فجر را بگيريد؟
- من كه جايزه نگرفتم.
* اما درويش جايزه خود را به شما هديه كرد؟
- نه، هيچ وقت به آن فكر نمي كردم. خيلي از فيلمها در سينماي ايران خيلي خوب فروش دارد؛ اما علت آن موقعيت خاص اين فيلم است. اما دوئل به خاطر ويژگي خاص خودش فروش كرد. فروش خوب فيلم دوئل جايزه من است.
* شما در بازيگري پيرو سبك خاصي هستيد؟
- نه، به شكل كلاسيك آن. البته سبك هايي براي بازيگر شدن هست؛ اما نمي تواند در تمام نقش ها اثرگذار باشد.
تحليل شخصيت؛ تحليل نقش و شناخت و حس و حال نقش و شناخت ادبيات آن مهمترين كار يك بازيگر است.
* به عقيده شما بازي در چه نقشي دشوارتر است؟
- همه نقش ها به نظر من سخت است، حتي نقشهاي ساده. چون قرار است از خودت جدا شده و كس ديگري شوي.
يكي از جذابيت هاي بازيگري اين است كه در يك برهه زماني خاص قرار است يك نفر ديگر شويم نه اين كه عكس روي جلدش باشيم.
* جنگ براي شما چه مفهومي دارد؟
- بزرگترين حادثه تاريخ معاصر ما بعد از انقلاب، جنگ است.
به هر حال در زماني كه من بزرگ مي شدم و رشد مي كردم جنگ را حس كردم. آثار مخرب جنگ را هنوز مي توان در خانواده ها ديد.
جيره بندي آب، برق، غذا و رفتن كاروانهاي داوطلبان به جبهه ها، تشييع شهدا و بمباران چيزهايي است كه در ذهن من باقي مانده است. در سالهاي جنگ خانواده ما به علت شغل پدرم در بوشهر زندگي مي كرد؛ وجود نيروگاه اتمي و سايت بسيار مجهز بوشهر، دشمن علاقه زيادي براي تخريب اين شهر داشت و كمتر روزي بود كه صداي آژير را نشنويم.
اگرچه مدرسه ها تعطيل مي شدند و ما به خانه بازمي گشتيم و آن روزها از اين اتفاق خوشحال بوديم اما حالا كه به آن روزها نگاه مي كنم مي بينم چه روزهاي سختي را پشت سر گذاشتيم.
* به عقيده شما جنگيدن سخت تر است يا بازيگري؟
- خوب، جنگ خيلي جدي تر است. چون در واقع بحث مرگ و زندگي انسانهاست. اما در ميان شغل ها به عقيده من بازيگري از همه سخت تر است.
* صحبت كردن به لهجه جنوبي براي شما سخت نبود؟
- ياد گرفتيم، در ابتدا؛ چرا كمي سخت بود اما بعد از دو ماه روخواني ياد گرفتيم و صحبت كردن براي ما عادي شد.
* بازي در كنار «سعيد راد» چگونه بود؟
- آخرين فيلمي كه از او در ذهن من مانده بود، فيلم خط قرمز و بازي فوق العاده اش بود.
خيلي دلم مي خواست ازنزديك با سعيد راد روبه رو شوم. به هر حال كساني چون سعيد راد كه متعلق به يك سينماي ديگر هستند و يك سري تجربيات منحصر به فرد دارند و در طول زمان بر تجربيات آنها نيز افزوده شده بازي در كنارشان نه تنها خالي از لطف نيست، بلكه پر از كسب تجربه است.
* اگر واقعا زينال حميدآوي بوديد چه احساسي به شما دست مي داد اگر رو به روي اسكندر مي ايستاديد و او را در آغوش مي گرفتيد؟
- قاعدتاً زينال احساس خوبي نداشت و اين در بخشهايي از فيلم آمده. به هر حال آنها دو نفر با دو ايدئولوژي متفاوت بودند. اما اگر در زندگي واقعي باشد؛ اگر چاره اي نداشته باشم بودن آن آدم را در كنار خودم مي پذيرم.
* نقش پژمان بازغي در زندگي حقيقي چگونه است؟
- پژمان بازغي، متولد ،۱۳۵۳ يك آدم معمولي در اين جامعه، شغل بازيگر ،باقي آن را هم از پدر و مادرم بپرسيد.
* حرف آخر؟
خيلي خوشحالم كه دهه اول زندگي بازيگري ام به خوبي پشت سر گذاشته شد. پيشرفت من در ده سال براي خودم خيلي خوب بود. اگر براي پنج سال ديگر هم بتوانم تلاش كنم كه بهتر بازي كنم فكر مي كنم مثبت تر عمل كرده ام.
