فشارهاي عصبي و استرس هاي اجتماعي با تضعيف سيستم ايمني، احتمال ابتلا به سرطان را افزايش مي دهد. ترافيك يكي از بارزترين نمونه هاي استرس هاي روزمره محيطي است
عاصفه اله وردي
معمولا وقتي با واژه سرطان مواجه مي شويم، ترسي ناخودآگاه وجودمان را در بر مي گيرد، صرف نظر از اينكه سرطان به عنوان بيماري مرموز سالهاي دور معرفي مي شد و امروز تا حدود زيادي راه هاي پيشگيري  در مقابل آن ارايه نشده، اما هنوز هم كه هنوز است هيولاي خشمناك سرطان مي تازد و قرباني مي گيرد.
آمارهاي ارايه شده از سوي مسئولان بهداشت و درمان كشور از ميزان پايين بروز سرطان در كشور خبر مي دهند اما نمي توان تا حد زيادي به اين خبر دلخوش كرد چرا كه به عقيده متخصصان، علت پايين بودن اين آمار، جوان بودن جمعيت ايران در طول سالهاي اخير است و حتما طي 30 – 20 سال آينده تبعات آن به خوبي قابل مشاهده خواهد بود. ميزان بروز سرطان در كشور ما چيزي در حدود يك ششم تا يك دهم كشورهاي جنوب شرقي آسيا،  هند و اقيانوسيه است.
دكتر آبتين حيدرزاده، دبير سومين كنفرانس منطقه اي (آسيايي، اقيانوسيه) پيشگيري از سرطان به همشهري مي گويد: «مهمترين مسئله در اين شرايط، احتمال افزايش بروز بيماري است، چرا كه روش هاي تشخيص موجود، روش هاي مطلوبي در سطح كشور نيست و از اين نظر پيشگيري از بروز اين بيماري اهميت بيشتري پيدا مي كند.»
پيشگيري، سرمايه گذاري مي خواهد
وقتي مسئله پيشگيري از بروز يك نوع بيماري مطرح مي شود، سدهاي فرهنگي براي آموزش  راه هاي پيشگيري پررنگتر مي نمايد. به نظر مي رسد براي بهبود چنين وضعي، دولت ها بايد در مدارس، رسانه ها و مجامع عمومي راه هاي پيشگيري از سرطان را آموزش دهند، دكتر رابرت چارلز برتون،  رئيس استراتژيك اتحاديه بين المللي مبارزه با سرطان مي گويد: «۵۰ درصد سرطان ها قابل پيشگيري و حداقل 50 درصد آنها در صورت تشخيص به موقع قابل درمان هستند.» شمار مبتلايان به سرطان معده در كل دنيا چيزي حدود يك ميليون نفر است كه با مصرف غذاهاي سالم و بهداشتي و عدم مصرف دخانيات مي توان تا حد زيادي از شمار مبتلايان به اين سرطان كم كرد.
اما بيشترين مشكل اينجاست كه مردم هنوز به پيشگيري با استفاده از روش هاي طبيعي، اعتقاد كامل ندارند. اين در حالي است كه بيش از 85 درصد سرطان ها با محيط و نوع زندگي افراد مرتبط است.
مصرف دخانيات و مشروبات الكلي، رژيم غذايي نامتعادل يا آلوده، شغل هاي خطرناك و فقدان تحرك از عوامل اصلي بروز سرطان به شمار مي آيند كه كاهش مصرف هر كدام در گرو سرمايه گذاري هاي خاص دولت و وزارت بهداشت است. هر چند بيشتر سرطان ها بعد از 50 سالگي بروز مي كنند اما با استفاده از روش هاي پيشگيرانه و طرز صحيح زندگي مي توان از آغاز زندگي و طي دوران جواني و نوجواني به فكر پيشگيري بود.
پيشگيري چه طور و چگونه؟
«دكتر كازئو تاجيما» رئيس انجمن پيشگيري از سرطان در منطقه آسيا، اقيانوسيه معتقد است عامل اصلي افزايش شمار مبتلايان به سرطان ها كولون، سينه، پروستات و رحم در كشورهاي آسيايي، كاهش تحرك و تمرينات ورزشي و مصرف نامتعادل غذا بويژه گوشت قرمز است. چاقي و عدم رعايت رژيم غذايي متعادل شامل سبزي ها، مواد غذايي حاوي ويتامين ث ، اسيد فوليك، مواد معدني و آنتي اكسيدان ها عامل مهمي در بالاتر رفتن اين آمار است. اما چيزي كه از همه بيشتر از ذهن پزشكان و دانشمندان دور مانده وجود فشارهاي عصبي و تاثيرات غير قابل باور آن بر رشد سرطان ها در بدن است. به اعتقاد دكتر تاجيما فشارهاي عصبي، ايمني بدن را كاهش مي دهد و براي پيشگيري از آن تنها دولت ها مي توانند بر بهبود وضعيت اجتماعي در هر جامعه موثر باشند.
مردم هنوز به پيشگيري با استفاده از روش هاي طبيعي، اعتقاد كامل ندارند. اين در حالي است كه بيش از 85 درصد سرطان ها با محيط و نوع زندگي افراد مرتبط است
اينكه علت اصلي افزايش بروز سرطان ها در منطقه چيست، هنوز مورد بحث علماي اين علم است اما بعضي عامل اصلي را تا 50 درصد محرك هاي عفوني مانند ويروس ها و هليكوباكترها مي دانند و معتقدند براي بهبود شرايط، بايد به واكسيناسيون و رعايت بهداشت متوسل شد.
به نظر مي رسد بروز سالانه 17 تا 18 ميليون موارد جديد ابتلا به سرطان در دنيا و مرگ و مير 5/5 ميليوني ناشي از سرطان ، بيش از پيش بر اهميت برنامه ريزي هاي دولت ها براي پيشگيري و كنترل سرطان صحه مي گذارد.
واكسني براي سرطان
اما نكته قابل توجه اينكه به تازگي طي تحقيقاتي ثابت شده ابتلا به آلودگي هاي ميكروبي محيط در دوران نوزادي، خطر ابتلا به سرطان خون را در كودكي و بزرگسالي كاهش مي دهد. به اين ترتيب وسواس بيش از حد مادران در نگهداشتن كودكشان در محيط عاري از هر نوع آلودگي، با افزايش خطر ابتلا به سرطان خون در اين گروه همراه است. اين در حالي است كه بيشترين موارد ابتلا به سرطان خون در كودكي، ناشي از عوامل جنيني و ژنتيك است ولي ابتلاي دير هنگام به عفونت هاي شايع محيطي با ايجاد پاسخ هاي ايمني غير طبيعي باعث تغيير روند طبيعي رشد سلول هاي خوني و ايجاد سرطان مي شود. اما تا چه حد مي توان به تحقيقات جديد اتكا كرد؟ حتي اگر قبول كنيم كه احتمال ابتلا به سرطان خون در كودكي در صورت مواجهه با عوامل بيماريزا افزايش مي يابد، هرگز نخواهيم توانست اين روش پيشگيري را توصيه كنيم.
قاتلي به اسم سيگار
وضعيت دخانيات در كشور ما كه بعد از بالا و پايين آمدن زياد مسئولان به مراحل نهايي خود رسيده و الحاق به كنوانسيون هاي جهاني مبارزه با دخانيات، تنها مي تواند گوشه اي از مسائل مربوط به مصرف بالاي دخانيات را بخصوص در بين جوانان حل كند. تا زماني كه فروش سيگار به افراد جوان و مصرف آن در فضاهاي بسته ممنوع نشود و ماليات هاي سنگيني بر قيمت سيگار درصد تقاضاي آن را در بازار كاهش ندهد آمار مردان مبتلا به سرطان ريه در منطقه، همچنان بين 30 تا 50 درصد خواهد بود.
دكتر برتون مي گويد: «برنامه هاي بسيار مهمي در سازمان جهاني بهداشت در حال اجراست كه كشورهاي مورد توافق را ملزم به اجراي بندهاي اين توافقنامه مي كند. اما شمار اندك زنان سيگاري در آسيا و خاورميانه، موجب شده كه كمتر از پنج درصد زنان اين منطقه دچار سرطان ريه شوند. اما اگر مصرف سيگار همينطور كه هست ادامه پيدا كند تا 100 سال ديگر، سيگار يك ميليارد نفر را خواهد كشت.

بازهم بايد با اين جمله كليشه اي آغاز كنيم كه مشكلات بيماران هموفيلي تمامي ندارد و اينكه جدا از ظلمي كه جبر طبيعت بر آنها تحميل كرده بايد بازهم عذاب بكشند. ابتدا در اثر فرآورده ها آلوده خوني، ايدز و هپاتيت مي گيرند و بعد از چندين سال براي دريافت آنچه حقشان است بازهم بايد بدوند و سپس در اثر كمبود فاكتور آنقدر زجر مي كشند تا بميرند. قبل از عيد و در اسفندماه، چپ و راست پيغام و پسغام از كانون هموفيلي هاي ايران مي رسيد كه با كمبود فاكتور 8 روبه رو هستند و در صورت نرسيدن اين فاكتور فاجعه رخ مي دهد، اما هيچ كس درست و حسابي توجه نكرد. مدير عامل اين كانون احمد قويدل پياپي اعلام مي كرد فاكتورهايي كه به دستشان مي رسد كافي نيست و نمي دانند چگونه بايد به بيماران پاسخ دهند، اما بازهم اتفاقي نيفتاد تا اينكه چند روز پيش يك بيمار هموفيلي به علت نبودن فاكتور انعقادي در بيمارستان امام خميني(ره) جان خود را ازدست داد.
بالاخره يك بيمار بخت برگشته قرباني بي نظمي كار مسئولان شد. مديرعامل كانون هموفيلي در مورد چگونگي درگذشت اين بيمار همداني به خبرنگار ايسنا گفته است: اين بيمار هموفيلي 42ساله سه شنبه با خونريزي كشاله ران از بيمارستان مباشر كاشاني ملاير به علت نبود فاكتور انعقادي، به تهران منتقل شد كه در تهران نيز به علت نبود دارو در بيمارستان امام خميني (ره) درگذشت. وي همچنين با ابراز تاسف از اينكه بيمارستان مباشر كاشاني از در اختيار گذاشتن آمبولانس به خانواده اين بيمار خودداري كرده است گفت: بيمار با يك خودرو شخصي در ساعت 22:30 به بيمارستان امام خميني(ره) تهران منتقل شد.
احمد قويدل گفت: البته داروي مورد نياز با هماهنگي كانون هموفيلي ايران در نيمه شب روز سه شنبه در اختيار خانواده بيمار قرار گرفت، اما معالجات موثر واقع نشد و بيمار روز پنج شنبه در ساعت 5:30 فوت كرد. وي با اشاره به اينكه بيماران هموفيلي در ساعات شب در بيمارستان امام خميني(ره) به دارو دسترسي ندارند، گفت: فرداي آن روز درمانگاه بيمارستان امام خميني(ره) تعداد 36 ويال فاكتور هفت 8/4 ميلي گرمي در اختيار بيمار قرار مي دهد كه عمل بيمار بي نتيجه مانده و بيمار در اثر شدت خونريزي فوت كرد. احمدقويدل اظهار كرد:آيا مسئولان توزيع دارو كه از ابتداي سالجاري تاكنون حتي يك شيشه دارو به شهرستان ارسال نكرده اند هيچگونه احساس گناهي ندارند؟ آيا مايه تاسف نيست درحالي كه دارو در داخل كشور موجود بوده و در انبارها وجود دارد به دليل بي كفايتي در عقدقراردادها، بيماران از دارو محروم شوند در حالي كه بيش از 40ميليون دلار از موجودي بيت المال براي بيماران هموفيلي هزينه مي شود.
احمد قويدل گفت: كانون هموفيلي ايران مجددا اين هشدار را به مسئولان وزارت بهداشت و سازمان هاي بازرسي و نظارت بر اين سازمان و مسئولان سازمان بازرسي كل كشور مي دهد كه بيماران هموفيلي امنيت ندارند و ممكن است بيماران هموفيلي با يك خونريزي ساده كه حتي در منزل قابل درمان است جان خود را از دست بدهند.
مديرعامل كانون هموفيلي افزود: بسيار مايه تاسف است كه يكي از علت هاي فوت فرد مذكور از طرف پزشك، هموفيلي اعلام شده است ، مگر هموفيلي علت فوت است؟
احمد قويدل در پايان با بيان اينكه كمبود فاكتور۸ در كشور بسيار جديست، خاطرنشان كرد: فاكتور انعقادي در شهرستان اصلا توزيع نشده و در تهران نيز در حد رسيدگي به موارد اورژانس و بستري موجود است كه اين وضعيت بسيار خطرناك ا ست.

نخستين تلاش ها در ژن درماني براي معالجه بيماران آلزايمر به طرز چشمگيري روند پيشرفت بيماري را كند كرده است. اين تحقيق روي چند بيمار داوطلب انجام شده بود.
براي بسياري از محققان مشاهده اينكه درمان تجربي كه نيازمند جراحي مغز است، موثر بوده يا خير، بسيار اهميت دارد. محققان مي گويند تجويز مواد حفاظتي به نام فاكتور رشد براي بيماران مغزي، پتانسيل نجات سلول هاي مغزي را افزايش مي دهد. گزارش مقاله منتشر شده ژورنال پزشكي طبيعي در يك بيمار بافت مغز رشد جديدي از خود نشان داد.
دكتر مارك توژينسكي رئيس تيم تحقيقاتي و استاد دانشگاه كاليفرنيا در سن ديه گو مي گويد: «اين مواد بيماري را درمان نمي كنند، چون آلزايمر گونه هاي مختلف سلولي در مناطق گوناگون مغز را تخريب مي كند اما ژن درماني جديد فقط يكي از اين گونه  ها را هدف مي گيرد.»
موفقيت هاي اوليه پيشنهاد مي كند كه روندهاي درماني مشابهي ممكنست در مداواي ساير بيماري هاي مخرب سيستم عصبي مثل پاركينسون موثر باشد. دكتر توژينسكي مي گويد: «اين قضيه پتانسيل بالاي استفاده از فاكتورهاي رشد را مطرح مي كند.» پزشكان مركز پزشكي دانشگاه راش شيكاگو مطالعه كوچك و تازه اي را روي بيماران آلزايمري آغاز كرده اند. دكتر توژينسكي كه به طور متمركز روي اين قضيه فعاليت كرده، اميدوار است مطالعات گسترده تري در اين زمينه طي سالهاي آينده انجام شود. توژينسكي و همكارانش سلولهاي پوست 8 بيمار در مراحل اوليه آلزايمر را گرفته و ژنهاي القا كننده ساخت پروتئين در سلولهاي مغزي سالم را نيز جدا كردند. اين عوامل NGF نام دارند. مطالعات اوليه نشان داد تزريق NGF كه از سلولهاي مغزي ميمون هاي مسن گرفته شده بود، فرآيند تخريب را معكوس كرد. اما اين روش در مورد انسان ها موثر نخواهد بود،چون اگر اين ماده به قسمت ديگر مغز (بخش غير درگير در آلزايمر) وارد شود عوارضي جدي به دنبال خواهد داشت. بنابراين پزشكان سوراخ هايي را داخل جمجمه بيماران ايجاد كرده و سلول هاي پوست توليد كننده NGF را درست در همان بخش صدمه ديده مغز مي كارند. 6 بيمار بعد از انجام اين درمان آزمايشي به مدت 2 سال مورد بررسي قرار گرفتند. دكتر توژينسكي اظهار كرد كه آزمايش هاي مربوط به حافظه و ساير مهارت هاي مغزي كه در آلزايمر از بين مي روند روي اين بيماران انجام گرفت. نتايج اين آزمايش ها نشان داد كه روند تخريب بين 36 تا 51 درصد آهسته تر از وضعيتي  است كه بيماران آلزايمري با داروهاي رايج تحت درمان قرار مي  گيرند.
متاسفانه 2 بيمار اول زير بيهوشي بيدار شده و حركت كردند. در نتيجه دچار خونريزي مغز  شده و يكي از آنها بعد از 5 هفته فوت كرد، اما بقيه بيماران بدون مشكل بيهوشي عمومي، جراحي را تحمل كرده و محققان هيچگونه عوارض را گزارش نكردند. بافت مغزي بيماران داوطلب اين تحقيق  كه فوت كردند، بعد از مرگ مورد بررسي قرار گرفت و بنا بر گزارش دكتر توژيسنكي در محل كاشت فاكتور رشد، بهبود واضح سلول هاي صدمه ديده مشاهده شد. اين نخستين باري بود كه چنين مدرك واضح علمي از نتيجه يك درمان روي انسان به دست مي آمد. البته علت مرگ بيماران خونريزي مغزي ناشي از صدمه جراحي به دليل از بين رفتن بيهوشي بوده است. به علاوه اسكن مغزي از بيماران زنده، افزايش قابل توجه سوخت و ساز و فعاليت سلول هاي مغزي را در آنها نشان داد، اما در عين حال نظرات ديگري هم درباره نتايج اين تحقيق وجود دارد. دكتر ويليام تايمز عضو انجمن آلزايمر ايالات متحده به دليل تعداد كم نمونه هاي اين تحقيق معتقد است كه نتايج حاصله بايد با احتياط مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد. او مي گويد: «گفتن اين مساله كه بهبودي بيماران به طور صد در صد حاصل اين جراحي بوده يا عوامل ديگري در آن دخيل هستند واقعا غير ممكن است.» از سوي ديگر جراحي تمام بيماران كاري غير ممكن است. در حال حاضر 5/4 ميليون آمريكايي مبتلا به آلزايمر هستند كه بنا بر آمار جهاني اين رقم تا سال 2050 در آمريكا به 14 ميليون نفر خواهد رسيد. طبعا بسياري از اين بيماران به دليل سن بالا و مشكلات پزشكي مرتبط با آن اصلا قادر به تحمل جراحي سنگين مغز نخواهند بود. خود دكتر تايمز مي گويد: «اما بايد پذيرفت كه ژن درماني به طور كامل در درمان بسياري از بيماري ها موثر و مفيد است و در اين مورد خاص اگر روش هاي اجرايي ساده تري براي آن يافت شود قطعا مي توان با خوش بيني بيشتري به نتايج اين درمان نگريست. در مطالعه جديد پرفسور ديويد بنت از دانشگاه پزشكي راش، به جاي استفاده از سلول هاي پوست از ويروس براي انتقال و توليد NGF به بخش صدمه ديده مغز استفاده مي كنند. تعداد بيماران نيز به 12 نفر افزايش يافته است.پرفسور بنت مي گويد: «ويروس مي تواند ميزان NGF بيشتري توليد كند و بر طبق مطالعات روي حيوان ها ميزان NGF به مدت بيشتري در مغز باقي خواهد ماند.»
منبع C.N.N

مصرف غذاي مغذي و داشتن رژيم غذايي متعادل براي هر فردي مفيد است. اما در ابتداي بحث اين نكته را متذكر مي شويم كه رژيم غذايي غني از پروتئين از اثرات دارويي لوودوپا (Levo dopa)در بيماران مبتلا به پاركينسون مي كاهد.
مطالعات جديد در مورد مصرف ويتامين E در ارتباط با بيماري پاركينسون به اين نتيجه رسيده است كه اين ويتامين در به تاخير انداختن اين بيماري تاثير چنداني ندارد، اما مصرف ويتامين E در به تاخير انداختن علايم پاركينسون و همچنين به تعويق انداختن مصرف لوودوپا موثر بوده است، اما از ويتامين E در درمان بيماري پاركينسون نمي توان استفاده كرد. مواد غذايي كه در بيماري پاركينسون مفيد است، عبارتند از:
- سبزي ها (بخصوص سبزي هاي برگي سبز)
- ميوه
- آب سبزي هابخصوص آب هويج
- دانه  هاي خام مانند تخمه آفتابگردان
مواد غذايي كه مصرف آن در بيماري پاركينسون توصيه نمي شود و براي بيمار خطرناك است عبارتند از:
غذاهاي فرآيند شده و شيميايي شده
- قهوه
- چاي غني شده با كافئين
- شكر
- دخانيات
نكات ضروري براي مبتلايان به بيماري پاركينسون
از يك رژيم متعادل و پرفيبر استفاده كنيد. مصرف سبزي هاي سبز را افزايش دهيد. براي جلوگيري از انباشته شدن مواد سمي و خطرناك در بدن خود، از ميوه هاي، سبزي هاي و حبوبات و غلات بيشتر استفاده كنيد.
- از مصرف پروتئين زياد در طول مدت روز بپرهيزيد و بيشتر B6 مقدار پروتئين مصرفي خود را در وعده شام ميل كنيد.
- مصرف پروتئين روزانه در افراد مبتلا به بيماري پاركينسون نبايد بيشتر از 6 اونس در روز باشد. جهت تنظيم مقدار پروتئين روزانه با كارشناس و متخصصان تغذيه مشورت كنيد. (تعيين اين مقدار پروتئين از عهده افراد غير متخصص خارج است.) ويتامين B6 (پيريدوكسين) در موز، گوشت گاو، ماهي، جگر، جو، آرد جو، بادام زميني، سيب زميني و دانه هاي كامل وجود دارد. اين ويتامين با داروي ال.دوپا (L- dopa) تداخل مي كند. اگر شما از اين دارو استفاده مي كنيد از مواد غذايي ذكر شده در حد متعادل مصرف كنيد.
بيماران مبتلا به پاركينسون جهت برطرف كردن يبوست از سبوس استفاده مي كنند. مطالعات جديد نشان داده است كه سبوس، غني از ويتامين B6 است. اين ويتامين در افرادي كه داروي لوودوپا را به تنهايي مصرف مي كنند مي تواند تداخل ايجاد كند و از تاثيرات دارو بكاهد.
در نتيجه توصيه مي شود به جاي استفاده از سبوس از آب آلو، آلو و حبوبات استفاده كنيد و مقدار فيبر غذايي را در رژيم روزانه خود، افزايش دهيد. غذاهايي كه با انواع ادويه هاي فرآيند يافته آماده مي شود، در افراد مبتلا به پاركينسون حركات نامتعادل ايجاد مي كند، از مصرف آنها بپرهيزند.
از مصرف الكل، قهوه و شكر بپرهيزيد. اين مواد، محيط اسيدي در بدن به وجود مي آورند و باعث تحريك سيستم عصبي شده و استرس را در بيمار افزايش مي دهند. براي دفع مواد سمي در بدن روزانه 8 – 6 ليوان آب بنوشيد.بيماران مبتلا به پاركينسون بايد توجه كافي به رژيم غذايي خود مبذول دارند. در مواردي كاهش وزن وجود دارد و اين مشكل شايع است. در مراحل اوليه شروع بيماري، در افراد اضافه وزن به وجود مي آيد، چرا كه ممكن است استرس و ناراحتي آنها را به خوردن غذا وادار كند. بعضي از غذاها با داروهاي مصرفي تداخل ايجاد مي كند، در نتيجه لازم است كه حتما با كارشناس تغذيه يا پزشك مشورت كنيد. وجود پروتئين در رژيم غذايي روزانه با داروهاي مصرفي توسط بيماران تداخل ايجاد مي كند و توصيه مي شود كه غذاهاي حاوي پروتئين، عصر و شب استفاده شود. محدود كردن پروتئين باعث كمبود كلسيم، آهن و ويتامين هاي گروه B مي شود، در نتيجه جهت جبران اين كمبودها با پزشك مشورت كرده و در صورت تشخيص، از مكمل استفاده كنيد. در پايان، جهت يادآوري، اين نكته را متذكر مي شويم كه تغذيه و رژيم  درماني در جهت تكميل دارو درماني براي همه بيماران و حتي افراد سالم لازم و ضروري است. اين مساله را پشت گوش نيندازيد. دانستن بهتر از بي توجهي است؟!

بيماران پرواز ممنوع
مركز پزشكي هوايي هواپيماي جمهوري اسلامي، جديدترين دستورالعمل خود در خصوص منع پرواز مسافران بيمار را اعلام كرد. بيماراني كه دچار شكستگي فك، خونريزي معده و روده، سكته مغزي يا مبتلا به رفتارهاي تهاجمي هستند، همچنين مبتلايان به كاهش كاركرد بطن چپ و دردهاي قفسه سينه در حالت استراحت و نيز بيماران ريوي و افرادي كه باردار هستند و سابقه بارداري هاي مشكل و پيچيده دارند و بيماراني كه به علت عفونت، گوش آنها گرفته است تا برطرف شدن كامل علايم مذكور منع پرواز دارند. اين دستورالعمل شامل كساني كه هموگلوبين كمتر از 5/7 دارند نيز مي شود. البته يك نكته مهم از قلم افتاده و آن اينكه چه كسي مسئول نظارت بر اجراي اين دستور است؛ خود مسافران يا يك تيم پزشكي وابسته به هواپيمايي؟!
هند و مبارزه با ايدز
كشور آفريقاي جنوبي را آلوده ترين كشور جهان در زمينه ايدز مي شناسند، اما شايد كمتر كسي بداند كه هند بعد از آفريقاي جنوبي بيشترين آمار مبتلايان به ايدز را دارد. اخيرا اين كشور توافقنامه اي را با دفتر مقابله با ايدز سازمان ملل براي مبارزه با شيوع ايدز در ميان نيروهاي نظامي اين كشور امضا كرده است. امضاي اين توافقنامه با سازمان ملل پس از افزايش نگران كننده شيوع ايدز در ميان نظاميان هند در شمال شرق اين كشور صورت گرفت. طبق گزارش سازمان ملل در زمان صلح، پرسنل نظامي اين كشور 5برابر بيشتر از جمعيت عادي در معرض ابتلا به ايدز و ساير بيماري هاي منتقله از راه جنسي قرار دارند كه در زمان جنگ اين خطر به طور چشمگيري افزايش پيدا خواهد كرد. رئيس دفتر مقابله با ايدز سازمان ملل معتقد است اين همكاري مي  تواند الگوي مهمي براي ساير كشورها براي پيشگيري از ايدز در ميان نظاميان ساير كشورهاي جهان باشد.
آمبولانس هاي جديد
قرار است در سال 84 ، دو هزار دستگاه آمبولانس وارد و 50 پايگاه اورژانس تاسيس  شود. در بخش سوم قانون بودجه امسال سازمان بيمه خدمات درماني، سازمان تامين اجتماعي و تامين اجتماعي نيروهاي مسلح موظفند با تمامي موسسات و مراكز بهداشتي درماني كه آماده ارائه خدمات درماني با تعهد به رعايت تعرفه هاي دولتي مصوب هيات وزيران هستند قرار داد منعقد كنند. به گزارش روابط عمومي سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور همچنين وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اجازه دارد براي تامين آمبولانس هاي مورد نياز پايگاه هاي اورژانس بيمارستان ها و شبكه بهداشتي - درماني كشور، دو هزار دستگاه آمبولانس و تجهيزات مربوطه را وارد كند. در ضمن۵۰ ميليارد ريال براي تاسيس و راه اندازي 50 پايگاه اورژانس هزينه مي شود تا فوريت هاي پيش بيمارستاني و اورژانس تقويت و ساماندهي شود و شبكه فوريت هاي پزشكي تكميل شده تا مرگ و مير ناشي از حوادث و بيماري ها كاهش يابد.
درمان افسردگي و آلزايمر
بد نيست مروري بر تعدادي از حقايق قديمي داشته باشيم. مثلا آيا مي توانيم دئودورانت استفاده كنيم يا نه؟ 20 سال قبل دانشمندان اشاره كردند كه در مغز افراد مبتلا به آلزايمر، سطح بالايي از آلومين پيدا كرده اند. با انتشار اين گزارش بسياري از مردم ديگ و ماهيتابه هاي خود را دور انداخته و از هر چيز ديگري كه فلزي بود دوري كردند از جمله داروهاي ضد افسردگي. امروز شايعات همچنان به قوت خود باقي است، ولي مطالعات نشان داده كه دليلي براي نگراني وجود ندارد. در اينكه آلومين سمي است هيچ شكي وجود ندارد، اين فلز همه جا وجود دارد و مواجهه با آن عملا غير ممكن است. در عين حال دانشمندان شك دارند ميزان آلومين موجود در داروهاي ضد افسردگي خطرناك باشند.از تمام مطالعاتي كه اين شايعات را بررسي كرده اند، دست كم يكي از آنها در سال 1990 ارتباطي را بين اين دو مورد پيشنهاد كرد، ولي اين مطالعه  كه عادات 130 بيمار را با افراد سالم مقايسه كرده بود يك ايراد بزرگ داشت و آن اينكه حضور بيماران آلزايمري در ميان نمونه ها ارزش علمي و قابل اعتماد بودن مطالعه را زير سوال برده بود.
مطالعات متعدد ديگري تئوري آلومين را مورد بررسي قرار دادند. آخرين آنها 6 هزار و 615 نفر را چندين سال مورد مطالعه قرار دادند. تمام اين افراد داروهاي ضد افسردگي يا ضد اسيد يا داروهايي با منابع فلزي مصرف مي كردند. دانشمندان نكته اي دال بر افزايش خطر ابتلا به آلزايمر در اين افراد تشخيص ندادند. خب، حالا تكليف آلومين موجود در مغز افراد آلزايمري چه مي شود؟ دانشمندان مي گويند وجود اين ماده ممكن است نتيجه آْلزايمر باشد نه علت اوليه ايجاد آن. سلول هاي در حال مرگ قادر به حذف سموم نيستند و سطح بيشتري از فلز داخل آنها جمع مي شود.