|
جدال مربيان و بازيكنان با داوران هنوز ادامه دارد
اعتراض به غير ممكن
|
|
|
چهارمين دوره رقابت هاي ليگ برتر هر چند از نظر كيفي و فني به مراتب بهتر از دوره هاي گذشته برگزار شد، اما كماكان مشكلات داوري و اعتراض هايي كه به عملكرد مردان سياه پوش وارد مي شود بسيار زياد است و كمتر هفته اي است كه شاهد اعتراض تيم ها، مربيان و بازيكنان به قضاوت ها نباشيم. پس از حرفه اي شدن رقابت هاي ليگ فوتبال ايران تصور بر اين بود كه داوري هم رو به سمت حرفه اي شدن خواهدگذاشت و مشكلات اين قشر نيز حل خواهد شد، اما پس از گذشت چهار سال از ليگ برتر هنوز وضعيت داوران براي حرفه اي شدن مناسب نيست.
پس از كناره گيري منوچهر نظري از رياست كميته داوران و روي كار آمدن رضا غياثي تلاش هاي كميته داوران براي بهبود وضعيت داوري هاي ليگ شدت بيشتر به خود گرفت و اين كميته در اين راه به موفقيت هايي نيز دست يافت. ظهور داوران جواني كه در رقابت هاي ليگ قضاوت هاي خوبي را به نمايش گذاشتند اصلي ترين دستاورد كميته داوران در چهارمين دوره ليگ برتر بود. با اين حال هنوز در برخي ديدارها شاهد اعتراضاتي از سوي بازيكنان و مربيان به قضاوت داوران هستيم. اما آيا اين اعتراضات به حق است؟
مرور چند باره صحنه هاي اين اعتراضات و خطاهايي كه صورت گرفته ثابت مي كند كه بيشتر آنها بي پايه و اساس است و در ساير موارد نيز برخي صحنه ها مشكوك به نظر مي رسد و برخي نيز سهوي. هرچند كه داوران از واژه مشكوك تعبير ديگري دارند و آن را قضاوت سليقگي مي خوانند آنها معتقدند هر داور با سليقه و روش خودش يك صحنه را خطا مي گيرد در حالي كه داور ديگر توجهي به آن نمي كند.واقعيت اين است كه برخي بازيكنان و مربيان فوتبال ما به اعتراض عادت كرد ه اند و معترض شدن به هر سوت داور در طول بازي يكي از شگردهاي فني آنها به شمار مي رود.
در بين مربيان هستند افرادي كه در همين اعتراض كرد ن ها به اهدافشان مي رسند و در بسياري از موارد قضاوت داور را به سود خود تغيير مي دهند. از اين قبيل افراد بازيكناني هم هستند كه با وجود محرز بودن خطاهايشان باز هم به قضاوت اعتراض مي كنند. در اين بين بسياري از اين اعتراضات را بايد به حساب غيرحرفه اي بودن مربيان و بازيكنان گذاشت. در فوتبال حرفه اي و نوين امروز دنيا ديگر اعتراض كردن به قضاوت داوران كاملاً منسوخ شده است. چرا كه آنها به اين واقعيت رسيده اند كه پس از سوت داور هيچ رأيي تغيير نمي كند. اما متأسفانه در كشور ما اين تفكر هنوز تا جا افتادن فاصله بسيار زيادي دارد.
نمونه بارز و به روز اين مصداق ديدار تيم هاي چلسي و ليورپول در مرحله نيمه نهايي ليگ قهرمانان بود كه طي آن ليورپول با يك گل مشكوك (البته بعداً اعلام شد توپ از خط دروازه نگذشته و داور مرتكب اشتباه شده است) چلسي را شكست داد. هر چند مورينيو پس از آن ديدار اعلام كرد گل حريف صحيح نبوده است اما نه تنها او بلكه تمامي بازيكنان چلسي حتي ذره اي به قضاوت داور معترض نشدند. در حالي كه اگر نظير همين صحنه در فوتبال كشورمان اتفاق بيفتد چه بسا كه مربيان و نيمكت نشينان هم با ورود به داخل زمين به داور حمله ور شوند.
به نظر مي رسد كه براي رفع معضلات و مشكلات داوري كه كميته داوران در تلاش است تا روز به روز ضريب اشتباهات را پايين تر بياورد و داوران را به علم روز مجهز كند، مديران و مسئولان باشگاهها نيز بايد با برگزاري كلاس هاي آموزشي براي بازيكنان و مربيان خود آنها را نسبت به قضاوت داوران و قوانين داوري توجيه كنند.
در حالي كه اكثر داوران بين المللي ما در ليگ هاي آسيايي و مسابقات مختلف در رده هاي سني آسيا قضاوت هاي خوبي از خود ارائه مي دهند و روز به روز مورد اعتماد بيشتر كنفدراسيون فوتبال آسيا قرار مي گيرند. به نظر نمي رسد كه مشكل عمده داوري برخي ديدارها صرفاً به قضاوت ها برگردد. چه بسا در بسياري موارد مربيان و بازيكنان در طول بازي اعتراض كرده اند اما بعداً مشخص شده كه اين اعتراضات بي مورد بوده و داور صحيح قضاوت كرده است.
در مجموع مي توان نتيجه گيري كرد كه قضاوت هاي داوران ايراني نسبت به سال هاي گذشته پيشرفت قابل ملاحظه اي داشته است، اما هنوز تا ايده آل شدن فاصله بسيار زيادي دارد.
|
