ايسنا: فرهنگستان هنر جمهوري اسلامي در مراسمي با حضور جمعي از هنرمندان، محققان، پژوهشگران و دانشجويان،از هشت استاد پيشكسوت هنرهاي سنتي تكريم و تجليل كرد.
اين مراسم با نمايش فيلمي درباره زندگي مرحوم استاد محمود دهنوي - قلم زن - در سالن سينما فلسطين آغاز شد و در ادامه ايرج نعيمايي - رئيس گروه هنرهاي سنتي فرهنگستان هنر - با يادآوري اينكه هنرهاي سنتي به غلط صنايع دستي اطلاق مي شود، تأكيد كرد: هنرهاي سنتي هنرهاي ملي ماست كه تجارب تاريخي، در پي آن نهفته است.
وي گفت: احترام به سنت، احترام به انسانيت، بشريت، اخلاق و علم است.
اين مقام مسئول فرهنگستان هنر با ابراز تاسف از اينكه طي يكصد سال گذشته رويكرد به هنر ملي از سوي مسؤولان و قدرتمندان فرهنگي كشور كم شده است، گفت: اگر در جايگاه مقام مسؤول فرهنگي براي هويت ملي و هنري كشورمان حيثيتي قائل شويم، جز توجه به هنرهاي سنتي راه ديگري نداريم.
در ادامه استاد محمود فرشچيان، استاد غلامحسين اميرخاني، آقالو و عبدالمجيد شريف زاده، دبير همايش، در جايگاه حاضر شدند و از هشت استاد پيشكسوت رشته هاي قلم زني و مشبك، خاتم كاري، سازسازي،  زري بافي،  قالي و گليم بافي، منبت كاري، چاپ باتيك، سفال و كاشي كاري، با اهداي نشان و لوح سپاس، تقدير كردند.
در رشته قلم زني، از استاد حسين خواجه سيراني متولد ۱۳۰۶ اصفهان سازنده ضريح امام  حسين (ع)، حضرت عباس (ع) و اميرالمومنين (ع) تقدير شد.
در رشته خاتم كاري، استاد غلامرضا روزي طلب متولد ۱۳۰۷ شيراز و سازنده ضريح حضرت شاه چراغ و مقابر حافظ و سعدي مورد تجليل و تكريم قرار گرفت.
ابراهيم قنبريه سازساز پيشكسوت ايراني ديگر هنرمند تكريم شده مراسم بود كه به دليل بيماري در مراسم حاضر نبود.
استاد ذبيح الله احمدي متولد ۱۳۰۶ ساوه لوح  يادبود را به جاي او دريافت كرد.
در رشته معرق و منبت نيز استاد پرويز زابلي متولد ۱۲۹۶ تهران و از فارغ التحصيلان بيش از ۷۰ سال پيش مدرسه دارالفنون مورد تكريم واقع شد.
از استاد حسين كلاقيچي گنجينه نيز در رشته باتيك و چاپ كلاغه اي تقدير و تجليل شد.
از استاد حسن خطيبي متولد ۱۳۰۶ تهران دانش  آموخته مدرسه صنايع مستظرفه سابق در رشته سفال و كاشي كاري تقدير و تجليل به عمل آمد.
استاد لطيف تقديري آذر متولد ۱۳۰۶ اردبيل نيز در رشته گليم بافي و ديلم بافي بدون طرح آخرين تكريم شده روز گذشته فرهنگستان هنر بود.

خبرگزاري فارس: رئيس بنياد حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس گفت: براي عملياتي شدن جشنواره فيلم دفاع مقدس فضا هنوز آماده نشده است. بنده تأكيد كرده ام براي عملياتي كردن بايد تفاهم نامه اي امضا شود و وزارت ارشاد كه يك نهاد متولي در اين امور است، تا به امروز اين كار را انجام نداده است.
مير فيصل باقرزاده گفت: بنده نظرات خود را به مدير عامل انجمن سينماي دفاع مقدس دادم و ايشان هم نامه بنده را به وزير محترم ارشاد ارسال كرده اند، ولي تا امروز جواب رسمي از طرف ارشاد به ما داده نشده است.
وي ادامه داد: نظر بنده تنها جشنواره فيلم دفاع مقدس نيست، بلكه طرح اين تفاهم نامه  براي جشنواره سينما و تئاتر و موسيقي است و درحقيقت وزارت ارشاد با اين تفاهم نامه مجري اين جشنواره ها مي شود.
باقرزاده اظهار داشت: از سال ۷۶توسط مقام معظم رهبري وظيفه سياستگذاري، هدايت عمومي، هماهنگي، نظارت و حمايت به بنياد ابلاغ شده است و در واقع ما كمك مي كنيم كارها در مجراي خاص خودش قرار گيرد و وزارت ارشاد به وظايف خودش كه همان برگزاري جشنواره هاي فرهنگي است، عمل كند.
رئيس بنياد حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس درباره سياستگذاري در سينماي دفاع مقدس گفت: قصد داريم در مجموعه بنياد، ارزيابي صحيحي از فيلم هاي دفاع مقدس انجام دهيم.
در حال حاضر داوري فيلم هاي دفاع مقدس بيشتر به مسائل تكنيكي و فني توليد و اجراي يك نقش توسط هنرپيشه معطوف است، حال آن كه هيچ معياري از نظر حقايق دفاع مقدس در اين داوريها اعمال نمي شود.
وي افزود: احساس مي كنم بايد در داوري فيلم هاي دفاع مقدس يك تحول ايجاد شود تا اين گونه نشود كه فيلم هايي با هزينه هاي گزاف توليد شود و با مفاهيم ارزشي دفاع مقدس منطبق نباشد.
ما در طول يك سال اخير شاهد بوديم فيلمي به لحاظ تكنيكي بسيار قوي در زمينه جنگ ساخته شد، ولي از نظر محتوايي با جهت گيري دفاع مقدس متفاوت بود و منتقدان بسياري هم داشت.

جمعي از هنرمندان، نويسندگان، اصحاب قلم و انديشه، سينماگران، روزنامه نگاران و فعالان عرصه هاي موسيقي، تئاتر و هنرهاي تجسمي كشور در آستانه شانزدهمين سالگرد ارتحال ملكوتي امام راحل (ره) در محل حسينيه جماران گردهم آمده و ياد و خاطره امام خميني (ره) را گرامي داشتند.
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در اين آ يين جايگاه رفيع فرهنگ و هنر امروز ايران را مديون نگاه بلند و مترقي ديروز امام راحل (ره) به مقولات فرهنگ و هنر اسلامي ايراني دانست و اظهارداشت: ديدگاه هاي ارزشمند حضرت امام در ساليان قبل و پس از پيروزي انقلاب و نيز اظهارنظرهاي ايشان در باب مسايل فرهنگي هنري زمان حيات پربركتشان، راه را براي حركت امروز هنرمندان و اصحاب فرهنگ كشور به خوبي هموار كرده است.
مسجد جامعي اعتقاد امام خميني (ره) را استفاده بجا از ابزارهاي نوين فرهنگي هنري تمدن جديد همراه با لحاظ نمودن مسايل شرعي، در راستاي ترويج ارزش هاي انقلاب اسلامي در عرصه ملي و جهاني عنوان كرد و افزود: اين اعتقاد سبب شده تا امروز نگاه جريانات روشنفكري جهان اسلام به سوي ايران به عنوان يك الگوي موفق فرهنگ اسلامي معطوف شود.
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي جوهره فكري و مبناي حركت امام راحل (ره) را مبتني بر نگاهي فرهنگي دانست و اظهارداشت: علي رغم توليد و انتشار آثار فرهنگي متعددي نظير كتب و مقالات مختلف با موضوع امام خميني (ره) طي ساليان اخير، كمتر به ديدگاه هاي فرهنگي ايشان پرداخته شده، و اين درحاليست كه نگاه بلند فرهنگي حضرت امام در جاي جاي سيره عملي و سخنان ارزشمندشان جلوه گر است.

مدير امور استان ها در مركز هنرهاي نمايشي گفت: جشنواره هاي تئاتر استاني براي حضور در بيست وچهارمين جشنواره بين المللي تئاتر فجر شهريور ماه برگزار مي شوند.
به گزارش خبرگزاري فارس، همايون قنواتي با اعلام اين مطلب گفت: روال حضور گروه هاي شهرستاني در جشنواره تئاتر فجر مانند گذشته است.
هر كدام از استان ها بنا به موقعيت و شرايط، جشنواره هاي استاني را برگزار مي كنند.وي افزود: مركز هنرهاي نمايشي وقت سه ماهه را به انجمن نمايش استان ها داده است و در اين مدت جشنواره هاي استاني برگزار مي شوند.
قنواتي زمان برگزاري جشنواره هاي استاني را شهريور تا آبان ماه اعلام كرد.

«روستاي قهي» استان اصفهان به سبب داشتن آثاري از دوران پيش از اسلام به عنوان يك پايگاه ميراث فرهنگي انتخاب شد.
مسئول روابط عمومي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان اصفهان گفت: اين روستا داراي بافت تاريخي و سنتي ارزشمندي است و با انتخاب آن به عنوان يك پايگاه ميراث فرهنگي، اين بافت حفظ مي شود.وي اظهار داشت: در اين روستا آتشكده و بخشهاي مختلفي از سازه هاي دوران پيش از اسلام به دست آمده است.
به گفته وي، هنوز قدمت اين روستا به لحاظ تاريخي مشخص نشده است.
«روستاي قهي» در ۸۰ كيلومتري شرق اصفهان قرار دارد.

بازتابهاي تحليلي در باره رد طرح قانون اساسي اروپاي واحد از سوي فرانسويان
رد قانون اساسي پيشنهادي اتحاديه اروپا از سوي فرانسويان در رفراندم يكشنبه اين هفته، سوژه تفسير ديروز بيشتر روزنامه هاي جهان بود. اين قانون پيشنهادي از سوي ۵۵ درصد فرانسوياني كه در رفراندم شركت كرده بودند رد شده است. در اين رفراندم ۷۰ درصد رأي دهندگان فرانسوي مشاركت كرده بودند. قريب به اتفاق مفسران تصميم فرانسويان را موضوعي جدي و چرخشي تازه دانسته اند كه بر نظر اروپايي هاي ديگر تأثير خواهد گذاشت. اين مفسران عموماً اظهارات وزير امور خارجه انگلستان را در اين زمينه سند قرار داده و از آن در نتيجه گيري خود استفاده كرده اند كه گفته بود: اقدام فرانسويان همه ما را در قبال آينده اروپا در برابر يك سئوال بزرگ، پيچيده و عميق قرار داده است.
برخي از مفسران نسبت به ادامه حيات اتحاديه به شكلي كه برايش در قانون اساسي پيشنهادي طراحي شده بود ترديد كرده و نوشته اند كه اگر با اين اقدام فرانسويان، اتحاديه را «مرده» در نظر نگيريم بايد قبول كنيم كه ديگر انسجام و قدرتي را كه برايش در نظر گرفته شده بود نخواهد داشت. دسته اي از مفسران، رد طرح از سوي فرانسويان را نشانه حركت همزمان و موازي اكثريت در دو راستا دانسته اند: چپ و ناسيوناليسم.
چپ ها نگران پيدايش كاپيتاليسم اروپايي از دل اتحاديه اروپا بوده اند كه اقتصاد بازار آزاد را شعار خود قرار داده است. اين امر مي توانست به استثمار كارگران كشورهاي فقيرتر اتحاديه، تضعيف اتحاديه هاي موجود، تقليل رفاه اجتماعي، گسترش بيكاري و فقيرتر شدن طبقات مزدبگير تمام  شود. چپ ها مي گويند كه اگر ريشه هاي تازه كاپيتاليسم اروپايي تقويت شود، اين كاپيتاليسم از به كارگيري و جانشين كردن كارگران محلي با كارگران مهاجر از كشورهاي تنگدست عضو اتحاديه ابايي نخواهد داشت و اين كارگران بيش از توجه به حقوق انساني خود، نگران تأمين معيشت روزانه هستند و در برابر ظلم كارفرما سر فرود مي آورند. اتحاديه اروپا با قانون اساسي پيشنهادي تنها محل مناسبي براي سرمايه دار و كارفرما خواهد بود.
اما ناسيوناليست ها قضيه را از زاويه فرهنگ و سطح تمدن ملي نگاه مي كنند و مي گويند كه اعضاي ۲۵گانه اتحاديه از لحاظ فرهنگي، تمدن و اخلاقيات برابر نيستند و در سطوح مختلفي قرار دارند كه آزادي مهاجرت و كار ميان آنها و برخورداري از قوانين يكسان، ملل پيشرفته اروپايي را به عقب باز مي گرداند و بايد شاهد افزايش جرايم و قانون شكني ها بود. ناسيوناليست ها همچنين نگران حاكميت ملي وطنشان هستند كه با قانون اساسي مشترك تضعيف مي شود. مفسران رسانه ها نتيجه گرفته اند كه شكست قانون اساسي واحد در فرانسه كه نتيجه مخالفت چپ ها و به ويژه ملي گرايان بود، اين چهارشنبه در هلند هم تكرار خواهد شد.
- دسته ديگري از مفسران رد قانون اساسي واحد را كه تا اول نوامبر سال ۲۰۰۶ (۱۷ ماه ديگر) بايد به تصويب همه كشورهاي ۲۵گانه برسد شكستي براي ژاك شيراك رئيس جمهوري فرانسه دانسته و نوشته اند كه شيراك با تبليغ شديد براي تصويب اين قانون و برگزاري برنامه مستقيم تلويزيوني و اصرار به هموطنان، خود را تضعيف كرد. وي همان اشتباهي را مرتكب شد كه شارل دوگل پنج دهه پيش مرتكب شده بود و سرنوشت خود را به رفراندم انحلال سنا پيوند زده بود كه اكثريت مردم با همه علاقه اي كه به شخص او داشتند به راه ديگري رفتند. اين مفسران نوشته اند كه رفراندم يكشنبه در نظر فرانسويان مانند فتح باستيل بود كه در ژوئيه ۱۷۸۹ اتفاق افتاد و با آن، انقلاب فرانسه وارد مرحله اصلي خود شد.
- معدودي از مفسران نوشته اند: سياستمداراني كه طرح قانون اساسي اروپا را تهيه كرده اند، از جمله والري ژيسكار دستن از آنهايي نيستند كه با اين حركت ول كن معامله باشند. آنها اين قدر بازي به راه خواهند انداخت كه دوباره اين طرح در كشورهايي كه رد مي شود به رأي گذاشته شود تا شايد ورق برگردد، ولي در هر حال با تضعيف شيراك در رفراندم يكشنبه گمان نمي رود كه حزب او در انتخابات سال ۲۰۰۷ موفقيت داشته باشد، مخصوصاً كه آمار بيكاران فرانسه از ده درصد بيشتر است.
سالگشت سه واقعه قابل ملاحظه در حرفه روزنامه نگاري
سه واقعه در رابطه با مطبوعات كه خلاصه آنها در زير مي آيد در چنين روزي (۳۱ماه مه) در سال هاي مختلف ثبت شده اند:
- ۳۱ مه سال ،۲۰۰۰ مهمترين علل كاهش توجه به روزنامه خواني (در سطح جهان) به اين شرح اعلام شد: ۱- خروج خبرنويسي از اصول آن و بازگشت خبر نويسي به سبك قرن ۱۹ كه مخاطب عجول و كم وقت امروز را خسته و بي ميل مي كند (ننوشتن خبر به صورت هرم وارونه و «ليد» كه مخاطب با يك نگاه به همه چيز پي ببرد). ۲- دسترسي عموم به اخبار در اينترنت كه سهل و آسان و رديف بندي شده است. ۳- استفاده از مقاله نگاران غير معروف و غير مطمئن. ۴- امساك در چاپ تصوير و كسب نظر مردم درباره هر اقدام دولت (كاري كه شبكه هاي تلويزيوني مي كنند و رقيب روزنامه ها شده اند).
- فدراسيون بين المللي روزنامه نگاران در اعلاميه ۳۱ مه ۲۰۰۴ كه در پايان جلسات بيست و پنجمين كنگره اش در آتن انتشار يافت از روزنامه نگاران سراسر جهان خواست كه همبستگي حرفه اي بيشتري ميان خود ايجاد كنند و از ناشران تقاضا كرد كه با توجه به پيشرفت هاي فني، در تكميل آموزش اعضاي تحريريه خود همت بگمارند. به علاوه تأكيد كرد كه فردي را روزنامه نگار واقعي مي توان ناميد كه چشم و گوشش به مردم باشد.
- در همين روز در سال ۲۰۰۴ «دانيل اوكرنت» دبير عمومي نيويورك تايمز (دبيري كه مخاطبان هر روزنامه با او تماس مي گيرند و نظر خود را درباره مطالب روزنامه و يا مشكلات جامعه با او در ميان مي گذارند) در برنامه «انتقاد از خود» (نيويورك تايمز) گفت كه روزنامه اش در انتشار اظهارات يكطرفه عراقي هاي تبعيدي درباره وجود اسلحه كشتار جمعي در عراق خود را مقصر مي داند و اعتراف مي كند كه كوتاهي شده بود. او گفت: اين مطالب در آستانه حمله نظامي آمريكا به عراق منتشر شد و برخي از مخاطبان، ما را متهم كرده اند كه با اين مطالب راه را بر اين حمله نظامي باز كرده ايم. خبرنگاران ما اظهارات اين عراقي هاي دور از وطن را بدون تحقيق از منابع ديگر به دبيران مربوط داده بودند و اين دبيران اينك قبول كرده اند كه جملات را به صورت «ادعا» ، «ترديد» و «رفع مسئوليت از روزنامه» درنياورده بودند كه كاري مغاير حرفه روزنامه نگاري است و ما اعتراف مي كنيم كه اين بار دقت لازم را به كار نبرده ايم و به ژورناليسم حرفه اي كه فنون و زبان خاص دارد و اصول مشخصي را دنبال مي كند لطمه وارد شده است. ما به خبرنگاران تأكيد كرده ايم به حرف كساني كه منافع دارند اعتماد نكنند، مگر اين كه مطلب از چند منبع ديگر تأييد شود و دبيران تحريريه هم بيشتر دقت كنند.

۱. ظفرنامه تيموري
۲. هنرمند: ناشناس
۳. نام و مشخصات اثر: ظفرنامه تيموري: نسخه مصور از ظفرنامه تيموري مشتمل بر تصاوير جنگ ها و فتوحات تيمور قطع نيم ورقي. ۳۰*۲۰ سانتي متر و مشتمل بر ۲۷۹ صفحه/ خط نستعليق است ولي كاتب ناشناس/ كاغذ؛ شكري فرنگي و متن زرافشان با حاشيه شكري مجدول كمند دار مصور/ نگارها از شاخص ترين نگاره هاي كار شده در عصر تيموري است هر چند به ارزش نسخه مشابه اين اثر، كار كمال الدين بهزاد نيست.
۴. محل نگهداري اثر: فعلاً به امانت در نمايشگاه شاهكارهاي نگارگري ايران؛ موزه هنرهاي معاصر تهران.

نمايشگاهي از آثار بزرگمهر حسين پور هنرمند كاريكاتوريست معاصر شامل ۵۰ اثر از آثار چاپ شده اين هنرمند در مطبوعات سه سال اخير ايران، از روز يازدهم خردادماه در خانه كاريكاتور ايران برپا مي شود. علاقمندان براي ديدار اين نمايشگاه مي توانند از ساعت ۹ الي ۱۷ به خانه كاريكاتور واقع در خيابان دكتر شريعتي، خيابان گل نبي غربي مراجعه كنند.

در برابر گرما
از دكتر روزنفلد سئوال شده است كه براي مقاومت در برابر گرماي محيط كه اگر ادامه يابد به مغز و قلب آسيب مي زند چه بايد كرد و او پاسخ داده است: اين عوارض بر اثر كمبود آب مصرفي، نمك طعام و در نتيجه كاهش عرق كردن به وجود مي آيد كه عكس آن مانع از بروز خطر مي شود يعني به حد كافي نوشيدن آب و خوردن نمك و باز بودن مجاري عرق و در معرض جريان هوا قرار داشتن بدن (پوشيدن لباس مناسب) كه باعث كاهش درجه حرارت بدن مي شود و اين عرق كردن يك دفاع طبيعي بدن است، ولي بدن تا درجه معيني مي تواند حرارت را تحمل كند (۱۰۷ درجه فارنهايت) كه بايد اجتناب كرد. اگر حرارت بدن دفع نشود و تا مدتي در حد بالا باقي بماند نخست حالت گيجي توأم با سردرد، انقباض غير ارادي ماهيچه، خستگي مفرط، و سپس ضعف و غش روي مي دهد.

خونين ترين برخورد نژادي در آمريكا
۳۱ ماه مه (روزي چون امروز) در طول تاريخ شاهد رويدادهاي مهمي بود كه برخي از آنها از اين قرارند: در سال ۴۵۵ ميلادي مردم شهر رم كه از ترس حمله افراد قوم وندال به كوچه و خيابان ريخته و تظاهرات مي كردند كه چرا ماكسيموس امپراتور وقت در اين زمان حساس ارتش و ژنرال ها را به مأموريت خارجي فرستاده و آنها را بي دفاع كرده است، به كاخ امپراتوري هجوم برده و وي را كشتند. ماكسيموس كه عامل قتل امپراتور قبلي بود و بعداً با زن او ازدواج كرده بود از ترس انتقام ژنرال ها و كودتا، ارتش را به مأموريت دور دست فرستاده بود كه وندال ها متوجه قضيه شده و دست به حمله زده بودند. در سال ۱۷۷۹ آمريكا داراي قانون «كاپي رايت» شد. در سال ۱۹۰۶ به سوي كالسكه آلفونسوي سيزدهم، پادشاه وقت اسپانيا كه همان روز ازدواج كرده بود و پس از شركت در مراسم كليسايي با همسر خود عازم كاخ سلطنتي بود از داخل خانه اي بمب پرتاب شد كه ۱۸ تن را كشت ولي پادشاه و ملكه زنده ماندند. اين بمب در داخل يك سبد گل جاسازي شده بود. در سال ۱۹۰۷ نخستين تاكسي (خودرو سواري مسافربر) به مفهوم امروزي در شهر نيويورك به كار افتاد. در سال ۱۹۱۳ اصلاحيه هفدهم قانون اساسي آمريكا به اجرا گذارده شد كه به موجب آن انتخاب سناتورها كه هر ايالت، صرف نظر از ميزان جمعيت، داراي دو سناتور است بايد با رأي مستقيم مردم ايالت باشد و دوره نمايندگي آنان شش سال است. قبلاً سناتورها را كه بايد از اعيان مي بودند (برحسب ميزان مالياتي كه سالانه مي پرداختند مشخص مي شد) مجالس ايالتي انتخاب مي كردند. در سال ۱۹۱۶ بزرگترين نبرد دريايي آلمان و انگلستان در طول جنگ جهاني اول در تنگه ژوتلند (ورودي بالتيك به درياي شمال) روي داد. در سال ۱۹۲۴ دولت روسيه شوروي حاكميت چين بر مغولستان (جمهوري مغولستان فعلي) را به رسميت شناخت. در سال ۱۹۳۵ يك زمين لرزه شديد بيش از ۵۰ هزار تن را در شهر كويته (بلوچستان شرقي) كشت. در سال ۱۹۶۱ آفريقاي جنوبي يك جمهوري فدرال شد.
و اينك برگي از تاريخ: امروز (۳۱ مه) سالگرد خونين ترين رويداد ناشي از اختلاف نژادي در آمريكاست كه در سال ۱۹۲۱ اتفاق افتاد و ضمن آن بيش از ۳۰۰ تن از ساكنان شهر تالسا (دومين شهر بزرگ ايالت اكلاهما) كشته شدند و يكهزار و ۲۵۶ خانه و ساختمان ويران شد. ماجرا از اين قرار بود: «ديك رولند» ، يك واكسي سياهپوست، به يك بانوي سفيد پوست به نام «سارا پيج» پرخاش و با او مشاجره لفظي كرده بود و بر اثر شكايت سارا به دادگاه تسليم و چون نتوانسته بود كفيل معرفي كند زنداني شده بود. روزنامه محل، به اشتباه و يا از روي تعمد در خبر مربوط به توقيف «ديك رولند» نوشته بود كه وي قصد تجاوز به سارا را داشته است. اين خبر سفيدپوستان شهر را برانگيخت و بامداد ۳۱ مه در برابر ساختمان زندان گرد آمدند و خواستند كه «ديك رولند» به آنان تسليم شود تا او را به دار بكشند. اين خبر كه به گوش سياهپوستان شهر رسيد براي ممانعت از اين كار به مقابل زندان آمدند. در اين هنگام يك مرد سفيدپوست وارد گروه سياهان شد تا تفنگ يك سياه را از او بگيرد كه در اين كشمكش گلوله اي از تفنگ خارج شد و صداي اين شليك، دو گروه را به جان هم انداخت و كشتار و تخريب به راه افتاد. سرانجام، شهردار تالسا از گارد ملي استمداد كرد و افراد گارد سياهپوستان شهر را در محوطه استاديوم محصور كردند و آرامش برقرار شد ولي سياهپوستان پس از اين واقعه تالسا (تولسا) را ترك و به نقاط ديگر آمريكا مهاجرت كردند. در آن زمان شهر تالسا به جاي هوستون امروز، مركز كمپاني هاي نفتي آمريكا بود. اين شهر ۹۰ سال پيش از آن واقعه توسط سرخپوستان تبعيدي از مناطق شرقي آمريكا ساخته شده بود كه آنها را هم مهاجران سفيدپوست تازه از سال ۱۸۹۲ به بعد از اين شهر بيرون رانده بودند.
www.iranianshistoryonthisday.com