خورشيد و به تبع آن انرژي خورشيدي، بي شك يكي از مهم ترين و حياتي ترين مراكز انرژي جهت ادامه حيات بشري است. مزيد بر تمام خواص انرژي خورشيدي از جمله توليد گرما و نور به تازگي تحقيقات پزشكي به اين نتيجه رسيده است كه نور خورشيد داراي خاصيت ضداضطراب و ضد استرس بوده و وجود آن باعث ايجاد حس آرامش و رفتار ملايم و خوش در افراد مي شود.
نيچه فيلسوف آلماني معتقد است كه: اي بسا با هر تولد و زايش، ناپاكي هايي نيز با آن زاده مي شود. خورشيد نيز از اين قانونمندي تبعيت نموده، عليرغم تمام فوايد و مزايايش براي جهان و جهانيان حامل مضرات و خساراتي نيز براي آنها، خصوصاً پوست آنهاست ايجاد لكه، خال، از دست رفتن خاصيت ارتجاعي پوست، پيري زودرس و بالاخره سرطان هاي پوست از جمله خسارات وارد بر انسان است. آسيب هاي وارده بر پوست را مي توان به دو عامل مهم يعني عوامل ناشي از اشعه خورشيد و عوامل شكنندگي پوست تقسيم كردكه در اين مطلب مورد بررسي قرار مي گيرد.
الف) اشعه خورشيد
شدت تابش آفتاب براساس عواملي چون ساعتي از روز كه پوست در معرض اشعه آن قرار مي گيرد، ارتفاع منطقه، باد، لايه اوزون مشخص و معين مي گردد. بعضي از اين عوامل خارج از اراده فرد بوده و به نظر قابل كنترل (اما قابل كاهش) نمي آيد، از اين رو بايد در اكثر اوقات روز عوامل حفاظتي پوست به شدت رعايت شود. لازم به تذكر است كه سطوحي از زمين مانند سطح دريا، شن و برف باعث انعكاس شديد نور خورشيد شده، لذا اثرات منفي آن را افزايش مي دهند. اين باور نادرست علمي كه نور آفتاب تنها در تابستان مضر بوده و چتر حفاظتي نياز دارد، ما را بدان سمت سوق مي دهد كه در زمستان خصوصاً روزهاي برفي توجهي به بهداشت پوست نكنيم.
ب) پوست
جبهه آسيب پذير بدن انسان در مقابل يورش نور خورشيد پوست، خصوصاً قسمت هايي از آن است كه نمي توان براي هميشه محافظ جهت آنها قرار داد. قرص صورت، گردن و قسمت هايي از دست دائماً در مقابل تابش اشعه خورشيدي قرار داشته و حفاظت از آنها بايد در دستور كار قرار گيرد. اين كه پوست هاي روشن در مقابل آفتاب آسيب پذيرتر از پوست هاي تيره مي باشند، نبايد اين باور را به وجود بياورد كه هيچ خطري پوست هاي تيره را تهديد نمي كند.
اولين سؤالي كه براي هر فرد مطرح مي شود اين است كه چه كساني بيشتر در معرض خطر آسيب هاي ناشي از آفتاب قرار دارند:
۱) كساني كه پوست و موي روشن دارند؛
۲) كودكان و افراد سالمند؛
۳) كساني كه از داروهايي استفاده مي كنند كه سبب افزايش حساسيت پوست مي شود؛
۴) افرادي كه بنابر دلايل شغلي مجبورند مدت طولاني در معرض تابش مستقيم آفتاب قرار گيرند.
SPFعيار حفاظتي پوست در مقابل اشعه آفتاب
اگر شما عدد SPF ضد آفتاب خودتان را در طول مدتي كه پوستتان دچار آفتاب سوختگي مي شود، ضرب كنيد، عددي به دست مي آيد كه شما تحت حفاظت هاي ضد آفتاب مي توانيد بدون هيچ آسيب و خطري در معرض آفتاب قرار گيريد. به عنوان مثال: اگر پوست شما پس از ۲۰ دقيقه قرار گرفتن مقابل آفتاب قرمز شده يا دچار آفتاب سوختگي شود و عيار حفاظتي ضد آفتاب شما ۳۰ باشد، در اين صورت شما قادريد به مدت ۶۰۰ دقيقه (۳۰در۲۰) پس از استفاده از كرم ضد آفتاب در تردد باشيد. البته به اين نكته توجه كنيد كه تعرق بدن باعث از بين رفتن كرم ضد آفتاب مي شود، لذا تجديد ضد آفتاب در فواصل مشخص ضروري به نظر مي رسد.
و اما چند توصيه
۱) خطر اشعه آفتاب (UV) در بين ساعات ۱۰ تا ۱۶ به اوج خود مي رسد، بنابر اين سعي كنيد در اين ساعات در معرض مستقيم آفتاب قرار نگيريد.
۲) استفاده از عينك آفتابي بسيار اهميت دارد. بعضي افراد تصور مي كنند كه هر چه شيشه عينك شان تيره تر باشد، بهتر مي تواند از پوست و چشم آنها مراقبت كند، در صورتي كه بهترين عينك، عينكي است كه شيشه آن در مقابل اشعه UV مقاوم تر باشد.
۳) استفاده از كلاه هاي لبه دار و ضد آفتاب جهت حفاظت پوست سر و صورت و دستكش جهت دستان ضروري است.
۴) هر چه بافت لباس فشرده تر و يا به اصطلاح لباس بسته تر و تنگ تر باشد، محافظ بهتري است در مقابل تابش آفتاب.
۵) ۳۰ دقيقه قبل از اين كه از منزل خارج شويد، از كرم ضد آفتاب استفاده كنيد.
۶) كرم ضد آفتاب را هيچ گاه مقابل نور خورشيد و در جاي گرم نگاهداري نكنيد.
۷) پيش از استفاده از كرم ضدآفتاب، پوستتان را تميز بشوييد.
۸) به تاريخ انقضاي ضدآفتاب توجه كنيد، زيرا استفاده از ضدآفتاب تاريخ گذشته مي تواند عواقب وخيمي براي پوست داشته باشد.
منبع:Latinsalaol . com,Ask.com
مترجم:طلوع رياضي

بر اساس يافته هاي پژوهشگران جهاد دانشگاهي واحد علوم پزشكي تهران، از اين پس ليزرهاي كم توان را مي توان در درمان زخم پاي بيماران ديابتي مورد استفاده قرار داد.
دكتر غلامرضا اسماعيلي جاويد، از محققان جهاد دانشگاهي واحد علوم پزشكي تهران در اين باره گفت: ديابت، بيماري شايعي است كه در صورت عدم كنترل مي تواند منجر به ايجاد مشكلاتي از قبيل تصلب شرائين، درگيري اندام ها و يا قطع عضو شود.
وي ادامه داد: بر اساس بررسي هاي انجام شده يك چهارم از افراد ديابتي، به زخم پا نيز دچار مي شوند و در بررسي هاي كشورمان ميزان قطع اندام در بيماران مبتلا به زخم پاي ديابتي در حدود ۳۵ درصد است.
دكتر جاويد افزود: تا به حال راهكارهاي مختلفي براي درمان و پيشگيري  از ابتلا به زخم پاي ديابتي انجام گرفته كه مناسب نبوده اند، اما طرحي كه در مركز پژوهشي ليزر پزشكي جهاد دانشگاهي واحد علوم پزشكي تهران اجرا شد، نشان داد ميزان اثربخشي ليزر كم توان در بهبود زخم پاي بيماران ديابتي بالاست. وي با اشاره به اين كه اين طرح با همكاري مركز تحقيقات غدد بيمارستان شريعتي بر روي بيماراني انجام شد كه به طور متوسط يك سال از ايجاد زخم  پا در آنها گذشته بود و روشهاي متداول درمان نيز كمك شان نكرده بود، افزود: با تقسيم بيماران به دو گروه بيماراني كه از ليزر در درمان آنها استفاده مي شد و بيماراني كه از روش هاي متداول براي درمان آنها استفاده مي شد، نتايج به دست آمده مشخص نمود كه استفاده از ليزر درماني در درمان زخم  پاي ديابتي بسيار اثربخش است و در صورت اجراي اين طرح در حجم بالاتر مي توانيم تأثيرات مثبت آن را به صورت آماري نيز نشان دهيم.
وي افزود: حتي در پيگيري هاي انجام شده مشخص شد كه تعدادي از بيماراني كه قطع اندام به آنها پيشنهاد شده بود، روش درمان با ليزر باعث نجات عضو اين بيماران شد.
دكتر جاويد گفت: در ليزرهاي كم توان از اثرات فتوشيميايي براي كاهش زخم استفاده مي شود كه تكنولوژي گراني نيست و براي بيماران نيز هزينه سنگيني در پي ندارد. وي در پايان با انتقاد از نبود بانك هاي اطلاعاتي تحقيقاتي جامع در كشور كه سبب به هدر رفتن نتايج تحقيقات گذشته مي شود، خاطر نشان كرد: به دليل اين كه هر محققي بر روي يك نوع ليزر و يك طول موج كار كرده است هنوز مطالعات ما براي اين كه بتوانيم آن را اجرا كنيم، كافي نيست اما در اين تحقيق سعي شده تا از ليزري استفاده كنيم كه متداول تر باشد و اجماع بيشتري روي آن باشد.

توان بخشي مبتني بر جامعه (CBR)، فرايندي براي توسعه خدمات توان بخشي در سطح محلي و برابرسازي فرصت ها و افزايش حضور افراد داراي ناتواني در جامعه است كه از طريق مشاركت افراد داراي ناتواني، خانواده هاي آنان، جامعه محلي و نظام بهداشتي، درماني، آموزشي، حرفه اي و خدمات اجتماعي اجرا مي شود و از اين رو با رويكردهاي قبلي در زمينه توان بخشي كه انجام خدمات را به افراد متخصص و در مراكز ويژه محدود مي كردند، تفاوت هاي اساسي دارد. هدف اوليه CBR بهبود كيفيت زندگي افراد معلول است و ساير اهداف آن نيز شامل موارد زير است:
* اطمينان دادن به معلولين در مورد توانمندي هايشان؛
* تأمين دسترسي افراد به خدمات عمومي و منظم؛
* پيشگيري از انواع معلوليت ها؛
* تلفيق كودكان معلول در مدارس و سيستم آموزشي عادي؛
* تدارك فرصت ها براي حضور فعال معلولان در جامعه
* تأمين حقوق معلولين و برخورداري از مشاركت كامل آنان در فعاليت ها؛
* استفاده از بستر جامعه و نهادهاي ملي براي ارائه خدمات؛
انجام اين طرح مستلزم رهبري سازمان هاي مايل به مشاركت و پشتيباني كاركنان توان بخشي جامعه، گروههاي آموزش دهنده و پشتيباني كننده، كاركنان توان بخشي براي خدمات ارجاعي و در نهايت تأمين وسائل و تجهيزات اوليه توان بخشي است.
سرانجام، اين موضوع قابل توجه است كه خدمات مؤسسه اي و فرا مؤسسه اي دولتي و غيردولتي نيز بايد از ابتكارات و فعاليت هاي سازمانهاي ذيربط حمايت كنند. دولت ها مهمترين نقش را در توسعه و پايداري برنامه هاي CBR به عهده دارند و همكاري، حمايت و مداخله آنها براي كمك به پوشش همه جانبه آن ضروري است. دولت ها بايد منابع لازم را براي سازمان هاي غيردولتي (NGO) و فعاليت هاي جامعه فراهم كنند. همچنين بايد اطمينان يابند كه وضع قوانين تبعيض آميز تغيير مي يابد و حقوق افراد معلول تضمين مي شود و مورد حمايت قرار مي گيرد. سازمان هاي غيردولتي (از جمله سازمان هاي ويژه افراد معلول) نيز مي توانند منابع و مهارت هايي را كه براي تسهيل برنامه هاي جديد، به ويژه در نواحي كه منابع مورد نظر وجود ندارد، فراهم كنند.
سعيده لوعا ليان
*CBR: Community Based Rehabilitation.

سومين شير دريايي در جزيره كيش متولد شد. خبر تولدهاي اين چنيني در سراسر دنيا از اهميت خاصي برخوردار است و معمولاً جزو رويدادهاي مهم خبري آنها برشمرده مي شود؛ چرا كه تولد پستانداران دريايي در جايي غير از طبيعتي كه خاستگاه آنهاست، يك جور اتفاق به حساب مي آيد؛ اين در حالي است كه مادر اين شير دريايي كه ۱۱ سال دارد، براي بار دوم در پارك دلفيناريوم جزيره كيش بچه به دنيا مي آورد، بچه اول شير دريايي سه ساله است و در شرايطي بسيار طبيعي زندگي مي كند.
شايد اولين روزهايي كه زمزمه هاي آوردن پستانداران دريايي به جزيره كيش شنيده مي شد،  بسياري از كارشناسان محيط زيست آن را پديده اي نافرجام تلقي مي كردند. خبر انتقال اين حيوانات از روسيه و اوكراين به ايران به خصوص به جزيره گرمسيري كيش، عجيب و نشدني مي نمود؛ چرا كه آنها بر اين باور بودند پديده هايي كه براي نخستين بار در ايران شكل مي گيرد، صرفاً نتيجه اي جز آزمون و خطا در بر نخواهد داشت. آنها فراهم آوردن شرايط طبيعي را حتي براي زنده ماندن اين دسته از حيوانات كاملاً بعيد مي دانستند، چه برسد به آموزش و توليد مثل و پرورش نوزادانشان.
پستانداران دريايي بي دليل اقدام به توليد مثل نمي كنند، مگر آن كه شرايط زندگي از تمام جهات باب ميل شان باشد و ... حال سومين شير دريايي در جزيره كيش متولد شده است.
مادر اين نوزاد بعد از پشت سر گذاشتن شرايط بسيار سخت، در حالي كه اجازه نمي داد تيم پزشكي به او نزديك شود، اين فرزند را با كمك تيم پزشكي پارك به دنيا آورد. عقيده پزشك تيم بر اين است كه نوزاد و مادرش ۴۸ ساعت بايد به حال خود گذاشته شوند تا نوزاد از شير مادر تغذيه كند. چون فراهم آوردن شيري در حد استانداردهاي شير مادر كاري بسيار پرهزينه و زمان بر خواهد بود. به دليل بالا بودن درصد پروتئين هاي شير حيواني مثل شير دريايي، بايد شير گاوميش يا شير خر تهيه شود تا از نظر درصد پروتئين تا حدودي با شير اين پستاندار دريايي برابري كند. آنگاه شير به دست آمده با مقدار قابل توجهي ماهي و خامه مخلوط شود تا به استاندارد لازم برسد. بعد از شش ماه نوزاد مي تواند همراه مادر شنا كردن و تغذيه با گوشت ماهي را آغاز كند.
توليد مثل و پرورش نوزادان پستانداران دريايي، به نوعي از شاخصه هاي توسعه در يك كشور به حساب مي آيند و براي ايران كه به دليل وجود پارك دلفيناريوم در جزيره كيش در حال حاضر صاحب بزرگترين دلفيناريوم خاورميانه با استانداردهايي مطابق با كشورهاي پيشرفته دنياست، اين خبر يك پيشرفت محسوب مي شود.وجود پارك هاي اين چنيني در كشورهاي پيشرفته دنيا، آنچنان با اهميت است كه مردم سراسر دنيا براي تهيه بليت بازديد از اين مكان ها ساعت ها در صف هاي طولاني مي ايستند و در كشور ما كه تا به حال سابقه وجود چنين مراكزي را نداشته است، اين خبر اهميت مضاعفي پيدا مي كند.