حمايت دولت كنيا از نابودي درختان!
تجارت تراشكاري چوب حدود 80 هزار تراشكار و خانواده هايشان كه شامل بيش از نيم ميليون انسان مي شود را حمايت مي كند. اگرچه، موفقيت اقتصادي اين صنعت در گرو وجود داشتن منبع طبيعي آن يعني درختان است، ولي بايد به ياد داشته باشيم كه با اين حجم زياد كار، نسل درختاني سخت مثل آبنوس و ماهون كه در اكوسيستم جنگل نقش مهمي دارند، دارد از بين مي رود.
در حدود 50 هزار درخت در هر سال براي اين صنعت بريده مي شوند و اين خود يك خطر بزرگ براي طبيعت به حساب مي آيد. بسياري از اين گونه هايي كه در جنگل هاي ساحلي آفريقاي شرقي نيز پيدا مي شوند، در هيچ كجاي ديگر دنيا يافت نمي شوند. كم شدن يا حتي از بين رفتن اين گياهان باعث مي شود كه محيط هاي زندگي حيواناتي مثل فيل هاي آفريقايي نيز از بين برود و نسل اين جانوران و بسياري از جانوران ديگر نيز به خطر بيفتد.
WWF وارد عمل مي شود
خود چوب تراشان نيز متوجه نابودي جنگل ها شده اند و به همين دليل نيز بعضي از آنها از گونه هايي مثل جاكاراندا، مانگو و گرويلا استفاده مي كنند كه گونه هايي سريع الرشد و جايگزين براي آبنوس و ماهون هستند و در كنيا نيز به وفور يافت مي شوند.
آنها را براحتي مي توان كاشت و حتي كشاورزان فقير نيز مي توانند آنها را رشد دهند و در آمدزايي بيشتري داشته باشند. اين چوب ها جايگزين هاي خوبي هستند، ولي تراشكاران چوب بايد بسيار مورد حمايت و تشويق قرار داده شوند تا دست از سر آبنوس ها و ماهون ها بردارند. در اين ميان برنامه هاي WWF به تمام تراشكاران كمك كرد تا در كنار ايجاد اين صنعت به بهترين شكل، محيط زيست نيز حفظ شود.
WWF ايجاد طرحي به حمايت از FSC يا انجمن نگهبانان جنگل پرداخت تا آنها براحتي قادر باشند برنامه هاي خود را اجرا كنند. FSC در طرحي عظيم هم به تراشكاران و هم به WWF قول داده است كه به توليد چوب هاي خوب براي تراشكاران به شكل جنگل هاي طبيعي بپردازد، به طوري كه با كاشت درختان در مزارع توليدي آنها را راضي نگه دارد.
WWF حتي به تراشكاران كنيا در قسمت هايي كمك به واردات چوب كرده است تا آنها براي توليد محصولات خود مجبور به نابودي تمام كشورشان نشوند.
كشف گونه هاي جديد قورباغه در سريلانكا
مهدي قناعت پيشه بيولوژيست هاي سريلانكايي چندين گونه جديد از قورباغه درختي را در جنگل هاي استوايي ويندلينگ كشف كردند. اين در حالي اتفاق افتاد كه بسياري از گونه هاي شناخته شده قورباغه هاي درختي اين منطقه به خاطر بي توجهي در معرض نابودي قرار گرفته اند .
محققان سريلانكايي با سرمايه گذاري روي ميراث حيات وحش موفق شدند 35 گونه جديد از قورباغه ها را در جزيره اينديان اوشن كشف كنند. در همين حال 19 گونه هم كشف شدند كه هم اكنون در معرض خطر نابودي قرار داند .
آنها بيشتر در معرض خطرند به خاطر از دست دادن زيستگاهشان...، زمين آنها هم اكنون براي مصارف ديگري مانند كشت چاي و كائوچو استفاده مي شود.
به گفته روحان پيتياگودا ، بيولوژيست كه تحقيق تيمش در بولتن جانورشناسي Raffes منتشر شده است، جست وجو كردن در درازمدت كاملا نااميد كننده است و ما مي دانيم كه 11 گونه در يك قدمي ما هستند،كه با خطر مواجهند
آنها حتما در چند سال آينده منقرض مي شوند، مگر اينكه حمايت هاي گسترده سازمان هاي حفاظت محيط زيست، پشتيبان آنها باشد.
دولت سريلانكا بازسازي در بيشتر سواحل اين جزيره بعد ازپديده سونامي دردسامبر گذشته كه نزديك به 40 هزار نفر كشته شدند را ممنوع كرد و مناطق ساحلي جديد پناهگاه چندين گونه را نشان داد.
پديده سونامي سبب شد تا يك قورباغه كوچك با خط باريك نقره اي بر روي بدن كه از رنگ سبز تا آبي رنگ پريده را در خود جاي داده است و به طرز جالبي به شاخ و برگ درختان مي چسبد كشف شود .
اين كار نمي تواند از تعداد زيادي از گونه ها حفاظت كند، اما حتما از 10 گونه حفاظت مي شود كه اين رقم كمي نيست .
سريلانكا محل زيست 105 گونه از قورباغه ها است كه 86گونه از آنها در حال زيست هستند كه با 4 هزار و 500گونه كه در تمام دنيا وجوددارند مقايسه مي شوند، اما آنها بيشتر در جنگل هاي استوايي حفاظت نشده كه در جنوب غربي سريلانكاست زندگي مي كنند و نه در پناهگاه هاي ملي حيات وحش كه آمادگي دارند تا خشك تر شوند و به محلي براي زندگي جانوران بزرگتر مثل فيل ها، خرس ها و پلنگ ها تبديل شوند.
آنچه كه گيج كننده تر است، اينكه بيش از 34 گونه از قورباغه ها همگي در معرض خطر هستند كه نصف آنها در اين جزيره زندگي مي كنند.
اين تيم تحقيقاتي همچنين۱۷گونه جديد از خرچنگ هاي آب شيرين را زماني كه همكار آنها 50 گونه جديد از حلزون ها و 7 مارمولك جديد را مورد شناسايي قرار داد، كشف كردند.