براي اولين بار در جهان مشاهدات جديد اقليمي و مدل هاي كامپيوتري، تصويري منطقي از گرم شدن اتمسفرمداري زمين ارائه خواهند داد. در طول دهه گذشته، دانشمندان علوم آب و هوا از ميان منابع بسيار زياد موجود، افزايش گازهاي گلخانه اي را كه مسبب اصلي آن انسان است به عنوان دليل اصلي تغييرات
آب و هوايي اعلام كرده اند. يكي از كليدي ترين دلايل اين امر، داده هاي ماهواره اي از تغيير دماي تروپوسفر – پايين ترين لايه اتمسفر- است.
تا پيش از اين، مدل سازهاي آب و هوايي، شبيه سازي هاي خود را با يك پايگاه داده اي ماهواره اي كه خنك شدن جزئي تروپوسفر را از سال۱۹۷۹ نشان مي داد، مقايسه مي كردند. در مدل هاي شبيه سازي جديد كه افزايش گازهاي گلخانه اي مشاهده شده در اتمسفر را هم شامل مي شود، پيش بيني مي شود اين قسمت از جو، گرم تر شود نه خنك تر. اين اختلاف پيش بيني، باعث شده بود دانشمندان در واقعي بودن پيش بيني هاي مدل سازهاي آب و هوايي شك كنند و نتوانند به آنها براي پيش بيني تغييرات جوي اعتماد كنند.
اين تناقضات چند سالي دانشمندان را با سردرگمي روبه رو كرده بود، اما اخيرا با تركيب اطلاعات ماهواره اي با ديگر اطلاعات موجود، توانسته اند اين اشكال شبيه سازي هاي كامپيوتري را برطرف كنند. اولين مورد، استفاده از داده هاي بالن هاي ويژه هواشناسي و تركيب آنها با داده هاي كامپيوتري است. در اين روش، مدل سازها به جاي اينكه براي تروپوسفر روند كاهش دما را نشان دهند، واقعيت – يعني افزايش دما- را نشان مي دهند. از سوي ديگر دانشمندان آزمايشگاه ملي لورنس ليورمور آمريكا هم اثبات كرده اند، اگر مشاهدات جانبي نظير افزايش گازهاي گلخانه اي را هم در پروسه پيش بيني مدل سازها قرار دهيم، مدل سازها دقيقا روند واقعي افزايش دما را نشان داده و پيش بيني هاي منطقي و دقيقي ارائه مي دهند. مدل هاي كامپيوتري كه در آزمايشگاه ليورمور تحليل شده اند نشان مي دهند در مدارهاي عميق تر، تغييرات دمايي در تروپوسفر شديدتر از سطح است. دليل اين امر اين است كه هنگامي كه هواي نمناك گرمسيري بلند شده و به ابر تبديل مي شود، از خود گرماي زيادي آزاد مي كند. اندازه اين تغييرات گرمايي تقريبا در 50 شبيه سازي كه در 19 مدل ساز متفاوت انجام شده، بسيار به هم نزديك است.
شبيه سازي ماهواره هاي جديد و داده هاي بالن هاي هواشناسي از رفتار گرمايي زمين هم مطابق با نتايج مدل سازها و تئوري هاي پايه فيزيكي است.
بنجامين سانتر، يكي از محققان آزمايشگاه ليورمور و يكي از دانشمنداني كه چند سالي است در زمينه تحليل شبيه سازي هاي جوي فعاليت مي كند، در اين مورد اين چنين مي گويد: اين بدان معناست كه ديگر بين پيش بيني هاي دمايي مدل سازها و مشاهدات تجربي، تناقض اساسي وجود ندارد. داده هاي تجربي جديد، كمك بسيار بزرگي به ما مي كنند تا مانع بزرگي را در راه فهميدن طبيعت و پي بردن به دلايل تغييرات آب و هوايي از پيش برداريم. كار ما مشخص مي كند كه دستيابي به يك نظريه ثابت شده از سيستم
آب و هوايي به تركيبي از مشاهدات تجربي، تئوري و مدل ها نياز دارد.
البته طي چند سال گذشته، بحث آب و هواي زمين، مهمتر از پيش بيني آن شده است. در اينكه پيش بيني هاي دقيق مسلما حتي نقش مهمي در پيشرفت كشورها دارد، هيچ شكي نيست، اما مسئله مهم اينجاست كه اين پيش بيني با گذشت هر روز و ساعت، واقعيت تلخي را نمايان مي كند؛ زمين بيش از حد گرم شده است. همان طور كه اشاره شد، يكي از مهمترين دلايل اين گرماي غيرطبيعي كه به دليل وسعت و شدت خطر آن، به آن گرم شدن جهاني گفته مي شود، افزايش بي رويه گازهاي گلخانه اي و در راس آنها دي اكسيدكربن است. يكي از جديدترين نتايج اين پديده مخرب، آب شدن يخچال هاي طبيعي عظيم در سيبري است كه قرن ها پيش تشكيل شده اند. به هر حال، اگر كشورهاي بزرگ صنعتي دنيا فكري به حال افزايش گازهاي گلخانه اي نكنند، پيش بيني آب و هوا به پيش بيني نابودي زمين مبدل خواهد شد.

اين روزها كه ديگر گرماي تهران واقعا كلافه كننده است، حتي شربت آبليمويي كه مادرها براي رفع عطش فرزندانشان به آنها مي دهند، دردي را دوا نمي كند. شايد بتوان خانه ها را به زور كولرهاي گازي و آبي خنك كرد، اما قصه در خيابان ها چيز ديگري است. پياده راه رفتن در خيابان ها غير ممكن به نظر مي رسدو جالب اينجاست كه درون تاكسي ها هم فرقي با بيرون آن ندارد. به نظر مي رسد تنها راه خنك شدن خيابان ها باران پاييز است، اما آيا بايد تا رسيدن پاييز گرماي خيابان ها را تحمل كرد؟ جواب تقريبا در همه دنيا بله است، اما اخيرا مهندسان شهري توكيو در ژاپن چاره هوشمندانه اي در اين مورد انديشيده اند. به نظر غيرقابل باور مي رسد، اما دانشمندان ژاپني خيابان هاي توكيو را به اندازه قابل توجهي خنك مي كنند. آنها براي اين كار از فن آوري هاي پيشرفته اي استفاده مي كنند. دانشمندان ژاپني براي مقابله با گرماي بسيار زياد توكيو كه گاهي به 40 درجه سانتيگراد هم مي رسد، آبهايي را كه به تونل هاي مترو توكيو سرازير مي شوند پمپ مي كنند و از كناره هاي پياده روها به سطح خيابان ها مي پاشند. خيابان ها با ماده خاصي كه آب را به خود جذب مي كنند پوشيده شده اند و به همين خاطر آب ديگر به اطراف پاشيده نشده و سريعا تبخير خواهد شد. اين تبخير آب باعث خنك شدن محيط اطراف مي شود، چون همانطور كه مي دانيد هنگامي كه يك ماده مي خواهد تبخير شود، گرمايي را از محيط اطراف مي گيرد تا از يك حالت فيزيكي به حالت ديگر درآيد. اين جذب گرما توسط آب ، در مقياس بزرگ تر باعث خنك شدن محيط مي شود.
اين كار در ژاپن اولين بار به صورت آزمايشي در خيابان هاي اطراف پارلمان ژاپن در توكيو انجام گرفت. پمپ هاي قدرتمندي كه نيروي آنها توسط نور خورشيد و توربين هاي بادي تامين مي شد، آبهاي روان متروي توكيو را به دوش هاي مخصوصي در سطح خيابان منتقل كردند و اين دوش ها آب را به شعاع 350 متري خيابان پاشيدند.
اخيرا دانشمندان به اين فكر افتاده اند كه با استفاده از اين فن آوري دماي سطح جاده ها را كه گاه به 60 درجه سانتيگراد نيز مي رسد، 10 درجه كاهش دهند. ژاپن در حالي با گرماي وحشتناكي در تابستان ها مواجه مي شود كه تا چند دهه پيش داراي تابستان هاي معتدل و خنكي بوده است. دليل اين گرماي بي سابقه كه بتنهايي باعث شده است ميانگين دماي توكيو در طول 100 سال گذشته 3 درجه سانتيگراد افزايش يابد، پديده گرم شدن زمين است.

همانطور كه مي دانيد چندي پيش آخرين فضاپيما از سري برنامه هاي كاوش مريخ با نام مدارگرد شناسايي مريخ از پايگاه كيپ كاناوارال ايالات متحده آمريكا به فضا پرتاب شد. اين فضاپيما و عموما هر فضاپيمايي كه به فضا ارسال مي شود، خود از بهترين نمونه هاي پيشرفت علمي و تكنولوژيك به شمار مي رود، اما در عين حال برخي از اين فضاپيماها با خود سيستم هايي را به فضا حمل مي  كنند كه به جرات مي توان آنها را بهترين در نوع خود دانست. اين بار و در مدارگرد شناسايي مريخ، سامانه اي به نام طيف سنج تصويرگر شناسايي فشرده مريخ(CRISM) تعبيه شده كه يكي از دقيق ترين و پيشرفته ترين ابزارهاي موجود در دنيا براي كشف آب است؛ ماده اي كه اميد فراواني به كشف آن در سياره سرخ مي رود. اين سيستم كه در آزمايشگاه فيزيك كاربردي دانشگاه هاپكينز ساخته شده، اولين بار است كه در يك ماموريت فضايي توسط ناسا مورد استفاده قرار مي گيرد. CRISM كه اولين طيف سنجي به شمار مي رود كه از نور مرئي مادون قرمز استفاده مي كند ماموريت مشخصي در فضاي اطراف مريخ دارد؛ جست وجوي آب. البته آب به آن صورت كه در ذهن ماست در مريخ وجود ندارد، البته فعلا وجودش اثبات نشده است و شايد همين CRISM بتواند اين كار را بكند. به همين خاطر در اين مرحله CRISM بايد به دنبال مواد معدني كه بر اثر وجود آب به وجود مي آيند و به طور خلاصه هرچيزي كه ردپايي از وجود آب بدهد از قبيل درياچه ها و چاله هايي كه احتمال داده مي شود روزگاري در آنها آب بوده باشد، بگردد.
CRISM با استفاده از قابليت هايي كه دارد، در حالي كه مدارگرد در ميانگين فاصله خود از مريخ يعني 190 مايل( 300 كيلومتر) قرار دارد، مناطق بزرگ و وسيعي از سطح مريخ را تا مقياس يك خانه- به اندازه 60 فوت(18 متر) عرض- به نقشه خواهد كشيد. دكتر اسكات مورچي، يكي از محققان آزمايشگاه فيزيك كاربردي كه در تهيه اين سيستم دست داشته است در اين باره مي گويد: CRISM نقش بسيار مهمي در كاوش مريخ بازي مي  كند. داده هاي مناطقي را كه احتمال قوي مي رود آب در آنها وجود داشته باشد، مشخص مي كند و از آن مهمتر مناطقي كه براي فرودهاي آينده بشر به مريخ مناسب است را دقيقا به نقشه مي كشد.
با اينكه شكل ظاهري سطح مريخ شواهدي را ارائه مي دهد كه روزگاري آب در سطح مريخ جريان داشته است، مورچي مي گويد: دانشمندان شواهد كمي از مناطقي كه داراي رسوبات معدني هستند را در اختيار دارند. اين رسوبات معمولا بر اثر واكنش دراز مدت آب و صخره ها ايجاد مي شود. پيشتر مريخ نورد آپورچونيتي
( فرصت) ناسا شواهدي از وجود آب مايع در نزديكي مدار نصف النهار پلانوم - منطقه بزرگي نزديك خط استواي مريخ- يافته است، اما اين منطقه يكي از چندين صد منطقه اي است كه احتمالا فضاپيمايي در آن فرود خواهد آمد.
CRISM حساسيت بسيار زيادي براي كاوش در مريخ دارد. اين سيستم يك روزنه 4 اينچي ( 10سانتيمتري) داشته و توانايي بسيار زيادي براي طيف نگاري دارد. در واقع چنين حساسيتي تا به حال در هيچ طيف سنج فضايي ديده نشده است. CRISM ه، 544 رنگ را در نور بازتاب شده آفتاب مي خواند تا مواد معدني سطح مريخ را شناسايي كند.
بهترين حالت تحليل اين سيستم 20 بار دقيق تر از هر نوع تحليلي است كه بيشتر با نور مادون قرمز در سطح مريخ انجام شده است. مورچي در اين مورد اينچنين عنوان مي كند: در طول موج مادون قرمز، صخره هايي كه ما با چشم به صورت معمولي مي بينيم كاملا متفاوت به نظر مي رسند. CRISM اين قابليت را دارد كه تصاويري را ضبط كند كه در آن صخره هاي متفاوت با نورهاي متفاوت ديده شوند.
CRISM به گونه اي روي مدارگر شناسايي قرار گرفته است كه براحتي در حالي كه مدارگر در حال حركت است و پيش مي رود، هر هدفي را مورد نظر قرارداده و آن را تجزيه مي كند. اين طيف سنج سال اول از ماموريت دو ساله خود را به نقشه كشي ازمريخ در مقياس 650 فوت(200 متر) براي پيدا كردن مناطقي كه پتانسيل مطالعه روي آنها وجود دارد خواهد پرداخت. در آن حالت هزاران منطقه كوچك باتوجه به حساسيت بالاي CRISM به دقت تحليل و بررسي خواهند شد. اين سامانه همچنين تغييرات فصلي مريخ از قبيل ميزان گرد و غبار و ذرات يخ را بررسي خواهد كرد كه اين داده ها با داده هاي ديگر ابزارهاي
مريخ نورد تركيب خواهند شد تا اطلاعات جديدي از وضعيت آب وهوايي مريخ به زمين مخابره شود.
پيتر بديني، مدير پروژه CRISM در مورد اين سيستم اينچنين اظهار مي كند: CRISM فن آوري نقشه كشي  را كه به دور مريخ مدارگردي مي كند، به طور چشمگيري پيشرفته مي كند. ما نه تنها مناطق مناسب براي فرودهاي بعدي را مشخص مي كنيم، جزئيات اطلاعاتي كه در حال حاضر مريخ نوردها در حال جمع آوري آنها هستند را نيز تهيه مي كنيم. چيزهايي زيادي براي ياد گرفتن وجود دارد و پس از CRISM و مدارگرد شناسايي ، بازهم چيزهاي بيشتري براي
ياد گرفتن وجود خواهدداشت، اما با اين ماموريت ما گام بزرگي در كاوش و فهميدن مريخ خواهيم برداشت.
در حالي كه مدارگرد شناسايي مريخ به سوي مقصد خود در حال حركت است، تيم عملياتي CRISM به تنظيم نرم افزاري آن ادامه مي  دهند تا به خوبي بتوانند گنجينه اي از اطلاعات را دريافت كنند، بخوانند و پردازش و ذخيره كنند. بد نيست بدانيد حجم اين اطلاعات 10 ترابايت است يعني برابر با اطلاعات ذخيره شده در 15 هزار لوح فشرده. قرار است مدارگرد شناسايي، ماه مارس آينده به مريخ برسد و در سال 2006 در مدار علمي مريخ قرار بگيرد.
آزمايشگاه فيزيك كاربردي در طول چهاردهه گذشته 150 ابزار متفاوت براي فضا پيماها ساخته است. دست اندركاران ساخت CRISM كه با محققان دانشگاه جان هاپكينز همكاري داشته اند، سياره شناسان معتبر اروپا و آمريكا بوده اند. خود مدارگرد شناسايي مريخ توسط آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا كه يكي از مهمترين بخش هاي آن به شمار مي رود، مديريت و هدايت مي شود. جالب است بدانيد رئيس اين بخش پروفسور فيروز نادري يكي از موفق ترين دانشمندان فضايي ايران است. پروفسور نادري پيش از اين مسئول بخش تحقيقات مريخ ناسا بوده است.

عرب نيوز
اين روزنامه عنوان اصلي خود را به سقوط هواپيماي جت كلمبيايي در ونزوئلا اختصاص داده است. اين حادثه منجر به مرگ تمام 160مسافر و خدمه هواپيما شد. گروه هاي تجسس در شرايط بسيار نامساعد
پيش آمده به دليل بارندگي زياد، در جست وجوي اجساد قربانيان هستند. در عكس نيز تصاوير بستگان و دوستان قربانيان ديده مي شود كه منتظر اخبار جديد هستند.
سان
روزنامه سان آخرين روزهاي عقب نشيني از نوار غزه را به عنوان موضوع اصلي خود برگزيده است. با پايان يافتن مهلت تخليه شهرك هاي يهودي نشين نوار غزه، سربازان اسرائيلي باقي مانده ساكنان را به زور بيرون مي كنند. به گفته فرمانده ارتش اسرائيل، تا روز چهارشنبه  8 هزار و 500 نفر شهرك ها را ترك كرده اند، اما در برخي نقاط مقاومت هاي شديدي به چشم مي خورد.
ليبراسيون
اين روزنامه فرانسوي زبان با عنوان اصلي تابستاني مرگبار ضمن اشاره به حادثه سقوط هواپيماي كلمبيايي در ونزوئلا از مرگ 152 فرانسوي در اين حادثه خبر داده و به بررسي ساير حوادث مرگبار جهاني طي يك ماه گذشته پرداخته است. از ديد اين روزنامه، تابستان امسال بسيار پرتلفات تر از هميشه بود.
ونكاتراور
روزنامه فرانسوي زبان ونكاتراور (به معناي 24 ساعت) از نصب دوربين در برخي شهرهاي فرانسه خبر داده است. اين دوربين ها براي مبارزه با جنايات و تحت كنترل قرار دادن همه مردم به كار گرفته مي شوند، اما بحث بر سر اين است كه آيا پليس با اين كار به حقوق شهروندي تجاوز مي كند يا نه؟ اين روزنامه به تحليل نكات مثبت و منفي اين اقدام و نظر مردم در مورد آن پرداخته است.

محمد بن ابراهيم قوامي شيرازي ملقب به صدر المتالهين يا ملاصدرا در ظهر روز نهم جمادي الاول سال 980 قمري ديده به جهان گشود. پدر او خواجه ابراهيم قوامي مردي پرهيزگار، ديندار و دوستدار و حامي دانش و معرفت بود.
در زمان حيات ملاصدرا، شيراز داراي حكومت مستقلي بود و حكمراني آن به برادر شاه واگذار شد كه پدر ملاصدرا به عنوان معاون او و دومين شخصيت مهم آن منطقه به شمار مي رفت و به نظر مي رسيد تنها موهبتي كه خداوند به او ارزاني نداشته است، داشتن فرزند باشد. اما بالاخره خداوند درخواست ها و دعاهاي اين مرد پاك و زاهد را بي جواب نگذاشت و بهترين پسران را به او ارزاني كرد كه او را محمد ملقب به صدرالدين نام نهاد، به آن اميد كه عالي ترين شخصيت مذهبي شود.
در دوران جواني، صدرالمتالهين جوان با شيخ بهايي آشنا شد كه سنگ بناي شخصيت علمي و اخلاقي ملاصدرا توسط اين دانشمند جهانديده كم نظير
بنا نهاده شد و تكميل اين بناي معنوي را استاد ديگرش دانشمند سترگ و استاد علوم ديني و الهي و معارف حقيقي و اصول يقيني سيدامير محمد باقر بن شمس الدين مشهور به ميرداماد عهده دار شد.
صدرالمتالهين حكيم خانه به دوشي بود كه به جرم آزادگي روح و فكر مجبور شد تا از پايتخت و
پايتخت نشينان روي گرداند. وي در مقدمه كتاب اسفار دلايل بيزاري خود را از جاهلان فرزانه نماي زمان خود و عزلت و تصوف خويش را در كهك (روستايي دورافتاده در 30 كيلومتري شهر مقدس قم) بيان داشته است. پس از بازگشت به شيراز، شهرت صدراي شيرازي عالمگير شده بود و طالبان حكمت از نواحي و اطراف براي درك فيض به حضورش مي شتافتند. او خود در مقدمه اسفار مي گويد: ..... بتدريج آنچه در خود اندوخته بودم، همچون آبشاري خروشان فرود آمد و چون دريايي پر موج در منظر جويندگان و پويندگان قرار گرفت.
در زمان حيات ملاصدرا يعني در اواخر قرن دهم و شروع قرن يازدهم هجري، كلام و فلسفه از علوم رايج و محبوب آن زمان به شمار مي رفتند. دليل عمده گسترش اين علم نسبت به ساير علوم آن زمان مانند فقه،  ادبيات عرب،  رياضي،  نجوم و طب و ديگر علوم و همچنين هنرهاي رايج آن زمان مانند خط، معماري و كتيبه را مي توان در شرايط اجتماعي آن دوران كه خود زائيده شرايط سياسي حاكم بر كشور بود، جست وجو كرد. عدم وابستگي و استقرار و مركزيت حكومت وقت امنيت و آزادي خاصي را حكمفرما ساخته بود كه شكوفا شدن استعداد ها و گسترش هنر و علم را در پي داشت. صدرالدين محمد در علوم متعارف زمان و بويژه در فلسفه اشراق و مكتب مشاء  و كلام و عرفان و تفسير قرآن مهارت يافت. او آثار فلسفي متفكراني چون سقراط و فلاسفه هم عصر او، افلاطون،  ارسطو و شاگردانش و همچنين دانشمنداني چون ابن سينا و خواجه نصرالدين طوسي را دقيقا بررسي كرد و موارد ضعف آنها را باز شناخت و مسائل مبهم مكاتب را بخوبي دانست. او اگر چه از مكتب اشراق بهره ها برد ولي هرگز تسليم عقايد آنان نشد و گرچه شاگرد مكتب مشاء شد ليكن هرگز مقيد به اين روش نشد. ملاصدرا پايه گذار حكمت متعاليه است كه حاوي ژرف ترين پاسخ ها به مسائل فلسفي است. ملاصدرا علاوه بر سلوك در عرفان بعنوان موفق ترين سالكين در فلسفه است كه با طي كردن مراحل مختلف، گنجينه با ارزشي را براي ساخت قلعه اي از دانش كشف كرد كه با نور جاوداني حقيقت مي درخشد.
من وقتي ديدم زمانه با من سر دشمني دارد و به پرورش اراذل و جهال مشغول است و روز به روز شعله هاي آتش جهالت و گمراهي برافروخته تر و بدحالي و نامردي فراگيرتر مي شود، ناچار روي از فرزندان دنيا برتافتم و دامن از معركه بيرون كشيدم و از دنياي خمودي و جمود و ناسپاسي به گوشه اي پناه بردم و در انزواي گمنامي وشكسته حالي پنهان شدم. دل از آرزوها بريدم و همراه شكسته دلان بر اداي واجبات كمر بستم.
از مهمترين آثار او عبارتند از :
۱ - الحكمه العرشيه
۲ - الحكمه المتعاليه في الاسفار العظيمه الاربعه
۳ - اللمعه المشرقيه في الفنون المنطقيه
۴ - المبدا و المعاد
۵ - المشاعر
۶ - المظاهر الالهيه في الاسفار علوم الكامليه
۷ - الشواهد الربوبيه في مناهج السلوكيه
۸ - التصور و التصديق
۹ - الوريده القلبيه في معارفه الربوبيه
۱۰ - اسرار الايات و الانوار البينات
۱۱ - ديوان اشعار
۱۲ - حدوث العالم
۱۳- اكسير العارفين في المعارفه طريق الحق و اليقين
۱۴ - اعجاز النعمين
۱۵ - كسرالاصنام الاجاهليه في ذم المتصوفين
۱۶ - مفاتيح الغيب
۱۷ - متشابهات القرآن
۱۸ - رساله سه اصل
حكيم وارسته در طول عمر 71 ساله اش هفت بار با پاي پياده به حج مشرف شد و گل تن را با طواف كعبه دل صفا بخشيد و در آخر نيز سر بر اين راه نهاد و به هنگام آغاز سفر هفتم يا در بازگشت از آن سفر به سال 1050 ه .ق در شهر بصره تن رنجور را وداع گفت و در جوار حق قرار گرفت و در همانجا به خاك سپرده شد و اگر چه امروز اثري از قبر او نيست، اما عطر دلنشين حكمت متعاليه از مركب نوشته هايش همواره مشام جان را مي نوازد.