بازگشت برچسب هاي تبليغاتي
با وجود صرف هزينه هاي هنگفت توسط شهرداري تهران طي سال گذشته براي پاكسازي برچسب هاي تبليغاتي، دوباره شاهد چسباندن اين برچسب ها بر در و ديوار منازل هستيم.
ابوالقاسم وحدتي اصل،مدير عامل سازمان زيباسازي در گفت و گو با فارس در خصوص دلايل به نتيجه نرسيدن اقدامات شهرداري تهران در مورد ممانعت از چسباندن برچسب هاي تبليغاتي گفت: چون چسباندن برچسب هاي تبليغاتي جرم كوچكي محسوب مي شود، به همين دليل شكايت مربوط به آن نيز به جاي دادسرا به دادگاه فرستاده مي شود.
وي افزود: در دادگاه ها نيز قانون مشخصي وجود ندارد و حكم بر اساس نظر قضات و به صورت سليقه اي صادر مي شود به همين دليل برخورد جدي با متخلفان - جز پرداخت يكهزار تومان جريمه نقدي- انجام نمي گيرد.
به گفته وي، فقدان ضوابط قانوني مشخص براي برخورد با متخلفان برچسب هاي تبليغاتي، موجب بروز برخورد سليقه اي با اين معضل شده است.
وحدتي گفت: با وجود پيگيري هاي مكرر سازمان زيباسازي، اكتفا كردن مسئولان قضايي به جريمه نقدي يكهزار توماني باعث شده كه اقدامات ما بي نتيجه باشد.
وي ادامه داد: برچسب هاي تبليغاتي تبديل به يك معضل و مشكل بزرگ براي شهر شده است.
مدير عامل سازمان زيباسازي شهر تهران با ابراز نگراني از اين وضعيت گفت: اين كار متخلفان، تجاوز به حقوق مردم است و قوه قضائيه بايد با اين متخلفان برخورد جدتري داشته باشد.
وحدتي افزود: اكنون براي حل اين مشكل، رايزني هايي با هيات هاي حل اختلاف انجام گرفته است و اميدواريم كه اين هيات هاي مردمي بتوانند با دقت و جديت بيشتري به اين امر رسيدگي كنند تا نتيجه لازم را كسب كنيم.
گفتني است: شهرداري تهران اماكني را براي نصب برچسب هاي تبليغاتي تعبيه كرده كه موسسات و شركت هاي تبليغاتي مي توانند از آنها استفاده كنند.
كوچ خانواده هاي اصيل شيراز
نواده هاي اصيل شيراز از بافت تاريخي شهر كوچ كرده اند و برخي خانه هاي اين بافت در اجاره افغان ها يا مهاجران از مناطق اطراف است كه فرهنگ نگهداري از بناهاي تاريخي را ندارند.
محمدرضا دهقاني، كارشناس ارشد معماري بنا با بيان اين مطلب، در گفت وگو با ايسنا، افزود: تعريف مشخصي از بناي تاريخي وجود ندارد و بسياري از خانه هايي كه در فهرست آثار ملي ثبت شده اند، ارزش تاريخي ندارند. خانه هاي ارزشمند زيادي هم هستند كه هنوز ثبت نشده اند و حتي در مواردي وقتي مالك خانه اي مي فهمد كه بنايش تاريخي است، به سرعت و پيش از اعلام نظر كارشناسان ميراث فرهنگي، آن را خراب مي كند؛ چنين فردي در نهايت، جريمه مي شود؛ ولي هيچ اتفاق ديگري نمي افتد، لذا لازم است كه ويژگي هاي يك اثر واجد شرايط، ثبت و تدوين شود.
وي به تخريب خانه نادر كاظمي كه قدمت آن به دوره پهلوي دوم برمي گشت، اشاره كرد و توضيح داد: طراح خانه كاظمي، مهندس فروغي بود كه ساختمان مجلس شوراي اسلامي قبلي و آرامگاه سعدي را هم طراحي كرده بود؛ آن خانه از اين جهت كه معماري بزرگ، طراح آن بود، ارزش داشت؛ ولي درمدتي كه ما به دنبال ثبت آن خانه بوديم، بنا به كلي تخريب شد.
او در ادامه اين پرسش را مطرح كرد كه آيا به صرف اينكه بنايي متعلق به دوره پهلوي است، مي توان از ثبت آن چشم پوشي كرد؟ و ادامه داد: بنايي چون خانه كاظمي كه مهمترين خانه قديمي مدرن شيراز و طراحي شده ازجهت معماري بي نظير بوده را نبايد در فهرست آثار ملي به ثبت رساند؟
اين استاد دانشگاه تصريح كرد: خانواده هاي فقيري در بافت تاريخي ساكن هستند كه وقتي بنايي قديمي به بهسازي و تعمير نياز دارد، توان مالي لازم را ندارند. از سوي ديگر، ميراث فرهنگي هم دست مالك را از نظر ساخت وساز و فروش بناهاي تاريخي بسته است.
در اين شرايط، ساكنان اصيل بافت تاريخي خانه هاي خود را فروخته اند و كساني كه فرهنگ كافي براي حفاظت از خانه ها ندارند و اصلا بافت قديمي شيراز را نمي شناسند، در اين مناطق ساكن شده اند، لذا مي بينيم كه ساكنان اين بافت، پايين ترين سطح فرهنگ و اقتصاد را دارند و آن مناطق به مركز فساد و فحشا تبديل شده است.
وي با اشاره به اينكه در بيشتر خانه هاي ثبت شده شيراز، كسي زندگي نمي كند، گفت: تخليه خانه هاي تاريخي، روند تخريب آنها را سرعت مي بخشد. باتوجه به اينكه مراحل احياي خانه هاي تاريخي بسيار طولاني است، تاكنون تعداد كمي از آنها احيا شده اند. البته در كنار احياي خانه ها كه دو تا سه سال زمان مي خواهد، مرمت بناهاي ديگري چون مسجد و بازار هم است كه وجود آنها باعث مي شود كمتر به خانه هاي تاريخي پرداخته شود. ضمن آنكه احياي تك بناها در بافت هاي تاريخي، سبب زنده شدن محله ها نمي شود و بايد به مجموعه اي از بناها توجه كرد.