جماعتي كه برپايي نمايشگاه يكي از دلمشغولي هاي اصلي زندگي روزمره و دغدغه هاي اجتماعي آنان شده، متاسفانه در حوزه كتابخواني و مطالعه، دچار فقر نسبي  هستند. اين توقع بجايي است كه سامانه اطلاع رساني پس از۱۷سال تجربه ادواري وضع مطلوبي پيدا كند
ندا معماري پور
هجدهمين نمايشگاه بين المللي كتاب با تمامي قوت ها و ضعف هايش سپري شد. نه همچنان از دور، دستي بر آتش داشتن، بلكه از سردلسوزي و براي به بار نشستن كوشش خيل عظيمي از دست اندركاران تاليف ، ترجمه و نشر كتاب نكاتي را يادآور مي شوم. از قضا، مسائل از همان زوايايي برمي آيد كه ممكن است به مثابه فرعيات از نگاه مسئولان نمايشگاه پنهان مانده باشد.
هنوز نمايشگاه بين المللي كتاب با پشت سر گذاشتن 17بهار ملي و بين المللي، فراتر از عرصه جغرافيايي آن شده تا حدي كه مشتاقان و اهل قلم و مطالعه را با برچيدن آن تا آغازي دوباره و برپايي مجدد به دنبال خود مي كشد.
جماعتي كه برپايي نمايشگاه يكي از دلمشغولي هاي اصلي زندگي روزمره و دغدغه هاي اجتماعي آنان شده، متاسفانه در حوزه كتابخواني و مطالعه، دچار فقر نسبي  هستند. اين توقع بجايي است كه سامانه اطلاع رساني پس از۱۷سال تجربه ادواري وضع مطلوبي پيدا كند.
هر سال، باوجود نارسايي هاي آشكار در بخش اطلاع رساني و كيفيت نمايشگاهي در مقايسه با استانداردهاي جهاني، نمايشگاه كتاب به همت برخي ناشران دلسوز و نويسندگان متعهد با تنوع بيشتر و تخصصي تر شدن موضوعات برگزار مي شود، اگرچه مشكلات فزاينده اقتصادي و عدم حمايت هاي لازم، آهنگ رشد در اين زمينه را نيز كند كرده است. در اين حال در بخش اجرايي نمايشگاه همچنان مشكلات گوناگوني وجود دارد. هرچند به همت شهرداري تهران، كمي از مشكلات مربوط به جابه جايي كتاب هاي خريداري شده توسط مراجعان كاسته شده، اما تعامل و همكاري بيشتر سازمان حمل ونقل و ترافيك و راهنمايي و رانندگي به منظور ايجاد تسهيل بيشتر براي آمد و شد مراجعان به نمايشگاه ضروري است.
بخش ديگري از مسائل كه بيشتر مربوط به حوزه اجرايي نمايشگاه و بيشتر متوجه مركز توسعه صادرات و امور نمايشگاهي است، نيازمند توجه و دقت نظر است. در شرايطي كه اجراي طرح تكريم ارباب رجوع كم  و بيش براي همه سازمان ها و وزارتخانه ها به صورت يك اصل اجتناب ناپذير درآمده است و مردم به آن به صورت بخشي از مطالبات بر حق خود مي نگرند، نحوه برخورد بعضي از متصديان و كارمندان بخش هاي مختلف نمايشگاه بين المللي كتاب دور از شان فرهنگي جماعتي است كه براي برپايي هرچه بهتر اين نمايشگاه متقبل زحمات فراوان مي شوند. برخوردهاي نامناسب، هرچند برخاسته از سليقه ها فردي باشد، علاوه بر لطمه زدن به مناسبات متقابل مراجعان با گردانندگان،  موجب اتلاف وقت شده و مغاير با برنامه هاي صرفه جويي در برنامه هاي نمايشگاه است.
به عنوان مثال هنوز يك نقشه واضح كه راهنماي بي دغدغه مراجعان به غرفه هاي مورد علاقه شان باشد تدارك ديده نشده است. سرگرداني ده ها مراجعه كننده، در حالي كه نقشه را نيز در دست دارند، از صحنه هاي رايج نمايشگاه بين المللي است. گم شدن كودكان در جمعيت فشرده نمايشگاه يك رخداد طبيعي است، اما نحوه برخورد مسئولان اجرايي با اين معضل چندان مشخص نيست. راديو نمايشگاه در لابه لاي برنامه هاي فشرده تبليغاتي كه به معرفي غرفه ها، ناشران و كتاب ها و دكه هاي فروش غذا مي پردازد، زماني را نيز به گمشدگان اختصاص مي دهد، اما در واقع مشخص نيست مجراي ارتباطي گمشدگان، دربرگيرنده چه سني و چه گروهي از مراجعه كنندگان است؟
آيا وقت آن نرسيده كه نمايشگاه كتاب پس از سالها تجربه اگر هنوز مجهز به برنامه اي نرم افزاري نشده، همان شيوه سنتي تكريم ارباب رجوع را نهادينه كند؟ نكته ديگر، تكريم بيشتر ارباب  قلم در قلمرو جشن انديشه نمايشگاه كتاب است. چقدر بجا و مناسب بود با هماهنگي بيشتر انديشمندان، صاحب قلمان و توليدكنندگان علمي و ادبي كشور فارغ از دغدغه اتلاف وقت و رفت  و آمدها به خيل مشتاقان و منتظران در غرفه ها و واحدهاي انتشاراتي مي رسيدند!
ضمن ارج نهادن به كوششي كه سالي يك بار جشن انديشه و قلم را به صورت نمايشگاه بين المللي كتاب براي دوستداران فرهنگ و ادب سرزمين ما برپا مي دارد، توقع اين است كه در امور اجرايي نمايشگاه، تدبيرها و تجهيزات نوين و روز آمد ، فصل تازه اي را در مناسبات مراجعان به نمايشگاه و گردانندگان آن بگشايد تا تلاش هاي يك ساله اهالي فرهنگ و نشر در فضايي آكنده از پذيرش و تعامل به بارنشيند.

در دو دهه اخير تعداد شهرهاي ايران چندبرابر شده است. اما هنوز تعريف درست و جامعي از يك شهر ارائه نشده تا مردم يك روستا بدانند، وقتي آبادي شان به كسوت شهري در مي آيد، چه امتيازاتي را بدست مي آورند و چه امتيازاتي را از دست مي دهند. حالا شده حكايت ما ساكنان شهر طالقان كه در جوار رود بزرگ و پرآبي چون شاهرود بايد با معضل مهم تامين آب آشاميدني روبه رو باشيم. طالقان از وقتي كه به كسوت شهر درآمده، خصوصيات معمول و رايج شهرها مثل بلوار، ميدان، شهرداري و ادارات مربوطه را به دست آورده است.
بابت برخي تجهيزات پزشكي، مراكز آموزشي، استاديوم ورزشي، آتش نشاني و... هم بايد سپاسگزار بود، اما تامين آب آشاميدني براي اين شهر كه از روستاهاي شهرك كولج، حسنجون، سيدآباد و گلنيك تشكيل شده، همچنان يك معضل است. ساكنان اين آبادي ها كه حالا با يك سري تغييرات، شهر طالقان را تشكيل مي دهند، در طول قرون متمادي از آبهاي جاري ارتفاعات شمالي سلسله جبال البرز براي مصارف كشاورزي و شرب استفاده مي كردند. پس از آنكه به دليل رعايت بهداشت و پيشگيري از شيوع بيماري ها، لوله كشي آب الزامي شد، به همت مردم و مساعدت دولت، لوله كشي آب هم انجام شد و آب مورد نياز از چشمه ها و يكي، دو چاه فراهم  آمد. اما حالا به گواهي كارشناسان بهداشت كه اين آب را مورد آزمايش قرارداده اند، از لحاظ بهداشتي قابل شرب نبوده و آكنده از مواد معدني سنگين وحتي آلودگي هاي گوناگون است. گو اينكه شركت آب و فاضلاب تهران كه طالقان هم تحت پوشش آن قرار دارد، پيش از آنكه تصفيه خانه يا تاسيسات خاصي براي بهينه سازي اين آب به وجود بياورد، تشكيلات آبونمان و صدور قبض آب بها را مستقر كرده است.
به عبارتي روند شهر شدن طالقان با روند تامين آب بهداشتي براي ساكنان اين شهر همخواني ندارد همچنان كه طرح انتقال آب از منبع طبيعي واقع در ارتفاعات بالا دست البرز موسوم به «سفيد آب» به شهر طالقان و تامين آب بهداشتي براي جمعيت اين شهر، در نيمه راه متوقف ماند و محدود به چند روستاي بالا دست كوه شده است. ضمن آنكه از تامين آب آشاميدني سالم براي روستاهاي مذكور جانبداري مي كنيم، اما تقاضا داريم در مورد انتقال آب از منبع طبيعي سفيدآب به شهر طالقان و احداث منبع مجهز براي ذخيره سازي و توزيع آب، هرچه زودتر اقدام شود؛ پيش از آنكه عده بيشتري از مردم شهر طالقان بر اثر بيماري هاي روده اي، كليوي و عوارض ديگر كه ناشي از مصرف آب آلوده و سنگين است، سلامتي و حتي جان خود را از دست بدهند.
جمعي از اهالي شهر طالقان

يكي از مشكلات ساختار آموزش و پرورش در ايران، عدم موفقيت دوره راهنمايي تحصيلي به معناي واقعي كلمه است. قرار بود اين دوره به شناخت استعدادها و هدايت آنها به رشته هاي تحصيلي در خور كمك كند، براي همين هدف هم دوره راهنمايي در حد فاصل دوره ابتدايي و دبيرستان قرار گرفت. در طول بيش از سه دهه كه از شكل   گيري دوره راهنمايي تحصيلي در سامانه آموزش و پرورش كشور ما مي گذرد، اين دوره هرگز به مفهوم و هدفي كه بانيان اوليه آن داشتند جانيفتاده است و تنها شامل مقطعي از دوره آموزشي بعد از دبستان و پيش از دبيرستان به حساب مي آيد. در حالي كه اكنون يكي از مهمترين مشكلات نظام آموزشي ما عدم استعدادسنجي واقعي كودكان و نوجوانان و سردرگمي آنها در هنگام انتخاب رشته تحصيلي در دوره دبيرستان است.
اگر دوره راهنمايي به مفهوم واقعي اش توفيق مي داشت، شايد بسياري از فشارهاي رواني كه خواسته يا ناخواسته در مقطع تحصيلي دبيرستان متوجه دانش آموزان است، كاهش مي يافت و از جمله علائق سنتي رايج درخانواده ها كه مطابق سليقه خود، آينده تحصيلي فرزند يا فرزندانشان را ترسيم مي كنند، براي بعضي از نوجوانان به صورت يك مسئله بغرنج در نمي آمد. در خلال تغييرات پي در پي در نظام آموزشي ايران در طول دهه هاي اخير نيز هنوز جايگاه دوره راهنمايي تحصيلي به درستي شناخته نشده و به خوبي تعريف نشده است. بديهي است اگر اين اقدام به صورت مطلوب صورت نگيرد، بحران آموزش و پرورش در يكي از حلقه هاي معيوب آن كه مشكلات همين دوره است، درگير خواهد بود. همچنان كه براي دوره پيش دانشگاهي نيز مشكلات مشابهي پيش آمده و مسئولان درصددند بطريقي به جبران آن برخيزند.
سلطانعلي مديري

در شهر تهران، در تاكسي، اتوبوس، ايستگاه مترو و ... همه جا صحبت از اين است كه چرا مردم زباله ها را در نهرها رها مي كنند، ته سيگار را در خيابان مي اندازند، پس از خوردن بيسكويت، كيك، آبميوه و ... پاكت يا جعبه خالي اش را از اتومبيل به بيرون پرت مي كنند؟ يا چرا بعضي از رانندگان با سرعت ديوانه وار و بوق هاي گوشخراش امنيت جاني و سلامت رواني جامعه را تهديد مي كنند؟ و اينها پرسش هايي است كه بيشتر ما مطرح مي كنيم، بي آنكه بدانيم مخاطب، خودمان هستيم. اگر اندكي در رفتار و مناسبات خودمان در طول يك هفته يا ماه نظر افكنيم، متوجه مي شويم كه بسياري از خطاها را خودآگاه يا ناخودآگاه انجام مي دهيم و حقوق ديگران و حقوق عمومي را ناديده مي گيريم. البته جامعه شناسان مي گويند، ريشه بسياري از رفتارهاي خلاف ناخواسته كه از شهروندان سر مي زند، وجود تبعيض هاي آزار دهنده در آن جامعه است، به طوري كه افراد براي جبران حقوق از دست رفته خود يا آنچه در واقع مي پندارند از دست داده اند، خلق و خوي نابهنجار پيدا مي كنند. اما از طرف ديگر روانشناسان مي گويند كه شخصيت افراد هنگامي كه پشت فرمان خودرو قرار مي گيرند تا حدود زيادي قابل ارزيابي است.
كساني كه با سرعت ديوانه وار طول يك كوچه را مي پيمايند و علاوه بر خطري كه براي ساكنان كوچه ايجاد مي كنند، حتي حيوانات و پرندگان نيز از سرعت جنون آساي آنها در امان نيستند، به طريقي شخصيت خود را به نمايش مي گذارند. رانندگاني كه در روزهاي باراني بدون توجه به عابراني كه كنار بزرگراه يا خيابان ايستاده اند، گل و لاي را نثار آنها مي كنند، شخصيت خود را بروز مي دهند يا افرادي كه وقت صرف مي كنند تا يك بوق با صداي آزار دهنده روي ماشين خود نصب كنند، هر بار كه بر دكمه بوق فشار مي آورند، روان ها را مي آزارند و به اين ترتيب ثابت مي كنند كه براي آرامش و سلامتي اعصاب مردم ارزشي قائل نيستند. به ظاهر از ياد برده ايم كه زندگي در شهر ترتيبات و ملاحظاتي دارد كه اگر رعايت نشود، مسائل ناشي از آن متوجه همه شهروندان مي شود. اگر به گفته آن جامعه شناس كه در ابتداي مطلب اشاره كرديم، نيز استناد كنيم، در صورتي كه خود ما حقوق شهروندي را رعايت كنيم، براحتي مي توانيم ريشه هاي تبعيض در جامعه را بخشكانيم، اما وجود خلاف هاي زياد در يك جامعه شهري كار را براي پيشبرد امور بسيار سخت مي كند.
هاجر احدي

يكي از دستاوردهاي مهم انقلاب اسلامي حمايت از خلاقيت ها و ابتكارات افراد كشور است. تجربه نشان داده، كارگران از جمله كم توقع ترين نيروهاي زحمت كش كشور هستند كه باوجود درآمد كم، خلاقيت و نوآوري هايي نشان داده اند و توانسته اند بسياري از كارخانه ها را به بهره وري و توليد برابر استانداردهاي بين المللي پيشرفت داده و وابستگي به خارج را كاهش دهند. كارگران حتي در زمان انقلاب و دفاع مقدس و بمباران هاي دشمن نيز به توليد خود ادامه داده و موفقيت هايي را به ارمغان آوردند. اما يكي از مسائل مهم واحدهاي توليدي كشور، واگذاري شركت هاي متوسط و كوچك به دست مديراني است كه نسبت به تقبل مسئوليت نمي توانند خلاقيت نشان دهند و بعد از چند سال اين واحدها اعلام ورشكستگي مي كنند و كارگران زحمت كش به دنبال راهي خارج از حرفه و تجربه خود بوده و گاهي به كارهاي كاذب روي مي آورند كه اين راه براي تامين زندگي و آينده فرزندان اين مرز و بوم بسيار خطرناك است. اقتصاد و توليد را از چيني ها، دقت و تكنولوژي را از آلماني ها و پشتكار و فعاليت را از ژاپني ها بياموزيم تا كشوري قدرتمند در مقابل تمام دسيسه ها داشته باشيم.
در نهايت آرزو دارم مركزي با همكاري قشر خلاق و ابتكار آفرين كشور جهت انتقال تجربه و توليدات ابتكاري و تحقيقاتي براي تامين نيازهاي جامعه براساس درخواست مشتري تاسيس شود و در انتخاب مديران كارخانه ها و كارگاه هاي توليدي كشور نهايت دقت به عمل آيد تا افراد داراي توان مديريت و تجربه كافي چنين اموري را در اختيار گيرند، نه آنكه يك كارخانه مجهز و معروف، به ميدان آزمون و خطاي افراد بي تجربه و ناكارآمد تبديل شود. مطالعه اي گذرا بر وضعيت واحدهاي توليدي و نحوه اعمال مديريت بر آنها خود به روشني، نقاط ضعف و قوت را باز مي نماياند...
حبيب آقايي شهر بابكي
نفر اول كارگر نمونه كشور در سال 1369

مربيان بهداشت را دريابيد
مربيان بهداشت با بيش از 28سال تجربه و سابقه كار و در حالي كه بيشتر آنها داراي مدرك تحصيلي فوق ديپلم و ليسانس هستند، ميزان دريافت حقوقشان از يك معلم كمتر است. اين قشر زحمتكش كه در طول نزديك به سه دهه خدمات بسيار ارزنده اي به كودكان و نوجوانان كشور در سطح مدارس انجام داده اند، شايسته توجه بيشتري هستند. اميد است وزارت آموزش و پرورش با عنايت به مصوبات مجلس مبني بر تامين حقوق حقه مربيان بهداشت در اين خصوص توجه بيشتري مبذول دارد.
مربيان بهداشت آموزش و پرورش استان تهران
ميدان توحيد و...
در جنوب شرقي ميدان توحيد فضاي سبز كوچكي حدود 250مترمربع قرار گرفته كه ظاهرا شهرداري منطقه 6 درصدد تبديل آن به توالت عمومي است، از آنجا كه اين محله با كمبود شديد فضاهاي فرهنگي روبه رو بوده و نزديك ورودي شهر تهران است و مي بايستي يكي از بهترين المان هاي فرهنگي، ملي و تاريخي در آن نصب شود، خواستار آنيم كه در اين بوستان كوچك حتي الامكان يك كتابخانه يا مركز فرهنگي ايجادشود.
دكتر احمد حافظي
در انتظار تاكسي
جمعي از متقاضيان تاكسي سمند هستيم كه 6ماه پيش توسط صندوق فرصت هاي شغلي ثبت نام كرديم. در اين مدت بارها به اداره تاكسيراني كرمانشاه مراجعه كرديم، اما هنوز پاسخ درستي دريافت نكر ده ايم.
اميري كرمانشاه

برطرف شد
با احترام در پاسخ به درج مطلبي با عنوان «خط تلفن 123 اورژانس اجتماعي راه اندازي شد. شماره مورد نظر در شبكه نيست.» در صفحه ايرانشهر مورخ 25/11/83 به آگاهي مي رساند اين خط به علت تداخل با خطوط تلفن همراه و ساير اختلالات فني در ابتداي راه اندازي دچار اشكال بود كه هم اكنون مشكلات ارتباطي آن برطرف شده و به صورت شبانه روزي فعال است.
مدير كل روابط عمومي سازمان بهزيستي
استاندارد است
احتراما پيرو درج خبر عودت 27500 قوطي كنسرو ماهي تن توسط دانشگاه تهران خواهشمند است جوابيه ذيل الذكر و اقدامات سازمان اتكا در اين خصوص را جهت روشن شدن اذهان عمومي درج فرمائيد.
۱ خبر عودت كنسرو ماهي تن ياد شده مربوط به شهريور سال 83 بوده و درج اين خبر پس از گذشت نه ماه و در زمان توزيع محصولات كنسروي اتكا در سطح كشور كه از توليد كنندگان بنام محصولات كنسروي كشور مي باشد سوال  برانگيز است.
۲ سازمان اتكا در راستاي جلب رضايت مشتري، پس از دريافت اعتراض دانشجويان در خصوص طعم و مزه، محموله مذكور را با كنسرو ماهي تن اتكا تعويض و در طول مدت زمان 9 ماه گذشته هيچ گونه شكايتي دال بر عدم كيفيت اين محصول گزارش نگرديده است.
لازم به ذكر است توليدات كنسرو اتكا از لحاظ ويژگي هاي ميكروبي و شيميايي فاقد هر گونه اشكالي بوده، واجد استاندارد كشور و گواهينامه كيفيت مي باشد.
رئيس گروه صنايع غذايي
برف آمده بود
بازگشت به مطلب مندرج در صفحه 22 مورخ 26/11/83 آن روزنامه با عنوان 35 دقيقه تاريك در مترو خواهشمند است پاسخ زير در همان صفحه به چاپ برسد.
قبل از هر سخني مسئولان و كليه پرسنل شركت مترو هرگز مايل نيستند كه در برنامه تنظيمي و جداول حركت قطارها، حتي يك لحظه تاخير و در نتيجه دغدغه خاطري براي مسافران گرامي به وجود بيايد.
اين حقيقت بر كسي پوشيده نيست كه شركت راه آهن شهري تهران و حومه (مترو) با 560 حركت قطار در طي روز در خطوط مختلف، منظم ترين و سريع ترين سامانه حمل و نقل شهري تهران است كه بيش از 75 هزار مسافر را در روز سامان مي دهد. بايد باور داشت كه با اين حجم كاري ممكن است به هزاران دليل فني، يكي از قطارها براي دقايقي دچار توقف شود كه اين مشكل در پيشرفته ترين كشورهاي دنيا هم اجتناب ناپذير و غير قابل پيش بيني است.
شركت راه آهن شهري تهران و حومه (مترو) به استحضار مي رساند تاخير ذكر شده در گزارش آن روزنامه به علت بارش شديد برف و نفوذ آب به داخل اتاقك موتورهاي اصلي يكي از لكوموتيوهاي قطار تهران - كرج به وجود آمد و قطار مذكور در ورودي ايستگاه وردآورد متوقف گرديد. پس از مدتي به محض رسيدن تيم تعميراتي و خارج كردن مدارهاي مشكل دار، قطار رفع عيب شده و پس از 35 دقيقه تاخير به سمت تهران حركت كرده و با 34 دقيقه تاخير به ايستگاه تهران مي رسد. به ياد بياوريم در روزهاي برفي بهمن ماه امسال تقريبا حمل و نقل در تهران مختل شده بود و اين در حالي است كه مترو غير از سه مورد تاخير، به طور كامل به مردم سرويس دهي كرد.
حال آيا از انصاف به دور نيست كه با بزرگنمايي چنين مشكلات كوچكي همه تلاش و فعاليت مثبت مجموعه مترو را ناديده بگيريم و ...
روابط عمومي و بين الملل شركت راه آهن شهري تهران و حومه (مترو)

الف . كوهيار- بالاخره پس از يك سال و چند ماه، ذوق نقاشي «منيرخانم» همسر مرحوم نعيم خان كه از صاحب منصبان بازنشسته و اهل ذوق و شوق هنري، ادبي بود، به بار نشست و قرار شد نمايشگاهي از آثار او،  در پاركينگ مجتمع 7 طبقه اي ما بر پا شود. در يك نشست فوق العاده، همسايگان ساكن در همه طبقات به اتفاق آراء توافق كردند كه در مدت برپايي نمايشگاه و دست كم تا 10 روز ، از ساعت 16 الي 21 كه زمان بازديد علاقه مندان از آثار نقاشي منير خانم بود، ماشين هايشان را در پاركينگ پارك نكنند تا لطمه اي به فضا و كمپوزسيون نمايشگاه وارد نيايد. يك هفته مانده به نمايشگاه، دو دختر جوان منير خانم براي نمايشگاه سنگ تمام گذاشتند و از سپيده تا شام زحمت كشيدند. همسايه ها هم از هيچ كمكي دريغ نكردند تا پاركينگ نيمه تاريك و دود گرفته تبديل به يك سالن زيبا يا به قول منير خانم گالري شد. در اين يك سال و چند ماه، همسايه ها جسته، گريخته مي شنيدند كه منير خانم، شيوه هاي نقاشي مدرن يا به قول خودش «پاپ آرت» را نزد يك استاد تازه از فرنگ برگشته فرا مي گيرد، چند نفري كه نمونه كارهاي ايشان را ديده بودند، مي گفتند كه در تابلوها، به جز اشكال هندسي درهم چيزي نديده اند، نقاش ما هم، همواره گفته بود اين بهترين شيوه يك كار هنري است كه درك اثر داوري نهايي را به بيننده و مخاطب واگذار كند. نقاش در برابر انتقادهاي احتمالي هم سعه صدر عجيبي داشت و مي گفت كه حتي تندترين انتقادها را بي آنكه خم به ابرو بياورد، پذيرا مي شود.
كارت دعوت براي افتتاح نمايشگاه كه مزين به يكي از آثار نقاش بود، به موقع ميان همسايگان و ميهمانان خارج از مجموعه پخش شد. تقريبا بيشتر همسايه ها و آنها كه شاغل بودند، يا كاري در بعد از ظهر داشتند، قتشان را طوري تنظيم كردند كه به قول معروف با لباس پلوخوري در مراسم افتتاح نمايشگاه حضور به هم رسانند. سرانجام روز موعود فرا رسيد. تابلوها در قاب هاي بسيار زيبا و فواصل منظم و حساب شده در سينه ديوار جاي گرفته بودند و در گوشه اي از سالن بساط آبميوه و شيريني هم برپا بود. دفتري هم گشوده شد تا بينندگان در آن نظراتشان را ابراز كنند. يك كاغذ هم در برگيرنده ليست تابلوها طبق شماره بود و قيمت هايي هم در ليست به چشم مي خورد. وقتي نمايشگاه افتتاح شد، آقا نصرت، دفتردار بازنشسته و از ساكنان مجموعه در حالي كه به عصاي آبنوسي اش تكيه داده بود، طي سخنان پرشوري، اين موفقيت را به منير خانم تبريك گفت و پيشاپيش جمعيت حاضر در سالن براي بازديد از نمايشگاه با گام هاي آهسته به تابلوها نزديك شد. حدود 20 دقيقه بعد، صداي آفرين، آفرين آقا نصرت، در برابر تابلويي كه اتفاقا در زاوايه اي دور از ديد جا گرفته بود، جمعيت را به آن سو كشاند. تابلو عبارت از يك منظره زيباي طبيعت، شامل فضاي جنگلي و رودخانه بود. بسياري از بازديدكنندگان نيز، صداي تحسين و آفرين شان در سالن پيچيد، اما صداي گريه ناگهاني منير خانم، اين شادي اوج گيرنده را متوقف كرد. او پس از لختي گريستن، سالن را ترك كرد. دختر بزرگتر منير خانم، به حاضران توضيح داد كه آن تابلو منظره، ربطي به آثار نقاش ندارد، بلكه توسط سرايدار قبلي ساختمان كه مدتي با حصاركشي در كنج پاركينگ ماوا گزيده،  به ديوار نصب شده بود و يك اثر صد در صد بازاري است! همگي تلاش كردند تا به نوعي منير خانم را دلداري بدهند و اين كار هم شد، اما بسياري در خلوت مي گفتند، آن تابلو منظره،  زيباترين اثر نمايشگاه بود!
طرح: موريس سينه- فرانسه

روز سه شنبه 27 ارديبهشت ماه گذشته خبري داشتيد با اين مضمون كه بيمه شدگان تامين اجتماعي براي دريافت آمپول هاي سوئيسي كه موردنياز بيماران كليوي است، بابت هر 12 عدد آمپول فقط 48هزارتومان مي پردازند، مي خواهم در اين باره توضيح بدهم كه اين مطلب اصلا صحت ندارد و مسئول محترمي كه چنين حرفي زده، يا مطلع نبوده يا خبر كذب داده است.اين داروي سوئيسي را بدون توجه به دفترچه تامين اجتماعي، با قيمت 24هزارو۶۷۰ تومان به ازاي هر آمپول مي خريم. تامين اجتماعي هم در اين باره ابدا كمكي نمي كند. آمپول هاي كوبايي هم آنقدر بي كيفيت و حساسيت زا هستند كه ترجيح مي دهيم به سراغش نرويم. قابل توجه است مادر من كه مصرف كننده اين آمپول است، مستمري بگير تامين اجتماعي است با حقوق ماهيانه 122هزار و۹۰۰تومان. مسئولان وقتي مي توانند اعتماد عمومي را جلب كنند كه اطلاعات صحيح را به جامعه انتقال دهند. درغير اين صورت اعتماد عمومي از بين مي رود و اين به صلاح جامعه نيست.
خانم بابايي- تهران